القرآن الڪريم

  • اينڊرائيڊ ايپليڪيشن
  • سهڪار
  • پراجيڪٽ ٽيم
  • پراجيڪٽ بابت
  • مترجمين
    • قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي)
    • ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو)
    • بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي)
    • سنڌي قرآن (سيد فرمان علي)
    • احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري)
    • الھام الرحمان (مولانا محمد مدني)
    • فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
    • نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح)
    • البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي)
    • تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي)
    • القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري)
    • قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو)


 

رڪوع : 3 سُوۡرَۃُ الرَّحۡمٰنِ مَکِّیَّۃٌ آيتون : 78


بِسۡمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحِيۡمِ

الرَّحمٰنُ (آيت : 1)

وڏي مهربان (خدا)

عَلَّمَ القُرءانَ (آيت : 2)

ان ئي قرآن جي تعليم ڏني.

خَلَقَ الإِنسٰنَ (آيت : 3)

ان ئي انسان کي پيدا ڪيو.

عَلَّمَهُ البَيانَ (آيت : 4)

ان ئي ان کي (پنهنجو مطلب) بيان ڪرڻ سيکاريو.

الشَّمسُ وَالقَمَرُ بِحُسبانٍ (آيت : 5)

سج ۽ چنڊ هڪ مقرر (ڪيل) حساب سان (هلي) رهيا آهن.

وَالنَّجمُ وَالشَّجَرُ يَسجُدانِ (آيت : 6)

وليون ۽ وڻ ٻئي هن کي سجدو ڪندا رهن ٿا.

وَالسَّماءَ رَفَعَها وَوَضَعَ الميزانَ (آيت : 7)

۽ آسمان کي بلند ڪيو اٿس ۽ (انصاف) جي ترازي قائم ڪئي اٿس.

أَلّا تَطغَوا فِى الميزانِ (آيت : 8)

هن لاءِ ته اوهين (به) ترازي (تورڻ) ۾ حد کان لنگهي نه وڃو.

وَأَقيمُوا الوَزنَ بِالقِسطِ وَلا تُخسِرُوا الميزانَ (آيت : 9)

۽ انصاف سان تور برابر ڪريو ۽ تور ۾ کوٽ نه ڪريو.

وَالأَرضَ وَضَعَها لِلأَنامِ (آيت : 10)

۽ ماڻهن (جي فائدي) لاءِ زمين کي پکيڙيو اٿس.

فيها فٰكِهَةٌ وَالنَّخلُ ذاتُ الأَكمامِ (آيت : 11)

ان ۾ ميوا ۽ چپڙڀن واريون کجيون.

وَالحَبُّ ذُو العَصفِ وَالرَّيحانُ (آيت : 12)

۽ تهن وارو ان ۽ خوشبودار ٻوٽا آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 13)

ته پوءِ (اي جنو ۽ انسانو) اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا؟

خَلَقَ الإِنسٰنَ مِن صَلصٰلٍ كَالفَخّارِ (آيت : 14)

ان ئي انسان کي ٺڪريءَ جهڙيءَ چيڪي مٽيءَ مان بنايو.

وَخَلَقَ الجانَّ مِن مارِجٍ مِن نارٍ (آيت : 15)

۽ ان جنن کي باھ جي ڄڀيءَ مان بنايو.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 16)

پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

رَبُّ المَشرِقَينِ وَرَبُّ المَغرِبَينِ (آيت : 17)

اهو ئي (سردي گرميءَ جي) ٻنهي مشرقن جو مالڪ آهي ۽ ٻنهي مغربن جو (به) مالڪ آهي.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 18)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

مَرَجَ البَحرَينِ يَلتَقِيانِ (آيت : 19)

ان ئي ٻئي سمنڊ جاري ڪيا جي پاڻ ۾ گڏجن ٿا.

بَينَهُما بَرزَخٌ لا يَبغِيانِ (آيت : 20)

انهن ٻنهي جي وچ ۾ هڪ پردو آهي جو هڪ ٻئي تي زيادتي نه ٿا ڪن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 21)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

يَخرُجُ مِنهُمَا اللُّؤلُؤُ وَالمَرجانُ (آيت : 22)

انهن ٻنهين مان موتي ۽ مرجان نڪرن ٿا.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 23)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

وَلَهُ الجَوارِ المُنشَـٔاتُ فِى البَحرِ كَالأَعلٰمِ (آيت : 24)

۽ ان جا ئي سمنڊ ۾ سڙھ کنيل جبلن جهڙا اوچا جهاز آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 25)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ (آيت : 26)

جيڪو به زمين تي آهي سو فنا ٿيڻ وارو آهي.

