يٰأَيُّهَا المُدَّثِّرُ (آيت : 1) |
اي چادر ويڙهڻ وارا. |
قُم فَأَنذِر (آيت : 2) |
اٿي پوءِ (ماڻهن کي) ڊيڄار. |
وَرَبَّكَ فَكَبِّر (آيت : 3) |
۽ پنهنجي پالڻهار جي وڏائي بيان ڪر. |
وَثِيابَكَ فَطَهِّر (آيت : 4) |
۽ پنهنجي ڪپڙن کي پاڪ رک. |
وَالرُّجزَ فَاهجُر (آيت : 5) |
۽ بتن کان پري ئي رهه. |
وَلا تَمنُن تَستَكثِرُ (آيت : 6) |
۽ هن لاءِ احسان نه ڪر ته تو کي گهڻو ملي. |
وَلِرَبِّكَ فَاصبِر (آيت : 7) |
۽ پنهنجي پالڻهار لاءِ صبر ڪر. |
فَإِذا نُقِرَ فِى النّاقورِ (آيت : 8) |
پوءِ جڏهن صور ۾ ڦوڪ ڏني ويندي. |
فَذٰلِكَ يَومَئِذٍ يَومٌ عَسيرٌ (آيت : 9) |
پوءِ اُهو ڏينهن ڏاڍو ڏکيو ڏينهن هوندو. |
عَلَى الكٰفِرينَ غَيرُ يَسيرٍ (آيت : 10) |
ڪافرن تي آسان نه هوندو. |
ذَرنى وَمَن خَلَقتُ وَحيدًا (آيت : 11) |
مون کي ۽ ان ماڻهو کي ڇڏي ڏي جنهن کي مون اڪيلو پيدا ڪيو آهي. |
وَجَعَلتُ لَهُ مالًا مَمدودًا (آيت : 12) |
۽ ان کي گهڻو مال ڏنو اٿم. |
وَبَنينَ شُهودًا (آيت : 13) |
۽ پٽ حاضري ۾ رهڻ وارا (ڏنم) |
وَمَهَّدتُ لَهُ تَمهيدًا (آيت : 14) |
۽ مون ان کي گهڻي ڪشادگي ڪري ڏني آهي. |
ثُمَّ يَطمَعُ أَن أَزيدَ (آيت : 15) |
وري اهو طمع رکي ٿو ته (کيس اڃا) وڌيڪ ڏيان. |
كَلّا إِنَّهُ كانَ لِءايٰتِنا عَنيدًا (آيت : 16) |
ائين نه ٿيندو. بيشڪ اهو اسان جي آيتن جو شديد مخالف آهي. |
سَأُرهِقُهُ صَعودًا (آيت : 17) |
جلد ان کي آءٌ سخت چاڙهي چڙهائيندس. |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (آيت : 18) |
بيشڪ ان سوچ ويچار ڪيو ۽ هڪ ڳالهه طئي ڪيائين. |
فَقُتِلَ كَيفَ قَدَّرَ (آيت : 19) |
پوءِ مار پويس ان ڪهڙي بري ڳالهه طئي ڪئي آهي. |
ثُمَّ قُتِلَ كَيفَ قَدَّرَ (آيت : 20) |
وري مار پويس ان ڪهڙي بري ڳالهه طئي ڪئي آهي. |
ثُمَّ نَظَرَ (آيت : 21) |
پوءِ نظر ڪيائين. |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (آيت : 22) |
پوءِ مُنهن ۾ گهُنڊ وڌائين ۽ ٻُـــوٿُ بڇڙو ڪيائين. |
ثُمَّ أَدبَرَ وَاستَكبَرَ (آيت : 23) |
پوءِ پٺي ڦيريائين ۽ وڏائي ڪيائين. |
فَقالَ إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ يُؤثَرُ (آيت : 24) |
پوءِ چيائين ته: ”هي (قرآن) رڳو جادو آهي جيڪو (اڳين جادوگرن کان) هلندو اچي ٿو. |
إِن هٰذا إِلّا قَولُ البَشَرِ (آيت : 25) |
هي (قرآن) رڳو انسان جو ڪلام آهي“. |
سَأُصليهِ سَقَرَ (آيت : 26) |
جلد آءٌ ان کي دوزخ ۾ ڦٽو ڪندس. |
وَما أَدرىٰكَ ما سَقَرُ (آيت : 27) |
۽ تو کي ڪهڙي خبر ته دوزخ ڇا آهي؟ |
لا تُبقى وَلا تَذَرُ (آيت : 28) |
اها (ڀڙڪندڙ باهه آهي جا) نه باقي رکي ٿي ۽ نه ڇڏي ٿي. |
لَوّاحَةٌ لِلبَشَرِ (آيت : 29) |
اها کَل کي ساڙي ڪارو ڪندڙ آهي. |
عَلَيها تِسعَةَ عَشَرَ (آيت : 30) |
ان تي اڻويهه (ملائڪ داروغا) مقرر آهن. |
وَما جَعَلنا أَصحٰبَ النّارِ إِلّا مَلٰئِكَةً وَما جَعَلنا عِدَّتَهُم إِلّا فِتنَةً لِلَّذينَ كَفَروا لِيَستَيقِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ وَيَزدادَ الَّذينَ ءامَنوا إيمٰنًا وَلا يَرتابَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ وَالمُؤمِنونَ وَلِيَقولَ الَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ وَالكٰفِرونَ ماذا أَرادَ اللَّهُ بِهٰذا مَثَلًا كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشاءُ وَيَهدى مَن يَشاءُ وَما يَعلَمُ جُنودَ رَبِّكَ إِلّا هُوَ وَما هِىَ إِلّا ذِكرىٰ لِلبَشَرِ (آيت : 31) |
