قُل أوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ استَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الجِنِّ فَقالوا إِنّا سَمِعنا قُرءانًا عَجَبًا (آيت : 1) |
اي نبي! چئه ته مون ڏانهن وحي ڪيو ويو آهي ته جنن جي هڪڙي ٽولي ڌيان ڏئي (قرآن) ٻڌو، پوءِ (وڃي پنهنجيءَ قوم وارن کي) چيائون ته "اسان هڪڙو ڏاڍو عجيب قرآن ٻڌو آهي |
يَهدى إِلَى الرُّشدِ فَـٔامَنّا بِهِ وَلَن نُشرِكَ بِرَبِّنا أَحَدًا (آيت : 2) |
جيڪو سڌي واٽ ڏَسي ٿو، پوءِ اسان ان تي ايمان آڻي ڇڏيو آهي ۽ هاڻي اسان پنهنجي رب سان ڪنهن کي به شريڪ نه ڪنداسون" |
وَأَنَّهُ تَعٰلىٰ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صٰحِبَةً وَلا وَلَدًا (آيت : 3) |
۽ اهو به (چيائون) ته "اسان جي رب جو شان تمام مٿانهون آهي، هن ڪنهن کي به زال يا پٽ نه بڻايو آهي" |
وَأَنَّهُ كانَ يَقولُ سَفيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا (آيت : 4) |
۽ اهو به ته "اسان جا نادان شخص الله جي باري ۾ بي بنياد ڳالهيون ڪندا رهيا آهن" |
وَأَنّا ظَنَنّا أَن لَن تَقولَ الإِنسُ وَالجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (آيت : 5) |
۽ اهو به ته "اسان سمجهيو هو ته انسان ۽ جن الله جي باري ۾ ڪوڙ ڳالهائي ئي نٿا سگهن" |
وَأَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الإِنسِ يَعوذونَ بِرِجالٍ مِنَ الجِنِّ فَزادوهُم رَهَقًا (آيت : 6) |
۽ اهو به (چيائون) ته "انسانن مان ڪي ماڻهو جنن مان ڪن فردن جي پناهه وٺندا هئا ۽ ائين هنن جنن جي وڏائيءَ کي ويتر وڌائي ڇڏيو" |
وَأَنَّهُم ظَنّوا كَما ظَنَنتُم أَن لَن يَبعَثَ اللَّهُ أَحَدًا (آيت : 7) |
۽ اهو به ته "انسانن به ائين ئي گمان ڪيو، جيئن توهان گمان ڪيو ته الله ڪنهن کي به رسول ڪري نه موڪليندو" |
وَأَنّا لَمَسنَا السَّماءَ فَوَجَدنٰها مُلِئَت حَرَسًا شَديدًا وَشُهُبًا (آيت : 8) |
۽ اهو به (چيائون) ته "اسان آسمان کي هٿ لاتوسون ته ڏٺوسون ته اهو چوڪيدارن سان ڀريو پيو آهي ۽ پڇڙتارن جو وسڪارو لڳو پيو آهي" |
وَأَنّا كُنّا نَقعُدُ مِنها مَقٰعِدَ لِلسَّمعِ فَمَن يَستَمِعِ الءانَ يَجِد لَهُ شِهابًا رَصَدًا (آيت : 9) |
۽ اهو به (چيائون) ته "اڳي اسان کي ڪَنائڻ لاءِ آسمان ۾ ويهڻ جون جايون ملي وينديون هيون پر هاڻي جيڪو به ڪَن ڏيڻ جي ڪري ٿو ته ڏسي ٿو ته ٻرندڙ (پڇڙتارو) گهٽُ جهليو ويٺو اٿس" |
وَأَنّا لا نَدرى أَشَرٌّ أُريدَ بِمَن فِى الأَرضِ أَم أَرادَ بِهِم رَبُّهُم رَشَدًا (آيت : 10) |
