| وَالشَّمسِ وَضُحىٰها (آيت : 1) |
|
قسم آهي سج جو ۽ ان جي سوجهري جو |
| وَالقَمَرِ إِذا تَلىٰها (آيت : 2) |
|
۽ قسم آهي چنڊ جو، جڏهن اهو سندس ڪڍ ايندو آهي |
| وَالنَّهارِ إِذا جَلّىٰها (آيت : 3) |
|
۽ قسم آهي ڏينهن جو، جڏهن اهو (سج کي) کولي ظاهر ڪندو آهي |
| وَالَّيلِ إِذا يَغشىٰها (آيت : 4) |
|
۽ قسم آهي رات جو، جڏهن اها (سج کي) ڍڪي |
| وَالسَّماءِ وَما بَنىٰها (آيت : 5) |
|
۽ قسم آهي آسمان جو ۽ انهيءَ هستيءَ جو جنهن ان کي ٺاهي بيهاريو |
| وَالأَرضِ وَما طَحىٰها (آيت : 6) |
|
۽ قسم آهي زمين جو ۽ انهيءَ ذات جو جنهن ان کي وڇائي ڇڏيو |
| وَنَفسٍ وَما سَوّىٰها (آيت : 7) |
|
۽ قسم آهي نفس جو ۽ انهيءَ ذات جو، جنهن ان کي سـنــوَت ۾ آندو |
| فَأَلهَمَها فُجورَها وَتَقوىٰها (آيت : 8) |
|
پوءِ سندس بــَـدي ۽ پرهيزگاري مٿس پڌري ڪري ڇڏيائين |
| قَد أَفلَحَ مَن زَكّىٰها (آيت : 9) |
|
بيشڪ ڪامياب ٿيو، جنهن نفس کي پاڪ ڪيو |
| وَقَد خابَ مَن دَسّىٰها (آيت : 10) |
|
۽ نامراد ٿيو اهو جنهن ان (نفس جي چڱن لاڙن) کي مٽيءَ ۾ ملايو |
| كَذَّبَت ثَمودُ بِطَغوىٰها (آيت : 11) |
|
ثمود پنهنجي سرڪشيءَ جي ڪري ڪوڙو سڏيو |
| إِذِ انبَعَثَ أَشقىٰها (آيت : 12) |
|
جڏهن انهيءَ قوم جو سڀ کان نڀاڳو نامراد ٿيو |
| فَقالَ لَهُم رَسولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَسُقيٰها (آيت : 13) |
|
ته الله جي رسول (صالح) انهن ماڻهن کي چيو: خبردار، الله جي ڏاچيءَ کي (هٿ نه لائجو) ۽ سندس پاڻي پيئڻ (۾ رنڊڪ نه وجهجو) |
| فَكَذَّبوهُ فَعَقَروها فَدَمدَمَ عَلَيهِم رَبُّهُم بِذَنبِهِم فَسَوّىٰها (آيت : 14) |
|
مگر انهن سندس ڳالهه کي ڪوڙو چيو ۽ ڏاچيءَ کي ماري وڌائون. نيٺ سندن رب سندن گناهه جي ڪري مٿن اهڙي تباهي آندي، جو سڀني کي هيڪاندو کڻي مٽيءَ سان برابر ڪري ڇڏيائين |
| وَلا يَخافُ عُقبٰها (آيت : 15) |
|
۽ هــُـن (الله) کي (پنهنجي ان تباهيءَ واري ڪم جي) ڪنهن خراب نتيجي جو ڪو به ڊپ ڪونهي |