الحاقَّةُ (آيت : 1) |
ثابت ٿيڻ واري. |
مَا الحاقَّةُ (آيت : 2) |
ڇا آهي ثابت ٿيڻ واري؟ |
وَما أَدرىٰكَ مَا الحاقَّةُ (آيت : 3) |
۽ تو کي ڪنهن ڄاڻايو ته ثابت ٿيڻ واري ڇا آهي؟ |
كَذَّبَت ثَمودُ وَعادٌ بِالقارِعَةِ (آيت : 4) |
ثمود ۽ عاد (جي قومن) ان سخت صدمو ڏيندڙ (قيامت) کي ڪوڙو سمجھيو. |
فَأَمّا ثَمودُ فَأُهلِكوا بِالطّاغِيَةِ (آيت : 5) |
پوءِ ثمود وارا بي حد خوفناڪ آواز جي ذريعي هلاڪ ڪيا ويا. |
وَأَمّا عادٌ فَأُهلِكوا بِريحٍ صَرصَرٍ عاتِيَةٍ (آيت : 6) |
۽ پر عاد وارا بيحد سخت تيز هوا جي ذريعي هلاڪ ڪيا ويا. |
سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَثَمٰنِيَةَ أَيّامٍ حُسومًا فَتَرَى القَومَ فيها صَرعىٰ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ (آيت : 7) |
ان (تيز هوا) کي الله انهن تي ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن لڳاتار مقرر ڪيو، پوءِ تون انهن ماڻهن کي (ان دوران ڏسين ها ته) ائين مُئل پيو ڏسين ها، ڄڻڪ اُهي کجيءَ جا کوکلا ٿُـــڙَ ڪريل آهن. |
فَهَل تَرىٰ لَهُم مِن باقِيَةٍ (آيت : 8) |
پوءِ ڇا تون انهن مان ڪو بچيل ڏسين ٿو؟ |
وَجاءَ فِرعَونُ وَمَن قَبلَهُ وَالمُؤتَفِكٰتُ بِالخاطِئَةِ (آيت : 9) |
۽ فرعون ۽ جيڪي ان کان اڳ هئا ۽ (قومِ لوط جي)اونڌي ڪيل ڳوٺن وارا (به اهڙا ئي) گناهه کڻي آيا. |
فَعَصَوا رَسولَ رَبِّهِم فَأَخَذَهُم أَخذَةً رابِيَةً (آيت : 10) |
پوءِ انهن پنهنجي پالڻهار جي رسول جي نافرماني ڪئي، پوءِ الله انهن جي زور سخت پڪڙ ڪئي. |
إِنّا لَمّا طَغَا الماءُ حَمَلنٰكُم فِى الجارِيَةِ (آيت : 11) |
جڏهن (نوح واري طوفان ۾) پاڻي حد کان ٽپي ويو تڏهن اسان توهان کي هلندڙ ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيو. |
لِنَجعَلَها لَكُم تَذكِرَةً وَتَعِيَها أُذُنٌ وٰعِيَةٌ (آيت : 12) |
هن لاءِ ته اسان ان (واقعي) کي توهان لاءِ نصيحت بنايون ۽ محفوظ رکڻ وارا ڪن ان کي ياد رکن. |
فَإِذا نُفِخَ فِى الصّورِ نَفخَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13) |
پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڀيرو ڦوڪ ڏني ويندي. |
وَحُمِلَتِ الأَرضُ وَالجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً وٰحِدَةً (آيت : 14) |
۽ زمين ۽ جبلَ (پنهنجي جاءِ کان) مٿي کنيا ويندا ۽ هڪ ئي ڌڪ ۾ ذرا ذرا ڪيا ويندا. |
فَيَومَئِذٍ وَقَعَتِ الواقِعَةُ (آيت : 15) |
پوءِ ان ڏينهن واقع ٿيڻ واري (قيامت) واقعي ٿي پوندي. |
