| ق وَالقُرءانِ المَجيدِ (آيت : 1) |
|
ق قسم آهي قرآن مجيد جو . |
| بَل عَجِبوا أَن جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم فَقالَ الكٰفِرونَ هٰذا شَيءٌ عَجيبٌ (آيت : 2) |
|
بلڪ عجب ۾ پيا ته آيو انهن وٽ ڊيڄاريندڙ انهن مان پوءِ چيو ڪافرن ته هيءَ شيءِ عجيب آهي . |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا ذٰلِكَ رَجعٌ بَعيدٌ (آيت : 3) |
|
ڇا جڏهن مرنداسون ۽ هونداسون مٽي اهو موٽڻ پرانهون آهي . |
| قَد عَلِمنا ما تَنقُصُ الأَرضُ مِنهُم وَعِندَنا كِتٰبٌ حَفيظٌ (آيت : 4) |
|
تحقيق ڄاتو اسان اهو جيڪو گهٽائي ٿي زمين انهن مان ۽ اسان وٽ ڪتاب ياد رکندڙ آهي . |
| بَل كَذَّبوا بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُم فَهُم فى أَمرٍ مَريجٍ (آيت : 5) |
|
بلڪ ڪوڙو چيائون حق کي جڏهن آيو انهن وٽ پوءِ اهي اڻ ثابت امر ۾ آهن . |
| أَفَلَم يَنظُروا إِلَى السَّماءِ فَوقَهُم كَيفَ بَنَينٰها وَزَيَّنّٰها وَما لَها مِن فُروجٍ (آيت : 6) |
|
ڇا پوءِ نه ڏٺائون آسمان ڏانهن انهن جي مٿان ته ڪيئن ٺاهيو اسان ان کي ۽ سينگاريو اسان ان کي ناهي ان ۾ ڪو سوراخ . |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ بَهيجٍ (آيت : 7) |
|
۽ زمين پکيڙيو اسان ان کي ۽ وڌا اسان ان ۾ وڏا وڏا جبل ۽ ڄمايو اسان ان ۾ هر قسم جي جنس مان تازا . |
| تَبصِرَةً وَذِكرىٰ لِكُلِّ عَبدٍ مُنيبٍ (آيت : 8) |
|
۽ سمجهاڻي ۽ نصيحت انهي رجوع ڪندڙ جي لاءِ . |
| وَنَزَّلنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبٰرَكًا فَأَنبَتنا بِهِ جَنّٰتٍ وَحَبَّ الحَصيدِ (آيت : 9) |
|
۽ لاٿو اسان آسمان مان پاڻي برڪت وارو پوءِ ڄماياسون ان سان باغ ۽ داڻا پوک جا . |
| وَالنَّخلَ باسِقٰتٍ لَها طَلعٌ نَضيدٌ (آيت : 10) |
|
۽ کجيون ڊگهي قد واريون جو انهن جا ڦر ڳتيل آهن . |
| رِزقًا لِلعِبادِ وَأَحيَينا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ الخُروجُ (آيت : 11) |
|
رزق ٻانهن جي لاءِ ۽ آباد ڪيوسون ان سان شهر برباد ٿيل اهڙي طرح نڪرڻ آهي. |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَأَصحٰبُ الرَّسِّ وَثَمودُ (آيت : 12) |
|
ڪوڙو چيو انهن کان اڳي نوح جي قوم ۽ رس وارن ۽ ثمود . |
| وَعادٌ وَفِرعَونُ وَإِخوٰنُ لوطٍ (آيت : 13) |
|
۽ عاد ۽ فرعون ۽ لوط جي ڀائرن . |
| وَأَصحٰبُ الأَيكَةِ وَقَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعيدِ (آيت : 14) |
|
۽ ايڪہ وارن ۽ تبع جي قوم سڀني ڪوڙو چيو رسولن کي پوءِ ثابت ٿيو منهنجي عذاب وارو وعدو . |
| أَفَعَيينا بِالخَلقِ الأَوَّلِ بَل هُم فى لَبسٍ مِن خَلقٍ جَديدٍ (آيت : 15) |
|
ڇا پوءِ اسين ٿڪجي پياسون پهرئين پيدا ڪرڻ سان بلڪ اهي شبهي ۾ آهن نئين پيدا ڪرڻ جي ۾ . |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَنَحنُ أَقرَبُ إِلَيهِ مِن حَبلِ الوَريدِ (آيت : 16) |
