| ق وَالقُرءانِ المَجيدِ (آيت : 1) |
|
ق_ سڳورو قرآن شاهد آهي. |
| بَل عَجِبوا أَن جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم فَقالَ الكٰفِرونَ هٰذا شَيءٌ عَجيبٌ (آيت : 2) |
|
بلڪ هن ڳالهه ڪري عجب ۾ پيا، جو انهن وٽ منجهانئن هڪ ڊيڄاريندڙ آيو، پوءِ ڪافرن چيو ته ”هيءَ عجيب ڳالهه آهي. |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا ذٰلِكَ رَجعٌ بَعيدٌ (آيت : 3) |
|
ڀلا جڏهن مرنداسون ۽ مٽي ٿي وينداسون، تڏهن اهووري جيئرو ٿيڻ عقل کان پري!“ |
| قَد عَلِمنا ما تَنقُصُ الأَرضُ مِنهُم وَعِندَنا كِتٰبٌ حَفيظٌ (آيت : 4) |
|
مگر انهن مان جيڪي زمين گهٽائي ٿي، اسين اهو به ڄاڻون ٿا ۽ اسان وٽ هڪ سنڀاليل ڪتاب آهي. |
| بَل كَذَّبوا بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُم فَهُم فى أَمرٍ مَريجٍ (آيت : 5) |
|
بلڪ جڏهن سچو دين وٽن آيو، ته ان کي ڪوڙ ڄاتائون، پوءِ اهي منجهيل ڪم ۾ آهن. |
| أَفَلَم يَنظُروا إِلَى السَّماءِ فَوقَهُم كَيفَ بَنَينٰها وَزَيَّنّٰها وَما لَها مِن فُروجٍ (آيت : 6) |
|
پوءِ سندن مٿان جيڪو آسمان آهي، ان کي نٿا ڏسن، ته اُهو ڪيئن بنايو اٿئون؟ ۽ ان کي سينگاريو اٿئون ۽ ان ۾ ڪا به ڦوٽ ڪانهي. |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ بَهيجٍ (آيت : 7) |
|
۽ زمين کي پکيڙيوسون، منجهس جبل وڌاسون ۽ ان ۾ سڀ ڪنهن وڻندڙ جنس مان سَلا ڄماياسون. |
| تَبصِرَةً وَذِكرىٰ لِكُلِّ عَبدٍ مُنيبٍ (آيت : 8) |
|
سڀ ڪنهن (الله ڏي) موٽندڙ ٻانهي جي واٽ ڏيکارڻ ۽ نصيحت ڏيڻ لاءِ. |
| وَنَزَّلنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبٰرَكًا فَأَنبَتنا بِهِ جَنّٰتٍ وَحَبَّ الحَصيدِ (آيت : 9) |
|
۽ آسمان مان برڪت وارو پاڻي لاٿوسون، پوءِ انهيءَ سان باغ ۽ لُڻڻ واري پوک جو اَن ڪڍيوسين. |
| وَالنَّخلَ باسِقٰتٍ لَها طَلعٌ نَضيدٌ (آيت : 10) |
|
۽ ڊگهيون کجيون؛ جن جا گوشا تهه بتهه ٿيل آهن. |
| رِزقًا لِلعِبادِ وَأَحيَينا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ الخُروجُ (آيت : 11) |
|
ٻانهن جي رزق لاءِ. ۽ ان (برسات) سان برباد ٿيل ڳوٺ کي آباد ڪيوسون- اهڙيءَ طرح (قبرن مان) نڪرڻ به آهي. |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَأَصحٰبُ الرَّسِّ وَثَمودُ (آيت : 12) |
|
انهن کان اڳ نوح جي قوم ۽ رس (شهر) وارن ۽ ثمود (جي قوم) ڪوڙ ڀانيو. |
| وَعادٌ وَفِرعَونُ وَإِخوٰنُ لوطٍ (آيت : 13) |
|
۽ عاد، فرعون، لوط جي ڀائرن، |
| وَأَصحٰبُ الأَيكَةِ وَقَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعيدِ (آيت : 14) |
|
۽ اَيڪه وارن ۽ ”تبَع“ جي قوم. انهن سڀني رسولن کي ڪوڙ ڄاتو، انهن ڪري مٿن منهنجو عذاب لازم ٿيو. |
| أَفَعَيينا بِالخَلقِ الأَوَّلِ بَل هُم فى لَبسٍ مِن خَلقٍ جَديدٍ (آيت : 15) |
|
ڇا؛ اسين پهرئين ڀيري پيدا ڪرڻ ۾ ٿڪا هئاسون؟ پر اهي نئين پيدا ڪرڻ کان شڪ ۾ آهن. |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَنَحنُ أَقرَبُ إِلَيهِ مِن حَبلِ الوَريدِ (آيت : 16) |
