| ن وَالقَلَمِ وَما يَسطُرونَ (آيت : 1) |
|
ن_ قلم ۽ جيڪي هو لکن ٿا، سي شاهد آهن، |
| ما أَنتَ بِنِعمَةِ رَبِّكَ بِمَجنونٍ (آيت : 2) |
|
ته تون سندس ڌڻيءَ جي فضل سان چريو ڪونه آهين. |
| وَإِنَّ لَكَ لَأَجرًا غَيرَ مَمنونٍ (آيت : 3) |
|
۽ بيشڪ تو لاءِ اڻ کٽ ثواب آهي. |
| وَإِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظيمٍ (آيت : 4) |
|
۽ بيشڪ تون تمام وڏي درجي جي لڇڻن وارو آهي. |
| فَسَتُبصِرُ وَيُبصِرونَ (آيت : 5) |
|
پوءِ تون به جلد ئي ڏسندين ۽ هو به ڏسي رهندا. |
| بِأَييِكُمُ المَفتونُ (آيت : 6) |
|
ته ڪير اوهان مان چريو آهي. |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبيلِهِ وَهُوَ أَعلَمُ بِالمُهتَدينَ (آيت : 7) |
|
بيشڪ تنهنجي رب کي چڱيءَ طرح خبر آهي، ڪير سندس واٽ کان ڀليل آهي ۽ اهو سنئين راهه تي هلندڙن کي به خوب ڄاڻي ٿو. |
| فَلا تُطِعِ المُكَذِّبينَ (آيت : 8) |
|
پوءِ تون انهن نه وسهندڙن جو چيو نه مڃج. |
| وَدّوا لَو تُدهِنُ فَيُدهِنونَ (آيت : 9) |
|
هو ته چاهين ٿا ته جيڪڏهن تون نرمي ڪرين ته هو به ڪن. |
| وَلا تُطِع كُلَّ حَلّافٍ مَهينٍ (آيت : 10) |
|
۽ تون ڪنهن به اهڙي شخص جو چيو نه مڃج، جيڪو گهڻا قسم کڻندڙ، خوار، |
| هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ (آيت : 11) |
|
عيب ڪڍندڙ، چغليون هڻندو وتندڙ، |
| مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ أَثيمٍ (آيت : 12) |
|
چڱي ڪم کان روڪيندڙ، حد کان لنگهيل، بدڪار، |
| عُتُلٍّ بَعدَ ذٰلِكَ زَنيمٍ (آيت : 13) |
|
بڇڙين عادتن وارو ۽ ان کان پوءِ حرامي به آهي- |
| أَن كانَ ذا مالٍ وَبَنينَ (آيت : 14) |
|
هنڪري، جو هو مال ۽ اولاد وارو آهي. |
| إِذا تُتلىٰ عَلَيهِ ءايٰتُنا قالَ أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ (آيت : 15) |
|
جڏهن وٽس اسان جو آيتون پڙهجن ٿيون ته هو چوي ٿو ته ”اهي ته اڳين جون آکاڻيون آهن.“ |
| سَنَسِمُهُ عَلَى الخُرطومِ (آيت : 16) |
|
اسين جلد ئي سندس سونڍ جهڙي نَڪ تي ڏنڀ ڏينداسون. |
| إِنّا بَلَونٰهُم كَما بَلَونا أَصحٰبَ الجَنَّةِ إِذ أَقسَموا لَيَصرِمُنَّها مُصبِحينَ (آيت : 17) |
|
بيشڪ اسان هنن کي ائين آزمايو، جيئن باغ وارن کي آزمايو هوسون_ جڏهن قسم کنيائون ته ”پوک کي ضرور سويرو ئي لڻندا.“ |
| وَلا يَستَثنونَ (آيت : 18) |
|
۽ ”انشاءَ الله“ به نه چيائون_ |
| فَطافَ عَلَيها طائِفٌ مِن رَبِّكَ وَهُم نائِمونَ (آيت : 19) |
|
پوءِ سندن ستي ئي تنهنجي ڌڻيءَ وٽان ان باغ تي ڪا بلا پيئي، |
| فَأَصبَحَت كَالصَّريمِ (آيت : 20) |
|
جوهو لڻيل جهڙو ٿي ويو. |
| فَتَنادَوا مُصبِحينَ (آيت : 21) |
