القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 2 سُوۡرَۃُ الۡحَآقَّــۃِ مَکِّیَّۃٌ آيتون : 52


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

الحاقَّةُ (آيت : 1)

حق هوندڙ .

مَا الحاقَّةُ (آيت : 2)

ڪهڙي آهي حق هوندڙ .

وَما أَدرىٰكَ مَا الحاقَّةُ (آيت : 3)

۽ ڪنهن ڄاڻايو توکي ڇا آهي حق هوندڙ .

كَذَّبَت ثَمودُ وَعادٌ بِالقارِعَةِ (آيت : 4)

ڪوڙو چيو ثمود ۽ عاد ٽڪرا ٽڪرا ڪندڙ کي .

فَأَمّا ثَمودُ فَأُهلِكوا بِالطّاغِيَةِ (آيت : 5)

پوءِ پر ثمود پوءِ هلاڪ ڪيا ويا هڪ رڙ سان .

وَأَمّا عادٌ فَأُهلِكوا بِريحٍ صَرصَرٍ عاتِيَةٍ (آيت : 6)

۽ پر عاد پوءِ هلاڪ ڪيا ويا واءَ سخت ٿڌي، نهايت تيز سان .

سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَثَمٰنِيَةَ أَيّامٍ حُسومًا فَتَرَى القَومَ فيها صَرعىٰ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ (آيت : 7)

جو مطيع ڪيائين ان کي انهن تي ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن پاڙن کان پٽيندڙ پوءِ ڏسندين قوم کي ان ۾ ڪريل ڄڻ ته اهي ٿڙ کجين ڪريلن جا آهن .

فَهَل تَرىٰ لَهُم مِن باقِيَةٍ (آيت : 8)

پوءِ ڇا ڏسين ٿو انهن مان ڪو باقي رهندڙ .

وَجاءَ فِرعَونُ وَمَن قَبلَهُ وَالمُؤتَفِكٰتُ بِالخاطِئَةِ (آيت : 9)

۽ آندو فرعون ۽ انهن جيڪي ان کان اڳي هئا ۽ اونڌو ڪيرايل ڳوٺن جي (رهاڪن) گناهه .

فَعَصَوا رَسولَ رَبِّهِم فَأَخَذَهُم أَخذَةً رابِيَةً (آيت : 10)

پوءِ بي فرماني ڪيائون پنهنجي رب جي رسول جي پوءِ پڪڙيائين انهن کي پڪڙ سخت .

إِنّا لَمّا طَغَا الماءُ حَمَلنٰكُم فِى الجارِيَةِ (آيت : 11)

بيشڪ اسان جڏهن حد کان لنگهيو پاڻي ته کنيوسون اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ .

لِنَجعَلَها لَكُم تَذكِرَةً وَتَعِيَها أُذُنٌ وٰعِيَةٌ (آيت : 12)

تانته بنايون ان کي اوهان جي لاءِ يادگار ۽ محفوظ رکن ان کي ياد ڪندڙ .

فَإِذا نُفِخَ فِى الصّورِ نَفخَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13)

پوءِ جڏهن ڦوڪ ڏني ويندي صور ۾ ڦوڪ هڪڙي .

وَحُمِلَتِ الأَرضُ وَالجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً وٰحِدَةً (آيت : 14)

۽ کنئي ويندي زمين ۽ جبل پوءِ ٽڪرا ٽڪرا ڪيا ويندا هڪ دفعي ۾ .

فَيَومَئِذٍ وَقَعَتِ الواقِعَةُ (آيت : 15)

پوءِ ان ڏينهن واقع ٿيندي واقع ٿيندڙ .

وَانشَقَّتِ السَّماءُ فَهِىَ يَومَئِذٍ واهِيَةٌ (آيت : 16)

۽ ڦاٽي پوندو آسمان پوءِ اهو ان ڏينهن ڪمزور هوندو.

وَالمَلَكُ عَلىٰ أَرجائِها وَيَحمِلُ عَرشَ رَبِّكَ فَوقَهُم يَومَئِذٍ ثَمٰنِيَةٌ (آيت : 17)

۽ ملائڪ ان جي پاسن تي هوندا ۽ کڻندا تنهنجي رب جو عرش پنهنجي مٿان ان ڏينهن اٺ (ملائڪ) .

يَومَئِذٍ تُعرَضونَ لا تَخفىٰ مِنكُم خافِيَةٌ (آيت : 18)

ان ڏينهن پيش ڪيا ويندؤ اوهان نه لڪل رهندو اوهان مان ڪو لڪندڙ .

فَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِيَمينِهِ فَيَقولُ هاؤُمُ اقرَءوا كِتٰبِيَه (آيت : 19)

پوءِ پر جيڪو ڏنو ويندو پنهنجو دفتر پنهنجي سڄي هٿ ۾ پوءِ چوندو وٺو پڙهو منهنجو دفتر .

إِنّى ظَنَنتُ أَنّى مُلٰقٍ حِسابِيَه (آيت : 20)

بيشڪ مون يقين ڪيو هو ته بيشڪ مان پنهنجي حساب کي ملندڙ آهيان .

فَهُوَ فى عيشَةٍ راضِيَةٍ (آيت : 21)

پوءِ اهو پسند ڪيل حياتيءَ ۾ هوندو .

فى جَنَّةٍ عالِيَةٍ (آيت : 22)

بلند جنت ۾ .

