| إِذا وَقَعَتِ الواقِعَةُ (آيت : 1) |
|
جڏهن قيامت قائم ٿيندي، |
| لَيسَ لِوَقعَتِها كاذِبَةٌ (آيت : 2) |
|
(۽) جنهن جي ٿيڻ ۾ ڪو به ڪوڙ نه آهي (تڏهن ماڻهن ۾ فرق ظاهر ٿيندو). |
| خافِضَةٌ رافِعَةٌ (آيت : 3) |
|
(ها ڪن کي) هيٺ ڪرڻ واري (۽ ڪن کي) مٿي ڪرڻ واري هوندي. |
| إِذا رُجَّتِ الأَرضُ رَجًّا (آيت : 4) |
|
جڏهن زمين تمام زور سان ڌٻائي ويندي. |
| وَبُسَّتِ الجِبالُ بَسًّا (آيت : 5) |
|
۽ جبل (ٽڪرائي) ذرا ذرا ڪيا ويندا. |
| فَكانَت هَباءً مُنبَثًّا (آيت : 6) |
|
پوءِ (اهي) سنهين پکڙيل دز جهڙا ٿي (اڏندا پيا) |
| وَكُنتُم أَزوٰجًا ثَلٰثَةً (آيت : 7) |
|
۽ اوهين ٽي قسم ٿي پوندو. |
| فَأَصحٰبُ المَيمَنَةِ ما أَصحٰبُ المَيمَنَةِ (آيت : 8) |
|
پوءِ سڄي هٿ ۾ (اعمال نامه وٺڻ) وارا (واھ!) سڄي هٿ وارا (ڪهڙا نه آرام ۾ آهن) |
| وَأَصحٰبُ المَشـَٔمَةِ ما أَصحٰبُ المَشـَٔمَةِ (آيت : 9) |
|
۽ کٻي هٿ (۾ نامه اعمال وٺڻ وارا) افسوس! کٻي هٿ وارا ڪهڙي نه (مصيبت ۾) آهن. |
| وَالسّٰبِقونَ السّٰبِقونَ (آيت : 10) |
|
۽ جيڪي اڳي وڌي وڃڻ وارا (ته نيٺ) اڳي وڌڻ وارا آهن، |
| أُولٰئِكَ المُقَرَّبونَ (آيت : 11) |
|
اهي ئي (خدا جا) مقرب آهن. |
| فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 12) |
|
نعمتن وارن باغن ۾ هوندا. |
| ثُلَّةٌ مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 13) |
|
(اهي) ڪيترائي ته پهرين مان هوندا. |
| وَقَليلٌ مِنَ الءاخِرينَ (آيت : 14) |
|
پر پوين مان ٿورا هوندا. |
| عَلىٰ سُرُرٍ مَوضونَةٍ (آيت : 15) |
|
(سون جي تارن سان) واڻيل کٽن تي |
| مُتَّكِـٔينَ عَلَيها مُتَقٰبِلينَ (آيت : 16) |
|
ٽيڪ لڳائي هڪ ٻي جي سامهون (ويٺا هوندا). |
| يَطوفُ عَلَيهِم وِلدٰنٌ مُخَلَّدونَ (آيت : 17) |
|
هميشه (ننڍا) رهڻ وارا نينگر وٽن چڪر پيا لڳائيندا. |
| بِأَكوابٍ وَأَباريقَ وَكَأسٍ مِن مَعينٍ (آيت : 18) |
|
پيالن ۽ ڪوزن ۽ شفاف شراب جي پيالن سان. |
| لا يُصَدَّعونَ عَنها وَلا يُنزِفونَ (آيت : 19) |
|
جنهن سان مٿي ۾ سور پوندن ۽ نه نشو ٿيندن. |
| وَفٰكِهَةٍ مِمّا يَتَخَيَّرونَ (آيت : 20) |
|
۽ ميوا جيڪي پسند ڪندا. |
| وَلَحمِ طَيرٍ مِمّا يَشتَهونَ (آيت : 21) |
|