|
هو ته سويرو هڪ ٻئي کي سڏڻ لڳا. |
| أَنِ اغدوا عَلىٰ حَرثِكُم إِن كُنتُم صٰرِمينَ (آيت : 22) |
|
ته ”جيڪڏهن لابارو ڪرڻو اٿوَ، ته پنهنجي پوک ڏي سويل هلو.“ |
| فَانطَلَقوا وَهُم يَتَخٰفَتونَ (آيت : 23) |
|
پوءِ هڪ ٻئي سان سُر پُر ڪندا هليا. |
| أَن لا يَدخُلَنَّهَا اليَومَ عَلَيكُم مِسكينٌ (آيت : 24) |
|
ته ”جيئن اڄ هن ۾ اوهان وٽ ڪو مسڪين نه اچي سگهي.“ |
| وَغَدَوا عَلىٰ حَردٍ قٰدِرينَ (آيت : 25) |
|
۽ انهي ڪنجوسيءَ تي قادر ٿي اچي سويل ئي پهتا. |
| فَلَمّا رَأَوها قالوا إِنّا لَضالّونَ (آيت : 26) |
|
مگر جڏهن پوک کي ڏٺائون، تڏهن چوڻ لڳا ”اسين ته سچ پچ گمراهه آهيون. |
| بَل نَحنُ مَحرومونَ (آيت : 27) |
|
نه، بلڪ اسين ته بي نصيب ٿي وياسون!“ |
| قالَ أَوسَطُهُم أَلَم أَقُل لَكُم لَولا تُسَبِّحونَ (آيت : 28) |
|
ته منجهانئن هڪ چڱي مڙس چيو ”مون ڪين اوهان کي چيو هو ته الله جي پاڪائي ڇو نٿا چئو!“ |
| قالوا سُبحٰنَ رَبِّنا إِنّا كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 29) |
|
چيائون ”اسين پنهنجي ڌڻي جي پاڪائي چئون ٿا ۽ بيشڪ اسين ظالم آهيون“. |
| فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَلٰوَمونَ (آيت : 30) |
|
پوءِ هڪ ٻئي ڏي مهاڙ ڪري ڇينڀڻ لڳا. |
| قالوا يٰوَيلَنا إِنّا كُنّا طٰغينَ (آيت : 31) |
|
چوڻ لڳا ”هاءِ افسوس! اسين حد اُڪري وياسون! |
| عَسىٰ رَبُّنا أَن يُبدِلَنا خَيرًا مِنها إِنّا إِلىٰ رَبِّنا رٰغِبونَ (آيت : 32) |
|
اميد آهي ته اسان جو ڌڻي اسان کي ان جي بدلي ۾ ان کان به ڪو سٺو ڏئي! جو هاڻي اسين بيشڪ پنهنجي ڌڻيءَ ڏي مهاڙ ڪريون ٿا!“ |
| كَذٰلِكَ العَذابُ وَلَعَذابُ الءاخِرَةِ أَكبَرُ لَو كانوا يَعلَمونَ (آيت : 33) |
|
ائين ئي عذاب ايندو آهي- ۽ بيشڪ آخرت جو عذاب گهڻو وڏو آهي- افسوس! جي هو سمجهن! |
| إِنَّ لِلمُتَّقينَ عِندَ رَبِّهِم جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 34) |
|
بيشڪ نيڪن لاءِ سندن ڌڻيءَ وٽ نعمتن وارا باغ آهن. |
| أَفَنَجعَلُ المُسلِمينَ كَالمُجرِمينَ (آيت : 35) |
|
ڇا، اسين مسلمانن کي گنهگارن جهڙو ڪنداسون؟ |
| ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 36) |
|
ڇا ٿيو اٿوَ؟ ڪهڙوٿا فيصلو ڪريو؟ |
| أَم لَكُم كِتٰبٌ فيهِ تَدرُسونَ (آيت : 37) |
|
ڇا، اوهان وٽ ڪو ڪتاب آهي، جنهن ۾ ٿا پڙهو، |
| إِنَّ لَكُم فيهِ لَما تَخَيَّرونَ (آيت : 38) |
|
ته جيڪي پسند ٿا ڪريو، سو آخرت ۾ اوهان کي ضرور ملندو؟ |
| أَم لَكُم أَيمٰنٌ عَلَينا بٰلِغَةٌ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ إِنَّ لَكُم لَما تَحكُمونَ (آيت : 39) |
|
