بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسولِهِ إِلَى الَّذينَ عٰهَدتُم مِنَ المُشرِكينَ (آيت : 1) |
(معاهدن کان) بيزاري آهي الله ۽ ان جي رسول جي طرفان انهن ڏانهن جو معاهدو ڪيو اوهان مشرڪن مان . |
فَسيحوا فِى الأَرضِ أَربَعَةَ أَشهُرٍ وَاعلَموا أَنَّكُم غَيرُ مُعجِزِى اللَّهِ وَأَنَّ اللَّهَ مُخزِى الكٰفِرينَ (آيت : 2) |
(ڪنهن سان) پوءِ گهمو ڦرو زمين ۾ چار مهينا ۽ چڱي طرح ڄاڻو ته بيشڪ اوهان ناهيو عاجز ڪندڙ الله کي ۽ بيشڪ الله خوار ڪندڙ آهي ڪافرن کي. |
وَأَذٰنٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسولِهِ إِلَى النّاسِ يَومَ الحَجِّ الأَكبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَريءٌ مِنَ المُشرِكينَ وَرَسولُهُ فَإِن تُبتُم فَهُوَ خَيرٌ لَكُم وَإِن تَوَلَّيتُم فَاعلَموا أَنَّكُم غَيرُ مُعجِزِى اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذينَ كَفَروا بِعَذابٍ أَليمٍ (آيت : 3) |
۽ عام اعلان آهي الله ۽ ان جي رسول جي طرفان ماڻهن ڏانهن وڏي حج جي ڏينهن بيشڪ الله بيزار آهي مشرڪن کان ۽ رسول ان جو پوءِ جيڪڏهن توبہ ڪيو ته پوءِ اهو ڀلو آهي اوهان جي لاءِ ۽ جيڪڏهن منهن ڦيريو اوهان ته پوءِ يقين ڄاڻو ته بيشڪ اوهان ناهيو عاجز ڪندڙ الله کي ۽ بشارت ڏي انهن کي جو ڪفر ڪيائون عذاب دردناڪ جي . |
إِلَّا الَّذينَ عٰهَدتُم مِنَ المُشرِكينَ ثُمَّ لَم يَنقُصوكُم شَيـًٔا وَلَم يُظٰهِروا عَلَيكُم أَحَدًا فَأَتِمّوا إِلَيهِم عَهدَهُم إِلىٰ مُدَّتِهِم إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُتَّقينَ (آيت : 4) |
سواءِ انهن جي جو عهد ڪيو اوهان (انهن سان) مشرڪن مان ان کان پوءِ نه گهٽايائون اوهان کان ڪا شيءِ ۽ نه مدد ڪيائون اوهان تي ڪنهن هڪ جي پوءِ پورو ڪيو انهن ڏانهن عهد انهن جو سندن مدت تائين بيشڪ الله محبت رکي ٿو پرهيزگارن سان . |
فَإِذَا انسَلَخَ الأَشهُرُ الحُرُمُ فَاقتُلُوا المُشرِكينَ حَيثُ وَجَدتُموهُم وَخُذوهُم وَاحصُروهُم وَاقعُدوا لَهُم كُلَّ مَرصَدٍ فَإِن تابوا وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ وَءاتَوُا الزَّكوٰةَ فَخَلّوا سَبيلَهُم إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 5) |
پوءِ جڏهن گذرن مهينا عزت وارا پوءِ قتل ڪيو مشرڪن کي جتي به لهو انهن کي ۽ وٺو انهن کي ۽ قيد ڪيو انهن کي ۽ وِهو واسطي انهن جي هر گهٽ ۾ پوءِ جيڪڏهن توبہ ڪن ۽ قائم ڪن نماز ۽ ڏين زڪواة پوءِ ڇڏيو واٽ انهن جي بيشڪ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
وَإِن أَحَدٌ مِنَ المُشرِكينَ استَجارَكَ فَأَجِرهُ حَتّىٰ يَسمَعَ كَلٰمَ اللَّهِ ثُمَّ أَبلِغهُ مَأمَنَهُ ذٰلِكَ بِأَنَّهُم قَومٌ لا يَعلَمونَ (آيت : 6) |
۽ جيڪڏهن ڪو مشرڪن مان پناهه وٺي توکان پوءِ پناهه ڏي ان کي تانجو ٻڌي ڪلام الله جو ان کان پوءِ پهچاءِ ان کي جاءِ امن واريءَ ان جي تي اهو سببان ان جي جو بلاشڪ اهي قوم آهن جو نه ٿا ڄاڻن. |
كَيفَ يَكونُ لِلمُشرِكينَ عَهدٌ عِندَ اللَّهِ وَعِندَ رَسولِهِ إِلَّا الَّذينَ عٰهَدتُم عِندَ المَسجِدِ الحَرامِ فَمَا استَقٰموا لَكُم فَاستَقيموا لَهُم إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُتَّقينَ (آيت : 7) |
ڪيئن هوندو مشرڪن لاءِ عهد الله وٽ ۽ ان جي رسول وٽ سواءِ انهن جي جو عهد ڪيو اوهان مسجد عزت واريءِ وٽ پوءِ جيستائين قائم رهيا اوهان لاءِ پوءِ قائم رهو انهن لاءِ بيشڪ الله محبت ٿو رکي پرهيزگارن سان . |
كَيفَ وَإِن يَظهَروا عَلَيكُم لا يَرقُبوا فيكُم إِلًّا وَلا ذِمَّةً يُرضونَكُم بِأَفوٰهِهِم وَتَأبىٰ قُلوبُهُم وَأَكثَرُهُم فٰسِقونَ (آيت : 8) |
ڪيئن ۽ جيڪڏهن غالب ٿين اوهان تي ته نه خيال ڪندا اوهان ۾ مائٽيءَ جو ۽ نه وعدي جو راضي ڪن ٿا اوهان کي منهن پنهنجي سان ۽ انڪار ڪن ٿيون دليون انهن جون ۽ گهڻا انهن جا فاسق آهن. |
اشتَرَوا بِـٔايٰتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَليلًا فَصَدّوا عَن سَبيلِهِ إِنَّهُم ساءَ ما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 9) |
خريد ڪيائون عوض آيتن الله جي ملهه ٿورو پوءِ روڪيائون واٽ ان جي کان بيشڪ اهي برو آهي اهو ڪم جيڪو ڪيائون ٿي. |
لا يَرقُبونَ فى مُؤمِنٍ إِلًّا وَلا ذِمَّةً وَأُولٰئِكَ هُمُ المُعتَدونَ (آيت : 10) |
نه ٿا لحاظ ڪن مؤمن ۽ مائٽيءَ جو ۽ وعدي جو ۽ اهي ئي آهن حد کان لنگهندڙ . |
فَإِن تابوا وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ وَءاتَوُا الزَّكوٰةَ فَإِخوٰنُكُم فِى الدّينِ وَنُفَصِّلُ الءايٰتِ لِقَومٍ يَعلَمونَ (آيت : 11) |
پوءِ جيڪڏهن توبہ ڪن ۽ نماز قائم ڪن ۽ ڏين زڪواة پوءِ ڀائر اوهان جا آهن دين ۾ ۽ کولي کولي بيان ٿا ڪيون آيتون واسطي ان قوم جي جو ڄاڻن ٿا . |
وَإِن نَكَثوا أَيمٰنَهُم مِن بَعدِ عَهدِهِم وَطَعَنوا فى دينِكُم فَقٰتِلوا أَئِمَّةَ الكُفرِ إِنَّهُم لا أَيمٰنَ لَهُم لَعَلَّهُم يَنتَهونَ (آيت : 12) |
۽ جيڪڏهن ڀڃن قسم پنهنجا پڄاڻان وعدي پنهنجي ۽ طعنا هڻن دين اوهان جي ۾ ته پوءِ جنگ ڪيو اڳواڻن ڪفر جي سان بيشڪ اهي ناهن قسم انهن جا تانت اهي رڪجي پون . |
أَلا تُقٰتِلونَ قَومًا نَكَثوا أَيمٰنَهُم وَهَمّوا بِإِخراجِ الرَّسولِ وَهُم بَدَءوكُم أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخشَونَهُم فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخشَوهُ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 13) |
ڇا نه جنگ ڪندؤ ان قوم سان جو ڀڳائون قسم پنهنجا ۽ ارادو ڪيائون رسول جي ڪڍڻ جو ۽ انهن شروعات ڪئي اوهان سان پهرئين ڀيري ڇا ڊڄو ٿا انهن کان؟ پوءِ الله وڌيڪ حقدار آهي هن ڳالهه جو ته ڊڄو ان کان جيڪڏهن آهيو مؤمن. |
قٰتِلوهُم يُعَذِّبهُمُ اللَّهُ بِأَيديكُم وَيُخزِهِم وَيَنصُركُم عَلَيهِم وَيَشفِ صُدورَ قَومٍ مُؤمِنينَ (آيت : 14) |
جنگ ڪيو انهن سان عذاب ڪندو انهن کي الله هٿن اوهان جن سان ۽ خوار ڪندو انهن کي ۽ مدد ڪندو اوهان جي انهن تي ۽ شفا ڏيندو سينن ايمان واريءَ قوم جي کي . |
وَيُذهِب غَيظَ قُلوبِهِم وَيَتوبُ اللَّهُ عَلىٰ مَن يَشاءُ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 15) |
۽ ڪڍندو ڪاوڙ دلين انهن جي کي ۽ توبہ قبول ڪري ٿو الله جنهن جي گهري ۽ الله ڄاڻندڙ، حڪمت وارو آهي. |
أَم حَسِبتُم أَن تُترَكوا وَلَمّا يَعلَمِ اللَّهُ الَّذينَ جٰهَدوا مِنكُم وَلَم يَتَّخِذوا مِن دونِ اللَّهِ وَلا رَسولِهِ وَلَا المُؤمِنينَ وَليجَةً وَاللَّهُ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ (آيت : 16) |
ڇا سمجهيو اوهان ته ڇڏيا ويندؤ ۽ اڃان نه ظاهر ڪيو الله انهن کي جو جهاد ڪيائون اوهان مان ۽ نه ورتائون سواءِ الله ۽ ان جي رسول ۽ مؤمن جي ڪو رازدار ۽ الله خبر رکندڙ آهي ان جي جو ڪيو ٿا . |
ما كانَ لِلمُشرِكينَ أَن يَعمُروا مَسٰجِدَ اللَّهِ شٰهِدينَ عَلىٰ أَنفُسِهِم بِالكُفرِ أُولٰئِكَ حَبِطَت أَعمٰلُهُم وَفِى النّارِ هُم خٰلِدونَ (آيت : 17) |
نه آهي مشرڪن لاءِ هي جو آباد ڪن مسجدون الله جون شاهدي ڏيندڙ سرن پنهنجن تي ڪفر جي اهي ئي آهن جو ڪريا عمل انهن جا ۽ باهه ۾ اهي هميشہ رهندڙ آهن . |
إِنَّما يَعمُرُ مَسٰجِدَ اللَّهِ مَن ءامَنَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَأَقامَ الصَّلوٰةَ وَءاتَى الزَّكوٰةَ وَلَم يَخشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسىٰ أُولٰئِكَ أَن يَكونوا مِنَ المُهتَدينَ (آيت : 18) |
