عَمَّ يَتَساءَلونَ (آيت : 1) |
ڪهڙي ڳالهه بابت هڪ ٻئي کان پڇن ٿا؟ |
عَنِ النَّبَإِ العَظيمِ (آيت : 2) |
اهڙي وڏي خبر (قيامت) بابت |
الَّذى هُم فيهِ مُختَلِفونَ (آيت : 3) |
جنهن ۾ اهي اختلاف ڪندڙ آهن |
كَلّا سَيَعلَمونَ (آيت : 4) |
خبردار (متان اختلاف ڪن) اجهو اهي (ان جي حقيقت کي) ڄاڻي وٺن ٿا. |
ثُمَّ كَلّا سَيَعلَمونَ (آيت : 5) |
وري خبردار ٿين اجهو اهي ڄاڻي وٺن ٿا |
أَلَم نَجعَلِ الأَرضَ مِهٰدًا (آيت : 6) |
(اي ماڻهو!) ڇا اسان زمين کي وڇاڻو نه ڪيو آهي |
وَالجِبالَ أَوتادًا (آيت : 7) |
۽ جبلن کي زمين جون ميخون؟ |
وَخَلَقنٰكُم أَزوٰجًا (آيت : 8) |
۽ اسان اوهان کي جوڙا (نر ۽ مادي) ڪري پيدا ڪيو آهي. |
وَجَعَلنا نَومَكُم سُباتًا (آيت : 9) |
۽ اوهان جي ننڊ کي راحت ڪيو آهي |
وَجَعَلنَا الَّيلَ لِباسًا (آيت : 10) |
۽ رات کي ڍڪ ڪيو آهي |
وَجَعَلنَا النَّهارَ مَعاشًا (آيت : 11) |
۽ ڏينهن کي گذران جو وقت ڪيو آهي |
وَبَنَينا فَوقَكُم سَبعًا شِدادًا (آيت : 12) |
۽ اوهان جي مٿان ست مضبوط آسمان بنايا آهن |
وَجَعَلنا سِراجًا وَهّاجًا (آيت : 13) |
۽ هڪڙو روشن ڏيئو پيدا ڪيو آهي |
وَأَنزَلنا مِنَ المُعصِرٰتِ ماءً ثَجّاجًا (آيت : 14) |
۽ اسان ڪڪرن مان گهڻو وهندڙ پاڻي لاٿو آهي |
لِنُخرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَباتًا (آيت : 15) |
ته ان سان داڻا ۽ گاهه |
وَجَنّٰتٍ أَلفافًا (آيت : 16) |
۽ گهاٽا باغ پيدا ڪريون |
إِنَّ يَومَ الفَصلِ كانَ ميقٰتًا (آيت : 17) |
بيشڪ فيصلي جو ڏينهن هڪ مقرر وقت آهي |
يَومَ يُنفَخُ فِى الصّورِ فَتَأتونَ أَفواجًا (آيت : 18) |
(اهو ڏينهن) جنهن ڏينهن صور ۾ ڦوڪيو ويندو پوءِ اوهين ٽوليون ٿي ايندؤ. |
وَفُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَت أَبوٰبًا (آيت : 19) |
۽ آسمان کولبو جو دروازا ٿي پوندو |
وَسُيِّرَتِ الجِبالُ فَكانَت سَرابًا (آيت : 20) |
۽ جبل هلائبا پوءِ اهي رُڃ جهڙا ٿي پوندا |
إِنَّ جَهَنَّمَ كانَت مِرصادًا (آيت : 21) |
بيشڪ جهنم هڪڙو (چوڪي) گهاٽ آهي. |
لِلطّٰغينَ مَـٔابًا (آيت : 22) |
سرڪشن جي رهڻ جي جاءِ آهي. |
لٰبِثينَ فيها أَحقابًا (آيت : 23) |
جي ان ۾ ڊگهيون مُدتون رهندا |
لا يَذوقونَ فيها بَردًا وَلا شَرابًا (آيت : 24) |
نه ان ۾ ڪا ٿڌائي ۽ نه ڪا پيئڻ جي شيءِ چکندا |
إِلّا حَميمًا وَغَسّاقًا (آيت : 25) |
