| وَالنَّجمِ إِذا هَوىٰ (آيت : 1) |
|
قسم آهي تاري جو جڏهن اهو وهامي ويو |
| ما ضَلَّ صاحِبُكُم وَما غَوىٰ (آيت : 2) |
|
توهان جو سنگتي نڪي سڌي رستي کان ٿــِـڙيو آهي ۽ نه غلط راهه تي لڳو آهي |
| وَما يَنطِقُ عَنِ الهَوىٰ (آيت : 3) |
|
هو پنهنجي خواهش وچان نٿو ڳالهائي |
| إِن هُوَ إِلّا وَحىٌ يوحىٰ (آيت : 4) |
|
اهو ته وحي آهي، جيڪو مٿس ڪيو ٿو وڃي |
| عَلَّمَهُ شَديدُ القُوىٰ (آيت : 5) |
|
هن کي ته زبردست طاقت واري سيکاريو آهي |
| ذو مِرَّةٍ فَاستَوىٰ (آيت : 6) |
|
جيڪو وڏي دانائيءَ وارو آهي، هو اچي آڏو بيٺو |
| وَهُوَ بِالأُفُقِ الأَعلىٰ (آيت : 7) |
|
جڏهن جو مٿانهين افق تي هو |
| ثُمَّ دَنا فَتَدَلّىٰ (آيت : 8) |
|
پوءِ ويجهو آيو ۽ مٿي لڙڪي بيٺو |
| فَكانَ قابَ قَوسَينِ أَو أَدنىٰ (آيت : 9) |
|
تان جو ٻن ڪمانن جيترو يا اڃان به گهٽ مفاصلو وڃي بچيو |
| فَأَوحىٰ إِلىٰ عَبدِهِ ما أَوحىٰ (آيت : 10) |
|
تڏهن هن الله جي ٻانهي کي وحي ڪيو، جيڪو به وحي ڪرڻو هوس |
| ما كَذَبَ الفُؤادُ ما رَأىٰ (آيت : 11) |
|
نظر جيڪي ڏٺو دل ان ۾ (ڪوبه) ڪوڙ نه ملايو |
| أَفَتُمٰرونَهُ عَلىٰ ما يَرىٰ (آيت : 12) |
|
پوءِ ڇا توهان ساڻس ان ڳالهه تي جهيڙو ڪريو ٿا، جنهن کي هو اکين سان ڏسي ٿو؟ |
| وَلَقَد رَءاهُ نَزلَةً أُخرىٰ (آيت : 13) |
|
۽ وري ٻئي ڀيري به هن کيس لهندي ڏٺو |
| عِندَ سِدرَةِ المُنتَهىٰ (آيت : 14) |
|
سدرة المنتهيٰ (دنگ واري ٻير جي وڻ) وٽ |
| عِندَها جَنَّةُ المَأوىٰ (آيت : 15) |
|
جنهن جي ڀر ۾ رهڻ واري جنت آهي |
| إِذ يَغشَى السِّدرَةَ ما يَغشىٰ (آيت : 16) |
|
ان وقت ٻير جي وڻ تي ڇانئجي رهيو هو، جيڪي ڇانئجي رهيو هو |
| ما زاغَ البَصَرُ وَما طَغىٰ (آيت : 17) |
|
نڪي اک چنجهجي وئي ۽ نه حد کان ٽپي وئي |
| لَقَد رَأىٰ مِن ءايٰتِ رَبِّهِ الكُبرىٰ (آيت : 18) |
|
۽ هن پنهنجي رب جون وڏيون وڏيون نشانيون ڏٺيون |
| أَفَرَءَيتُمُ اللّٰتَ وَالعُزّىٰ (آيت : 19) |
|
ٻڌايو ته توهان لات ۽ عزيٰ جي حقيقت تي به ڪو غور ڪيو آهي |
| وَمَنوٰةَ الثّالِثَةَ الأُخرىٰ (آيت : 20) |
|
۽ ٽين جيڪا منات ديوي آهي، |
| أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الأُنثىٰ (آيت : 21) |
|
ڇا پٽ توهان لاءِ آهن ۽ ڌيئر الله لاءِ ؟ |
| تِلكَ إِذًا قِسمَةٌ ضيزىٰ (آيت : 22) |
|
اها ته پوءِ ڏاڍي بي ڍنگي ورهاست ٿي |
