| وَالفَجرِ (آيت : 1) |
|
قسم آهي فجر جو . |
| وَلَيالٍ عَشرٍ (آيت : 2) |
|
۽ ڏهن راتين جو . |
| وَالشَّفعِ وَالوَترِ (آيت : 3) |
|
۽ ٻڌيءَ جو ۽ اڪيءَ جو . |
| وَالَّيلِ إِذا يَسرِ (آيت : 4) |
|
۽ رات جو جڏهن وڃڻ لڳي . |
| هَل فى ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذى حِجرٍ (آيت : 5) |
|
ڇا ان ۾ قسم آهي عقل واري لاءِ . |
| أَلَم تَرَ كَيفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ (آيت : 6) |
|
ڇا نه ڏٺو تو ته ڪيئن ڪيو تنهنجي رب عاد سان . |
| إِرَمَ ذاتِ العِمادِ (آيت : 7) |
|
ارم جي قوم مان وڏن ٿنڀن جا صاحب . |
| الَّتى لَم يُخلَق مِثلُها فِى البِلٰدِ (آيت : 8) |
|
اهي جو نه پيدا ڪيو ويو انهن جو مثال شهرن ۾ . |
| وَثَمودَ الَّذينَ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ (آيت : 9) |
|
۽ ثمود وارن سان جن ڪٽيا پٿر واديءَ ۾ . |
| وَفِرعَونَ ذِى الأَوتادِ (آيت : 10) |
|
۽ فرعون ميخن واري سان . |
| الَّذينَ طَغَوا فِى البِلٰدِ (آيت : 11) |
|
جن سرڪشي ڪئي هئي شهرن ۾ . |
| فَأَكثَروا فيهَا الفَسادَ (آيت : 12) |
|
پوءِ گهڻو ڪيائون ان ۾ فساد . |
| فَصَبَّ عَلَيهِم رَبُّكَ سَوطَ عَذابٍ (آيت : 13) |
|
پوءِ وسايائين انهن تي تنهنجي رب چهبڪ عذاب جو . |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالمِرصادِ (آيت : 14) |
|
بيشڪ تنهنجو رب البته گَهٽَ ۾ آهي . |
| فَأَمَّا الإِنسٰنُ إِذا مَا ابتَلىٰهُ رَبُّهُ فَأَكرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقولُ رَبّى أَكرَمَنِ (آيت : 15) |
|
پوءِ پر انسان جڏهن آزمايو ان کي ان جي رب پوءِ عزت ڏئي ٿو ان کي ۽ نعمت ڏئي ٿو ان کي پوءِ چوي ٿوته منهنجي رب مون کي عزت ڏني آهي . |
| وَأَمّا إِذا مَا ابتَلىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَقولُ رَبّى أَهٰنَنِ (آيت : 16) |
|
۽ پر جڏهن آزمائي ٿو ان کي پوءِ تنگ ڪري ٿو ان تي ان جو رزق پوءِ چوي ٿو ته منهنجي رب مون کي خوار ڪيو آهي . |
| كَلّا بَل لا تُكرِمونَ اليَتيمَ (آيت : 17) |
|
هرگز نه بلڪ نه ٿا عزت ڪيو يتيم جي . |
| وَلا تَحٰضّونَ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 18) |
|
۽ نه ٿا حرص ڏياريو مسڪين کي کاڌي کارائڻ تي . |
| وَتَأكُلونَ التُّراثَ أَكلًا لَمًّا (آيت : 19) |
|
۽ کائو ٿا ورثي جو مال سمورو . |
| وَتُحِبّونَ المالَ حُبًّا جَمًّا (آيت : 20) |
|
۽ محبت رکو ٿا مال سان گهڻي محبت . |
| كَلّا إِذا دُكَّتِ الأَرضُ دَكًّا دَكًّا (آيت : 21) |
|
هرگز نه جڏهن ڪٽي ويندي زمين ذرا ذرا ڪري . |
| وَجاءَ رَبُّكَ وَالمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (آيت : 22) |
|
۽ تجلي فرمائيندو رب تنهنجو ۽ ايندا ملائڪ ٽولا ٽولا ٿي . |
| وَجِا۟يءَ يَومَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَومَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ وَأَنّىٰ لَهُ الذِّكرىٰ (آيت : 23) |
|
۽ آندو ويندو ان ڏينهن جهنم ان ڏينهن نصيحت پرائيندو انسان ۽ ڪٿي هوندي ان لاءِ نصيحت پرائڻ . |
| يَقولُ يٰلَيتَنى قَدَّمتُ لِحَياتى (آيت : 24) |
|
چوندو اي ڪاش مان اڳي ڪري موڪليان ها (عمل هن) حياتيءَ لاءِ . |
| فَيَومَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ (آيت : 25) |
|
پوءِ ان ڏينهن نه عذاب ڪندو ان جي عذاب جهڙو ڪو هڪ . |
| وَلا يوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ (آيت : 26) |
|
۽ نه ٻڌندو ان جي ٻڌڻ وانگر ڪو هڪ . |
| يٰأَيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُ (آيت : 27) |
|
اي مطمئن نفس! . |
| ارجِعى إِلىٰ رَبِّكِ راضِيَةً مَرضِيَّةً (آيت : 28) |
|
موٽ تون پنهنجي رب ڏانهن راضي ٿيندڙ، راضي ڪيل . |
| فَادخُلى فى عِبٰدى (آيت : 29) |
|
پوءِ داخل ٿي منهنجن ٻانهن ۾ . |
| وَادخُلى جَنَّتى (آيت : 30) |
|
۽ داخل ٿيءُ منهنجي جنت ۾ . |