| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا أَوفوا بِالعُقودِ أُحِلَّت لَكُم بَهيمَةُ الأَنعٰمِ إِلّا ما يُتلىٰ عَلَيكُم غَيرَ مُحِلِّى الصَّيدِ وَأَنتُم حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحكُمُ ما يُريدُ (آيت : 1) |
|
اي ايمان وارؤ! (پنهنجن) انجامن کي پاڙيو. اوهان لاءِ چوپايو مال حلال ڪيو ويو آهي، ان کانسواءِ جيڪي اوهان کي پڙهي ٻڌايو ويندو پر احرام جي حالت ۾ اوهين شڪار کي حلال سمجهندڙ نه هجو. بيشڪ الله جيڪي گهري ٿو سو حڪم ڪري ٿو. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تُحِلّوا شَعٰئِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهرَ الحَرامَ وَلَا الهَدىَ وَلَا القَلٰئِدَ وَلا ءامّينَ البَيتَ الحَرامَ يَبتَغونَ فَضلًا مِن رَبِّهِم وَرِضوٰنًا وَإِذا حَلَلتُم فَاصطادوا وَلا يَجرِمَنَّكُم شَنَـٔانُ قَومٍ أَن صَدّوكُم عَنِ المَسجِدِ الحَرامِ أَن تَعتَدوا وَتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوىٰ وَلا تَعاوَنوا عَلَى الإِثمِ وَالعُدوٰنِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ العِقابِ (آيت : 2) |
|
اي ايمان وارؤ! الله جي (عبادت جي) نشانين جي بي حرمتي نه ڪريو ۽ نه عزت واري مهيني جي ۽ نه قربانيءَ واري جانور جي ۽ نه، (ان قربانيءَ لاءِ) ڳچيءَ ۾ پٽو ٻڌل جانور جي ۽ نه عزت واري گهر (بيت الله ) ڏي ايندڙن جي جيڪي پنهنجي پاليندڙ جو فضل ۽ رضامندي گهرن ٿا. ۽ جڏهن احرام کوليو ته (ڀلي) شڪار ڪريو ۽ ڪنهن قوم جي دشمني هن ڪري جو انهن اوهان کي عزت واريءَ مسجد کان روڪيو اوهان کان ائين هرگز نه ڪرائي جو حد کان لنگهي وڃو. ۽ ڀلائيءَ ۽ پرهيزگاريءَ ۾ هڪ ٻئي جي مدد ڪريو ۽ گناهه ۽ ظلم ۾ هڪ ٻئي جي مدد نه ڪريو. ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله جو عذاب سخت آهي. |
| حُرِّمَت عَلَيكُمُ المَيتَةُ وَالدَّمُ وَلَحمُ الخِنزيرِ وَما أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَالمُنخَنِقَةُ وَالمَوقوذَةُ وَالمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطيحَةُ وَما أَكَلَ السَّبُعُ إِلّا ما ذَكَّيتُم وَما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَستَقسِموا بِالأَزلٰمِ ذٰلِكُم فِسقٌ اليَومَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَروا مِن دينِكُم فَلا تَخشَوهُم وَاخشَونِ اليَومَ أَكمَلتُ لَكُم دينَكُم وَأَتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسلٰمَ دينًا فَمَنِ اضطُرَّ فى مَخمَصَةٍ غَيرَ مُتَجانِفٍ لِإِثمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 3) |
|
اوهان تي حرام ڪيو ويو آهي مئل جانور ۽ رت ۽ سوئر جو گوشت ۽ جنهن تي الله کانسواءِ ٻئي جو نالو ورتو ويو هجي ۽ گهٽو کائي مئل جانور ۽ ڌڪ سان ماريل جانور ۽ مٿان ڪري مئل جانور ۽ سٽ۾ سان ماريل جانور ۽ جنهن کي ڦاڙيندڙ جانورکاڌو هجي سواءِ ان جي جنهن کي اوهان (مرڻ کان اڳي) ذبح ڪري ورتو هجي ۽ جنهن کي (غير الله جي) پوڄا جي جاءِ تي ذبح ڪيو ويو هجي ۽ هيءَ به ته جُوا جي تيرن سان پنهنجا حصا معلوم ڪريو. اها نافرماني (بي ديني جو ڪم) آهي. اڄ ڪافراوهان جي دين (تي غالب ٿيڻ) کان نااميد ٿيا. پوءِ انهن کان نه ڊڄو ۽ مون کان ڊڄو. اڄ اوهان جو دين اوهان لاءِ ڪامل ڪيو اٿم ۽ اوهان تي پنهنجي نعمت پوري ڪئي اٿم ۽ اوهان لاءِ دين اسلام کي پسند ڪيو اٿم. پوءِ جيڪو بک ۾ لاچار ٿئي پر گناهه ڏي جهڪندڙ نه هجي ته (کائي) پوءِ بيشڪ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| يَسـَٔلونَكَ ماذا أُحِلَّ لَهُم قُل أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ وَما عَلَّمتُم مِنَ الجَوارِحِ مُكَلِّبينَ تُعَلِّمونَهُنَّ مِمّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ فَكُلوا مِمّا أَمسَكنَ عَلَيكُم وَاذكُرُوا اسمَ اللَّهِ عَلَيهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَريعُ الحِسابِ (آيت : 4) |
|
توکان پڇن ٿا ته انهن لاءِ ڇا ڇا حلال ڪيو ويو آهي. (کين) چئو ته اوهان لاءِ (سڀ) سٺيون شيون حلال ڪيون ويون آهن ۽ شڪاري جانورن مان جن کي اوهان (شڪار ڪرڻ) سيکاريو هجي ۽ هجو به شڪار سيکارڻ وارا، جو ڪجهه الله اوهان کي سيکاريو آهي تنهن مان ڪجهه انهن کي سيکاريو ٿا، سي جو ڪجهه اوهان لاءِ جهلين تنهن مان کائو ۽ ان (شڪاري جانور) تي (شڪار تي ڇڏڻ وقت) الله جو نالو پڙهندا ڪريو ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله جي طرفان جلد حساب ٿيڻ وارو آهي. |
| اليَومَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ وَطَعامُ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ حِلٌّ لَكُم وَطَعامُكُم حِلٌّ لَهُم وَالمُحصَنٰتُ مِنَ المُؤمِنٰتِ وَالمُحصَنٰتُ مِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ مِن قَبلِكُم إِذا ءاتَيتُموهُنَّ أُجورَهُنَّ مُحصِنينَ غَيرَ مُسٰفِحينَ وَلا مُتَّخِذى أَخدانٍ وَمَن يَكفُر بِالإيمٰنِ فَقَد حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِى الءاخِرَةِ مِنَ الخٰسِرينَ (آيت : 5) |
|
اڄ اوهان لاءِ (سڀ) سٺيون شيون حلال ڪيون ويون آهن. ۽ ڪتاب وارن جو کاڌو اوهان لاءِ حلال آهي ۽ اوهان جو کاڌو انهن لاءِ حلال آهي ۽ پاڪ دامن مسلمان زالون ۽ جن کي اوهان کان اڳ ڪتاب ڏنو ويو آهي تن مان پاڪ دامن زالون (به اوهان لاءِ حلال آهن) جڏهن انهن کي سندن مهر ڏيو، پاڪدامنيءَ جا ڳولائو ٿي، شهوت رانيءَ جو خيال ڇڏي ۽ (ڳجهيون) ساهيڙيون بنائيندڙ به نه هجو. ۽ جيڪو اسلام (يعني قرآن جي هن حڪم) جو انڪار ڪندو تنهن جي محنت برباد ٿي. ۽ اهو آخرت ۾ نقصان وارن مان آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِذا قُمتُم إِلَى الصَّلوٰةِ فَاغسِلوا وُجوهَكُم وَأَيدِيَكُم إِلَى المَرافِقِ وَامسَحوا بِرُءوسِكُم وَأَرجُلَكُم إِلَى الكَعبَينِ وَإِن كُنتُم جُنُبًا فَاطَّهَّروا وَإِن كُنتُم مَرضىٰ أَو عَلىٰ سَفَرٍ أَو جاءَ أَحَدٌ مِنكُم مِنَ الغائِطِ أَو لٰمَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَيَمَّموا صَعيدًا طَيِّبًا فَامسَحوا بِوُجوهِكُم وَأَيديكُم مِنهُ ما يُريدُ اللَّهُ لِيَجعَلَ عَلَيكُم مِن حَرَجٍ وَلٰكِن يُريدُ لِيُطَهِّرَكُم وَلِيُتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَيكُم لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (آيت : 6) |
|
اي ايمان وارؤ! جڏهن نماز لاءِ اٿو ته پنهنجا منهن ۽ پنهنجا هٿ ٺونٺين تائين ڌوئو، ۽ پنهنجن مٿن تي مسح ڪريو ۽ پنهنجا پير به ڀيڏين تائين (ڌوئو). ۽ جيڪڏهن تڙ پيو هجيو ته غسل ڪريو ۽ جيڪڏهن بيمار هجو يا مسافريءَ تي هجو يا اوهان مان ڪو پائخاني مان اچي يا زالن کي هٿ لايو، پوءِ پاڻي نه لهو ته پاڪ مٽي ڏسو پوءِ ان سان پنهنجن منهن ۽ پنهنجن هٿن کي مسح ڪريو. الله اوهان تي ڪا تنگي ڪرڻ نه ٿو گهري پر اوهان کي پاڪ ڪرڻ ۽ اوهان تي پنهنجي نعمت پوري ڪرڻ گهري ٿو. مَنَ اوهين شڪر ڪريو. |
| وَاذكُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَيكُم وَميثٰقَهُ الَّذى واثَقَكُم بِهِ إِذ قُلتُم سَمِعنا وَأَطَعنا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (آيت : 7) |
|
۽ پاڻ تي الله جي نعمت ياد ڪريو ۽ سندس انجام به جو اوهان سان ٻڌو اٿس، جڏهن اوهان چيو هو ته اسان ٻڌو ۽ مڃيو ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله دلين جي ڳالهه چڱيءَ طرح ڄاڻندڙ آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا كونوا قَوّٰمينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالقِسطِ وَلا يَجرِمَنَّكُم شَنَـٔانُ قَومٍ عَلىٰ أَلّا تَعدِلُوا اعدِلوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقوىٰ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ (آيت : 8) |
|
اي ايمان وارؤ! الله جا فرمانبردار ٿي بيهندڙ، انصاف سان شاهدي ڏيندڙ ٿيو ۽ ڪنهن قو م جي دشمني اوهان کي عدل ڇڏڻ تي هرگز نه اڀاري. انصاف ڪريو. انصاف پرهيزگاريءَ کي گهڻو ويجهو آهي ۽ الله کان ڊڄو. ڇوته جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن جي الله خبر رکندڙ آهي. |
| وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَأَجرٌ عَظيمٌ (آيت : 9) |
|
جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن سان الله (هيءَ) وعده ڪيو آهي ته انهن لاءِ معافي ۽ وڏو اجر آهي. |
| وَالَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِـٔايٰتِنا أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَحيمِ (آيت : 10) |