| إِن هِىَ إِلّا أَسماءٌ سَمَّيتُموها أَنتُم وَءاباؤُكُم ما أَنزَلَ اللَّهُ بِها مِن سُلطٰنٍ إِن يَتَّبِعونَ إِلَّا الظَّنَّ وَما تَهوَى الأَنفُسُ وَلَقَد جاءَهُم مِن رَبِّهِمُ الهُدىٰ (آيت : 23) |
|
اهي ته فقط ڪي نالا آهن، جيڪي توهان ۽ توهان جي ابن ڏاڏن کڻي رکيا آهن، الله انهن لاءِ ڪا ســَـنــَـدَ نازل نه ڪئي آهي. حقيقت ۾ ته ماڻهو پيا رڳو وهمن گمانن تي هلن ۽ نفسن جي خواهشن جا مريد بڻيل آهن، جڏهن ته سندن رب وٽان وٽن هدايت به اچي چڪي آهي |
| أَم لِلإِنسٰنِ ما تَمَنّىٰ (آيت : 24) |
|
انسان لاءِ حق اهو آهي ڇا، جنهن جي هو اجائي ســَـڌَ ڪري؟ |
| فَلِلَّهِ الءاخِرَةُ وَالأولىٰ (آيت : 25) |
|
آخرت توڙي دنيا جو مالڪ ته الله آهي |
| وَكَم مِن مَلَكٍ فِى السَّمٰوٰتِ لا تُغنى شَفٰعَتُهُم شَيـًٔا إِلّا مِن بَعدِ أَن يَأذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشاءُ وَيَرضىٰ (آيت : 26) |
|
آسمانن ۾ گهڻا ئي ملائڪ موجود آهن، انهن جي شفاعت ڪنهن به ڪم نٿي اچي سگهي، جيستائين الله ڪنهن اهڙي شخص جي حق ۾ ان جي اجازت نه ڏئي، جنهن لاءِ هو ڪا درخواست ٻڌڻ گهري ۽ ان کي پسند ڪري |
| إِنَّ الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِالءاخِرَةِ لَيُسَمّونَ المَلٰئِكَةَ تَسمِيَةَ الأُنثىٰ (آيت : 27) |
|
پر جيڪي ماڻهو آخرت کي نٿا مڃين اهي ملائڪن کي ديوين جي نالن سان ٿا سڏين |
| وَما لَهُم بِهِ مِن عِلمٍ إِن يَتَّبِعونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لا يُغنى مِنَ الحَقِّ شَيـًٔا (آيت : 28) |
|
حالانڪه ان معاملي جو کين ڪوبه علم ڪونهي. هو رڳو انومان ٿا ڪڍن ۽ انومان حقيقت جي جاءِ تي ڪوبه ڪم نٿو ڏيئي سگهي |
| فَأَعرِض عَن مَن تَوَلّىٰ عَن ذِكرِنا وَلَم يُرِد إِلَّا الحَيوٰةَ الدُّنيا (آيت : 29) |
|
سو اي نبي! جيڪو شخص اسان جي حڪمن کان منهن ڦيري ٿو ۽ رڳو دنيا جي زندگيءَ جي ئي طلب اٿس |
| ذٰلِكَ مَبلَغُهُم مِنَ العِلمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبيلِهِ وَهُوَ أَعلَمُ بِمَنِ اهتَدىٰ (آيت : 30) |
|
ان کي سندس حال تي ڇڏي ڏي. انهن ماڻهن جي علم جي پهچ بس ايتري ئي آهي، اها ڳالهه تنهنجو رب ئي وڌيڪ ڄاڻي ٿو ته سندس رستي کان ڪير ٿـڙي ويو آهي ۽ اهو به اهوئي سڀ کان وڌيڪ ٿو ڄاڻي ته سڌي رستي تي ڪير آهي |
| وَلِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ لِيَجزِىَ الَّذينَ أَسٰـٔوا بِما عَمِلوا وَيَجزِىَ الَّذينَ أَحسَنوا بِالحُسنَى (آيت : 31) |
|
۽ آسمانن ۽ زمين جي هر شيءِ جو مالڪ الله ئي آهي ته جيئن اهو برائي ڪرڻ وارن کي سندن عمل جو بدلو ڏئي ۽ انهن ماڻهن کي به سهڻو اجورو ڏئي، جن سهڻي هلت اختيار ڪئي آهي |
| الَّذينَ يَجتَنِبونَ كَبٰئِرَ الإِثمِ وَالفَوٰحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وٰسِعُ المَغفِرَةِ هُوَ أَعلَمُ بِكُم إِذ أَنشَأَكُم مِنَ الأَرضِ وَإِذ أَنتُم أَجِنَّةٌ فى بُطونِ أُمَّهٰتِكُم فَلا تُزَكّوا أَنفُسَكُم هُوَ أَعلَمُ بِمَنِ اتَّقىٰ (آيت : 32) |
|
جيڪي وڏن وڏن گناهن ۽ پڌرن بيحيائيءَ وارن ڪمن کان پاسو ڪن ٿا، باقي ڪي هلڪا قصور کانئن ٿي وڃن ته ٻي ڳالهه آهي. بيشڪ تنهنجي رب جي بخشش جو دامن نهايت ڪشادو آهي. هو ته توهان کي تڏهن کان خوب ڄاڻي ٿو، جڏهن هن زمين منجهان توهان کي پيدا ڪيو هو ۽ وري جڏهن توهان پنهنجي مائن جي پيٽن ۾ ٻار جي صورت ۾ هيؤ، تنهنڪري پنهنجن نفسن جي پاڪ هئڻ جي هام نه هڻو، هو ئي بهتر ڄاڻي ٿو ته سچ پچ پرهيزگار ڪير آهي |
| أَفَرَءَيتَ الَّذى تَوَلّىٰ (آيت : 33) |
|
پوءِ اي نبي! ڇا ان شخص کي ڏٺو اٿيئي، جيڪو الله جي رستي کان ڦري ويو |
| وَأَعطىٰ قَليلًا وَأَكدىٰ (آيت : 34) |
|
۽ ٿورڙو ڏئي رڪجي ويو؟ |
| أَعِندَهُ عِلمُ الغَيبِ فَهُوَ يَرىٰ (آيت : 35) |
|
ڇا وٽس ڪو غيب جو علم آهي جو حقيقت کي پيو ٿو ڏسي؟ |
| أَم لَم يُنَبَّأ بِما فى صُحُفِ موسىٰ (آيت : 36) |
|
ڇا وٽس اهي خبرون نه پهتيون آهن، جيڪي موسيٰ جي صحيفن |
| وَإِبرٰهيمَ الَّذى وَفّىٰ (آيت : 37) |
|
۽ انهيءَ ابراهيم جي صحيفن ۾ بيان ٿيون آهن؟ جنهن وفاداري جو حق ادا ڪري ڇڏيو |
| أَلّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزرَ أُخرىٰ (آيت : 38) |
|
ته "ڪو به بار کڻڻ وارو ڪنهن ٻئي جو بار نه کڻندو |
| وَأَن لَيسَ لِلإِنسٰنِ إِلّا ما سَعىٰ (آيت : 39) |
|
۽ اهو به ته انسان لاءِ ته اهو ئي آهي، جنهن جي هن ڪوشش ڪئي آهي |
| وَأَنَّ سَعيَهُ سَوفَ يُرىٰ (آيت : 40) |
|
۽ هي ته سندس ڪوشش ستت ئي ڏٺي ويندي |
| ثُمَّ يُجزىٰهُ الجَزاءَ الأَوفىٰ (آيت : 41) |
|
پوءِ هن کي ان جو پورو پورو اجورو ڏنو ويندو |
| وَأَنَّ إِلىٰ رَبِّكَ المُنتَهىٰ (آيت : 42) |
|
۽ هي ڳالهه پڻ ته نيٺ پهچڻو تنهنجي رب وٽ ئي آهي |
| وَأَنَّهُ هُوَ أَضحَكَ وَأَبكىٰ (آيت : 43) |