۽ پکين جو گوشت جيڪو خواهش ڪندا (موجود هوندن) |
| وَحورٌ عينٌ (آيت : 22) |
|
۽ وڏين وڏين اکين واريون حورون |
| كَأَمثٰلِ اللُّؤلُؤِ المَكنونِ (آيت : 23) |
|
ڄڻ احتياط سان رکيل موتي آهن. |
| جَزاءً بِما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 24) |
|
اهو بدلو آهي سندن (نيڪ) عملن جو. |
| لا يَسمَعونَ فيها لَغوًا وَلا تَأثيمًا (آيت : 25) |
|
اتي نه بڪ ٻڌندا ۽ نه (گناھ) جي ڳالھ. |
| إِلّا قيلًا سَلٰمًا سَلٰمًا (آيت : 26) |
|
سندن ڪلام رڳو سلام ئي هوندو. |
| وَأَصحٰبُ اليَمينِ ما أَصحٰبُ اليَمينِ (آيت : 27) |
|
۽ سڄي هٿ وارا ڪهڙا (نه چڱا آهن) سڄي هٿ وارا. |
| فى سِدرٍ مَخضودٍ (آيت : 28) |
|
بنا ڪنڊن وارين ٻيرين، |
| وَطَلحٍ مَنضودٍ (آيت : 29) |
|
۽ ڦرسان ڀريل ڪيلي جي وڻن، |
| وَظِلٍّ مَمدودٍ (آيت : 30) |
|
۽ ڊگهي ڊگهي ڇانو، |
| وَماءٍ مَسكوبٍ (آيت : 31) |
|
۽ وهندڙ پاڻي، |
| وَفٰكِهَةٍ كَثيرَةٍ (آيت : 32) |
|
۽ گهڻن ميون ۾ هوندا. |
| لا مَقطوعَةٍ وَلا مَمنوعَةٍ (آيت : 33) |
|
جي نه کٽندا ۽ نه (انهن کان) روڪيا ويندا. |
| وَفُرُشٍ مَرفوعَةٍ (آيت : 34) |
|
۽ اوچن (نرم) وڇاڻن ۾ (مزا ڪندا) هوندا. |
| إِنّا أَنشَأنٰهُنَّ إِنشاءً (آيت : 35) |
|
(کين اهي حورون ملنديون جن کي) اسان نت نئون پيدا ڪيو آهي، |
| فَجَعَلنٰهُنَّ أَبكارًا (آيت : 36) |
|
جو انهن کي اسان ڪنواريون، |
| عُرُبًا أَترابًا (آيت : 37) |
|
پياريون پياريون هڪ جيڏيون ڪيو آهي، |
| لِأَصحٰبِ اليَمينِ (آيت : 38) |
|
(اهو سمورو بندوبست) سڄي هٿ (جي اعمال نامي) لاءِ آهي. |
| ثُلَّةٌ مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 39) |
|
(انهن ۾) گهڻا ته پهرين مان. |
| وَثُلَّةٌ مِنَ الءاخِرينَ (آيت : 40) |
|
۽ ڪيترائي ته پوين مان آهن. |
| وَأَصحٰبُ الشِّمالِ ما أَصحٰبُ الشِّمالِ (آيت : 41) |
|
۽ کٻي هٿ ۾ (اعمال نامه وٺڻ) وارا (افسوس) کٻي هٿ وارا ڪهڙي نه مصيبت ۾ آهن. |
| فى سَمومٍ وَحَميمٍ (آيت : 42) |
|
(اهي دوزخ جي) لڪ ۾ گرم پاڻي، |
| وَظِلٍّ مِن يَحمومٍ (آيت : 43) |
|
۽ ڪاري دونهين جي ڇانو ۾ هوندا. |
| لا بارِدٍ وَلا كَريمٍ (آيت : 44) |
|
جا نه ٿڌي ٿيندي ۽ نه وڻندڙ هوندي. |
| إِنَّهُم كانوا قَبلَ ذٰلِكَ مُترَفينَ (آيت : 45) |
