القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 2 سُوۡرَۃُ الۡحَآقَّــۃِ مَکِّیَّۃٌ آيتون : 52


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

الحاقَّةُ (آيت : 1)

(ضرور) اچڻ واري (يعني قيامت)

مَا الحاقَّةُ (آيت : 2)

(ضرور) اچڻ واري ڇا آهي؟

وَما أَدرىٰكَ مَا الحاقَّةُ (آيت : 3)

۽ توکي ڪهڙي خبر ته (ضرور) اچڻ واري ڇا آهي؟

كَذَّبَت ثَمودُ وَعادٌ بِالقارِعَةِ (آيت : 4)

ثمود ۽ عاد قومن (اچانڪ) ڊيڄاريندڙ آفت (يعني قيامت) کي ڪوڙو ڪيو.

فَأَمّا ثَمودُ فَأُهلِكوا بِالطّاغِيَةِ (آيت : 5)

پوءِ ثمود قوم ته سخت رَڙِ جي ذريعي تباهه ڪئي وئي.

وَأَمّا عادٌ فَأُهلِكوا بِريحٍ صَرصَرٍ عاتِيَةٍ (آيت : 6)

۽ عاد قوم سخت طوفاني هوا جي ذريعي تباهه ڪئي وئي.

سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَثَمٰنِيَةَ أَيّامٍ حُسومًا فَتَرَى القَومَ فيها صَرعىٰ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ (آيت : 7)

(الله تعالى) اُن (طوفاني) هوا کي اُنهن جي مٿان ستن راتين ۽ اَٺن ڏينھن تائين مسلسل گُهلايو. پوءِ (جيڪڏهن) تون انهن کي ڏسين ها (اِيئَن هئا) ڄڻ ته کجين جا کوکلا (ڀُتا) ٿُڙَ پيا آهن.

فَهَل تَرىٰ لَهُم مِن باقِيَةٍ (آيت : 8)

ڇا توهان اُنهن مان ڪو بچي ويل ڏسو ٿا؟

وَجاءَ فِرعَونُ وَمَن قَبلَهُ وَالمُؤتَفِكٰتُ بِالخاطِئَةِ (آيت : 9)

اهڙا ئي ڏوهه جا ڪم فرعون ۽ ان کان اڳ گذري ويل ماڻهن ۽ تباهه ٿيل شھر وارن به ڪيا هئا.

فَعَصَوا رَسولَ رَبِّهِم فَأَخَذَهُم أَخذَةً رابِيَةً (آيت : 10)

اُنهن پنھنجي پالڻھار جي رسول سڳوري جي نافرماني ڪئي ته (الله تعالى) کين انتھائي سختيءَ سان پڪڙ ڪئي.

إِنّا لَمّا طَغَا الماءُ حَمَلنٰكُم فِى الجارِيَةِ (آيت : 11)

پاڻي جڏهن حد کان مٿي چڙهي آيو ته بيشڪ اسان توهان (يعني توهان جي شروعاتي نسل نوح $۽ ان تي ايمان آڻيندڙن) کي ٻيڙي ۾ سوار ڪيو هو.

لِنَجعَلَها لَكُم تَذكِرَةً وَتَعِيَها أُذُنٌ وٰعِيَةٌ (آيت : 12)

ته جيئن ان واقعي کي توهان جي لاءِ يادگار بنايون ۽ چڱي طرح ٻُڌڻ وارا ڪَنَ اِن کي ياد رکي سگهن.

فَإِذا نُفِخَ فِى الصّورِ نَفخَةٌ وٰحِدَةٌ (آيت : 13)

پوءِ جڏهن هڪ ڀيرو صور ۾ ڦوڪبو.

وَحُمِلَتِ الأَرضُ وَالجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً وٰحِدَةً (آيت : 14)

زمين ۽ جبلن کي مٿي کڻي هڪ ئي ڌَڪ ۾ پرزا پرزا ڪيو ويندو.

فَيَومَئِذٍ وَقَعَتِ الواقِعَةُ (آيت : 15)

پوءِ ان ڏينھن ئي (اچانڪ) ٿيڻ واري (قيامت برپا) ٿيندي.

