| اقتَرَبَتِ السّاعَةُ وَانشَقَّ القَمَرُ (آيت : 1) |
|
ساعت ويجهي آئي ۽ چنڊ چير جي پيو- |
| وَإِن يَرَوا ءايَةً يُعرِضوا وَيَقولوا سِحرٌ مُستَمِرٌّ (آيت : 2) |
|
۽ جيڪڏهن ڪا نشاني ڏسندا ته منهن موڙيندا ۽ چوندا ته ”هي ته اڳوڻو جادو آهي.“ |
| وَكَذَّبوا وَاتَّبَعوا أَهواءَهُم وَكُلُّ أَمرٍ مُستَقِرٌّ (آيت : 3) |
|
۽ ڪوڙ ڄاتائون ۽ پنهنجن سڌن تي هليا- هر ڪو ڪم پنهنجي وقت تي ٺهرايل آهي. |
| وَلَقَد جاءَهُم مِنَ الأَنباءِ ما فيهِ مُزدَجَرٌ (آيت : 4) |
|
۽ بيشڪ انهن وٽ اُهي خبرون آيل آهن؛ جن ۾ جِهڻڪ آهي. |
| حِكمَةٌ بٰلِغَةٌ فَما تُغنِ النُّذُرُ (آيت : 5) |
|
پوري ڏاهپ آهي؛ پوءِ عبرت جون ڳالهيون کين فائدو نٿيون ڏين. |
| فَتَوَلَّ عَنهُم يَومَ يَدعُ الدّاعِ إِلىٰ شَيءٍ نُكُرٍ (آيت : 6) |
|
تنهن ڪري انهن کان منهن موڙ، جنهن ڏينهن سڏيندڙ اڻ وڻندڙ شيءِ ڏانهن سڏيندو؛ |
| خُشَّعًا أَبصٰرُهُم يَخرُجونَ مِنَ الأَجداثِ كَأَنَّهُم جَرادٌ مُنتَشِرٌ (آيت : 7) |
|
تڏهن قبرن مان جِهڪين اکين سان ائين ٻاهر نڪرندا؛ جو ڄڻڪ اهي پکڙيل مڪڙ آهن! |
| مُهطِعينَ إِلَى الدّاعِ يَقولُ الكٰفِرونَ هٰذا يَومٌ عَسِرٌ (آيت : 8) |
|
سڏيندڙ ڏانهن ڊوڙندا ويندا_ ڪافر چوندا ته ”هيءُ سخت ڏينهن آهي!“ |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ فَكَذَّبوا عَبدَنا وَقالوا مَجنونٌ وَازدُجِرَ (آيت : 9) |
|
انهن کان اڳ نوح جي قوم ڪوڙ ڀانيو؛ پوءِ اسان جي ٻانهي کي ڪوڙو ڄاتائون ۽ چيائون ته ”چريو آهي“ ۽ ساڻس سخت ڳالهايو ويو. |
| فَدَعا رَبَّهُ أَنّى مَغلوبٌ فَانتَصِر (آيت : 10) |
|
پوءِ هن پنهنجي رب کي سڏ ڪيو ته ”تحقيق آءُ هيڻو آهيان؛ تنهن ڪري تون انهن کي پهچ.“ (يعني مدد ڪريمِ) |
| فَفَتَحنا أَبوٰبَ السَّماءِ بِماءٍ مُنهَمِرٍ (آيت : 11) |
|
پوءِ آسمان جا دروازا گهڻي وهندڙ پاڻي سان کولياسون. |
| وَفَجَّرنَا الأَرضَ عُيونًا فَالتَقَى الماءُ عَلىٰ أَمرٍ قَد قُدِرَ (آيت : 12) |
|
۽ زمين مان چشما جاري ڪياسون، پاڻي جنهن ڪم لاءِ مقرر ٿيل هو، انهي لاءِ اچي گڏيو. |
| وَحَمَلنٰهُ عَلىٰ ذاتِ أَلوٰحٍ وَدُسُرٍ (آيت : 13) |
|
۽ نوح کي تختن ۽ ميخن واريءَ ٻيڙيءَ تي چاڙهيوسون. |
| تَجرى بِأَعيُنِنا جَزاءً لِمَن كانَ كُفِرَ (آيت : 14) |
|
جا اسان جي اکين آڏو هلي ٿي_ انهي شخص جي بدلي وٺڻ لاءِ، جنهن کي نه مڃيو ويو. |
| وَلَقَد تَرَكنٰها ءايَةً فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 15) |
|
۽ بيشڪ انهي (سزا) کي هڪ نشاني ڪئي سون، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 16) |
|
پوءِ ڏس، ته منهنجو عذاب ۽ ڊيڄارڻ ڪيئن هو! |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 17) |
|
بيشڪ اسان قرآن کي نصيحت لاءِ سولو ڪيو آهي، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت عادٌ فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 18) |
|
عاد جي قوم (نبيءَ کي) ڪوڙو ڀانيو، پوءِ منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو! |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم ريحًا صَرصَرًا فى يَومِ نَحسٍ مُستَمِرٍّ (آيت : 19) |
