| ق وَالقُرءانِ المَجيدِ (آيت : 1) |
|
ق. وڏي شان واري قرآن جو قسم (ته محمد پيغمبر آهي). |
| بَل عَجِبوا أَن جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم فَقالَ الكٰفِرونَ هٰذا شَيءٌ عَجيبٌ (آيت : 2) |
|
پر انهن (ڪافرن) کي حيرت آهي ته منهنجن هڪ عذاب کان ڊيڄارڻ وارو (پيغمبر) وٽن آيو. ته ڪافر چوڻ لڳا: هيءَ ته هڪ عجيب ڳالھ آهي. |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا ذٰلِكَ رَجعٌ بَعيدٌ (آيت : 3) |
|
ڀلا جڏهن اسين مرنداسون ۽ مٽي ٿينداسون (ته وري اهو ٻيو ڀيرو جيئرو ٿيڻ عقل کان ته) ٻاهر (ڳالھ) آهي. |
| قَد عَلِمنا ما تَنقُصُ الأَرضُ مِنهُم وَعِندَنا كِتٰبٌ حَفيظٌ (آيت : 4) |
|
انهن جي جسمن مان زمين جنهن شيءِ کي (کائي کائي) گهٽائي ٿي سو اسين ڄاڻون ٿا ۽ اسان وٽ ته لکيل ياد داشت ڪتاب (لوح) محفوظ (موجود) آهي. |
| بَل كَذَّبوا بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُم فَهُم فى أَمرٍ مَريجٍ (آيت : 5) |
|
پر جڏهن انهن وٽ سچو (دين) آيو ته انهن ان کي ڪوڙو چيو ۽ اهي ماڻهو ڳالھ ۾ (منجهيل) آهن جنهن جو ڪو ٺڪاڻو نه آهي. |
| أَفَلَم يَنظُروا إِلَى السَّماءِ فَوقَهُم كَيفَ بَنَينٰها وَزَيَّنّٰها وَما لَها مِن فُروجٍ (آيت : 6) |
|
ڇا پوءِ انهن پنهنجي مٿان آسمان ڏي نه ڏٺو اٿن ته ڪئين اسان ان کي جوڙيو آهي ۽ ان کي سينگاريو آهي جو ڪجھ به ان ۾ چيو نه آهي. |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ بَهيجٍ (آيت : 7) |
|
۽ زمين کي اسان پکيڙيو آهي ۽ ان ۾ اسان جبل رکيا آهن ۽ ان ۾ اسان هر طرح جون وڻندڙ شيون پيدا ڪيون! |
| تَبصِرَةً وَذِكرىٰ لِكُلِّ عَبدٍ مُنيبٍ (آيت : 8) |
|
هن لاءِ ته سڀ (خدا ڏي) رجوع ڪرڻ وارا (بندا) هدايت ۽ عبرت حاصل ڪن. |
| وَنَزَّلنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبٰرَكًا فَأَنبَتنا بِهِ جَنّٰتٍ وَحَبَّ الحَصيدِ (آيت : 9) |
|
۽ اسان آسمان مان برڪت وارو پاڻي وسايو ۽ اسان ان سان باغ ۾ لڻڻ واري (پوک) جا داڻا اپاريا آهن. |
| وَالنَّخلَ باسِقٰتٍ لَها طَلعٌ نَضيدٌ (آيت : 10) |
|
۽ ڊگها کجيءَ جا وڻ (به) جن جا گوشا تھ ٿيل آهن. |
| رِزقًا لِلعِبادِ وَأَحيَينا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ الخُروجُ (آيت : 11) |
|
(اهي سڀئي) ٻانهن کي روزي ڏيڻ لاءِ (پيدا ڪيا) پاڻيءَ سان ئي اسان ويران شهر کي آباد ڪيو آهي. اهڙيءَ طرح (قيامت ۾ مردن جو) ڪڍڻ ٿيندو. |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَأَصحٰبُ الرَّسِّ وَثَمودُ (آيت : 12) |