۽ اسان باهه وارا (داروغا) صرف ملائڪ مقرر ڪيا آهن ۽ اسان انهن جي ڳاڻيٽي کي صرف ڪافرن لاءِ آزمائش بنايو آهي هن لاءِ ته ڪتاب وارا يقين ڪن ۽ ايمان وارن جو ايمان وڌي ۽ ڪتاب وارا ۽ مؤمن شڪ ۾ نه پون ۽ هن لاءِ ته جن جي دلين ۾ (نفاق) جي بيماري آهي ۽ ڪافر چون ته هن مثال مان الله جي ڇا مراد آهي؟ اهڙي طرح الله جنهن کي چاهي گمراهه ڪري ٿو ۽ جنهن کي چاهي هدايت عطا ڪري ٿو. ۽ تنهنجي پالڻهار جي لشڪرن کي ان کان سواءِ (ٻيو) ڪونه ٿو ڄاڻي. هيءَ رڳو ماڻهن لاءِ نصيحت ئي آهي. |
كَلّا وَالقَمَرِ (آيت : 32) |
هرگز نه، قسم آهي چنڊ جو. |
وَالَّيلِ إِذ أَدبَرَ (آيت : 33) |
۽ رات جو قسم جڏهن پٺي ڦيري ٿي. |
وَالصُّبحِ إِذا أَسفَرَ (آيت : 34) |
۽ صبح جو قسم جڏهن روشن ٿئي ٿو. |
إِنَّها لَإِحدَى الكُبَرِ (آيت : 35) |
بيشڪ هي (دوزخ) وڏين شين مان هڪ آهي. |
نَذيرًا لِلبَشَرِ (آيت : 36) |
ماڻهوءَ کي ڊيڄارڻ وارو آهي. |
لِمَن شاءَ مِنكُم أَن يَتَقَدَّمَ أَو يَتَأَخَّرَ (آيت : 37) |
(يعني) ان ماڻهو لاءِ جيڪو توهان مان اڳتي وڌڻ چاهي يا پوئتي هٽڻ چاهي. |
كُلُّ نَفسٍ بِما كَسَبَت رَهينَةٌ (آيت : 38) |
هر شخص پنهنجي ڪمائيءَ جي بدلي گروي پيل آهي. |
إِلّا أَصحٰبَ اليَمينِ (آيت : 39) |
سواءِ ساڄي پاسي وارن جي .. |
فى جَنّٰتٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 40) |
(اِهي) باغن ۾ هوندا .. اهي پڇندا. |
عَنِ المُجرِمينَ (آيت : 41) |
ڏوهارين کان |
ما سَلَكَكُم فى سَقَرَ (آيت : 42) |
”توهان کي ڪهڙي ڳالهه دوزخ ۾ وٺي وئي آهي“؟ |
قالوا لَم نَكُ مِنَ المُصَلّينَ (آيت : 43) |
اُهي چوندا: ”اسان نماز پڙهڻ وارن مان نه هئاسين. |
وَلَم نَكُ نُطعِمُ المِسكينَ (آيت : 44) |
۽ اسان مسڪينن کي کاڌو نه کارائيندا هئاسين. |
وَكُنّا نَخوضُ مَعَ الخائِضينَ (آيت : 45) |
۽ بيهودن ڪمن وارن سان گڏجي اسان به بيهودا ڪم ڪندا هئاسين. |
وَكُنّا نُكَذِّبُ بِيَومِ الدّينِ (آيت : 46) |
۽ اسان حساب واري ڏينهن کي ڪوڙو سمجھندا هئاسين. |
حَتّىٰ أَتىٰنَا اليَقينُ (آيت : 47) |
تانجو اسان وٽ موت پهتو“. |
فَما تَنفَعُهُم شَفٰعَةُ الشّٰفِعينَ (آيت : 48) |
پوءِ انهن کي سفارش ڪندڙن جي سفارش نفعو نه ڏيندي. |
فَما لَهُم عَنِ التَّذكِرَةِ مُعرِضينَ (آيت : 49) |
پوءِ انهن کي ڇا ٿيو آهي جو نصيحت (قرآن) کان منهن موڙيندڙ آهن؟ |
كَأَنَّهُم حُمُرٌ مُستَنفِرَةٌ (آيت : 50) |
ڄڻڪ اُهي ٽهندڙ گڏهه آهن. |
فَرَّت مِن قَسوَرَةٍ (آيت : 51) |
جيڪي شينهن کان ڀڳا هجن. |
بَل يُريدُ كُلُّ امرِئٍ مِنهُم أَن يُؤتىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً (آيت : 52) |
بلڪه انهن مان هر ماڻهو چاهي ٿو ته ان کي کليل (آسماني) صحيفا ڏنا وڃن. |
كَلّا بَل لا يَخافونَ الءاخِرَةَ (آيت : 53) |
ائين نه ٿيندو. بلڪه اُهي آخرت کان نه ٿا ڊڄن. |
كَلّا إِنَّهُ تَذكِرَةٌ (آيت : 54) |
خبردار! بيشڪ اِهو (قرآن) هڪ نصيحت آهي. |
فَمَن شاءَ ذَكَرَهُ (آيت : 55) |
پوءِ جيڪو چاهي سو ان کي ياد رکي. |
وَما يَذكُرونَ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ هُوَ أَهلُ التَّقوىٰ وَأَهلُ المَغفِرَةِ (آيت : 56) |
۽ اُهي ياد نه رکندا مگر جڏهن الله گهري. اُهو ئي حقدار آهي جنهن کان ڊڄڻ گهرجي ۽ اهو ئي بخشش جو مالڪ آهي. |