وَانشَقَّتِ السَّماءُ فَهِىَ يَومَئِذٍ واهِيَةٌ (آيت : 16)

آسمان ڦاٽي پوندو ۽ سندس ڇِڪ (يعني چقمقي نظام) ختم ڪيو ويندو (۽ هو صفا ڍلو ٿي ويندو)

وَالمَلَكُ عَلىٰ أَرجائِها وَيَحمِلُ عَرشَ رَبِّكَ فَوقَهُم يَومَئِذٍ ثَمٰنِيَةٌ (آيت : 17)

۽ ملائڪ آسمانَ جي ڪنارن سان وڃي لڳي بيھندا ۽ ان ڏينھن تنھنجي پالڻھار جي سلطنت جي ذميدارين کي اَٺ ملائڪ سنڀالي وٺندا.

يَومَئِذٍ تُعرَضونَ لا تَخفىٰ مِنكُم خافِيَةٌ (آيت : 18)

اُن ڏينھن توهان کي (الله تعالى جي آڏو) پيش ڪيو ويندو ۽ توهان جي ڪابه ڳالهه لڪيل نه رهندي.

فَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِيَمينِهِ فَيَقولُ هاؤُمُ اقرَءوا كِتٰبِيَه (آيت : 19)

ان ڏينهن جنھن کي سندس اعمال نامو ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو ته هو (خوشيءَ وِچان) چوندو ته وٺو! پڙهوهي منھنجو اعمال نامو.

إِنّى ظَنَنتُ أَنّى مُلٰقٍ حِسابِيَه (آيت : 20)

بيشڪ مون کي پختو يقين هو ته حساب ڪتاب ضرور ملندو.

فَهُوَ فى عيشَةٍ راضِيَةٍ (آيت : 21)

پوءِ هو انتھائي خوشيءَ واري زندگيءَ ۾ هوندو.

فى جَنَّةٍ عالِيَةٍ (آيت : 22)

مٿانهين باغ ۾ هوندو.

قُطوفُها دانِيَةٌ (آيت : 23)

جنھن جا ميوا صفا جُهڪيل هوندا.

كُلوا وَاشرَبوا هَنيـًٔا بِما أَسلَفتُم فِى الأَيّامِ الخالِيَةِ (آيت : 24)

(کين چيو ويندو ته) توهان گذريل ڏينھن ۾ جيڪي (نيڪ عمل) ڪيا هئا انهن جي بدلي ۾ مزي سان کائو ۽ پيئو.

وَأَمّا مَن أوتِىَ كِتٰبَهُ بِشِمالِهِ فَيَقولُ يٰلَيتَنى لَم أوتَ كِتٰبِيَه (آيت : 25)

۽ جنھن کي سندس اعمال نامو کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته هو چوندو ته ڪاش! مون کي منهنجو اعمال نامو ڏنو ئي نه وڃي ها.

وَلَم أَدرِ ما حِسابِيَه (آيت : 26)

۽ (ڪاش!) مون کي خبر ئي نه پوي ها ته منھنجو حساب ڪتاب ڇا آهي؟

يٰلَيتَها كانَتِ القاضِيَةَ (آيت : 27)

ڪاش! (دنيا وارو) موت ئي (منهنجو هميشه لاءِ) خاتمو ڪري ڇڏي ها.

ما أَغنىٰ عَنّى مالِيَه (آيت : 28)

مون کي منھنجو مال ڪنھن به ڪم نه آيو.

هَلَكَ عَنّى سُلطٰنِيَه (آيت : 29)

منھنجي ته حڪمراني به ختم ٿي وئي.

خُذوهُ فَغُلّوهُ (آيت : 30)

(اي ملائڪو!) هن کي پڪڙيوس ۽ ڳچيءَ ۾ رسو ٻڌوس.

ثُمَّ الجَحيمَ صَلّوهُ (آيت : 31)

پوءِ کيس جھنم ۾ اڇلايوس.

ثُمَّ فى سِلسِلَةٍ ذَرعُها سَبعونَ ذِراعًا فَاسلُكوهُ (آيت : 32)

وري سَتر وال ڊگهي زنجير ۾ ٻڌوس.