|
۽ البته تحقيق پيدا ڪيو اسان انسان کي ۽ ڄاڻون ٿا اهو جو وسوسو وجهي ٿو ان سان ان جو نفس ۽ اسين ويجها آهيون ان ڏانهن (ان جي) ساهه واري رڳ کان . |
| إِذ يَتَلَقَّى المُتَلَقِّيانِ عَنِ اليَمينِ وَعَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ (آيت : 17) |
|
جڏهن وٺن ٿا ٻه وٺندڙ سڄي ۽ کٻي کان وهندڙ . |
| ما يَلفِظُ مِن قَولٍ إِلّا لَدَيهِ رَقيبٌ عَتيدٌ (آيت : 18) |
|
نه ٿو ڪڍي (زبان مان) ڪا ڳالهه مگر ان وٽ نگهبان تيار هوندو آهي . |
| وَجاءَت سَكرَةُ المَوتِ بِالحَقِّ ذٰلِكَ ما كُنتَ مِنهُ تَحيدُ (آيت : 19) |
|
۽ ايندي موت جي سڪرات حق سان اها آهي جو ان کان ڀڄندو هئين . |
| وَنُفِخَ فِى الصّورِ ذٰلِكَ يَومُ الوَعيدِ (آيت : 20) |
|
۽ ڦوڪ ڏني ويندي صور ۾ اهو عذاب جي وعدي جو ڏينهن آهي . |
| وَجاءَت كُلُّ نَفسٍ مَعَها سائِقٌ وَشَهيدٌ (آيت : 21) |
|
۽ ايندو هر نفس ان سان گڏ هڪليندڙ ۽ شاهد آهي . |
| لَقَد كُنتَ فى غَفلَةٍ مِن هٰذا فَكَشَفنا عَنكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ اليَومَ حَديدٌ (آيت : 22) |
|
البته تحقيق هئين تو غفلت ۾ هن کان پوءِ کوليو اسان تو تان تنهنجو پردو پوءِ اک تنهنجي اڄ تيز آهي . |
| وَقالَ قَرينُهُ هٰذا ما لَدَىَّ عَتيدٌ (آيت : 23) |
|
۽ چيو ساٿيءَ ان جي هي اهو آهي جيڪو مون وٽ حاضر آهي . |
| أَلقِيا فى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنيدٍ (آيت : 24) |
|
اڇلايو جهنم ۾ هر ڪافر سر ڪش کي . |
| مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ مُريبٍ (آيت : 25) |
|
روڪيندوڙ چڱائيءَ کان حد کان لنگهندڙ شڪ ڪندڙ . |
| الَّذى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَأَلقِياهُ فِى العَذابِ الشَّديدِ (آيت : 26) |
|
اهو جنهن بنايو الله سان گڏ معبود ٻيو پوءِ اڇلايو ان کي عذاب سخت ۾ . |
| قالَ قَرينُهُ رَبَّنا ما أَطغَيتُهُ وَلٰكِن كانَ فى ضَلٰلٍ بَعيدٍ (آيت : 27) |
|
چيو ساٿي ان جي اي اسان جا رب! نه سرڪش بنايو مون ان کي ۽ پر هو گمراهيءَ پرانهينءَ ۾ . |
| قالَ لا تَختَصِموا لَدَىَّ وَقَد قَدَّمتُ إِلَيكُم بِالوَعيدِ (آيت : 28) |
|
فرمايائين ته نه جهيڙو ڪيو مون وٽ ۽ تحقيق اڳي موڪليو مون اوهان ڏانهن وعدو عذاب وارو . |
| ما يُبَدَّلُ القَولُ لَدَىَّ وَما أَنا۠ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (آيت : 29) |
|
نه ٿو مٽايو وڃي قول مون وٽ ۽ ناهيان مان ظلم ڪندڙ ٻانهن جي لاءِ . |
| يَومَ نَقولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امتَلَأتِ وَتَقولُ هَل مِن مَزيدٍ (آيت : 30) |
|
ان ڏينهن چونداسون جهنم کي ڇا ڀرجي وئين تون؟ ۽ چوندو ڇا ڪجهه زياده آهي؟ . |
| وَأُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ غَيرَ بَعيدٍ (آيت : 31) |
|
