| يٰأَيُّهَا المُدَّثِّرُ (آيت : 1) |
|
اي (نبوت جي لباس ۾ ) ويڙهجڻ وارا، |
| قُم فَأَنذِر (آيت : 2) |
|
کڙو ٿي! پوءِ ڊيڄار |
| وَرَبَّكَ فَكَبِّر (آيت : 3) |
|
۽ پنهنجي پاليندڙ جي وڏائي بيان ڪر، |
| وَثِيابَكَ فَطَهِّر (آيت : 4) |
|
۽ پنهنجن ڪپڙن کي پاڪ رک، |
| وَالرُّجزَ فَاهجُر (آيت : 5) |
|
۽ گندگيءَ کان پري رهه |
| وَلا تَمنُن تَستَكثِرُ (آيت : 6) |
|
۽ هن لاءِ احسان نه ڪر ته توکي گهڻو ملي. |
| وَلِرَبِّكَ فَاصبِر (آيت : 7) |
|
۽ پنهنجي پاليندڙ (جي رضامنديءَ) لاءِ (مصيبتن تي) صبر ڪر. |
| فَإِذا نُقِرَ فِى النّاقورِ (آيت : 8) |
|
پوءِ جڏهن ناقور وڄايو ويندو، |
| فَذٰلِكَ يَومَئِذٍ يَومٌ عَسيرٌ (آيت : 9) |
|
تڏهن اهو (وقت) ان ڏينهن ڏاڍو ڏکيو وقت ٿيندو. |
| عَلَى الكٰفِرينَ غَيرُ يَسيرٍ (آيت : 10) |
|
ڪافرن تي آسان نه هوندو |
| ذَرنى وَمَن خَلَقتُ وَحيدًا (آيت : 11) |
|
(اي رسولﷺ!) مو نکي ۽ ان کي ڇڏي ڏي جنهن کي اڪيلو پيدا ڪيو اٿم |
| وَجَعَلتُ لَهُ مالًا مَمدودًا (آيت : 12) |
|
۽ ان کي گهڻو مال ڏنو اٿم |
| وَبَنينَ شُهودًا (آيت : 13) |
|
۽ پٽ (به) جيڪي وٽس رهڻ وارا آهن |
| وَمَهَّدتُ لَهُ تَمهيدًا (آيت : 14) |
|
۽ ان لاءِ (دنيا جي سڀ شيءِ) چڱيءَ طرح پکيڙي ڇڏي اٿم |
| ثُمَّ يَطمَعُ أَن أَزيدَ (آيت : 15) |
|
وري به هو طمع ڪري ٿو ته (اُن کي) وڌيڪ ڏيان. |
| كَلّا إِنَّهُ كانَ لِءايٰتِنا عَنيدًا (آيت : 16) |
|
ائين نه ٿيندو، ڇو ته هو اسان جي آيتن جو مخالف آهي. |
| سَأُرهِقُهُ صَعودًا (آيت : 17) |
|
سگهوئي آءُ ان کي سخت تڪليف ۾ ڦاسائيندس |
| إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (آيت : 18) |
|
ڇو ته ان فڪر ڪيو ۽ هڪ ڳالهه تجويز ڪيائين |
| فَقُتِلَ كَيفَ قَدَّرَ (آيت : 19) |
|
پوءِ مار پويس ڪيئن تجويز ڪيائين. |
| ثُمَّ قُتِلَ كَيفَ قَدَّرَ (آيت : 20) |
|
پوءِ مار پويس ڪيئن تجويز ڪيائين. |
| ثُمَّ نَظَرَ (آيت : 21) |
|
وري ان (غور ڪري) ڏٺو |
| ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (آيت : 22) |
|
وري منهن ۾ گهنڊ وڌائين ۽ منهن بڇڙو ڪيائين |
| ثُمَّ أَدبَرَ وَاستَكبَرَ (آيت : 23) |
|
وري پٺ ڦيريائين ۽ وڏائي ڪيائين |
| فَقالَ إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ يُؤثَرُ (آيت : 24) |
|
پوءِ چوڻ لڳو ته هي (قرآن) رڳو جادو آهي جو (جادوگرن کان) هليو اچي. |