صرف اهو ئي آباد ڪندو مسجدن الله جي کي جنهن ايمان آندو الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ۽ قائم ڪيائين نماز ۽ ڏنائين زڪواة ۽ نه ڊنو سواءِ الله جي ڪنهن کان پوءِ ويجها آهن اهي شخص ته هجن هدايت وارن مان. |
أَجَعَلتُم سِقايَةَ الحاجِّ وَعِمارَةَ المَسجِدِ الحَرامِ كَمَن ءامَنَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَجٰهَدَ فى سَبيلِ اللَّهِ لا يَستَوۥنَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 19) |
ڇا ڪيو ٿا حاجين کي پاڻي پيارڻ (واري) ۽ مسجد حرام جي آباد ڪرڻ (واري کي) ان جي مثل جو ايمان آندائين الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ۽ جهاد ڪيائين الله جي واٽ ۾ نه ٿا برابر ٿين الله وٽ ۽ الله نه ٿو هدايت ڪري قوم ظالم کي . |
الَّذينَ ءامَنوا وَهاجَروا وَجٰهَدوا فى سَبيلِ اللَّهِ بِأَموٰلِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ وَأُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ (آيت : 20) |
اهي شخص جو ايمان آندائون ۽ هجرت ڪيائون ۽ جهاد ڪيائون الله جي واٽ ۾ مالن پنهنجن سان ۽ سرن پنهنجن سان وڏا آهن درجي جي لحاظ سان الله وٽ ۽ اهي ئي ڪامياب ٿيندڙ آهن. |
يُبَشِّرُهُم رَبُّهُم بِرَحمَةٍ مِنهُ وَرِضوٰنٍ وَجَنّٰتٍ لَهُم فيها نَعيمٌ مُقيمٌ (آيت : 21) |
خوشخبر ڏي ٿو انهن کي رب انهن جو رحمت جي پاڻ وٽان ۽ رضا مندي جي ۽ بهشتن جي انهن لاءِ ان ۾ نعمتون دائمي آهن. |
خٰلِدينَ فيها أَبَدًا إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجرٌ عَظيمٌ (آيت : 22) |
هميشہ رهندڙ هوندا ان ۾ هميشہ بيشڪ الله، ان وٽ اجر وڏو آهي. |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا ءاباءَكُم وَإِخوٰنَكُم أَولِياءَ إِنِ استَحَبُّوا الكُفرَ عَلَى الإيمٰنِ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِنكُم فَأُولٰئِكَ هُمُ الظّٰلِمونَ (آيت : 23) |
اي ايمان وارؤ! نه بنايو پيئرن پنهنجن کي ۽ ڀائرن پنهنجن کي دوست جيڪڏهن پسند ڪن ڪفر کي ايمان تي ۽ جيڪو دوست بنائيندو انهن کي اوهان مان پوءِ اهي ئي ظالم آهن . |
قُل إِن كانَ ءاباؤُكُم وَأَبناؤُكُم وَإِخوٰنُكُم وَأَزوٰجُكُم وَعَشيرَتُكُم وَأَموٰلٌ اقتَرَفتُموها وَتِجٰرَةٌ تَخشَونَ كَسادَها وَمَسٰكِنُ تَرضَونَها أَحَبَّ إِلَيكُم مِنَ اللَّهِ وَرَسولِهِ وَجِهادٍ فى سَبيلِهِ فَتَرَبَّصوا حَتّىٰ يَأتِىَ اللَّهُ بِأَمرِهِ وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الفٰسِقينَ (آيت : 24) |
فرماءِ جيڪڏهن آهن پيئر اوهان جا ۽ پٽ اوهان جا ۽ ڀائر اوهان جا ۽ زالون اوهان جون ۽ ڪٽنب اوهان جا ۽ مال جو ڪمايو اوهان انهن کي ۽ واپار جو انديشو ٿا ڪيو نقصان ۾ پوڻ جو انهيءَ کان ۽ جايون جو پسند ڪيو ٿا انهن کي وڌيڪ پيارا آهن اوهان کي الله ۽ ان جي رسول ۽ ان جي واٽ ۾ جهاد ڪرڻ کان پوءِ انتظار ڪيو تانجو آڻي الله امر پنهنجو ۽ الله نه ٿو هدايت ڪري قوم فاسق کي . |
لَقَد نَصَرَكُمُ اللَّهُ فى مَواطِنَ كَثيرَةٍ وَيَومَ حُنَينٍ إِذ أَعجَبَتكُم كَثرَتُكُم فَلَم تُغنِ عَنكُم شَيـًٔا وَضاقَت عَلَيكُمُ الأَرضُ بِما رَحُبَت ثُمَّ وَلَّيتُم مُدبِرينَ (آيت : 25) |
البته تحقيق مدد ڪئي اوهان جي الله گهڻين جاين ۾، ۽ حنين واري ڏينهن جڏهن پسند آئي اوهان کي گهڻائي اوهان جي، پوءِ نه دفع ڪيائين اوهان کان ڪا شيءِ ۽ تنگ ٿي اوهان تي زمين، ان هوندي جو ڪشادي هئي ان کان پوءِ ڦريئو اوهان پٺي ڏيندڙ |
ثُمَّ أَنزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلىٰ رَسولِهِ وَعَلَى المُؤمِنينَ وَأَنزَلَ جُنودًا لَم تَرَوها وَعَذَّبَ الَّذينَ كَفَروا وَذٰلِكَ جَزاءُ الكٰفِرينَ (آيت : 26) |
ان کان پوءِ لاٿائين سڪون پنهنجو رسول پنهنجي تي ۽ مؤمنن تي ۽ لاٿائين اهڙو لشڪر جونه ڏٺو اوهان ان کي ۽ عذاب ڪيائين انهن کي جوڪفر ڪيائون ۽ اهو بدلو آهي ڪافرن جو . |
ثُمَّ يَتوبُ اللَّهُ مِن بَعدِ ذٰلِكَ عَلىٰ مَن يَشاءُ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 27) |
ان کان پوءِ توبہ قبول ڪرڻ سان وري ٿو جنهن تي گھري ۽ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِنَّمَا المُشرِكونَ نَجَسٌ فَلا يَقرَبُوا المَسجِدَ الحَرامَ بَعدَ عامِهِم هٰذا وَإِن خِفتُم عَيلَةً فَسَوفَ يُغنيكُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ إِن شاءَ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 28) |
اي ايمان وارؤ! ان کان سواءِ ڪجھ ناهي ته مشرڪ پليد آهن پوءِ نه ويجھا وڃن، مسجد حرام کي پنهنجي هن سال کان پوءِ جيڪڏهن خوف ٿا ڪيو، غريبيءَ جو پوءِ جلدي غني بنائيندو اوهان کي الله پنهنجي مهربانيءَ سان جيڪڏهن گھرندو، بيشڪ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. |
قٰتِلُوا الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَلا بِاليَومِ الءاخِرِ وَلا يُحَرِّمونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسولُهُ وَلا يَدينونَ دينَ الحَقِّ مِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ حَتّىٰ يُعطُوا الجِزيَةَ عَن يَدٍ وَهُم صٰغِرونَ (آيت : 29) |
جنگ ڪيو انهن سان جيڪي نٿا ايمان آڻين الله تي ۽ نه قيامت جي ڏينهن تي، ۽ نٿا حرام سمجھن اهو جيڪو حرام ڪيو الله ۽ ان جي رسول ۽ نٿا قبول ڪن دين سچو انهن مان جيڪي ڏنا ويا ڪتاب تانجو ڏين جزيو هٿ سان حالانڪ اهي (ذليل) مغلوب آهن . |
وَقالَتِ اليَهودُ عُزَيرٌ ابنُ اللَّهِ وَقالَتِ النَّصٰرَى المَسيحُ ابنُ اللَّهِ ذٰلِكَ قَولُهُم بِأَفوٰهِهِم يُضٰهِـٔونَ قَولَ الَّذينَ كَفَروا مِن قَبلُ قٰتَلَهُمُ اللَّهُ أَنّىٰ يُؤفَكونَ (آيت : 30) |
۽ چيو يهودين ته عزير الله جو پٽ آهي ۽ چيو نصارن ته مسيح الله جو پٽ آهي اهو قول انهن جو سندن منهن سان آهي مشابه ٿا ٿين قول انهن جي کي جو ڪفر ڪيائون اڳ ۾ هلاڪ ڪري انهن کي الله ڪيڏي ٿا اونڏا ڪيا وڃن. |
اتَّخَذوا أَحبارَهُم وَرُهبٰنَهُم أَربابًا مِن دونِ اللَّهِ وَالمَسيحَ ابنَ مَريَمَ وَما أُمِروا إِلّا لِيَعبُدوا إِلٰهًا وٰحِدًا لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ سُبحٰنَهُ عَمّا يُشرِكونَ (آيت : 31) |
ورتائون پادرين ۽ راهبن پنهنجن کي رب ڪري سواءِ الله جي ۽ مسيح پٽ مريم جي کي ۽ نه امر ڪيا ويا مگر تانت عبادت ڪن معبود هڪ جي نه آهي ڪوبه عبادت جو حقدار سواءِ ان جي پاڪائي آهي ان جي ان کان جو شرڪ ڪن ٿا. |
يُريدونَ أَن يُطفِـٔوا نورَ اللَّهِ بِأَفوٰهِهِم وَيَأبَى اللَّهُ إِلّا أَن يُتِمَّ نورَهُ وَلَو كَرِهَ الكٰفِرونَ (آيت : 32) |
ارادو ٿا ڪن ته وسائن الله جي نور کي واتن پنهنجن سان ۽ انڪار ٿو ڪري الله مگر هي ته پورو ڪري پنهنجي نور کي جيتوڻيڪ نه پسند ڪيو ڪافرن . |
هُوَ الَّذى أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَلَو كَرِهَ المُشرِكونَ (آيت : 33) |
اهو (الله) اهوئي آهي جو موڪليائين رسول پنهنجو هدايت ۽ سچي دين سان تانته، غالب ڪري ان کي سڀني دينن تي جيتوڻيڪ نه پسند ڪيو مشرڪن . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِنَّ كَثيرًا مِنَ الأَحبارِ وَالرُّهبانِ لَيَأكُلونَ أَموٰلَ النّاسِ بِالبٰطِلِ وَيَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ يَكنِزونَ الذَّهَبَ وَالفِضَّةَ وَلا يُنفِقونَها فى سَبيلِ اللَّهِ فَبَشِّرهُم بِعَذابٍ أَليمٍ (آيت : 34) |
