يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا أَوفوا بِالعُقودِ أُحِلَّت لَكُم بَهيمَةُ الأَنعٰمِ إِلّا ما يُتلىٰ عَلَيكُم غَيرَ مُحِلِّى الصَّيدِ وَأَنتُم حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحكُمُ ما يُريدُ (آيت : 1) |
اي ايمان وارؤ! پورا ڪيو عهد، حلال ڪيا ويا اوهان لاءِ چوپايا جانور مگر جيڪو پڙهيو ٿو وڃي اوهان تي نه حلال سمجھندڙ شڪار جا حالانڪ اوهان احرام سان آهيو بيشڪ الله حڪم ڪري ٿو جيڪو گھري . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تُحِلّوا شَعٰئِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهرَ الحَرامَ وَلَا الهَدىَ وَلَا القَلٰئِدَ وَلا ءامّينَ البَيتَ الحَرامَ يَبتَغونَ فَضلًا مِن رَبِّهِم وَرِضوٰنًا وَإِذا حَلَلتُم فَاصطادوا وَلا يَجرِمَنَّكُم شَنَـٔانُ قَومٍ أَن صَدّوكُم عَنِ المَسجِدِ الحَرامِ أَن تَعتَدوا وَتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوىٰ وَلا تَعاوَنوا عَلَى الإِثمِ وَالعُدوٰنِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ العِقابِ (آيت : 2) |
اي ايمان وارؤ! نه حلال سمجھو نشانين الله جي کي ۽ نه عزت واري مهيني کي ۽ نه قربانيءَ جي جانور کي ۽ نه ارادو ڪندڙ گھرعزت واري جي کي طلب ٿا ڪن مهرباني پنهنجي رب کان ۽ رضامندو ۽ جڏهن احرام کوليو ته پوءِ شڪار ڪيو، ۽ نه اڀاري اوهانکي دشمني ڪنهن قوم جي هن ڪري جو روڪيائون اوهان کي مسجد عزت واريءَ کان ته زيادتي ڪيو ۽ مدد ڪيو نيڪيءَ ۽ پرهيزگاريءَ ۾ ۽ نه مدد ڪيو گناھ ۽ سرڪشيءَ جي ڪم ۾ ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله سخت عذاب ڪرڻ وارو آهي . |
حُرِّمَت عَلَيكُمُ المَيتَةُ وَالدَّمُ وَلَحمُ الخِنزيرِ وَما أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَالمُنخَنِقَةُ وَالمَوقوذَةُ وَالمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطيحَةُ وَما أَكَلَ السَّبُعُ إِلّا ما ذَكَّيتُم وَما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَستَقسِموا بِالأَزلٰمِ ذٰلِكُم فِسقٌ اليَومَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَروا مِن دينِكُم فَلا تَخشَوهُم وَاخشَونِ اليَومَ أَكمَلتُ لَكُم دينَكُم وَأَتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسلٰمَ دينًا فَمَنِ اضطُرَّ فى مَخمَصَةٍ غَيرَ مُتَجانِفٍ لِإِثمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 3) |
حرام ڪيو ويو اوهان تي مردار ۽ رت ۽ سوئر جو گوشت ۽ اهو جو ڪهڻ وقت پڪاريو ويو الله کان سواءِ ان تي ۽ گُهٽو ڏنل جانور ۽ ڌڪ سان ماريل ۽ ڪرڻ سان مرندڙ ۽ سڱ سان ماريل ۽ جيڪو کائي ڇڏيو ڦاڙيندڙ جانور مگر جيڪو ڪُٺُوَ- ۽ جيڪو ڪٺو ويو بتن جي ٽڪاڻن تي ۽ هي جو ورهايو (جوا جي) تيرن سان اهو گناھ آهي، اڄ نا اميد ٿيا ڪافر اوهان جي دين کان پوءِ نه ڊڄو انهن کان ۽ ڊڄو مون کان اڄ ڪامل ڪيم اوهان لاءِ اوهانجو دين ۽ پوري ڪيم اوهان تي پنهنجي نعمت ۽ پسند ڪيم اوهان لاءِ اسلام کي دين بنائي پوءِ جيڪو مجبور ڪيو وڃي بک ۾ نه لاڙو رکندڙ گناھ جي لاءِ پوءِ بيشڪ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
يَسـَٔلونَكَ ماذا أُحِلَّ لَهُم قُل أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ وَما عَلَّمتُم مِنَ الجَوارِحِ مُكَلِّبينَ تُعَلِّمونَهُنَّ مِمّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ فَكُلوا مِمّا أَمسَكنَ عَلَيكُم وَاذكُرُوا اسمَ اللَّهِ عَلَيهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَريعُ الحِسابِ (آيت : 4) |
پڇن ٿا توکان ته ڪهڙي شيءِ حلال ڪئي وئي انهن لاءِ فرماءِ ته حلال ڪيون ويون اوهان لاءِ پاڪ شيون اهو جو سيکاريُوَ ڦٽيندڙ جانورن کي شڪار کي وٺندڙ سيکاريو ٿا انهن کي ان مان جو سيکاريو اوهان کي الله پوءِ کائو ان مان جو جھلي بيهن اوهان جي ڪري ۽ ذڪر ڪيو نالو الله جو ان تي ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله تڪڙو آهي حساب ڪرڻ ۾ . |
اليَومَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ وَطَعامُ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ حِلٌّ لَكُم وَطَعامُكُم حِلٌّ لَهُم وَالمُحصَنٰتُ مِنَ المُؤمِنٰتِ وَالمُحصَنٰتُ مِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ مِن قَبلِكُم إِذا ءاتَيتُموهُنَّ أُجورَهُنَّ مُحصِنينَ غَيرَ مُسٰفِحينَ وَلا مُتَّخِذى أَخدانٍ وَمَن يَكفُر بِالإيمٰنِ فَقَد حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِى الءاخِرَةِ مِنَ الخٰسِرينَ (آيت : 5) |
اڄ حلال ڪيون ويون اوهان جي لاءِ پاڪ شيون ۽ طعام انهن جو جي ڏنا ويا ڪتاب حلال آهي اوهان جي لاءِ ۽ طعام اوهان جو حلال آهي انهن لاءِ ۽ پاڪدامن عورتون ايمان وارين مان ۽ پاڪدامن عورتون انهن مان جو ڏنا ويا ڪتاب اوهان کي اڳي جڏهن ڏنَوَ انهن کي مهر انهن جا نڪاح ڪندڙ نه شهوت هلائيندڙ ۽ نه ڳجھي ياري رکندڙ ۽ جيڪو انڪار ڪندو ايمان جو پوءِ تحقيق چٽ ٿيو ان جو عمل ۽ اهو آخرت ۾ نقصان وارن مان آهي. |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِذا قُمتُم إِلَى الصَّلوٰةِ فَاغسِلوا وُجوهَكُم وَأَيدِيَكُم إِلَى المَرافِقِ وَامسَحوا بِرُءوسِكُم وَأَرجُلَكُم إِلَى الكَعبَينِ وَإِن كُنتُم جُنُبًا فَاطَّهَّروا وَإِن كُنتُم مَرضىٰ أَو عَلىٰ سَفَرٍ أَو جاءَ أَحَدٌ مِنكُم مِنَ الغائِطِ أَو لٰمَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَيَمَّموا صَعيدًا طَيِّبًا فَامسَحوا بِوُجوهِكُم وَأَيديكُم مِنهُ ما يُريدُ اللَّهُ لِيَجعَلَ عَلَيكُم مِن حَرَجٍ وَلٰكِن يُريدُ لِيُطَهِّرَكُم وَلِيُتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَيكُم لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (آيت : 6) |
