وَيلٌ لِلمُطَفِّفينَ (آيت : 1) |
ويل آهي ماپ تور ۾ گهٽ وڌ تائي ڪندڙن جي لاءِ . |
الَّذينَ إِذَا اكتالوا عَلَى النّاسِ يَستَوفونَ (آيت : 2) |
اهي جو جڏهن ماپ ڪري ورتائون ماڻهن کان ته پورو وٺن ٿا . |
وَإِذا كالوهُم أَو وَزَنوهُم يُخسِرونَ (آيت : 3) |
۽ جڏهن ماپ ڪري ڏين ٿا انهن کي يا توري ڏين ٿا انهن کي ته گهٽائن ٿا . |
أَلا يَظُنُّ أُولٰئِكَ أَنَّهُم مَبعوثونَ (آيت : 4) |
ڇا نه ٿا خيال ڪن اهي ته بيشڪ اهي اٿاريل آهن . |
لِيَومٍ عَظيمٍ (آيت : 5) |
ڏينهن وڏي جي لاءِ . |
يَومَ يَقومُ النّاسُ لِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 6) |
جنهن ڏينهن اٿندا ماڻهو جهانن جي رب جي لاءِ . |
كَلّا إِنَّ كِتٰبَ الفُجّارِ لَفى سِجّينٍ (آيت : 7) |
هرگز نه بيشڪ فاجرن جو ڪتاب البته سجين ۾ هوندو . |
وَما أَدرىٰكَ ما سِجّينٌ (آيت : 8) |
۽ توکي ڪنهن ڄاڻايو ته سجين ڇا آهي؟ . |
كِتٰبٌ مَرقومٌ (آيت : 9) |
ڪتاب لکيل، . |
وَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ (آيت : 10) |
ويل آهي ان ڏينهن ڪوڙو چوندڙن جي لاءِ . |
الَّذينَ يُكَذِّبونَ بِيَومِ الدّينِ (آيت : 11) |
جيڪي ڪوڙو چون ٿا قيامت جي ڏينهن کي . |
وَما يُكَذِّبُ بِهِ إِلّا كُلُّ مُعتَدٍ أَثيمٍ (آيت : 12) |
۽ نه ٿو ڪوڙو چوي ان کي مگر هر تجاوزڪندڙ گنهگار . |
إِذا تُتلىٰ عَلَيهِ ءايٰتُنا قالَ أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ (آيت : 13) |
جڏهن پڙهيون وڃن ٿيون ان تي اسان جون آيتون ته چيائين آکاڻيون پهرين جون آهن . |
كَلّا بَل رانَ عَلىٰ قُلوبِهِم ما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 14) |
نه بلڪ چڙهي ويو آهي انهن جي دلين تي اهو جيڪو ڪندا هئا . |
كَلّا إِنَّهُم عَن رَبِّهِم يَومَئِذٍ لَمَحجوبونَ (آيت : 15) |
هرگز نه بيشڪ اهي پنهنجي رب کان ان ڏينهن البته پردو ڪيل هوندا . |
ثُمَّ إِنَّهُم لَصالُوا الجَحيمِ (آيت : 16) |
ان کان پوءِ بيشڪ اهي البته داخل ٿيندڙ آهن جهنم ۾ . |
ثُمَّ يُقالُ هٰذَا الَّذى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ (آيت : 17) |
ان کان پوءِ چيو ويندو ته هي اهو آهي جو ان کي اوهان ڪوڙو چوندا هيئو . |
كَلّا إِنَّ كِتٰبَ الأَبرارِ لَفى عِلِّيّينَ (آيت : 18) |
هرگز نه بيشڪ نيڪن جو ڪتاب البته عليين ۾ هوندو . |
وَما أَدرىٰكَ ما عِلِّيّونَ (آيت : 19) |
۽ ڪنهن ڄاڻايو توکي ته عليين ڇا آهي؟ . |
كِتٰبٌ مَرقومٌ (آيت : 20) |
لکيل ڪتاب . |
يَشهَدُهُ المُقَرَّبونَ (آيت : 21) |
جو ڏسن ٿا ان کي مقرب ملائڪ . |
إِنَّ الأَبرارَ لَفى نَعيمٍ (آيت : 22) |
بيشڪ ابرار البته نعمتن ۾ هوندا . |
عَلَى الأَرائِكِ يَنظُرونَ (آيت : 23) |
تختن تي ويٺي ڏسندا . |
تَعرِفُ فى وُجوهِهِم نَضرَةَ النَّعيمِ (آيت : 24) |
سڃاڻندين انهن جي منهن ۾ نعمتن جي تازگي . |
يُسقَونَ مِن رَحيقٍ مَختومٍ (آيت : 25) |
پياريا ويندا لذيد پيئڻ واري شيءِ مہر هنيل . |
خِتٰمُهُ مِسكٌ وَفى ذٰلِكَ فَليَتَنافَسِ المُتَنٰفِسونَ (آيت : 26) |
ان جي مہر مشڪ آهي ۽ ان ۾ پوءِ جڳائي ته حرص ڪن حرص ڪندڙ . |
وَمِزاجُهُ مِن تَسنيمٍ (آيت : 27) |
۽ ان جي ملاوٽ تسنيم مان هوندي . |
عَينًا يَشرَبُ بِهَا المُقَرَّبونَ (آيت : 28) |
چشمو آهي جو پيئندا ان مان مقرب ٻانها . |
إِنَّ الَّذينَ أَجرَموا كانوا مِنَ الَّذينَ ءامَنوا يَضحَكونَ (آيت : 29) |
بيشڪ جن گناهه ڪيا کلندا هئا مؤمنن تان . |
وَإِذا مَرّوا بِهِم يَتَغامَزونَ (آيت : 30) |
۽ جڏهن لنگهيا ٿي انهن کان ته اکين جا اشارا ڪن پيا . |
وَإِذَا انقَلَبوا إِلىٰ أَهلِهِمُ انقَلَبوا فَكِهينَ (آيت : 31) |
۽ جڏهن موٽن ٿا پنهنجي اهل ڏانهن ته موٽن ٿا خوشيون ڪندڙ . |
وَإِذا رَأَوهُم قالوا إِنَّ هٰؤُلاءِ لَضالّونَ (آيت : 32) |
۽ جڏهن ڏٺائون انهن کي ته چيائون بيشڪ هي البته گمراهه آهن . |
وَما أُرسِلوا عَلَيهِم حٰفِظينَ (آيت : 33) |
۽نه موڪليا ويا انهن تي نگهباني ڪندڙ . |
فَاليَومَ الَّذينَ ءامَنوا مِنَ الكُفّارِ يَضحَكونَ (آيت : 34) |
پوءِ اڄ ايمان وارا ڪافرن تان کلندا . |
عَلَى الأَرائِكِ يَنظُرونَ (آيت : 35) |
تختن تي ڏسندا . |
هَل ثُوِّبَ الكُفّارُ ما كانوا يَفعَلونَ (آيت : 36) |
ته ڇا بدلو ڏنا ويا ڪافر ان جو جيڪو ڪيائون ٿي . |