اي ايمان وارؤ! بيشڪ گھڻا (يهودين جي) اڳواڻن ۽ (عيسائي) درويشن سڏائيندڙن مان البته کائن ٿا مال ماڻهن جا باطل (ذريعي) سان ۽ روڪين ٿا واٽ الله جي کان ۽ اهي جو ٿا گڏ ڪري رکن سون ۽ چاندي ۽ نه ٿا خرچ ڪن انهن کي الله جي واٽ ۾ پوءِ بشارت ڏي انهن کي دردناڪ عذاب جي. |
يَومَ يُحمىٰ عَلَيها فى نارِ جَهَنَّمَ فَتُكوىٰ بِها جِباهُهُم وَجُنوبُهُم وَظُهورُهُم هٰذا ما كَنَزتُم لِأَنفُسِكُم فَذوقوا ما كُنتُم تَكنِزونَ (آيت : 35) |
جنهن ڏينهن تپايو ويندو ان تي جھنم جي باھ ۾ پوءِ ڏنڀيون وينديون ان سان پيشانيون انهن جون ۽ پاسا انهن جا ۽ پٺيون انهن جون هي اهو آهي جو گڏ ڪري رکيو اوهان پنهنجي پاڻ لاءِ پوءِ چکو اهو جو ٿي گڏ ڪري رکيو اوهان . |
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهورِ عِندَ اللَّهِ اثنا عَشَرَ شَهرًا فى كِتٰبِ اللَّهِ يَومَ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ مِنها أَربَعَةٌ حُرُمٌ ذٰلِكَ الدّينُ القَيِّمُ فَلا تَظلِموا فيهِنَّ أَنفُسَكُم وَقٰتِلُوا المُشرِكينَ كافَّةً كَما يُقٰتِلونَكُم كافَّةً وَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ مَعَ المُتَّقينَ (آيت : 36) |
بيشڪ ڳاڻاٽو مهينن جو الله وٽ ٻارهن مهينا آهن الله جي ڪتاب ۾ ان ڏينهن جو پيدا ڪيائين آسمانن ۽ زمين کي انهن مان چار عزت وارا آهن اهو دين پڪو آهي پوءِ نه ظلم ڪيو انهن ۾ سرن پنهنجن تي ۽ جنگ ڪيو مشرڪن سڀني سان جيئن جنگ ڪن ٿا اوهان سان سڀئي ۽ ڄاڻو ته بيشڪ الله گڏ آهي پرهيز گارن سان. |
إِنَّمَا النَّسيءُ زِيادَةٌ فِى الكُفرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ كَفَروا يُحِلّونَهُ عامًا وَيُحَرِّمونَهُ عامًا لِيُواطِـٔوا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُم سوءُ أَعمٰلِهِم وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الكٰفِرينَ (آيت : 37) |
ان کان سواءِ ناهي ته اڳتي پوئتي ڪرڻ واڌارو ڪرڻ آهي ڪفر ۾ گمراهه ڪيا وڃن ٿا ان سان اهي جو ڪفر ڪيائون حلال سمجھن ٿا ان کي هڪ سال ۽ حرام سمجھن ٿا ان کي ٻئي سال تانته برابر ڪن ڳاڻيٽو ان جو جيڪو حرام ڪيو الله پوءِ حلال ڪن ان کي جو حرام ڪيو الله سينگاريا ويا انهن لاءِ برا عمل انهن جا ۽ الله نٿو هدايت ڪري ڪافر قوم کي. |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا ما لَكُم إِذا قيلَ لَكُمُ انفِروا فى سَبيلِ اللَّهِ اثّاقَلتُم إِلَى الأَرضِ أَرَضيتُم بِالحَيوٰةِ الدُّنيا مِنَ الءاخِرَةِ فَما مَتٰعُ الحَيوٰةِ الدُّنيا فِى الءاخِرَةِ إِلّا قَليلٌ (آيت : 38) |
اي ايمان وارؤ! ڇا حال آهي اوهان جو؟ جڏهن چيو وڃي ٿو اوهان کي ته نڪرو الله جي واٽ ۾ ته ڳرا ٿي پيؤ زمين ڏانهن ڇا راضي ٿيو حياتيءَ دنيا واريءَ تي عوض آخرت جي پوءِ ناهي سامان حياتيءَ دنيا واريءَ جو بمقابل آخرت جي مگر تمام ٿورو . |
إِلّا تَنفِروا يُعَذِّبكُم عَذابًا أَليمًا وَيَستَبدِل قَومًا غَيرَكُم وَلا تَضُرّوهُ شَيـًٔا وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 39) |
جيڪڏهن نه نڪرندو ته عذاب ڪندو اوهان کي عذاب دردناڪ ۽ مٽي آڻيندو قوم (ٻي) اوهان کان سواءِ ۽ نه نقصان ڏيندو ان کي ڪجھ به ۽ الله هر شِيءِ تي قادر آهي. |
إِلّا تَنصُروهُ فَقَد نَصَرَهُ اللَّهُ إِذ أَخرَجَهُ الَّذينَ كَفَروا ثانِىَ اثنَينِ إِذ هُما فِى الغارِ إِذ يَقولُ لِصٰحِبِهِ لا تَحزَن إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلَيهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنودٍ لَم تَرَوها وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفلىٰ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِىَ العُليا وَاللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (آيت : 40) |
جيڪڏهن مدد نه ڪندؤ اوهان ان جي پوءِ تحقيق مدد ڪئي ان جي الله جڏهن ڪڍيو ان کي انهن ماڻهن جو ڪفر ڪيائون ٻيو ٻن ۾ جنهن وقت اهي ٻئي هئا غار ۾ جڏهن فرمائي پيو واسطي ساٿيءَ پنهنجي ته نه غمگين ٿي بيشڪ الله اسان سان گڏ آهي پوءِ لاٿو الله سڪون پنهنجو ان تي ۽ مدد ڪيائين ان جي اهڙن لشڪرن سان جو نه ڏٺو اوهان انهن کي ۽ ڪيائين ڳالھ انهن جي کي جو ڪفر ڪيائون هيٺ ۽ ڳالھ الله جي اهائي مٿي آهي ۽ الله غالب حڪمت وارو آهي. |
انفِروا خِفافًا وَثِقالًا وَجٰهِدوا بِأَموٰلِكُم وَأَنفُسِكُم فى سَبيلِ اللَّهِ ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم إِن كُنتُم تَعلَمونَ (آيت : 41) |
نڪرو هلڪا ٿي يا ڳرا ٿي ۽ جھاد ڪيو پنهنجن مالن ۽ پنهنجن سرن سان الله جي واٽ ۾ اهو اوهان جي لاءِ ڀلو آهي جيڪڏهن آهيو جو ڄاڻو ٿا. |
لَو كانَ عَرَضًا قَريبًا وَسَفَرًا قاصِدًا لَاتَّبَعوكَ وَلٰكِن بَعُدَت عَلَيهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحلِفونَ بِاللَّهِ لَوِ استَطَعنا لَخَرَجنا مَعَكُم يُهلِكونَ أَنفُسَهُم وَاللَّهُ يَعلَمُ إِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 42) |
جيڪڏهن هجي ها سامان ويجهو ۽ سفر وچولو ته البته پويان هلن ها تنهنجي ۽ پر پري کان ڏسڻ ۾ آئي انهن کي تڪليف ۽ جلد قسم کڻندا الله جو ته جيڪڏهن طاقت رکون ها ته البته نڪرون ها اوهان سان گڏ هلاڪ ڪن ٿا سرن پنهنجن کي ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ اهي البته ڪوڙا آهن . |
عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُم حَتّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذينَ صَدَقوا وَتَعلَمَ الكٰذِبينَ (آيت : 43) |
درگذر فرمايو الله توکان تو ڇو اجازت ڏني انهن کي تانجو ظاهر ٿين تنهنجي لاءِ اهي جو سچا ٿيا ۽ ڄاڻين تون ڪوڙن کي . |
لا يَستَـٔذِنُكَ الَّذينَ يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ أَن يُجٰهِدوا بِأَموٰلِهِم وَأَنفُسِهِم وَاللَّهُ عَليمٌ بِالمُتَّقينَ (آيت : 44) |
نه ٿا موڪل وٺن توکان اهي جو ايمان آڻين ٿا الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ته جھاد ڪن مالن پنهنجن ۽ سرن پنهنجن سان ۽ الله ڄاڻندڙ آهي تقوى وارن کي . |
إِنَّما يَستَـٔذِنُكَ الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَارتابَت قُلوبُهُم فَهُم فى رَيبِهِم يَتَرَدَّدونَ (آيت : 45) |
تحقيق موڪلن ٿا وٺن توکان اهي جو نه ٿا ايمان آڻين الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ۽ شڪ ڪيو دلين انهن جي پوءِ اهي شڪ پنهنجي ۾ ٿا حيران ڦرن . |
وَلَو أَرادُوا الخُروجَ لَأَعَدّوا لَهُ عُدَّةً وَلٰكِن كَرِهَ اللَّهُ انبِعاثَهُم فَثَبَّطَهُم وَقيلَ اقعُدوا مَعَ القٰعِدينَ (آيت : 46) |
۽ جيڪڏهن ارادو ڪن ها نڪرڻ جو ته هو تياري ڪن ها ان لاءِ تياري ڪرڻ ۽ پر نه پسند ڪيو الله اٿڻ انهن جي کي پوءِ ڳرو ڪيائين انهن کي ۽ چيو ويو ته ويهو ويهندڙن سان گڏ . |
لَو خَرَجوا فيكُم ما زادوكُم إِلّا خَبالًا وَلَأَوضَعوا خِلٰلَكُم يَبغونَكُمُ الفِتنَةَ وَفيكُم سَمّٰعونَ لَهُم وَاللَّهُ عَليمٌ بِالظّٰلِمينَ (آيت : 47) |
جيڪڏهن نڪرن ها اوهان ۾ ته نه وڌائن ها اوهان لاءِ مگر نقصان ۽ البته ڊوڙن ها اوهان جي وچ ۾ طلب ڪن ها اوهان ۾ فتنو ۽ اوهان ۾ گھڻا ٻڌندڙ آهن انهن لاءِ ۽ الله ڄاڻندڙ آهي ظالمن کي، . |
لَقَدِ ابتَغَوُا الفِتنَةَ مِن قَبلُ وَقَلَّبوا لَكَ الأُمورَ حَتّىٰ جاءَ الحَقُّ وَظَهَرَ أَمرُ اللَّهِ وَهُم كٰرِهونَ (آيت : 48) |
البته تحقيق طلب ڪيائون فتني کي اڳي ئي ۽ ابتو ڦيرايائون تنهنجي لاءِ ڪمن کي تانجو آيو حق ۽ غالب ٿيو امر الله جو اهي ناخوش آهن . |
