ن وَالقَلَمِ وَما يَسطُرونَ (آيت : 1) |
ن قسم آهي قلم جو ۽ جيڪي لکن ٿا . |
ما أَنتَ بِنِعمَةِ رَبِّكَ بِمَجنونٍ (آيت : 2) |
ناهين تون پنهنجي رب جي نعمت جي ڪري مجنون . |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجرًا غَيرَ مَمنونٍ (آيت : 3) |
۽ بيشڪ تنهنجي لاءِ اجر اڻ کٽ آهي . |
وَإِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظيمٍ (آيت : 4) |
۽ بيشڪ تون البته اخلاق وڏي تي آهين . |
فَسَتُبصِرُ وَيُبصِرونَ (آيت : 5) |
پوءِ جلد ڏسندين ۽ ڏسندا . |
بِأَييِكُمُ المَفتونُ (آيت : 6) |
ته اوهان مان ڪير چريو آهي . |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبيلِهِ وَهُوَ أَعلَمُ بِالمُهتَدينَ (آيت : 7) |
بلاشڪ تنهنجو رب اهو وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي ان کي جيڪو گمراهه ٿيو ان جي واٽ کان ۽ اهو هدايت وارن کي وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي . |
فَلا تُطِعِ المُكَذِّبينَ (آيت : 8) |
پوءِ نه اطاعت ڪر ڪوڙو چوندڙن جي . |
وَدّوا لَو تُدهِنُ فَيُدهِنونَ (آيت : 9) |
چاهين ٿا جيڪڏهن نرمي ڪرين ته پوءِ (اهي به) نرمي ڪن . |
وَلا تُطِع كُلَّ حَلّافٍ مَهينٍ (آيت : 10) |
۽ نه اطاعت ڪر هر وڏا قسم کڻندڙ ذليل . |
هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ (آيت : 11) |
گهڻا طعنا هڻندڙ، چغلخور . |
مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ أَثيمٍ (آيت : 12) |
خيرکان روڪيندڙ تجاوز ڪندڙ گناھ ڪندڙ . |
عُتُلٍّ بَعدَ ذٰلِكَ زَنيمٍ (آيت : 13) |
سخت طبيعت جي ان کان پوءِ بد نسل . |
أَن كانَ ذا مالٍ وَبَنينَ (آيت : 14) |
ان سببان جو مال ۽ پٽن وارو آهي . |
إِذا تُتلىٰ عَلَيهِ ءايٰتُنا قالَ أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ (آيت : 15) |
جڏهن پڙهيون وڃن ٿيون ان وٽ اسان جون آيتون ته چيائين پهرين جون آکاڻيون آهن . |
سَنَسِمُهُ عَلَى الخُرطومِ (آيت : 16) |
جلد نشان ڪنداسون ان کي نڪ تي . |
إِنّا بَلَونٰهُم كَما بَلَونا أَصحٰبَ الجَنَّةِ إِذ أَقسَموا لَيَصرِمُنَّها مُصبِحينَ (آيت : 17) |
بيشڪ اسان آزمايو انهن کي جيئن آزمايو سون باغ وارن کي جڏهن قسم کنيائون ته البته ضرور لڻندا ان کي صبح جو سوير . |
وَلا يَستَثنونَ (آيت : 18) |
۽ نه انشاءَ الله چون پيا . |
فَطافَ عَلَيها طائِفٌ مِن رَبِّكَ وَهُم نائِمونَ (آيت : 19) |
پوءِ ڦيرو ڏئي ويو ان تي ڦيرو ڏيندڙ تنهنجي رب جي طرفان ۽ اهي ننڊ ڪندڙ هئا . |
فَأَصبَحَت كَالصَّريمِ (آيت : 20) |
پوءِ ٿي ويو لڻي کنيل وانگر . |
