| وَالنّٰزِعٰتِ غَرقًا (آيت : 1) |
|
قسم آهي (ڪافرن جو ساهه)سختيءَ سان ڇڪي ڪڍڻ وارن (ملائڪن) جو. |
| وَالنّٰشِطٰتِ نَشطًا (آيت : 2) |
|
(۽ مؤمنن جو ساهه) آهستگي سان ڪڍي وڃڻ وارن (ملائڪن) جو قسم. |
| وَالسّٰبِحٰتِ سَبحًا (آيت : 3) |
|
۽ تيز ترڻ وارن (فرشتن) جو قسم. |
| فَالسّٰبِقٰتِ سَبقًا (آيت : 4) |
|
پوءِ ڊوڙي اڳتي وڌڻ وارن جو قسم. |
| فَالمُدَبِّرٰتِ أَمرًا (آيت : 5) |
|
پوءِ (ڪائنات جي معاملن ۾) ڪم جي تدبير ڪرڻ وارن (ملائڪن) جو قسم. |
| يَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ (آيت : 6) |
|
جنهن ڏينهن (هر) متحرڪ شيءِ شديد لرزش ۾ اچي ويندي. |
| تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ (آيت : 7) |
|
پويان اچڻ وارو هڪ زلزلو ان جي پٺيان ايندو. |
| قُلوبٌ يَومَئِذٍ واجِفَةٌ (آيت : 8) |
|
ان ڏينهن دليون (خوف ۾) ڌڙڪنديون. |
| أَبصٰرُها خٰشِعَةٌ (آيت : 9) |
|
انهن جون اکيون جُهڪيل هونديون. |
| يَقولونَ أَءِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ (آيت : 10) |
|
(ڪافر) چون ٿا ته: ”ڇا اسان وري پهرئين حالت ڏي موٽايا وينداسين؟ |
| أَءِذا كُنّا عِظٰمًا نَخِرَةً (آيت : 11) |
|
ڇا جڏهن اسان ڳريل هڏيون ٿي وينداسين“؟ |
| قالوا تِلكَ إِذًا كَرَّةٌ خاسِرَةٌ (آيت : 12) |
|
چون ٿا ته: ”اهو (موٽڻ) تڏهن ته نقصان وارو موٽڻ هوندو“. |
| فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13) |
|
پوءِ اها ته رڳو هڪڙي سخت هَڪل هوندي. |
| فَإِذا هُم بِالسّاهِرَةِ (آيت : 14) |
|
تڏهن اُهي هڪ کليل ميدان ۾ پيا هوندا. |
| هَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ (آيت : 15) |
|
ڇا تو وٽ موسى جي خبر پهتي آهي؟ |
| إِذ نادىٰهُ رَبُّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى (آيت : 16) |
|
جڏهن کيس سندس پالڻهار طوى جي پاڪ وادي ۾ سڏيو هيو. |
| اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ (آيت : 17) |
|
ته : ”تون فرعون ڏانهن وڃ اهو سرڪش ٿي ويو آهي. |
| فَقُل هَل لَكَ إِلىٰ أَن تَزَكّىٰ (آيت : 18) |
|
پوءِ (کيس) چؤ ته ڇا تنهنجي خواهش آهي ته تون پاڪ ٿين؟ |
| وَأَهدِيَكَ إِلىٰ رَبِّكَ فَتَخشىٰ (آيت : 19) |
|
۽ آءٌ تنهنجي پالڻهار ڏانهن تنهنجي رهنمائي ڪيان ته تون (ان کان) ڊڄين“. |
| فَأَرىٰهُ الءايَةَ الكُبرىٰ (آيت : 20) |
|
پوءِ (اتي وڃي) کيس وڏي نشاني ڏيکاريائين. |
| فَكَذَّبَ وَعَصىٰ (آيت : 21) |
|
پوءِ ان ڪوڙو سمجھيو ۽ نافرماني ڪيائين. |
| ثُمَّ أَدبَرَ يَسعىٰ (آيت : 22) |
|
پوءِ پٺيرو ٿيو (موسى جي خلاف) ڪوشش ڪرڻ لڳو. |
| فَحَشَرَ فَنادىٰ (آيت : 23) |
|
پوءِ (ماڻهن کي) گڏ ڪري پوءِ پڪاريائين. |
| فَقالَ أَنا۠ رَبُّكُمُ الأَعلىٰ (آيت : 24) |
|
پوءِ چيائين: ”آءٌ اوهان جو سڀ کان وڏو پالڻهار آهيان“. |
| فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الءاخِرَةِ وَالأولىٰ (آيت : 25) |
|