اي ايمان وارؤ! جڏهن اٿو نماز ڏانهن پوءِ ڌوئندا ڪيو پنهنجا منهن ۽ پنهنجا هٿ ٺونٺين تائين ۽ مَکَ ڪيو مٿن پنهنجن جي ۽ (ڌوئندا ڪيو) پيرن پنهنجن کي ڀيڏين تائين ۽ جيڪڏهن آهيو تڙ وارا ته پوءِ پاڪ ٿيو، جيڪڏهن آهيو بيمار يا مسافريءَ تي يا آيو آهي هڪڙو اوهان مان ضرورت واري جاءِ مان يا صحبت ڪيو عورتن سان پوءِ نه لهو پاڻي ته پوءِ ارادو ڪيو صاف پاڪ مٽيءَ جو، پوءِ مک ڪيو پنهنجن منهن ۽ پنهنجن هٿن جي ان مان نه ٿو ارادو ڪري الله تانته ڪري اوهان تي تنگي ۽ پر ارادو ٿو ڪري ته پاڪ ڪري اوهان کي ۽ تانته پوري ڪري پنهنجي نعمت اوهان تي تانته اوهان شڪر ڪيو . |
وَاذكُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَيكُم وَميثٰقَهُ الَّذى واثَقَكُم بِهِ إِذ قُلتُم سَمِعنا وَأَطَعنا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (آيت : 7) |
۽ ياد ڪيو نعمت الله جي جيڪا اوهان جي مٿان آهي ۽ پڪو واعدو انجو جيڪو پڪو ڪيائين اوهانکي ان سان جڏهن چيُوَ ته ٻڌوسون ۽ تابعداري ڪئي سون ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله ڄاڻندڙ آهي سينن واريون ڳالهيون . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا كونوا قَوّٰمينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالقِسطِ وَلا يَجرِمَنَّكُم شَنَـٔانُ قَومٍ عَلىٰ أَلّا تَعدِلُوا اعدِلوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقوىٰ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ (آيت : 8) |
اي ايمان وارؤ! هجو مضبوطيءَ سان بيهندڙ الله جي لاءِ شاهدي ڏيندڙ عدل سان ۽ نه اڀاري اوهان کي دشمني ڪنهن قوم جي هن ڳالهه تي ته نه عدل ڪيو، عدل ڪيو اهو وڌيڪ ويجھو آهي پرهيزگاريءَ کي ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله خبر رکندڙ آهي ان جي جيڪو ڪيو ٿا. |
وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَأَجرٌ عَظيمٌ (آيت : 9) |
وعدو ڏنو الله انهن کي جو ايمان آندائون ۽ ڪيائون صالح عمل ته انهن جي لاءِ بخشش ۽ ثواب وڏو آهي . |
وَالَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِـٔايٰتِنا أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَحيمِ (آيت : 10) |
جن ڪفر ڪيو ۽ ڪوڙو چيائون اسان جي آيتن کي اهي جھنمي آهن . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم إِذ هَمَّ قَومٌ أَن يَبسُطوا إِلَيكُم أَيدِيَهُم فَكَفَّ أَيدِيَهُم عَنكُم وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ (آيت : 11) |
اي ايمان وارؤ! ياد ڪيو نعمت الله جي پنهنجي مٿان جڏهن ارادو ڪيو هو هڪ قوم ته وڌائين اوهان ڏانهن هٿ پنهنجا پوءِ روڪيائين هٿ انهن جا اوهان کان ۽ ڊڄو الله کان ۽ الله تي پوءِ گھرجي ته ڀروسو ڪن مؤمن. ع |
وَلَقَد أَخَذَ اللَّهُ ميثٰقَ بَنى إِسرٰءيلَ وَبَعَثنا مِنهُمُ اثنَى عَشَرَ نَقيبًا وَقالَ اللَّهُ إِنّى مَعَكُم لَئِن أَقَمتُمُ الصَّلوٰةَ وَءاتَيتُمُ الزَّكوٰةَ وَءامَنتُم بِرُسُلى وَعَزَّرتُموهُم وَأَقرَضتُمُ اللَّهَ قَرضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ عَنكُم سَيِّـٔاتِكُم وَلَأُدخِلَنَّكُم جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ فَمَن كَفَرَ بَعدَ ذٰلِكَ مِنكُم فَقَد ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ (آيت : 12) |
۽ البته تحقيق ورتو الله وعدو بني اسرائيل کان ۽ مقرر ڪياسون انهن مان ٻارنهن سردار (امير) ۽ فرمايو الله ته بيشڪ مان اوهان سان گڏ آهيان البته جيڪڏهن قائم ڪيوَ نماز ۽ ڏنيوَ زڪواة ۽ ايمان آندوَ منهنجي رسولن تي ۽ مدد ڪيوَ انهن جي ۽ قرض ڏنوَ الله کي قرض سهڻو ته البته ضرور ميٽيندس اوهان کان اوهان جون برايون ۽ البته ضرور داخل ڪندس اوهان کي بهشتن ۾ جو وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون پوءِ جنهن انڪار ڪيو ان کان پوءِ اوهان مان پوءِ تحقيق گمراھ ٿيو سڌيءَ واٽ کان . |
فَبِما نَقضِهِم ميثٰقَهُم لَعَنّٰهُم وَجَعَلنا قُلوبَهُم قٰسِيَةً يُحَرِّفونَ الكَلِمَ عَن مَواضِعِهِ وَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِهِ وَلا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلىٰ خائِنَةٍ مِنهُم إِلّا قَليلًا مِنهُم فَاعفُ عَنهُم وَاصفَح إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُحسِنينَ (آيت : 13) |
پوءِ سببان ڀڃڻ انهن جي عهد پنهنجي کي لعنت ڪئي سون انهن کي ۽ بنايوسون دلين سندن کي ڪٽيل ڦيرائن ٿا ڪلمن کي جاين سندن کان ۽ وساريائون حصو ان مان جو نصيحت ڪيا ويا ان سان ۽ هميشہ آگاھ رهندين تون خيانت ڪندڙن تي انهن مان، مگر ٿورا انهن مان پوءِ معاف ڪر انهن کي ۽ درگذر ڪر بيشڪ الله محبت ٿو رکي احسان ڪندڙن سان. |
وَمِنَ الَّذينَ قالوا إِنّا نَصٰرىٰ أَخَذنا ميثٰقَهُم فَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِهِ فَأَغرَينا بَينَهُمُ العَداوَةَ وَالبَغضاءَ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ وَسَوفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِما كانوا يَصنَعونَ (آيت : 14) |