|
اسان سخت طوفان کي وڏي نڀاڳي ڏينهن ۾ انهن تي موڪليو. |
| تَنزِعُ النّاسَ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ مُنقَعِرٍ (آيت : 20) |
|
جنهن ماڻهن کي اُکيڙيو ٿي، ڄڻڪ اهي پاڙون پٽيل کجيءَ جا ٿڙ آهن. |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 21) |
|
پوءِ منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو! |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 22) |
|
بيشڪ اسان قرآن کي نصيحت لاءِ سولو ڪيو آهي، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُرِ (آيت : 23) |
|
ثمود جي قوم ڊيڄاريندڙن کي ڪوڙو ڀانيو. |
| فَقالوا أَبَشَرًا مِنّا وٰحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنّا إِذًا لَفى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 24) |
|
چيائون ته اسان پاڻ مان هڪ شخص جي ، تابعداري ڪيون ڇا؟ تڏهن ته اسين گمراهي ۽ چريائي ۾ هونداسون. |
| أَءُلقِىَ الذِّكرُ عَلَيهِ مِن بَينِنا بَل هُوَ كَذّابٌ أَشِرٌ (آيت : 25) |
|
اسان جي وچان انهي تي ئي نصيحت نازل ڪئي ويئي ڇا؟ بلڪ اُهو وڏو ڪوڙو ۽ پاڻ پڏائيندڙ آهي. |
| سَيَعلَمونَ غَدًا مَنِ الكَذّابُ الأَشِرُ (آيت : 26) |
|
(اسان چيو ته) ”سڀان ڄاڻندا، ته پاڻ پڏائيندڙ ۽ وڏو ڪوڙو ڪير آهي؟ |
| إِنّا مُرسِلُوا النّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم وَاصطَبِر (آيت : 27) |
|
بيشڪ اسين انهن جي آزمائش لاءِ ڏاچي موڪلينداسون، پوءِ (اي صالح) انهن جو انتظار ڪر ۽ صبر ڪر. |
| وَنَبِّئهُم أَنَّ الماءَ قِسمَةٌ بَينَهُم كُلُّ شِربٍ مُحتَضَرٌ (آيت : 28) |
|
انهن کي خبردار ڪر، ته انهن جي وچ ۾ پاڻي وراهيل آهي، جو هر هڪ واري تي حاضر ٿئي.“ |
| فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطىٰ فَعَقَرَ (آيت : 29) |
|
پوءِ پنهنجي ساٿيءَ کي سڏيائون، پوءِ انهيءَ وڌيڪ قدم کنيو ۽ ڏاچيءَ کي منڊو ڪيائين. |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 30) |
|
پوءِ ڏس ته منهنجو عذاب ۽ ڊيڄارڻ ڪيئن هئو؟ |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم صَيحَةً وٰحِدَةً فَكانوا كَهَشيمِ المُحتَظِرِ (آيت : 31) |
|
اسان هڪ ڌڪاءُ انهن تي موڪليو، پوءِ ڦِٽل ڪاٺين جي واڙ وانگر ٿي پيا- |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 32) |
|
بيشڪ اسان قرآن کي نصيحت لاءِ سولو ڪيو آهي، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت قَومُ لوطٍ بِالنُّذُرِ (آيت : 33) |
|
لوط جي قوم ڊيڄاريندڙن کي ڪوڙو ڄاتو. |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم حاصِبًا إِلّا ءالَ لوطٍ نَجَّينٰهُم بِسَحَرٍ (آيت : 34) |
|
اسان انهن تي پٿريون وسائيندڙ واءُ موڪليو، سواءِ لوط جي گهر وارن جي، جو انهن کي فجر وقت بچايوسون |
| نِعمَةً مِن عِندِنا كَذٰلِكَ نَجزى مَن شَكَرَ (آيت : 35) |
|
پنهنجي طرفان ڪيل فضل سان، جنهن شڪرانو ڪيو، ان کي اهڙيءَ طرح بدلو ٿا ڏيون. |
| وَلَقَد أَنذَرَهُم بَطشَتَنا فَتَمارَوا بِالنُّذُرِ (آيت : 36) |
|
۽ انهن کي اسان جي وٺ پڪڙ کان ڊيڄاريو ويو، پوءِ اُلٽو انهن ڊيڄاريندڙن سان تڪرار ڪيو. |