إِنَّهُ كانَ لا يُؤمِنُ بِاللَّهِ العَظيمِ (آيت : 33)

بيشڪ هي ماڻهو اُن الله تي ايمان نه آڻيندو هو، جيڪو سڀني کان وڏو آهي.

وَلا يَحُضُّ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ (آيت : 34)

۽ نه ئي مسڪين کي کاڌو کارائڻ جي تلقين ڪندو هو.

فَلَيسَ لَهُ اليَومَ هٰهُنا حَميمٌ (آيت : 35)

(تنهن ڪري) اڄ هتي سندس ڪوبه جگري دوست نه آهي.

وَلا طَعامٌ إِلّا مِن غِسلينٍ (آيت : 36)

هُن لاءِ (هِتي) زخمن جي ٽِميل گند کان سواءِ ٻيو ڪوبه کاڌو نه آهي.

لا يَأكُلُهُ إِلَّا الخٰطِـٔونَ (آيت : 37)

(اهڙو کاڌو) جو ڏوهارين کان سواءِ ٻيو ڪير به نه کائيندو.

فَلا أُقسِمُ بِما تُبصِرونَ (آيت : 38)

پوءِ مان اُنهن (شين) جو قسم کڻي چوان ٿو جن کي توهان ڏسو ٿا.

وَما لا تُبصِرونَ (آيت : 39)

۽ اُنهن (شين) جو به جن کي توهان نٿا ڏسو.

إِنَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريمٍ (آيت : 40)

بيشڪ هي عزت واري رسول سڳوري جو ڪلام آهي.

وَما هُوَ بِقَولِ شاعِرٍ قَليلًا ما تُؤمِنونَ (آيت : 41)

هي ڪنھن شاعر جو ڪلام نه آهي. توهان ٿورا ماڻهو ايمان آڻيو ٿا.

وَلا بِقَولِ كاهِنٍ قَليلًا ما تَذَكَّرونَ (آيت : 42)

۽ هي ڪنھن ٽوڻا ڦيڻا ڪرڻ واري جو ڪلام نه آهي. پر توهان ماڻهو گهٽ ئي نصيحت وٺو ٿا.

تَنزيلٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 43)

هي تمام جھانن جي پالڻھار جي طرفان نازل ٿيل آهي.

وَلَو تَقَوَّلَ عَلَينا بَعضَ الأَقاويلِ (آيت : 44)

جيڪڏهن هي (نبي ﷺ) پنهنجيون ڳالهيون گهڙي اسان تي هَڻي ها.

لَأَخَذنا مِنهُ بِاليَمينِ (آيت : 45)

ته اسان سندس ساڄي هٿ کي پڪڙيونس ها.

ثُمَّ لَقَطَعنا مِنهُ الوَتينَ (آيت : 46)

پوءِ اسان (سندس) ساهه واري رَڳ ڪاٽي ڇڏيونس ها.

فَما مِنكُم مِن أَحَدٍ عَنهُ حٰجِزينَ (آيت : 47)

پوءِ توهان مان ڪير به اسان کي ان ڪم کان روڪڻ وارو نه هجي ها.

وَإِنَّهُ لَتَذكِرَةٌ لِلمُتَّقينَ (آيت : 48)

بيشڪ هي (قرآن) پرهيزگار ماڻهن جي لاءِ نصيحت آهي.

وَإِنّا لَنَعلَمُ أَنَّ مِنكُم مُكَذِّبينَ (آيت : 49)

اسان کي سڀ خبر آهي ته توهان مان ڪي ماڻهو اِن (قرآن) کي ڪوڙو ڪرڻ وارا آهن.

وَإِنَّهُ لَحَسرَةٌ عَلَى الكٰفِرينَ (آيت : 50)

بيشڪ هي (قرآن) ڪافرن جي لاءِ وڏي ارمان جو سبب آهي.

وَإِنَّهُ لَحَقُّ اليَقينِ (آيت : 51)

بيشڪ هي (قرآن) بلڪل سچو آهي.

فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ (آيت : 52)

بس! تون پنھنجي عظمت واري پالڻھار جي نالي جي تسبيح بيان ڪندو رهه.


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025