| قُل أوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ استَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الجِنِّ فَقالوا إِنّا سَمِعنا قُرءانًا عَجَبًا (آيت : 1) |
|
(اي نبيﷺ!) چؤ ته مون کي وحي جي ذريعي ٻڌايو ويو آهي ته جنن جي هڪ ٽولي (مون کان قرآن) غور سان ٻڌي (پنھنجي قوم کي وڃي) چيو ته: بيشڪ اسان هڪ عجيب قرآن ٻڌو آهي. |
| يَهدى إِلَى الرُّشدِ فَـٔامَنّا بِهِ وَلَن نُشرِكَ بِرَبِّنا أَحَدًا (آيت : 2) |
|
جيڪو سڌو رستو ڏيکاري ٿو، تنھنڪري اسان ان تي ايمان آندو آهي ۽ (هاڻي) اسان ڪڏهن به پنھنجي پالڻھار سان ڪنھن کي شريڪ نه ڪنداسين. |
| وَأَنَّهُ تَعٰلىٰ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صٰحِبَةً وَلا وَلَدًا (آيت : 3) |
|
۽ (اهو به چيو ته) بيشڪ اسان جي پالڻھار جو شان ته انتھائي بلند آهي. هن نه ڪنھن کي زال بڻايو آهي ۽ نه ئي پُٽ ٺاهيو آهي. |
| وَأَنَّهُ كانَ يَقولُ سَفيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا (آيت : 4) |
|
بيشڪ اسان مان ئي ڪن بيوقوفن الله تعالى جي لاءِ بيھوده ڳالهيون ٺاهيون آهن. |
| وَأَنّا ظَنَنّا أَن لَن تَقولَ الإِنسُ وَالجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (آيت : 5) |
|
اسان اهو سمجهندا هئاسين ته انسان ۽ جن الله تعالى جي باري ۾ ڪڏهن به ڪوڙ نه ڳالهائيندا آهن. |
| وَأَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الإِنسِ يَعوذونَ بِرِجالٍ مِنَ الجِنِّ فَزادوهُم رَهَقًا (آيت : 6) |
|
بيشڪ انسانن مان ڪيترائي ماڻهو جنن جي پناهه وٺندا هئا. تنھن ڪري اسان جي ماڻهن (يعني جنن) جي مغروري اڃا به وڌي وئي. |
| وَأَنَّهُم ظَنّوا كَما ظَنَنتُم أَن لَن يَبعَثَ اللَّهُ أَحَدًا (آيت : 7) |
|
اسان جي ماڻهن وانگر انسانن به اهو گمان ڪيو هو ته الله تعالى ڪڏهن به ڪنھن کي رسول بنائي نه موڪليندو. |
| وَأَنّا لَمَسنَا السَّماءَ فَوَجَدنٰها مُلِئَت حَرَسًا شَديدًا وَشُهُبًا (آيت : 8) |
|
اسان آسمان کي (چڱي طرح) جاچي ڏٺوسين ته هو سخت پھريدارن ۽ شعلن سان ٽمٽار ٿيو پيو هو. |
| وَأَنّا كُنّا نَقعُدُ مِنها مَقٰعِدَ لِلسَّمعِ فَمَن يَستَمِعِ الءانَ يَجِد لَهُ شِهابًا رَصَدًا (آيت : 9) |
|
بيشڪ اسان پھريان آسمان جي ڪيترين ئي جڳھن تي (ڪن ڏيئي) ٻڌڻ لاءِ ويھي رهندا هئاسين پر هاڻي (اهو حال آهي ته) اسان مان جيڪو به ڪن ڏئي ٻڌڻ جي ڪوشش ڪري ٿو ته هڪ اُماڙيءَ وارو تارو (اڳ ئي) اسان ڏانھن اچڻ لاءِ تيار هوندو آهي. |
| وَأَنّا لا نَدرى أَشَرٌّ أُريدَ بِمَن فِى الأَرضِ أَم أَرادَ بِهِم رَبُّهُم رَشَدًا (آيت : 10) |