|
بيشڪ اسان انسان کي پيدا ڪيو ۽ سندس نفس جيڪو وسوسو وڌو، سو ڄاڻون ٿا- ۽ اسين ان ڏانهن سندس ساهه جي رڳ کان به ويجها آهيون. |
| إِذ يَتَلَقَّى المُتَلَقِّيانِ عَنِ اليَمينِ وَعَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ (آيت : 17) |
|
جڏهن ته ٻه لکندڙ ساڄي ۽ کاٻي پاسي کان ويٺل لکندا آهن. |
| ما يَلفِظُ مِن قَولٍ إِلّا لَدَيهِ رَقيبٌ عَتيدٌ (آيت : 18) |
|
جيڪا ڳالهه به (انسان) ڪري ٿو ان لاءِ وٽس هڪ نگهبان موجود آهي. |
| وَجاءَت سَكرَةُ المَوتِ بِالحَقِّ ذٰلِكَ ما كُنتَ مِنهُ تَحيدُ (آيت : 19) |
|
۽ موت جي سختي سچ پچ ايندي. (اي انسان) اها اُها آهي، جنهن کان پاسو ڪندو هئين. |
| وَنُفِخَ فِى الصّورِ ذٰلِكَ يَومُ الوَعيدِ (آيت : 20) |
|
۽ ڏنڊ (صور) ڦوڪيو ويندو، اهو عذاب جي انجام جو ڏينهن آهي. |
| وَجاءَت كُلُّ نَفسٍ مَعَها سائِقٌ وَشَهيدٌ (آيت : 21) |
|
۽ سڀڪو شخص ايندو، جو ان سان هڪ هڪليندڙ ۽ هڪ شاهد هوندو. |
| لَقَد كُنتَ فى غَفلَةٍ مِن هٰذا فَكَشَفنا عَنكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ اليَومَ حَديدٌ (آيت : 22) |
|
بيشڪ تون هن کان بي خبريءَ ۾ هئين، هاڻي توکان پردو ڪيوسون، تنهن ڪري اڄ تنهنجي نگاهه تکي آهي- |
| وَقالَ قَرينُهُ هٰذا ما لَدَىَّ عَتيدٌ (آيت : 23) |
|
سندس سنگتي چوندو ته ”جيڪي مون وٽ (لکيل)موجود هو، سو هي آهي.“ |
| أَلقِيا فى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنيدٍ (آيت : 24) |
|
(حڪم ٿيندو) ”اي ملائڪو! سڀ ڪنهن بي شڪر هٺيلي کي دوزخ ۾ وجهو. |
| مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ مُريبٍ (آيت : 25) |
|
جو خير کان روڪيندڙ ۽ حد کان لنگهندڙ ۽ شڪي هو. |
| الَّذى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَأَلقِياهُ فِى العَذابِ الشَّديدِ (آيت : 26) |
|
جنهن الله سان ٻيو سائين ٺهرايو، اهڙي کي سخت عذاب ۾ وجهو.“ |
| قالَ قَرينُهُ رَبَّنا ما أَطغَيتُهُ وَلٰكِن كانَ فى ضَلٰلٍ بَعيدٍ (آيت : 27) |
|
سندس سنگتي چوندو ”اي منهنجا ڌڻي! مون ان کي گمراهه نه ڪيو هو، پر هو خود وڏي گمراهي ۾ پيل هو.“ |
| قالَ لا تَختَصِموا لَدَىَّ وَقَد قَدَّمتُ إِلَيكُم بِالوَعيدِ (آيت : 28) |
|
(الله) چوندو ”مون وٽ جهيڙو نه ڪريو، هن هوندي، جو بيشڪ اوهان ڏي عذاب جو وعدو اڳي موڪليو هوم- |
| ما يُبَدَّلُ القَولُ لَدَىَّ وَما أَنا۠ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (آيت : 29) |
|
مون وٽ انجام ڦيرائبو نه آهي، نڪي آءُ ٻانهن تي ظلم ڪرڻ وارو آهيان.“ |
| يَومَ نَقولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امتَلَأتِ وَتَقولُ هَل مِن مَزيدٍ (آيت : 30) |
|
جنهن ڏينهن دوزخ کي چونداسون ته ”ڀريو آهين يانه؟“ چوندو ”آهي ڪجهه وڌيڪ اڃا؟“ |
| وَأُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ غَيرَ بَعيدٍ (آيت : 31) |
