القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 2 سُوۡرَۃُ النّٰزِعٰتِ  مَکِّیَّۃٌ آيتون : 46


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

وَالنّٰزِعٰتِ غَرقًا (آيت : 1)

انهن (ملائڪن) جو قسم آهي جي سختيءَ سان ڇڪيو ڪڍن ٿا.

وَالنّٰشِطٰتِ نَشطًا (آيت : 2)

۽ انهنجو آسانيءَ سان ڇڪيو ڪڍن ٿا.

وَالسّٰبِحٰتِ سَبحًا (آيت : 3)

۽ انهن جو جي (هوا ۾ ) ترن ٿا

فَالسّٰبِقٰتِ سَبقًا (آيت : 4)

پوءِ (هڪ ٻئي کان) اڳي وڌن ٿا

فَالمُدَبِّرٰتِ أَمرًا (آيت : 5)

پوءِ ڪنهن ڪم جي تدبير ڪن ٿا (ته قيامت ضرور ٿيندي)

يَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ (آيت : 6)

جنهن ڏينهن ڌڏڻ وري ڌڏندي

تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ (آيت : 7)

هن حالت ۾ جو پٺيان اچڻ واري ان جي پٺيان ايندي.

قُلوبٌ يَومَئِذٍ واجِفَةٌ (آيت : 8)

ڪيتريون ئي دليون تنهن ڏينهن ڏڪڻ واريون هونديون.

أَبصٰرُها خٰشِعَةٌ (آيت : 9)

(خواري کان) سندن اکيون هيٺ ٿينديون

يَقولونَ أَءِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ (آيت : 10)

چون ٿا ته ڇا اسين پهرين حالت ڏي موٽايا وينداسون؟

أَءِذا كُنّا عِظٰمًا نَخِرَةً (آيت : 11)

ڇا جڏهن اسين ڳريل هڏيون ٿينداسون؟

قالوا تِلكَ إِذًا كَرَّةٌ خاسِرَةٌ (آيت : 12)

چون ٿا ته اهو (مرڻ کانپوءِ جيئرو ٿيڻ) تڏهن ته نقصان وارو موٽڻ آهي (نه مشڪل سمجهو ان کي)

فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13)

ڇو ته اهو (واقعو) رڳو هڪڙي سخت هڪل آهي

فَإِذا هُم بِالسّاهِرَةِ (آيت : 14)

پوءِ اهي اتي ئي زمين جي پڌري پٽ تي اچي پوندا.

هَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ (آيت : 15)

(اي پيغمبرﷺ!) ڇا توکي موسيٰ جي ڳالهه پهتي آهي؟

إِذ نادىٰهُ رَبُّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى (آيت : 16)

جڏهن ان کي سندس پاليندٰڙ پاڪ نئي ۾ سڏيو

اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ (آيت : 17)

ته تون فرعون ڏي وڃ ڇو ته هو حد کان لنگهي ويو آهي.

فَقُل هَل لَكَ إِلىٰ أَن تَزَكّىٰ (آيت : 18)

پوءِ ان کي چئو ته ڇا توکي پاڪ ٿيڻ جي ڪا رغبت آهي

وَأَهدِيَكَ إِلىٰ رَبِّكَ فَتَخشىٰ (آيت : 19)

۽ هيءَ به (رغبت آهي) ته آءُ توکي تنهنجي پاليندڙ جو رستو ڏيکاريان ته ان کان ڊڄين.

فَأَرىٰهُ الءايَةَ الكُبرىٰ (آيت : 20)

پوءِ ان کي وڏي نشاني ڏيکاريائين

فَكَذَّبَ وَعَصىٰ (آيت : 21)

جو هن ڪوڙو ڪيس ۽ نافرماني ڪيائينس

ثُمَّ أَدبَرَ يَسعىٰ (آيت : 22)

وري پٺ ڏئي (موسيٰ جي خلاف) ڪوشش ڪرڻ لڳو.

