| وَالَّيلِ إِذا يَغشىٰ (آيت : 1) |
|
شاهد آهن؛ ڇانئجي ويندڙ رات، |
| وَالنَّهارِ إِذا تَجَلّىٰ (آيت : 2) |
|
روشن ٿيندڙ ڏينهن، |
| وَما خَلَقَ الذَّكَرَ وَالأُنثىٰ (آيت : 3) |
|
۽ مردن ۽ زالن کي خلقيندڙ. |
| إِنَّ سَعيَكُم لَشَتّىٰ (آيت : 4) |
|
ته بيشڪ اوهان جو ڪوششون ڌار ڌار آهن. |
| فَأَمّا مَن أَعطىٰ وَاتَّقىٰ (آيت : 5) |
|
پوءِ جنهن خيرات ڏني، خدا ترس ٿيو. |
| وَصَدَّقَ بِالحُسنىٰ (آيت : 6) |
|
۽ نيڪ ڳالهه کي سچو سمجهيائين. |
| فَسَنُيَسِّرُهُ لِليُسرىٰ (آيت : 7) |
|
ته ان لاءِ اسين راحت جو رستو کولينداسون. |
| وَأَمّا مَن بَخِلَ وَاستَغنىٰ (آيت : 8) |
|
مگر جيڪو ڪنجوس ٿيو ۽ بيپرواهي ڪيائين. |
| وَكَذَّبَ بِالحُسنىٰ (آيت : 9) |
|
۽ نيڪ ڳالهه کي ڪوڙو سمجهيائين. |
| فَسَنُيَسِّرُهُ لِلعُسرىٰ (آيت : 10) |
|
ته ان لاءِ تڪليف جو رستو کولينداسون. |
| وَما يُغنى عَنهُ مالُهُ إِذا تَرَدّىٰ (آيت : 11) |
|
۽ جڏهن کڏ ۾ ڪرندو، تڏهن سندس مال ڪجهه به ڪم ڪونه ايندو. |
| إِنَّ عَلَينا لَلهُدىٰ (آيت : 12) |
|
بيشڪ اسان تي آهي رستو ڏيکارڻ. |
| وَإِنَّ لَنا لَلءاخِرَةَ وَالأولىٰ (آيت : 13) |
|
۽ آخرت ۽ دنيا اسان جي ئي هٿ ۾ آهن. |
| فَأَنذَرتُكُم نارًا تَلَظّىٰ (آيت : 14) |
|
پوءِ مون اوهان کي ڀڙڪندڙ باهه کان خبردار ڪيو آهي. |
| لا يَصلىٰها إِلَّا الأَشقَى (آيت : 15) |
|
ان ۾ اهو ئي پوندو، جو وڏو نڀاڳو آهي. |
| الَّذى كَذَّبَ وَتَوَلّىٰ (آيت : 16) |
|
جنهن ويساهه نه ڪيو ۽ منهن موڙيائين. |
| وَسَيُجَنَّبُهَا الأَتقَى (آيت : 17) |
|
۽ انهي نيڪ کي ان کان بچائبو، |
| الَّذى يُؤتى مالَهُ يَتَزَكّىٰ (آيت : 18) |
|
جنهن پاڪ ٿيڻ لاءِ پنهنجو مال خيرات ڪيو. |
| وَما لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِعمَةٍ تُجزىٰ (آيت : 19) |
|
انهي لاءِ نه، ته ڪنهنجي احسان جو بدلو ٿو لاهي. |
| إِلَّا ابتِغاءَ وَجهِ رَبِّهِ الأَعلىٰ (آيت : 20) |
|
بلڪ فقط پنهنجي مٿاهين رب جي رضا حاصل ڪرڻ خاطر، |
| وَلَسَوفَ يَرضىٰ (آيت : 21) |
|
۽ هو به جلد ئي خوش ٿيندو- |