القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 2 سُوۡرَۃُ الدَّھۡرِ  مَدَنِیَّۃٌ آيتون : 31


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

هَل أَتىٰ عَلَى الإِنسٰنِ حينٌ مِنَ الدَّهرِ لَم يَكُن شَيـًٔا مَذكورًا (آيت : 1)

آئـِي هِن اِنسان تي، وَقت مَنجھان، ڪا وار، ڄَڻڪ، سو ڄَڻ ڪِين هُئو، ڪاشئ، مَنجھ شُمار،

إِنّا خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن نُطفَةٍ أَمشاجٍ نَبتَليهِ فَجَعَلنٰهُ سَميعًا بَصيرًا (آيت : 2)

اَسان ئـِي اِنسان کي، اُپايو اسرار، مَلايَل مَنِئ جي، نُطفي مان نِروار، پِئي پَرکيون سون اُن کي، پُرزو، پُرزو ڌار، پوءِ ڪيو سُونسِ تيار، سُڻندڙ، ڏِسندڙ ڏيہ ۾.

إِنّا هَدَينٰهُ السَّبيلَ إِمّا شاكِرًا وَإِمّا كَفورًا (آيت : 3)

ڏَس ڏِنوسُون واٽ جو، تِنهِين کي تڪرار، يا شاڪِر، شُڪر گُذار، يا بِلڪُل باغِي، بي ڳُئون.

إِنّا أَعتَدنا لِلكٰفِرينَ سَلٰسِلَا۟ وَأَغلٰلًا وَسَعيرًا (آيت : 4)

اَسان ئـِي اِنڪاريَن لئي، ڪَيا بَندوبست پَڪا، نِيرَ، نوڙيَڪا، پڻ باهِيون ڀَنڀٽ واريون.

إِنَّ الأَبرارَ يَشرَبونَ مِن كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافورًا (آيت : 5)

نيڪ، پيالي پاڪ مان، پِيَن آب اَوس، ڪايا جِنهن، ڪافُور جِي، جو چِشمو ڏِيندڙ چَس،

عَينًا يَشرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرونَها تَفجيرًا (آيت : 6)

جِنهن مان پُوڄارِي پَروَر جا، ڪَشَيو لاهينِ ڪَس، وَڻينِ تِئين واهِين تنهن، رَنگ راهِينِ رَس،

يوفونَ بِالنَّذرِ وَيَخافونَ يَومًا كانَ شَرُّهُ مُستَطيرًا (آيت : 7)

پارِين نَذَر نِياز جا، وعدا مُوجب وَس، تِنهن ڏِينهن کان لَرزَن لَس، جِنهنجو ڪارهو ڪَئـِين ڪوهن ۾.

وَيُطعِمونَ الطَّعامَ عَلىٰ حُبِّهِ مِسكينًا وَيَتيمًا وَأَسيرًا (آيت : 8)

۽ سَندسِ سِڪ سَچئَ ۾، ڏِين قُوت ڪَنگال، پڻ ڇِنٖي ڇوري ٻار کي، پڻ باندِئَ کي، بَحال،

إِنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنكُم جَزاءً وَلا شُكورًا (آيت : 9)

اَسِين اوهان کي ڪِين ڏِيون، کاڌو ٻئي خيال، مگر مُحابي رَبَّ جي، ته رَهي رَاضِي شال، مُلھ نه گُھرون، ڪو مال، ۽ نَه سار لَهون، ساراھ لئي.

إِنّا نَخافُ مِن رَبِّنا يَومًا عَبوسًا قَمطَريرًا (آيت : 10)

پَنهنجي پاڪ ڌَڻِئ کان، ڏَرون اُن ڏِينهن ڀَر، جو اهَکو آھِ اَپر، پڻ کوٽن لاءِ، کَٽو گھڻو.

فَوَقىٰهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذٰلِكَ اليَومِ وَلَقّىٰهُم نَضرَةً وَسُرورًا (آيت : 11)

پوءِ اُنهِئ ڏينهن جي ڏُک کان، رَکينِ رکن هار، پڻ ڏيکارين ڏاتار، سَهسِين سُک ۽ ساوڪون.

وَجَزىٰهُم بِما صَبَروا جَنَّةً وَحَريرًا (آيت : 12)

۽ جَنت ڏِنائـِين جاءِ پڻ پهرڻ پَٽ پَٽورِيون، اِي سَڀ اِنهِئَ لاءِ، جو سَڀ ڪُجھ سَٺائون سِيل تي.

مُتَّكِـٔينَ فيها عَلَى الأَرائِكِ لا يَرَونَ فيها شَمسًا وَلا زَمهَريرًا (آيت : 13)

تَڪيا ڏِيندڙ طُولن کي، سِيجن سِر سُڄاڻ، اُتي نه پَسن پاڻ، ڪوسِي ٿڌِي ڪَڏهن

وَدانِيَةً عَلَيهِم ظِلٰلُها وَذُلِّلَت قُطوفُها تَذليلًا (آيت : 14)

۽ اوڏِيون ڇانئون اُنهن مَٿان، لَڙِيَل لامون ڏار، قطارو قطار، اُن جا جُھڳٽ جِھمايا وِيا.