| إِن هٰذا إِلّا قَولُ البَشَرِ (آيت : 25) |
|
هي (قرآن) رڳو ماڻهوءَ جو ڪلام آهي |
| سَأُصليهِ سَقَرَ (آيت : 26) |
|
سگهوئي آءُ ان کي دوزخ ۾ وجهندس. |
| وَما أَدرىٰكَ ما سَقَرُ (آيت : 27) |
|
۽ (اي رسولﷺ!) توکي ڪهڙي خبر ته دوزخ ڇا آهي؟ |
| لا تُبقى وَلا تَذَرُ (آيت : 28) |
|
اهو نه (ڪجهه) رهائي ٿو ۽ نه ڇڏي ٿو. |
| لَوّاحَةٌ لِلبَشَرِ (آيت : 29) |
|
ماڻهن کي (ساڙي) ڪارو ڪندڙ آهي، |
| عَلَيها تِسعَةَ عَشَرَ (آيت : 30) |
|
ان تي اوڻيهه (داروغا) مقرر آهن |
| وَما جَعَلنا أَصحٰبَ النّارِ إِلّا مَلٰئِكَةً وَما جَعَلنا عِدَّتَهُم إِلّا فِتنَةً لِلَّذينَ كَفَروا لِيَستَيقِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ وَيَزدادَ الَّذينَ ءامَنوا إيمٰنًا وَلا يَرتابَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ وَالمُؤمِنونَ وَلِيَقولَ الَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ وَالكٰفِرونَ ماذا أَرادَ اللَّهُ بِهٰذا مَثَلًا كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشاءُ وَيَهدى مَن يَشاءُ وَما يَعلَمُ جُنودَ رَبِّكَ إِلّا هُوَ وَما هِىَ إِلّا ذِكرىٰ لِلبَشَرِ (آيت : 31) |
|
۽ اسان باهه وارا (داروغا) رڳو ملائڪ ڪيا آهن، ۽ اسان سندن ڳاڻاٽي کي رڳو ڪافرن لاءِ امتحان ڪيو آهي (هن لاءِ) ته ڪتاب وارا يقين ڪن۽ ايمان وارن جو ايمان وڌي، ۽ ڪتاب وارا ۽ مسلمان شڪ ۾ نه پون. ۽ (هن لاءِ) ته جن جي دلين ۾ (منافقيءَ جي) بيماري آهي سي ۽ ڪافر چون ته هن مثال مان الله جومطلب ڇا آهي؟ (اي پيغمبر !) اهڙيءَ طرح الله جنهن کي وڻيس تنهن کي گمراهه ڪري ٿو ۽جنهن کي وڻيس تنهن کي رستو ڏيکاري ٿو. ۽ تنهنجي پاليندڙ جي لشڪرن کي ان کان سواءِ (ٻيو) ڪونه ٿو ڄاڻي. ۽ هيءُ رڳو ماڻهن لاءِ نصيحت آهي ائين نه ٿيندو (جيئن هو خيال ڪري ٿو). |
| كَلّا وَالقَمَرِ (آيت : 32) |
|
چنڊ جو قسم آهي |
| وَالَّيلِ إِذ أَدبَرَ (آيت : 33) |
|
۽ رات جو (به) جڏهن پٺ ڦيري ٿي |
| وَالصُّبحِ إِذا أَسفَرَ (آيت : 34) |
|
۽ صبح جو (قسم آهي) جڏهن روشن ٿئي ٿو |
| إِنَّها لَإِحدَى الكُبَرِ (آيت : 35) |
|
۽ بيشڪ اهو(محمدﷺ جو ڊيڄارڻ) وڏن واقعن مان هڪ (واقعو) آهي. |
| نَذيرًا لِلبَشَرِ (آيت : 36) |
|
انهن ماڻهن کي ڊيڄاريندڙ آهي |
| لِمَن شاءَ مِنكُم أَن يَتَقَدَّمَ أَو يَتَأَخَّرَ (آيت : 37) |