يا ڇا، اوهان جا اسان سان ڪي قيامت تائين هلندڙ پڪا انجام ٿيل آهن، ته جيڪي به اوهين فيصلو ٿا ڪريو سو اوهان کي ملندو؟ |
| سَلهُم أَيُّهُم بِذٰلِكَ زَعيمٌ (آيت : 40) |
|
پڇينِ، ته ڀلا اوهان مان ڪهڙو انهيءَ جو ذمو ٿو کڻي؟ |
| أَم لَهُم شُرَكاءُ فَليَأتوا بِشُرَكائِهِم إِن كانوا صٰدِقينَ (آيت : 41) |
|
ڇا، اٿن ڪي اهڙا سائين؟ پوءِ جي سچا آهن، ته سندن انهن سائينِ کي وٺي اچن. |
| يَومَ يُكشَفُ عَن ساقٍ وَيُدعَونَ إِلَى السُّجودِ فَلا يَستَطيعونَ (آيت : 42) |
|
جنهن ڏينهن پني کولبي، (يعني سڀ ڪم کلي ظاهر ٿيندا ۽ عذاب جي شدت هوندي) ۽ هنن کي سجدي ڏانهن سڏبو، ته هو ڪري ئي نه سگهندا. |
| خٰشِعَةً أَبصٰرُهُم تَرهَقُهُم ذِلَّةٌ وَقَد كانوا يُدعَونَ إِلَى السُّجودِ وَهُم سٰلِمونَ (آيت : 43) |
|
سندن اکيون جهڪيون هونديون ۽ خواري وٺي ويندين_ جو بيشڪ کين چڱي ڀلي هجڻ وقت به سجدي ڏانهن سڏبو هو. |
| فَذَرنى وَمَن يُكَذِّبُ بِهٰذَا الحَديثِ سَنَستَدرِجُهُم مِن حَيثُ لا يَعلَمونَ (آيت : 44) |
|
پوءِ تون مون کي ۽ هن ڳالهه کي ڪوڙ سمجهندڙ کي ڇڏي ڏي، اسين هنن کي جلد ئي درجي بدرجي اتان عذاب ڏي ڇڪينداسون، جتان خبر ئي ڪانه پوندين. |
| وَأُملى لَهُم إِنَّ كَيدى مَتينٌ (آيت : 45) |
|
حال ته کين مهلت ڏيان ٿو، بيشڪ منهنجي رٿ پڪي آهي. |
| أَم تَسـَٔلُهُم أَجرًا فَهُم مِن مَغرَمٍ مُثقَلونَ (آيت : 46) |
|
ڇا تون هنن کان ڪو اجورو ٿو گهرين، جو هو انهي جي بار هيٺ آهن؟ |
| أَم عِندَهُمُ الغَيبُ فَهُم يَكتُبونَ (آيت : 47) |
|
يا ڇا، هنن وٽ ڪو ڳجهه جوعلم آهي، جنهن کي هو لکن ٿا؟ |
| فَاصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ وَلا تَكُن كَصاحِبِ الحوتِ إِذ نادىٰ وَهُوَ مَكظومٌ (آيت : 48) |
|
پوءِ تون به پنهنجي ڌڻيءَ جي حڪم تائين صبر ڪر۽ مڇيءَ واري وانگر نه ٿي، جڏهن هن ڏک ۾ ڀرجي دانهن ڪئي. |
| لَولا أَن تَدٰرَكَهُ نِعمَةٌ مِن رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالعَراءِ وَهُوَ مَذمومٌ (آيت : 49) |
|
جيڪڏهن هن کي سندس ڌڻي وٽان فضل نه پهچي ها، ته جيڪر هو ضرور ڏکي حال ڪري نج سڃ ۾ اڇلائجي ها. |
| فَاجتَبٰهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 50) |
|
پوءِ سندس ڌڻيءَ کيس نوازيو ۽ کيس صالحن مان ڪيو. |
| وَإِن يَكادُ الَّذينَ كَفَروا لَيُزلِقونَكَ بِأَبصٰرِهِم لَمّا سَمِعُوا الذِّكرَ وَيَقولونَ إِنَّهُ لَمَجنونٌ (آيت : 51) |
|
۽ ڪافر ته بيشڪ قرآن ٻڌڻ وقت ڄڻ ته توکي سندن تکين اکين سان ٿا ٿيڙين ۽ چون ٿا ته ”هيءُ ته پڪ چريو آهي.“ |
| وَما هُوَ إِلّا ذِكرٌ لِلعٰلَمينَ (آيت : 52) |
|
پر اهو قرآن ته جهانن لاءِ رحمت آهي. |