| اقتَرَبَتِ السّاعَةُ وَانشَقَّ القَمَرُ (آيت : 1) |
|
قيامت جي گهڙي ويجهو اچي پھتي ۽ چنڊ ٻه اڌ ٿي ويو. |
| وَإِن يَرَوا ءايَةً يُعرِضوا وَيَقولوا سِحرٌ مُستَمِرٌّ (آيت : 2) |
|
۽ جيڪڏهن هي ماڻهو ڪابه نشاني ڏسندا آهن ته منھن ڦيريندا آهن ۽ چوندا آهن ته اهو شروع کان وٺي هلندڙ جادو آهي. |
| وَكَذَّبوا وَاتَّبَعوا أَهواءَهُم وَكُلُّ أَمرٍ مُستَقِرٌّ (آيت : 3) |
|
۽ انهن ڪوڙو ڪيو ۽ پنھنجي نفساني خواهشن جي پويان لڳا. (بھرحال) هر ڪم پنھنجي وقت تي پورو ٿيندو آهي. |
| وَلَقَد جاءَهُم مِنَ الأَنباءِ ما فيهِ مُزدَجَرٌ (آيت : 4) |
|
بيشڪ انهن ماڻهن وٽ (گذريل قومن جا) احوال اچي چڪا آهن، جن ۾ (کين) چتاءُ ڏنل آهي. |
| حِكمَةٌ بٰلِغَةٌ فَما تُغنِ النُّذُرُ (آيت : 5) |
|
ان ۾ وڏي حڪمت ۽ نصيحت به ڪيل آهي. پر اهي ڳالهيون انهن تي اثر ئي نٿيون ڪن. |
| فَتَوَلَّ عَنهُم يَومَ يَدعُ الدّاعِ إِلىٰ شَيءٍ نُكُرٍ (آيت : 6) |
|
(اي نبيﷺ!) بس توهان انهن ماڻهن کي (ان ڏينھن تائين) ڇڏي ڏيو جنھن ڏينھن سڏڻ وارو (ملائڪ) کين اڻ وڻندڙ شيءِ ڏانھن سڏيندو. |
| خُشَّعًا أَبصٰرُهُم يَخرُجونَ مِنَ الأَجداثِ كَأَنَّهُم جَرادٌ مُنتَشِرٌ (آيت : 7) |
|
پوءِ هي ماڻهو پنھنجي ڪومايل اکين سان قبرن مان ايئن نڪرندا ڄڻ ته کنڊڙيل ماڪڙ هجي. |
| مُهطِعينَ إِلَى الدّاعِ يَقولُ الكٰفِرونَ هٰذا يَومٌ عَسِرٌ (آيت : 8) |
|
هو سڏڻ واري ڏي ڀڄندا ويندا. (ان وقت) ڪافر چوندا ته هي ته تمام ڏکيو ڏينھن آهي. |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ فَكَذَّبوا عَبدَنا وَقالوا مَجنونٌ وَازدُجِرَ (آيت : 9) |
|
انهن کان اڳ نوح ($) جي قوم به (ان ڳالهه کي) ڪوڙو سمجهيو ۽ اسان جي ٻانهي کي ڪوڙو ڪيو ۽ چيو ته هي ديوانو آهي ۽ (کيس) دڙڪا به ڏنا . |
| فَدَعا رَبَّهُ أَنّى مَغلوبٌ فَانتَصِر (آيت : 10) |
|
پوءِ هُن پنھنجي پالڻھار کي سڏيو ته بيشڪ مان بي وس ٿي ويو آهيان. بس! انهن ماڻهن کان تون ئي بدلو وٺ. |
| فَفَتَحنا أَبوٰبَ السَّماءِ بِماءٍ مُنهَمِرٍ (آيت : 11) |
|
پوءِ اسان آسمان جا دروازا زبردست برسات لاءِ کولي ڇڏيا. |
| وَفَجَّرنَا الأَرضَ عُيونًا فَالتَقَى الماءُ عَلىٰ أَمرٍ قَد قُدِرَ (آيت : 12) |
|
۽ زمين مان چشما جاري ڪري ڇڏيا. پوءِ پاڻي (چوڌاري) گڏ ٿي ويو ان ڪم لاءِ جنھن جو فيصلو ڪيو ويو هو. |
| وَحَمَلنٰهُ عَلىٰ ذاتِ أَلوٰحٍ وَدُسُرٍ (آيت : 13) |
|
پوءِ اسان (نوح $) کي تختن ۽ ڪلين واري ٻيڙي تي سوار ڪيو . |
| تَجرى بِأَعيُنِنا جَزاءً لِمَن كانَ كُفِرَ (آيت : 14) |
|
جيڪو اسان جي حفاظت ۾ هلي رهيو هو. ( انهن ماڻهن) جنھن شخص جي بي قدري ڪئي هئي هي ان جو بدلو هو. |