وَيُطافُ عَلَيهِم بِـٔانِيَةٍ مِن فِضَّةٍ وَأَكوابٍ كانَت قَواريرا۠ (آيت : 15)

۽ رَڄ رُپي جي ٿانَو سان، تِن جو، ڪَجي طَواف، ڪوپ، پِيالا قِيمتِي، اِهڙا جِن اوصاف، شِيشو، شِيشو ڪهڙو؟ شِيشو صاف شِفاف،

قَواريرَا۟ مِن فِضَّةٍ قَدَّروها تَقديرًا (آيت : 16)

چُوڙيون چاندِئ چِنڊ مان، صَلاح سان صراف، پِيالا پيارِبَن، ڀَريل بي خِلاف،

وَيُسقَونَ فيها كَأسًا كانَ مِزاجُها زَنجَبيلًا (آيت : 17)

جِنهن ۾ سُنڊ سُرهِي صاف ، مِلت مَزٖي مَزِيد لئي.

عَينًا فيها تُسَمّىٰ سَلسَبيلًا (آيت : 18)

عُمدو آب اُن ۾، سَڏجي سَلسَبـيل،

وَيَطوفُ عَلَيهِم وِلدٰنٌ مُخَلَّدونَ إِذا رَأَيتَهُم حَسِبتَهُم لُؤلُؤًا مَنثورًا (آيت : 19)

نوڪر، ڇوڪر عمر ۾، جَنم جوت جَمِيل ، کڻيو کِير خَلِيل، ڀِرن ڀَليرا اُنهن مَٿان. جڏهن اکيَن ڏِسندِين اُنهن کي، ته ڀائـِيندينِ بَحال، ڪراَڻپُوتل آهِينِ سي، ماڻڪ، موتِي لال،

وَإِذا رَأَيتَ ثَمَّ رَأَيتَ نَعيمًا وَمُلكًا كَبيرًا (آيت : 20)

جَڏهن ڏِسندين، ته ڏِسندِين ڏيھ اُهو، مِڙئـِي مالا مال، مَزا موڪ، مُلڪ وَڏو، ڪُشادو ڪَمال،

عٰلِيَهُم ثِيابُ سُندُسٍ خُضرٌ وَإِستَبرَقٌ وَحُلّوا أَساوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقىٰهُم رَبُّهُم شَرابًا طَهورًا (آيت : 21)

مَٿنِ ڪَپڙا قِيمَتِي، چِلڪَن چَڱِئَ چال، سَنهي، ٿلهي پَٽ سَندا، سائـِي رنگ شال، ۽ چاندِئَ جي چُوڙِين سان، وِيا جِنجھايا جال، ۽ سَندنِ سائـِين اُنهن کي، ڪري ڀَلايون ڀَال، جو هر طرح حَلال، سو پاڻِي پاڪ پِياريو.

إِنَّ هٰذا كانَ لَكُم جَزاءً وَكانَ سَعيُكُم مَشكورًا (آيت : 22)

هِي انهن جي عَملن جو، آهي اُجورو، ۽ سَعيو سَمُورو، اَهنجو آفرِين جِھو!

إِنّا نَحنُ نَزَّلنا عَلَيكَ القُرءانَ تَنزيلًا (آيت : 23)

اَسان اُتاريو تو مَٿي، پَڪ هِي پاڪ قُرآن،

فَاصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ وَلا تُطِع مِنهُم ءاثِمًا أَو كَفورًا (آيت : 24)

پوءِ پَنهنجي پالڻهار جي، هَل حُڪم تي هَر آن، ۽ مَڃ مَ مِهربان!، تِن مان ڪِنهن ڪُفران کي.

وَاذكُرِ اسمَ رَبِّكَ بُكرَةً وَأَصيلًا (آيت : 25)

۽ نام سَندئـِي سائـِينءَ جو، سار صبح ۽ شام،

وَمِنَ الَّيلِ فَاسجُد لَهُ وَسَبِّحهُ لَيلًا طَويلًا (آيت : 26)

۽ نَمِي نَبِي ! ڪُجِھ رات مان، سَندسِ ڪر سَلام، ۽ واکاڻِينسِ وَريام! وَروَر وَڏِي رات ۾.

إِنَّ هٰؤُلاءِ يُحِبّونَ العاجِلَةَ وَيَذَرونَ وَراءَهُم يَومًا ثَقيلًا (آيت : 27)

وِهلو وَڃڻِي وَٿ سان، هِي رکن نِڀاڳانِيهن، ۽ ڇَڏينِ ڏاڍو ڏِينهن، جو صَحِي آهي سامهون.

نَحنُ خَلَقنٰهُم وَشَدَدنا أَسرَهُم وَإِذا شِئنا بَدَّلنا أَمثٰلَهُم تَبديلًا (آيت : 28)

اَسان بَنايو اُنهن کي، پڻ سوگھا ٻَڌاسونِ سَنڌ، ۽ اُنهن جِھڙا، اُنهن جي هَنڌ، وَڻي تڏهن وَسائـِيون.

إِنَّ هٰذِهِ تَذكِرَةٌ فَمَن شاءَ اتَّخَذَ إِلىٰ رَبِّهِ سَبيلًا (آيت : 29)

هِي سَبق ساڃاءِ جو، هِي نَصِحيت بِنار، پَنهنجي پَروَر پار، پوءِ وَڻي، سو واٽ وَٺي.

وَما تَشاءونَ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليمًا حَكيمًا (آيت : 30)

۽ اَوهِين نه گُھرندا آهيو، مگر گُھري اَلله، صَحِي سُرت سُڄاڻ سو، ويڄ وَڏو وَھ واھ!،

يُدخِلُ مَن يَشاءُ فى رَحمَتِهِ وَالظّٰلِمينَ أَعَدَّ لَهُم عَذابًا أَليمًا (آيت : 31)

وَڻيسِ وَسائي تِنهن کي، مَنجھ پَنهنجي ٻاجھ پَناھ، ۽ جيڪي ڏاڍا ڏيہ ۾، راجا راڄ وَڻاھ، سَنباهِين صُباح، اُهکِي سَزا اُنهن لئي .


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025