۽ انهن مان جو چيائون ته اسين نصارى آهيون، ورتوسون عهد انهن کان پوءِ وساريائون حصو ان مان جو نصيحت ڪيا ويا ان سان پوءِ وڌي اسان انهن ۾ دشمني ۽ بغض قيامت جي ڏينهن تائين ۽ جلدي خبر ڏيندو انهن کي الله ان جي جو ٿي ڪيائون. |
يٰأَهلَ الكِتٰبِ قَد جاءَكُم رَسولُنا يُبَيِّنُ لَكُم كَثيرًا مِمّا كُنتُم تُخفونَ مِنَ الكِتٰبِ وَيَعفوا عَن كَثيرٍ قَد جاءَكُم مِنَ اللَّهِ نورٌ وَكِتٰبٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
اي اهل ڪتاب! تحقيق آيو اوهان وٽ اسان جو رسول بيان ڪري ٿو اوهان لاءِ گھڻيون ڳالهيون ان مان جو لڪايون ٿي اوهان ڪتاب مان ۽ معاف ڪري ٿو گھڻيون تحقيق آيو اوهان وٽ الله وٽان نور ۽ ڪتاب روشن . |
يَهدى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوٰنَهُ سُبُلَ السَّلٰمِ وَيُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُمٰتِ إِلَى النّورِ بِإِذنِهِ وَيَهديهِم إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 16) |
هدايت ٿو ڪري ان سان الله ان کي جو تابع ٿيو ان جي راضي ڪرڻ جي لاءِ سلامتيءَ جي واٽن جي ۽ ڪڍي ٿو انهن کي اونداهين مان روشنيءَ ڏانهن پنهنجي حڪم سان ۽ هدايت ٿو ڪري انهن کي سڌي واٽ ڏانهن. |
لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ المَسيحُ ابنُ مَريَمَ قُل فَمَن يَملِكُ مِنَ اللَّهِ شَيـًٔا إِن أَرادَ أَن يُهلِكَ المَسيحَ ابنَ مَريَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِى الأَرضِ جَميعًا وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما يَخلُقُ ما يَشاءُ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 17) |
البته تحقيق ڪفر ڪيو انهن جو چيائون ته بيشڪ الله اهو مسيح پٽ مريم جو آهي فرماءِ! ته پوءِ ڪير ٿو مالڪ ٿئي الله کان (بچائڻ لاءِ) ڪجھه جيڪڏهن ارادو ڪري ته هلاڪ ڪري مسيح پٽ مريم جي کي ۽ سندس ماءُ کي ۽ جيڪي زمين ۾ آهن سڀني کي ۽ الله جي لاءِ آهي بادشاهي آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪو انهن جي وچ ۾ آهي پيدا ٿو ڪري جيڪو گهري ۽ الله هر شيءِ تي قادر آهي . |
وَقالَتِ اليَهودُ وَالنَّصٰرىٰ نَحنُ أَبنٰؤُا۟ اللَّهِ وَأَحِبّٰؤُهُ قُل فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنوبِكُم بَل أَنتُم بَشَرٌ مِمَّن خَلَقَ يَغفِرُ لِمَن يَشاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَإِلَيهِ المَصيرُ (آيت : 18) |
۽ چيو يهودين ۽ نصارن ته اسين الله جا پٽ ۽ ان جا پيارا آهيون فرماءِ ته پوءِ ڇوٿو عذاب ڪري اوهان کي اوهان جي گناهن جي ڪري بلڪ اوهان انسان آهيو، ان مان جو پيدا ڪيائين بخشي ٿو جنهن کي گھري ۽ عذاب ٿو ڪري جنهن کي گھري، ۽ الله جي لاءِ آهي بادشاهي آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪو انهن جي وچ ۾ آهي ۽ ان ڏانهن ئي موٽڻ آهي . |
يٰأَهلَ الكِتٰبِ قَد جاءَكُم رَسولُنا يُبَيِّنُ لَكُم عَلىٰ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَن تَقولوا ما جاءَنا مِن بَشيرٍ وَلا نَذيرٍ فَقَد جاءَكُم بَشيرٌ وَنَذيرٌ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 19) |
اي اهل ڪتاب! تحقيق آيو اوهان وٽ رسول اسانجو بيان ٿو ڪري اوهان لاءِ احڪام (وقت) بند ٿيڻ رسولن جي متان چئو ته نه آيو اسان وٽ ڪو بشارت ڏيندڙ ۽ نه ڪو ڊيڄاريندڙ پوءِ تحقيق آيو اوهان وٽ بشارت ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ۽ الله هر شيءِ تي قادر آهي . |
وَإِذ قالَ موسىٰ لِقَومِهِ يٰقَومِ اذكُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَيكُم إِذ جَعَلَ فيكُم أَنبِياءَ وَجَعَلَكُم مُلوكًا وَءاتىٰكُم ما لَم يُؤتِ أَحَدًا مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 20) |
۽ (ياد ڪر) جڏهن چيو موسى پنهنجي قوم کي ته اي منهنجي قوم! ياد ڪيو الله جي نعمت کي پاڻ تي جڏهن ڪيائين اوهان ۾ نبي ۽ بنايائين اوهان کي بادشاھ ۽ ڏنائين اوهان کي اهو جو نه ڏنائين ڪنهن هڪ کي جھانن مان . |
يٰقَومِ ادخُلُوا الأَرضَ المُقَدَّسَةَ الَّتى كَتَبَ اللَّهُ لَكُم وَلا تَرتَدّوا عَلىٰ أَدبارِكُم فَتَنقَلِبوا خٰسِرينَ (آيت : 21) |
اي منهنجي قوم! داخل ٿيو زمين پاڪ ۾ جيڪا لکي آهي الله اوهان جي لاءِ ۽ نه پوئتي موٽو پٺين پنهنجين تي پوءِ ٿي پئو نقصان وارن مان . |
قالوا يٰموسىٰ إِنَّ فيها قَومًا جَبّارينَ وَإِنّا لَن نَدخُلَها حَتّىٰ يَخرُجوا مِنها فَإِن يَخرُجوا مِنها فَإِنّا دٰخِلونَ (آيت : 22) |
چيائون ته اي موسى! تحقيق ان ۾ ماڻهو زبردست آهن ۽ بيشڪ اسين اصل داخل نه ٿينداسون ان ۾ تانجو نڪرن اهي ان مان پوءِ جيڪڏهن نڪرندا ان مان ته پوءِ بيشڪ اسين داخل ٿيندڙ آهيون . |
قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذينَ يَخافونَ أَنعَمَ اللَّهُ عَلَيهِمَا ادخُلوا عَلَيهِمُ البابَ فَإِذا دَخَلتُموهُ فَإِنَّكُم غٰلِبونَ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلوا إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 23) |
چيو ٻن مڙسن انهن مان جو ڊڄن پيا (الله کان) نعمت ڪئي هئي الله انهن ٻنهي تي ته داخل ٿيو انهن تي دروازي کان پوءِ جڏهن داخل ٿيو ان ۾ پوءِ بيشڪ اوهان غالب آهيو ۽ الله تي ڀروسو ڪيو جيڪڏهن آهيو ايمان وارا . |
قالوا يٰموسىٰ إِنّا لَن نَدخُلَها أَبَدًا ما داموا فيها فَاذهَب أَنتَ وَرَبُّكَ فَقٰتِلا إِنّا هٰهُنا قٰعِدونَ (آيت : 24) |