|
۽ بهشت نيڪن لاءِ سواءِ ڪنهن دوريءَ جي ڪبو، |
| هٰذا ما توعَدونَ لِكُلِّ أَوّابٍ حَفيظٍ (آيت : 32) |
|
(چئبن ته) ”سڀ ڪنهن رجوع ڪرڻ واري ۽ ادب سان نگاهه رکڻ واري لاءِ جيڪو اوهان کي انجام ڏبو هو، سو هيءُ آهي. |
| مَن خَشِىَ الرَّحمٰنَ بِالغَيبِ وَجاءَ بِقَلبٍ مُنيبٍ (آيت : 33) |
|
جيڪو پرپٺ الله ٻاجهاري کان ڊنو ۽ ان ڏي موٽيل دل سان هو.“ |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ذٰلِكَ يَومُ الخُلودِ (آيت : 34) |
|
(چئبن) ”انهي ۾ سلامتي سان گهڙو، اهو سدائين رهڻ جو ڏينهن آهي.“ |
| لَهُم ما يَشاءونَ فيها وَلَدَينا مَزيدٌ (آيت : 35) |
|
جيڪي چاهيندا، سو انهن لاءِ منجهس موجود آهي ۽ اسان وٽ وڌيڪ به آهي. |
| وَكَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ هُم أَشَدُّ مِنهُم بَطشًا فَنَقَّبوا فِى البِلٰدِ هَل مِن مَحيصٍ (آيت : 36) |
|
۽ انهن کان اڳ ڪيترائي جڳ ناس ڪياسون، جي وٺ پڪڙ ۾ انهن کان به تمام سخت هئا_ پوءِ شهرن ۾ ڳولا ڪرڻ لڳا، ته ڪا واهه آهي؟ |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَذِكرىٰ لِمَن كانَ لَهُ قَلبٌ أَو أَلقَى السَّمعَ وَهُوَ شَهيدٌ (آيت : 37) |
|
بيشڪ هن ۾ انهي لاءِ نصيحت آهي، جنهن کي دل هجي، يا جيڪو پوري ڌيان سان ٻُڌي. |
| وَلَقَد خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ وَما مَسَّنا مِن لُغوبٍ (آيت : 38) |
|
آسمانن ۽ زمين ۾ ۽ جيڪي ٻنهي جي وچ ۾ آهي، تنهن کي آسمان ڇهن ڏينهن ۾ پيدا ڪيو ۽ اسان کي ڪو ٿڪ نه ٿيو. |
| فَاصبِر عَلىٰ ما يَقولونَ وَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وَقَبلَ الغُروبِ (آيت : 39) |
|
پوءِ ڪافر جيڪي چون ٿا تنهن تي صبر ڪر ۽ سج اڀرڻ کان اڳ ۽ لهڻ کان اڳ پنهنجي رب جي ساراهه پاڪائي سان بيان ڪر. |
| وَمِنَ الَّيلِ فَسَبِّحهُ وَأَدبٰرَ السُّجودِ (آيت : 40) |
|
ڪجهه رات جو ساراهه ڪر، ۽ نماز کان پوءِ به. |
| وَاستَمِع يَومَ يُنادِ المُنادِ مِن مَكانٍ قَريبٍ (آيت : 41) |
|
۽ ٻُڌ، ته جنهن ڏينهن ويجهيءَ جاءِ کان سڏيندڙ سڏيندو. |
| يَومَ يَسمَعونَ الصَّيحَةَ بِالحَقِّ ذٰلِكَ يَومُ الخُروجِ (آيت : 42) |
|
جنهن ڏينهن سچ پچ سخت هڪل ٻُڌندا، بَس اهو ڏينهن (قبرن مان) ٻاهر نڪرڻ جو آهي. |
| إِنّا نَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَإِلَينَا المَصيرُ (آيت : 43) |
|
بيشڪ اسين جيئاريون ٿا ۽ ماريون ٿا ۽ اسان ڏانهن موٽڻ آهي. |
| يَومَ تَشَقَّقُ الأَرضُ عَنهُم سِراعًا ذٰلِكَ حَشرٌ عَلَينا يَسيرٌ (آيت : 44) |
|
جنهن ڏينهن انهن کان زمين ڦاٽندي ۽ هو تڪڙا وڃڻ وارا هوندا. اهو گڏ ڪرڻ اسان تي سولو آهي. |
| نَحنُ أَعلَمُ بِما يَقولونَ وَما أَنتَ عَلَيهِم بِجَبّارٍ فَذَكِّر بِالقُرءانِ مَن يَخافُ وَعيدِ (آيت : 45) |
|
جيڪي چون ٿا سو اسين ڄاڻون ٿا ۽ تون مٿن زبردستي ڪرڻ وارو ناهين_ پوءِ جيڪو منهنجي عذاب جي ڌمڪي کان ڊڄي تنهن کي قرآن سان نصيحت ڪر. |