|
۽ جن ڪفر ڪيو ۽ اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڪيائون، سي ئي دوزخي آهن. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم إِذ هَمَّ قَومٌ أَن يَبسُطوا إِلَيكُم أَيدِيَهُم فَكَفَّ أَيدِيَهُم عَنكُم وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ (آيت : 11) |
|
اي ايمان وارؤ! پاڻ تي الله جي نعمت ياد ڪريو، جڏهن هڪ قوم پنهنجن هٿن کي اوهان ڏي ڊگهي ڪرڻ (وڙهڻ) جو ارادو ڪيو هو، پوءِ انهن جي هٿن کي اوهان کان روڪيائين. ۽ الله کان ڊڄو. ۽ پوءِ ايمان وارا الله تي ئي ڀروسو ڪن. |
| وَلَقَد أَخَذَ اللَّهُ ميثٰقَ بَنى إِسرٰءيلَ وَبَعَثنا مِنهُمُ اثنَى عَشَرَ نَقيبًا وَقالَ اللَّهُ إِنّى مَعَكُم لَئِن أَقَمتُمُ الصَّلوٰةَ وَءاتَيتُمُ الزَّكوٰةَ وَءامَنتُم بِرُسُلى وَعَزَّرتُموهُم وَأَقرَضتُمُ اللَّهَ قَرضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ عَنكُم سَيِّـٔاتِكُم وَلَأُدخِلَنَّكُم جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ فَمَن كَفَرَ بَعدَ ذٰلِكَ مِنكُم فَقَد ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ (آيت : 12) |
|
۽ بيشڪ الله بني اسرائيلن کان انجام ورتو. ۽ انهن مان اسان ٻارنهن سردار مقرر ڪيا. ۽ الله فرمايو ته بيشڪ آءُ اوهان سان آهيان جيڪڏهن اوهين نماز قائم ڪندؤ ۽ زڪوات ڏيندؤ ۽ منهنجن رسولن تي ايمان آڻيندؤ ۽ انهن کي طاقتور ڪندؤ ۽ الله کي چڱو قرض ڏيندؤ ته اوهان جا گناهه اوهان کان ضرور پري ڪندس ۽ اوهان کي اهڙن باغن ۾ داخل ڪندس جن جي هيٺيان واهه وهن ٿا، وري ان کان پوءِ اوهان مان جيڪو ڪفر ڪندو سو بيشڪ سڌو رستو وڃائيندو، |
| فَبِما نَقضِهِم ميثٰقَهُم لَعَنّٰهُم وَجَعَلنا قُلوبَهُم قٰسِيَةً يُحَرِّفونَ الكَلِمَ عَن مَواضِعِهِ وَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِهِ وَلا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلىٰ خائِنَةٍ مِنهُم إِلّا قَليلًا مِنهُم فَاعفُ عَنهُم وَاصفَح إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُحسِنينَ (آيت : 13) |
|
پوءِ سندن انجام ڀڃڻ جي ڪري اسان مٿن لعنت ڪئي ۽ انهن جي دلين کي سخت ڪيوسون. جو اُهي (توريت جي) ڳالهين کي پنهنجي جاين کان ڦيرين ٿا ۽ کين جيڪا نصيحت ڪئي وئي هئي تنهن مان هڪ حصي کي ڀلائي ڇڏيائون ۽ انهن ۾ ٿورن کانسواءِ تون انهن (سڀني) جي ڪنهن نه ڪنهن خيانت تي هميشه واقف ٿيندو رهندين، پوءِ تون انهن کي معاف ڪر ۽ مڙي وڃ. بيشڪ الله چڱائي ڪندڙن کي پسند ڪري ٿو. |
| وَمِنَ الَّذينَ قالوا إِنّا نَصٰرىٰ أَخَذنا ميثٰقَهُم فَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِهِ فَأَغرَينا بَينَهُمُ العَداوَةَ وَالبَغضاءَ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ وَسَوفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِما كانوا يَصنَعونَ (آيت : 14) |
|
۽ جن چيو ته اسين نصاريٰ آهيون تن کان به اسان سندن انجام ورتو. پوءِ کين جيڪا نصيحت ڪئي وئي هئي تنهن مان هڪ حصي کي انهن ڀلائي ڇڏيو. پوءِ قيامت جي ڏينهن تائين سندن وچ ۾ دشمني ۽ ڪيني کي لڳائي ڇڏيوسون. ۽ جيڪي اهي پيا ڪن تنهن جي الله کين خبر ڏيندو. |
| يٰأَهلَ الكِتٰبِ قَد جاءَكُم رَسولُنا يُبَيِّنُ لَكُم كَثيرًا مِمّا كُنتُم تُخفونَ مِنَ الكِتٰبِ وَيَعفوا عَن كَثيرٍ قَد جاءَكُم مِنَ اللَّهِ نورٌ وَكِتٰبٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
اي ڪتاب وارؤ! بيشڪ اسان جو رسول اوهان وٽ آيو آهي جو جيڪي اوهين ڪتاب مان لڪائيندا هئا، تن مان گهڻن ڳالهين کي اوهان تي ظاهر ڪري ٿو ۽ گهڻن ڳالهين کان درگذر ڪري ٿو.اوهان وٽ الله جي طرفان روشني ۽ ظاهر ڪتاب آيو آهي (يعني قرآن)، |
| يَهدى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوٰنَهُ سُبُلَ السَّلٰمِ وَيُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُمٰتِ إِلَى النّورِ بِإِذنِهِ وَيَهديهِم إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 16) |
|
جنهن سان الله انهن کي سلامتيءَ جا رستا ڏيکاري ٿو جيڪي سندس رضامنديءَ جي پٺيان پيا آهن ۽ انهن کي پنهنجي حڪم سان اونداهين مان روشنيءَ ڏي ڪڍي ٿو،۽ کين سڌو رستو ڏيکاري ٿو. |
| لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ المَسيحُ ابنُ مَريَمَ قُل فَمَن يَملِكُ مِنَ اللَّهِ شَيـًٔا إِن أَرادَ أَن يُهلِكَ المَسيحَ ابنَ مَريَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِى الأَرضِ جَميعًا وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما يَخلُقُ ما يَشاءُ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 17) |
|
بيشڪ اهي ڪافر ٿيا جن چيو ته بيشڪ الله ته مريم جو پٽ مسيح ئي آهي، چئو ته پوءِ اهڙو ڪير آهي جو الله جي مقابلي ۾ ڪجهه به ڪري سگهندو؟ جيڪڏهن اهو مريم جي پٽ مسيح ۽ ان جي ماءُ ۽ جيڪي زمين ۾ آهن تن سڀني کي برباد ڪرڻ گهري. ۽ آسمانن ۽ زمين جو ڪجهه انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تنهن جي بادشاهي الله جي آهي. جيڪي گهري ٿو سو پيدا ڪري ٿو ۽ الله سڀ ڪنهن شيءِ تي قدرت رکندڙ آهي. |
| وَقالَتِ اليَهودُ وَالنَّصٰرىٰ نَحنُ أَبنٰؤُا۟ اللَّهِ وَأَحِبّٰؤُهُ قُل فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنوبِكُم بَل أَنتُم بَشَرٌ مِمَّن خَلَقَ يَغفِرُ لِمَن يَشاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَإِلَيهِ المَصيرُ (آيت : 18) |
|
۽ يهودين ۽ نصارن چيو ته اسين الله جا پٽ ۽ ان جا پيارا آهيون، چئو ته پوءِ اوهان کي اوهان جي گناهن جي ڪري ڇو عذاب ڪري ٿو؟ بلڪ اوهين به ان جي مخلوق مان (ٻين جهڙا) ماڻهو آهيو. جنهن کي وڻيس ٿو تنهن کي معاف ڪري ٿو ۽ جنهن کي وڻيس ٿو تنهن کي عذاب ڪري ٿو ۽ آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تنهن جي بادشاهي الله جي آهي ۽ ان ڏي ئي (انهن کي) موٽي اچڻو آهي. |
| يٰأَهلَ الكِتٰبِ قَد جاءَكُم رَسولُنا يُبَيِّنُ لَكُم عَلىٰ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَن تَقولوا ما جاءَنا مِن بَشيرٍ وَلا نَذيرٍ فَقَد جاءَكُم بَشيرٌ وَنَذيرٌ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 19) |
|
اي ڪتاب وارؤ! بيشڪ اوهان و ٽ اسان جو رسول آيو آهي جو اوهان کي (اوهان جي سڌرڻ جو طريقو) کولي ٻڌائي ٿو اهڙي وقت جو رسولن جو اچڻ بند ٿي چڪو آهي، متان اوهين چئو ته اسان وٽ نه ڪو خوشخبري ٻڌائيندڙ ۽ نه ڪو ڊيڄاريندڙ آيو. پوءِ بيشڪ اوهان وٽ خوشخبري ٻڌائيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ آيو آهي. ۽ الله سڀ ڪنهن شيءِ تي قدرت رکندڙ آهي. |
| وَإِذ قالَ موسىٰ لِقَومِهِ يٰقَومِ اذكُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَيكُم إِذ جَعَلَ فيكُم أَنبِياءَ وَجَعَلَكُم مُلوكًا وَءاتىٰكُم ما لَم يُؤتِ أَحَدًا مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 20) |
|
۽ (اهو وقت ياد ڪريو) جڏهن موسيٰ پنهنجيءَ قوم کي چيو ته اي منهنجي قوم! پاڻ تي الله جو احسان ياد ڪريو جڏهن اوهان ۾ نبي پيدا ڪيائين ۽ اوهان کي بادشاهه ڪيائين ۽ اوهان کي اهو ڪجهه ڏنائين جو جهان وارن مان ڪنهن کي به نه ڏنائين. |
| يٰقَومِ ادخُلُوا الأَرضَ المُقَدَّسَةَ الَّتى كَتَبَ اللَّهُ لَكُم وَلا تَرتَدّوا عَلىٰ أَدبارِكُم فَتَنقَلِبوا خٰسِرينَ (آيت : 21) |
|
اي منهنجي قوم! ان پاڪ زمين ۾ داخل ٿيو جا الله اوهان لاءِ مقرر ڪئي آهي ۽ پنهنجن پٺين ڏانهن (پوئتي) نه موٽو نه ته اوهين ڦري نقصان وارا ٿي پوندؤ. |
| قالوا يٰموسىٰ إِنَّ فيها قَومًا جَبّارينَ وَإِنّا لَن نَدخُلَها حَتّىٰ يَخرُجوا مِنها فَإِن يَخرُجوا مِنها فَإِنّا دٰخِلونَ (آيت : 22) |
|
انهن چيو ته اي موسيٰ! بيشڪ ان ۾ هڪ زبردست قوم آهي ۽ اسين ان ۾ ڪڏهن به داخل نه ٿينداسون جيستائين اهي اُن مان نڪر ي(نه) وڃن. پوءِ جيڪڏهن اهي ان مان نڪرندا ته پوءِ بيشڪ اسين داخل ٿيڻ وارا آهيون. |
| قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذينَ يَخافونَ أَنعَمَ اللَّهُ عَلَيهِمَا ادخُلوا عَلَيهِمُ البابَ فَإِذا دَخَلتُموهُ فَإِنَّكُم غٰلِبونَ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلوا إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 23) |
|
(الله کان) ڊڄندڙن مان ٻن مڙسن جن تي الله نعمت ڪئي هئي تن چيو ته اوهين دروازي کان مٿن داخل ٿيو (يعني حملو ڪريو) پوءِ جڏهن اتان داخل ٿيندؤ ته پوءِ بيشڪ اوهين غالب آهيو، ۽پوءِ الله تي ڀروسو ڪريو جيڪڏهن اوهين ايمان وارا آهيو. |