۽ اهو به (چيائون) ته "اسان کي سمجهه ۾ نه پئي آيو ته الائي زمين وارن سان ڪو خراب سلوڪ ڪرڻ جو ارادو ڪيو ويو آهي يا سندن رب کين سڌي واٽ وٺائڻ ٿو چاهي" |
وَأَنّا مِنَّا الصّٰلِحونَ وَمِنّا دونَ ذٰلِكَ كُنّا طَرائِقَ قِدَدًا (آيت : 11) |
۽ اهو به (چيائون) ته "اسان منجهان ڪي تمام نيڪ آهن ته وري ڪي ان کان سواءِ ٻيا، اسان جا طريقا به هڪ ٻئي کان الڳ الڳ قسم جا آهن" |
وَأَنّا ظَنَنّا أَن لَن نُعجِزَ اللَّهَ فِى الأَرضِ وَلَن نُعجِزَهُ هَرَبًا (آيت : 12) |
۽ اهو به ته "اسان سمجهندا هئاسون ته نڪي زمين ۾ اسان الله کان زور پوڻ وارا آهيون ۽ نه ڀڄي کانئس زور پئجي وينداسون" |
وَأَنّا لَمّا سَمِعنَا الهُدىٰ ءامَنّا بِهِ فَمَن يُؤمِن بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخسًا وَلا رَهَقًا (آيت : 13) |
۽ اهو پڻ ته "اسان جڏهن هدايت واري تعليم ٻڌي ته ان تي ايمان آڻي ڇڏيوسون، هاڻي جيڪو به پنهنجي رب تي ايمان آڻيندو، تنهن کي ڪنهن به ڪس لڳڻ يا ظلم ٿيڻ جو ڪوبه ڀؤ ڀولو ڪونهي" |
وَأَنّا مِنَّا المُسلِمونَ وَمِنَّا القٰسِطونَ فَمَن أَسلَمَ فَأُولٰئِكَ تَحَرَّوا رَشَدًا (آيت : 14) |
۽ اهو به جنن ٻڌايو ته "اسان مان ڪي مسلمان (فرمانبرداري ڪندڙ) آهن ته ڪي وري حق کان ڦريل، ته پوءِ جن اسلام (فرمانبرداريءَ وارو رستو) اختيار ڪيو، انهن ئي ڇوٽڪاري واري واٽ ڳولي لڌي |
وَأَمَّا القٰسِطونَ فَكانوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (آيت : 15) |
۽ جيڪي حق کان ڦريل آهن، سي جهنم جو ٻارڻ بنجڻ وارا آهن" |
وَأَلَّوِ استَقٰموا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسقَينٰهُم ماءً غَدَقًا (آيت : 16) |
۽ (اي نبي ٻڌائين ته) مون تي اها ڳالهه به وحي ڪئي ويئي آهي ته جيڪڏهن ماڻهو سڌي رستي تي پختا بيهن ها ته اسان کين تمام جهجهي پاڻيءَ سان ڍائي ڇڏيون ها |
لِنَفتِنَهُم فيهِ وَمَن يُعرِض عَن ذِكرِ رَبِّهِ يَسلُكهُ عَذابًا صَعَدًا (آيت : 17) |
ته جيئن انهيءَ نعمت سان کين آزمايون ۽ جيڪو پنهنجي رب جي ذڪر کان منهن موڙيندو ته سندس رب کيس سخت عذاب ۾ وجهندو |
وَأَنَّ المَسٰجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدعوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (آيت : 18) |
۽ اها ڳالهه (به وحي ڪئي وئي آهي) ته مسجدون الله جون آهن، تنهنڪري انهن ۾ الله سان گڏ ٻئي ڪنهن کي به نه سڏيو |
وَأَنَّهُ لَمّا قامَ عَبدُ اللَّهِ يَدعوهُ كادوا يَكونونَ عَلَيهِ لِبَدًا (آيت : 19) |