وَيَبقىٰ وَجهُ رَبِّكَ ذُو الجَلٰلِ وَالإِكرامِ (آيت : 27)

۽ تنهنجي پالڻهار جي ذات جا عظمت ۽ ڪرامت واري آهي باقي رهندي.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 28)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

يَسـَٔلُهُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ كُلَّ يَومٍ هُوَ فى شَأنٍ (آيت : 29)

جيڪي به آسمانن ۽ زمين ۾ آهن (سڀ) ان کان گهرن ٿا. سڀ ڪنهن ڏينهن (هر وقت) مخلوق جي هڪ نه هڪ ڪم ۾ آهي.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 30)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

سَنَفرُغُ لَكُم أَيُّهَ الثَّقَلانِ (آيت : 31)

اي ٻئي وڏيون قومون اسين جلد ئي اوهان ڏانهن رخ رکنداسون.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 32)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

يٰمَعشَرَ الجِنِّ وَالإِنسِ إِنِ استَطَعتُم أَن تَنفُذوا مِن أَقطارِ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ فَانفُذوا لا تَنفُذونَ إِلّا بِسُلطٰنٍ (آيت : 33)

اي جنن ۽ انسانن جون جماعتون جيڪڏهن اوهان کي طاقت آهي ته آسمانن ۽ زمين جي ڪنارن مان (ٿيندا ڪنهن پاسي) نڪري (موت يا عذاب کان بچي سگهو ته نڪري وڃو (پر) اوهين ته سواءِ طاقت ۽ غلبي جي نڪري نٿا سگهو (ڇا ڪاڻ ته توهان ۾ نه قوت آهي نه غلبو)

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 34)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

يُرسَلُ عَلَيكُما شُواظٌ مِن نارٍ وَنُحاسٌ فَلا تَنتَصِرانِ (آيت : 35)

(گنهگار جنو ۽ انسانو! دوزخ ۾) اوهان ٻنهي تي باھ جي سائي (رنگ) جي ڄڀي ۽ ڪارو دونهو موڪليو ويندو ته اوهين ٻئي (ڪنهن طرح روڪي سگهندو.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 36)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

فَإِذَا انشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَت وَردَةً كَالدِّهانِ (آيت : 37)

پوءِ جڏهن آسمان ڦاٽي (قيامت ۾ تتل) تيل وانگر ڳاڙهو ٿي پوندو.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 38)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

فَيَومَئِذٍ لا يُسـَٔلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلا جانٌّ (آيت : 39)

پوءِ ان ڏينهن نه ته ڪنهين انسان کان سندس گناھ بابت پڇيو ويندو ۽ نه ڪنهن جن کان.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 40)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندا.

يُعرَفُ المُجرِمونَ بِسيمٰهُم فَيُؤخَذُ بِالنَّوٰصى وَالأَقدامِ (آيت : 41)

ڏوهاري پنهنجي شڪلين مان سڃاتا ويندا. پوءِ پيشانين ۽ پيرن کان پڪڙي کين دوزخ ۾ ڌوڪيو ويندو.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 42)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

هٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتى يُكَذِّبُ بِهَا المُجرِمونَ (آيت : 43)

(پوءِ کين چيو ويندو ته) هي اهو دوزخ آهي جنهن کي ڏوهارين ڪوڙو ٿي ڄاتو.

يَطوفونَ بَينَها وَبَينَ حَميمٍ ءانٍ (آيت : 44)

ان (باھ) جي وچ ۾ ٽهڪندڙ پاڻيءَ جي وچ ۾ (بيقراري ۾ ڊوڙندا) پيا چڪر ڪاٽيندا).