قُطوفُها دانِيَةٌ (آيت : 23)

ان جا ميوا ويجها هوندا .

كُلوا وَاشرَبوا هَنيـًٔا بِما أَسلَفتُم فِى الأَيّامِ الخالِيَةِ (آيت : 24)

کائو ۽ پيئو خوش ٿيندي ان سببان جو اڳي ڪري موڪليو اوهان گذريلن ڏينهن ۾ .

وَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِشِمالِهِ فَيَقولُ يٰلَيتَنى لَم أوتَ كِتٰبِيَه (آيت : 25)

۽ پر جيڪو ڏنو ويو پنهنجو دفتر پنهنجي کٻي هٿ ۾ پوءِ چوندو اي ڪاش! نه ڏنو وڃان ها مان پنهنجو دفتر .

وَلَم أَدرِ ما حِسابِيَه (آيت : 26)

۽ نه ڄاڻان ها مان ته منهنجو حساب ڪهڙو آهي .

يٰلَيتَها كانَتِ القاضِيَةَ (آيت : 27)

اي ڪاش! ٿي وڃي ها پورو ڪندڙ (موت) .

ما أَغنىٰ عَنّى مالِيَه (آيت : 28)

نه فائدو ڏنو منهنجي طرفان منهنجي مال .

هَلَكَ عَنّى سُلطٰنِيَه (آيت : 29)

هلاڪ ٿي وئي مون کان منهنجي بادشاهي .

خُذوهُ فَغُلّوهُ (آيت : 30)

پڪڙيو ان کي پوءِ (ڳچيءَ ۾) ڳٽ وجهو ان کي .

ثُمَّ الجَحيمَ صَلّوهُ (آيت : 31)

ان کان پوءِ دوزخ ۾ داخل ڪيو ان کي .

ثُمَّ فى سِلسِلَةٍ ذَرعُها سَبعونَ ذِراعًا فَاسلُكوهُ (آيت : 32)

ان کان پوءِ زنجير ۾ جو ماپ ان جي ستر گز آهي پوءِ ان کي ٻڌو .

إِنَّهُ كانَ لا يُؤمِنُ بِاللَّهِ العَظيمِ (آيت : 33)

بيشڪ انهي نه ٿي ايمان آندو الله عظيم تي .

وَلا يَحُضُّ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 34)

۽ نه پيو رغبت ڏياري مسڪين کي کاڌي کارائڻ تي .

فَلَيسَ لَهُ اليَومَ هٰهُنا حَميمٌ (آيت : 35)

پوءِ ناهي ان جي لاءِ اڄ هتي ڪو دوست .

وَلا طَعامٌ إِلّا مِن غِسلينٍ (آيت : 36)

۽ نه کاڌو مگر پونءِ .

لا يَأكُلُهُ إِلَّا الخٰطِـٔونَ (آيت : 37)

نه کائيندا ان کي مگر خطا ڪندڙ .

فَلا أُقسِمُ بِما تُبصِرونَ (آيت : 38)

پوءِ قسم کڻان ٿو مان ان جو جيڪو ڏسو ٿا .

وَما لا تُبصِرونَ (آيت : 39)

۽ ان جو جيڪو نه ٿا ڏسو .

إِنَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريمٍ (آيت : 40)

بيشڪ اهو البته رسول، ڪريم جو .

وَما هُوَ بِقَولِ شاعِرٍ قَليلًا ما تُؤمِنونَ (آيت : 41)

۽ ناهي اهو شاعر جو قول ٿورو ايمان آڻيو ٿا .

وَلا بِقَولِ كاهِنٍ قَليلًا ما تَذَكَّرونَ (آيت : 42)

۽ نه ڀوپي جو قول ٿوري نصيحت وٺو ٿا .

تَنزيلٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 43)

رب العالمين جي طرفان نازل ڪيل آهي .

وَلَو تَقَوَّلَ عَلَينا بَعضَ الأَقاويلِ (آيت : 44)

۽ جيڪڏهن پاڻ ٺاهي ها اسان تي بعضي قول ته .

لَأَخَذنا مِنهُ بِاليَمينِ (آيت : 45)

البته وٺون ها اسين ان کي سڄي هٿ کان .

ثُمَّ لَقَطَعنا مِنهُ الوَتينَ (آيت : 46)

ان کان پوءِ البته ڪٽيون ها ان جي ساهه جي رڳ .

فَما مِنكُم مِن أَحَدٍ عَنهُ حٰجِزينَ (آيت : 47)

پوءِ ناهي اوهان مان ڪو هڪڙو ان کان روڪيندڙ .

وَإِنَّهُ لَتَذكِرَةٌ لِلمُتَّقينَ (آيت : 48)

۽ بيشڪ اهو البته نصيحت آهي متقين جي لاءِ .

وَإِنّا لَنَعلَمُ أَنَّ مِنكُم مُكَذِّبينَ (آيت : 49)

۽ بيشڪ اسين البته ڄاڻون ٿا ته بيشڪ اوهان مان ڪوڙو چوندڙ آهن .

وَإِنَّهُ لَحَسرَةٌ عَلَى الكٰفِرينَ (آيت : 50)

۽ بيشڪ اهو البته حسرت هوندي ڪافرن تي .

وَإِنَّهُ لَحَقُّ اليَقينِ (آيت : 51)

۽ بيشڪ اهو حق اليقين آهي .

فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ (آيت : 52)

پوءِ تسبيح پڙهه پنهنجي رب عظيم جي نالي سان .


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025