۽ اهو (به وحي ڪيو ويو آهي) ته جڏهن الله جو ٻانهو کيس سڏڻ لاءِ اٿيو ته ماڻهو مٿس ڪاهه ڪرڻ لاءِ سنڀري بيٺا |
قُل إِنَّما أَدعوا رَبّى وَلا أُشرِكُ بِهِ أَحَدًا (آيت : 20) |
اي نبي! چوين ته مان ته پنهنجي رب کي ئي پڪاريان ٿو ۽ ساڻس ڪنهن کي به شريڪ نٿو ڪريان |
قُل إِنّى لا أَملِكُ لَكُم ضَرًّا وَلا رَشَدًا (آيت : 21) |
چوين ته "مونکي توهان جي لاءِ نڪي ڪو نقصان رسائڻ جي ڪا طاقت آهي ۽ نه ڪنهن ڀلائيءَ جو به ڪو اختيار |
قُل إِنّى لَن يُجيرَنى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَن أَجِدَ مِن دونِهِ مُلتَحَدًا (آيت : 22) |
مونکي ته الله جي پڪڙ کان ڪوبه بچائي نٿو سگهي ۽ نه مان هن کان سواءِ ٻي ڪا پناهه جي جاءِ ئي لهي ٿو سگهان |
إِلّا بَلٰغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسٰلٰتِهِ وَمَن يَعصِ اللَّهَ وَرَسولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا (آيت : 23) |
منهنجو ڪم ته فقط الله جي ڳالهه ۽ سندس موڪليل پيغام پهچائڻ آهي. هاڻي جيڪو به الله ۽ سندس رسول جي ڳالهه نه مڃيندو ته انهيءَ لاءِ جهنم جي باهه آهي ۽ اهڙا ماڻهو منجهس هميشه لاءِ پيل هوندا" |
حَتّىٰ إِذا رَأَوا ما يوعَدونَ فَسَيَعلَمونَ مَن أَضعَفُ ناصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا (آيت : 24) |
(اهي ماڻهو پنهنجيءَ روش کان باز نه ايندا) تانجو جڏهن انهيءَ شيءِ کي ڏسي وٺندا، جنهن جو ساڻن وعدو ڪيو پيو وڃي ته پوءِ پتو پوندن ته ڪنهن جا مددگار ڪمزور آهن ۽ ڪنهن جو ٽولو تعداد ۾ ٿورڙو آهي |
قُل إِن أَدرى أَقَريبٌ ما توعَدونَ أَم يَجعَلُ لَهُ رَبّى أَمَدًا (آيت : 25) |
چئه ته "مونکي ڪابه ســُـڌ ڪانهي ته جنهن شيءِ جو وعدو توهان سان ڪيو پيو وڃي سا ويجهي آهي يا منهنجو رب ان لاءِ ڪو ڊگهو مدو ٿو مقرر ڪري |
عٰلِمُ الغَيبِ فَلا يُظهِرُ عَلىٰ غَيبِهِ أَحَدًا (آيت : 26) |
هو غيب جو ڄاڻندڙ آهي. پنهنجو غيب ڪنهن کي به نه ڄاڻائيندو آهي |
إِلّا مَنِ ارتَضىٰ مِن رَسولٍ فَإِنَّهُ يَسلُكُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَمِن خَلفِهِ رَصَدًا (آيت : 27) |
سواءِ انهيءَ رسول جي جنهن کي هن (غيب جو علم ڏيڻ لاءِ) پسند ڪري ورتو هجي، ته پوءِ هو ان جي اڳيان توڙي پٺيان نگهبان لڳائي ڇڏيندو آهي |
لِيَعلَمَ أَن قَد أَبلَغوا رِسٰلٰتِ رَبِّهِم وَأَحاطَ بِما لَدَيهِم وَأَحصىٰ كُلَّ شَيءٍ عَدَدًا (آيت : 28) |
تانته معلوم ٿئيس ته هنن پنهنجي رب جا پيغام پهچائي ڇڏيا ۽ هن سندن ساري ماحول کي گهيري ۾ آڻي ڇڏيو آهي ۽ هڪ هڪ شيءِ کي ڳاڻاٽي ۾ آڻي ڇڏيو اٿائين" |