فَتَنادَوا مُصبِحينَ (آيت : 21) |
پوءِ سڏيائون هڪ ٻئي کي صبح ٿيندي ئي . |
أَنِ اغدوا عَلىٰ حَرثِكُم إِن كُنتُم صٰرِمينَ (آيت : 22) |
ته صبح جو سوير هلو پنهنجي پوک تي جيڪڏهن آهيو لڻندڙ . |
فَانطَلَقوا وَهُم يَتَخٰفَتونَ (آيت : 23) |
پوءِ روانا ٿيا ۽ اهي پاڻ ۾ آهستي ڳالهائن پيا . |
أَن لا يَدخُلَنَّهَا اليَومَ عَلَيكُم مِسكينٌ (آيت : 24) |
ته هرگز داخل نه ٿيندو ان ۾ اڄ اوهان وٽ ڪو مسڪين . |
وَغَدَوا عَلىٰ حَردٍ قٰدِرينَ (آيت : 25) |
۽ صبح جو سوير ويا (پنهنجي ان) ارادي تي قادر ٿيندڙ . |
فَلَمّا رَأَوها قالوا إِنّا لَضالّونَ (آيت : 26) |
پوءِ جڏهن ڏٺائون ان کي ته چيائون بيشڪ اسين البته ڀلجي پوندڙ آهيون . |
بَل نَحنُ مَحرومونَ (آيت : 27) |
بلڪ اسين بي نصيب آهيون . |
قالَ أَوسَطُهُم أَلَم أَقُل لَكُم لَولا تُسَبِّحونَ (آيت : 28) |
چيو انهن مان چڱي (داناءَ) ڇا نه چيو مون اوهان کي ته ڇو نه ٿا تسبيح پڙهو؟ . |
قالوا سُبحٰنَ رَبِّنا إِنّا كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 29) |
چيائون اسان جي رب جي پاڪائي آهي بيشڪ اسين هئاسون ظلم ڪندڙ . |
فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَلٰوَمونَ (آيت : 30) |
پوءِ سامهون ٿيا هڪڙا انهن مان ٻين کي ملامت ڪن پيا . |
قالوا يٰوَيلَنا إِنّا كُنّا طٰغينَ (آيت : 31) |
چيائون اي هلاڪت آهي اسان جي لاءِ بيشڪ اسين هئاسون سرڪش . |
عَسىٰ رَبُّنا أَن يُبدِلَنا خَيرًا مِنها إِنّا إِلىٰ رَبِّنا رٰغِبونَ (آيت : 32) |
ويجهو آهي اسان جو رب ته مٽائي ڏئي اسان کي ڀلو ان کان بيشڪ اسين پنهنجي رب ڏانهن رغبت رکندڙ آهيون . |
كَذٰلِكَ العَذابُ وَلَعَذابُ الءاخِرَةِ أَكبَرُ لَو كانوا يَعلَمونَ (آيت : 33) |
اهڙي طرح عذاب هوندو آهي ۽ البته عذاب آخرت جو وڏو آهي جيڪڏهن ڄاڻن ها . |
إِنَّ لِلمُتَّقينَ عِندَ رَبِّهِم جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 34) |
بيشڪ پرهيزگارن جي لاءِ سندن رب وٽ نعمتن واريون جنتون آهن . |
أَفَنَجعَلُ المُسلِمينَ كَالمُجرِمينَ (آيت : 35) |
ڇا پوءِ ڪنداسون مسلمانن کي مجرمن وانگر . |
ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 36) |
ڇا ٿيو آهي اوهان کي ڪيئن ٿا فيصلو ڪيو . |
أَم لَكُم كِتٰبٌ فيهِ تَدرُسونَ (آيت : 37) |
يا اوهان لاءِ ڪو ڪتاب آهي جو ان ۾ پڙهو ٿا . |
إِنَّ لَكُم فيهِ لَما تَخَيَّرونَ (آيت : 38) |
بيشڪ اوهان جي لاءِ ان ۾ البته اهو آهي جيڪو پسند ڪيو ٿا . |
أَم لَكُم أَيمٰنٌ عَلَينا بٰلِغَةٌ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ إِنَّ لَكُم لَما تَحكُمونَ (آيت : 39) |