۽ ويجهي آندي ويندي جنت پرهيزگارن جي لاءِ نه پري هوندڙ . |
| هٰذا ما توعَدونَ لِكُلِّ أَوّابٍ حَفيظٍ (آيت : 32) |
|
هي اهو آهي جو وعدو ڏنا ويا هيئو هر رجوع ڪندڙ، حفاظت ڪندڙ جي لاءِ . |
| مَن خَشِىَ الرَّحمٰنَ بِالغَيبِ وَجاءَ بِقَلبٍ مُنيبٍ (آيت : 33) |
|
جيڪو ڊڄي ٿو رحمٰن کان اڻ ڏٺو ۽ آندائين دل ورندڙ . |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ذٰلِكَ يَومُ الخُلودِ (آيت : 34) |
|
داخل ٿيو ان ۾ سلام سان اهو هميشہ رهڻ جو ڏينهن آهي . |
| لَهُم ما يَشاءونَ فيها وَلَدَينا مَزيدٌ (آيت : 35) |
|
انهن جي لاءِ اهو آهي جيڪو گهرندا ان ۾ ۽ اسان وٽ وڌيڪ آهي. |
| وَكَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ هُم أَشَدُّ مِنهُم بَطشًا فَنَقَّبوا فِى البِلٰدِ هَل مِن مَحيصٍ (آيت : 36) |
|
۽ ڪيتريون هلاڪ ڪيو اسان انهن کان اڳي جماعتون جو اهي سخت هيون انهن کان پڪڙڻ ۾ پوءِ جاچ ڪيائون شهرن ۾ ته ڪا ڀڄڻ جي جاءِ آهي؟ . |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَذِكرىٰ لِمَن كانَ لَهُ قَلبٌ أَو أَلقَى السَّمعَ وَهُوَ شَهيدٌ (آيت : 37) |
|
بيشڪ ان ۾ البته نصيحت آهي ان جي لاءِ جو آهي ان کي دل يا لڳائي ڪن ۽ اهو پورو متوجہ آهي . |
| وَلَقَد خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ وَما مَسَّنا مِن لُغوبٍ (آيت : 38) |
|
۽ البته تحقيق پيدا ڪيا اسان آسمان ۽ زمين ۽ جيڪو انهن جي وچ ۾ آهي ڇهن ڏينهن ۾ ۽ نه پهتو اسان کي ڪو ٿڪ . |
| فَاصبِر عَلىٰ ما يَقولونَ وَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وَقَبلَ الغُروبِ (آيت : 39) |
|
پوءِ صبر ڪر ان تي جيڪي چون ٿا ۽ تسبيح پڙهه پنهنجي رب جي حمد سان سج جي اڀرڻ کان اڳي ۽ (سج) لهڻ کان اڳي . |
| وَمِنَ الَّيلِ فَسَبِّحهُ وَأَدبٰرَ السُّجودِ (آيت : 40) |
|
۽ رات جو پوءِ ان جي تسبيح پڙهه ۽ نمازن کان بعد . |
| وَاستَمِع يَومَ يُنادِ المُنادِ مِن مَكانٍ قَريبٍ (آيت : 41) |
|
۽ ٻڌ ان ڏينهن جو سڏيندو سڏيندڙ جاءِ ويجهيءَ کان . |
| يَومَ يَسمَعونَ الصَّيحَةَ بِالحَقِّ ذٰلِكَ يَومُ الخُروجِ (آيت : 42) |
|
جنهن ڏينهن ٻڌندا ڪڙڪيدار آواز حق سان اهو ڏينهن نڪرڻ جو آهي . |
| إِنّا نَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَإِلَينَا المَصيرُ (آيت : 43) |
|
بيشڪ اسين ئي زندهه ڪيون ٿا ۽ ماريون ٿا ۽ اسان ڏانهن ئي موٽڻ آهي . |
| يَومَ تَشَقَّقُ الأَرضُ عَنهُم سِراعًا ذٰلِكَ حَشرٌ عَلَينا يَسيرٌ (آيت : 44) |
|
جنهن ڏينهن ڦاٽندي زمين انهن کان تڪڙ ڪندڙ (ٿي نڪرندا) اهو اٿارڻ اسان لاءِ آسان آهي . |
| نَحنُ أَعلَمُ بِما يَقولونَ وَما أَنتَ عَلَيهِم بِجَبّارٍ فَذَكِّر بِالقُرءانِ مَن يَخافُ وَعيدِ (آيت : 45) |
|
اسين وڌيڪ ڄاڻندڙ آهيون ان کي جيڪو چون ٿا ۽ ناهين تون انهن تي سختي ڪندڙ پوءِ نصيحت ڪر قرآن سان ان کي جو ڊڄي ٿو عذاب واري منهنجي وعدي کان . |