سي پاڪ چَون پَروَر کي، سڀئـِي ڪَن سُبحان، آهن اُڀن ۽ ڀون ۾، جيڪِي جُڳ جَھان، مِڙئـِي مُلڪ اُن جو، ٻِي جِي ڪوڏي ڪانه، ۽ ڳُڻ سَڀ اُن جاڳائـڻا، سَڀ اُنهِئَ جا اِحسان، هَر شي مَٿي هَر آن، هَلندِي وارو اُهو هيڪڙو.

سو اُهوئي آھِ، جنهن اوهان کي جوڙيو، پوءِ ڪي ڪافِر ٿيا اوهان مان، ۽ ڪِن جو واحِد تي ويساه، ۽ ڏِسندڙ آھِ اَلله، جيڪِي ڪَريو ڪَمڙا.

جوڙئـِين اُڀ، زَمِين کي، قائـِم بَرقرار، پڻ سَو رنگ اَهنجون صُورتون، جوڙيون تِنهن جبّار، سُونهن اوهان جي صُورتِين، ڏِنِي پوءِ ڏاتار، ۽ تِنهِين ڏي تَڪرار، آھِ وَرڻو ڪِنهن وار ۾.

سو سَڀ ڄاڻي پاڻ ٿو، جيڪِي اُڀن اَندر، پڻ جيڪِي زَمن زَمِين ۾، سو سَمجھي سَربسر، ۽ ڳُجھو، پَڌرو ڪم ڪريو، سو پَرُوڙي پَروَر، ۽ جو دِليَن ۾ دَفتر، تِنهنجو پَرکِيندڙ پاڻ ڌَڻِي.

ڇا اوهان کي نه آئـِيو، اُنهن جو اَحوال؟ آڳي ڪُفر جِن ڪيو، ڦِريا هُئا ڦيريال، پوءِ سَزا سَندنِ ڪَمن جِي، چکيؤن چَڱِئ چال، ۽ ساڙوسُورن نال، اَڃا آهي اُنهن لئي.

اِهو سَڀ اِن ڪري، ته هونِ اِهڙو حال، ته جڏهن به آيَنِ اُنهن جا، نبي نيڪ نِهال، سَچِيَن ثابِتيَن سان، پوءِ ڪيؤن قِيل مَقال، سَئـِين ڇاسُهائنيون، ماڻهو اَسان مِثال؟ پوءِ ڦِريا ۽ مُنهن ڦيريؤن، ٿيا پُٺيرا پيمال، پوءِ پَروَر بي پَرواه ٿِيو، کَيائـِينِ خيال، ۽ بي پَرواه بَحال، پڻ ساراهِيَل سَچو ڌَڻِي.

جي ڪاهي پِيا ڪُفر ۾، تِن ڪيو غَلط گُمان، ته اَصل ئـِي ڪِين اُٿاربا، ڪَر اُنهن کي اِعلان، هائو سُنهن سانِيَمِ جو، سوگند سَندو سُبحان، اَوس اَوهِين اُٿاربا، موٽِي تِنهن مَڪان، خُوب ڏِبيان خبرون، جيڪِي ڪريو مَنجھ جھان، ۽ آھِ گھڻو آسان، اِهو ڪَم ڪَرِيم تي.

پوءِرَبَّ ۽ سَندسِ رَسول تي، آڻيو اَوهِين اِيمان، پڻ نازِل ڪيوسون نُور، جو قادِر جو قُرآن، ۽ سَمجھندڙ آھِ سُبحان، جيڪِي ڪريو ڪَمڙا.

اَوهان کي اَلله، ڪَٺي ڪَندو جِنهن ڏِينهن لئي، ڪارڻ ڏِينهن قِيام جي، ميلي مَحشر گاھ، ڏِينهن اُهوئـِي آھِ، نفع، يا نقصان جو. ۽ جيڪو مَڃي مالِڪ کي، ۽ ڪَندو چَڱِي ڪار، ميٽي مَدايون اُن جُون، ۽ ڏئيسِ گَھر گُلزار، هردم هيٺان جن جي، ناليون وَهن نِبار، سَدا ساڪِن اُن ۾، سَرها سَڀ ڄمار، آھِ وَڏو اَپار، ماڻڻ اُهو مراد جو.

۽ اُهي جِن ڪُفر ڪيو، ڦِريا کون فَرمان، ۽ ڪوٺيؤن اَسان جون آيتون، ڪُوڙا باب بيان، اُهي ساٿِي ڀاتِي باھِ جا، مَنجھ تِنهن ماڳ مَڪان، هَميشه حيران، ۽ سو بِلڪُل بُڇڙو ماڳ ٿيو!

رَسي نه مُصِيبت ڪا، مَگر اِذن ساڻ اَلله، ۽ رَکي جيڪو رُوح ۾، واحِد تي ويساه، قادِر اُن جي قلب کي، سَئـِين سُهائي راه، ۽ آگو آھِ آگاه، هَر شئ سَندي حال کان.

اي اُهي جِن مَڃيو!، مالِڪ بي مِثال، ڪي اَوهان جون عورتون، ڪي اَهنجا نونهِال، آهِن عَدو اوهان جا، پوءِرکونِ خوف خيال، ۽ جي مرهيونِ، ۽ مڙت ڪريون، ۽ بخشيونِ ڪري ڀال، پوءِ بي شڪ جَلَّ جَلال، آهي مَرهِيندڙ ۽ مِهرڀَريو.

اُهو اَلله، جِنهن ري ناھِ ڪو، سائـِين لَهندڙ سار، پوءِ بارِي مَٿي بار، رَکڻ گُھرجي مُؤمِنِين.

اي اُهي جِن مَڃيو!، مالِڪ بي مِثال، ڪي اَوهان جون عورتون، ڪي اَهنجا نونهِال، آهِن عَدو اوهان جا، پوءِرکونِ خوف خيال، ۽ جي مرهيونِ، ۽ مڙت ڪريون، ۽ بخشيونِ ڪري ڀال، پوءِ بي شڪ جَلَّ جَلال، آهي مَرهِيندڙ ۽ مِهرڀَريو.

مال ۽ اولاد اَوهان جو، آهي اِمتحان، ۽ صاحِب رَبُّ سُبحان، اُن وٽ آهي اَجر وَڏو.

پوءِ ڌاريو ڊپ ڌڻئَ جو، جيڪِي پُهچ سارِيو پاڻ، ۽ سڻو سَندسِ ڳالهيون، ۽ پاريو سَڀ پَرياڻ، ۽ خَرچيو خدا ڪاڻ، جيڪي ڀلو ڀانيو پاڻ لئي. ۽ سَندنِ هِنيِـين جي هَٻَڇ کان، پناھ جي پائـينِ، پوءِ اُهيئـِي آهِينِ، سوڀارا سَڀِـين پَرِين.

جي ڏِيندا قرض ڪرِيم کي، سُهڻو ساهِن ڌار، ته اوهان لئي اَن کي، ٻِيڻو ڪري ٻِيهار، ۽ بيشڪ بَخشي آن کي، ۽ آهي موکيِندڙ مُختار، کَمندل خطائون خلق جون، ٻُجھندڙ مَنجھ، ٻَهار،

ٻُجھندڙ مَنجھ، ٻَهار، غالِب آهي غَفّار، ڏاڍو ڏاهو ڏيھہ ڌَڻِي.