القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 2 سُوۡرَۃُ النّٰزِعٰتِ  مَکِّیَّۃٌ آيتون : 46


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

وَالنّٰزِعٰتِ غَرقًا (آيت : 1)

قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي سختي سان (ڪافرن جا) ساهه ڪڍن ٿا

وَالنّٰشِطٰتِ نَشطًا (آيت : 2)

قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي نرمي سان (مؤمنن جا) ساهه ڪڍن ٿا

وَالسّٰبِحٰتِ سَبحًا (آيت : 3)

قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي تيزي سان لهن ٿا

فَالسّٰبِقٰتِ سَبقًا (آيت : 4)

پوءِ قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي مؤمنن جا روح جنت ۾ پهچائن ٿا

فَالمُدَبِّرٰتِ أَمرًا (آيت : 5)

پوءِ قسم آهي انهن فرشتن جو جيڪي حڪم مطابق انتظام هلائن ٿا

يَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ (آيت : 6)

ان ڏينهن پهرين ڦوڪ ڦوڪي ويندي

تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ (آيت : 7)

ان کان پويان ٻي ڦوڪ ڦوڪي ويندي

قُلوبٌ يَومَئِذٍ واجِفَةٌ (آيت : 8)

ان ڏينهن دليون ڏڪندڙ هونديون

أَبصٰرُها خٰشِعَةٌ (آيت : 9)

اکيون هيٺ جھڪيل هونديون

يَقولونَ أَءِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ (آيت : 10)

اهي (ڪافر) چوندا ڇا بيشڪ اسين پهرين حالت ۾ موٽايا وينداسين؟

أَءِذا كُنّا عِظٰمًا نَخِرَةً (آيت : 11)

ڇا جنهن وقت اسين ڳريل هڏا هونداسين

قالوا تِلكَ إِذًا كَرَّةٌ خاسِرَةٌ (آيت : 12)

چوندا ان وقت اهو موٽڻ (اسان لاءِ) نقصانده آهي

فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13)

پوءِ ان لاءِ فقط هڪ هَڪل ٿيندي

فَإِذا هُم بِالسّاهِرَةِ (آيت : 14)

پوءِ اهي ان وقت کليل ميدان ۾ (زنده ٿي) پهچندا

هَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ (آيت : 15)

ڇا توهان وٽ موسيٰ جي ڳالهه پهتي؟

إِذ نادىٰهُ رَبُّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى (آيت : 16)

جنهن وقت ان کي سندس رَبَّ طور سينا جي مُقدس وادي ۾ پُڪاريو

اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ (آيت : 17)

ته تون فرعون ڏانهن وڃ بيشڪ اهو (ڪفر ۽ فساد ۾) حد کان وڌي ويو

فَقُل هَل لَكَ إِلىٰ أَن تَزَكّىٰ (آيت : 18)

پوءِ تون ان کي چئو ته ڇا تون پاڪ ۽ صاف ٿيڻ گھرين ٿو

وَأَهدِيَكَ إِلىٰ رَبِّكَ فَتَخشىٰ (آيت : 19)

۽ آئون توکي تنهنجي رب ڏانهن رستو ڏيکاريان ٿو پوءِ تون (ان جي عذاب کان) خوف ڪر

فَأَرىٰهُ الءايَةَ الكُبرىٰ (آيت : 20)

پوءِ موسيٰ ان کي هڪ وڏي نشاني ڏيکاري

فَكَذَّبَ وَعَصىٰ (آيت : 21)

پوءِ فرعون تڪذيب ڪئي ۽ ان نافرماني ڪئي

ثُمَّ أَدبَرَ يَسعىٰ (آيت : 22)

ان کان پوءِ پُٺ ڏئي، مخالفت ڪئي

فَحَشَرَ فَنادىٰ (آيت : 23)

پوءِ (جادوگرن کي) گڏ ڪري پوءِ ندا ڪيائين

فَقالَ أَنا۠ رَبُّكُمُ الأَعلىٰ (آيت : 24)