يا اوهان جي لاءِ قسم آهن اسان تي پهچندڙ قيامت جي ڏينهن تائين بيشڪ اوهان جي لاءِ البته اهو آهي جيڪو حڪم ڪيو ٿا . |
سَلهُم أَيُّهُم بِذٰلِكَ زَعيمٌ (آيت : 40) |
پڇ انهن کان ته ڪهڙو انهن مان ان جو ضامن آهي . |
أَم لَهُم شُرَكاءُ فَليَأتوا بِشُرَكائِهِم إِن كانوا صٰدِقينَ (آيت : 41) |
يا انهن جي لاءِ شريڪ آهن پوءِ ڀلي آڻين پنهنجن شريڪن کي جيڪڏهن آهن سچا . |
يَومَ يُكشَفُ عَن ساقٍ وَيُدعَونَ إِلَى السُّجودِ فَلا يَستَطيعونَ (آيت : 42) |
ان ڏينهن کولي ويندي هڪ ساق ۽ سڏيا ويندا سجدي ڏانهن پوءِ نه ڪري سگهندا . |
خٰشِعَةً أَبصٰرُهُم تَرهَقُهُم ذِلَّةٌ وَقَد كانوا يُدعَونَ إِلَى السُّجودِ وَهُم سٰلِمونَ (آيت : 43) |
جهڪندڙ هونديون اکيون انهن جون ڇائنجي ويندي انهن تي خواري ۽ تحقيق سڏيا ويندا هئا سجدي ڏانهن ۽ اهي تندرست هوندا هئا . |
فَذَرنى وَمَن يُكَذِّبُ بِهٰذَا الحَديثِ سَنَستَدرِجُهُم مِن حَيثُ لا يَعلَمونَ (آيت : 44) |
پوءِ مون کي ڇڏي ڏي ۽ ان کي جيڪو ڪوڙو چوي ٿو هن ڳالهه کي جلد درجي بدرجي وٺنداسون انهن کي اتاهين جو نه ٿا ڄاڻن . |
وَأُملى لَهُم إِنَّ كَيدى مَتينٌ (آيت : 45) |
۽ مهلت ڏيان ٿو انهن کي بيشڪ منهنجي رٿ مضبوط آهي . |
أَم تَسـَٔلُهُم أَجرًا فَهُم مِن مَغرَمٍ مُثقَلونَ (آيت : 46) |
يا گهرين ٿو انهن کان ڪو اجورو پوءِ اهي چٽيءَ جي ڪري ڳري بار هيٺان آيل آهن . |
أَم عِندَهُمُ الغَيبُ فَهُم يَكتُبونَ (آيت : 47) |
يا انهن وٽ غيب آهي پوءِ اهي لکن ٿا . |
فَاصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ وَلا تَكُن كَصاحِبِ الحوتِ إِذ نادىٰ وَهُوَ مَكظومٌ (آيت : 48) |
پوءِ صبر ڪر پنهنجي رب جي حڪم جي لاءِ ۽ نه هج مڇيءَ جي صاحب وانگر جڏهن سڏيائين ۽ اهو ڏک ۾ ڀريل هو . |
لَولا أَن تَدٰرَكَهُ نِعمَةٌ مِن رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالعَراءِ وَهُوَ مَذمومٌ (آيت : 49) |
جيڪڏهن نه هجي ها جو پهتي ان کي نعمت ان جي رب وٽان ته البته اڇلايو وڃي ها ميدان تي ۽ اهو الزام ڏنل هجي ها . |
فَاجتَبٰهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 50) |
پوءِ برگزيدو ڪيو ان کي ان جي رب پوءِ رکيائين ان کي صالحن ۾ . |
وَإِن يَكادُ الَّذينَ كَفَروا لَيُزلِقونَكَ بِأَبصٰرِهِم لَمّا سَمِعُوا الذِّكرَ وَيَقولونَ إِنَّهُ لَمَجنونٌ (آيت : 51) |
۽ بيشڪ ويجها آهن ڪافر ته ڪيرائن توکي پنهنجين نظرن سان جڏهن ٻڌن ٿا قرآن ۽ چون ٿا ته بيشڪ اهو چريو آهي . |
وَما هُوَ إِلّا ذِكرٌ لِلعٰلَمينَ (آيت : 52) |
۽ ناهي اهو مگر نصيحت جهانن جي لاءِ . |