وَالفَجرِ (آيت : 1) |
قَسَمُ اهي فجر جو |
وَلَيالٍ عَشرٍ (آيت : 2) |
قَسَمُ آهي ڏهن راتين جو |
وَالشَّفعِ وَالوَترِ (آيت : 3) |
قَسَمُ آهي ٻَڌِي ۽ اِڪِيءَ جو |
وَالَّيلِ إِذا يَسرِ (آيت : 4) |
قَسَمُ آهي رات جو جڏهن اها وڃي ٿي |
هَل فى ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذى حِجرٍ (آيت : 5) |
بيشڪ انهيءَ ۾ عقلمندن لاءِ (هڪ عظيم) قَسَمُ آهي |
أَلَم تَرَ كَيفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ (آيت : 6) |
رسولِ عربي ڇا توهان نه ڏٺو ته توهان جي رب عاد وارن سان ڇا ڪيو |
إِرَمَ ذاتِ العِمادِ (آيت : 7) |
اهي اِرَم شهر وارا جيڪي قداور هئا |
الَّتى لَم يُخلَق مِثلُها فِى البِلٰدِ (آيت : 8) |
انهن جهڙا (قداور) شهرن ۾ نه پيدا ڪيا ويا |
وَثَمودَ الَّذينَ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ (آيت : 9) |
۽ ثمود وارا جن وادي قُريٰ ۾ پٿر تراشي ڪري گھر بنايا |
وَفِرعَونَ ذِى الأَوتادِ (آيت : 10) |
۽ فرعون وارا جيڪي مضبوط عمارتون ٺاهيندا هئا |
الَّذينَ طَغَوا فِى البِلٰدِ (آيت : 11) |
انهن ماڻهن شهرن ۾ نافرماني ڪئي |
فَأَكثَروا فيهَا الفَسادَ (آيت : 12) |
پوءِ ان ۾ فساد وِڌايائون |
فَصَبَّ عَلَيهِم رَبُّكَ سَوطَ عَذابٍ (آيت : 13) |
پوءِ توهان جي رب انهن تي سخت عذاب وارو چهبڪ موڪليو |
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالمِرصادِ (آيت : 14) |
بيشڪ توهان جو رب يقيناً هڪ مورچي ۾ مخلوق جو انتظار ڪندڙ آهي |
فَأَمَّا الإِنسٰنُ إِذا مَا ابتَلىٰهُ رَبُّهُ فَأَكرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقولُ رَبّى أَكرَمَنِ (آيت : 15) |
پر انسان (ڪافر) کي جڏهن سندس رب آزمائي ٿو پوءِ ان کي عزت ۽ نعمت ڏي ٿو، پوءِ اهو چوي ٿو منهنجي رب مون کي عزت ڏني |
وَأَمّا إِذا مَا ابتَلىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَقولُ رَبّى أَهٰنَنِ (آيت : 16) |
۽ پر جنهن وقت اهو ان کي آزمائي ٿو پوءِ ان تي رزق تنگ ڪري ٿو. پوءِ اهو چوي ٿو منهنجي رب مون کي خوار ڪيو |
كَلّا بَل لا تُكرِمونَ اليَتيمَ (آيت : 17) |
خبردار ! بلڪِ توهان يتيمن جي عزت نٿا ڪريو |
وَلا تَحٰضّونَ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 18) |
۽ نه توهان پاڻ ۾ هڪ ٻِئي کي مسڪينن جي کارائڻ جو شوق ڏياريو ٿا |
وَتَأكُلونَ التُّراثَ أَكلًا لَمًّا (آيت : 19) |
۽ توهان (ناحق) ورثي جي ملڪيت کي هڙپ ڪريو ٿا |
وَتُحِبّونَ المالَ حُبًّا جَمًّا (آيت : 20) |
۽ توهان مال کي جمع ڪرڻ جي بيحد محبت رکو ٿا |
كَلّا إِذا دُكَّتِ الأَرضُ دَكًّا دَكًّا (آيت : 21) |
خبردار ! جنهن وقت زمين تي زلزلن کان پوءِ زلزلا ايندا |
وَجاءَ رَبُّكَ وَالمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (آيت : 22) |
۽ توهان جي رب جو حڪم پهچندو ۽ ملائڪ صفون ٻڌي بيهندا |
وَجِا۟يءَ يَومَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَومَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ وَأَنّىٰ لَهُ الذِّكرىٰ (آيت : 23) |
۽ انهيءَ ڏينهن جهنم کي آندو ويندو، ان ڏينهن انسان سوچيندو ۽ (ان ڏينهن) سوچڻ مان ڇا حاصل ٿيندو |
يَقولُ يٰلَيتَنى قَدَّمتُ لِحَياتى (آيت : 24) |
اهو چوندو هاءِ! افسوس! پنهنجي حياتيءَ ۾ ڪو نيڪ عمل ڪريان ها |
فَيَومَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ (آيت : 25) |
پوءِ ان ڏينهن الله تعالى کان وڌيڪ ڪوبه ان تي عذاب نه ڪري سگھندو |
وَلا يوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ (آيت : 26) |
۽ الله کان وڌيڪ ان تي ڪوبه پڪڙ نه ڪري سگھندو |
يٰأَيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُ (آيت : 27) |
اي نفسِ مطمئن |
ارجِعى إِلىٰ رَبِّكِ راضِيَةً مَرضِيَّةً (آيت : 28) |
تون پنهنجي رب ڏانهن موٽ (ان حال ۾) جو تون ان کان راضي (۽) اهو توکان راضي هجي |
فَادخُلى فى عِبٰدى (آيت : 29) |
پوءِ تون منهنجي خاص ٻانهن ۾ داخل ٿيءُ |
وَادخُلى جَنَّتى (آيت : 30) |
۽ تون منهنجي جنت ۾ داخل ٿيءُ |