وَالنّٰزِعٰتِ غَرقًا (آيت : 1) |
قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي سختي سان (ڪافرن جا) ساهه ڪڍن ٿا |
وَالنّٰشِطٰتِ نَشطًا (آيت : 2) |
قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي نرمي سان (مؤمنن جا) ساهه ڪڍن ٿا |
وَالسّٰبِحٰتِ سَبحًا (آيت : 3) |
قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي تيزي سان لهن ٿا |
فَالسّٰبِقٰتِ سَبقًا (آيت : 4) |
پوءِ قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي مؤمنن جا روح جنت ۾ پهچائن ٿا |
فَالمُدَبِّرٰتِ أَمرًا (آيت : 5) |
پوءِ قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي حڪم مطابق انتظام هلائن ٿا |
يَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ (آيت : 6) |
ان ڏينهن پهرين ڦوڪ ڦوڪي ويندي |
تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ (آيت : 7) |
ان کان پويان ٻي ڦوڪ ڦوڪي ويندي |
قُلوبٌ يَومَئِذٍ واجِفَةٌ (آيت : 8) |
ان ڏينهن دليون ڏڪندڙ هونديون |
أَبصٰرُها خٰشِعَةٌ (آيت : 9) |
اکيون هيٺ جھڪيل هونديون |
يَقولونَ أَءِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ (آيت : 10) |
اهي (ڪافر) چوندا ڇا بيشڪ اسين پهرين حالت ۾ موٽايا وينداسين؟ |
أَءِذا كُنّا عِظٰمًا نَخِرَةً (آيت : 11) |
ڇا جنهن وقت اسين ڳريل هڏا هونداسين |
قالوا تِلكَ إِذًا كَرَّةٌ خاسِرَةٌ (آيت : 12) |
چوندا ان وقت اهو موٽڻ (اسان لاءِ) نقصانده آهي |
فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13) |
پوءِ ان لاءِ فقط هڪ هَڪل ٿيندي |
فَإِذا هُم بِالسّاهِرَةِ (آيت : 14) |
پوءِ اهي ان وقت کليل ميدان ۾ (زنده ٿي) پهچندا |
هَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ (آيت : 15) |
ڇا توهان وٽ موسيٰ جي ڳالهه پهتي؟ |
إِذ نادىٰهُ رَبُّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى (آيت : 16) |
جنهن وقت ان کي سندس رَبَّ طور سينا جي مُقدس وادي ۾ پُڪاريو |
اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ (آيت : 17) |
ته تون فرعون ڏانهن وڃ بيشڪ اهو (ڪفر ۽ فساد ۾) حد کان وڌي ويو |
فَقُل هَل لَكَ إِلىٰ أَن تَزَكّىٰ (آيت : 18) |
پوءِ تون ان کي چئو ته ڇا تون پاڪ ۽ صاف ٿيڻ گھرين ٿو |
وَأَهدِيَكَ إِلىٰ رَبِّكَ فَتَخشىٰ (آيت : 19) |
۽ آئون توکي تنهنجي رب ڏانهن رستو ڏيکاريان ٿو پوءِ تون (ان جي عذاب کان) خوف ڪر |
فَأَرىٰهُ الءايَةَ الكُبرىٰ (آيت : 20) |
پوءِ موسيٰ ان کي هڪ وڏي نشاني ڏيکاري |
فَكَذَّبَ وَعَصىٰ (آيت : 21) |
پوءِ فرعون تڪذيب ڪئي ۽ ان نافرماني ڪئي |
ثُمَّ أَدبَرَ يَسعىٰ (آيت : 22) |
ان کان پوءِ پُٺ ڏئي، مخالفت ڪئي |
فَحَشَرَ فَنادىٰ (آيت : 23) |
پوءِ (جادوگرن کي) گڏ ڪري پوءِ ندا ڪيائين |
فَقالَ أَنا۠ رَبُّكُمُ الأَعلىٰ (آيت : 24) |
