القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 1 سُوۡرَۃُ الۡاِنۡفِطَارِ  مَکِّیَّۃٌ آيتون : 19


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت (آيت : 1)

جڏهن اُڀ اَڌ ٿيو،

وَإِذَا الكَواكِبُ انتَثَرَت (آيت : 2)

۽ جڏهن ڇڻيا نِکٽ نُور،

وَإِذَا البِحارُ فُجِّرَت (آيت : 3)

۽ جڏهن گھارا هَڻِي گڏيا، دَرياءَ، دَرياءَ دُور،

وَإِذَا القُبورُ بُعثِرَت (آيت : 4)

۽ جَڏهن مُئا، جِيرَا ٿيا، اُٿيا اَهل قُبور،

عَلِمَت نَفسٌ ما قَدَّمَت وَأَخَّرَت (آيت : 5)

تڏهن سَڀَڪو، سو سَمجِھيو، پـِيَسِ خُوب پرور، ته جيڪي هِن جَھان ۾، مال ڇَڏئـِين مَجبُور، يا بار ڀَري ڀَرپُور، مُڪائـِين مَهند ڀَرو.

يٰأَيُّهَا الإِنسٰنُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الكَريمِ (آيت : 6)

توکي، اي انسان! ڪِنهن مالِڪ سان مَغرور ڪيو؟

الَّذى خَلَقَكَ فَسَوّىٰكَ فَعَدَلَكَ (آيت : 7)

جو ڌڻي سڳورو تو سَندو، اَپر سَندسِ اِحسان، جِنهن ڀورا! ڪَئـِين ڀور گَڏي، توکي جوڙيو مَنجھ جھان، پوءِ برابر بَنايَئـِي، بارِ بي گمان،

فى أَىِّ صورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ (آيت : 8)

توکي جوڙي تيار ڪيو، جيئن رِٽ رِٽي رَحمان، تِنهن صُورت ۾ سُبحان، پوءِ سَڄو سِينگاري ڪَريم.

كَلّا بَل تُكَذِّبونَ بِالدّينِ (آيت : 9)

هوشيار ٿيو هُوڙ!، مَهندان ڳَرو معاملو، اُٽلو عَدل جي ڏِينهن کي، اَوهِين ڪوٺيو ڪُوڙ،

وَإِنَّ عَلَيكُم لَحٰفِظينَ (آيت : 10)

۽ آهِن چونڪي آن مَٿي، ڪي زورآور ضرور،

كِرامًا كٰتِبينَ (آيت : 11)

ڪاتِب، نيڪ ڪُلهن تي، مُوڙھ نه جِن کي مُور،

يَعلَمونَ ما تَفعَلونَ (آيت : 12)

پُورِي رَکن پَرُور، جيڪي ڪريو جَھان ۾.

إِنَّ الأَبرارَ لَفى نَعيمٍ (آيت : 13)

بيشڪ نيڪ بهشت ۾، جت سدا باغ بهار،

وَإِنَّ الفُجّارَ لَفى جَحيمٍ (آيت : 14)

آهن بلڪل باھ ۾، بُڇڙا ۽ بَدڪار،

يَصلَونَها يَومَ الدّينِ (آيت : 15)

آخِر ڏِينهن اِنصاف جي، پُهچندا، تِنهن پار،

وَما هُم عَنها بِغائِبينَ (آيت : 16)

۽ دائـِم اُن دوزخ کان، سي دَم نه آهِن ڌار،

وَما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 17)

۽ ڪِهڙو ڏينهن اِنصاف جو؟ ڪِنهن اَنت ڏِنئِي اِظهار!،

ثُمَّ ما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 18)

۽ ڪِهڙو ڏينهن اِنصاف جو؟ ڪِنهن ٻُڌايَئي ٻِيهار،

يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيـًٔا وَالأَمرُ يَومَئِذٍ لِلَّهِ (آيت : 19)

ڪري هِڪ، نه ٻي شخص جِي، واھِر جِنهين وار، ۽ اُنهِئَ ڏِينهن اِختيار، آهي هِڪ اَلله جو.


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025