سَبِّحِ اسمَ رَبِّكَ الأَعلَى (آيت : 1) |
(اي محمد) تون پنهنجي سڀني کان مٿاهين پاليندڙ جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر |
الَّذى خَلَقَ فَسَوّىٰ (آيت : 2) |
جنهن سڀڪنهن کي پيدا ڪيو |
وَالَّذى قَدَّرَ فَهَدىٰ (آيت : 3) |
پوءِ صحيح سالم بنايو ۽ جنهن (شين جو) انداز و ڪيو پوءِ رستو ڏيکاري ڇڏيو |
وَالَّذى أَخرَجَ المَرعىٰ (آيت : 4) |
۽ جنهن تازو گاهه ڄمايو |
فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحوىٰ (آيت : 5) |
پوءِ ان کي ڪارو سڪل سڙيل ڪيائين |
سَنُقرِئُكَ فَلا تَنسىٰ (آيت : 6) |
(اي پيغمبر!) سگهوئي توکي پڙهائينداسون پوءِ تون ڪين ڀلندين |
إِلّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعلَمُ الجَهرَ وَما يَخفىٰ (آيت : 7) |
مگر جنهن جي ڀلائڻ جو الله ارادو ڪندو. هن ڪري ته اهو ظاهر ۽ ڳجهه کي ڄاڻي ٿو |
وَنُيَسِّرُكَ لِليُسرىٰ (آيت : 8) |
۽توکي تمام آسان شريعت لاءِ آساني پيدا ڪري ڏينداسون |
فَذَكِّر إِن نَفَعَتِ الذِّكرىٰ (آيت : 9) |
پوءِ تون نصيحت ڪر جيڪڏهن نصيحت ڪرڻ فائدو ڏي |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخشىٰ (آيت : 10) |
جيڪو الله کان ڊڄي ٿو سو سگهوئي ڌيان ڪندو |
وَيَتَجَنَّبُهَا الأَشقَى (آيت : 11) |
۽ وڏو نڀاڳو ان کان پري ٿيندو، جو تمام وڏي باهه ۾ گهڙندو |
الَّذى يَصلَى النّارَ الكُبرىٰ (آيت : 12) |
وري نه ان ۾ مرندو ۽ نه (آرام سان) جيئندو |
ثُمَّ لا يَموتُ فيها وَلا يَحيىٰ (آيت : 13) |
بيشڪ اهو مراد کي پهتو جيڪو پاڪ ٿيو |
قَد أَفلَحَ مَن تَزَكّىٰ (آيت : 14) |
۽ پنهنجي پاليندڙ جو نالو ياد ڪيائين پوءِ نماز پڙهيائين |
وَذَكَرَ اسمَ رَبِّهِ فَصَلّىٰ (آيت : 15) |
پر اوهين تمام ويجهي حياتيءَ کي پسند ڪريو ٿا |
بَل تُؤثِرونَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 16) |
هوڏانهن آخرت گهڻو چڱي |
وَالءاخِرَةُ خَيرٌ وَأَبقىٰ (آيت : 17) |
۽ گهڻو بقا واري آهي |
إِنَّ هٰذا لَفِى الصُّحُفِ الأولىٰ (آيت : 18) |
بيشڪ هيءَ بيان ته پهرين ڪتابن ۾ |
صُحُفِ إِبرٰهيمَ وَموسىٰ (آيت : 19) |
ابراهيم ۽ موسيٰ جي ڪتابن ۾ به آهي. |