| قالوا يٰموسىٰ إِنّا لَن نَدخُلَها أَبَدًا ما داموا فيها فَاذهَب أَنتَ وَرَبُّكَ فَقٰتِلا إِنّا هٰهُنا قٰعِدونَ (آيت : 24) |
|
انهن چيو ته اي موسيٰ! اسين ان ۾ ڪڏهن به داخل نه ٿينداسون جيستائين اهي ان ۾ آهن سو تون ۽ تنهنجو پاليندڙ وڃو. پوءِ (انهن سان) جنگ ڪريو. بيشڪ اسين هتي ويٺا آهيون. |
| قالَ رَبِّ إِنّى لا أَملِكُ إِلّا نَفسى وَأَخى فَافرُق بَينَنا وَبَينَ القَومِ الفٰسِقينَ (آيت : 25) |
|
موسيٰ چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! مون کي رڳو پنهنجي جان ۽ پنهنجي ڀاءُ جو اختيار آهي پوءِ تون اسان جي وچ ۾ ۽ نافرمان قوم جي وچ ۾ جدائي ڪر! |
| قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيهِم أَربَعينَ سَنَةً يَتيهونَ فِى الأَرضِ فَلا تَأسَ عَلَى القَومِ الفٰسِقينَ (آيت : 26) |
|
الله فرمايوته پوءِ اها (پاڪ زمين) چاليهه ورهيه مٿن حرام ڪيل آهي. زمين ۾ حيران پريشان ڦرندا. پوءِ نافرمان قوم تي افسوس نه ڪر. |
| وَاتلُ عَلَيهِم نَبَأَ ابنَى ءادَمَ بِالحَقِّ إِذ قَرَّبا قُربانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِما وَلَم يُتَقَبَّل مِنَ الءاخَرِ قالَ لَأَقتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ المُتَّقينَ (آيت : 27) |
|
۽ تون انهن کي آدم جي ٻن پُٽن (هابيل ۽ قابيل) جو سچو قصو پڙهي ٻڌاءِ. جڏهن انهن ٻنهين (الله جي نالي تي) نياز ڏنو. پوءِ انهن ٻنهين مان هڪ (هابيل) جو قبول ڪيو ويو ۽ ٻئي (قابيل) جو قبول نه ڪيو ويو. (قابيل) چيو ته آءُ ضرور توکي قتل ڪندس. (هابيل) چيو ته الله رڳو پرهيزگارن جو (نياز) قبول ڪري ٿو. |
| لَئِن بَسَطتَ إِلَىَّ يَدَكَ لِتَقتُلَنى ما أَنا۠ بِباسِطٍ يَدِىَ إِلَيكَ لِأَقتُلَكَ إِنّى أَخافُ اللَّهَ رَبَّ العٰلَمينَ (آيت : 28) |
|
جيڪڏهن تون مون کي قتل ڪرڻ لاءِ پنهنجو هٿ مون ڏي ڊگهو ڪندين ته به آءُ توکي قتل ڪرڻ لاءِ پنهنجو هٿ توڏي ڊگهو ڪرڻ وارو نه آهيان. آءٌ الله کان ڊڄان ٿو جو جهانن جو پاليندڙ آهي. |
| إِنّى أُريدُ أَن تَبوأَ بِإِثمى وَإِثمِكَ فَتَكونَ مِن أَصحٰبِ النّارِ وَذٰلِكَ جَزٰؤُا۟ الظّٰلِمينَ (آيت : 29) |
|
بيشڪ آءُ گهران ٿو ته تون منهنجو گناهه ۽ پنهنجو گناهه کڻين ته باهه وارن مان ٿئين. ۽ اها ظالمن جي سزا آهي. |
| فَطَوَّعَت لَهُ نَفسُهُ قَتلَ أَخيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصبَحَ مِنَ الخٰسِرينَ (آيت : 30) |
|
پوءِ سندس نفس کيس سندس ڀاءُ جي خون ڪرڻ تي ڀڙڪايو، پوءِ ان کي قتل ڪيائين ۽ نقصان وارن مان ٿيو. |
| فَبَعَثَ اللَّهُ غُرابًا يَبحَثُ فِى الأَرضِ لِيُرِيَهُ كَيفَ يُوٰرى سَوءَةَ أَخيهِ قالَ يٰوَيلَتىٰ أَعَجَزتُ أَن أَكونَ مِثلَ هٰذَا الغُرابِ فَأُوٰرِىَ سَوءَةَ أَخى فَأَصبَحَ مِنَ النّٰدِمينَ (آيت : 31) |
|
پوءِ الله هڪ ڪانءُ کي موڪليو جنهن زمين ۾ کڏ ٿي کوٽي هن لاءِ ته کيس ڏيکاري ته هو ڪيئن پنهنجي ڀاءُ جي لاش کي لڪائي. (ڪانءُ کي ڏسي) چوڻ لڳو ته مون کي پاڻ تي افسوس آهي ڇا مون کان ايترو به نه ٿيو جو هن ڪانءُ جهڙو ٿيان پوءِ پنهنجي ڀاءُ جي لاش کي لڪايان. پوءِ پڇتائيندڙن مان ٿيو. |
| مِن أَجلِ ذٰلِكَ كَتَبنا عَلىٰ بَنى إِسرٰءيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفسًا بِغَيرِ نَفسٍ أَو فَسادٍ فِى الأَرضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَميعًا وَمَن أَحياها فَكَأَنَّما أَحيَا النّاسَ جَميعًا وَلَقَد جاءَتهُم رُسُلُنا بِالبَيِّنٰتِ ثُمَّ إِنَّ كَثيرًا مِنهُم بَعدَ ذٰلِكَ فِى الأَرضِ لَمُسرِفونَ (آيت : 32) |
|
ان ڪري اسان بني اسرائيلن تي هي حڪم ڪيو ته جيڪو ڪنهن ماڻهوءَ کي ڪنهن ٻي جان جي عوض کانسواءِ يا ملڪ ۾ فساد ڪرڻ (جي سبب) بنا قتل ڪندو ته ڄڻ ته ان سڀني ماڻهن کي قتل ڪيو. ۽ جيڪو ان کي جياريندو (بچائيندو) ته ڄڻ ته سڀني ماڻهن کي جياريائين (بچايائين) ۽ بيشڪ انهن وٽ اسان جا رسول ظاهر نشانيون کڻي آيا. وري به انهن مان گهڻا ان کان پوءِ زمين ۾ حد کان لنگهندڙ آهن. |
| إِنَّما جَزٰؤُا۟ الَّذينَ يُحارِبونَ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَيَسعَونَ فِى الأَرضِ فَسادًا أَن يُقَتَّلوا أَو يُصَلَّبوا أَو تُقَطَّعَ أَيديهِم وَأَرجُلُهُم مِن خِلٰفٍ أَو يُنفَوا مِنَ الأَرضِ ذٰلِكَ لَهُم خِزىٌ فِى الدُّنيا وَلَهُم فِى الءاخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 33) |
|
جيڪي الله ۽ سندس رسول سان جنگ ڪن ٿا ۽ زمين ۾ فساد ڪرڻ لاءِ ڪوشش ڪن ٿا تن جي سزا هيءَ آهي ته کين قتل ڪيو وڃي، يا سوريءَ چاڙهيو وڃي، يا سندن هڪ طرف جا هٿ ۽ ٻي طرف جا پير وڍيا وڃن يا انهن کي ملڪ مان نيڪالي ڏني وڃي. اها انهن لاءِ دنيا ۾ خواري آهي. ۽ آخرت ۾ انهن لاءِ وڏو عذاب آهي، |
| إِلَّا الَّذينَ تابوا مِن قَبلِ أَن تَقدِروا عَلَيهِم فَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 34) |
|
پر جن اوهان جي قابوءَ ۾ اچڻ کان اڳ توبة ڪئي ته پوءِ ڄاڻو ته الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابتَغوا إِلَيهِ الوَسيلَةَ وَجٰهِدوا فى سَبيلِهِ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 35) |
|
اي ايمان وارؤ! الله کان ڊڄو ۽ ان تائين (پهچڻ لاءِ) ذريعو ڳوليو، ۽ سندس رستي ۾ جنگ ڪريو مَنَ اوهين ڪامياب ٿيو. |
| إِنَّ الَّذينَ كَفَروا لَو أَنَّ لَهُم ما فِى الأَرضِ جَميعًا وَمِثلَهُ مَعَهُ لِيَفتَدوا بِهِ مِن عَذابِ يَومِ القِيٰمَةِ ما تُقُبِّلَ مِنهُم وَلَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 36) |
|
بيشڪ جن ڪفر ڪيو، تن وٽ جيڪڏهن اهو سڀ جيڪي زمين ۾ آهي سو ۽ ان سان گڏ ٻيو به اوترو (هن لاءِ تيار) هجي ته اهي پاڻ کي قيامت جي ڏينهن جي عذاب کان بچائڻ لاءِ اهو عوض ڏين ته به اهو انهن کان قبول نه ڪيو ويندو. ۽ انهن لاءِ دردناڪ عذاب آهي. |
| يُريدونَ أَن يَخرُجوا مِنَ النّارِ وَما هُم بِخٰرِجينَ مِنها وَلَهُم عَذابٌ مُقيمٌ (آيت : 37) |
|
باهه مان نڪرڻ گهرندا ۽ (حقيقت ڪري) اهي ان مان نڪرڻ وارا نه آهن ۽ انهن لاءِ هميشه جو عذاب آهي. |
| وَالسّارِقُ وَالسّارِقَةُ فَاقطَعوا أَيدِيَهُما جَزاءً بِما كَسَبا نَكٰلًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (آيت : 38) |
|
۽ چوري ڪندڙ مڙس ۽ چوري ڪندڙ زال جا هٿ وڍي ڇڏيو، سندن ڪيل ڪم جي سزا لاءِ جا الله جي طرفان عبرت آهي. ۽ الله زبردست (۽) حڪمت وارو آهي. |
| فَمَن تابَ مِن بَعدِ ظُلمِهِ وَأَصلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتوبُ عَلَيهِ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 39) |
|
پوءِ جنهن پنهنجي ظلم ڪرڻ کان پوءِ توبة ڪئي ۽ (پنهنجي ڪم کي)سڌاريو ته پوءِ بيشڪ الله مٿس مهرباني ڪندو. بيشڪ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| أَلَم تَعلَم أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَيَغفِرُ لِمَن يَشاءُ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 40) |
|
ڇا تو نه ڄاتو؟ ته آسمانن ۽ زمين جي بادشاهي الله جي آهي. جنهن کي وڻيس تنهن کي عذاب ڪري ٿو ۽ جنهن کي وڻيس تنهن کي معاف ڪري ٿو ۽ الله سڀڪنهن شيءِ تي قدرت رکندڙ آهي. |
| يٰأَيُّهَا الرَّسولُ لا يَحزُنكَ الَّذينَ يُسٰرِعونَ فِى الكُفرِ مِنَ الَّذينَ قالوا ءامَنّا بِأَفوٰهِهِم وَلَم تُؤمِن قُلوبُهُم وَمِنَ الَّذينَ هادوا سَمّٰعونَ لِلكَذِبِ سَمّٰعونَ لِقَومٍ ءاخَرينَ لَم يَأتوكَ يُحَرِّفونَ الكَلِمَ مِن بَعدِ مَواضِعِهِ يَقولونَ إِن أوتيتُم هٰذا فَخُذوهُ وَإِن لَم تُؤتَوهُ فَاحذَروا وَمَن يُرِدِ اللَّهُ فِتنَتَهُ فَلَن تَملِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيـًٔا أُولٰئِكَ الَّذينَ لَم يُرِدِ اللَّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلوبَهُم لَهُم فِى الدُّنيا خِزىٌ وَلَهُم فِى الءاخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 41) |
|
اي رسول! جيڪي ڪفر ۾ ڪاهي پون ٿا سي توکي غمگين نه ڪن (اهي ماڻهو) جن پنهنجن واتن سان چيو ته اسان ايمان آندو هوڏانهن سندن دلين ايمان نه آندو آهي. ۽ (اهي به) جيڪي يهودي آهن (اهي) ڪوڙ گهڻو ٻڌندڙ آهن. ٻيا ماڻهو جيڪي تو وٽ نه آيا آهن، تن جا (اهي) جاسوس آهن. ڳالهين کي پنهنجن صحيح جاين تي هئڻ کان پوءِ ڦيرين ٿا. چون ٿا ته جيڪڏهن اوهان کي هيءَ (تحريف ڪيل حڪم) ڏنو وڃي ته ان کي قبول ڪجو ۽ جيڪڏهن اهو (حڪم) اوهان کي نه ڏنو وڃي ته ان کان بچو. ۽ الله جنهن کي گمراهه ڪرڻ گهري ٿو تنهن لاءِ الله جي مقابلي ۾ تون ڪجهه به نه ٿو ڪري سگهين. اِهي اُهي آهن جن جي دلين کي الله پاڪ ڪرڻ نه گهريو. دنيا ۾ انهن لاءِ خواري آهي. ۽ آخرت ۾ انهن لاءِ وڏو عذاب آهي. |