وَمِنهُم مَن يَقولُ ائذَن لى وَلا تَفتِنّى أَلا فِى الفِتنَةِ سَقَطوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالكٰفِرينَ (آيت : 49) |
۽ انهن مان اهو به آهي جيڪو چوي پيو ته اجازت ڏي مون کي ۽ نه فتني ۾ وجھ مون کي خبردار فتني ۾ ته ڪري پيا ۽ بلاشڪ جھنم البته گھيراءُ ڪندڙ آهي ڪافرن کي . |
إِن تُصِبكَ حَسَنَةٌ تَسُؤهُم وَإِن تُصِبكَ مُصيبَةٌ يَقولوا قَد أَخَذنا أَمرَنا مِن قَبلُ وَيَتَوَلَّوا وَهُم فَرِحونَ (آيت : 50) |
جيڪڏهن پهچي ٿي توکي ڀلائي ته بري لڳي ٿي انهن کي ۽ جيڪڏهن پهچي ٿي توکي مصيبت ته چون ٿا تحقيق درست ڪري ورتو اسان ڪم پنهنجي کي اڳي ئي ۽ موٽن ٿا ۽ اهي خوش ٿيندڙ آهن . |
قُل لَن يُصيبَنا إِلّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَولىٰنا وَعَلَى اللَّهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ (آيت : 51) |
فرماءِ ته هر گز نه پهچندو اسان کي مگر جيڪو لکيو الله اسان لاءِ اهو مالڪ اسان جو آهي ۽ الله تي پوءِ گھرجي ته توڪل ڪن مؤمن . |
قُل هَل تَرَبَّصونَ بِنا إِلّا إِحدَى الحُسنَيَينِ وَنَحنُ نَتَرَبَّصُ بِكُم أَن يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِن عِندِهِ أَو بِأَيدينا فَتَرَبَّصوا إِنّا مَعَكُم مُتَرَبِّصونَ (آيت : 52) |
فرماءِ ته: نٿا انتظار ڪيو اسان لاءِ مگر هڪ جو ٻن ڀلاين مان ۽ اسين انتظار ڪيون ٿا اوهان لاءِ هي ته پهچائي اوهان کي الله عذاب پاڻ وٽان يا هٿن اسان جن سان پوءِ انتظار ڪيو بيشڪ اسان اوهان سان گڏ انتظار ڪندڙ آهيون . |
قُل أَنفِقوا طَوعًا أَو كَرهًا لَن يُتَقَبَّلَ مِنكُم إِنَّكُم كُنتُم قَومًا فٰسِقينَ (آيت : 53) |
فرماءِ ته: خرچ ڪيو اوهان خوشيءَ سان يا ناخوشيءَ سان هر گز نه قبول ڪيو ويندو اوهان کان بيشڪ اوهان هيئو قوم فاسق . |
وَما مَنَعَهُم أَن تُقبَلَ مِنهُم نَفَقٰتُهُم إِلّا أَنَّهُم كَفَروا بِاللَّهِ وَبِرَسولِهِ وَلا يَأتونَ الصَّلوٰةَ إِلّا وَهُم كُسالىٰ وَلا يُنفِقونَ إِلّا وَهُم كٰرِهونَ (آيت : 54) |
۽ نه روڪيائون انهن کي هن ڳالھ کان جو قبول ڪيا وڃن انهن کان خرچ انهن جا مگر هن شيءِ جو بيشڪ انهن ڪفر ڪيو الله ۽ ان جي رسول سان ۽ نه ٿا اچن نماز تي مگر هن حال ۾ جو اهي سست آهن ۽ نه ٿا خرچ ڪن مگر جو اهي نه پسند ڪندڙ آهن . |
فَلا تُعجِبكَ أَموٰلُهُم وَلا أَولٰدُهُم إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِها فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَتَزهَقَ أَنفُسُهُم وَهُم كٰفِرونَ (آيت : 55) |
۽ نه عجب ۾ وجھن توکي مال انهن جا ۽ نه اولاد انهن جو ان کان سواءِ نه آهي جو ارادو ٿو فرمائي الله تانته عذاب ڪري انهن کي انهن سان حياتيءَ دنيا واريءَ ۾ ۽ نڪرن ساھ انهن جا ان حالت ۾ جو اهي ڪافر آهن. |
وَيَحلِفونَ بِاللَّهِ إِنَّهُم لَمِنكُم وَما هُم مِنكُم وَلٰكِنَّهُم قَومٌ يَفرَقونَ (آيت : 56) |
۽ قسم ٿا کڻن الله جو ته بيشڪ اهي البته اوهان مان آهن حالانڪه ناهن اهي اوهان مان پر اهي قوم آهن جو ٿا ڊڄن . |
لَو يَجِدونَ مَلجَـًٔا أَو مَغٰرٰتٍ أَو مُدَّخَلًا لَوَلَّوا إِلَيهِ وَهُم يَجمَحونَ (آيت : 57) |
جيڪڏهن لهن ها پناه جي جاءِ يا غار يا داخل ٿيڻ جي جاءِ ته البته پٺي ڏئي ڀڄن ها ان ڏانهن . |
وَمِنهُم مَن يَلمِزُكَ فِى الصَّدَقٰتِ فَإِن أُعطوا مِنها رَضوا وَإِن لَم يُعطَوا مِنها إِذا هُم يَسخَطونَ (آيت : 58) |
حالانڪه اهي زوري ڪري ٿا ڀڄن ۽ انهن مان اهي به آهن جو طعنو هڻن ٿا توکي صدقن (جي باري) ۾ پوءِ جيڪڏهن ڏنا ويا ان مان ته راضي ٿيا جيڪڏهن نه ڏنا ويا ان مان ته ان وقت اهي ڪاوڙ ڪن ٿا . |
وَلَو أَنَّهُم رَضوا ما ءاتىٰهُمُ اللَّهُ وَرَسولُهُ وَقالوا حَسبُنَا اللَّهُ سَيُؤتينَا اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَرَسولُهُ إِنّا إِلَى اللَّهِ رٰغِبونَ (آيت : 59) |
۽ جيڪڏهن تحقيق اهي راضي ٿين ها ان کان جو ڏنو انهن کي الله ۽ ان جي رسول ۽ چون ها ته ڪافي آهي اسان جي لاءِ الله جلد ڏيندو اسان کي فضل پنهنجي مان ۽ ان جو رسول بيشڪ اسين الله ڏانهن رغبت رکندڙ آهيون. |
إِنَّمَا الصَّدَقٰتُ لِلفُقَراءِ وَالمَسٰكينِ وَالعٰمِلينَ عَلَيها وَالمُؤَلَّفَةِ قُلوبُهُم وَفِى الرِّقابِ وَالغٰرِمينَ وَفى سَبيلِ اللَّهِ وَابنِ السَّبيلِ فَريضَةً مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 60) |
ان کان سواءِ ڪجھ به ناهي ته صدقا فقيرن جي لاءِ آهن ۽ مسڪينن جي لاءِ ۽ ان تي ڪم ڪندڙن لاءِ ۽ انهن لاءِ جو الفت ڏياريل آهن دليون انهن جون آزاد ڪرائڻ ٻانهن جي ۾ ۽ قرضين لاءِ ۽ الله جي واٽ ۾ ۽ مسافر لاءِ مقرر آهي الله وٽان ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. |
وَمِنهُمُ الَّذينَ يُؤذونَ النَّبِىَّ وَيَقولونَ هُوَ أُذُنٌ قُل أُذُنُ خَيرٍ لَكُم يُؤمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤمِنُ لِلمُؤمِنينَ وَرَحمَةٌ لِلَّذينَ ءامَنوا مِنكُم وَالَّذينَ يُؤذونَ رَسولَ اللَّهِ لَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 61) |
۽ انهن مان اهي به آهن جو ايذائين ٿا نبي کي ۽ چون ٿا ته اهو ڪَن (جو ڪچو) آهي فرماءِ ته ڪن ڀلائي جو آهي اوهان جي لاءِ ايمان ٿو رکي الله تي ۽ اعتبار ٿو ڪري مؤمنن تي ۽ رحمت آهي انهن لاءِ جو ايمان آندائون اوهان مان ۽ اهي جو ايذائين ٿا الله جي رسول کي انهن لاءِ عذاب دردناڪ آهي. |
يَحلِفونَ بِاللَّهِ لَكُم لِيُرضوكُم وَاللَّهُ وَرَسولُهُ أَحَقُّ أَن يُرضوهُ إِن كانوا مُؤمِنينَ (آيت : 62) |
قسم کڻن ٿا الله جو اوهان جي لاءِ تانته راضي ڪن اوهان کي ۽ الله ۽ ان جو رسول وڌيڪ حقدار آهن هن ڳالھ جا ته راضي ڪن ان کي جيڪڏهن آهن مؤمن . |
أَلَم يَعلَموا أَنَّهُ مَن يُحادِدِ اللَّهَ وَرَسولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خٰلِدًا فيها ذٰلِكَ الخِزىُ العَظيمُ (آيت : 63) |
ڇا نه ڄاتائون ته تحقيق ڳالھ هيئن آهي ته تحقيق جيڪو مخالفت ٿو ڪري الله جي ۽ ان جي رسول جي پوءِ بيشڪ ان لاءِ باھ جھنم جي آهي هميشہ هوندا ان ۾ اها خواري وڏي آهي . |
يَحذَرُ المُنٰفِقونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيهِم سورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِما فى قُلوبِهِم قُلِ استَهزِءوا إِنَّ اللَّهَ مُخرِجٌ ما تَحذَرونَ (آيت : 64) |
ڊڄن ٿا منافق هن کان ته لاٿي وڃي انهن تي ڪا سورة جو خبر ڏي انهن کي ان (راز) جي جو دلين انهن جي ۾ آهي فرماءِ ته: مسخريون ڪيو بيشڪ الله ظاهر ڪندڙ آهي ان کي جو ڊڄو ٿا . |
وَلَئِن سَأَلتَهُم لَيَقولُنَّ إِنَّما كُنّا نَخوضُ وَنَلعَبُ قُل أَبِاللَّهِ وَءايٰتِهِ وَرَسولِهِ كُنتُم تَستَهزِءونَ (آيت : 65) |
۽ البته جيڪڏهن پڇندين انهن کان ته البته ضرور چوندا ته ان کان سواءِ ڪجھ به ناهي ته مذاق ٿي ڪئي سون ۽ راند ٿي ڪئي سون فرماءِ ته: ڇا الله سان ۽ ان جي آيتن سان ۽ ان جي رسول سان چٿر ٿي ڪيَوَ . |
لا تَعتَذِروا قَد كَفَرتُم بَعدَ إيمٰنِكُم إِن نَعفُ عَن طائِفَةٍ مِنكُم نُعَذِّب طائِفَةً بِأَنَّهُم كانوا مُجرِمينَ (آيت : 66) |
نه عذر پيش ڪيو تحقيق ڪفر ڪيو توهان ايمان آڻڻ پنهنجي کان پوءِ جيڪڏهن معاف ڪنداسون جماعت هڪ کان اوهان مان ته عذاب ڪنداسون هڪ جماعت کي سببان ان جي جو بلاشڪ اهي مجرم هئا. |
المُنٰفِقونَ وَالمُنٰفِقٰتُ بَعضُهُم مِن بَعضٍ يَأمُرونَ بِالمُنكَرِ وَيَنهَونَ عَنِ المَعروفِ وَيَقبِضونَ أَيدِيَهُم نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُم إِنَّ المُنٰفِقينَ هُمُ الفٰسِقونَ (آيت : 67) |