وَانشَقَّتِ السَّماءُ فَهِىَ يَومَئِذٍ واهِيَةٌ (آيت : 16) |
۽ آسمان ڦاٽي پوندو پوءِ اهو ان ڏينهن ڪمزور ڦاٽل هوندو. |
وَالمَلَكُ عَلىٰ أَرجائِها وَيَحمِلُ عَرشَ رَبِّكَ فَوقَهُم يَومَئِذٍ ثَمٰنِيَةٌ (آيت : 17) |
۽ ملائڪ ان جي ڪنارن تي هوندا. ۽ ان ڏينهن تنهنجي پالڻهار جي عرش کي اٺ ملائڪ پنهنجي مٿان کڻندا. |
يَومَئِذٍ تُعرَضونَ لا تَخفىٰ مِنكُم خافِيَةٌ (آيت : 18) |
ان ڏينهن توهان (الله اڳيان) پيش ڪيا ويندا توهان جو ڪو راز ڳجهو نه رهندو. |
فَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِيَمينِهِ فَيَقولُ هاؤُمُ اقرَءوا كِتٰبِيَه (آيت : 19) |
پوءِ جنهن ماڻهو کي سندس اعمال نامو سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته اُهو (خوشيءَ ۾) چوندو: ”اچو منهنجو هي اعمال نامو پڙهو. |
إِنّى ظَنَنتُ أَنّى مُلٰقٍ حِسابِيَه (آيت : 20) |
بيشڪ مون کي يقين هيو ته مون کي پنهنجو حساب ملڻو آهي“. |
فَهُوَ فى عيشَةٍ راضِيَةٍ (آيت : 21) |
پوءِ اُهو هڪ دلپسند عيش (واري زندگي) ۾ هوندو. |
فى جَنَّةٍ عالِيَةٍ (آيت : 22) |
مٿاهين جنت ۾. |
قُطوفُها دانِيَةٌ (آيت : 23) |
جنهن جا ميوا جهڪيل هوندا. |
كُلوا وَاشرَبوا هَنيـًٔا بِما أَسلَفتُم فِى الأَيّامِ الخالِيَةِ (آيت : 24) |
(کين چيو ويندو) مزي سان کائو ۽ پيئو پنهنجي انهن عملن جي بدلي جيڪي توهان گذريل (زندگي جي) ڏينهن ۾ اڳتي موڪليا هئا. |
وَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِشِمالِهِ فَيَقولُ يٰلَيتَنى لَم أوتَ كِتٰبِيَه (آيت : 25) |
۽ پر اُهو ماڻهو جنهن جو اعمال نامو ان جي کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو پوءِ اُهو چوندو: ”هائو جي مون کي منهنجو اعمال نامو نه ڏنو وڃي ها. |
وَلَم أَدرِ ما حِسابِيَه (آيت : 26) |
۽ آءٌ نه ڄاڻان ها ته منهنجو حساب ڇا آهي؟ |
يٰلَيتَها كانَتِ القاضِيَةَ (آيت : 27) |
ڪاش! جي اهو (موت منهنجو) ڪم ئي پورو ڪري ڇڏي ها. |
ما أَغنىٰ عَنّى مالِيَه (آيت : 28) |
منهنجي مال به مون کي ڪو نفعو نه ڏنو. |
هَلَكَ عَنّى سُلطٰنِيَه (آيت : 29) |
مون کان منهنجي طاقت به چَٽُ ٿي وئي“. |
خُذوهُ فَغُلّوهُ (آيت : 30) |
(حڪم ٿيندو) ”ان کي پڪڙيو پوءِ ان کي ڳٽ وجهو. |
ثُمَّ الجَحيمَ صَلّوهُ (آيت : 31) |
پوءِ ان کي دوزخ ۾ ڦِٽي ڪيو. |
ثُمَّ فى سِلسِلَةٍ ذَرعُها سَبعونَ ذِراعًا فَاسلُكوهُ (آيت : 32) |
پوءِ هڪ زنجير ۾ جنهن جي ڊيگهه ستر گز آهي پوءِ ان ۾ کيس ٻڌو. |
إِنَّهُ كانَ لا يُؤمِنُ بِاللَّهِ العَظيمِ (آيت : 33) |