| سَمّٰعونَ لِلكَذِبِ أَكّٰلونَ لِلسُّحتِ فَإِن جاءوكَ فَاحكُم بَينَهُم أَو أَعرِض عَنهُم وَإِن تُعرِض عَنهُم فَلَن يَضُرّوكَ شَيـًٔا وَإِن حَكَمتَ فَاحكُم بَينَهُم بِالقِسطِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُقسِطينَ (آيت : 42) |
|
(اهي) ڪوڙ گهڻو ٻڌندڙ (۽) حرام گهڻو کائيندڙ آهن. پوءِ جيڪڏهن تو وٽ (فيصلي ڪرائڻ لاءِ) اچن ته تون سندن وچ ۾ فيصلو ڪر يا انهن کان منهن موڙ. ۽ جيڪڏهن تون انهن کان منهن موڙيندين ته اهي توکي ڪجهه به نقصان پهچائي نه سگهندا. ۽ جيڪڏهن فيصلو ڪرين ته پوءِ انهن جي وچ ۾ انصاف سان فيصلو ڪر. بيشڪ الله انصاف ڪرڻ وارن کي دوست رکي ٿو |
| وَكَيفَ يُحَكِّمونَكَ وَعِندَهُمُ التَّورىٰةُ فيها حُكمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّونَ مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَما أُولٰئِكَ بِالمُؤمِنينَ (آيت : 43) |
|
۽ ڪيئن توکان فيصلو ڪرائين ٿا، هوڏانهن انهن وٽ تورات آهي جنهن ۾ الله جو حڪم آهي. وري ان کانپوءِ منهن موڙين ٿا. ۽ اهي ايمان وارا نه آهن. |
| إِنّا أَنزَلنَا التَّورىٰةَ فيها هُدًى وَنورٌ يَحكُمُ بِهَا النَّبِيّونَ الَّذينَ أَسلَموا لِلَّذينَ هادوا وَالرَّبّٰنِيّونَ وَالأَحبارُ بِمَا استُحفِظوا مِن كِتٰبِ اللَّهِ وَكانوا عَلَيهِ شُهَداءَ فَلا تَخشَوُا النّاسَ وَاخشَونِ وَلا تَشتَروا بِـٔايٰتى ثَمَنًا قَليلًا وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الكٰفِرونَ (آيت : 44) |
|
بيشڪ اسان تورات نازل ڪيو آهي جنهن ۾ هدايت ۽ روشني آهي. ان موجب (الله جا) فرمانبردار نبي يهودين لاءِ فيصلو ڪندا هئا. ۽ درويش ۽ عالم (به فيصلو ڪندا هئا) جو کين الله جي ڪتاب جي نگهباني ڪرڻ جو حڪم ڪيو ويو هو ۽ اهي ان تي شاهد هئا. پوءِ اوهين ماڻهن کان نه ڊڄو ۽ مون کان ڊڄو ۽ منهنجي آيتن جي بدلي ۾ ٿورو ملهه نه وٺو. ۽ جيڪي الله نازل ڪيو آهي تنهن موجب جيڪي حڪم نه ڪندا سي ئي ڪافر آهن. |
| وَكَتَبنا عَلَيهِم فيها أَنَّ النَّفسَ بِالنَّفسِ وَالعَينَ بِالعَينِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالجُروحَ قِصاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفّارَةٌ لَهُ وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الظّٰلِمونَ (آيت : 45) |
|
۽ اسان انهن تي تورات ۾ هيءَ ڳالهه لکي ته ماڻهوءَ جو بدلو ماڻهو ۽ اک جو بدلو اک ۽ نڪ جو بدلو نڪ ۽ ڪن جو بدلو ڪن ۽ ڏند جو بدلو ڏند ۽ زخمن ۾ هڪجهڙائيءَ جو خيال رکڻو آهي. پوءِ جنهن اهو (بدلو) معاف ڪيو ته اهو ان لاءِ ڪفارو آهي. ۽ جيڪي الله نازل ڪيو آهي تنهن موجب جيڪي حڪم نه ڪندا، سي ئي ظالم آهن. |
| وَقَفَّينا عَلىٰ ءاثٰرِهِم بِعيسَى ابنِ مَريَمَ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ التَّورىٰةِ وَءاتَينٰهُ الإِنجيلَ فيهِ هُدًى وَنورٌ وَمُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ التَّورىٰةِ وَهُدًى وَمَوعِظَةً لِلمُتَّقينَ (آيت : 46) |
|
۽ اسان انهن (فرمانبردار نبين) جي نموني تي (انهن جي) پٺيان مريم جي پٽ عيسيٰ کي موڪليو جو تورات کي جو سندس اڳيان هو سچو چوندڙ هو ۽ ان کي انجيل ڏنو سون جنهن ۾ هدايت ۽ روشني آهي ۽ تورات کي جو ان جي اڳيان آهي، سچو چوندڙ آهي. ۽ پرهيزگارن لاءِ هدايت ۽ نصيحت آهي. |
| وَليَحكُم أَهلُ الإِنجيلِ بِما أَنزَلَ اللَّهُ فيهِ وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ (آيت : 47) |
|
۽ جيڪي الله ان ۾ نازل ڪيو آهي تنهن موجب انجيل وارن کي حڪم ڪرڻ گهرجي. ۽ جيڪي الله نازل ڪيو تنهن موجب جيڪي حڪم نه ڪندا، سي ئي نافرمان آهن. |
| وَأَنزَلنا إِلَيكَ الكِتٰبَ بِالحَقِّ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ الكِتٰبِ وَمُهَيمِنًا عَلَيهِ فَاحكُم بَينَهُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم عَمّا جاءَكَ مِنَ الحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلنا مِنكُم شِرعَةً وَمِنهاجًا وَلَو شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُم أُمَّةً وٰحِدَةً وَلٰكِن لِيَبلُوَكُم فى ما ءاتىٰكُم فَاستَبِقُوا الخَيرٰتِ إِلَى اللَّهِ مَرجِعُكُم جَميعًا فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم فيهِ تَختَلِفونَ (آيت : 48) |
|
۽ اسان توڏي ڪتاب نازل ڪيو آهي جو سچو آهي ۽ جيڪو ڪتاب ان جي اڳيان آهي تنهن کي سچو چوندڙ آهي ۽ ان تي نگهبان آهي. پوءِ جيڪي الله نازل ڪيو آهي تنهن موجب سندن وچ ۾ فيصلو ڪر ۽ جيڪو حق تو وٽ آيو آهي تنهن کي ڇڏي سندن خواهشن تي نه هل. اوهان مان هر هڪ (جماعت) لاءِ (خاص) شريعت ۽ (خاص) رستو مقرر ڪيوسون . ۽ جيڪڏهن الله گهري ها ته اوهان کي هڪ جماعت ڪري ها پر (ائين نه ڪيائين) هن لاءِ ته جيڪي (حڪم) اوهان کي ڏنا اٿس تن ۾ اوهان کي آزمائي پوءِ چڱاين ڏي هڪ ٻئي کان اڳي وڌو اوهان سڀني کي الله ڏي ئي موٽڻو آهي پوءِ جنهن ڳالهه ۾ اوهين (پاڻ ۾ ) اختلاف پيا ڪريو تنهن جي اوهان کي خبر ڏيندو. |
| وَأَنِ احكُم بَينَهُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم وَاحذَرهُم أَن يَفتِنوكَ عَن بَعضِ ما أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيكَ فَإِن تَوَلَّوا فَاعلَم أَنَّما يُريدُ اللَّهُ أَن يُصيبَهُم بِبَعضِ ذُنوبِهِم وَإِنَّ كَثيرًا مِنَ النّاسِ لَفٰسِقونَ (آيت : 49) |
|
۽ جيڪي الله نازل ڪيو آهي تنهن موجب سندن وچ ۾ فيصلو ڪر ۽ سندن خواهشن تي نه هل ۽ انهن کان بچندو رهه ته جيڪي الله توڏي نازل ڪيو آهي تنهن مان ڪنهن (حڪم) کان متان اهي توکي روڪين. پوءِ جيڪڏهن ڦري وڃن ته پوءِ ڄاڻ ته الله انهن کي سندن ڪن گناهن جي ڪري سزا پهچائڻ گهري ٿو. ۽ بيشڪ ماڻهن مان گهڻا نافرمان آهن. |
| أَفَحُكمَ الجٰهِلِيَّةِ يَبغونَ وَمَن أَحسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكمًا لِقَومٍ يوقِنونَ (آيت : 50) |
|
ڇا اڃان ڪفر جي زماني جو حڪم گهرن ٿا؟ ۽ يقين ڪرڻ واريءَ قوم لاءِ الله (جي حڪم) کان ڪنهن جو حڪم زياده چڱو آهي؟ |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذُوا اليَهودَ وَالنَّصٰرىٰ أَولِياءَ بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِنكُم فَإِنَّهُ مِنهُم إِنَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 51) |
|
اي ايمان وارؤ! يهودين ۽ نصارن کي دوست نه بنايو! اهي پاڻ ۾ هڪ ٻئي جا دوست آهن. ۽ اوهان مان جيڪو انهن سان دوستي ڪندو سو بيشڪ انهن مان آهي. ڇوته الله ظالم قوم کي رستو نه ٿو ڏيکاري. |
| فَتَرَى الَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ يُسٰرِعونَ فيهِم يَقولونَ نَخشىٰ أَن تُصيبَنا دائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَن يَأتِىَ بِالفَتحِ أَو أَمرٍ مِن عِندِهِ فَيُصبِحوا عَلىٰ ما أَسَرّوا فى أَنفُسِهِم نٰدِمينَ (آيت : 52) |
|
پوءِ جن جي دلين ۾ (منافقيءَ جي) بيماري آهي تن کي تون ڏسين ٿو ته اهي ڊوڙي انهن ۾ وڃي ملن ٿا، چون ٿا ته اسين ڊڄون ٿا ته اسان تي زماني جو ڪو ڦيرو نه اچي وڃي. پوءِ اميد آهي ته الله فتح يا ٻي ڪا ڳالهه پاڻ وٽان؛ آڻي ته جيڪي پنهنجي دلين ۾ لڪايو اٿن تنهن تي پشيمان ٿين. |
| وَيَقولُ الَّذينَ ءامَنوا أَهٰؤُلاءِ الَّذينَ أَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم إِنَّهُم لَمَعَكُم حَبِطَت أَعمٰلُهُم فَأَصبَحوا خٰسِرينَ (آيت : 53) |
|
۽ (ان وقت) ايمان وارا چوندا ته ڇا هي اُهي آهن جن پنهنجا پڪي ۾ پڪا الله جا قسم کنيا هئا ته اسين اوهان سان آهيون. (اڄ ان منافقي جي ڪري) سندن عمل برباد ٿيا. پوءِ اهي نقصان وارا ٿيا. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِهِ فَسَوفَ يَأتِى اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَيُحِبّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكٰفِرينَ يُجٰهِدونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَلا يَخافونَ لَومَةَ لائِمٍ ذٰلِكَ فَضلُ اللَّهِ يُؤتيهِ مَن يَشاءُ وَاللَّهُ وٰسِعٌ عَليمٌ (آيت : 54) |
|
اي ايمان وارؤ! اوهان مان جيڪو پنهنجي دين کان ڦرندو ته الله اهڙيءَ قوم کي آڻيندو جن کي پاڻ دوست رکي ٿو ۽ اهي کيس دوست رکن ٿا، ايمان وارن جي اڳيان نرم دل ۽ ڪافرن تي سخت آهن، الله جي رستي ۾ جنگ ڪن ٿا ۽ ڪنهن به ملامت ڪندڙ جي ملامت کان نه ٿا ڊڄن. اهو الله جو فضل آهي جنهن کي وڻيس تنهن کي ڏئي ٿو. ۽ الله (ڏيڻ ۾ ) ڪشادو (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ آهي. |
| إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسولُهُ وَالَّذينَ ءامَنُوا الَّذينَ يُقيمونَ الصَّلوٰةَ وَيُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَهُم رٰكِعونَ (آيت : 55) |
|
اوهان جو دوست فقط الله ۽ سندس رسول ۽ اهي ايمان وارا آهن جيڪي نماز قائم ڪن ٿا |
| وَمَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَالَّذينَ ءامَنوا فَإِنَّ حِزبَ اللَّهِ هُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 56) |
|
۽ زڪوات ڏين ٿا ۽ اهي رڪوع ڪندڙ آهن. ۽ جيڪو الله ۽ سندس رسول ۽ ايمان وارن سان دوستي رکندو ته پوءِ بيشڪ الله جي جماعت ئي غالب آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذُوا الَّذينَ اتَّخَذوا دينَكُم هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ مِن قَبلِكُم وَالكُفّارَ أَولِياءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 57) |
|
اي ايمان وارؤ! جن کي اوهان کان اڳ ڪتاب ڏنو ويو آهي تن مان جن اوهان جي دين کي مسخري ۽ راند بنايو، تن کي ۽ (ٻين) ڪافرن کي دوست نه بنايو! ۽ الله کان ڊڄو جيڪڏهن اوهين ايمان وارا آهيو. |
| وَإِذا نادَيتُم إِلَى الصَّلوٰةِ اتَّخَذوها هُزُوًا وَلَعِبًا ذٰلِكَ بِأَنَّهُم قَومٌ لا يَعقِلونَ (آيت : 58) |
|
۽ جڏهن نماز لاءِ سڏيو ٿا ته اهي ان کي مسخري ۽ راند ڪري وٺن ٿا. اهو هن ڪري جو اهي بي عقل قوم آهن. |
| قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ هَل تَنقِمونَ مِنّا إِلّا أَن ءامَنّا بِاللَّهِ وَما أُنزِلَ إِلَينا وَما أُنزِلَ مِن قَبلُ وَأَنَّ أَكثَرَكُم فٰسِقونَ (آيت : 59) |
|
(اي پيغمبر) چئو ته اي ڪتاب وارؤ! اوهين اسان مان هن کانسواءِ ڪو (ٻيو) عيب نه ٿا ڪڍي سگهو ته اسان الله تي ۽ جيڪي اسان ڏي لاٿو ويو ۽ جيڪي اڳي لاٿو ويو تنهن تي ايمان آندو آهي ۽ اوهان مان گهڻا نافرمان آهن. |
| قُل هَل أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِن ذٰلِكَ مَثوبَةً عِندَ اللَّهِ مَن لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيهِ وَجَعَلَ مِنهُمُ القِرَدَةَ وَالخَنازيرَ وَعَبَدَ الطّٰغوتَ أُولٰئِكَ شَرٌّ مَكانًا وَأَضَلُّ عَن سَواءِ السَّبيلِ (آيت : 60) |
|
چئو ته جنهن (جماعت) جو بدلو الله وٽ ان (عيبدار جماعت) کان به بڇڙو آهي (جنهن جو اوهان بيان ڪيو) تنهن جي اوهان کي خبر ڏيان ڇا؟ اِها اُها آهي جنهن تي الله لعنت ڪئي آهي ۽ مٿس ڪاوڙيو آهي ۽ انهن مان ڀولڙا ۽ سوئر ڪيا اٿس ۽ ان (جماعت جنهن) شيطان کي به پوڄيو آهي، انهن جي جاءِ گهڻو بڇڙي آهي ۽ اهي سڌي رستي کان گهڻو پري آهن. |
| وَإِذا جاءوكُم قالوا ءامَنّا وَقَد دَخَلوا بِالكُفرِ وَهُم قَد خَرَجوا بِهِ وَاللَّهُ أَعلَمُ بِما كانوا يَكتُمونَ (آيت : 61) |
|
۽ جڏهن اهي اوهان وٽ اچن ٿا ته چون ٿا ته اسان ايمان آندو آهي هوڏانهن اهي ڪفر سان آيا ۽ ان سان ٻاهر نڪتا. ۽ جيڪي اهي (دلين ۾ ) پيا لڪائين تنهن کي الله گهڻو ڄاڻندڙ آهي. |
| وَتَرىٰ كَثيرًا مِنهُم يُسٰرِعونَ فِى الإِثمِ وَالعُدوٰنِ وَأَكلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 62) |
|
۽ (اي رسول !) تون انهن مان گهڻن کي ڏسندين جي گناهه ڪرڻ ۽ حد کان لنگهڻ ۽ پنهنجي حرام کائڻ ۾ ڪاهي پون ٿا. جيڪي اهي پيا ڪن سو بڇڙو آهي. |
| لَولا يَنهىٰهُمُ الرَّبّٰنِيّونَ وَالأَحبارُ عَن قَولِهِمُ الإِثمَ وَأَكلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما كانوا يَصنَعونَ (آيت : 63) |
|
(يهودين مان) الله وارا ۽ (سندن) عالم انهن کي سندن گناهه جي ڳالهه چوڻ ۽ سندن حرام کائڻ کان ڇو نه ٿا روڪين. جيڪي اُهي پيا ڪن سو بڇڙو آهي. |
| وَقالَتِ اليَهودُ يَدُ اللَّهِ مَغلولَةٌ غُلَّت أَيديهِم وَلُعِنوا بِما قالوا بَل يَداهُ مَبسوطَتانِ يُنفِقُ كَيفَ يَشاءُ وَلَيَزيدَنَّ كَثيرًا مِنهُم ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ طُغيٰنًا وَكُفرًا وَأَلقَينا بَينَهُمُ العَدٰوَةَ وَالبَغضاءَ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ كُلَّما أَوقَدوا نارًا لِلحَربِ أَطفَأَهَا اللَّهُ وَيَسعَونَ فِى الأَرضِ فَسادًا وَاللَّهُ لا يُحِبُّ المُفسِدينَ (آيت : 64) |
|
۽ يهودين چيو ته الله جو هٿ ٻڌل (بخيل) آهي. جيڪي چيائون تنهن جي ڪري سندن هٿ ٻڌل ٿين! ۽ مٿن لعنت پوي! (ائين نه آهي) بلڪ سندس ٻئي هٿ ڪشادا (سخي) آهن جيئن وڻيس ٿو تيئن خرچ ڪري ٿو. ۽ جيڪي تنهنجي پاليندڙ جي طرفان توڏي لاٿو ويو آهي سو انهن (يهودين) مان گهڻن جي سرڪشي ۽ ڪفر کي ضرور وڌائيندو. ۽ اسان سندن وچ ۾ قيامت جي ڏينهن تائين دشمني ۽ بغض وجهي ڇڏيو آهي. جڏهن به جنگ لاءِ باهه ٻارين ٿا ته الله ان کي اُجهائي ٿو. ۽ ملڪ ۾ فساد لاءِ ڪوشش ڪن ٿا. ۽ الله فساد ڪندڙن کي پسند نه ٿو ڪري. |
| وَلَو أَنَّ أَهلَ الكِتٰبِ ءامَنوا وَاتَّقَوا لَكَفَّرنا عَنهُم سَيِّـٔاتِهِم وَلَأَدخَلنٰهُم جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 65) |
|
۽ جيڪڏهن ڪتاب وارا ايمان آڻين ها ۽ پرهيزگار ٿين ها ته انهن جا گناهه انهن کان ضرور پري ڪريون ها. ۽ انهن کي نعمت جي باغن ۾ داخل ڪريون ها. |
| وَلَو أَنَّهُم أَقامُوا التَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَما أُنزِلَ إِلَيهِم مِن رَبِّهِم لَأَكَلوا مِن فَوقِهِم وَمِن تَحتِ أَرجُلِهِم مِنهُم أُمَّةٌ مُقتَصِدَةٌ وَكَثيرٌ مِنهُم ساءَ ما يَعمَلونَ (آيت : 66) |
|
۽ جيڪڏهن اهي تورات ۽ انجيل ۽ جيڪي انهن ڏي سندن پاليندڙ جي طرفان لاٿو ويو آهي. تن (جي حڪمن) کي قائم ڪن ها ته پنهنجي مٿان ۽ پنهنجي پيرن جي هيٺان ضرور (روزي) کائين ها. انهن مان هڪ جماعت سڌي رستي تي هلندڙ آهي. ۽ انهن مان گهڻا جيڪي ڪن ٿا سو بڇڙو آهي. |
| يٰأَيُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ وَإِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ يَعصِمُكَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الكٰفِرينَ (آيت : 67) |
|
اي رسول! جيڪي تنهنجي پاليندڙ جي طرفان توڏي لاٿو ويو آهي سو پهچاءِ. ۽ جيڪڏهن تون ائين نه ڪيو. ته (ڄڻ) تو سندس پيغام نه پهچايو. ۽ الله توکي ماڻهن کان بچائيندو. بيشڪ الله ڪافر قوم کي سڌو رستو نه ٿو ڏيکاري. |
| قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ لَستُم عَلىٰ شَيءٍ حَتّىٰ تُقيمُوا التَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَما أُنزِلَ إِلَيكُم مِن رَبِّكُم وَلَيَزيدَنَّ كَثيرًا مِنهُم ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ طُغيٰنًا وَكُفرًا فَلا تَأسَ عَلَى القَومِ الكٰفِرينَ (آيت : 68) |
|
(اي رسول) چؤ ته اي ڪتاب وارؤ! اوهين ڪنهن به رستي تي نه آهيو جيستائين توريت ۽ انجيل ۽ جيڪي اوهان ڏي اوهان جي پاليندڙ جي طرفان لاٿو ويو آهي تن (جي حڪمن) کي قائم نه ڪريو |
| إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَالَّذينَ هادوا وَالصّٰبِـٔونَ وَالنَّصٰرىٰ مَن ءامَنَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَعَمِلَ صٰلِحًا فَلا خَوفٌ عَلَيهِم وَلا هُم يَحزَنونَ (آيت : 69) |
|
۽ جيڪي توڏي تنهنجي پاليندڙ جي طرفان لاٿو ويو آهي (يعني قرآن) سو انهن مان گهڻن جي سرڪشي ۽ ڪفر ضرور وڌائيندو. پوءِ تون ڪافر قوم تي افسوس نه ڪر! بيشڪ مسلمان ۽ يهودي ۽ صابي ۽ عيسائي جن به (انهن مان) الله ۽ قيامت جي ڏينهن تي ايمان آندو ۽ چڱو عمل ڪيو تن تي ڊپ نه آهي ۽ نڪي اهي غمگين ٿيندا . |
| لَقَد أَخَذنا ميثٰقَ بَنى إِسرٰءيلَ وَأَرسَلنا إِلَيهِم رُسُلًا كُلَّما جاءَهُم رَسولٌ بِما لا تَهوىٰ أَنفُسُهُم فَريقًا كَذَّبوا وَفَريقًا يَقتُلونَ (آيت : 70) |
|
بيشڪ اسان بني اسرائيلن کان انجام ورتو ۽ انهن ڏي ڪيترا رسول موڪلياسون. جڏهن به ڪنهن رسول انهن وٽ اهو ڪجهه آندو جنهن کي سندن نفسن پسند نه ٿي ڪيو ته (رسولن جي) هڪ جماعت کي ڪوڙو ڪيائون ۽ هڪ جماعت کي قتل ڪيائون. |
| وَحَسِبوا أَلّا تَكونَ فِتنَةٌ فَعَموا وَصَمّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيهِم ثُمَّ عَموا وَصَمّوا كَثيرٌ مِنهُم وَاللَّهُ بَصيرٌ بِما يَعمَلونَ (آيت : 71) |
|
۽ خيال ڪيائون ته ڪا سزا ملڻ واري نه آهي. پوءِ (حق کان) انڌا ٿيا ۽ ٻوڙا ٿيا. پوءِ الله مٿن مهرباني ڪئي وري انهن مان گهڻا انڌا ۽ ٻوڙا ٿيا. ۽ جيڪي اهي ڪن ٿا تنهن کي الله ڏسندڙ آهي. |
| لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ المَسيحُ ابنُ مَريَمَ وَقالَ المَسيحُ يٰبَنى إِسرٰءيلَ اعبُدُوا اللَّهَ رَبّى وَرَبَّكُم إِنَّهُ مَن يُشرِك بِاللَّهِ فَقَد حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيهِ الجَنَّةَ وَمَأوىٰهُ النّارُ وَما لِلظّٰلِمينَ مِن أَنصارٍ (آيت : 72) |