| وَلَقَد تَرَكنٰها ءايَةً فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 15) |
|
پوءِ اُن ٻيڙي کي هڪ نشاني ٺاهي ڇڏيو. پوءِ آهي ڪير نصيحت حاصل ڪرڻ وارو؟ |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 16) |
|
پوءِ منھنجو عذاب ۽ منھنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو؟ |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 17) |
|
۽ اسان قرآن مجيد کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ڪيو آهي. پوءِ آهي ڪير نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت عادٌ فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 18) |
|
عاد قوم به ڪوڙو ڪيو. پوءِ منھنجو عذاب ۽ منھنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو؟ |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم ريحًا صَرصَرًا فى يَومِ نَحسٍ مُستَمِرٍّ (آيت : 19) |
|
بيشڪ اسان انهن جي مٿان هڪ نڀاڳ کنيل واري ڏينھن زبردست طوفاني هوا موڪلي. |
| تَنزِعُ النّاسَ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ مُنقَعِرٍ (آيت : 20) |
|
جيڪا ماڻهن کي ايئن پئي ڪيرائي ڄڻ ته هو پاڙون پٽيل کجيءَ جا کوکلا ٿُڙ هُجن. |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 21) |
|
پوءِ منھنجو عذاب ۽ منھنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو؟ |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 22) |
|
۽ اسان قرآن مجيد کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ڪيو آهي. پوءِ آهي ڪير نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُرِ (آيت : 23) |
|
ثمود قوم به ڊيڄاريندڙن کي ڪوڙو ڪيو. |
| فَقالوا أَبَشَرًا مِنّا وٰحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنّا إِذًا لَفى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 24) |
|
چيائون ته ڇا اسان پنھنجي قوم مان هڪڙي ماڻهوءَ جي پيروي ڪريون؟ (جيڪڏهن ايئن ڪيو) ته پوءِ اسان واقعي گمراهه ٿي وياسين ۽ اها اسان جي بيوقوفي چئبي. |
| أَءُلقِىَ الذِّكرُ عَلَيهِ مِن بَينِنا بَل هُوَ كَذّابٌ أَشِرٌ (آيت : 25) |
|
ڇا اسان مان رڳو اُن تي نصيحت نازل ڪئي وئي آهي؟ هي ته وڏو ڪوڙو ۽ پاڻ پڏائيندڙ ماڻهو آهي. |
| سَيَعلَمونَ غَدًا مَنِ الكَذّابُ الأَشِرُ (آيت : 26) |
|
پر انهن کي سڀاڻي ئي خبر پئجي ويندي ته ڪير ڪوڙو ۽ ڪير پاڻ پڏائيندڙ آهي؟ |
| إِنّا مُرسِلُوا النّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم وَاصطَبِر (آيت : 27) |
|
بيشڪ اسان سندن آزمائش لاءِ ڏاچيءَ کي موڪليون ٿا. بس! تون کين انتظار ۽ صبر سان ويٺو ڏسجان. |
