إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت (آيت : 1) |
جڏهن آسمان ڦاٽي پوندو. |
وَإِذَا الكَواكِبُ انتَثَرَت (آيت : 2) |
جڏهن تارا ٽڙي پکڙجي ويندا. |
وَإِذَا البِحارُ فُجِّرَت (آيت : 3) |
جڏهن سمنڊن (جي تري) کي ڦاڙيو ويندو. |
وَإِذَا القُبورُ بُعثِرَت (آيت : 4) |
جڏهن قبرن کي کوليو ويندو. |
عَلِمَت نَفسٌ ما قَدَّمَت وَأَخَّرَت (آيت : 5) |
پوءِ هر ماڻهوءَ کي خبر پئجي ويندي ته هن اڳ ۽ پوءِ ڪھڙو عمل موڪليو هو؟ |
يٰأَيُّهَا الإِنسٰنُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الكَريمِ (آيت : 6) |
اي انسان! توکي پنھنجي ٻاجهاري پالڻھار جي باري ۾ ڪهڙي شيءِ ڌوڪي ۾ وڌو آهي؟ |
الَّذى خَلَقَكَ فَسَوّىٰكَ فَعَدَلَكَ (آيت : 7) |
جنھن توکي پيدا ڪيو، تنھنجي عضون جي جوڙجڪ ڪيائين ۽ توکي مناسب انداز ۾ (سهڻو ڪري) برابر ڪيائين. |
فى أَىِّ صورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ (آيت : 8) |
پوءِ جنھن شڪل ۾ چاهيو توکي اهائي شڪل ڏنائين. |
كَلّا بَل تُكَذِّبونَ بِالدّينِ (آيت : 9) |
هرگز نه! (اصل ۾) توهان قيامت جي ڏينھن کي ڪوڙو سمجهو ٿا. |
وَإِنَّ عَلَيكُم لَحٰفِظينَ (آيت : 10) |
بيشڪ توهان تي نگراني ڪرڻ وارا مقرر آهن. |
كِرامًا كٰتِبينَ (آيت : 11) |
وڏا عزت وارا آهن، هُو سڀ ڪجهه لکندڙ آهن. |
يَعلَمونَ ما تَفعَلونَ (آيت : 12) |
توهان جيڪو ڪجهه ڪريو ٿا اهو سڀ کين معلوم آهي. |
إِنَّ الأَبرارَ لَفى نَعيمٍ (آيت : 13) |
بيشڪ نيڪوڪار ماڻهو نعمتن ۾ هوندا. |
وَإِنَّ الفُجّارَ لَفى جَحيمٍ (آيت : 14) |
۽ بدڪار ماڻهو جھنم ۾ هوندا. |
يَصلَونَها يَومَ الدّينِ (آيت : 15) |
اهي قيامت واري ڏينھن ان ۾ داخل ٿيندا. |
وَما هُم عَنها بِغائِبينَ (آيت : 16) |
اهي جھنم ۾ وڃڻ کان غير حاضر نه ٿي سگهندا. |
وَما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 17) |
۽ توکي ڪهڙي خبر ته قيامت جو ڏينھن ڇا آهي؟ |
ثُمَّ ما أَدرىٰكَ ما يَومُ الدّينِ (آيت : 18) |
وري ٻڌو! ته توکي ڪهڙي خبر ته قيامت جو ڏينھن ڇا آهي؟ |
يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيـًٔا وَالأَمرُ يَومَئِذٍ لِلَّهِ (آيت : 19) |
هي اهو ڏينھن هوندو جنھن ڏينهن ڪوبه ماڻهو ٻئي ماڻهوءَ جي ڪم نه اچي سگهندو. ان ڏينھن حڪم صرف الله تعالى جو ئي هلندو. |