|
وري هي ڳالهه به ته اهوئي کلائي ٿو ۽ اهوئي روئاري ٿو |
| وَأَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَأَحيا (آيت : 44) |
|
۽ هي ته اهوئي ماري ٿو ۽ ان ئي حياتي عطا ڪئي |
| وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوجَينِ الذَّكَرَ وَالأُنثىٰ (آيت : 45) |
|
۽ انهيءَ ئي نر ماد جا جوڙا پيدا ڪيا |
| مِن نُطفَةٍ إِذا تُمنىٰ (آيت : 46) |
|
هڪڙي ٽيپي مان جڏهن اهو ڳاڙيو وڃي ٿو |
| وَأَنَّ عَلَيهِ النَّشأَةَ الأُخرىٰ (آيت : 47) |
|
۽ وري ٻيهر جيئارڻ به ان تي ذمو آهي |
| وَأَنَّهُ هُوَ أَغنىٰ وَأَقنىٰ (آيت : 48) |
|
۽ اهو به ته ان ئي آسودو ڪيو ۽ اهوئي ٿو مالدار بڻائي |
| وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعرىٰ (آيت : 49) |
|
۽ هي به ته اهوئي شعريٰ تاري جو رب آهي |
| وَأَنَّهُ أَهلَكَ عادًا الأولىٰ (آيت : 50) |
|
۽ اهو ته انهيءَ ئي عاد واري اوائلي قوم کي ناس ڪيو |
| وَثَمودَا۟ فَما أَبقىٰ (آيت : 51) |
|
۽ وري ثمود مان ته ڪجهه نه رهايائين |
| وَقَومَ نوحٍ مِن قَبلُ إِنَّهُم كانوا هُم أَظلَمَ وَأَطغىٰ (آيت : 52) |
|
۽ انهن کان اڳي نوح جي قوم کي تباهه ڪيو هئائين، ڇو ته اهي هئا ئي ڏاڍا ظالم ۽ حد کان نڪتل ماڻهو |
| وَالمُؤتَفِكَةَ أَهوىٰ (آيت : 53) |
|
۽ اونڌيون ڪيل وستيون به کڻي اڇلايون هئائين |
| فَغَشّىٰها ما غَشّىٰ (آيت : 54) |
|
پوءِ مٿن ڇانيائين اهو ڪجهه جيڪو (توهان ڄاڻو ٿا ته) ڇا ڇانئيائين |
| فَبِأَىِّ ءالاءِ رَبِّكَ تَتَمارىٰ (آيت : 55) |
|
پوءِ اي انسان، تون پنهنجي رب جي ڪهڙين ڪهڙين نعمتن ۾ شڪ ڪندين" |
| هٰذا نَذيرٌ مِنَ النُّذُرِ الأولىٰ (آيت : 56) |
|
اهو ته هڪڙو چتاءُ آهي اڳ آيل چتائن منجهان |
| أَزِفَتِ الءازِفَةُ (آيت : 57) |
|
اچڻ واري گهڙي اچي سڻائي ٿي آهي |
| لَيسَ لَها مِن دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ (آيت : 58) |
|
الله کانسواءِ ٻيو ڪوبه ان کي هٽائڻ وارو ڪونهي |
| أَفَمِن هٰذَا الحَديثِ تَعجَبونَ (آيت : 59) |
|
ڇا پوءِ انهن ڳالهين تي توهان عجب ڪريو ٿا؟ |
| وَتَضحَكونَ وَلا تَبكونَ (آيت : 60) |
|
کلو ٿا ۽ روئو نٿا؟ |
| وَأَنتُم سٰمِدونَ (آيت : 61) |
|
۽ ڳائي وڄائي انهن کي ٽارڻ جي ڪريو ٿا؟ |
| فَاسجُدوا لِلَّهِ وَاعبُدوا (آيت : 62) |
|
جــُـهڪي پئو الله جي آڏو ۽ (ان جي) بندگي ڪريو |