|
انهن کان اڳي نوح جي قوم ۽ خندق وارن ۽ ثمود جي قوم ڪوڙو ڪيو. |
| وَعادٌ وَفِرعَونُ وَإِخوٰنُ لوطٍ (آيت : 13) |
|
۽ عاد ۽ فرعون ۽ لوط جي قوم. |
| وَأَصحٰبُ الأَيكَةِ وَقَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعيدِ (آيت : 14) |
|
۽ ٻيلي وارن ۽ تبع جي قوم (به) سڀني (پنهنجن پنهنجن) نبين کي ڪوڙو ڪيو ته اسان جي (طرفان عذاب جو) انجام به پورو ٿيو. |
| أَفَعَيينا بِالخَلقِ الأَوَّلِ بَل هُم فى لَبسٍ مِن خَلقٍ جَديدٍ (آيت : 15) |
|
ته ڇا اسان پهريون ڀيرو پيدا ڪري ٿڪجي پياسون (هرگز نه) پر اهي ماڻهو نئين سر (ٻيو ڀيرو) پيدا ڪرڻ بابت شڪ ۾ (پيل) آهن. |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَنَحنُ أَقرَبُ إِلَيهِ مِن حَبلِ الوَريدِ (آيت : 16) |
|
۽ بيشڪ اسان انسان کي پيدا ڪيو ۽ جيڪي سندس نفس وسوسا وجهي ٿو سي ڄاڻون ٿا ۽ اسين ساھ جي رڳ کان به ان کي گهڻو ويجها آهيون. |
| إِذ يَتَلَقَّى المُتَلَقِّيانِ عَنِ اليَمينِ وَعَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ (آيت : 17) |
|
جڏهن (اهو ڪو ڪم ڪري ٿو) ته ٻه لکڻ وارا (ڪراما ڪاتبين) لکي ڇڏين ٿا، جي سڄي پاسي کان ۽ کٻي پاسي کان ساڻس ويٺا آهن. |
| ما يَلفِظُ مِن قَولٍ إِلّا لَدَيهِ رَقيبٌ عَتيدٌ (آيت : 18) |
|
ڪا ڳالھ نه ٿو ڪڍي جو وٽس هڪ نگهبان تيار نه هجي. |
| وَجاءَت سَكرَةُ المَوتِ بِالحَقِّ ذٰلِكَ ما كُنتَ مِنهُ تَحيدُ (آيت : 19) |
|
۽ يقينا موت جي بيهوشيءَ اچي ويندي (کيس چيو ويندو ته) هيءَ (حالت) اها آهي جنهن کان تون ڀڄندو هئين. |
| وَنُفِخَ فِى الصّورِ ذٰلِكَ يَومُ الوَعيدِ (آيت : 20) |
|
۽ صور ڦوڪيو ويندو. اهو ئي (عذاب جي) وعدي جو ڏينهن آهي. |
| وَجاءَت كُلُّ نَفسٍ مَعَها سائِقٌ وَشَهيدٌ (آيت : 21) |
|
۽ هر شخص اسان جي اڳيان حاضر ٿيندو جو ان سان هڪ (فرشتو) هڪليندڙ هوندو ۽ هڪ (سندس ڪرتوتن جو) شاهد. |
| لَقَد كُنتَ فى غَفلَةٍ مِن هٰذا فَكَشَفنا عَنكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ اليَومَ حَديدٌ (آيت : 22) |
|
(کيس چئبو) ته تون هن (ڏينهن) کان غافل هئين ته هاڻي اسان تنهنجي اڳيان پردي کي هٽايو ته اڄ تنهنجي نگاھ تکي آهي. |
| وَقالَ قَرينُهُ هٰذا ما لَدَىَّ عَتيدٌ (آيت : 23) |
|
۽ سندس ساٿي (فرشتو) چوندو: هي (سندس عمل) جو مون وٽ حاضر آهي. |