منافق مرد ۽ منافق عورتون بعضي انهن جا بعض مان آهن امر ڪن ٿا برائيءَ جو ۽ روڪين ٿا چڱائيءَ کان ۽ بند ٿا رکن هٿن پنهنجي کي وساريائون الله کي پوءِ ڇڏيائين انهن کي بيشڪ منافق اهيئي فاسق آهن . |
وَعَدَ اللَّهُ المُنٰفِقينَ وَالمُنٰفِقٰتِ وَالكُفّارَ نارَ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيها هِىَ حَسبُهُم وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ وَلَهُم عَذابٌ مُقيمٌ (آيت : 68) |
وعدو ڪيو الله منافق مردن ۽ منافق عورتن ۽ ڪافرن سان جھنم جي باهه جو هميشہ رهندا ان ۾ اها ڪافي آهي انهن لاءِ ۽ لعنت ڪئي انهن تي الله ۽ انهن لاءِ عذاب هميشہ وارو آهي . |
كَالَّذينَ مِن قَبلِكُم كانوا أَشَدَّ مِنكُم قُوَّةً وَأَكثَرَ أَموٰلًا وَأَولٰدًا فَاستَمتَعوا بِخَلٰقِهِم فَاستَمتَعتُم بِخَلٰقِكُم كَمَا استَمتَعَ الَّذينَ مِن قَبلِكُم بِخَلٰقِهِم وَخُضتُم كَالَّذى خاضوا أُولٰئِكَ حَبِطَت أَعمٰلُهُم فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَأُولٰئِكَ هُمُ الخٰسِرونَ (آيت : 69) |
انهن وانگر جو هئا اوهان کان اڳي هئا سخت اوهان کان طاقت ۾ ۽ گھڻا مالن ۽ اولاد جي لحاظ سان پوءِ نفعو ورتائون پنهنجي حصي سان پوءِ نفعو ورتو اوهان حصي پنهنجي سان جيئن نفعو ورتون انهن جو گذريا اوهان کان اڳ ۾ پنهنجي حصي سان ۽ مشغول رهيئو ان (ٽولي) وانگر جو مشغُول رهيا اهي ئي آهن جو چٽ ٿيا عمل انهن جا دنيا ۽ آخرت ۾ ۽ اهي ئي نقصان وارا آهن. |
أَلَم يَأتِهِم نَبَأُ الَّذينَ مِن قَبلِهِم قَومِ نوحٍ وَعادٍ وَثَمودَ وَقَومِ إِبرٰهيمَ وَأَصحٰبِ مَديَنَ وَالمُؤتَفِكٰتِ أَتَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ فَما كانَ اللَّهُ لِيَظلِمَهُم وَلٰكِن كانوا أَنفُسَهُم يَظلِمونَ (آيت : 70) |
ڇا نه آئي انهن وٽ خبر انهن جي جيڪي اڳي هئا انهن کان نوح جي قوم جي ۽ عاد جي ۽ ثمود جي ۽ ابراهيم جي قوم جي ۽ مدين وارن ۽ اونڌا ڪري ڪيرايلن جي آيا انهن وٽ رسول انهن جا پنهنجن روشن دليلن سان پوءِ نه هو الله (جو هي دستور) تانته ظلم ڪري انهن تي ۽ پر (پاڻ) سرن پنهنجن تي ظلم ٿي ڪيائون. |
وَالمُؤمِنونَ وَالمُؤمِنٰتُ بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ يَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَيَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ وَيُقيمونَ الصَّلوٰةَ وَيُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَيُطيعونَ اللَّهَ وَرَسولَهُ أُولٰئِكَ سَيَرحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ (آيت : 71) |
۽ مؤمن مرد ۽ عورتون بعضي انهن مان مددگار بعض جا آهن امر ٿا ڪن نيڪيءَ جو ۽ روڪين ٿا برائيءَ کان ۽ قائم ڪن ٿا نماز ۽ ڏين ٿا زڪواة ۽ اطاعت ڪن ٿا الله ۽ ان جي رسول جي جلد رحم ڪندو انهن تي الله بيشڪ الله غالب حڪمت وارو آهي. |
وَعَدَ اللَّهُ المُؤمِنينَ وَالمُؤمِنٰتِ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها وَمَسٰكِنَ طَيِّبَةً فى جَنّٰتِ عَدنٍ وَرِضوٰنٌ مِنَ اللَّهِ أَكبَرُ ذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 72) |
وعدو ڪيو الله مؤمنن ۽ مؤمناڻين سان بهشتن جو، جو وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ رهندڙ هوندا انهن ۾ ۽ گھرن ڀلن جو باغن رهڻ وارن ۾ ۽ الله جي طرفان رضامندو وڏي شيءِ آهي اهائي ڪاميابي وڏي آهي . |
يٰأَيُّهَا النَّبِىُّ جٰهِدِ الكُفّارَ وَالمُنٰفِقينَ وَاغلُظ عَلَيهِم وَمَأوىٰهُم جَهَنَّمُ وَبِئسَ المَصيرُ (آيت : 73) |
اي نبي (غيب جون خبرون ڏيندڙ) جھاد ڪر ڪافرن ۽ منافقن سان ۽ سختي ڪر انهن تي ۽ جاءِ انهن جي جھنم آهي ۽ بڇڙي جاءِ ٽڪڻ جي آهي. |
يَحلِفونَ بِاللَّهِ ما قالوا وَلَقَد قالوا كَلِمَةَ الكُفرِ وَكَفَروا بَعدَ إِسلٰمِهِم وَهَمّوا بِما لَم يَنالوا وَما نَقَموا إِلّا أَن أَغنىٰهُمُ اللَّهُ وَرَسولُهُ مِن فَضلِهِ فَإِن يَتوبوا يَكُ خَيرًا لَهُم وَإِن يَتَوَلَّوا يُعَذِّبهُمُ اللَّهُ عَذابًا أَليمًا فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَما لَهُم فِى الأَرضِ مِن وَلِىٍّ وَلا نَصيرٍ (آيت : 74) |
قسم کڻن ٿا الله جو ته نه چيائون حالانڪه البته تحقيق چيائون ڪفر جو ڪلمو ۽ ڪفر ڪيائون پنهنجي اسلام آڻڻ کان پوءِ ۽ پڪو ارادو ڪيائون ان جو جو نه پهچي سگھيا ۽ نه ڪاوڙيا مگر هن ڳالھ کان جو شاهوڪار ڪيو انهن کي الله ۽ ان جي رسول پنهنجي فضل سان پوءِ جيڪڏهن توبہ ڪندا ته هوندو ڀلو انهن جي لاءِ ۽ جيڪڏهن ڦرندا ته عذاب ڪندو انهن کي الله عذاب دردناڪ دنيا ۽ آخرت ۾ ناهي انهن لاءِ زمين ۾ ڪو دوست ۽ نه ڪو مددگار. |
وَمِنهُم مَن عٰهَدَ اللَّهَ لَئِن ءاتىٰنا مِن فَضلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكونَنَّ مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 75) |
۽ انهن مان اهي به آهن جن عهد ڪيو الله سان ته البته جيڪڏهن ڏيندو اسان کي فضل پنهنجي سان ته البته ضرور صدقو ڪنداسون ۽ البته ضرور هونداسون صالحن مان . |
فَلَمّا ءاتىٰهُم مِن فَضلِهِ بَخِلوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَهُم مُعرِضونَ (آيت : 76) |
پوءِ جڏهن ڏنائين انهن کي فضل پنهنجي سان ته بخيلي ڪيائون ان ۾ ۽ ڦريا حالانڪه اهي منهن موڙيندڙ آهن . |
فَأَعقَبَهُم نِفاقًا فى قُلوبِهِم إِلىٰ يَومِ يَلقَونَهُ بِما أَخلَفُوا اللَّهَ ما وَعَدوهُ وَبِما كانوا يَكذِبونَ (آيت : 77) |
پوءِ لاڳو ڪيائين انهن کي منافقي دلين انهن جي ۾ ان ڏينهن تائين جو ملندا ان سان سببان ان جي جو نه پورو ڪيائون الله سان اهو جو وعدو ڪيائون ان سان ۽ سببان ان جي جو ڪوڙ ٿي هنيائون . |
أَلَم يَعلَموا أَنَّ اللَّهَ يَعلَمُ سِرَّهُم وَنَجوىٰهُم وَأَنَّ اللَّهَ عَلّٰمُ الغُيوبِ (آيت : 78) |
ڇانه ڄاتائون ته بيشڪ الله ڄاڻي ٿو راز انهن جو ۽ ڳجھا مشورا انهن جا ۽ بيشڪ الله غيبن کي ڄاڻندڙ آهي . |
الَّذينَ يَلمِزونَ المُطَّوِّعينَ مِنَ المُؤمِنينَ فِى الصَّدَقٰتِ وَالَّذينَ لا يَجِدونَ إِلّا جُهدَهُم فَيَسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللَّهُ مِنهُم وَلَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 79) |
اهي شخص جو طعنو ٿا هڻن خوشيءَ سان خيرات ڏيندڙن کي مؤمنن مان صدقن (جي باري) ۾ ۽ انهن کي جو نه ٿا لهن سواءِ محبت پنهنجي پوءِ چٿرون ڪن ٿا انهن سان چٿر جو بدلو ڏيندو الله انهن کي ۽ انهن لاءِ عذاب دردناڪ آهي . |
استَغفِر لَهُم أَو لا تَستَغفِر لَهُم إِن تَستَغفِر لَهُم سَبعينَ مَرَّةً فَلَن يَغفِرَ اللَّهُ لَهُم ذٰلِكَ بِأَنَّهُم كَفَروا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الفٰسِقينَ (آيت : 80) |
مغفرت گھرين انهن لاءِ يا نه مغفرت گهرين انهن لاءِ جيڪڏهن مغفرت گهرندين انهن لاءِ ستر ڀيرا پوءِ ڪڏهن به نه بخشيندو الله انهن کي اهو هن سببان جو تحقيق انهن نه مڃيو الله ۽ ان جي رسول کي ۽ الله نه ٿو هدايت ڪري فاسق قوم کي . |
فَرِحَ المُخَلَّفونَ بِمَقعَدِهِم خِلٰفَ رَسولِ اللَّهِ وَكَرِهوا أَن يُجٰهِدوا بِأَموٰلِهِم وَأَنفُسِهِم فى سَبيلِ اللَّهِ وَقالوا لا تَنفِروا فِى الحَرِّ قُل نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَو كانوا يَفقَهونَ (آيت : 81) |
خوش ٿيا پوئتي رهايل گھر ۾ ويهڻ پنهنجي تي رسول الله جي پويان ۽ نه پسند ڪيائون هيءَ ڳالھ ته جھاد ڪن مالن پنهنجن ۽ سرن پنهنجن سان الله جي واٽ ۾ ۽ چيائون ته نه نڪرو گرميءَ ۾ فرماءِ ته باھ جھنم جي سخت گرم آهي جيڪڏهن سمجھن ها . |
