| اقتَرَبَتِ السّاعَةُ وَانشَقَّ القَمَرُ (آيت : 1) |
|
قيامت جي گهڙي اچي ويجهي ٿي ۽ چنڊ چيرجي پيو |
| وَإِن يَرَوا ءايَةً يُعرِضوا وَيَقولوا سِحرٌ مُستَمِرٌّ (آيت : 2) |
|
پر انهن جي حالت اها آهي، جو کڻي ڪابه نشاني ڏسن ته به منهن موڙي هليا وڃن ٿا ۽ چون ٿا: اهو ته جادو آهي، جيڪو هلندو پيو اچي |
| وَكَذَّبوا وَاتَّبَعوا أَهواءَهُم وَكُلُّ أَمرٍ مُستَقِرٌّ (آيت : 3) |
|
انهن ڪوڙو سڏيو ۽ پنهنجن نفسن جي خواهشن جي ڪڍ لڳا ۽ هر ڳالهه کي نيٺ توڙ تي پهچڻو آهي |
| وَلَقَد جاءَهُم مِنَ الأَنباءِ ما فيهِ مُزدَجَرٌ (آيت : 4) |
|
انهن ماڻهن جي آڏو (اڳين قومن جا) احوال پهچي چڪا آهن، جن ۾ سرڪشيءَ کان پاسو ڪرڻ لاءِ عبرت جو ڪافي سامان آهي |
| حِكمَةٌ بٰلِغَةٌ فَما تُغنِ النُّذُرُ (آيت : 5) |
|
۽ اهڙي حڪمت به جيڪا نصيحت جي مقصد جو چڱيءَ طرح پورائو ڪرڻ واري آهي، پر ڊيڄارڻ انهن لاءِ بيڪار آهي |
| فَتَوَلَّ عَنهُم يَومَ يَدعُ الدّاعِ إِلىٰ شَيءٍ نُكُرٍ (آيت : 6) |
|
پوءِ اي نبي! انهن کان منهن موڙ. جنهن ڏينهن سڏڻ وارو اڻ وڻندڙ شيءِ ڏانهن سڏيندو |
| خُشَّعًا أَبصٰرُهُم يَخرُجونَ مِنَ الأَجداثِ كَأَنَّهُم جَرادٌ مُنتَشِرٌ (آيت : 7) |
|
ماڻهو هيسيل نگاهن سان پنهنجي قبرن مان ائين نڪري ايندا، ڄڻ ته ٽـڙيل پکڙيل ماڪڙ آهن |
| مُهطِعينَ إِلَى الدّاعِ يَقولُ الكٰفِرونَ هٰذا يَومٌ عَسِرٌ (آيت : 8) |
|
سڏڻ واري ڏانهن ڊوڙندي وڃي رهيا هوندا ۽ اهي ئي ڪافر (جيڪي دنيا ۾ ان جو انڪار ڪندا هئا) ان وقت چوندا ته اڄوڪو ڏينهن ته ڏاڍو ڏکيو آهي |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ فَكَذَّبوا عَبدَنا وَقالوا مَجنونٌ وَازدُجِرَ (آيت : 9) |
|
انهن کان اڳ نوح جي قوم ڪوڙو سڏيو هو. انهن اسان جي ٻانهي کي ڪوڙو چيو ۽ چيائون ته هي چريو آهي ۽ دڙڪا داٻ ڏنائونس |
| فَدَعا رَبَّهُ أَنّى مَغلوبٌ فَانتَصِر (آيت : 10) |
|
نيٺ هن پنهنجي رب کي ٻاڏايو ته "مونکي زير ڪيو ويو آهي، هاڻي تون ئي کانئن پلئه وٺ" |
| فَفَتَحنا أَبوٰبَ السَّماءِ بِماءٍ مُنهَمِرٍ (آيت : 11) |
|
ته پوءِ اسان زورائتي برسات سان آسمان جا در کولي ڇڏيا |
| وَفَجَّرنَا الأَرضَ عُيونًا فَالتَقَى الماءُ عَلىٰ أَمرٍ قَد قُدِرَ (آيت : 12) |
|
۽ زمين کي چيري چشما بڻائي ڇڏيا، پوءِ اهو سمورو پاڻي اهو ڪم پورو ڪرڻ لاءِ ملي ويو جيڪو مقدر ٿي چڪو هو |
| وَحَمَلنٰهُ عَلىٰ ذاتِ أَلوٰحٍ وَدُسُرٍ (آيت : 13) |
|
۽ نوح کي اسان هڪڙيءَ تختن ۽ ڪوڪن واريءَ (ٻيڙيءَ) تي چاڙهي ڇڏيو |
| تَجرى بِأَعيُنِنا جَزاءً لِمَن كانَ كُفِرَ (آيت : 14) |
|
جيڪا اسان جي نظرداريءَ هيٺ پئي هلي، اهو هو بدلو انهيءَ شخص جي خاطر، جنهن جي بي قدري ڪئي وئي هئي |
| وَلَقَد تَرَكنٰها ءايَةً فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 15) |
|
انهيءَ ٻيڙيءَ کي اسان نشاني بڻائي ڇڏيو، پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 16) |
|
پوءِ ڏسو ته ڪهڙو نه هو منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 17) |
|
اسان قرآن کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ذريعو بڻائي ڇڏيو آهي، ڇا پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت عادٌ فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 18) |
|
عاد ڪوڙو سڏيو ته پوءِ ڏسو ته ڪهڙو نه هو منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم ريحًا صَرصَرًا فى يَومِ نَحسٍ مُستَمِرٍّ (آيت : 19) |