پوءِ چيائين آئون توهان جو مٿاهون رب آهيان

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الءاخِرَةِ وَالأولىٰ (آيت : 25)

پوءِ الله تعالى ان کي دنيا ۽ آخرت جي عذاب ۾ گرفتار ڪيو

إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِمَن يَخشىٰ (آيت : 26)

بيشڪ انهيءَ ۾ يقيناً ان ماڻهوءَ لاءِ عبرت آهي جيڪو خوف ڪري ٿو

ءَأَنتُم أَشَدُّ خَلقًا أَمِ السَّماءُ بَنىٰها (آيت : 27)

ڇا توهان تخليق ڪرڻ ۾ وڌيڪ سخت آهيو يا آسمان، الله تعالى ان کي بنايو

رَفَعَ سَمكَها فَسَوّىٰها (آيت : 28)

ان جي ڇت کي بلند ڪيائين پوءِ ان کي هموار ڪيائين

وَأَغطَشَ لَيلَها وَأَخرَجَ ضُحىٰها (آيت : 29)

۽ ان آسمان جي رات اونداهيءَ واري ڪيائين ۽ ان جي روشني کي چمڪايائين

وَالأَرضَ بَعدَ ذٰلِكَ دَحىٰها (آيت : 30)

۽ زمين کي ان کان پوءِ وڇايو

أَخرَجَ مِنها ماءَها وَمَرعىٰها (آيت : 31)

انهيءَ مان ان جو پاڻي ۽ مال جو چارو پيدا ڪيائين

وَالجِبالَ أَرسىٰها (آيت : 32)

۽ ان جي جبلن کي مضبوط بنايو

مَتٰعًا لَكُم وَلِأَنعٰمِكُم (آيت : 33)

انهن ۾ توهان لاءِ ۽ توهان جي چؤپاين لاءِ نفعو آهي

فَإِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرىٰ (آيت : 34)

پوءِ جڏهن وڏي مصيبت (ٻي ڦوڪ) ايندي

يَومَ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ ما سَعىٰ (آيت : 35)

اُن ڏينهن انسان پنهنجي ڪيل عمل کي ياد ڪندو

وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِمَن يَرىٰ (آيت : 36)

۽ هر ڏسندڙ لاءِ جهنم ظاهر ڪئي ويندي

فَأَمّا مَن طَغىٰ (آيت : 37)

پوءِ جيڪو ماڻهو حد کان وڌيو

وَءاثَرَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 38)

۽ دنيا جي زندگي کي (آخرت تي) ترجيح ڏنائين

فَإِنَّ الجَحيمَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 39)

پوءِ بيشڪ اها جهنم ئي اُن جي رهائش آهي

وَأَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 40)

۽ پر اهو ماڻهو جيڪو پنهنجي رب جي دربار ۾ بيهڻ کان ڊنو ۽ پنهنجي نفس کي بُرن ڪمن کان روڪيو

فَإِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 41)

پوءِ بيشڪ اها جنت ئي سندس رهائش ٿيندي

يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها (آيت : 42)

رسولِ عربي اهي توهان کان قيامت بابت سوال ڪن ٿا ته اها ڪهڙي انتظار ۾ آهي

فيمَ أَنتَ مِن ذِكرىٰها (آيت : 43)

توهان کي ان جي ذڪر مان ڪهڙو فائدو

إِلىٰ رَبِّكَ مُنتَهىٰها (آيت : 44)

توهان جي رب تائين ان جي انتها آهي

إِنَّما أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخشىٰها (آيت : 45)

توهان ته ان کي ڊيڄاريندڙ آهيو جيڪو ان جي عذاب کان ڊڄي ٿو

كَأَنَّهُم يَومَ يَرَونَها لَم يَلبَثوا إِلّا عَشِيَّةً أَو ضُحىٰها (آيت : 46)

گوياڪ بيشڪ اهي ان ڏينهن کي ڏسندا (۽ چوندا) نه رهياسين اسين (دنيا ۾) مگر هڪ شام يا هڪ صبح


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025