پوءِ چيائين آئون توهان جو مٿاهون رب آهيان |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الءاخِرَةِ وَالأولىٰ (آيت : 25) |
پوءِ الله تعالى ان کي دنيا ۽ آخرت جي عذاب ۾ گرفتار ڪيو |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِمَن يَخشىٰ (آيت : 26) |
بيشڪ انهيءَ ۾ يقيناً ان ماڻهوءَ لاءِ عبرت آهي جيڪو خوف ڪري ٿو |
ءَأَنتُم أَشَدُّ خَلقًا أَمِ السَّماءُ بَنىٰها (آيت : 27) |
ڇا توهان تخليق ڪرڻ ۾ وڌيڪ سخت آهيو يا آسمان، الله تعالى ان کي بنايو |
رَفَعَ سَمكَها فَسَوّىٰها (آيت : 28) |
ان جي ڇت کي بلند ڪيائين پوءِ ان کي هموار ڪيائين |
وَأَغطَشَ لَيلَها وَأَخرَجَ ضُحىٰها (آيت : 29) |
۽ ان آسمان جي رات اونداهيءَ واري ڪيائين ۽ ان جي روشني کي چمڪايائين |
وَالأَرضَ بَعدَ ذٰلِكَ دَحىٰها (آيت : 30) |
۽ زمين کي ان کان پوءِ وڇايو |
أَخرَجَ مِنها ماءَها وَمَرعىٰها (آيت : 31) |
انهيءَ مان ان جو پاڻي ۽ مال جو چارو پيدا ڪيائين |
وَالجِبالَ أَرسىٰها (آيت : 32) |
۽ ان جي جبلن کي مضبوط بنايو |
مَتٰعًا لَكُم وَلِأَنعٰمِكُم (آيت : 33) |
انهن ۾ توهان لاءِ ۽ توهان جي چؤپاين لاءِ نفعو آهي |
فَإِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرىٰ (آيت : 34) |
پوءِ جڏهن وڏي مصيبت (ٻي ڦوڪ) ايندي |
يَومَ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ ما سَعىٰ (آيت : 35) |
اُن ڏينهن انسان پنهنجي ڪيل عمل کي ياد ڪندو |
وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِمَن يَرىٰ (آيت : 36) |
۽ هر ڏسندڙ لاءِ جهنم ظاهر ڪئي ويندي |
فَأَمّا مَن طَغىٰ (آيت : 37) |
پوءِ جيڪو ماڻهو حد کان وڌيو |
وَءاثَرَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 38) |
۽ دنيا جي زندگي کي (آخرت تي) ترجيح ڏنائين |
فَإِنَّ الجَحيمَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 39) |
پوءِ بيشڪ اها جهنم ئي اُن جي رهائش آهي |
وَأَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 40) |
۽ پر اهو ماڻهو جيڪو پنهنجي رب جي دربار ۾ بيهڻ کان ڊنو ۽ پنهنجي نفس کي بُرن ڪمن کان روڪيو |
فَإِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 41) |
پوءِ بيشڪ اها جنت ئي سندس رهائش ٿيندي |
يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها (آيت : 42) |
رسولِ عربي اهي توهان کان قيامت بابت سوال ڪن ٿا ته اها ڪهڙي انتظار ۾ آهي |
فيمَ أَنتَ مِن ذِكرىٰها (آيت : 43) |
توهان کي ان جي ذڪر مان ڪهڙو فائدو |
إِلىٰ رَبِّكَ مُنتَهىٰها (آيت : 44) |
توهان جي رب تائين ان جي انتها آهي |
إِنَّما أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخشىٰها (آيت : 45) |
توهان ته ان کي ڊيڄاريندڙ آهيو جيڪو ان جي عذاب کان ڊڄي ٿو |
كَأَنَّهُم يَومَ يَرَونَها لَم يَلبَثوا إِلّا عَشِيَّةً أَو ضُحىٰها (آيت : 46) |
گوياڪ بيشڪ اهي ان ڏينهن کي ڏسندا (۽ چوندا) نه رهياسين اسين (دنيا ۾) مگر هڪ شام يا هڪ صبح |