|
بيشڪ اهي ڪافر ٿيا جن چيو ته بيشڪ الله مريم جو پٽ مسيح ئي آهي هوڏانهن مسيح چيو ته اي بني اسرائيليؤ! الله جي عبادت ڪريو جو منهنجو پاليندڙ ۽ اوهان جو پاليندڙ آهي. بيشڪ ڳالهه هيءَ آهي ته جيڪو الله سان (ڪنهن کي) شريڪ ڪندو تنهن تي الله جنت کي حرام ڪيو آهي ۽ سندس ٺڪاڻو باهه آهي. ۽ ظالمن جا ڪي به مددگار نه آهن. |
| لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلٰثَةٍ وَما مِن إِلٰهٍ إِلّا إِلٰهٌ وٰحِدٌ وَإِن لَم يَنتَهوا عَمّا يَقولونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذينَ كَفَروا مِنهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 73) |
|
بيشڪ اهي ڪافر ٿيا جن چيو ته الله ٽن مان هڪڙو آهي. هوڏانهن هڪ الله کانسواءِ ٻيو ڪو عبادت جي لائق نه آهي. ۽ جيڪي اهي چون ٿا تنهن کان جيڪڏهن اهي باز نه ايندا ته انهن مان ڪافرن کي ضرور دردناڪ عذاب پهچندو. |
| أَفَلا يَتوبونَ إِلَى اللَّهِ وَيَستَغفِرونَهُ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 74) |
|
ڇاپوءِ اهي الله ڏي نه ٿا موٽن ۽ ان کان معافي نه ٿا گهرن؟ هوڏانهن الله (گهڻو) معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| مَا المَسيحُ ابنُ مَريَمَ إِلّا رَسولٌ قَد خَلَت مِن قَبلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدّيقَةٌ كانا يَأكُلانِ الطَّعامَ انظُر كَيفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الءايٰتِ ثُمَّ انظُر أَنّىٰ يُؤفَكونَ (آيت : 75) |
|
مريم جو پٽ مسيح، رڳو رسول آهي. ان کان اڳ (گهڻا) رسول گذري ويا. ۽ سندس ماءُ سچي (فرمانبردار) هئي. اهي ٻئي (ٻين ماڻهن وانگر) کاڌو کائيندا هئا. (اي پيغمبر!) ڏس ته ڪيئن انهن لاءِ دليل بيان ڪريون ٿا پوءِ ڏس ته ڪيئن اُبتا وڃن ٿا. |
| قُل أَتَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَملِكُ لَكُم ضَرًّا وَلا نَفعًا وَاللَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 76) |
|
(اي رسول!) چئو ته ڇا اوهين الله کانسواءِ اهڙيءَ شيءِ جي عبادت ڪريو ٿا جا اوهان کي ڪنهن نقصان ۽ نفعي پهچائڻ جو اختيار نه ٿي رکي. ۽ الله ئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
| قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ لا تَغلوا فى دينِكُم غَيرَ الحَقِّ وَلا تَتَّبِعوا أَهواءَ قَومٍ قَد ضَلّوا مِن قَبلُ وَأَضَلّوا كَثيرًا وَضَلّوا عَن سَواءِ السَّبيلِ (آيت : 77) |
|
(اي نبيﷺ) چئو ته اي ڪتاب وارؤ! ناحق پنهنجي دين (جي ڳالهه) ۾ وڌاءُ نه ڪريو. ۽ اهڙيءَ قوم جي خواهشن جي تابعداري نه ڪريو جيڪي اڳي گمراهه ٿي چڪا ۽ (ٻين) گهڻن کي (به) گمراهه ڪري ويا ۽ سڌي رستي کان پري وڃي پيا. |
| لُعِنَ الَّذينَ كَفَروا مِن بَنى إِسرٰءيلَ عَلىٰ لِسانِ داوۥدَ وَعيسَى ابنِ مَريَمَ ذٰلِكَ بِما عَصَوا وَكانوا يَعتَدونَ (آيت : 78) |
|
بني اسرائيلن مان جيڪي ڪافر ٿيا تن تي دائود ۽ مريم جي پٽ عيسيٰ جي زبان سان لعنت ڪئي ويئي آهي. اهو هن ڪري جو انهن نافرماني ڪئي ۽ اهي حد کان لنگهندا هئا. |
| كانوا لا يَتَناهَونَ عَن مُنكَرٍ فَعَلوهُ لَبِئسَ ما كانوا يَفعَلونَ (آيت : 79) |
|
جنهن به بڇڙي ڪم کي انهن ڪيو تنهن کان هڪ ٻئي کي نه روڪيندا هئا. جيڪي اهي ڪندا هئا سو ضرور بڇڙو آهي. |
| تَرىٰ كَثيرًا مِنهُم يَتَوَلَّونَ الَّذينَ كَفَروا لَبِئسَ ما قَدَّمَت لَهُم أَنفُسُهُم أَن سَخِطَ اللَّهُ عَلَيهِم وَفِى العَذابِ هُم خٰلِدونَ (آيت : 80) |
|
(اي رسولﷺ!) تون انهن مان گهڻن کي ڏسين ٿو جي ڪافرن سان دوستي رکن ٿا. جيڪي سندن نفسن پاڻ لاءِ اڳي موڪليو سو بيشڪ بڇڙو آهي، اهو هيءُ ته الله مٿن ڪاوڙيو ۽ اهي عذاب ۾ پيا رهندا. |
| وَلَو كانوا يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِىِّ وَما أُنزِلَ إِلَيهِ مَا اتَّخَذوهُم أَولِياءَ وَلٰكِنَّ كَثيرًا مِنهُم فٰسِقونَ (آيت : 81) |
|
۽ جيڪڏهن اهي الله ۽ نبي ۽ جيڪي ان ڏي لاٿو ويو آهي تنهن تي ايمان رکن ها ته انهن (مشرڪن)کي دوست ڪري نه وٺن ها، پر گهڻا انهن مان نافرمان آهن. |
| لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَدٰوَةً لِلَّذينَ ءامَنُوا اليَهودَ وَالَّذينَ أَشرَكوا وَلَتَجِدَنَّ أَقرَبَهُم مَوَدَّةً لِلَّذينَ ءامَنُوا الَّذينَ قالوا إِنّا نَصٰرىٰ ذٰلِكَ بِأَنَّ مِنهُم قِسّيسينَ وَرُهبانًا وَأَنَّهُم لا يَستَكبِرونَ (آيت : 82) |
|
(اي رسول !) يهودين ۽ مشرڪن کي ايمان وارن سان دشمني ڪرڻ ۾ ٻين ماڻهن کان ضرور زياده سخت ڏسندين. ۽ ايمان وارن سان محبت ڪرڻ ۾ ٻين (ماڻهن) کان انهن کي ضرور زياده ويجهو ڏسندين،جن چيو ته اسين نصاريٰ آهيون. اهو هن ڪري جو انهن مان عالم ۽ درويش آهن ۽ هن ڪري ته اهي وڏائي نه ٿا ڪن. |
| وَإِذا سَمِعوا ما أُنزِلَ إِلَى الرَّسولِ تَرىٰ أَعيُنَهُم تَفيضُ مِنَ الدَّمعِ مِمّا عَرَفوا مِنَ الحَقِّ يَقولونَ رَبَّنا ءامَنّا فَاكتُبنا مَعَ الشّٰهِدينَ (آيت : 83) |
|
۽ جيڪي رسول ڏي لاٿو ويو آهي تنهن کي جڏهن ٻڌن ٿا تڏهن جيڪو حق سڃاتو اٿن تنهن جي ڪري تون سندن اکين کي ڳوڙها ڳاڙيندو ڏسين ٿو. چون ٿا ته اي اسان جا پاليندڙ! اسان ايمان آندو آهي سو تون اسان کي شاهد رهندڙن سان گڏ لک. |
| وَما لَنا لا نُؤمِنُ بِاللَّهِ وَما جاءَنا مِنَ الحَقِّ وَنَطمَعُ أَن يُدخِلَنا رَبُّنا مَعَ القَومِ الصّٰلِحينَ (آيت : 84) |
|
۽ اسان کي ڇا ٿيو آهي جو اسين الله ۽ جيڪو حق (قرآن) اسان کي پهتو آهي تنهن تي ايمان نه آڻيون ۽ هيءَ اميد نه ڪريون ته اسان کي اسان جو پاليندڙ صالحن جي قوم سان گڏ (بهشت ۾ ) داخل ڪري. |
| فَأَثٰبَهُمُ اللَّهُ بِما قالوا جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها وَذٰلِكَ جَزاءُ المُحسِنينَ (آيت : 85) |
|
پوءِ جيڪي چيائون تنهن جي ڪري الله کين بدلي ۾ اهڙا باغ ڏنا، جن جي هيٺان واهه وهن ٿا انهن ۾ پيا رهندا. ۽ اهو نيڪي ڪندڙن جو بدلو آهي. |
| وَالَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِـٔايٰتِنا أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَحيمِ (آيت : 86) |
|
۽ جن ڪفر ڪيو ۽ اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڪيو، سي دوزخي آهن. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تُحَرِّموا طَيِّبٰتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُم وَلا تَعتَدوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ المُعتَدينَ (آيت : 87) |
|
اي ايمان وارؤ! اهي سٺيون شيون جيڪي الله اوهان لاءِ حلال ڪيون آهن سي حرام نه ڪريو ۽ نڪي حد کان لنگهو. بيشڪ الله حد کان لنگهندڙن کي پسند نه ٿو ڪري. |
| وَكُلوا مِمّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلٰلًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذى أَنتُم بِهِ مُؤمِنونَ (آيت : 88) |
|
۽ الله اوهان کي جيڪو سٺو حلال رزق ڏنو آهي تنهن مان کائو، ۽ ان الله کان ڊڄو جنهن تي اوهان ايمان آندو. |
| لا يُؤاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغوِ فى أَيمٰنِكُم وَلٰكِن يُؤاخِذُكُم بِما عَقَّدتُمُ الأَيمٰنَ فَكَفّٰرَتُهُ إِطعامُ عَشَرَةِ مَسٰكينَ مِن أَوسَطِ ما تُطعِمونَ أَهليكُم أَو كِسوَتُهُم أَو تَحريرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَم يَجِد فَصِيامُ ثَلٰثَةِ أَيّامٍ ذٰلِكَ كَفّٰرَةُ أَيمٰنِكُم إِذا حَلَفتُم وَاحفَظوا أَيمٰنَكُم كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُم ءايٰتِهِ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (آيت : 89) |
|
الله اوهان جي اجاين قسمن کڻڻ ۾ اوهان کي نه ٿو پڪڙي پر جيڪي قسم اوهان پڪي نيت سان کنيا تن جي ڪري اوهان کي پڪڙيندو پوءِ ان جو ڪفارو ڏهن مسڪينن کي کاڌو کارائڻ آهي ان وچٿري کاڌي مان جيڪو اوهين پنهنجي گهر جي ڀاتين کي کارايو ٿا، يا انهن کي ڪپڙا ڍڪائڻا آهن يا هڪ ٻانهو آزاد ڪرڻو آهي پوءِ جيڪو (اهي ٽيئي شيون) نه لهي ته (ان کي) ٽن ڏينهن جو روزو رکڻو آهي. جڏهن اوهين قسم کڻو (۽ ڀڃو ته پوءِ) اهو اوهان جي قسمن جو ڪفارو آهي. ۽ پنهنجن قسمن جي نگهباني ڪريو. اهڙيءَ طرح الله پنهنجون آيتون اوهان لاءِ بيان ڪري ٿو مَنَ اوهين شڪر ڪريو. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِنَّمَا الخَمرُ وَالمَيسِرُ وَالأَنصابُ وَالأَزلٰمُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّيطٰنِ فَاجتَنِبوهُ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 90) |
|