|
بيشڪ اهي هن کان اڳ (دنيا ۾) ڏاڍا عيش ماڻي چڪا آهن. |
| وَكانوا يُصِرّونَ عَلَى الحِنثِ العَظيمِ (آيت : 46) |
|
۽ تمام وڏي گناھ (شرڪ) تي هميشه رهندا هئا. |
| وَكانوا يَقولونَ أَئِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 47) |
|
۽ چوندا هئا ته ڇا جڏهن اسين مرنداسون ۽ مٽي ۾ هڏا ٿينداسون تڏهن (وري) اسين اٿاريا وينداسون ڇا؟ |
| أَوَءاباؤُنَا الأَوَّلونَ (آيت : 48) |
|
يا اسان جا پهريان ابا ڏاڏا به (اٿاريا ويندا) ڇا؟ |
| قُل إِنَّ الأَوَّلينَ وَالءاخِرينَ (آيت : 49) |
|
(اي رسول کين) چئو ته بيشڪ پهريان ۽ پويان (به) |
| لَمَجموعونَ إِلىٰ ميقٰتِ يَومٍ مَعلومٍ (آيت : 50) |
|
سڀئي هڪ مقرر ڏينهن جي وقت تي ضرور ڪٺا ڪيا ويندا. |
| ثُمَّ إِنَّكُم أَيُّهَا الضّالّونَ المُكَذِّبونَ (آيت : 51) |
|
پوءِ اوهان کي اي گمراهو. ڪوڙو ڪندڙو! |
| لَءاكِلونَ مِن شَجَرٍ مِن زَقّومٍ (آيت : 52) |
|
بيشڪ (دوزخ ۾) ٿوهر جي وڻ مان ضرور کائڻو پوندو. |
| فَمالِـٔونَ مِنهَا البُطونَ (آيت : 53) |
|
پوءِ ان مان پيٽ ڀريندو. |
| فَشٰرِبونَ عَلَيهِ مِنَ الحَميمِ (آيت : 54) |
|
پوءِ مٿانس گرم پاڻي ڀريندو. |
| فَشٰرِبونَ شُربَ الهيمِ (آيت : 55) |
|
پوءِ (اهو به) اڃ جي بيماري (آليءَ) ۾ ورتلن اٺن وانگر پيئندو. |
| هٰذا نُزُلُهُم يَومَ الدّينِ (آيت : 56) |
|
اها قيامت جي ڏينهن سندن مهماني هوندي. |
| نَحنُ خَلَقنٰكُم فَلَولا تُصَدِّقونَ (آيت : 57) |
|
اسان ئي اوهان کي پيدا ڪيو آهي پوءِ (ٻئي ڀيري جو) ڇو ويساھ نه ٿا ڪريو. |
| أَفَرَءَيتُم ما تُمنونَ (آيت : 58) |
|
ڀلا ٻڌايو ته جو نطفو اوهين (زالن جي) رحم ۾ ڪيرايو ٿا تنهن کي اوهان ڏنو آهي؟ |
| ءَأَنتُم تَخلُقونَهُ أَم نَحنُ الخٰلِقونَ (آيت : 59) |
|
هن کي اوهين پيدا ڪيو آهي ڇا؟ يا اسين ئي پيدا ڪندڙ آهيون. |
| نَحنُ قَدَّرنا بَينَكُمُ المَوتَ وَما نَحنُ بِمَسبوقينَ (آيت : 60) |
|
اسان اوهان ۾ موت کي مقرر ڪيو آهي ۽ اسين ان کان عاجز نه آهيون. |
| عَلىٰ أَن نُبَدِّلَ أَمثٰلَكُم وَنُنشِئَكُم فى ما لا تَعلَمونَ (آيت : 61) |
|
جو اوهان جي بدلي پيا آڻيون ۽ اوهان کي اهڙي (صورت) ۾ پيدا ڪريون جنهن کي اوهين مطلق نه ٿا ڄاڻو. |
| وَلَقَد عَلِمتُمُ النَّشأَةَ الأولىٰ فَلَولا تَذَكَّرونَ (آيت : 62) |