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 45)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

وَلِمَن خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (آيت : 46)

۽ جو شخص پنهنجي پروردگار جي اڳيان بيهڻ کان ڊڄندو رهيو تنهن لاءِ ٻه باغ آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 47)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

ذَواتا أَفنانٍ (آيت : 48)

اهي ٻئي باغ گهاٽا (ميوي دار) آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 49)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِما عَينانِ تَجرِيانِ (آيت : 50)

انهن ٻنهي ۾ ٻه چشما به آهن جي پيا وهندا.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 51)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِما مِن كُلِّ فٰكِهَةٍ زَوجانِ (آيت : 52)

انهن ٻنهي باغن ۾ سڀ ڪنهن ميوي جا ٻه ٻه قسم هوندا.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 53)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

مُتَّكِـٔينَ عَلىٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِن إِستَبرَقٍ وَجَنَى الجَنَّتَينِ دانٍ (آيت : 54)

اهڙن (طول) وهاڻن تي ٽيڪ لڳائي ويٺا هوندا جن جا استر (ڇوون) ٿلهي اطلس (ريشم) جا هوندا ۽ ٻنهي باغن جا ميوا (ايترو ته) ويجها هوندا (جو جيڪڏهن چاهين ته لڳل ئي کائن).

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 55)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِنَّ قٰصِرٰتُ الطَّرفِ لَم يَطمِثهُنَّ إِنسٌ قَبلَهُم وَلا جانٌّ (آيت : 56)

انهن ۾ (پاڪدامن) ڌاري ڏي اک کڻي نه ڏسڻ واريون زالون هونديون جن کي هن کان اڳي نه ڪنهن انسان هٿ لاتو هوندو ۽ نه ڪنهن جن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 57)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

كَأَنَّهُنَّ الياقوتُ وَالمَرجانُ (آيت : 58)

(اهڙيون سهڻيون جو) ڄڻ ته اهي (مجسم) ياقوت يا مرجان آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 59)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

هَل جَزاءُ الإِحسٰنِ إِلَّا الإِحسٰنُ (آيت : 60)

ڀلا نيڪي جو بدلو نيڪيءَ کان سواءِ ڪجھ ٻيو به آهي ڇا؟

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 61)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

وَمِن دونِهِما جَنَّتانِ (آيت : 62)

۽ انهن ٻن باغن کان سواءِ ٻه باغ ٻيا (به) آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 63)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

مُدهامَّتانِ (آيت : 64)

اهي (ٻئي) ڏاڍا گهاٽا سرسبز آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 65)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِما عَينانِ نَضّاخَتانِ (آيت : 66)

انهن ٻنهي ۾ ڦوهارا هڻندڙ چشما آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 67)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِما فٰكِهَةٌ وَنَخلٌ وَرُمّانٌ (آيت : 68)

انهن ٻنهين ۾ ميوا ۽ خرما ۽ ڏاڙهيون آهن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 69)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

فيهِنَّ خَيرٰتٌ حِسانٌ (آيت : 70)

انهن باغن ۾ خوش خلق ۽ سهڻيون زالون هونديون.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 71)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

حورٌ مَقصورٰتٌ فِى الخِيامِ (آيت : 72)

اهي ڪارين اکين واريون حورون تنبن ۾ لڪل ويٺيون هونديون.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 73)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پالڻهار جي ڪهڙين نعمتن جو انڪار ڪندو؟

لَم يَطمِثهُنَّ إِنسٌ قَبلَهُم وَلا جانٌّ (آيت : 74)

تن کي انهن کان اڳي نه ڪنهن انسان هٿ لاتو هوندو ۽ نه ڪنهن جن.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 75)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

مُتَّكِـٔينَ عَلىٰ رَفرَفٍ خُضرٍ وَعَبقَرِىٍّ حِسانٍ (آيت : 76)

اهي ساون غاليچن ۽ نفيس مسندن تي ٽيڪ لڳائي (ويٺا) هوندا.

فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (آيت : 77)

ته پوءِ اوهين ٻئي پنهنجي پروردگار جي ڪهڙين (ڪهڙين) نعمتن جو انڪار ڪندو.

تَبٰرَكَ اسمُ رَبِّكَ ذِى الجَلٰلِ وَالإِكرامِ (آيت : 78)

(اي رسول) تنهنجو پروردگار جو جلال ۽ ڪرامت وارو آهي تنهن جو نالو وڏي برڪت وارو آهي.


مالي سھائتا ڪندڙ:

© سنڌسلامت ڊاٽ ڪام 2017 - 2025