اي ايمان وارؤ! شراب ۽ جوا ۽ پوڄا جا آستانا ۽ ڍارا بڇڙا آهن، شيطان جي ڪمن مان، پوءِ انهن کان بچو مَنَ اوهين ڪامياب ٿيو. |
| إِنَّما يُريدُ الشَّيطٰنُ أَن يوقِعَ بَينَكُمُ العَدٰوَةَ وَالبَغضاءَ فِى الخَمرِ وَالمَيسِرِ وَيَصُدَّكُم عَن ذِكرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلوٰةِ فَهَل أَنتُم مُنتَهونَ (آيت : 91) |
|
شيطان رڳو شراب ۽ جوا سان اوهان جي وچ ۾ دشمني ۽ بغض وجهڻ گهري ٿو. ۽ اوهان کي الله جي ياد ڪرڻ ۽ نماز کان روڪي ٿو، ڇا پوءِ اوهين جهلجڻ وارا آهيو؟ ۽ الله جي تابعداري ڪريو |
| وَأَطيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ وَاحذَروا فَإِن تَوَلَّيتُم فَاعلَموا أَنَّما عَلىٰ رَسولِنَا البَلٰغُ المُبينُ (آيت : 92) |
|
۽ (الله جي) رسول جي تابعداري ڪريو ۽ ڊڄو. پوءِ جيڪڏهن ڦرندو ته پوءِ ڄاڻو ته اسان جي رسول تي ته رڳو پڌرو پيغام پهچائڻ آهي. |
| لَيسَ عَلَى الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جُناحٌ فيما طَعِموا إِذا مَا اتَّقَوا وَءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَءامَنوا ثُمَّ اتَّقَوا وَأَحسَنوا وَاللَّهُ يُحِبُّ المُحسِنينَ (آيت : 93) |
|
جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن تي جيڪي کائي چڪا تنهن جو گناهه نه آهي جڏهن (آئنده لاءِ) ڊنا ۽ ايمان آندائون ۽ چڱا ڪم ڪيائين وري ڊڄندا رهيا ۽ يقين ڪيائون، وري پرهيزگاري ڪيائون ۽ ڀلائي ڪيائون ۽ الله ڀلائي ڪندڙن کي دوست رکي ٿو. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لَيَبلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيءٍ مِنَ الصَّيدِ تَنالُهُ أَيديكُم وَرِماحُكُم لِيَعلَمَ اللَّهُ مَن يَخافُهُ بِالغَيبِ فَمَنِ اعتَدىٰ بَعدَ ذٰلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 94) |
|
اي ايمان وارؤ! الله اوهان کي شڪار جي هڪ ڳالهه سان ضرور آزمائيندو جنهن تائين اوهان جا هٿ ۽ اوهان جا نيزا پهچن ٿا.هن لاءِ ته الله ان کي جدا ڪري جيڪو کانئس پر پٺ ڊڄي ٿو. پوءِ جيڪو ان کان پوءِ حد کان لنگهندو تنهن لاءِ دردناڪ عذاب آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَقتُلُوا الصَّيدَ وَأَنتُم حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُتَعَمِّدًا فَجَزاءٌ مِثلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحكُمُ بِهِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم هَديًا بٰلِغَ الكَعبَةِ أَو كَفّٰرَةٌ طَعامُ مَسٰكينَ أَو عَدلُ ذٰلِكَ صِيامًا لِيَذوقَ وَبالَ أَمرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمّا سَلَفَ وَمَن عادَ فَيَنتَقِمُ اللَّهُ مِنهُ وَاللَّهُ عَزيزٌ ذُو انتِقامٍ (آيت : 95) |
|
اي ايمان وارؤ! اوهين احرام جي حالت ۾ شڪار کي نه ماريو (يعني شڪار نه ڪريو) ۽ جيڪو اوهان مان ان کي ڄاڻي واڻي ماريندو تنهن تي ان ماريل جانور جهڙو بدلو چوپائي مال مان آهي جنهن جو اوهان مان ٻه انصاف وارا فيصلو ڪندا، ان کي نياز طور ڪعبي تائين پهچايو ويندو يا (ان تي) ڪفارو ڪجهه مسڪينن جو کاڌو يا ان جي برابر روزا رکڻا آهن، هن لاءِ ته پنهنجي ڪم جي سزا چکي. جو ڪجهه گذري چڪو سو الله معاف ڪيو ۽ جيڪو موٽي ڪندو تنهن کان الله بدلو وٺندو |
| أُحِلَّ لَكُم صَيدُ البَحرِ وَطَعامُهُ مَتٰعًا لَكُم وَلِلسَّيّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَيكُم صَيدُ البَرِّ ما دُمتُم حُرُمًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذى إِلَيهِ تُحشَرونَ (آيت : 96) |
|
۽ الله زبردست (۽) بدلي وٺڻ وارو آهي. درياءَ جو شڪار ۽ ان جو کاڌو اوهان ۽ مسافرن جي فائدي لاءِ حلال ڪيا ويا آهن. ۽ جيستائين اوهين احرام ۾ رهو تيستائين اوهان تي خشڪيءَ جو شڪار حرام ڪيو ويو آهي. ۽ ان الله کان ڊڄو جنهن ڏي اوهان کي گڏ ڪيو ويندو. |
| جَعَلَ اللَّهُ الكَعبَةَ البَيتَ الحَرامَ قِيٰمًا لِلنّاسِ وَالشَّهرَ الحَرامَ وَالهَدىَ وَالقَلٰئِدَ ذٰلِكَ لِتَعلَموا أَنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 97) |
|
الله ڪعبي کي جو عزت وارو گهر آهي، ماڻهن جي انتظام جو سبب ڪيو آهي ۽ عزت وارن مهينن ۽ (ڪعبي جي) قرباني واري جانور ۽ ڳچيءَ ۾ پٽي ٻڌل جانورن کي به (ماڻهن جي انتظام جو سبب ڪيو آهي.) اهو هن لاءِ ته اوهين ڄاڻو ته جيڪي آسمانن ۽ جيڪي زمين ۾ آهي تنهن کي الله ڄاڻي ٿو ۽ هي به (ڄاڻو) ته الله سڀڪنهن شيءِکي ڄاڻندڙ آهي. |
| اعلَموا أَنَّ اللَّهَ شَديدُ العِقابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 98) |
|
ڄاڻو ته الله جي سزا سخت آهي ۽ الله گهڻو معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| ما عَلَى الرَّسولِ إِلَّا البَلٰغُ وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تُبدونَ وَما تَكتُمونَ (آيت : 99) |
|
رسول تي رڳو پيغام پهچائڻ آهي. ۽ جيڪي اوهين ظاهر ڪريو ٿا ۽ جيڪي لڪايو ٿا تنهن کي الله ڄاڻي ٿو. |
| قُل لا يَستَوِى الخَبيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَو أَعجَبَكَ كَثرَةُ الخَبيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يٰأُولِى الأَلبٰبِ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 100) |
|
(اي رسول) چئو ته پليت ۽ پاڪ برابر نه آهن جيتوڻيڪ پليت جي گهڻائي توکي وڻي. پوءِ اي عقل وارؤ! الله کان ڊڄو. مَنَ اوهين ڪامياب ٿيو. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَسـَٔلوا عَن أَشياءَ إِن تُبدَ لَكُم تَسُؤكُم وَإِن تَسـَٔلوا عَنها حينَ يُنَزَّلُ القُرءانُ تُبدَ لَكُم عَفَا اللَّهُ عَنها وَاللَّهُ غَفورٌ حَليمٌ (آيت : 101) |
|
اي ايمان وارؤ! اهڙيون ڳالهيون نه پڇو جن کي جيڪڏهن اوهان جي اڳيان ظاهر ڪيو وڃي ته اوهان کي بڇڙيون لڳن. ۽ انهن بابت جيڪڏهن قرآن جي نازل ٿيڻ وقت پڇندؤ ته اهي اوهان جي اڳيان ظاهر ڪيون وينديون. الله (اوهان کي) اهو گناهه معاف ڪيو. ۽ الله گهڻو معاف ڪندڙ بردبار آهي. |
| قَد سَأَلَها قَومٌ مِن قَبلِكُم ثُمَّ أَصبَحوا بِها كٰفِرينَ (آيت : 102) |
|
اوهان کان اڳي هڪ قوم اهڙيون ڳالهيون پڇيون، وري اهي انهن کان منڪر ٿي ويا. |
| ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ وَلا سائِبَةٍ وَلا وَصيلَةٍ وَلا حامٍ وَلٰكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ وَأَكثَرُهُم لا يَعقِلونَ (آيت : 103) |
|
الله نڪي بحيرة ۽ نيڪي سائبة ۽ نڪي وصيله ۽ نڪي حام (ٺهرائڻ) جو حڪم ڪيو آهي پر ڪافر الله تي ڪوڙ گهڙين ٿا، ۽ انهن مان گهڻن کي عقل نه آهي. |
| وَإِذا قيلَ لَهُم تَعالَوا إِلىٰ ما أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وَجَدنا عَلَيهِ ءاباءَنا أَوَلَو كانَ ءاباؤُهُم لا يَعلَمونَ شَيـًٔا وَلا يَهتَدونَ (آيت : 104) |
|
۽ جڏهن کين چئجي ٿو ته جيڪي الله لاٿو آهي تنهن ڏي ۽ رسول ڏي اچو ته چون ٿا ته جنهن تي اسان پنهنجن ابن ڏاڏن کي ڏٺو سو اسان لاءِ ڪافي آهي. ڇا (انهن جي پٺيان هلندا) جيتوڻيڪ سندن ابا ڏاڏا ڪجهه به نه ڄاڻندا هئا |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا عَلَيكُم أَنفُسَكُم لا يَضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهتَدَيتُم إِلَى اللَّهِ مَرجِعُكُم جَميعًا فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 105) |
|
۽ نڪي رستي تي هئا. اي ايمان واؤ! اوهين پنهنجي نفس جي ڪريو، جيڪڏهن اوهين رستي تي ايندؤ ته جيڪو گمراهه ٿيو سو اوهان کي (ڪجهه به) نقصان نه پهچائيندو. اوهان سڀني کي الله ڏي ئي موٽڻو آهي، پوءِ جيڪي اوهين پيا ڪريو تنهن جي اوهان کي خبر ڏيندو. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا شَهٰدَةُ بَينِكُم إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ المَوتُ حينَ الوَصِيَّةِ اثنانِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم أَو ءاخَرانِ مِن غَيرِكُم إِن أَنتُم ضَرَبتُم فِى الأَرضِ فَأَصٰبَتكُم مُصيبَةُ المَوتِ تَحبِسونَهُما مِن بَعدِ الصَّلوٰةِ فَيُقسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارتَبتُم لا نَشتَرى بِهِ ثَمَنًا وَلَو كانَ ذا قُربىٰ وَلا نَكتُمُ شَهٰدَةَ اللَّهِ إِنّا إِذًا لَمِنَ الءاثِمينَ (آيت : 106) |
|
