لا أُقسِمُ بِهٰذَا البَلَدِ (آيت : 1) |
قسم آهي مون کي هن عظمت واري شهر (مڪه مڪرمه) جو |
وَأَنتَ حِلٌّ بِهٰذَا البَلَدِ (آيت : 2) |
۽ رسولِ عربي توهان هن عظمت واري شهر ۾ رهندڙ آهيو |
وَوالِدٍ وَما وَلَدَ (آيت : 3) |
قسم آهي رسولِ عربي جو ۽ ان جي امت جو |
لَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ فى كَبَدٍ (آيت : 4) |
بيشڪ تحقيق اسان انسان کي تڪليف لاءِ پيدا ڪيو |
أَيَحسَبُ أَن لَن يَقدِرَ عَلَيهِ أَحَدٌ (آيت : 5) |
ڇا اهو (ڪافر) ڀانئين ٿو ته ڪوبه هڪڙو ان تي قادر نه ٿيندو |
يَقولُ أَهلَكتُ مالًا لُبَدًا (آيت : 6) |
اهو چوي ٿو مون تمام گھڻو مال وڃايو |
أَيَحسَبُ أَن لَم يَرَهُ أَحَدٌ (آيت : 7) |
ڇا پوءِ اهو ڀانئي ٿو ته ان کي ڪوبه نٿو ڏسي |
أَلَم نَجعَل لَهُ عَينَينِ (آيت : 8) |
ڇا اسان ان لاءِ ٻه اکيون پيدا نه ڪيون؟ |
وَلِسانًا وَشَفَتَينِ (آيت : 9) |
۽ زبان ۽ ٻه چپ پيدا نه ڪيا؟ |
وَهَدَينٰهُ النَّجدَينِ (آيت : 10) |
۽ اسان ان کي (خير ۽ شر جون) ٻه واٽون نه ڏيکاريون |
فَلَا اقتَحَمَ العَقَبَةَ (آيت : 11) |
پوءِ عَقبه ۾ ٽپو نه ڏيو |
وَما أَدرىٰكَ مَا العَقَبَةُ (آيت : 12) |
۽ توهان کي ڪنهن ڄاڻايو ته عَقبهه ڇا آهي؟ |
فَكُّ رَقَبَةٍ (آيت : 13) |
ٻانهي کي آزاد ڪرڻ |
أَو إِطعٰمٌ فى يَومٍ ذى مَسغَبَةٍ (آيت : 14) |
يا بک واري ڏينهن طعام کارائڻ |
يَتيمًا ذا مَقرَبَةٍ (آيت : 15) |
ان يتيم کي جيڪو ويجھو مائٽ هجي |
أَو مِسكينًا ذا مَترَبَةٍ (آيت : 16) |
يا ان مسڪين کي جيڪو مِٽيءَ ۾ رهندڙ هجي |
ثُمَّ كانَ مِنَ الَّذينَ ءامَنوا وَتَواصَوا بِالصَّبرِ وَتَواصَوا بِالمَرحَمَةِ (آيت : 17) |
پوءِ اهو اهڙن ماڻهن مان هجي جن ايمان آندو ۽ هڪ ٻئي کي صبر جي وصيت ڪئي ۽ هڪ ٻئي کي رحم و ڪرم جي وصيت ڪئي |
أُولٰئِكَ أَصحٰبُ المَيمَنَةِ (آيت : 18) |
اهي ساڄي پاسي وارا (بهشتي) آهن |
وَالَّذينَ كَفَروا بِـٔايٰتِنا هُم أَصحٰبُ المَشـَٔمَةِ (آيت : 19) |
۽ جن ماڻهن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو اهي کاٻي پاسي وارا (دوزخي) آهن |
عَلَيهِم نارٌ مُؤصَدَةٌ (آيت : 20) |
انهن تي دم ڏنل باه هوندي |