وَالنّٰزِعٰتِ غَرقًا (آيت : 1) |
قسم آهي ڇڪي ساهه ڪنڍڙن جو ٽٻي هڻي . |
وَالنّٰشِطٰتِ نَشطًا (آيت : 2) |
۽ قسم آهي نرميءَ سان کوليندڙن جو آسانيءَ سان . |
وَالسّٰبِحٰتِ سَبحًا (آيت : 3) |
۽قسم آهي ترندڙن جو تيزيءَ سان . |
فَالسّٰبِقٰتِ سَبقًا (آيت : 4) |
پوءِ اڳرائي ڪندڙن جو اڳرائي ڪرڻ . |
فَالمُدَبِّرٰتِ أَمرًا (آيت : 5) |
پوءِ تدبير ڪندڙن جو امر کي . |
يَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ (آيت : 6) |
جنهن ڏينهن ڌٻندي ڌٻندڙ . |
تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ (آيت : 7) |
پٺيان لڳندو ان کي ٻيو ڌٻڻ . |
قُلوبٌ يَومَئِذٍ واجِفَةٌ (آيت : 8) |
دليون ان ڏينهن ڪنبدڙ هونديون . |
أَبصٰرُها خٰشِعَةٌ (آيت : 9) |
اکيون انهن جون جهڪيل هونديون . |
يَقولونَ أَءِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ (آيت : 10) |
چوندا ڇا بيشڪ اسان البته موٽايل آهيون پهرين حالت ۾ . |
أَءِذا كُنّا عِظٰمًا نَخِرَةً (آيت : 11) |
ڇا جڏهن هونداسون هڏا پراڻا . |
قالوا تِلكَ إِذًا كَرَّةٌ خاسِرَةٌ (آيت : 12) |
چون ٿا ته اهو ان وقت موٽڻ خساري وارو آهي . |
فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13) |
پوءِ اها ته صرف جهڻڪ هڪڙي آهي . |
فَإِذا هُم بِالسّاهِرَةِ (آيت : 14) |
پوءِ ان وقت اهي ميدان ۾ هوندا . |
هَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ (آيت : 15) |
ڇا تو وٽ موسى جي خبر آئي؟ . |
إِذ نادىٰهُ رَبُّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى (آيت : 16) |
جڏهن سڏيو ان کي ان جي رب پاڪ وادي طوى وٽ . |
اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ (آيت : 17) |
وڃ فرعون ڏانهن بيشڪ اهو سرڪش بڻيو . |
فَقُل هَل لَكَ إِلىٰ أَن تَزَكّىٰ (آيت : 18) |
پوءِ فرماءِ ته ڇا تنهنجي رغبت آهي هن ڏانهن جو پاڪ صاف ٿين . |
وَأَهدِيَكَ إِلىٰ رَبِّكَ فَتَخشىٰ (آيت : 19) |
۽ هدايت ڏيان مان توکي تنهنجي رب ڏانهن پوءِ ڊڄين . |
فَأَرىٰهُ الءايَةَ الكُبرىٰ (آيت : 20) |
پوءِ ڏيکاريائين ان کي معجزو وڏو . |
فَكَذَّبَ وَعَصىٰ (آيت : 21) |
پوءِ ڪوڙو چيائين ۽ بي فرمان ٿيو . |
ثُمَّ أَدبَرَ يَسعىٰ (آيت : 22) |
ان کان پوءِ پٺي ڏنائين ڪوشش ڪري پيو . |
فَحَشَرَ فَنادىٰ (آيت : 23) |
پوءِ ماڻهو گڏ ڪيائين پوءِ اعلان ڪيائين . |
فَقالَ أَنا۠ رَبُّكُمُ الأَعلىٰ (آيت : 24) |
پوءِ چيائين ته مان اوهان جو مٿاهون رب آهيان . |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الءاخِرَةِ وَالأولىٰ (آيت : 25) |
پوءِ پڪڙيو ان کي الله آخرت ۽ دنيا جي عذاب سان . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِمَن يَخشىٰ (آيت : 26) |
بيشڪ ان ۾ البته عبرت آهي ان جي لاءِ جيڪو ڊڄي ٿو . |
ءَأَنتُم أَشَدُّ خَلقًا أَمِ السَّماءُ بَنىٰها (آيت : 27) |
ڇا اوهان ڏکيا آهيو پيدا ڪرڻ ۾ يا آسمان؟ . |
رَفَعَ سَمكَها فَسَوّىٰها (آيت : 28) |
ٺاهيائين ان کي بلند ڪيائين ان جي ڇت پوءِ ٺيڪ ڪيائين ان کي . |
وَأَغطَشَ لَيلَها وَأَخرَجَ ضُحىٰها (آيت : 29) |
۽اوندهه واري بنايائين ان جي رات ۽ ڪڍيائين ان جي روشني . |
وَالأَرضَ بَعدَ ذٰلِكَ دَحىٰها (آيت : 30) |
۽ زمين کي ان کان پوءِ پکيڙيائين ان کي . |
أَخرَجَ مِنها ماءَها وَمَرعىٰها (آيت : 31) |
ڪڍيائين ان مان ان جو پاڻي ۽ ان جو گاهه . |
وَالجِبالَ أَرسىٰها (آيت : 32) |
۽ جبل مضبوط بيهاريائين انهن کي . |
مَتٰعًا لَكُم وَلِأَنعٰمِكُم (آيت : 33) |
اوهان ۽ اوهان جي چوپاين جي (نفعي) لاءِ . |
فَإِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرىٰ (آيت : 34) |
پوءِ جڏهن ايندي آفت وڏي . |
يَومَ يَتَذَكَّرُ الإِنسٰنُ ما سَعىٰ (آيت : 35) |
ان ڏينهن ياد ڪندو انسان اهو جيڪو ڪمايائين . |
وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِمَن يَرىٰ (آيت : 36) |
۽ ظاهرڪيو ويندو دوزخ ان جي لاءِ جيڪو ڏسندو . |
فَأَمّا مَن طَغىٰ (آيت : 37) |
پوءِ پر جنهن سرڪشي ڪئي . |
وَءاثَرَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 38) |
۽ اختيار ڪيائين حياتي دنيا واري . |
فَإِنَّ الجَحيمَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 39) |
پوءِ بيشڪ دوزخ ئي جاءِ آهي . |
وَأَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 40) |
۽ پر جنهن ڊپ ڪيو پنهنجي رب جي سامهون بيهڻ کان ۽ روڪيائين نفس کي خواهش کان . |
فَإِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ (آيت : 41) |
پوءِ بيشڪ جنت ئي جاءِ آهي . |
يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها (آيت : 42) |
پڇن ٿا توکان قيامت جي باري ۾ ته ڪڏهن آهي ان جو واقع ٿيڻ؟ . |
فيمَ أَنتَ مِن ذِكرىٰها (آيت : 43) |
ڇا ۾ آهين تون ان جي خبر بابت . |
إِلىٰ رَبِّكَ مُنتَهىٰها (آيت : 44) |
تنهنجي رب وٽ ان جي انتها آهي . |
إِنَّما أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخشىٰها (آيت : 45) |
تون ته صرف ان کي ڊيڄاريندڙ آهين جيڪو ان کان ڊڄي ٿو . |
كَأَنَّهُم يَومَ يَرَونَها لَم يَلبَثوا إِلّا عَشِيَّةً أَو ضُحىٰها (آيت : 46) |
ڄڻ ته اهي جنهن ڏينهن ان کي ڏسندا ته نه رهيا مگر شام يا ان جي صبح . |