فَليَضحَكوا قَليلًا وَليَبكوا كَثيرًا جَزاءً بِما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 82) |
پوءِ گھرجي ته کلن ٿورو ۽ گھرجي ته روئن گھڻو بدلو آهي انهن (عملن جو) جيڪي ڪيائون ٿي. |
فَإِن رَجَعَكَ اللَّهُ إِلىٰ طائِفَةٍ مِنهُم فَاستَـٔذَنوكَ لِلخُروجِ فَقُل لَن تَخرُجوا مَعِىَ أَبَدًا وَلَن تُقٰتِلوا مَعِىَ عَدُوًّا إِنَّكُم رَضيتُم بِالقُعودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقعُدوا مَعَ الخٰلِفينَ (آيت : 83) |
پوءِ جيڪڏهن موٽايو توکي الله هڪ جماعت ڏانهن انهن مان پوءِ موڪل گھرن توکان نڪرڻ لاءِ پوءِ فرماءِ ته ڪڏهن به نه نڪرندؤ اوهان مون سان گڏ هميشہ ۽ ڪڏهن به جنگ نه ڪندؤ مون سان گڏجي دشمن سان بيشڪ اوهان راضي ٿيئو وهڻ تي پهرئين ڀيري پوءِ وهو پوئتي وهندڙن سان . |
وَلا تُصَلِّ عَلىٰ أَحَدٍ مِنهُم ماتَ أَبَدًا وَلا تَقُم عَلىٰ قَبرِهِ إِنَّهُم كَفَروا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَماتوا وَهُم فٰسِقونَ (آيت : 84) |
۽ نه (جنازه) نماز پڙھ تون ڪنهن هڪ تي انهن مان جيڪو مري ويو هميشہ ۽ نه بيھ ان جي قبر تي بيشڪ انهن نه مڃيو الله ۽ ان جي رسول کي ۽ مري ويا حالانڪه اهي فاسق آهن . |
وَلا تُعجِبكَ أَموٰلُهُم وَأَولٰدُهُم إِنَّما يُريدُ اللَّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِها فِى الدُّنيا وَتَزهَقَ أَنفُسُهُم وَهُم كٰفِرونَ (آيت : 85) |
۽ نه عجب ۾ وجھن توکي مال انهن جا ۽ اولاد انهن جو ان کان سواءِ ڪجھ ناهي ته ارادو فرمائي ٿو الله هي ته عذاب ڪري انهن کي انهن سان دنيا ۾ ۽ نڪرن ساھ انهن جا ان حال ۾ جو اهي ڪافر آهن . |
وَإِذا أُنزِلَت سورَةٌ أَن ءامِنوا بِاللَّهِ وَجٰهِدوا مَعَ رَسولِهِ استَـٔذَنَكَ أُولُوا الطَّولِ مِنهُم وَقالوا ذَرنا نَكُن مَعَ القٰعِدينَ (آيت : 86) |
۽ جڏهن نازل ڪئي ٿي وڃي ڪا سورة ته ايمان آڻيو الله تي ۽ جھاد ڪيو ان جي رسول سان گڏ ته اجازت گھرن ٿا توکان طاقت وارا انهن مان چون ٿا ته ڇڏ اسان کي ته هجون وهندڙن سان گڏ . |
رَضوا بِأَن يَكونوا مَعَ الخَوالِفِ وَطُبِعَ عَلىٰ قُلوبِهِم فَهُم لا يَفقَهونَ (آيت : 87) |
راضي ٿيا هن تي ته هجن پوئتي رهندڙن سان گڏ ۽ مهر هئين وئي دلين انهن جي تي پوءِ اهي سمجھن نه ٿا . |
لٰكِنِ الرَّسولُ وَالَّذينَ ءامَنوا مَعَهُ جٰهَدوا بِأَموٰلِهِم وَأَنفُسِهِم وَأُولٰئِكَ لَهُمُ الخَيرٰتُ وَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ (آيت : 88) |
پر رسول ۽ جن ايمان آندو ان سان گڏ جھاد ڪيائون مالن پنهنجن ۽ سرن پنهنجن سان ۽ اهي انهن لاءِ ڀلايون آهن ۽ اهي ئي ڪامياب آهن تيار ڪيا الله انهن لاءِ بهشت جو وهن ٿيون هيٺان انهن نهرون هميشہ هوندا انهن ۾ اها ڪاميابي وڏي آهي . |
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها ذٰلِكَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 89) |
تيار ڪيا الله انهن لاءِ بهشت جو وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ هوندا انهن ۾ اها ڪاميابي وڏي آهي |
وَجاءَ المُعَذِّرونَ مِنَ الأَعرابِ لِيُؤذَنَ لَهُم وَقَعَدَ الَّذينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَرَسولَهُ سَيُصيبُ الَّذينَ كَفَروا مِنهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 90) |
۽ آيا بهانا ڪندڙ بدوين مان تانت موڪل ڏني وڃي انهن کي ۽ ويٺا اهي جو ڪوڙو ڄاتائون الله ۽ ان جي رسول کي سگھوئي پهچندو انهن کي جو ڪفر ڪيائون انهن مان عذاب دردناڪ . |
لَيسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَلا عَلَى المَرضىٰ وَلا عَلَى الَّذينَ لا يَجِدونَ ما يُنفِقونَ حَرَجٌ إِذا نَصَحوا لِلَّهِ وَرَسولِهِ ما عَلَى المُحسِنينَ مِن سَبيلٍ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 91) |
ناهي ضعيفن تي ۽ نه بيمارن تي ۽ نه انهن تي جو نه ٿا لهن اهو جو خرچ ڪن ڪو گناھ جڏهن خيرخواهي ڪيائون الله ۽ ان جي رسول جي ناهي نيڪوڪارن تي (الزام جو) ڪو رستو ۽ الله بخشڻهار مهربان آهي . |
وَلا عَلَى الَّذينَ إِذا ما أَتَوكَ لِتَحمِلَهُم قُلتَ لا أَجِدُ ما أَحمِلُكُم عَلَيهِ تَوَلَّوا وَأَعيُنُهُم تَفيضُ مِنَ الدَّمعِ حَزَنًا أَلّا يَجِدوا ما يُنفِقونَ (آيت : 92) |
۽ نه انهن تي جو جڏهن آيا تو وٽ تانته سواري ڏين انهن کي ته فرمايو تو نه ٿو لهان اها جو سوار ڪيان مان اوهان کي ان تي ته واپس ٿيا ان حال ۾ جو اکيون انهن جون وهائن ٿيون ڳوڙها ان ڏک کان ته نه ٿا لهن اوترو جو (الله جي واٽ ۾) خرچ ڪن . |
إِنَّمَا السَّبيلُ عَلَى الَّذينَ يَستَـٔذِنونَكَ وَهُم أَغنِياءُ رَضوا بِأَن يَكونوا مَعَ الخَوالِفِ وَطَبَعَ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِهِم فَهُم لا يَعلَمونَ (آيت : 93) |
ان کان سواءِ ناهي ته (الزام جو) رستو صرف انهن تي آهي جو موڪل گھرن ٿا توکان ۽ اهي شاهوڪار آهن راضي ٿيا هن ڳالھ تي ته هجن پوئتي رهندڙن سان ۽ مهر هنئي الله دلين انهن جي تي پوءِ اهي نه ٿا ڄاڻن . |
يَعتَذِرونَ إِلَيكُم إِذا رَجَعتُم إِلَيهِم قُل لا تَعتَذِروا لَن نُؤمِنَ لَكُم قَد نَبَّأَنَا اللَّهُ مِن أَخبارِكُم وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُم وَرَسولُهُ ثُمَّ تُرَدّونَ إِلىٰ عٰلِمِ الغَيبِ وَالشَّهٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 94) |
بهانا پيش ڪندا اوهان وٽ جڏهن موٽندؤ فرماءِ ته بهانا پيش نه ڪيو ڪڏهن نه اعتبار ڪنداسون اوهان تي اوهان جي ڳالھ تي تحقيق آگاھ ڪيو اسان کي الله خبرن اوهان جن کان ۽ هاڻي ڏسندو الله عمل اوهان جو ۽ ان جو رسول ان کان پوءِ موٽايا ويندؤ طرف ڄاڻندڙ غيب ۽ ظاهر جي پوءِ خبر ڏيندو اوهان کي ان جي جو ڪندا هيئو . |
سَيَحلِفونَ بِاللَّهِ لَكُم إِذَا انقَلَبتُم إِلَيهِم لِتُعرِضوا عَنهُم فَأَعرِضوا عَنهُم إِنَّهُم رِجسٌ وَمَأوىٰهُم جَهَنَّمُ جَزاءً بِما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 95) |
جلدي قسم کڻندا الله جو اوهان لاءِ جڏهن موٽندؤ انهن ڏانهن تانت منهن ڦيرايو انهن کان پوءِ منهن موڙيو انهن کان بيشڪ اهي پليد آهن ۽ جاءِ انهن جي جھنم آهي بدلي ان جي جيڪي ڪمايائون ٿي . |
يَحلِفونَ لَكُم لِتَرضَوا عَنهُم فَإِن تَرضَوا عَنهُم فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرضىٰ عَنِ القَومِ الفٰسِقينَ (آيت : 96) |
قسم کڻن ٿا اوهان جي لاءِ تانت راضي ٿيو انهن کان پوءِ جيڪڏهن اوهان راضي ٿيندؤ انهن کان پوءِ بيشڪ الله نه ٿو راضي ٿئي قوم فاسق کان . |
الأَعرابُ أَشَدُّ كُفرًا وَنِفاقًا وَأَجدَرُ أَلّا يَعلَموا حُدودَ ما أَنزَلَ اللَّهُ عَلىٰ رَسولِهِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 97) |
بدوي تمام سخت آهن ڪفر ۽ منافقيءَ ۾ وڌيڪ لائق آهن هن ڳالھ جا جو نه ڄاڻن حدون ان جون جيڪو نازل ڪيو الله رسول پنهنجي تي ۽ الله ڄاڻندڙ، حڪمت وارو آهي . |
وَمِنَ الأَعرابِ مَن يَتَّخِذُ ما يُنفِقُ مَغرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ عَلَيهِم دائِرَةُ السَّوءِ وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (آيت : 98) |
۽ بدوين مان اهي به آهن جو سمجھن ٿا جيڪو خرچ ڪن ٿا چٽي ۽ انتظار ڪن ٿا اوهان تي گردشن (جي اچڻ) جو.نهن تي ئي آهي بڇڙي گردش (زماني جي) ۽ الله ٻڌندڙ، ڄاڻندڙ آهي. |