|
(اها حالت ڏسي) اسان کي سمجهه ۾ نٿو اچي ته زمين وارن سان ڪو برو حشر ٿيڻ وارو آهي يا کين سندن پالڻھار سڌي رستي تي آڻڻ جو ارادو ڪيو آهي. |
| وَأَنّا مِنَّا الصّٰلِحونَ وَمِنّا دونَ ذٰلِكَ كُنّا طَرائِقَ قِدَدًا (آيت : 11) |
|
اسان مان ڪجهه ماڻهو نيڪ آهن ۽ ڪجهه وري اُنهن کان مختلف آهن ۽ اسان مختلف مسلڪن (يعني طريقن) ۾ ورهايل آهيون. |
| وَأَنّا ظَنَنّا أَن لَن نُعجِزَ اللَّهَ فِى الأَرضِ وَلَن نُعجِزَهُ هَرَبًا (آيت : 12) |
|
بيشڪ اسان اهوئي سمجهندا هئاسين ته اسان الله تعالى کي زمين ۾ ڪڏهن به بي وس نٿا ڪري سگهون ۽ نه ان کان ڀڄي کيس ٿڪائي سگهون ٿا. |
| وَأَنّا لَمّا سَمِعنَا الهُدىٰ ءامَنّا بِهِ فَمَن يُؤمِن بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخسًا وَلا رَهَقًا (آيت : 13) |
|
بيشڪ جڏهن اسان هدايت جي ڳالهه ٻڌي ته اُن تي (فوراً) ايمان آندو پوءِ جيڪو به پنھنجي پالڻھار تي ايمان آڻيندو ته هو ڪنھن به زيادتي (۽ ظلم) کان نه ڊڄندو. |
| وَأَنّا مِنَّا المُسلِمونَ وَمِنَّا القٰسِطونَ فَمَن أَسلَمَ فَأُولٰئِكَ تَحَرَّوا رَشَدًا (آيت : 14) |
|
اسان مان ڪي مسلمان آهن ته ڪي وري نافرمان. پوءِ جيڪي مسلمان آهن (حقيقت ۾) انهن ئي سڌو رستو ڳولي ورتو آهي. |
| وَأَمَّا القٰسِطونَ فَكانوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (آيت : 15) |
|
باقي جيڪي نافرمان آهن سي ته جھنم جو ٻارڻ ٿيندا. |
| وَأَلَّوِ استَقٰموا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسقَينٰهُم ماءً غَدَقًا (آيت : 16) |
|
(اي نبيﷺ!) جيڪڏهن هي ماڻهو سڌي رستي تي ثابت قدمي سان هلن ها ته اسان انهن کي خوب سيراب ڪري ڇڏيون ها. |
| لِنَفتِنَهُم فيهِ وَمَن يُعرِض عَن ذِكرِ رَبِّهِ يَسلُكهُ عَذابًا صَعَدًا (آيت : 17) |
|
ته جيئن (خوشحاليءَ ۾ به) انهن جي آزمائش ڪريون ها ۽ جيڪو به پنھنجي پالڻھار جي ذڪر کان منھن موڙيندو ته ان کي الله تعالى (زندگيءَ ۾ ئي) وڏي عذاب ۾ مبتلا ڪري ڇڏيندو. |
| وَأَنَّ المَسٰجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدعوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (آيت : 18) |
|
بيشڪ مسجدون الله تعالى جون آهن سو انهن ۾ الله تعالى سان گڏ ٻئي ڪنھن کي به نه پڪاريو. |
| وَأَنَّهُ لَمّا قامَ عَبدُ اللَّهِ يَدعوهُ كادوا يَكونونَ عَلَيهِ لِبَدًا (آيت : 19) |
|
۽ بيشڪ جڏهن الله تعالى جو ٻانهو کيس پُڪارڻ لاءِ اُٿي بيٺو ته ماڻهو مٿس اچي گهيرو ڪرڻ لڳا (ته جيئن هو الله تعالى کي نه پڪاري) |
