إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت (آيت : 1) |
جڏهن آسمان ڦاٽندو . |
وَإِذَا الكَواكِبُ انتَثَرَت (آيت : 2) |
۽ جڏهن تارا پکڙجي ويندا . |
وَإِذَا البِحارُ فُجِّرَت (آيت : 3) |
۽ جڏهن سمنڊ وهايا ويندا . |
وَإِذَا القُبورُ بُعثِرَت (آيت : 4) |
۽ جڏهن قبرون کوليون وينديون . |
عَلِمَت نَفسٌ ما قَدَّمَت وَأَخَّرَت (آيت : 5) |
ته ڄاڻندو هر نفس اهو جيڪو اڳي ڪيائين ۽ پوءِ ڪيائين . |
يٰأَيُّهَا الإِنسٰنُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الكَريمِ (آيت : 6) |
اي انسان!ڪنهن ڌوڪو ڏنو توکي پنهنجي رب ڪريم سان . |
الَّذى خَلَقَكَ فَسَوّىٰكَ فَعَدَلَكَ (آيت : 7) |
جنهن پيدا ڪيو توکي پوءِ برابر رکيائين توکي . |
فى أَىِّ صورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ (آيت : 8) |
جنهن به صورت ۾ گهريائين ڳنڍيائين توکي . |
كَلّا بَل تُكَذِّبونَ بِالدّينِ (آيت : 9) |
هرگز نه بلڪ ڪوڙو چئو ٿا قيامت کي . |
وَإِنَّ عَلَيكُم لَحٰفِظينَ (آيت : 10) |
۽ بيشڪ اوهان تي البته نگهبان آهن . |
كِرامًا كٰتِبينَ (آيت : 11) |
عزت وارا، لکندڙ . |
يَعلَمونَ ما تَفعَلونَ (آيت : 12) |
ڄاڻن ٿا جيڪي ڪيو ٿا . |
إِنَّ الأَبرارَ لَفى نَعيمٍ (آيت : 13) |
بيشڪ نيڪو ڪار البته نعمتن ۾ هوندا . |
وَإِنَّ الفُجّارَ لَفى جَحيمٍ (آيت : 14) |
۽ بيشڪ بدڪار البته دوزخ ۾ هوندا . |
يَصلَونَها يَومَ الدّينِ (آيت : 15) |
داخل ٿيندا ان ۾ جزا واري ڏينهن . |
وَما هُم عَنها بِغائِبينَ (آيت : 16) |
۽ نه هوندا اهي ان کان غائب . |
وَما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 17) |
۽ ڪنهن ڄاڻايو توکي ته ڇا آهي بدلي جو ڏينهن . |
ثُمَّ ما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 18) |
ان کان پوءِ ڪنهن ڄاڻايو توکي ته ڪهڙو آهي بدلي جو ڏينهن؟ . |
يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيـًٔا وَالأَمرُ يَومَئِذٍ لِلَّهِ (آيت : 19) |
جنهن ڏينهن نه مالڪ ٿيندو ڪو نفس ڪنهن جي لاءِ ڪجهه به ۽ امر ان ڏينهن الله جو آهي . |