چيائون ته اي موسى! بيشڪ اسين هرگز نه داخل ٿينداسون ان ۾ جيستائين اهي هوندا ان ۾ پوءِ وڃ تون ۽ تنهنجو رب پوءِ وڙهو ۽ بيشڪ اسين هتي ويٺا آهيون . |
قالَ رَبِّ إِنّى لا أَملِكُ إِلّا نَفسى وَأَخى فَافرُق بَينَنا وَبَينَ القَومِ الفٰسِقينَ (آيت : 25) |
چيائين ته اي منهنجا رب! بيشڪ مان نه ٿو مالڪ ٿيان مگر پنهنجي سر ۽ پنهنجي ڀاءُ جو جدائي ڪر اسان جي وچ ۾ ۽ قوم فاسقن جي وچ ۾ . |
قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيهِم أَربَعينَ سَنَةً يَتيهونَ فِى الأَرضِ فَلا تَأسَ عَلَى القَومِ الفٰسِقينَ (آيت : 26) |
فرمايائين پوءِ بيشڪ اها حرام ڪيل آهي انهن تي چاليهه سال حيران رهندا زمين ۾ پوءِ افسوس نه ڪر قوم فاسقن جي تي . |
وَاتلُ عَلَيهِم نَبَأَ ابنَى ءادَمَ بِالحَقِّ إِذ قَرَّبا قُربانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِما وَلَم يُتَقَبَّل مِنَ الءاخَرِ قالَ لَأَقتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ المُتَّقينَ (آيت : 27) |
۽ پڙهه انهن جي اڳيان ٻن پٽن آدم جي خبر سچائيءَ سان جڏهن ڏنائون قرباني پوءِ قبول ڪئي وئي هڪڙي جي انهن ٻنهي مان ۽ نه قبول ڪئي وئي ٻئي جي طرفان چيائين جنهن جي قبول نه ٿي ته البته ضرور ڪهندس توکي چيائين تحقيق قبول ڪري ٿو الله پرهيزگارن کان . |
لَئِن بَسَطتَ إِلَىَّ يَدَكَ لِتَقتُلَنى ما أَنا۠ بِباسِطٍ يَدِىَ إِلَيكَ لِأَقتُلَكَ إِنّى أَخافُ اللَّهَ رَبَّ العٰلَمينَ (آيت : 28) |
البته جيڪڏهن وڌايئي مون ڏانهن هٿ پنهنجو تانته ڪهين مون کي ته ناهيان مان وڌائيندڙ هٿ پنهنجو تو ڏانهن تانته ڪهان توکي بيشڪ مان ڊڄان ٿو الله رب جهانن جي کان . |
إِنّى أُريدُ أَن تَبوأَ بِإِثمى وَإِثمِكَ فَتَكونَ مِن أَصحٰبِ النّارِ وَذٰلِكَ جَزٰؤُا۟ الظّٰلِمينَ (آيت : 29) |
بيشڪ مان ارادو ڪيان ٿو ته کڻين تون گناھ منهنجو ۽ گناھ پنهنجو ۽ پوءِ هجين جهنم وارن مان ۽ اهو بدلو آهي ظالمن جو . |
فَطَوَّعَت لَهُ نَفسُهُ قَتلَ أَخيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصبَحَ مِنَ الخٰسِرينَ (آيت : 30) |
پوءِ آسان ڪيائين ان لاءِ سندن نفس ڪهڻ ڀاءُ پنهنجي جو پوءِ ڪٺائين ان کي پوءِ ٿي پيو نقصان وارن مان . |
فَبَعَثَ اللَّهُ غُرابًا يَبحَثُ فِى الأَرضِ لِيُرِيَهُ كَيفَ يُوٰرى سَوءَةَ أَخيهِ قالَ يٰوَيلَتىٰ أَعَجَزتُ أَن أَكونَ مِثلَ هٰذَا الغُرابِ فَأُوٰرِىَ سَوءَةَ أَخى فَأَصبَحَ مِنَ النّٰدِمينَ (آيت : 31) |
پوءِ موڪليو الله ڪانءَ کي جو کوٽي پيو زمين تانته ڏيکاري ان کي ته ڪيئن پوري لاش ڀاءُ پنهنجي جو چيائين ته اي افسوس ڇا عاجز ٿيس مان هن کان جو هجان هن ڪانءَ جهڙو پوءِ پوريان لاش ڀاءُ پنهنجي جو پوءِ ٿي پيو پشيمانن مان . |
مِن أَجلِ ذٰلِكَ كَتَبنا عَلىٰ بَنى إِسرٰءيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفسًا بِغَيرِ نَفسٍ أَو فَسادٍ فِى الأَرضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَميعًا وَمَن أَحياها فَكَأَنَّما أَحيَا النّاسَ جَميعًا وَلَقَد جاءَتهُم رُسُلُنا بِالبَيِّنٰتِ ثُمَّ إِنَّ كَثيرًا مِنهُم بَعدَ ذٰلِكَ فِى الأَرضِ لَمُسرِفونَ (آيت : 32) |
انهيءَ سبب جي ڪري لازم ڪيوسون بني اسرائيل تي ته بيشڪ جنهن ڪٺو ڪنهن نفس کي بغير (بدلي) قصاص جي يا بغير فساد ڪرڻ جي زمين ۾ پوءِ ڄڻ ته ڪٺائين ماڻهن مڙني کي ۽ جنهن بچايو ان کي پوءِ ڄڻ ته بچايائين ماڻهن مڙني کي ۽ البته تحقيق آيا انهن وٽ رسول اسان جا چٽن دليلن سان تنهن کان پوءِ بيشڪ گهڻا انهن مان ان کان پوءِ زمين ۾ البته حد کان لگهندڙ آهن . |
إِنَّما جَزٰؤُا۟ الَّذينَ يُحارِبونَ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَيَسعَونَ فِى الأَرضِ فَسادًا أَن يُقَتَّلوا أَو يُصَلَّبوا أَو تُقَطَّعَ أَيديهِم وَأَرجُلُهُم مِن خِلٰفٍ أَو يُنفَوا مِنَ الأَرضِ ذٰلِكَ لَهُم خِزىٌ فِى الدُّنيا وَلَهُم فِى الءاخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 33) |
بيشڪ بدلو انهن جو جيڪي جنگ ڪن ٿا الله ۽ ان جي رسول سان ۽ ڪوشش ڪن ٿا زمين ۾ فساد پکيڙڻ جي هيءُ آهي ته قتل ڪيا وڃن يا ڦاسي ڏنا وڃن يا ڪٽيا وڃن سندن هٿ ۽ پير سندن ابتڙ يا تڙيا وڃن زمين مان اها انهن لاءِ خواري آهي دنيا ۾ ۽ انهن جي لاءِ آخرت ۾ عذاب وڏو آهي . |
إِلَّا الَّذينَ تابوا مِن قَبلِ أَن تَقدِروا عَلَيهِم فَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 34) |
مگر جن توبہ ڪئي ان کان اڳي جو قادر ٿيو اوهان انهن تي پوءِ پڪ ڄاڻو ته بيشڪ الله بخشندڙ مهربان آهي . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابتَغوا إِلَيهِ الوَسيلَةَ وَجٰهِدوا فى سَبيلِهِ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 35) |
اي ايمان وارؤ! ڊڄو الله کان ۽ طلب ڪيو ان ڏانهن وسيلو ۽ جهاد ڪيو ان جي واٽ ۾ تانته اوهان ڪامياب ٿيو . |
إِنَّ الَّذينَ كَفَروا لَو أَنَّ لَهُم ما فِى الأَرضِ جَميعًا وَمِثلَهُ مَعَهُ لِيَفتَدوا بِهِ مِن عَذابِ يَومِ القِيٰمَةِ ما تُقُبِّلَ مِنهُم وَلَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 36) |
بيشڪ جن ڪفر ڪيو جيڪڏهن بيشڪ هجي ها انهن لاءِ جيڪي ڪجھ زمين ۾ آهي سمورو ۽ ان جيترو ان سان گڏ تانته فديو ڏين ان سان عذاب ڏينهن قيامت جي کان ته نه قبول ڪيو وڃي ها انهن کان ۽ انهن جي لاءِ عذاب دردناڪ آهي . |
يُريدونَ أَن يَخرُجوا مِنَ النّارِ وَما هُم بِخٰرِجينَ مِنها وَلَهُم عَذابٌ مُقيمٌ (آيت : 37) |