| وَنَبِّئهُم أَنَّ الماءَ قِسمَةٌ بَينَهُم كُلُّ شِربٍ مُحتَضَرٌ (آيت : 28) |
|
۽ انهن کي ٻڌائي ڇڏ ته بيشڪ پاڻي توهان ۽ ڏاچيءَ جي وچ ۾(پيئڻ لاءِ) ورهايل آهي (هاڻي) هرڪو پنھنجي واري تي (کوهه تان پاڻي ڀرڻ لاءِ) اچي. |
| فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطىٰ فَعَقَرَ (آيت : 29) |
|
پوءِ انهن پنھنجي ئي ساٿي کي سڏيو (۽ کيس ذميداري ڏني) پوءِ اُن (ڏاچيءَ کي) منڊڙو ڪري ماري ڇڏيو. |
| فَكَيفَ كانَ عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 30) |
|
پوءِ منھنجو عذاب ۽ منھنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هو؟ |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم صَيحَةً وٰحِدَةً فَكانوا كَهَشيمِ المُحتَظِرِ (آيت : 31) |
|
بيشڪ اسان اُنهن جي مٿان هڪ سخت رَڙ موڪلي پوءِ هو لوڙهي (يعني پَيهر) ٺاهيندڙن جي لتاڙيل لوڙهي وانگر ڪُٽو ٿي ويا. |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 32) |
|
۽ اسان قرآن مجيد کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ڪيو آهي. پوءِ آهي ڪير نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| كَذَّبَت قَومُ لوطٍ بِالنُّذُرِ (آيت : 33) |
|
لوط ($) جي قوم به ڊيڄاريندڙ (رسول) کي ڪوڙو ڪيو. |
| إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم حاصِبًا إِلّا ءالَ لوطٍ نَجَّينٰهُم بِسَحَرٍ (آيت : 34) |
|
بيشڪ اسان انهن تي پٿر وسائڻ واري هوا موڪلي. لوط ($) ۽ کيس مڃيندڙن کي اسر مھل (ڪڍي) بچايوسين. |
| نِعمَةً مِن عِندِنا كَذٰلِكَ نَجزى مَن شَكَرَ (آيت : 35) |
|
اهو بچائڻ صرف اسان جي مھرباني جي ڪري هو. اسان شڪر ڪرڻ وارن کي اهڙو ئي بدلو ڏيندا آهيون. |
| وَلَقَد أَنذَرَهُم بَطشَتَنا فَتَمارَوا بِالنُّذُرِ (آيت : 36) |
|
بيشڪ (لوط $ ) انهن ماڻهن کي اسان جي پڪڙ کان ڊيڄاريو هو، پر هو ڊيڄارڻ وارين ڳالهين تي شڪ ظاهر ڪندي جگهڙو ڪندا هئا. |
| وَلَقَد رٰوَدوهُ عَن ضَيفِهِ فَطَمَسنا أَعيُنَهُم فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 37) |
|
هي ماڻهو لوط ($) کان سندس (معزز) مھمان (بُري نيت خاطر) کسڻ لاءِ رُومڙَ ڪري آيا پوءِ اسان کين اکين کان ئي انڌو ڪري ڇڏيو (۽ چيو ته) منھنجي عذاب ۽ منھنجي ڊيڄارڻ جو مزو چکو. |
| وَلَقَد صَبَّحَهُم بُكرَةً عَذابٌ مُستَقِرٌّ (آيت : 38) |
|
۽ بيشڪ صبح جو سوير انهن جي مٿان هميشه رهڻ وارو عذاب آيو. |
| فَذوقوا عَذابى وَنُذُرِ (آيت : 39) |
|
پوءِ منھنجي عذاب ۽ منھنجي ڊيڄارڻ جو مزو چکو. |
| وَلَقَد يَسَّرنَا القُرءانَ لِلذِّكرِ فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 40) |
|