پوءِ الله ان کي آخرت ۽ دنيا جي عذاب ۾ پڪڙيو. |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِمَن يَخشىٰ (آيت : 26) |
|
بيشڪ ان (قصي ۾) ان ماڻهوءَ عبرت آهي لاءِ جيڪو (الله کان) ڊڄي ٿو. |
| ءَأَنتُم أَشَدُّ خَلقًا أَمِ السَّماءُ بَنىٰها (آيت : 27) |
|
ڇا توهان جو پيدا ڪرڻ وڌيڪ سخت آهي يا آسمان جو؟ جنهن کي ان بنايو آهي. |
| رَفَعَ سَمكَها فَسَوّىٰها (آيت : 28) |
|
ان جي ڇت اوچي ڪيائين پوءِ ان کي ٺيڪ طرح سڌو ڪيائين. |
| وَأَغطَشَ لَيلَها وَأَخرَجَ ضُحىٰها (آيت : 29) |
|
۽ ان جي رات کي اونداهو ڪيائين ۽ ان جي روشني (ڏينهن) کي ظاهر ڪيائين. |
| وَالأَرضَ بَعدَ ذٰلِكَ دَحىٰها (آيت : 30) |
|
۽ ان کان پوءِ زمين کي وڇايائين. |
| أَخرَجَ مِنها ماءَها وَمَرعىٰها (آيت : 31) |
|
ان مان ان جو پاڻي ۽ گاهه ڪڍيائين. |
| وَالجِبالَ أَرسىٰها (آيت : 32) |
|
۽ جبلن کي ان ۾ کوڙيائين. |
| مَتٰعًا لَكُم وَلِأَنعٰمِكُم (آيت : 33) |
|
(اُهو جياپي جو سامان) اوهان لاءِ ۽ اوهان جي جانورن جي فائدي لاءِ (ڪيائين). |
| فَإِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرىٰ (آيت : 34) |
|
پوءِ جڏهن وڏي آفت (قيامت) ايندي. |
| يَومَ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ ما سَعىٰ (آيت : 35) |
|
ان ڏينهن انسان پنهنجي ڪوشش (۽ عملن) کي ياد ڪندو. |
| وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِمَن يَرىٰ (آيت : 36) |
|
۽ هر ڏسڻ واري لاءِ دوزخ نِروار ڪيو ويندو. |
| فَأَمّا مَن طَغىٰ (آيت : 37) |
|
پوءِ جنهن سرڪشي ڪئي هوندي. |
| وَءاثَرَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 38) |
|
۽ دنياوي حياتي کي (آخرت) کان وڌيڪ سمجھيو هوندائين. |
| فَإِنَّ الجَحيمَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 39) |
|
ته بيشڪ دوزخ (ان جي) رهڻ جي جاءِ هوندي. |
| وَأَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 40) |
|
۽ جيڪو ماڻهو پنهنجي پالڻهار جي سامهون بيهڻ کان ڊنو هوندو ۽ نفس کي (برين) خواهشن کان روڪيو هوندائين. |
| فَإِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 41) |
|
ته پوءِ بيشڪ جنت ئي ان جي جاءِ آهي. |
| يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها (آيت : 42) |
|
تو کان (قيامت جي) گھڙي جو پڇن ٿا ته: ”اها ڪڏهن ٿيندي“؟ |
| فيمَ أَنتَ مِن ذِكرىٰها (آيت : 43) |
|
تنهنجو ان جي (وقت) بيان ڪرڻ سان ڪهڙو واسطو؟ |
| إِلىٰ رَبِّكَ مُنتَهىٰها (آيت : 44) |
|
تنهنجي پالڻهار ڏانهن ان جي (علم جي) انتها آهي. |
| إِنَّما أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخشىٰها (آيت : 45) |
|
تون صرف ان شخص کي ڊيڄارڻ وارو آهين جو ان کان ڊڄي ٿو. |
| كَأَنَّهُم يَومَ يَرَونَها لَم يَلبَثوا إِلّا عَشِيَّةً أَو ضُحىٰها (آيت : 46) |
|
جنهن ڏينهن اُهي ان کي ڏسندا ته ائين سمجھندا ڄڻڪ (دنيا ۾) هڪ شام يا ان جي صبح کان وڌيڪ نه رهيا هئا. |