|
اسان هڪڙي لاڳيتي نڀاڳ واري ڏينهن مٿن سخت هوا جو طوفان موڪليو |
| تَنزِعُ النّاسَ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ مُنقَعِرٍ (آيت : 20) |
|
جنهن ماڻهن کي ائين مٿي کڻي ٿي اڇلايو، ڄڻ ته هو کجيءَ جا پاڙؤن پٽيل ٿــڙ آهن |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 21) |
|
پوءِ ڏسو ته ڪهڙو نه هو منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 22) |
|
اسان هن قرآن کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ذريعو بڻائي ڇڏيو آهي، ڇا پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُرِ (آيت : 23) |
|
ثمود ڊيڄارڻ کي ڪوڙو سڏيو |
| فَقالوا أَبَشَرًا مِنّا وٰحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنّا إِذًا لَفى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 24) |
|
۽ چوڻ لڳا ته "هڪڙو اڪيلو ماڻهو جيڪو اسان منجهان ئي آهي، ڇا اسان ان جي ڪڍ لڳون؟ پوءِ ته اسان ٿياسون راهه کان ٿـڙيل ۽ چريائيءَ ۾ پئجي ويل |
| أَءُلقِىَ الذِّكرُ عَلَيهِ مِن بَينِنا بَل هُوَ كَذّابٌ أَشِرٌ (آيت : 25) |
|
ڇا اسان منجهه بس اهوئي هو، جنهن تي ذڪر (ڪتاب) نازل ڪيو ويو؟ نه نه، اصل ڳالهه اها آهي ته اهو آهي حد درجي جو ڪوڙو ۽ هٺيلو" |
| سَيَعلَمونَ غَدًا مَنِ الكَذّابُ الأَشِرُ (آيت : 26) |
|
(پوءِ اسان پنهنجي نبيءَ کي چيو ته) "سڀاڻي ئي پتو پوندن ته ڪير آهي حد درجي جو ڪوڙو ۽ هٺيلو" |
| إِنّا مُرسِلُوا النّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم وَاصطَبِر (آيت : 27) |
|
اسان انهن لاءِ ڏاچيءَ کي آزمائش بڻائي موڪليون ٿا، پوءِ صبر سان ويٺو ڏس ته سندن پڇاڙي ڇا ٿي ٿئي |
| وَنَبِّئهُم أَنَّ الماءَ قِسمَةٌ بَينَهُم كُلُّ شِربٍ مُحتَضَرٌ (آيت : 28) |
|
ٻڌائي ڇڏ ته "پاڻي ورهايل هوندو سندن ۽ ڏاچيءَ جي وچ ۾ ۽ هر ڪو پنهنجي واري جي ڏينهن پاڻيءَ تي ايندو" |
| فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطىٰ فَعَقَرَ (آيت : 29) |
|
نيٺ هنن پنهنجي سنگتيءَ کي سڏيو ۽ هن ان ڪم جو بار کنيو ۽ ڏاچيءَ جون کچون ڪپي ماري وڌائينس |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 30) |
|
پوءِ ڏس ته ڪهڙو نه هو منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم صَيحَةً وٰحِدَةً فَكانوا كَهَشيمِ المُحتَظِرِ (آيت : 31) |
|
اسان مٿن هڪڙو ئي ڪڙڪو ڪيو ۽ هو واڙي واري جي لتاڙيل لوڙهي وانگر ڪــُـٽو بڻجي ويا |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 32) |
|
اسان هن قرآن کي نصيحت لاءِ آسان ذريعو بڻائي ڇڏيو آهي، ڇا پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت قَومُ لوطٍ بِالنُّذُرِ (آيت : 33) |
|
لوط جي قوم ڊيڄارڻ کي ڪوڙو سڏيو |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم حاصِبًا إِلّا ءالَ لوطٍ نَجَّينٰهُم بِسَحَرٍ (آيت : 34) |
|
ته اسان مٿن پٿرن جو وسڪارو ڪندڙ هوا موڪلي، جنهن کان فقط لوط جا گهر وارا بچي ويا، انهن کي اسان پنهنجي فضل سان اسر مهل بچائي ڪڍي ڇڏيو |
| نِعمَةً مِن عِندِنا كَذٰلِكَ نَجزى مَن شَكَرَ (آيت : 35) |
|
اهڙيءَ طرح اسان اجر ڏيندا آهيون، هر انهيءَ شخص کي جيڪو شڪر ٿو ڪري |
| وَلَقَد أَنذَرَهُم بَطشَتَنا فَتَمارَوا بِالنُّذُرِ (آيت : 36) |
|