ارادو ڪندا ته نڪرن باھ مان ۽ ناهن اهي نڪري سگھندڙ ان مان ۽ انهن لاءِ عذاب هميشہ وارو آهي . |
وَالسّارِقُ وَالسّارِقَةُ فَاقطَعوا أَيدِيَهُما جَزاءً بِما كَسَبا نَكٰلًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (آيت : 38) |
۽ چوري ڪندڙ مرد ۽ چوري ڪندڙ عورت پوءِ وڍيو هٿ انهن جا بدلي ان جي جو ڪيائون عبرت ناڪ سزا (اٿن) الله وٽان الله غالب حڪمت وارو آهي. |
فَمَن تابَ مِن بَعدِ ظُلمِهِ وَأَصلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتوبُ عَلَيهِ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 39) |
پوءِ جنهن توبہ ڪئي پنهنجي ظلم ڪرڻ کان پوءِ ۽ پاڻ سڌاريائين پوءِ بيشڪ الله توبہ قبول ڪري ٿو ان جي بيشڪ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
أَلَم تَعلَم أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَيَغفِرُ لِمَن يَشاءُ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 40) |
ڇا نه ٿو ڄاڻين ته بيشڪ الله جي لاءِ ئي آهي بادشاهي آسمانن ۽ زمين جي عذاب ڪري ٿو جنهن کي گھري ۽ بخشي ٿو جنهن کي گھري ۽ الله هر شيءِ تي قادر آهي . |
يٰأَيُّهَا الرَّسولُ لا يَحزُنكَ الَّذينَ يُسٰرِعونَ فِى الكُفرِ مِنَ الَّذينَ قالوا ءامَنّا بِأَفوٰهِهِم وَلَم تُؤمِن قُلوبُهُم وَمِنَ الَّذينَ هادوا سَمّٰعونَ لِلكَذِبِ سَمّٰعونَ لِقَومٍ ءاخَرينَ لَم يَأتوكَ يُحَرِّفونَ الكَلِمَ مِن بَعدِ مَواضِعِهِ يَقولونَ إِن أوتيتُم هٰذا فَخُذوهُ وَإِن لَم تُؤتَوهُ فَاحذَروا وَمَن يُرِدِ اللَّهُ فِتنَتَهُ فَلَن تَملِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيـًٔا أُولٰئِكَ الَّذينَ لَم يُرِدِ اللَّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلوبَهُم لَهُم فِى الدُّنيا خِزىٌ وَلَهُم فِى الءاخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 41) |
اي رسول! نه ڏک ۾ وجھن توکي اهي جو جلدي ٿا ڪن ڪفر ۾ انهن مان جو چيائون ته ايمان آندوسون اهو (چون ٿا) پنهنجن واتن سان ۽ نه ايمان آندو دلين انهن جي ۽ انهن مان جيڪي يهودي ٿيا ٻڌندڙ آهن ڪوڙ جي لاءِ، جاسوسي ڪندڙ آهن قوم ٻيءَ جي لاءِ جيڪي نه آيا تو وٽ مٽائين ٿا ڪلمن کي انهن جي جاين کان چون ٿا جيڪڏهن ڏنا ويندؤ هن کي ته پوءِ وٺو ان کي ۽ جيڪڏهن نه ڏنا ويندؤ ان کي ته پوءِ ڊڄو ۽ جنهن کي ارادو ڪري ٿو الله آزمائش ۾ وجھڻ جو پوءِ هرگز نه مالڪ ٿيندين ان جي لاءِ الله کان ڪجھ به، اهي ئي آهن جو نه ارادو ڪيو الله ته پاڪ ڪري دليون انهن جون، انهن لاءِ دنيا ۾ خواري آهي ۽ انهن جي لاءِ آخرت ۾ عذاب وڏو آهي . |
سَمّٰعونَ لِلكَذِبِ أَكّٰلونَ لِلسُّحتِ فَإِن جاءوكَ فَاحكُم بَينَهُم أَو أَعرِض عَنهُم وَإِن تُعرِض عَنهُم فَلَن يَضُرّوكَ شَيـًٔا وَإِن حَكَمتَ فَاحكُم بَينَهُم بِالقِسطِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُقسِطينَ (آيت : 42) |
ٻڌندڙ آهن ڪوڙ جي لاءِ کائيندڙ آهن حرام پوءِ جيڪڏهن اچن تو وٽ پوءِ فيصلو ڪر انهن ۾ يا منهن موڙ انهن کان ۽ جيڪڏهن منهن موڙيندين انهن کان ته پوءِ اصل نقصان نه ڏئي سگھندا توکي ڪجھ به ۽ جيڪڏهن فيصلو ڪرين پوءِ فيصلو ڪر انهن ۾ عدل سان بيشڪ الله محبت ٿو رکي عدل ڪندڙن سان . |
وَكَيفَ يُحَكِّمونَكَ وَعِندَهُمُ التَّورىٰةُ فيها حُكمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّونَ مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَما أُولٰئِكَ بِالمُؤمِنينَ (آيت : 43) |
۽ ڪيئن حاڪم بنائيندا توکي حالانڪ انهن وٽ توراة آهي ان ۾ حڪم آهي الله جو ان کان پوءِ منهن ٿا موڙين ان کان بعد ۽ ناهن اهي ايمان وارا . |
إِنّا أَنزَلنَا التَّورىٰةَ فيها هُدًى وَنورٌ يَحكُمُ بِهَا النَّبِيّونَ الَّذينَ أَسلَموا لِلَّذينَ هادوا وَالرَّبّٰنِيّونَ وَالأَحبارُ بِمَا استُحفِظوا مِن كِتٰبِ اللَّهِ وَكانوا عَلَيهِ شُهَداءَ فَلا تَخشَوُا النّاسَ وَاخشَونِ وَلا تَشتَروا بِـٔايٰتى ثَمَنًا قَليلًا وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الكٰفِرونَ (آيت : 44) |
بيشڪ اسان نازل ڪيو توراة ان ۾ هدايت ۽ نور آهي فيصلو ڏيندا هئا ان موجب نبي، جيڪي فرمانبردار ٿيا انهن جي لاءِ جو يهودي ٿيا ۽ درويش ۽ وڏا عالم سببان ان جي جو حفاظت ڪندڙ بنايا ويا الله جي ڪتاب جا ۽ هئا ان تي شاهد پوءِ نه ڊڄو ماڻهن کان ۽ ڊڄو مون کان ۽ نه خريد ڪيو عوض آيتن منهجي ملھ ٿورو جيڪو فيصلو نه ڪندو ان موجب جو لاٿو الله پوءِ اهيئي ڪافر آهن . |
وَكَتَبنا عَلَيهِم فيها أَنَّ النَّفسَ بِالنَّفسِ وَالعَينَ بِالعَينِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالجُروحَ قِصاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفّارَةٌ لَهُ وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الظّٰلِمونَ (آيت : 45) |
۽ لکيوسون انهن تي ان ۾ ته تحقيق سر عوض سر جي ۽ اک عوض اک جي ۽ نڪ عوض نڪ جي ۽ ڪن عوض ڪن جي ۽ ڏند عوض ڏند جي ۽ ڦٽ بدلو آهي پوءِ جنهن بخشيش ڪئي ان سان پوءِ اهو ڪفارو آهي ان لاءِ ۽ جيڪو نه فيصلو ڪندو ان موجب جو لاٿو الله ته پوءِ اهيئي ظالم آهن . |
وَقَفَّينا عَلىٰ ءاثٰرِهِم بِعيسَى ابنِ مَريَمَ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ التَّورىٰةِ وَءاتَينٰهُ الإِنجيلَ فيهِ هُدًى وَنورٌ وَمُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ التَّورىٰةِ وَهُدًى وَمَوعِظَةً لِلمُتَّقينَ (آيت : 46) |