| وَلَقَد رٰوَدوهُ عَن ضَيفِهِ فَطَمَسنا أَعيُنَهُم فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 37) |
|
۽ مهمانن بابت ڇڪتاڻ ڪيائون، پوءِ انهن جي اکين کي وڃايوسون_ پوءِ (چيوسون ته) ”منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ چکو.“ |
| وَلَقَد صَبَّحَهُم بُكرَةً عَذابٌ مُستَقِرٌّ (آيت : 38) |
|
۽ انهن لاءِ جيڪو عذاب مقرر ٿيل هو، سو مٿن صبح جو اچي پيو. |
| فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 39) |
|
پوءِ (چيوسون ته) ”چکو منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ!“ |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 40) |
|
بيشڪ اسان قرآن کي نصيحت وٺڻ لاءِ سولو ڪيو آهي، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| وَلَقَد جاءَ ءالَ فِرعَونَ النُّذُرُ (آيت : 41) |
|
۽ فرعون جي قوم ڏانهن ڊيڄاريندڙ آيا. |
| كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا كُلِّها فَأَخَذنٰهُم أَخذَ عَزيزٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 42) |
|
هنن اسان جي سڀني نشانين کي ڪوڙو ڄاتو، تنهن ڪري کين غالب پڪڙڻ واري وانگر پڪڙيوسون. |
| أَكُفّارُكُم خَيرٌ مِن أُولٰئِكُم أَم لَكُم بَراءَةٌ فِى الزُّبُرِ (آيت : 43) |
|
(اي قريشيو!) اوهان جا ڪافر انهن کان وڌيڪ چڱا آهن ڇا؟ يا اوهان لاءِ اڳين ڪتابن ۾ ڪا ڇوٽڪاري جي چٺي آهي ڇا؟ |
| أَم يَقولونَ نَحنُ جَميعٌ مُنتَصِرٌ (آيت : 44) |
|
چون ٿا ته ”اسين وير وٺڻ واري جماعت آهيون.“ |
| سَيُهزَمُ الجَمعُ وَيُوَلّونَ الدُّبُرَ (آيت : 45) |
|
انهي جماعت کي جلد شڪست ڏبي ۽ هو پٺي ڏيئي ڀڄندا. |
| بَلِ السّاعَةُ مَوعِدُهُم وَالسّاعَةُ أَدهىٰ وَأَمَرُّ (آيت : 46) |
|
پر سندن انجام جي جاءِ قيامت آهي ۽ قيامت ڏاڍي سخت ۽ ڪؤڙي آهي. |
| إِنَّ المُجرِمينَ فى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 47) |
|
بيشڪ ڏوهاري گمراهي ۽ چريائي ۾ آهن. |
| يَومَ يُسحَبونَ فِى النّارِ عَلىٰ وُجوهِهِم ذوقوا مَسَّ سَقَرَ (آيت : 48) |
|
جنهن ڏينهن انهن کي منهن ڀر باهه ۾ گهلبو، (۽ چئبو ته) ”هاڻي دوزخ جي ڇُهڻ جومزو چکو.“ |
| إِنّا كُلَّ شَيءٍ خَلَقنٰهُ بِقَدَرٍ (آيت : 49) |
|
اسان هر هڪ شيءِ کي ٺهرايل انداز سان ئي بنايو آهي. |
| وَما أَمرُنا إِلّا وٰحِدَةٌ كَلَمحٍ بِالبَصَرِ (آيت : 50) |
|
۽ اسان جو ڪم اک ڇنڀ ۾ ٿيڻ جهڙو حڪم آهي. |
| وَلَقَد أَهلَكنا أَشياعَكُم فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 51) |
|
۽ بيشڪ اسان اوهان جهڙيون ڪئين ٽوليون ناس ڪيون، پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو! |
| وَكُلُّ شَيءٍ فَعَلوهُ فِى الزُّبُرِ (آيت : 52) |
|
جيڪي به ڪيو اٿن، سو سڀ ڪتاب ۾ (لکيل) آهي. |
| وَكُلُّ صَغيرٍ وَكَبيرٍ مُستَطَرٌ (آيت : 53) |
|
۽ سڀڪو ننڍو وڏو لکيل آهي_ |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَنَهَرٍ (آيت : 54) |
|
بيشڪ نيڪ باغن ۽ نهرن ۾ هوندا. |
| فى مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 55) |
|
اهي سچيءَ مجلس ۾ سگهه واري بادشاهه وٽ هوندا. |