لوط پنهنجيءَ قوم کي اسان جي پڪڙ کان خبردار ڪيو پر ڊيڄارڻ تي اعتبار نه ڪندي هنن تڪرار ڪيو |
| وَلَقَد رٰوَدوهُ عَن ضَيفِهِ فَطَمَسنا أَعيُنَهُم فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 37) |
|
۽ وري هنن کيس پنهنجن مهمانن جي حفاظت ڪرڻ کان باز رکڻ جي ڪوشش ڪئي. نيٺ اسان سندن ديد ئي کسي ڇڏي ته چکو مزو منهنجي عذاب جو ۽ منهنجي ڊيڄارڻ جو |
| وَلَقَد صَبَّحَهُم بُكرَةً عَذابٌ مُستَقِرٌّ (آيت : 38) |
|
۽ صبح ساجهر ئي هڪڙي عذاب جيڪو ٽرڻو ئي نه هو کين اچي ورتو |
| فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 39) |
|
پوءِ چکو مزو منهنجي عذاب جو ۽ منهنجي ڊيڄارڻ جو |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 40) |
|
اسان هن قرآن کي نصيحت لاءِ آسان ذريعو بڻائي ڇڏيو آهي، ڇا پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| وَلَقَد جاءَ ءالَ فِرعَونَ النُّذُرُ (آيت : 41) |
|
۽ فرعون وارن وٽ به ڊيڄارڻ وارا آيا هئا |
| كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا كُلِّها فَأَخَذنٰهُم أَخذَ عَزيزٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 42) |
|
مگر انهن اسان جي سمورين نشانين کي ڪوڙو ڪوٺيو، نيٺ اسان کين ائين پڪڙيو، جيئن ڪو زبردست طاقت وارو پڪڙيندو آهي |
| أَكُفّارُكُم خَيرٌ مِن أُولٰئِكُم أَم لَكُم بَراءَةٌ فِى الزُّبُرِ (آيت : 43) |
|
ڇا توهان وارا ڪافر ڪو انهن کان ڀلا آهن؟ يا مٿان لٿل ڪتابن ۾ توهان لاءِ ڪو معافيءَ جو اعلان آهي؟ |
| أَم يَقولونَ نَحنُ جَميعٌ مُنتَصِرٌ (آيت : 44) |
|
يا وري چون ٿا ته اسان هڪڙو مضبوط جٿو آهيون، پنهنجو بچاءُ ڪري وٺنداسون؟ |
| سَيُهزَمُ الجَمعُ وَيُوَلّونَ الدُّبُرَ (آيت : 45) |
|
سگهوئي اهو جٿو هارائيندو ۽ اهي سڀ پٺي ڏيئي ڀڄندا |
| بَلِ السّاعَةُ مَوعِدُهُم وَالسّاعَةُ أَدهىٰ وَأَمَرُّ (آيت : 46) |
|
بلڪه انهن سان پڄڻ لاءِ اصل وعدي وارو وقت ته قيامت آهي ۽ اها وڏي آفت ۽ ڏاڍي سخت گهڙي آهي |
| إِنَّ المُجرِمينَ فى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 47) |
|
اهي ڏوهاري حقيقت ۾ ڀــُـل ۾ پيل آهن ۽ عقل به چــَـٽُ ٿي ويو اٿن |
| يَومَ يُسحَبونَ فِى النّارِ عَلىٰ وُجوهِهِم ذوقوا مَسَّ سَقَرَ (آيت : 48) |
|
جنهن ڏينهن اهي منهن ڀر باهه ۾ گهليا ويندا ته چيو ويندن ته چکو مزو جهنم جي لــَـهس جو |
| إِنّا كُلَّ شَيءٍ خَلَقنٰهُ بِقَدَرٍ (آيت : 49) |
|
اسان هر شيءِ هڪ اندازي سان پيدا ڪئي آهي |
| وَما أَمرُنا إِلّا وٰحِدَةٌ كَلَمحٍ بِالبَصَرِ (آيت : 50) |
|
۽ اسان جو حڪم بس هڪ ئي حڪم هوندو آهي ۽ اک ڇنڀ ۾ عمل ۾ اچي ويندو آهي |
| وَلَقَد أَهلَكنا أَشياعَكُم فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 51) |
|
توهان جهڙن ته گهڻن کي ئي اسان برباد ڪري چڪا آهيون، پوءِ آهي ڪو نصيحت پرائڻ وارو؟ |
| وَكُلُّ شَيءٍ فَعَلوهُ فِى الزُّبُرِ (آيت : 52) |
|
جيڪي ڪجهه به انهن ڪيو سو سڀ دفترن ۾ لکيل آهي |
| وَكُلُّ صَغيرٍ وَكَبيرٍ مُستَطَرٌ (آيت : 53) |
|
۽ هر ڪا ننڍي توڙي وڏي ڳالهه لکي پئي آهي |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَنَهَرٍ (آيت : 54) |
|
نافرمانيءَ کان بچڻ وارا بيشڪ باغن ۽ نهرن ۾ هوندا |
| فى مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 55) |
|
سچيءَ عزت واري هنڌ، وڏي اختيار واري بادشاهه جي ويجهو |