۽ پويان موڪليوسون سندن طريقي تي مريم جي پٽ عيسى کي تصديق ڪندڙ کانئس اڳ ۾ لاٿل توراة جي ۽ ڏنوسون ان کي انجيل جو ان ۾ هدايت ۽ نور آهي ۽ تصديق ڪندڙ کانئس اڳ ۾ لاٿل توراة جي هدايت ۽ نصيحت پرهيزگارن جي لاءِ . |
وَليَحكُم أَهلُ الإِنجيلِ بِما أَنزَلَ اللَّهُ فيهِ وَمَن لَم يَحكُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ (آيت : 47) |
۽ جڳائي ٿو ته فيصلو ڪن انجيل وارا ان موافق جو نازل ڪيو الله ان ۾ ۽ جنهن فيصلو نه ڪيو ان موافق جونازل ڪيو الله پوءِ اهيئي فاسق آهن . |
وَأَنزَلنا إِلَيكَ الكِتٰبَ بِالحَقِّ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ الكِتٰبِ وَمُهَيمِنًا عَلَيهِ فَاحكُم بَينَهُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم عَمّا جاءَكَ مِنَ الحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلنا مِنكُم شِرعَةً وَمِنهاجًا وَلَو شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُم أُمَّةً وٰحِدَةً وَلٰكِن لِيَبلُوَكُم فى ما ءاتىٰكُم فَاستَبِقُوا الخَيرٰتِ إِلَى اللَّهِ مَرجِعُكُم جَميعًا فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم فيهِ تَختَلِفونَ (آيت : 48) |
لاٿوسون تو ڏانهن ڪتاب سچ سان تصديق ڪندڙ آهي ان ڪتاب جي جيڪو اڳ ۾ هو ان کان ۽ نگھباني ڪندڙ ان تي پوءِ فيصلو ڪر انهن ۾ ان موجب جو لاٿو الله ۽ نه پيروي ڪر سندن سڌن جي ان کان (منهن موڙي) جو آيو تو وٽ حق مان سڀني جي لاءِ ڪئي سون اوهان مان شريعت ۽ عمل جي واٽ ۽ جيڪڏهن گھري ها الله ته البته بڻائي ها اوهان کي امت هڪڙي ۽ پر تانته آزمائي اوهان کي ان ۾ جو ڏنائين اوهان کي پوءِ اڳرائي ڪيو چڱن ڪمن ۾ الله ڏانهن آهي موٽڻ اوهان مڙني جو پوءِ خبر ڏيندو اوهان کي ان جي جو ان ۾ اختلاف ٿي ڪيوَ . |
وَأَنِ احكُم بَينَهُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم وَاحذَرهُم أَن يَفتِنوكَ عَن بَعضِ ما أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيكَ فَإِن تَوَلَّوا فَاعلَم أَنَّما يُريدُ اللَّهُ أَن يُصيبَهُم بِبَعضِ ذُنوبِهِم وَإِنَّ كَثيرًا مِنَ النّاسِ لَفٰسِقونَ (آيت : 49) |
۽ هيءُ ته فيصلو ڪر انهن ۾ ان موجب جو لاٿو الله ۽ نه تابعداري ڪر سندن خواهشن جي ۽ بچ انهن کان متان فتني ۾ وجھن توکي بعض ان جي کان جو لاٿو الله تو ڏانهن پوءِ جيڪڏهن منهن موڙين پوءِ ڄاڻ ته تحقيق ارادو ٿو ڪري الله ته پهچائي انهن کي (سزا) سندن بعضي گناهن جي ۽ تحقيق گھڻا ماڻهن مان البته فاسق آهن . |
أَفَحُكمَ الجٰهِلِيَّةِ يَبغونَ وَمَن أَحسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكمًا لِقَومٍ يوقِنونَ (آيت : 50) |
ڇا پوءِ فيصلو جاهليت جو ٿا گھرن ۽ ڪير وڌيڪ سهڻو آهي الله کان فيصلي ۾ واسطي ان قوم جي جو يقين ڪن ٿا . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذُوا اليَهودَ وَالنَّصٰرىٰ أَولِياءَ بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِنكُم فَإِنَّهُ مِنهُم إِنَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 51) |
اي ايمان وارؤ! نه بڻايو يهودين ۽ نصارن کي دوست بعضي انهن مان دوست آهن بعض جا ۽ جيڪو دوستي رکندو انهن سان اوهان مان پوءِ بيشڪ اهو انهن مان آهي بيشڪ الله نه ٿو هدايت ڪري قوم ظلم ڪندڙ کي . |
فَتَرَى الَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ يُسٰرِعونَ فيهِم يَقولونَ نَخشىٰ أَن تُصيبَنا دائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَن يَأتِىَ بِالفَتحِ أَو أَمرٍ مِن عِندِهِ فَيُصبِحوا عَلىٰ ما أَسَرّوا فى أَنفُسِهِم نٰدِمينَ (آيت : 52) |
پوءِ ڏسندين انهن کي جو دلين انهن جي ۾ بيماري آهي جلدي ٿا ڪن انهن ۾ چون ٿا ته ڊڄون ٿا متان پهچي اسان کي ڪا گردش پوءِ ويجھو آهي الله جو آڻي فتح يا ڪو امر پاڻ وٽان پوءِ ٿي پون ان تي جو لڪايائون پنهنجي اندر ۾ پشيمان. |
وَيَقولُ الَّذينَ ءامَنوا أَهٰؤُلاءِ الَّذينَ أَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم إِنَّهُم لَمَعَكُم حَبِطَت أَعمٰلُهُم فَأَصبَحوا خٰسِرينَ (آيت : 53) |
۽ چون ٿا ايمان وارا، ڇا هي آهن؟ جو قسم کنيو هيائون الله جو پڪو قسم پنهنجن قسمن مان: ته بيشڪ اهي البته گڏ آهن اوهان سان چٽ ٿيا عمل انهن جا پوءِ ٿي پيا نقصان وارا . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِهِ فَسَوفَ يَأتِى اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَيُحِبّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الكٰفِرينَ يُجٰهِدونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَلا يَخافونَ لَومَةَ لائِمٍ ذٰلِكَ فَضلُ اللَّهِ يُؤتيهِ مَن يَشاءُ وَاللَّهُ وٰسِعٌ عَليمٌ (آيت : 54) |
اي ايمان وارؤ! جيڪو ڦرندو اوهان مان پنهنجي دين کان پوءِ جلد آڻيندو الله اهڙي قوم جو محبت رکندو (الله) انهن سان ۽ محبت رکندا اهي ان (الله) سان- نرمي ڪندڙ هوندا مؤمنن تي سختي ڪندڙ هوندا ڪافرن تي جھاد ڪندا الله جي واٽ ۾ نه ڊڄندا ملامت ڪندڙ جي ملامت کان اها ڀلائي الله جي آهي ڏئي ٿو اها جنهن کي گھري ۽ الله ڪشادگيءَ وارو ڄاڻندڙ آهي . |
إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسولُهُ وَالَّذينَ ءامَنُوا الَّذينَ يُقيمونَ الصَّلوٰةَ وَيُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَهُم رٰكِعونَ (آيت : 55) |
