وَالضُّحىٰ (آيت : 1) |
قسم آهي روشن ڏينہن جو . |
وَالَّيلِ إِذا سَجىٰ (آيت : 2) |
۽ رات جو جڏهن ڇائنجي وڃي . |
ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَما قَلىٰ (آيت : 3) |
نہ توکي تنہنجي رب ڇڏيو ۽ نه ناراض ٿيو . |
وَلَلءاخِرَةُ خَيرٌ لَكَ مِنَ الأولىٰ (آيت : 4) |
۽ البته پوءِ اچڻ واري هر گهڙي تولاءِ پهرينءَ کان ڀلي آهي . |
وَلَسَوفَ يُعطيكَ رَبُّكَ فَتَرضىٰ (آيت : 5) |
۽ البته جلد ڏيندو توکي تنہنجو رب پوءِ تون راضي ٿيندين . |
أَلَم يَجِدكَ يَتيمًا فَـٔاوىٰ (آيت : 6) |
ڇا نه لڌائين توکي يتيم پوءِ جاءِ ڏنائين . |
وَوَجَدَكَ ضالًّا فَهَدىٰ (آيت : 7) |
۽ لڌائين توکي محبت ۾ گم پوءِ (پاڻ ڏانہن) رستو ڏنائين . |
وَوَجَدَكَ عائِلًا فَأَغنىٰ (آيت : 8) |
۽ لڌائين توکي عيال وارو پوءِ غني بنايائين . |
فَأَمَّا اليَتيمَ فَلا تَقهَر (آيت : 9) |
پوءِ پر يتيم تي پوءِ سختي نه ڪر . |
وَأَمَّا السّائِلَ فَلا تَنهَر (آيت : 10) |
۽ پر سائل کي پوءِ نه جهڻڪ . |
وَأَمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث (آيت : 11) |
۽ پر پنہنجي رب جي نعمت جو پوءِ بيان ڪندو ڪر . |