|
بيشڪ اوهان پهرينءَ پيدائش کي ڄاتو (ته اسان ڪئي) پوءِ جو غور نه ٿا ڪريو. |
| أَفَرَءَيتُم ما تَحرُثونَ (آيت : 63) |
|
ڀلا ٻڌايو ته جيڪي اوهين پوکيو ٿا، |
| ءَأَنتُم تَزرَعونَهُ أَم نَحنُ الزّٰرِعونَ (آيت : 64) |
|
ڇا اوهين ان کي پيدا ڪريو ٿا يا اسين اپائيندڙ آهيون. |
| لَو نَشاءُ لَجَعَلنٰهُ حُطٰمًا فَظَلتُم تَفَكَّهونَ (آيت : 65) |
|
جيڪڏهن اسين چاهيون ته ان کي ڀورا ڀورا ڪري ڇڏيون ته پوءِ اوهين حيرت ۾ رهجي وڃو. |
| إِنّا لَمُغرَمونَ (آيت : 66) |
|
(۽ چوندو ته) اسان تي چٽي بڻجي ويئي آهي. |
| بَل نَحنُ مَحرومونَ (آيت : 67) |
|
پر (اصلي) اسين بدنصيب آهيون. |
| أَفَرَءَيتُمُ الماءَ الَّذى تَشرَبونَ (آيت : 68) |
|
ڪڏهن ڌيان ڌريو ته جو پاڻي اوهين (رات ڏينهن) پيو ٿا. |
| ءَأَنتُم أَنزَلتُموهُ مِنَ المُزنِ أَم نَحنُ المُنزِلونَ (آيت : 69) |
|
ان کي ڪڪرن مان اوهان لاٿو آهي يا اسين وسايون ٿا. |
| لَو نَشاءُ جَعَلنٰهُ أُجاجًا فَلَولا تَشكُرونَ (آيت : 70) |
|
جيڪڏهن گهرون ته ان کي کارو ڪري ڇڏيون پوءِ ڇو نه ٿا احسان مڃيو. |
| أَفَرَءَيتُمُ النّارَ الَّتى تورونَ (آيت : 71) |
|
ڀلا باھ تي به (ڪڏهن) غور ڪيو اٿو! جا اوهين ٻاريو ٿا. |
| ءَأَنتُم أَنشَأتُم شَجَرَتَها أَم نَحنُ المُنشِـٔونَ (آيت : 72) |
|
اوهان ان جو وڻ پيدا ڪيو آهي يا اسين پيدا ڪرڻ وارا آهيون؟ |
| نَحنُ جَعَلنٰها تَذكِرَةً وَمَتٰعًا لِلمُقوينَ (آيت : 73) |
|
اسان ان باھ کي (دوزخ جي) ياد ڏيارڻ لاءِ ۽ مسافرن وغيره جي فائدي لاءِ پيدا ڪيو آهي. |
| فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ (آيت : 74) |
|
پوءِ (اي رسول) تون پنهنجي بزرگ پالڻهار جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر! |
| فَلا أُقسِمُ بِمَوٰقِعِ النُّجومِ (آيت : 75) |
|
پوءِ آءُ تارن جي منزلن جو قسم کڻان ٿو. |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَو تَعلَمونَ عَظيمٌ (آيت : 76) |
|
۽ بيشڪ اهو وڏو قسم آهي جيڪڏهن اوهين ڄاڻو. |
| إِنَّهُ لَقُرءانٌ كَريمٌ (آيت : 77) |
|
بيشڪ هي (ڪتاب وڏي) مرتبي وارو قرآن آهي، |
| فى كِتٰبٍ مَكنونٍ (آيت : 78) |
|
جيڪو ڪتاب (لوح) محفوظ ۾ (لکيل) آهي. |