حقيقي دوست اوهان جو الله ۽ ان جو رسول ۽ اهي آهن جو ايمان آندائون جيڪي قائم ڪن ٿا نماز ۽ ڏين ٿا زڪواة ۽ اهي عاجزي ڪندڙ آهن . |
وَمَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَالَّذينَ ءامَنوا فَإِنَّ حِزبَ اللَّهِ هُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 56) |
۽ جيڪو دوستي رکي ٿو الله سان ۽ ان جي رسول (ﷺ) سان ۽ ايمان وارن سان پوءِ بيشڪ لشڪر الله جو اهيئي غالب آهن .ع |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذُوا الَّذينَ اتَّخَذوا دينَكُم هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ مِن قَبلِكُم وَالكُفّارَ أَولِياءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 57) |
اي ايمان وارؤ! نه وٺو انهن کي جو بنايائون دين اوهان جي کي چٿر ۽ راند انهن مان جو ڏنا ويا ڪتاب اوهان کان اڳ ۾ ۽ ڪافرن کي دوست ۽ ڊڄو الله کان جيڪڏهن آهيو ايمان وارا . |
وَإِذا نادَيتُم إِلَى الصَّلوٰةِ اتَّخَذوها هُزُوًا وَلَعِبًا ذٰلِكَ بِأَنَّهُم قَومٌ لا يَعقِلونَ (آيت : 58) |
۽ جڏهن سڏيو ٿا نماز ڏانهن ته وٺن ٿا ان کي چٿر ۽ راند اهو ان جي ڪري جو بيشڪ اهي اهڙي قوم آهن جو عقل نه ٿا رکن. |
قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ هَل تَنقِمونَ مِنّا إِلّا أَن ءامَنّا بِاللَّهِ وَما أُنزِلَ إِلَينا وَما أُنزِلَ مِن قَبلُ وَأَنَّ أَكثَرَكُم فٰسِقونَ (آيت : 59) |
فرماءِ ته اي اهلِ ڪتاب! نه ٿا وير وٺو اسان کان مگر هن ڳالھ جو جو ايمان آندو اسان الله تي ۽ ان تي جو نازل ڪيو ويو اسان ڏانهن ۽ جيڪو نازل ڪيو ويو اڳ ۾ ۽ بيشڪ گھڻا اوھان مان فاسق آهن . |
قُل هَل أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِن ذٰلِكَ مَثوبَةً عِندَ اللَّهِ مَن لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيهِ وَجَعَلَ مِنهُمُ القِرَدَةَ وَالخَنازيرَ وَعَبَدَ الطّٰغوتَ أُولٰئِكَ شَرٌّ مَكانًا وَأَضَلُّ عَن سَواءِ السَّبيلِ (آيت : 60) |
فرماءِ ته ڇا خبر ڏيان اوهان کي وڌيڪ بڇڙي جي ان کان؟ جزا جي لحاظ سان الله وٽ اهو آهي جو لعنت ڪئي ان تي الله ۽ ڪاوڙيو ان تي ۽ ڪيائين انهن مان ڀولا (باندر) ۽ سوئر ۽ عبادت ڪيائين شيطان جي اهيئي آهن وڌيڪ بُڇڙا درجي ۾ ۽ وڌيڪ گمراهه سڌيءَ واٽ کان . |
وَإِذا جاءوكُم قالوا ءامَنّا وَقَد دَخَلوا بِالكُفرِ وَهُم قَد خَرَجوا بِهِ وَاللَّهُ أَعلَمُ بِما كانوا يَكتُمونَ (آيت : 61) |
۽ جڏهن اچن ٿا اوهان وٽ ته چون ٿا ايمان آندوسون ۽ تحقيق داخل ٿيا ڪُفر سان ۽ اُهي تحقيق نڪتا ان سان ۽ الله وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي جيڪي لڪايائون ٿي . |
وَتَرىٰ كَثيرًا مِنهُم يُسٰرِعونَ فِى الإِثمِ وَالعُدوٰنِ وَأَكلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 62) |
۽ ڏسندين گھڻن کي انهن مان جلدي ٿا ڪن گناھ ۾ ۽ ظلم ۾ ۽ کائڻ ۾ انهن جي حرام کي البته تمام بچڙو آهي جيڪو ڪندا هئا . |
لَولا يَنهىٰهُمُ الرَّبّٰنِيّونَ وَالأَحبارُ عَن قَولِهِمُ الإِثمَ وَأَكلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما كانوا يَصنَعونَ (آيت : 63) |
ڇو نه ٿا روڪين انهن کي درويش ۽ عالم گناھ جي ڳالهائڻ ۽ حرام کائڻ کان البته تمام بچڙو آهي جيڪي ڪندا ھئا . |
وَقالَتِ اليَهودُ يَدُ اللَّهِ مَغلولَةٌ غُلَّت أَيديهِم وَلُعِنوا بِما قالوا بَل يَداهُ مَبسوطَتانِ يُنفِقُ كَيفَ يَشاءُ وَلَيَزيدَنَّ كَثيرًا مِنهُم ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ طُغيٰنًا وَكُفرًا وَأَلقَينا بَينَهُمُ العَدٰوَةَ وَالبَغضاءَ إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ كُلَّما أَوقَدوا نارًا لِلحَربِ أَطفَأَهَا اللَّهُ وَيَسعَونَ فِى الأَرضِ فَسادًا وَاللَّهُ لا يُحِبُّ المُفسِدينَ (آيت : 64) |
۽ چيو يهودين ته هٿ الله جو بند ٿيل آهي شال بند رهن هٿ انهن جا ۽ لعنت ڪيا ويا ان جي ڪري جو چيائون بلڪ ان جا هٿ کليل آهن.رچ ٿو ڪري جيئن گھري ۽ البته ضرور وڌائيندو گھڻن کي انهن مان جيڪو (پيغام) لاٿو ويو تو ڏانهن تنهن جي رب وٽان سرڪشي ۽ ڪفر ۽ وڌي سون انهن ۾ دشمني ۽ ڪينو قيامت جي ڏينهن تائين جڏهن به ٻاريائون باھ جنگ جي لاءِ ته وسايو ان کي الله ۽ ڪوشش ٿا ڪن زمين ۾ فساد ڪرڻ جي ۽ الله نه ٿو محبت رکي فساد ڪندڙن سان. |
وَلَو أَنَّ أَهلَ الكِتٰبِ ءامَنوا وَاتَّقَوا لَكَفَّرنا عَنهُم سَيِّـٔاتِهِم وَلَأَدخَلنٰهُم جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 65) |
۽ جيڪڏهن تحقيق اهلِ ڪتاب ايمان آڻين ها ۽ تقوى ڪن ها ته البته ميٽيون ها انهن کان بُڇڙايون انهن جون ۽ البته داخل ڪيون ها انهن کي بهشتن نعمتن جي ۾ . |
وَلَو أَنَّهُم أَقامُوا التَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَما أُنزِلَ إِلَيهِم مِن رَبِّهِم لَأَكَلوا مِن فَوقِهِم وَمِن تَحتِ أَرجُلِهِم مِنهُم أُمَّةٌ مُقتَصِدَةٌ وَكَثيرٌ مِنهُم ساءَ ما يَعمَلونَ (آيت : 66) |
۽ جيڪڏهن تحقيق اهي قائم رکن ها.وراة ۽ انجيل ۽ جيڪو لاٿو ويو انهن ڏانهن سندن رب وٽان ته البته کائن ها مٿان پنهنجي ۽ هيٺان پيرن پنهنجي، انهن مان هڪ جماعت وچٿري آهي ۽ گھڻا انهن مان برو آهي جيڪو ڪن ٿا . |
يٰأَيُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ وَإِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ يَعصِمُكَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الكٰفِرينَ (آيت : 67) |