۽ اسان قرآن مجيد کي نصيحت وٺڻ لاءِ آسان ڪيو آهي. پوءِ آهي ڪير نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| وَلَقَد جاءَ ءالَ فِرعَونَ النُّذُرُ (آيت : 41) |
|
۽ بيشڪ فرعون جي قوم ڏانھن (به) ڊيڄاريندڙ آيا. |
| كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا كُلِّها فَأَخَذنٰهُم أَخذَ عَزيزٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 42) |
|
پر انهن به اسان جي سڀني نشانين کي ڪوڙو ڪيو. پوءِ اسان کين اهڙي طرح پڪڙيو جيئن هڪ زبردست طاقت وارو پڪڙيندو آهي. |
| أَكُفّارُكُم خَيرٌ مِن أُولٰئِكُم أَم لَكُم بَراءَةٌ فِى الزُّبُرِ (آيت : 43) |
|
(اي مڪي وارؤ!) ڇا اوهان جا هي ڪافر انهن (مسلمان) ماڻهن کان بھتر آهن؟ يا توهان جي لاءِ آسماني ڪتابن ۾ ڪو معافي نامو لکيل آهي؟ |
| أَم يَقولونَ نَحنُ جَميعٌ مُنتَصِرٌ (آيت : 44) |
|
يا انهن جي چوڻ مطابق ته ”اسان (عذاب کان) بچڻ لاءِ مضبوط جماعت آهيون.“ |
| سَيُهزَمُ الجَمعُ وَيُوَلّونَ الدُّبُرَ (آيت : 45) |
|
(نه!) کين عنقريب شڪست ايندي ۽ هي سڀ (ڪَن ڪِيٽا ڪري) پُٺي ڏيئي ڀڄي ويندا. |
| بَلِ السّاعَةُ مَوعِدُهُم وَالسّاعَةُ أَدهىٰ وَأَمَرُّ (آيت : 46) |
|
اُنهن سان ڪيل وعدي جو اصل وقت ته قيامت آهي. جيڪا تمام سخت ۽ انتھائي تلخ گهڙي آهي. |
| إِنَّ المُجرِمينَ فى ضَلٰلٍ وَسُعُرٍ (آيت : 47) |
|
بيشڪ هي ڏوهاري ماڻهو وڏي گمراهي ۽ وڏي چريائپ ۾ پيل آهن. |
| يَومَ يُسحَبونَ فِى النّارِ عَلىٰ وُجوهِهِم ذوقوا مَسَّ سَقَرَ (آيت : 48) |
|
ان ڏينھن کين (ڳچين کان پڪڙي) اونڌي منهن باهه ۾ گھليو ويندو. (پوءِ چيو ويندن ته) جھنم جي ڪوسي هوا جو مزو چکو. |
| إِنّا كُلَّ شَيءٍ خَلَقنٰهُ بِقَدَرٍ (آيت : 49) |
|
بيشڪ اسان هر شيءِ کي پوري اندازي سان پيدا ڪيو آهي. |
| وَما أَمرُنا إِلّا وٰحِدَةٌ كَلَمحٍ بِالبَصَرِ (آيت : 50) |
|
اسان جو حڪم اک ڇنڀ ۾ ئي عمل ۾ اچي ويندو آهي. |
| وَلَقَد أَهلَكنا أَشياعَكُم فَهَل مِن مُدَّكِرٍ (آيت : 51) |
|
(اي مڪي وارؤ!) اسان توهان جهڙين ڪيترين ئي (ڪافر) قومن کي برباد ڪري چڪا آهيون. پوءِ آهي ڪير نصيحت وٺڻ وارو؟ |
| وَكُلُّ شَيءٍ فَعَلوهُ فِى الزُّبُرِ (آيت : 52) |
|
انهن جو ڪيل هڪ هڪ عمل اعمال نامن ۾ لکيل آهي. |
| وَكُلُّ صَغيرٍ وَكَبيرٍ مُستَطَرٌ (آيت : 53) |
|
هر ننڍي ۽ وڏي شيءِ (باقاعده) لکيل آهي. |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَنَهَرٍ (آيت : 54) |
|
بيشڪ پرهيزگار ماڻهو باغن ۽ نهرن جي وچ ۾ پيا رهندا. |
| فى مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُقتَدِرٍ (آيت : 55) |
|
هو حقيقي عزت واري جاءِ ۾ عظيم بادشاهه جي ويجهو هوندا. |