| لا يَمَسُّهُ إِلَّا المُطَهَّرونَ (آيت : 79) |
|
ان کي رڳو پاڪ ماڻهو ئي ڇهن ٿا. |
| تَنزيلٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 80) |
|
سموري جهانن جي پالڻهار جي طرفان (محمد تي) نازل ڪيل آهي. |
| أَفَبِهٰذَا الحَديثِ أَنتُم مُدهِنونَ (آيت : 81) |
|
ڇا پوءِ اوهين هن ڪلام جو انڪار ڪريو ٿا. |
| وَتَجعَلونَ رِزقَكُم أَنَّكُم تُكَذِّبونَ (آيت : 82) |
|
۽ (ان مان) پنهنجو هي حصو (روزي حاصل) ڪريو ٿا جو اوهين ان کي ڪوڙو ڪريو ٿا. |
| فَلَولا إِذا بَلَغَتِ الحُلقومَ (آيت : 83) |
|
پوءِ جنهن مهل (ڪنهن جو ساھ) نڙگهٽ تائين پهچي، |
| وَأَنتُم حينَئِذٍ تَنظُرونَ (آيت : 84) |
|
۽ اوهين ان وقت (جي حالت) پيا ڏسو. |
| وَنَحنُ أَقرَبُ إِلَيهِ مِنكُم وَلٰكِن لا تُبصِرونَ (آيت : 85) |
|
۽ اسين ان (سڪرات واري) کي اوهان کان گهڻو ويجها آهيون پر اوهين نٿا ڏسو، |
| فَلَولا إِن كُنتُم غَيرَ مَدينينَ (آيت : 86) |
|
ته جيڪڏهن اوهين ڪنهن جي ڌٻاءُ ۾ نه آهيو. |
| تَرجِعونَها إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 87) |
|
تڏهن ڇو ان (جي ساھ) کي نه ٿا موٽايو جيڪڏهن اوهين (ان ڳالھ ۾) سچا آهيو. |
| فَأَمّا إِن كانَ مِنَ المُقَرَّبينَ (آيت : 88) |
|
پوءِ جيڪڏهن اهو (مرڻ وارو خدا جي) ويجهن (ٻانهن) مان آهي. |
| فَرَوحٌ وَرَيحانٌ وَجَنَّتُ نَعيمٍ (آيت : 89) |
|
ته (ان لاءِ) راحت ۽ خوشبودار گل ۽ نعمت جا باغ آهن. |
| وَأَمّا إِن كانَ مِن أَصحٰبِ اليَمينِ (آيت : 90) |
|
۽ جيڪڏهن اهو سڄي هٿ وارن مان آهي. |
| فَسَلٰمٌ لَكَ مِن أَصحٰبِ اليَمينِ (آيت : 91) |
|
ته (ان کي چيو ويندو ته) تو تي سڄي هٿ وارن جي طرفان سلام هجي. |
| وَأَمّا إِن كانَ مِنَ المُكَذِّبينَ الضّالّينَ (آيت : 92) |
|
پر جيڪڏهن ڪوڙي ڪندڙن گمراهن مان آهي. |
| فَنُزُلٌ مِن حَميمٍ (آيت : 93) |
|
ته ان لاءِ گرم پاڻيءَ جي مهماني آهي. |
| وَتَصلِيَةُ جَحيمٍ (آيت : 94) |
|
۽ (ان کي) باھ ۾ داخل ڪرڻو آهي. |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ حَقُّ اليَقينِ (آيت : 95) |
|
بيشڪ هيءَ (خبر) يقينا سچي آهي. |
| فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ (آيت : 96) |
|
ته (اي رسول) تون پنهنجي بزرگ پروردگار جي تسبيح ڪر! |