| وَالضُّحىٰ (آيت : 1) |
|
قسم آهي روشن ڏينہن جو . |
| وَالَّيلِ إِذا سَجىٰ (آيت : 2) |
|
۽ رات جو جڏهن ڇائنجي وڃي . |
| ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَما قَلىٰ (آيت : 3) |
|
نہ توکي تنہنجي رب ڇڏيو ۽ نه ناراض ٿيو . |
| وَلَلءاخِرَةُ خَيرٌ لَكَ مِنَ الأولىٰ (آيت : 4) |
|
۽ البته پوءِ اچڻ واري هر گهڙي تولاءِ پهرينءَ کان ڀلي آهي . |
| وَلَسَوفَ يُعطيكَ رَبُّكَ فَتَرضىٰ (آيت : 5) |
|
۽ البته جلد ڏيندو توکي تنہنجو رب پوءِ تون راضي ٿيندين . |
| أَلَم يَجِدكَ يَتيمًا فَـٔاوىٰ (آيت : 6) |
|
ڇا نه لڌائين توکي يتيم پوءِ جاءِ ڏنائين . |
| وَوَجَدَكَ ضالًّا فَهَدىٰ (آيت : 7) |
|
۽ لڌائين توکي محبت ۾ گم پوءِ (پاڻ ڏانہن) رستو ڏنائين . |
| وَوَجَدَكَ عائِلًا فَأَغنىٰ (آيت : 8) |
|
۽ لڌائين توکي عيال وارو پوءِ غني بنايائين . |
| فَأَمَّا اليَتيمَ فَلا تَقهَر (آيت : 9) |
|
پوءِ پر يتيم تي پوءِ سختي نه ڪر . |
| وَأَمَّا السّائِلَ فَلا تَنهَر (آيت : 10) |
|
۽ پر سائل کي پوءِ نه جهڻڪ . |
| وَأَمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث (آيت : 11) |
|
۽ پر پنہنجي رب جي نعمت جو پوءِ بيان ڪندو ڪر . |