وَمِنَ الأَعرابِ مَن يُؤمِنُ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَيَتَّخِذُ ما يُنفِقُ قُرُبٰتٍ عِندَ اللَّهِ وَصَلَوٰتِ الرَّسولِ أَلا إِنَّها قُربَةٌ لَهُم سَيُدخِلُهُمُ اللَّهُ فى رَحمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 99) |
۽ بدوين مان ڪو اهو آهي جيڪو ايمان آڻي ٿو الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ۽ وٺي اهو جو خرچ ڪري ٿو ويجھڙائيءَ جو ذريعو الله وٽ ۽ رسول جي دعائن حاصل ڪرڻ جو خبردار بيشڪ اهو قرب جو ذريعو آهي انهن جي لاءِ جلد داخل ڪندو انهن کي الله پنهنجيءَ رحمت ۾ بيشڪ الله بخشڻهار مهربان آهي . |
وَالسّٰبِقونَ الأَوَّلونَ مِنَ المُهٰجِرينَ وَالأَنصارِ وَالَّذينَ اتَّبَعوهُم بِإِحسٰنٍ رَضِىَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ وَأَعَدَّ لَهُم جَنّٰتٍ تَجرى تَحتَهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا ذٰلِكَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 100) |
۽ اڳرائي ڪندڙ، پهريان مهاجرن مان ۽ انصارن مان ۽ اهي جو تابعداري ڪيائون انهن جي احسان سان راضي ٿيو الله انهن کان ۽ راضي ٿيا ان کان ۽ تيار ڪيائين انهن لاءِ بهشت وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ رهندڙ هوندا انهن ۾ دائمي طوراها وڏي ڪاميابي آهي. |
وَمِمَّن حَولَكُم مِنَ الأَعرابِ مُنٰفِقونَ وَمِن أَهلِ المَدينَةِ مَرَدوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعلَمُهُم نَحنُ نَعلَمُهُم سَنُعَذِّبُهُم مَرَّتَينِ ثُمَّ يُرَدّونَ إِلىٰ عَذابٍ عَظيمٍ (آيت : 101) |
۽ انهن مان جيڪي چوڌاري اوهان جي آهن ٻهراڙيءَ وارن مان منافق آهن ۽ مديني وارن مان پڪار هيا منافقيءَ تي نه ٿو ڄاڻين تون انهن کي اسين ڄاڻون ٿا انهن کي جلد عذاب ڪنداسون انهن کي ٻه ڀيرا ان کان پوءِ موٽايا ويندا عذاب وڏي ڏانهن . |
وَءاخَرونَ اعتَرَفوا بِذُنوبِهِم خَلَطوا عَمَلًا صٰلِحًا وَءاخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَن يَتوبَ عَلَيهِم إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 102) |
۽ ٻيا (اهڙا) آهن جو باسيائون گناھ پنهنجا گڏيائون عمل نيڪ ۽ ٻيا برا ويجھي آهي (هيءَ ڳالھ جو) الله توبہ قبول ڪرڻ سان موٽي انهن تي بيشڪ الله بخشڻهار، مهربان آهي . |
خُذ مِن أَموٰلِهِم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُم وَتُزَكّيهِم بِها وَصَلِّ عَلَيهِم إِنَّ صَلوٰتَكَ سَكَنٌ لَهُم وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (آيت : 103) |
وٺ تون مالن انهن جي مان صدقو پاڪ ڪر انهن کي ۽ صاف ڪر انهن کي ان سان ۽ خير جي دعا ڪر انهن لاءِ بيشڪ دعا تنهنجي سڪون آهي انهن جي لاءِ ۽ الله ٻڌندڙ، ڄاڻندڙ آهي. |
أَلَم يَعلَموا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ وَيَأخُذُ الصَّدَقٰتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيمُ (آيت : 104) |
ڇا نه ڄاتائون ته بيشڪ الله اهوئي قبول ڪري ٿو توبہ ٻانهن پنهنجن جي ۽ وٺي ٿو صدقا (قبول ٿو ڪري) ۽ بيشڪ الله اهو ئي توبہ قبول ڪندڙ مهربان آهي . |
وَقُلِ اعمَلوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُم وَرَسولُهُ وَالمُؤمِنونَ وَسَتُرَدّونَ إِلىٰ عٰلِمِ الغَيبِ وَالشَّهٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 105) |
۽ فرماءِ ته عمل ڪيو پوءِ جلد ڏسندو الله عمل اوهان جا ۽ ان جو رسول ۽ ايمان وارا ۽ جلد موٽايا ويندؤ ڳجھ ۽ ظاهر جي ڄاڻندڙ ڏانهن پوءِ خبر ڏيندو اوهان کي ان جي جيڪو ڪندا هيئو. |
وَءاخَرونَ مُرجَونَ لِأَمرِ اللَّهِ إِمّا يُعَذِّبُهُم وَإِمّا يَتوبُ عَلَيهِم وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 106) |
۽ ٻيا (اهڙا آهن جيڪي) ڍر ڏنل آهن الله جي امر لاءِ يا عذاب ڪندو انهن کي ۽ يا توبہ قبول ڪندو انهن جي ۽ الله ڄاڻندڙ بردبار آهي . |
وَالَّذينَ اتَّخَذوا مَسجِدًا ضِرارًا وَكُفرًا وَتَفريقًا بَينَ المُؤمِنينَ وَإِرصادًا لِمَن حارَبَ اللَّهَ وَرَسولَهُ مِن قَبلُ وَلَيَحلِفُنَّ إِن أَرَدنا إِلَّا الحُسنىٰ وَاللَّهُ يَشهَدُ إِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 107) |
۽ اهي جو ٺاهيائون مسجد نقصان ڏيڻ ۽ ڪفر ڪرڻ ۽ ڏڦيڙ وجھڻ لاءِ مؤمنن ۾ ۽ گھٽ ٺاهڻ لاءِ ان واسطي جو مخالفت ڪيائين الله جي ۽ ان جي رسول جي اڳ ۾ ۽ البت ضرور قسم کڻندا ته نه ارادو ڪيوسون مگر ڀلائيءَ جو ۽ الله شاهدي ٿو ڏي ته بيشڪ اهي البت ڪوڙا آهن . |
لا تَقُم فيهِ أَبَدًا لَمَسجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقوىٰ مِن أَوَّلِ يَومٍ أَحَقُّ أَن تَقومَ فيهِ فيهِ رِجالٌ يُحِبّونَ أَن يَتَطَهَّروا وَاللَّهُ يُحِبُّ المُطَّهِّرينَ (آيت : 108) |
نه بيھ تون ان ۾ هميشہ البت اها مسجد جو بنياد رکي وئي پرهيزگاريءَ تي پهرئين ڏينهن کان وڌيڪ حقدار آهي هن ڳالھ جي جو بيهين ان ۾، انهيءَ ۾ (اهڙا) مڙس آهن جو محبت ٿا رکن هن ڳالھ سان ته پاڪ رهن ۽ الله محبت ٿو رکي پاڪائي ڪندڙ سان. |
أَفَمَن أَسَّسَ بُنيٰنَهُ عَلىٰ تَقوىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضوٰنٍ خَيرٌ أَم مَن أَسَّسَ بُنيٰنَهُ عَلىٰ شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانهارَ بِهِ فى نارِ جَهَنَّمَ وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 109) |
ڇا پوءِ اهو شخص جو رکيائين بنياد ان جو الله کان ڊڄڻ تي ۽ رضامندي تي ڀلو آهي يا اهو جو رکيائين بنياد ان جو ڪناري نئن ڪرندڙ جي تي پوءِ ڪري پيو ان سان جھنم جي باھ ۾ ۽ الله نه ٿو هدايت ڪري قوم ظالم کي . |
لا يَزالُ بُنيٰنُهُمُ الَّذى بَنَوا ريبَةً فى قُلوبِهِم إِلّا أَن تَقَطَّعَ قُلوبُهُم وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 110) |
هميشہ آهي بنياد رکيل انهن جو جيڪو رکيائون شڪ (جو سبب ٿي) دلين انهن جي ۾ مگر هي جو ڪٽجي وڃن دليون انهن جون ۽ الله ڄاڻندڙ، حڪمت وارو آهي. |
إِنَّ اللَّهَ اشتَرىٰ مِنَ المُؤمِنينَ أَنفُسَهُم وَأَموٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقٰتِلونَ فى سَبيلِ اللَّهِ فَيَقتُلونَ وَيُقتَلونَ وَعدًا عَلَيهِ حَقًّا فِى التَّورىٰةِ وَالإِنجيلِ وَالقُرءانِ وَمَن أَوفىٰ بِعَهدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاستَبشِروا بِبَيعِكُمُ الَّذى بايَعتُم بِهِ وَذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 111) |
بيشڪ الله خريد ڪيا مؤمنن کان سر انهن جا ۽ مال انهن جا عوض ان جي جو بيشڪ انهن لاءِ بهشت آهي جنگ ڪن ٿا الله جي واٽ ۾ پوءِ قتل ڪن ٿا ۽ شهيد ڪيا وڃن ٿا وعدو ٿيل آهي ان تي سچو توراة ۾ ۽ انجيل ۾ ۽ قرآن ۾ ۽ ڪير وڌيڪ وفادار آهي پنهنجي وعدي سان الله کان؟ پوءِ خوش ٿيو ان پنهنجي سودي تي جو سودو ڪيُوَ ان سان ۽ اهائي ڪاميابي وڏي آهي . |
التّٰئِبونَ العٰبِدونَ الحٰمِدونَ السّٰئِحونَ الرّٰكِعونَ السّٰجِدونَ الءامِرونَ بِالمَعروفِ وَالنّاهونَ عَنِ المُنكَرِ وَالحٰفِظونَ لِحُدودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ المُؤمِنينَ (آيت : 112) |
توبہ ڪندڙ، عبادت ڪندڙ، حمد ڪندڙ، روزو رکندڙ، رڪوع ڪندڙ، سجدو ڪندڙ، امر ڪندڙ سٺي ڪم جو ۽ روڪيندڙ برائيءَ کان ۽ حفاظت ڪندڙ الله جي حدن جا ۽ خوشخبري ڏي مؤمنن کي . |
ما كانَ لِلنَّبِىِّ وَالَّذينَ ءامَنوا أَن يَستَغفِروا لِلمُشرِكينَ وَلَو كانوا أُولى قُربىٰ مِن بَعدِ ما تَبَيَّنَ لَهُم أَنَّهُم أَصحٰبُ الجَحيمِ (آيت : 113) |