| أَلقِيا فى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنيدٍ (آيت : 24) |
|
(تڏهن حڪم ٿيندو ته) اوهين ٻئي سڀ ڪنهن هٺيلي ناشڪري کي دوزخ ۾ وجهو. |
| مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ مُريبٍ (آيت : 25) |
|
جيڪو (واجب حقن کان) مال ۾ بخل ڪرڻ وارو حد کان وڌڻ وارو (دين ۾) شڪ ڪرڻ وارو. |
| الَّذى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَأَلقِياهُ فِى العَذابِ الشَّديدِ (آيت : 26) |
|
جنهن خدا سان ٻيا شريڪ بنايا هئا ته هاڻي اوهان ٻئي هن کي سخت عذاب ۾ وجهو. |
| قالَ قَرينُهُ رَبَّنا ما أَطغَيتُهُ وَلٰكِن كانَ فى ضَلٰلٍ بَعيدٍ (آيت : 27) |
|
تنهن وقت سندس ساٿي (شيطان) چوندو ته يا رب! اسان کيس گمراھ ڪين ڪيو هو پر اهو پاڻ سخت گمراهيءَ ۾ مبتلا هو. |
| قالَ لا تَختَصِموا لَدَىَّ وَقَد قَدَّمتُ إِلَيكُم بِالوَعيدِ (آيت : 28) |
|
(تنهن تي) خدا فرمائيندو اسان جي سامهون جهڳڙو نه ڪريو آءُ اوهان کي اڳي ئي (عذاب کان) ڊيڄاري چڪو آهيان. |
| ما يُبَدَّلُ القَولُ لَدَىَّ وَما أَنا۠ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (آيت : 29) |
|
مون وٽ ڳالھ بدلائي نه ٿي وڃي ۽ نه آءُ ٻانهن تي (ذري جيترو به) ظلم ڪرڻ وارو آهيان. |
| يَومَ نَقولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امتَلَأتِ وَتَقولُ هَل مِن مَزيدٍ (آيت : 30) |
|
ان ڏينهن اسين دوزخ کان پڇنداسون ته ڇا تون ڀريو آهين؟ ۽ هو چوندو ته ڇا اڃان به ڪجھ وڌيڪ آهي؟ |
| وَأُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ غَيرَ بَعيدٍ (آيت : 31) |
|
۽ بهشت پرهيزگارن جي بلڪل ويجهو ڪيو ويندو. |
| هٰذا ما توعَدونَ لِكُلِّ أَوّابٍ حَفيظٍ (آيت : 32) |
|
(۽ چونداسون ته) هي اهو بهشت جنهن جو اوهان سان وعدو ڪيو ويو آهي سڀ ڪنهن الله ڏي ورڻ واري (حدن) جي حفاظت ڪرڻ واري لاءِ. |
| مَن خَشِىَ الرَّحمٰنَ بِالغَيبِ وَجاءَ بِقَلبٍ مُنيبٍ (آيت : 33) |
|
جو اڻ ڏٺي کان ڊنو ۽ رجوع ڪندڙ دل وٺي آيو. |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ذٰلِكَ يَومُ الخُلودِ (آيت : 34) |
|
(تنهن کي حڪم ٿيندو) ته هن ۾ صحيح ۽ سلامت داخل ٿي اهو ئي ته هميشه رهڻ وارو ڏينهن آهي. |
| لَهُم ما يَشاءونَ فيها وَلَدَينا مَزيدٌ (آيت : 35) |
|
ان ۾ اهي جو چاهيندا سو هوندو ۽ اسان وٽ ته ان کان به وڌيڪ آهي. |
| وَكَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ هُم أَشَدُّ مِنهُم بَطشًا فَنَقَّبوا فِى البِلٰدِ هَل مِن مَحيصٍ (آيت : 36) |
|
۽ اسان انهن کان اڳ ۾ ڪيئي امتون برباد ڪري ڇڏيون جيڪي انهن کان قوت ۾ گهڻو وڌيڪ هيون ته انهن ماڻهن (موت جي خوف کان) تمام شهرن ۾ گهڻي ڳولا ڪيائون ته ڪا بچڻ جي جاءِ آهي. |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَذِكرىٰ لِمَن كانَ لَهُ قَلبٌ أَو أَلقَى السَّمعَ وَهُوَ شَهيدٌ (آيت : 37) |
|
بيشڪ ان (ڳالھ) ۾ ان شخص لاءِ نصيحت آهي جنهن جي اندر ۾ قلب آهن يا ڌيان ڏيئي لائي ڪن ڏئي ٿو. |
| وَلَقَد خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ وَما مَسَّنا مِن لُغوبٍ (آيت : 38) |
|
۽ بيشڪ اسان آسمانن ۽ زمين کي ۽ جيڪي انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن کي جنهن ڏينهن ۾ پيدا ڪيو آهي ۽ ذرو به نه ٿڪاسون. |
| فَاصبِر عَلىٰ ما يَقولونَ وَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وَقَبلَ الغُروبِ (آيت : 39) |
|
ته (اي رسول) جيڪي اهي (ڪافر ماڻهو) بڪ ڪن ٿا تنهن تي تون صبر ڪر ۽ سج اڀرڻ کان اڳ ۽ لهڻ کان اڳ پنهنجي پروردگار جي حمد سان تسبيح ڪندو رھ!. |
| وَمِنَ الَّيلِ فَسَبِّحهُ وَأَدبٰرَ السُّجودِ (آيت : 40) |
|
۽ ڪجھ رات ۾ (به) ۽ نماز کان پوءِ به سندس تسبيح بيان ڪر. |
| وَاستَمِع يَومَ يُنادِ المُنادِ مِن مَكانٍ قَريبٍ (آيت : 41) |
|
۽ ڪن لڳائي ٻڌ ته جنهن ڏينهن، ويجهي جاءِ کان سڏيندڙ (اسرافيل) سڏيندو (ته اٿو) |
| يَومَ يَسمَعونَ الصَّيحَةَ بِالحَقِّ ذٰلِكَ يَومُ الخُروجِ (آيت : 42) |
|
جنهن ڏينهن سچ پچ سخت هڪل ٻڌندا. اهو قبرن مان نڪرڻ جو ڏينهن آهي. |
| إِنّا نَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَإِلَينَا المَصيرُ (آيت : 43) |
|
بيشڪ اسين جياريون ٿا ۽ ماريون ٿا ۽ اسان ڏي ئي (سڀ کي) موٽايو ويندو. |
| يَومَ تَشَقَّقُ الأَرضُ عَنهُم سِراعًا ذٰلِكَ حَشرٌ عَلَينا يَسيرٌ (آيت : 44) |
|
جنهن ڏينهن زمين (انهن جي مٿان) ڦاٽي پوندي ۽ (سڀئي) جهٽ پٽ نڪري بيهندا. اهو آهي (اٿارڻ ۽) گڏ ڪرڻ جيڪو اسان تي بلڪل آسان آهي. |
| نَحنُ أَعلَمُ بِما يَقولونَ وَما أَنتَ عَلَيهِم بِجَبّارٍ فَذَكِّر بِالقُرءانِ مَن يَخافُ وَعيدِ (آيت : 45) |
|
(اي رسول) اهي ماڻهو جيڪي چون ٿا اسين تنهن کي چڱيءَ طرح ڄاڻون ٿا ۽ تون انهن تي زور ته ڪرين ڪين ٿو ته جيڪو اسان جي (عذاب جي) وعدي کان ڊڄي تنهن کي تون قرآن جي وسيلي نصيحت ڪندو رھ! |