|
جيڪي اوهان مان اڳتي وڌڻ يا پوئتي رهڻ گهرن. |
| كُلُّ نَفسٍ بِما كَسَبَت رَهينَةٌ (آيت : 38) |
|
سڀڪو نفس پنهنجي ڪمائي جي ڪري ڳهه پيل آهي |
| إِلّا أَصحٰبَ اليَمينِ (آيت : 39) |
|
ساڄي پاسي وارن کان سواءِ |
| فى جَنّٰتٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 40) |
|
(ڇو ته اهي) باغن ۾ هوندا |
| عَنِ المُجرِمينَ (آيت : 41) |
|
هڪ ٻئي کان ڏوهارين جو (حال) پڇندا |
| ما سَلَكَكُم فى سَقَرَ (آيت : 42) |
|
(پوءِ جڏهن انهن کي ڏسندا تڏهن چوندن ته) اوهان کي ڪهڙيءَ ڳالهه دوزخ ۾ وڌو آهي؟ |
| قالوا لَم نَكُ مِنَ المُصَلّينَ (آيت : 43) |
|
اهي چوندا ته اسين نڪي نمازين مان هئاسون |
| وَلَم نَكُ نُطعِمُ المِسكينَ (آيت : 44) |
|
۽ نڪي مسڪين کي کارائيندا هئاسون |
| وَكُنّا نَخوضُ مَعَ الخائِضينَ (آيت : 45) |
|
۽ اسين ڳالهين بنائڻ وارن سان گڏ ڳالهيون بنائيندا هئاسون. |
| وَكُنّا نُكَذِّبُ بِيَومِ الدّينِ (آيت : 46) |
|
۽ حساب جي ڏينهن کي ڪوڙو ڪندا هئاسون. |
| حَتّىٰ أَتىٰنَا اليَقينُ (آيت : 47) |
|
تان جو اسان وٽ موت پهتو. |
| فَما تَنفَعُهُم شَفٰعَةُ الشّٰفِعينَ (آيت : 48) |
|
پوءِ (ان وقت) انهن کي سفارش ڪندڙن جي سفارش فائدو نه ڏيندي. |
| فَما لَهُم عَنِ التَّذكِرَةِ مُعرِضينَ (آيت : 49) |
|
پوءِ (هاڻي) انهن کي ڇا ٿيو آهي جو نصيحت (قرآن) کان منهن موڙيندڙ (ٿيا) آهن؟ |
| كَأَنَّهُم حُمُرٌ مُستَنفِرَةٌ (آيت : 50) |
|
ڄڻ ته اهي ٽهندڙ گڏهه آهن |
| فَرَّت مِن قَسوَرَةٍ (آيت : 51) |
|
جيڪي شينهن کان ڀڳا هجن |
| بَل يُريدُ كُلُّ امرِئٍ مِنهُم أَن يُؤتىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً (آيت : 52) |
|
پر انهن مان هرهڪ مرد گهري ٿو ته ان کي کليل ڪتاب ڏنا وڃن. |
| كَلّا بَل لا يَخافونَ الءاخِرَةَ (آيت : 53) |
|
ائين نه ٿيندو. پر اهي آخرت کان نه ٿا ڊڄن (ان ڪري قرآن نه ٿا ٻڌن) |
| كَلّا إِنَّهُ تَذكِرَةٌ (آيت : 54) |
|
خبردار رهو بيشڪ قرآن هڪ نصيحت آهي. |
| فَمَن شاءَ ذَكَرَهُ (آيت : 55) |
|
پوءِ جيڪو گهري سو ان کي ياد رکي. |
| وَما يَذكُرونَ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ هُوَ أَهلُ التَّقوىٰ وَأَهلُ المَغفِرَةِ (آيت : 56) |
|
۽ اهي تڏهن ئي ياد رکندا جڏهن الله گهري. اهوئي آهي جنهن کان ڊڄڻ گهرجي ۽ (اهوئي) معاف ڪرڻ وارو آهي. |