اي ايمان وارؤ! جنهن وقت اوهان مان ڪنهن کي موت پهچي تنهن وقت وصيت ڪرڻ مهل اوهان (مسلمانن) مان اعتبار وارا ٻه شخص اوهان جي وچ ۾ شاهد ٿين يا جيڪڏهن اوهين زمين ۾ مسافريءَ تي هجو پوءِ اوهان کي موت جي مصيبت پهچي ته (ان حالت ۾ ) اوهان کانسواءِ ٻين مان ٻه ڄڻا (شاهد ٿين) جيڪڏهن اوهان کي (انهن جي شاهديءَ ۾ ) شڪ پوي ته اوهين انهن ٻنهين کي (وچينءَ جي) نماز کان پوءِ روڪيو. پوءِ اهي ٻئي الله جو قسم کڻي چون ته جيتوڻيڪ اهو (جنهن جي فائدي ۾ شاهدي ڏيون ٿا اسان جو) مائٽ هجي تڏهن به ان (قسم) جي بدلي ۾ نه ڪجهه به ملهه ٿا وٺون ۽ نه اسين الله جي شاهدي ٿا لڪايون. (جيڪڏهن اسان لڪائي آهي ته) بيشڪ اسين تڏهن گنهگارن مان آهيون. |
| فَإِن عُثِرَ عَلىٰ أَنَّهُمَا استَحَقّا إِثمًا فَـٔاخَرانِ يَقومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذينَ استَحَقَّ عَلَيهِمُ الأَولَيٰنِ فَيُقسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهٰدَتُنا أَحَقُّ مِن شَهٰدَتِهِما وَمَا اعتَدَينا إِنّا إِذًا لَمِنَ الظّٰلِمينَ (آيت : 107) |
|
پوءِ جيڪڏهن خبر پئجي وڃي ته اهي ٻئي گناهه جا حقدار ٿيا آهن ته جن جو گناهه ٿيو آهي تن مان ٻيا ٻه ڄڻا (ميت جا) زياده ويجها مائٽ انهن ٻنهين (شاهدن) جي جاءِ تي بيهن. پوءِ الله جو قسم کڻي چون ته اسان جي شاهدي انهن ٻنهين جي شاهديءَ کان زياده سچي آهي ۽ اسين حد کان نه لنگهيا آهيون (پر جي اسين ڪوڙا هجون ته) بيشڪ اسين تڏهن ظالمن مان آهيون. |
| ذٰلِكَ أَدنىٰ أَن يَأتوا بِالشَّهٰدَةِ عَلىٰ وَجهِها أَو يَخافوا أَن تُرَدَّ أَيمٰنٌ بَعدَ أَيمٰنِهِم وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسمَعوا وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الفٰسِقينَ (آيت : 108) |
|
اهو (حڪم) هن ڳالهه جي زياده ويجهو آهي ته اهي (شاهد) پوري شاهدي ڏين. يا پنهنجن قسمن کان پوءِ (انهن) قسمن جي رد ٿيڻ کان ڊڄن. ۽ الله کان ڊڄو ۽ (هيءَ حڪم) ٻڌو. ۽ الله نافرمان قوم کي رستو نه ٿو ڏيکاري. |
| يَومَ يَجمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقولُ ماذا أُجِبتُم قالوا لا عِلمَ لَنا إِنَّكَ أَنتَ عَلّٰمُ الغُيوبِ (آيت : 109) |
|
(اهو ڏينهن ياد ڪر) جنهن ڏينهن الله سڀني رسولن کي گڏ ڪندو، پوءِ چوندو ته اوهان کي ڇا جواب ڏنو ويو؟ چوندا ته اسان کي ڪا خبر نه آهي ڇو ته تون ڳجهن جو وڏو ڄاڻندڙ آهين. |
| إِذ قالَ اللَّهُ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ اذكُر نِعمَتى عَلَيكَ وَعَلىٰ وٰلِدَتِكَ إِذ أَيَّدتُكَ بِروحِ القُدُسِ تُكَلِّمُ النّاسَ فِى المَهدِ وَكَهلًا وَإِذ عَلَّمتُكَ الكِتٰبَ وَالحِكمَةَ وَالتَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَإِذ تَخلُقُ مِنَ الطّينِ كَهَيـَٔةِ الطَّيرِ بِإِذنى فَتَنفُخُ فيها فَتَكونُ طَيرًا بِإِذنى وَتُبرِئُ الأَكمَهَ وَالأَبرَصَ بِإِذنى وَإِذ تُخرِجُ المَوتىٰ بِإِذنى وَإِذ كَفَفتُ بَنى إِسرٰءيلَ عَنكَ إِذ جِئتَهُم بِالبَيِّنٰتِ فَقالَ الَّذينَ كَفَروا مِنهُم إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 110) |
|
جنهن وقت الله فرمائيندو ته اي مريم جا پٽ عيسيٰ! تون پاڻ تي ۽ پنهنجي ماءُ تي (ان وقت ٿيل) منهنجي نعمت ياد ڪر. جنهن وقت مون تنهنجي پاڪ روح سان مدد ڪئي تو ماڻهن سان پينگهي ۾ ۽ وڏيءَ عمر ۾ ڳالهايو ٿي. ۽ جنهن وقت توکي ڪتاب ۽ حڪمت ۽ توريت ۽ انجيل سيکاريم. ۽ جنهن وقت تو منهنجي حڪم سان مٽيءَ مان پکيءَ جي شڪل جهڙو (جانور) بنايو ٿي، پوءِ ان ۾ تو ڦوڪيو ٿي، پوءِ اهو منهنجي حڪم سان پکي ٿيو ٿي، ۽ ماءُ جي پيٽ مان ڄايل انڌي ۽ ڪوڙهيءَ کي منهنجي حڪم سان تو چڱو ڀلو ڪيو ٿي. ۽ جنهن وقت تو مئلن کي منهنجي حڪم سان (جيئرو ڪري) ڪڍيو ٿي ۽ جنهن وقت مون توکان بني اسرائيلن (جي شر) کي روڪيو جنهن وقت تو انهن وٽ نشانيون آنديون پوءِ انهن مان جيڪي ڪافر ٿيا سي چوڻ لڳا ته هيءَ ته رڳو پڌرو جادو آهي. |
| وَإِذ أَوحَيتُ إِلَى الحَوارِيّۦنَ أَن ءامِنوا بى وَبِرَسولى قالوا ءامَنّا وَاشهَد بِأَنَّنا مُسلِمونَ (آيت : 111) |
|
۽ جنهن وقت مون حوارين جي دل ۾ وڌو ته مون تي ۽ منهنجي رسول تي ايمان آڻيو. انهن چيو ته اسان ايمان آندو ۽ تون شاهد ٿي ته اسين فرمانبردار آهيون. |
| إِذ قالَ الحَوارِيّونَ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ هَل يَستَطيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَينا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 112) |
|
جنهن وقت حوارين چيو ته اي مريم جا پٽ عيسيٰ! ڇا تنهنجو پاليندڙ آسمان مان ڪو (طعام جو) خونچو اسان تي لاهي سگهي ٿو؟ عيسيٰ چيو ته الله کان ڊڄو جيڪڏهن اوهين ايمان وارا آهيو؟ |
| قالوا نُريدُ أَن نَأكُلَ مِنها وَتَطمَئِنَّ قُلوبُنا وَنَعلَمَ أَن قَد صَدَقتَنا وَنَكونَ عَلَيها مِنَ الشّٰهِدينَ (آيت : 113) |
|
انهن چيو ته اسين گهرون ٿا ته ان مان کائون ۽ اسان جي دلين کي تسلي ٿئي ۽ ڄاڻون ته تون اسان کي سچ چيو ۽ اسين اُن (خونچي جي لهڻ) تي شاهد ٿيون. |
| قالَ عيسَى ابنُ مَريَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنزِل عَلَينا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكونُ لَنا عيدًا لِأَوَّلِنا وَءاخِرِنا وَءايَةً مِنكَ وَارزُقنا وَأَنتَ خَيرُ الرّٰزِقينَ (آيت : 114) |
|
مريم جي پٽ عيسيٰ چيو ته اي اسان جا پالينداڙ الله! اسان تي هڪ خونچو آسمان مان لاهه ته اسان جي لاءِ يعني اسان جي (امت جي) پهرين ۽ اسان جي (امت جي) پوين لاءِ عيد ٿئي ۽ تنهنجي طرفان هڪ نشاني ٿئي ۽ اسان کي روزي ڏي ۽ تون سڀني روزي ڏيندڙن مان چڱو روزي ڏيندڙ آهين. |
| قالَ اللَّهُ إِنّى مُنَزِّلُها عَلَيكُم فَمَن يَكفُر بَعدُ مِنكُم فَإِنّى أُعَذِّبُهُ عَذابًا لا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 115) |
|
الله فرمايو ته آءُ ان (خونچي) کي اوهان تي لاهڻ وارو آهيان. پوءِ اوهان مان جيڪو هن کان پوءِ ناشڪري ڪندو تنهن کي آءُ اهڙو عذاب ڏيندس جو جهان وارن مان ڪنهن به هڪڙي کي اهو عذاب نه ڏيندس. |
| وَإِذ قالَ اللَّهُ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ ءَأَنتَ قُلتَ لِلنّاسِ اتَّخِذونى وَأُمِّىَ إِلٰهَينِ مِن دونِ اللَّهِ قالَ سُبحٰنَكَ ما يَكونُ لى أَن أَقولَ ما لَيسَ لى بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلتُهُ فَقَد عَلِمتَهُ تَعلَمُ ما فى نَفسى وَلا أَعلَمُ ما فى نَفسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلّٰمُ الغُيوبِ (آيت : 116) |
|
۽ (اهو وقت ياد ڪر) جڏهن الله فرمائيندو ته اي مريم جا پٽ عيسيٰ! ڇا تو ماڻهن کي چيو هو ته الله کانسواءِ مون کي ۽ منهنجي ماءُ کي ٻه خدا ڪري وٺو. عيسيٰ چوندو ته تون پاڪ آهين. مون کي لائق نه آهي جو اها ڳالهه چوان جنهن جي چوڻ جو مون کي ڪو حق نه آهي. جيڪڏهن مون اها ڳالهه چئي هوندي ته توکي اها ضرور معلوم هوندي. جيڪي منهنجي دل ۾ آهي تنهن کي تون ڄاڻين ٿو ۽ جيڪي تنهنجي اندر ۾ آهي تنهن کي آءُ نه ٿو ڄاڻان. بيشڪ تون ئي ڳجهن جو زياده ڄاڻندڙ آهين. |
| ما قُلتُ لَهُم إِلّا ما أَمَرتَنى بِهِ أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ رَبّى وَرَبَّكُم وَكُنتُ عَلَيهِم شَهيدًا ما دُمتُ فيهِم فَلَمّا تَوَفَّيتَنى كُنتَ أَنتَ الرَّقيبَ عَلَيهِم وَأَنتَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ (آيت : 117) |
|
جنهن ڳالهه جو تو مون کي حڪم ڪيو سائي مون انهن کي چئي ته الله جي عبادت ڪريو جو منهنجو پاليندڙ ۽ اوهان جو پاليندڙ آهي. ۽ جيستائين آءُ انهن ۾ رهيس تيستائين آءُ انهن جي خبر رکندڙ هيس. پوءِ جڏهن تو مون کي کڻي ورتو. تڏهن تون ئي مٿن نگهبان هئين. ۽ تون سڀني شين جي خبر رکندڙ آهين. |
| إِن تُعَذِّبهُم فَإِنَّهُم عِبادُكَ وَإِن تَغفِر لَهُم فَإِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 118) |
|
جيڪڏهن تون کين عذاب ڪندين ته اهي تنهنجا ٻانها آهن ۽ جيڪڏهن تون انهن کي معاف ڪندين ته تون ئي زبردست، حڪمت وارو آهين. |
| قالَ اللَّهُ هٰذا يَومُ يَنفَعُ الصّٰدِقينَ صِدقُهُم لَهُم جَنّٰتٌ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا رَضِىَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ ذٰلِكَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 119) |
|
الله فرمائيندو ته هي (اهو) ڏينهن آهي (جنهن ۾ ) سچن کي سندن سچ فائدو پهچائيندو. انهن لاءِ اهڙا باغ آهن جن جي هيٺان واهه وهن ٿا، انهن ۾ اهي هميشة رهڻ وارا آهن. الله انهن کان راضي ٿيو ۽ اهي ان کان راضي ٿيا. اها وڏي ڪاميابي آهي. |
| لِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما فيهِنَّ وَهُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 120) |
|
آسمانن ۽ زمين جي ۽ جو ڪجهه انهن ۾ آهي تنهن جي بادشاهي الله جي آهي. ۽ اهو سڀ ڪنهن شيءِ تي قدرت رکندڙ آهي. |