سواءِ گرم پاڻي ۽ پونءِ جي |
جَزاءً وِفاقًا (آيت : 26) |
اهو پورو پورو بدلو ڏنو ويندن |
إِنَّهُم كانوا لا يَرجونَ حِسابًا (آيت : 27) |
بيشڪ اهي (پنهنجن عملن جي) حساب ڏيڻ جي اميد نه رکندا هئا |
وَكَذَّبوا بِـٔايٰتِنا كِذّابًا (آيت : 28) |
۽ انهن اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڪري ڇڏيو هو. |
وَكُلَّ شَيءٍ أَحصَينٰهُ كِتٰبًا (آيت : 29) |
۽ سڀ ڪنهن شيءِ کي اسان ته لکي ڳڻي ڇڏيو آهي |
فَذوقوا فَلَن نَزيدَكُم إِلّا عَذابًا (آيت : 30) |
سو (عذاب جي وقت چئبن ته) چکو جو اسين اوهان تي عذاب کان سواءِ ڪجهه به نه وڌائينداسون |
إِنَّ لِلمُتَّقينَ مَفازًا (آيت : 31) |
بيشڪ پرهيزگارن لاءِ ئي ڪاميابي |
حَدائِقَ وَأَعنٰبًا (آيت : 32) |
باغ ۽ ڊاکون |
وَكَواعِبَ أَترابًا (آيت : 33) |
۽ هڪ جيڏيون ڪنواريون |
وَكَأسًا دِهاقًا (آيت : 34) |
۽ (شراب جا) ڀريل پيالا آهن. |
لا يَسمَعونَ فيها لَغوًا وَلا كِذّٰبًا (آيت : 35) |
ان ۾ نه ڪا اجائي بڪ ٻڌندا ۽ نه انڪار |
جَزاءً مِن رَبِّكَ عَطاءً حِسابًا (آيت : 36) |
(اي پيغمبرﷺ!) اهي بدلو ڏنا ويندا جو ڪافي انعام آهي |
رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُمَا الرَّحمٰنِ لا يَملِكونَ مِنهُ خِطابًا (آيت : 37) |
تنهنجي (ان) پاليندڙ جي طرفان جو آسمانن ۽ زمين ۽ جو ڪجهه انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن جو پاليندڙ آهي جو وڏو مهربان آهي اهي ان سان ڳالهائي نه سگهندا. |
يَومَ يَقومُ الرّوحُ وَالمَلٰئِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمونَ إِلّا مَن أَذِنَ لَهُ الرَّحمٰنُ وَقالَ صَوابًا (آيت : 38) |
جنهن ڏينهن روح ۽ ملائڪ صفون ٻڌي بيهندا تنهن ڏينهن اهي نه ڳالهائيندا سواءِ ان شخص جي جنهن کي وڏو مهربان اجازت ڏئي ۽اهو چوي به پوري ڳالهه |
ذٰلِكَ اليَومُ الحَقُّ فَمَن شاءَ اتَّخَذَ إِلىٰ رَبِّهِ مَـٔابًا (آيت : 39) |
اهو ڏينهن ضرور ٿيڻ وارو آهي. پوءِ جنهن کي وڻي سو پنهنجي پاليندڙ وٽ رهڻ جي جاءِ بڻائي. |
إِنّا أَنذَرنٰكُم عَذابًا قَريبًا يَومَ يَنظُرُ المَرءُ ما قَدَّمَت يَداهُ وَيَقولُ الكافِرُ يٰلَيتَنى كُنتُ تُرٰبًا (آيت : 40) |
بيشڪ اسان ته اوهان کي ويجهي عذاب کان ڊيڄاريو آهي جنهن ڏينهن سڀڪو ماڻهو اهو ڏسندو جنهن کي سندس هٿن اڳي موڪليو آهي ۽ ڪافر چوندو ته جيڪر آءُ مٽي هجان ها. |