| وَالفَجرِ (آيت : 1) |
|
صبح (جي وقت) جو قسم آهي، |
| وَلَيالٍ عَشرٍ (آيت : 2) |
|
۽ ڏهن راتين جو، |
| وَالشَّفعِ وَالوَترِ (آيت : 3) |
|
۽ ٻڌيءَ جو ۽ اڪيءَ جو، |
| وَالَّيلِ إِذا يَسرِ (آيت : 4) |
|
۽ رات جو جڏهن اچڻ لڳي ٿي. |
| هَل فى ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذى حِجرٍ (آيت : 5) |
|
عقل واري لاءِ ته هي بيشڪ وڏو قسم آهي (ته ڪافرن تي ضرور عذاب ٿيندو) |
| أَلَم تَرَ كَيفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ (آيت : 6) |
|
ڇا اوهان نه ڏٺو ته اوهان جي پروردگار عاد (جي قوم) سان ڇا ڪيو؟ |
| إِرَمَ ذاتِ العِمادِ (آيت : 7) |
|
(يعني) ٿنبن وانگر قد آور “ارم” جي (قوم) سان. |
| الَّتى لَم يُخلَق مِثلُها فِى البِلٰدِ (آيت : 8) |
|
جن جهڙا سموري (دنيا جي) شهرن ۾ ڪو نه پيدا ڪيا ويا. |
| وَثَمودَ الَّذينَ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ (آيت : 9) |
|
پڻ ثمود (جي قوم) سان (به) جي “وادي القرى” ۾ ڇپون گهڙي (گهر ٺاهي رهندا هئا. |
| وَفِرعَونَ ذِى الأَوتادِ (آيت : 10) |
|
۽ فرعون سان (به ڇا ڪيوسين) جيڪو سزا جي لاءِ ڪلا رکندو هو. |
| الَّذينَ طَغَوا فِى البِلٰدِ (آيت : 11) |
|
هي ماڻهو (جدا جدا) شهرن ۾ سرڪش ٿي رهيا هئا. |
| فَأَكثَروا فيهَا الفَسادَ (آيت : 12) |
|
۽ انهن مان گهڻا فساد ڦهلائي رهيا هئا. |
| فَصَبَّ عَلَيهِم رَبُّكَ سَوطَ عَذابٍ (آيت : 13) |
|
پوءِ تنهنجي پروردگار مٿن عذاب جو چهبڪ وسايو. |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالمِرصادِ (آيت : 14) |
|
پوءِ تنهنجو پالڻهار گهاٽ واري هنڌ ۾ آهي. |
| فَأَمَّا الإِنسٰنُ إِذا مَا ابتَلىٰهُ رَبُّهُ فَأَكرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقولُ رَبّى أَكرَمَنِ (آيت : 15) |
|
پوءِ انسان کي جڏهن کيس سندس پالڻهار (هن طرح) آزمائي ٿو جو ان کي عزت ۽ نعمت ڏئي ٿو ته چوي ٿو ته منهنجي پروردگار مون کي عزت عطا ڪئي آهي. |
| وَأَمّا إِذا مَا ابتَلىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَقولُ رَبّى أَهٰنَنِ (آيت : 16) |
|
پر وري جڏهن کيس (هن ريت) آزمائي ٿو جو مٿس سندس روزي تنگ ڪري ٿو، ته چوي ٿو ته منهنجي پالڻهار مون کي خوار ڪيو. |
| كَلّا بَل لا تُكرِمونَ اليَتيمَ (آيت : 17) |
|
ائين نه آهي. پر اوهين ماڻهو يتيم جي عزت نه ٿا ڪريو. |
| وَلا تَحٰضّونَ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 18) |
|
۽ نه مسڪين کي کاڌي کارائڻ جي ريس ٿا ڏياريو. |
| وَتَأكُلونَ التُّراثَ أَكلًا لَمًّا (آيت : 19) |
|
۽ ميراث جي مال (حلال ۽ حرام) کي سميٽي هڙپ ڪري ٿا ڇڏيو. |
| وَتُحِبّونَ المالَ حُبًّا جَمًّا (آيت : 20) |
|
۽ مال (دولت) سان محبت گهڻي ٿا رکو. |
| كَلّا إِذا دُكَّتِ الأَرضُ دَكًّا دَكًّا (آيت : 21) |
|
ياد رکو! جڏهن زمين کي ڪٽي ڪٽي ذرا ذرا ڪيو ويندو. |
| وَجاءَ رَبُّكَ وَالمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (آيت : 22) |
|
۽ تنهنجي پروردگار جو حڪم، ۽ فرشتا قطارن ۾ ايندا. |
| وَجِا۟يءَ يَومَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَومَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ وَأَنّىٰ لَهُ الذِّكرىٰ (آيت : 23) |
|
۽ دوزخ کي ان ڏينهن سامهون آڻبو، تڏهن ان ڏينهن انسان ڌيان ڪندو پر پوءِ ڪٿان (نصيحت يا فائدو) ٿيندس! |
| يَقولُ يٰلَيتَنى قَدَّمتُ لِحَياتى (آيت : 24) |
|
چوندو ته جيڪر (ڪجھ چڱا عمل) پنهنجي (هن) حياتي لاءِ اڳيان موڪليان ها! |
| فَيَومَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ (آيت : 25) |
|
پوءِ ان ڏينهن خدا جي سزا جهڙي سزا ٻيو ڪو به نه ڏيندو. |
| وَلا يوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ (آيت : 26) |
|
۽ ان جي جڪڙڻ جهڙو ٻيو ڪو به نه جڪڙيندو. |
| يٰأَيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُ (آيت : 27) |
|
(۽ ڪجھ ماڻهن کي چئبو) اي دلجاءِ وارا نفس! |
| ارجِعى إِلىٰ رَبِّكِ راضِيَةً مَرضِيَّةً (آيت : 28) |
|
پنهنجي پالڻهار ڏي موٽي هل! جو تون ان کان خوش هو تو کان راضي. |
| فَادخُلى فى عِبٰدى (آيت : 29) |
|
تون منهنجن (خاص) عبدن ۾ شامل ٿي وڃ. |
| وَادخُلى جَنَّتى (آيت : 30) |
|
۽ منهنجي جنت ۾ داخل ٿي وڃ. |