بيشڪ اهو وڏي عظمت واري الله تي ايمان نه رکندو هيو. |
وَلا يَحُضُّ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 34) |
۽ نه محتاج کي ماني کارائڻ جي رغبت ڏياريندو هيو. |
فَلَيسَ لَهُ اليَومَ هٰهُنا حَميمٌ (آيت : 35) |
پوءِ ان جي لاءِ اڄ ڏينهن هتي ڪوبه دلي دوست ناهي. |
وَلا طَعامٌ إِلّا مِن غِسلينٍ (آيت : 36) |
۽ نه ان جي لاءِ ڪو کاڌو آهي سواءِ ڦَٽن جي پُونءِ جي. |
لا يَأكُلُهُ إِلَّا الخٰطِـٔونَ (آيت : 37) |
جنهن کي گنهگارن کان سواءِ ڪوبه ڪونه کائيندو“. |
فَلا أُقسِمُ بِما تُبصِرونَ (آيت : 38) |
سو مون کي قسم آهي انهن شين جو جن کي توهان ڏسو ٿا. |
وَما لا تُبصِرونَ (آيت : 39) |
۽ انهن شين جو جن کي توهان نه ٿا ڏسو. |
إِنَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريمٍ (آيت : 40) |
ته بيشڪ اهو (قرآن) ڪرم واري رسول جو قول آهي. |
وَما هُوَ بِقَولِ شاعِرٍ قَليلًا ما تُؤمِنونَ (آيت : 41) |
۽ هي ڪنهن شاعر جو ڪلام نه آهي. توهان ٿورڙو يقين ڪيو ٿا. |
وَلا بِقَولِ كاهِنٍ قَليلًا ما تَذَكَّرونَ (آيت : 42) |
۽ نه هي ڪنهن اڳ ڪٿي ڪندڙ (ڀوپي) جو ڪلام آهي. اوهان تمام ٿورڙي نصيحت پرايو ٿا. |
تَنزيلٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 43) |
سڀ جهانن جي پالڻهار پاران نازل ڪيل آهي. |
وَلَو تَقَوَّلَ عَلَينا بَعضَ الأَقاويلِ (آيت : 44) |
۽ جيڪڏهن اهو (نبي ڪريم) ڪي ڳالهيون پاڻ گهڙي اسان تي هڻي ها. |
لَأَخَذنا مِنهُ بِاليَمينِ (آيت : 45) |
ته اسان ان کي پوري طاقت سان پڪڙيون ها. |
ثُمَّ لَقَطَعنا مِنهُ الوَتينَ (آيت : 46) |
پوءِ اسان ضرور ان جي شهه رڳ ڪٽي ڇڏيون ها. |
فَما مِنكُم مِن أَحَدٍ عَنهُ حٰجِزينَ (آيت : 47) |
پوءِ توهان مان ڪوبه (اسان کي)ان کان روڪڻ وارو نه هجي ها. |
وَإِنَّهُ لَتَذكِرَةٌ لِلمُتَّقينَ (آيت : 48) |
۽ بيشڪ اهو (قرآن) پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي. |
وَإِنّا لَنَعلَمُ أَنَّ مِنكُم مُكَذِّبينَ (آيت : 49) |
۽ بيشڪ اسان ڄاڻون ٿا ته توهان مان ڪي (ان کي) ڪوڙو چوڻ وارا آهن. |
وَإِنَّهُ لَحَسرَةٌ عَلَى الكٰفِرينَ (آيت : 50) |
۽ بيشڪ اهو (قرآن) ڪافرن لاءِ پشيماني (جو سبب) آهي. |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ اليَقينِ (آيت : 51) |
۽ بيشڪ اهو (قرآن) يقيني حق آهي. |
فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ (آيت : 52) |
پوءِ پنهنجي عظمتن واري پالڻهار جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر. |