ناهي واسطي نبي جي ۽ انهن جي جو ايمان آندائون ته مغفرت طلب ڪن مشرڪن جي لاءِ جيتوڻيڪ هجن صاحب مائٽيءَ جا ان کان پوءِ جو ظاهر ٿيو انهن لاءِ ته تحقيق اهي دوزخي آهن . |
وَما كانَ استِغفارُ إِبرٰهيمَ لِأَبيهِ إِلّا عَن مَوعِدَةٍ وَعَدَها إِيّاهُ فَلَمّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنهُ إِنَّ إِبرٰهيمَ لَأَوّٰهٌ حَليمٌ (آيت : 114) |
۽ نه هئي مغفرت طلب ڪرڻ ابراهيم جي واسطي پيءُ (چاچي) پنهنجي مگر ان وعدي جي ڪري جو وعدو ڪيائين ان سان پوءِجڏهن ظاهر ٿيو ان لاءِ ته بيشڪ اهو دشمن آهي واسطي الله جي ته بيزار ٿيو ان کان تحقيق ابراهيم البته نرم دل بردبار آهي. |
وَما كانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَومًا بَعدَ إِذ هَدىٰهُم حَتّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم ما يَتَّقونَ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 115) |
۽ ناهي الله (جو ڪم) تانته گمراھ ڪري ڪنهن قوم کي ان کان پوءِ جو هدايت ڪيائين انهن کي تان جو کولي بيان ڪري انھن جي لاءِ اهو جو بچن (انهن کان) بيشڪ الله هر شيءِ کي ڄاڻندڙ آهي. |
إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يُحيۦ وَيُميتُ وَما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَلا نَصيرٍ (آيت : 116) |
بيشڪ الله ان جي لاءِ آهي بادشاهي آسمانن جي ۽ زمين جي جياري ٿو ۽ ماري ٿو ناهي اوهان لاءِ سواءِ الله جي ڪو (حقيقي) دوست ۽ نه ڪو (حقيقي) مددگار. |
لَقَد تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِىِّ وَالمُهٰجِرينَ وَالأَنصارِ الَّذينَ اتَّبَعوهُ فى ساعَةِ العُسرَةِ مِن بَعدِ ما كادَ يَزيغُ قُلوبُ فَريقٍ مِنهُم ثُمَّ تابَ عَلَيهِم إِنَّهُ بِهِم رَءوفٌ رَحيمٌ (آيت : 117) |
البته تحقيق ٻاجھ سان توجھ فرمايو الله نبي ڏانهن ۽ مهاجرن ۽ انصارن ڏانهن جن تابعداري ڪئي ان جي تنگيءَ جي گھڙيءَ ۾ ان کانپوءِ جو ويجھي ٿي هيءَ ڳالھ جو ٿڙن دليون هڪ ٽولي جون انهن مان ان کان پوءِ جو توبہ قبول ڪرڻ سان متوجھ ٿيو انهن ڏانهن بيشڪ اهو انهن سان ٻاجھارو، مهربان آهي . |
وَعَلَى الثَّلٰثَةِ الَّذينَ خُلِّفوا حَتّىٰ إِذا ضاقَت عَلَيهِمُ الأَرضُ بِما رَحُبَت وَضاقَت عَلَيهِم أَنفُسُهُم وَظَنّوا أَن لا مَلجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلّا إِلَيهِ ثُمَّ تابَ عَلَيهِم لِيَتوبوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيمُ (آيت : 118) |
۽ (انهن) ٽن تي جيڪي پوئتي رهايا ويا تان جو جڏهن تنگ ٿي انهن تي زمين ان جي باوجود جو ڪشادي هئي ۽ تنگ ٿيا (منجھي پيا) انهن تي ساھ انهن جا ۽ ڀانيائون ته ناهي ڪا به پناھ جي جاءِ الله کان مگر ان ڏانهن ان کانپوءِ (ٻاجھ سان) موٽيو انهن تي تانته توبہ ڪن بيشڪ الله ئي توبہ قبول ڪندڙ مهربان آهي. |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكونوا مَعَ الصّٰدِقينَ (آيت : 119) |
اي ايمان وارؤ! ڊڄو الله کان ۽ گڏ هجو سچن سان . |
ما كانَ لِأَهلِ المَدينَةِ وَمَن حَولَهُم مِنَ الأَعرابِ أَن يَتَخَلَّفوا عَن رَسولِ اللَّهِ وَلا يَرغَبوا بِأَنفُسِهِم عَن نَفسِهِ ذٰلِكَ بِأَنَّهُم لا يُصيبُهُم ظَمَأٌ وَلا نَصَبٌ وَلا مَخمَصَةٌ فى سَبيلِ اللَّهِ وَلا يَطَـٔونَ مَوطِئًا يَغيظُ الكُفّارَ وَلا يَنالونَ مِن عَدُوٍّ نَيلًا إِلّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صٰلِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجرَ المُحسِنينَ (آيت : 120) |
نه هو (لائق) مدينہ وارن ۽ انهن جي لاءِ جيڪي چوڌاري انهن جي آهن ٻهراڙيءَ وارن مان ته پوئتي رهي پون الله جي رسول کان ۽ نه هيء ته محبت رکن سرن پنهنجن سان وڌيڪ ذات ان جي کان اهو سببان ان جي جو بلاشڪ اهي نه ٿي پهچي انهن کي اڃ ۽ نه ڪا تڪليف ۽ نه بک الله جي واٽ ۾ ۽ نه ٿا لتاڙين ڪو رستو جو ڪاوڙ ڏياري ڪافرن کي ۽ نه ٿا کسي وٺن دشمن کان ڪا شيءِ مگر لکيو ٿو وڃي انهن لاءِ ان جي ڪري عمل سٺو بيشڪ الله نه ٿو ضايع ڪري اجر نيڪو ڪارن جو . |
وَلا يُنفِقونَ نَفَقَةً صَغيرَةً وَلا كَبيرَةً وَلا يَقطَعونَ وادِيًا إِلّا كُتِبَ لَهُم لِيَجزِيَهُمُ اللَّهُ أَحسَنَ ما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 121) |
۽ نه ٿا خرچ ڪن ڪو خرچ ننڍو ۽ نه وڏو ۽ نه ٿا لنگھن ڪا وادي مگر لکيو ويو انهن لاءِ تانته بدلو ڏي انهن کي الله سهڻو ان (ڪم) جو جيڪو ڪيائون ٿي . |
وَما كانَ المُؤمِنونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرقَةٍ مِنهُم طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهوا فِى الدّينِ وَلِيُنذِروا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرونَ (آيت : 122) |
۽ نه آهي (لائق ته) مؤمن نڪرن سڀ گڏجي پوءِ ڇو نه نڪتي انهن جي هر هڪ ٽولي مان هڪ جماعت تانت فقہ (سمجھ) حاصل ڪن دين ۾ ۽ تانته ڊيڄارين قوم پنهنجيءَ کي جڏهن موٽيا انهن ڏانهن تانته اهي ڊڄن . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا قٰتِلُوا الَّذينَ يَلونَكُم مِنَ الكُفّارِ وَليَجِدوا فيكُم غِلظَةً وَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ مَعَ المُتَّقينَ (آيت : 123) |
اي ايمان وارؤ! جنگ ڪيو انهن سان جو ويجھا آهن اوهان کي ڪافرن مان ۽ جڳائي ته لهن اوهان ۾ سختي ۽ (يقين) ڄاڻو ته بيشڪ الله پرهيزگارن سان گڏ آهي . |
وَإِذا ما أُنزِلَت سورَةٌ فَمِنهُم مَن يَقولُ أَيُّكُم زادَتهُ هٰذِهِ إيمٰنًا فَأَمَّا الَّذينَ ءامَنوا فَزادَتهُم إيمٰنًا وَهُم يَستَبشِرونَ (آيت : 124) |
۽ جڏهن به نازل ڪئي ٿي وڃي ڪا سورة ته پوءِ انهن مان اهو به آهي جو چوي ٿو ته ڪهڙو اوهان مان آهي جو وڌايو ان کي هن ايمان پوءِ پر جن ايمان آندو پوءِ وڌايائين انهن کي ايمان ۽ اهي خوش ٿين ٿا . |
وَأَمَّا الَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ فَزادَتهُم رِجسًا إِلىٰ رِجسِهِم وَماتوا وَهُم كٰفِرونَ (آيت : 125) |
۽ پر اهي جو دلين انهن جي ۾ بيماري آهي پوءِ وڌايائين انهن کي پليدي پليديءَ انهن جي تي ۽ مئا حالانڪه اهي ڪفر ڪندڙ آهن . |
أَوَلا يَرَونَ أَنَّهُم يُفتَنونَ فى كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَو مَرَّتَينِ ثُمَّ لا يَتوبونَ وَلا هُم يَذَّكَّرونَ (آيت : 126) |
ڇا نه ٿا ڏسن ته بيشڪ اهي آزمايا وڃن ٿا هر سال ۾ هڪ ڀيرو يا ٻه ڀيرا ان کانپوءِ نه ٿا توبہ ڪن ۽ نه اهي نصيحت وٺن ٿا . |
وَإِذا ما أُنزِلَت سورَةٌ نَظَرَ بَعضُهُم إِلىٰ بَعضٍ هَل يَرىٰكُم مِن أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفوا صَرَفَ اللَّهُ قُلوبَهُم بِأَنَّهُم قَومٌ لا يَفقَهونَ (آيت : 127) |
۽ جڏهن نازل ڪئي وئي ڪا سورة ته ڏٺو بعض انهن مان بعض ڏانهن ته ڇا ڏسي ٿو اوهان ڪو هڪ؟ ان کان پوءِ ڦريا، ڦيرايون الله دليون انهن جون ان سببان جو بيشڪ اهي قوم آهن جو نه ٿا سمجھن. |
لَقَد جاءَكُم رَسولٌ مِن أَنفُسِكُم عَزيزٌ عَلَيهِ ما عَنِتُّم حَريصٌ عَلَيكُم بِالمُؤمِنينَ رَءوفٌ رَحيمٌ (آيت : 128) |
البته تحقيق آيو اوهان وٽ (شاندار) رسول اوهان منجھا ڳرو آهي ان تي اهو جو ڏکوئجو اوهان (ان سان) حرص ڪندڙ آهي اوهان تي مؤمنن سان ٻاجھارو، مهربان آهي . |
فَإِن تَوَلَّوا فَقُل حَسبِىَ اللَّهُ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ العَرشِ العَظيمِ (آيت : 129) |
پوءِ جيڪڏهن ڦرن ته پوءِ فرماءِ ته ڪافي آهي مون لاءِ الله ناهي ڪو به معبود (بالحق) ان کانسواءِ ان تي ڀروسو ڪيم ۽ اهوئي عرش عظيم جو رب آهي. ع |