| قُل إِنَّما أَدعوا رَبّى وَلا أُشرِكُ بِهِ أَحَدًا (آيت : 20) |
|
چؤ ته مان ته رڳو پنھنجي پالڻھار کي ئي پُڪاريندس ۽ اُن سان گڏ ڪنھن کي به شريڪ نه ڪندس. |
| قُل إِنّى لا أَملِكُ لَكُم ضَرًّا وَلا رَشَدًا (آيت : 21) |
|
( انهن کي) چؤ ته مون کي ته توهان کي نقصان يا ڀَلائي پھچائڻ جو ڪوبه اختيار نه آهي. |
| قُل إِنّى لَن يُجيرَنى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَن أَجِدَ مِن دونِهِ مُلتَحَدًا (آيت : 22) |
|
چؤ ته مون کي خود الله تعالى جي پڪڙ کان ڪير به نٿو بچائي سگهي ۽ ان کان سواءِ مون کي ٻي ڪابه پناهه جي جاءِ نٿي ملي سگهي. |
| إِلّا بَلٰغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسٰلٰتِهِ وَمَن يَعصِ اللَّهَ وَرَسولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا (آيت : 23) |
|
منھنجي ذمي ته رڳو الله تعالى جي طرفان مليل خبر ۽ ان جا پيغام پھچائڻ آهي. پوءِ جيڪو الله تعالى ۽ سندس رسول (ﷺ) جي نافرماني ڪندو ته بيشڪ ان جي لاءِ جھنم جي باهه آهي جنھن ۾ هو هميشه رهندو. |
| حَتّىٰ إِذا رَأَوا ما يوعَدونَ فَسَيَعلَمونَ مَن أَضعَفُ ناصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا (آيت : 24) |
|
جڏهن هي ماڻهو اُها شيءِ ڏسندا جنھن جو انهن سان وعدو ڪيو وڃي ٿو ته پوءِ کين خبر پئجي ويندي ته ڪنھن جا مددگار تمام ڪمزور ۽ ڪنھن جي جماعت ننڍڙي آهي؟ |
| قُل إِن أَدرى أَقَريبٌ ما توعَدونَ أَم يَجعَلُ لَهُ رَبّى أَمَدًا (آيت : 25) |
|
چؤ ته جنھن شيءِ (يعني قيامت) جو توهان سان وعدو ڪيو وڃي ٿو، مون کي ان جي باري ۾ ڪابه خبر نه آهي ته اُها ويجهي اچڻ واري آهي يا منھنجو پالڻھار ان جي اچڻ جو وقت ٻيو ڪو مقرر ڪيو آهي. |
| عٰلِمُ الغَيبِ فَلا يُظهِرُ عَلىٰ غَيبِهِ أَحَدًا (آيت : 26) |
|
اهو ئي ڳجهه جو ڄاڻندڙ آهي ۽ هو پنھنجو ڳجهه ڪنھن تي به ظاهر نه ڪندو آهي. |
| إِلّا مَنِ ارتَضىٰ مِن رَسولٍ فَإِنَّهُ يَسلُكُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَمِن خَلفِهِ رَصَدًا (آيت : 27) |
|
سواءِ ان رسول سڳوري جي جنھن لاءِ هو ڳجهه ظاهر ڪرڻ پسند ڪري پوءِ هو ان جي اڳيان ۽ پويان حفاظت ڪرڻ وارو (فرشتو) مقرر ڪري ڇڏيندو آهي. |
| لِيَعلَمَ أَن قَد أَبلَغوا رِسٰلٰتِ رَبِّهِم وَأَحاطَ بِما لَدَيهِم وَأَحصىٰ كُلَّ شَيءٍ عَدَدًا (آيت : 28) |
|
ته جيئن هو ڄاڻي وٺي ته انهن (رسول سڳورن) پنھنجي پالڻھار جا پيغام (صحيح طرح) پھچائي ڇڏيا ۽ کين جيڪو ڪجهه ڏنو ويو آهي ان کي به هُنَ (هستيءَ) پنھنجي قابو ۾ آڻي ڇڏيو آهي ۽ هُن هڪ هڪ شيءِ کي (باقاعده) ڳڻي ڇڏيو آهي. |