| وَالضُّحىٰ (آيت : 1) |
|
قسم آهي چــِـٽي ڏينهن جو |
| وَالَّيلِ إِذا سَجىٰ (آيت : 2) |
|
۽ قسم آهي رات جو جڏهن اها ماٺ سان ڇانئجي وڃي ٿي |
| ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَما قَلىٰ (آيت : 3) |
|
(اي نبي) تنهنجي رب توکي ڪڏهن به نه ڇڏيو آهي ۽ نه وري هو توکان ناراض ٿيو آهي |
| وَلَلءاخِرَةُ خَيرٌ لَكَ مِنَ الأولىٰ (آيت : 4) |
|
۽ بيشڪ تو لاءِ پوءِ وارو دور پهرئين دور کان ڀلو آهي |
| وَلَسَوفَ يُعطيكَ رَبُّكَ فَتَرضىٰ (آيت : 5) |
|
۽ ستت ئي تنهنجو رب توکي ايترو ڏيندو جو تون خوش ٿي ويندين |
| أَلَم يَجِدكَ يَتيمًا فَـٔاوىٰ (آيت : 6) |
|
ڇا هن توکي يتيم نه ڏٺو، پوءِ توکي ٿانيڪو ڪيائين؟ |
| وَوَجَدَكَ ضالًّا فَهَدىٰ (آيت : 7) |
|
۽ توکي واٽ کان اڻ سونهون ڏٺائين، پوءِ توکي دڳ لاتائين |
| وَوَجَدَكَ عائِلًا فَأَغنىٰ (آيت : 8) |
|
۽ توکي مسڪين ڏٺائين، پوءِ توکي هوند وارو ڪيائين |
| فَأَمَّا اليَتيمَ فَلا تَقهَر (آيت : 9) |
|
پوءِ تون يتيم تي سختي نه ڪر |
| وَأَمَّا السّائِلَ فَلا تَنهَر (آيت : 10) |
|
۽ نڪي سوال ڪندڙ کي جهڻڪ |
| وَأَمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث (آيت : 11) |
|
۽ پنهنجي رب جي نعمت بيان ڪندو ڪر |