فَحَشَرَ فَنادىٰ (آيت : 23)

پوءِ هن (پنهنجي قوم کي) گڏ ڪيو پوءِ پڪاريائين

فَقالَ أَنا۠ رَبُّكُمُ الأَعلىٰ (آيت : 24)

پوءِ چيائين ته آءُ اوهان جو تمام مٿاهون پاليندڙ آهيان

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الءاخِرَةِ وَالأولىٰ (آيت : 25)

پوءِ الله ان کي آخرت ۽ دنيا جي عذاب ۾ پڪڙيو

إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِمَن يَخشىٰ (آيت : 26)

بيشڪ ان ۾ ان لاءِ نصيحت آهي جو ڊڄي ٿو

ءَأَنتُم أَشَدُّ خَلقًا أَمِ السَّماءُ بَنىٰها (آيت : 27)

ڇا اوهان جو بنائڻ زياده سخت آهي يا آسمان جو؟ ان کي بنايو اٿس

رَفَعَ سَمكَها فَسَوّىٰها (آيت : 28)

اهڙي طرح جو ان جي ٿلهائي کي مٿي ڪري پوءِ ان کي برابر ڪيو اٿس

وَأَغطَشَ لَيلَها وَأَخرَجَ ضُحىٰها (آيت : 29)

۽ ان جي رات کي اونداهيءَ وارو ڪيو اٿس ۽ ان جي روشنيءَ (سج) کي ڪڍيو اٿس

وَالأَرضَ بَعدَ ذٰلِكَ دَحىٰها (آيت : 30)

۽ ان کان پوءِ زمين کي وڇائي ڇڏيو اٿس

أَخرَجَ مِنها ماءَها وَمَرعىٰها (آيت : 31)

(هن طرح جو) ان مان ان جو پاڻي ۽ ان جو گاهه ڪڍيو اٿس

وَالجِبالَ أَرسىٰها (آيت : 32)

۽ جبلن کي کوڙيو اٿس

مَتٰعًا لَكُم وَلِأَنعٰمِكُم (آيت : 33)

اوهان کي ۽ اوهان جي وهٽن کي فائدي پهچائڻ لاءِ

فَإِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرىٰ (آيت : 34)

پوءِ جڏهن تمام وڏي آفت (قيامت) ايندي

يَومَ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ ما سَعىٰ (آيت : 35)

جنهن ڏينهن سڀڪو انسان انهن ڪمن کي ياد ڪندو جيڪي ڪيا هوندائين

وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِمَن يَرىٰ (آيت : 36)

۽ ڏسڻ واري لاءِ دوزخ ظاهر ڪيو ويندو

فَأَمّا مَن طَغىٰ (آيت : 37)

ته پوءِ جو حد کان لنگهيو هوندو

وَءاثَرَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 38)

۽ دنيا جي حياتيءَ کي پسند ڪيو هوندائين

فَإِنَّ الجَحيمَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 39)

ته بيشڪ دوزخ ئي (ان جي) رهڻ جي جاءِ آهي

وَأَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 40)

۽ جيڪو شخص پنهنجي پاليندڙ جي سامهون بيهڻ کان ڊنو هوندو ۽ پنهنجي نفس کي خواهش کان روڪيو هوندائين ته

فَإِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 41)

بيشڪ جنت ئي (ان جي) رهڻ جي جاءِ آهي

يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها (آيت : 42)

(اي پيغمبر) توکان قيامت جو پڇن ٿاته اها ڪڏهن قائم ٿيڻ واري آهي

فيمَ أَنتَ مِن ذِكرىٰها (آيت : 43)

(اي پيغمبر) تنهنجو ان جي بيان ڪرڻ سان ڪهڙو واسطو

إِلىٰ رَبِّكَ مُنتَهىٰها (آيت : 44)

تنهنجي پاليندڙ کي ئي ان جي پڇاڙيءَ جي خبر آهي

إِنَّما أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخشىٰها (آيت : 45)

تون خالي ان شخص کي ڊيڄاريندڙ آهين جو ان کان ڊڄي ٿو

كَأَنَّهُم يَومَ يَرَونَها لَم يَلبَثوا إِلّا عَشِيَّةً أَو ضُحىٰها (آيت : 46)

جنهن ڏينهن ان (قيامت) کي ڏسندا (تنهن ڏينهن ائين ڀائيندا) ته ڄڻ (دنيا ۾) هڪڙي شام يا ان جي صبح کان وڌيڪ نه رهيا هئا.


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025