اي رسول! پهچاءِ جيڪي نازل ڪيو ويو تو ڏانهن تنهنجي رب وٽان ۽ جيڪڏهن نه ڪيو تو ته پوءِ نه پهچايو تو پيغام ان جو ۽ الله بچائيندو توکي ماڻهن کان بيشڪ الله نه ٿو هدايت ڪري قوم ڪافرن جي کي . |
قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ لَستُم عَلىٰ شَيءٍ حَتّىٰ تُقيمُوا التَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَما أُنزِلَ إِلَيكُم مِن رَبِّكُم وَلَيَزيدَنَّ كَثيرًا مِنهُم ما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ طُغيٰنًا وَكُفرًا فَلا تَأسَ عَلَى القَومِ الكٰفِرينَ (آيت : 68) |
فرماءِ ته اي اهلِ ڪتاب! ناهيو ڪنهن به شيءِ تي تانجو قائم ڪيو توراة کي ۽ انجيل کي ۽ جيڪو لاٿو ويو اوهان ڏانهن اوهان جي رب وٽان ۽ البته ضرور وڌائيندوگھڻن کي انهن مان جيڪو لاٿو ويو تو ڏانهن تنهنجي رب وٽان، سرڪشي ۽ ڪفر کي پوءِ نه ڪر غم قوم ڪافرن جي تي . |
إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَالَّذينَ هادوا وَالصّٰبِـٔونَ وَالنَّصٰرىٰ مَن ءامَنَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَعَمِلَ صٰلِحًا فَلا خَوفٌ عَلَيهِم وَلا هُم يَحزَنونَ (آيت : 69) |
بيشڪ جن ايمان آندو ۽ جيڪي يهودي بڻيا ۽ صابئي (مذهب وارا) ۽ نصارى جنهن به ايمان آندو الله تي ۽ ڏينهن قيامت تي ۽ ڪيائين سٺا عمل پوءِ ناهي ڪو خوف انهن تي ۽ نه اهي غم ڪندا . |
لَقَد أَخَذنا ميثٰقَ بَنى إِسرٰءيلَ وَأَرسَلنا إِلَيهِم رُسُلًا كُلَّما جاءَهُم رَسولٌ بِما لا تَهوىٰ أَنفُسُهُم فَريقًا كَذَّبوا وَفَريقًا يَقتُلونَ (آيت : 70) |
البته تحقيق ورتوسون عهد بني اسرائيل کان ۽ موڪليوسون انهن ڏانهن رسولن کي جڏهن به آيو انهن وٽ رسول ان (حڪم) سان جو نه ٿا خواهش رکن نفس انهن جا ته هڪ ٽولي کي ڪوڙو چيائون ۽ هڪ ٽولي کي شهيد ڪيائون . |
وَحَسِبوا أَلّا تَكونَ فِتنَةٌ فَعَموا وَصَمّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيهِم ثُمَّ عَموا وَصَمّوا كَثيرٌ مِنهُم وَاللَّهُ بَصيرٌ بِما يَعمَلونَ (آيت : 71) |
۽ سمجھيائون ته نه هوندو ڪو فتنو پوءِ انڌا ٿيا ۽ ٻوڙا ٿيا ان کان پوءَ توبہ قبول ڪئي الله انهن جي ان کان پوءِ انڌا ٿيا ۽ ٻوڙا ٿيا گھڻا انهن مان ۽ الله ڏسندڙ آهي جيڪي ڪن ٿا . |
لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ المَسيحُ ابنُ مَريَمَ وَقالَ المَسيحُ يٰبَنى إِسرٰءيلَ اعبُدُوا اللَّهَ رَبّى وَرَبَّكُم إِنَّهُ مَن يُشرِك بِاللَّهِ فَقَد حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيهِ الجَنَّةَ وَمَأوىٰهُ النّارُ وَما لِلظّٰلِمينَ مِن أَنصارٍ (آيت : 72) |
البته تحقيق ڪفر ڪيو انهن جو چيائون ته بيشڪ الله اهو مسيح پٽ مريم جو آهي ۽ چيو مسيح ته اي بني اسرائيلو! عبادت ڪيو الله جي يعني، منهنجي رب ۽ پنهنجي رب جي بيشڪ جيڪو شريڪ ٿو بنائي الله سان پوءِ تحقيق حرام ڪيو الله ان تي بهشت ۽ جاءِ ان جي جهنم آهي ۽ ناهن ظالمن جي لاءِ ڪي مددگار . |
لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلٰثَةٍ وَما مِن إِلٰهٍ إِلّا إِلٰهٌ وٰحِدٌ وَإِن لَم يَنتَهوا عَمّا يَقولونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذينَ كَفَروا مِنهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 73) |
البته تحقيق ڪفر ڪيو انهن جو چيائون ته بيشڪ الله ٽيون آهي ٽن ۾ ۽ ناهي ڪو به عبادت جو لائق هڪ الله کان سواءِ ۽ جيڪڏهن نه رڪجندا ان کان جو چون ٿا ته البته ضرور پهچندو انهن کي جو ڪفر ڪيائون انهن مان، عذاب دردناڪ . |
أَفَلا يَتوبونَ إِلَى اللَّهِ وَيَستَغفِرونَهُ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 74) |
ڇا پوءِ نه ٿا موٽن الله ڏانهن ۽ نه ٿا مغفرت گھرن ان کان ۽ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
مَا المَسيحُ ابنُ مَريَمَ إِلّا رَسولٌ قَد خَلَت مِن قَبلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدّيقَةٌ كانا يَأكُلانِ الطَّعامَ انظُر كَيفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الءايٰتِ ثُمَّ انظُر أَنّىٰ يُؤفَكونَ (آيت : 75) |
ناهي مسيح پُٽ مريم جو مگر (هڪ) رسول جو تحقيق گذريا اڳي ان کان رسول ۽ ماءُ ان جي صديقہ هئي کائيندا هئا کاڌو ڏس ته ڪيئن ٿا بيان ڪيون انهن جي لاءِ آيتون ان کان پوءِ ڏس ته ڪيڏانهن ٿا اونڌا ڪيا وڃن . |
قُل أَتَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَملِكُ لَكُم ضَرًّا وَلا نَفعًا وَاللَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 76) |
فرماءِ ته ڇا عبادت ڪيو ٿا الله کان سواءِ ان جي جو نه ٿو مالڪ ٿئي اوهان لاءِ نقصان جو ۽ نه نفعي جو ۽ الله اهو ئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي . |
قُل يٰأَهلَ الكِتٰبِ لا تَغلوا فى دينِكُم غَيرَ الحَقِّ وَلا تَتَّبِعوا أَهواءَ قَومٍ قَد ضَلّوا مِن قَبلُ وَأَضَلّوا كَثيرًا وَضَلّوا عَن سَواءِ السَّبيلِ (آيت : 77) |
فرماءِ ته اي اهلِ ڪتاب! نه وڌاءُ ڪيو دين پنهنجي ۾ سواءِ حق جي ۽ نه تابع ٿيو سڌن اهڙيءَ قوم جي جا جو تحقيق گمراهه ٿيا اڳ ۾ ۽ گمراهه ڪيائون گھڻن کي ۽ گمراهه ٿيا سڌي واٽ کان . |
لُعِنَ الَّذينَ كَفَروا مِن بَنى إِسرٰءيلَ عَلىٰ لِسانِ داوۥدَ وَعيسَى ابنِ مَريَمَ ذٰلِكَ بِما عَصَوا وَكانوا يَعتَدونَ (آيت : 78) |
لعنت ڪيا ويا ڪافر بني اسرائيلن مان داؤد جي زبان تي ۽ عيسى پٽ مريم جي (زبان تي) اهو هن جي ڪري جو بي فرمان ٿيا ۽ حد کان لنگھندا هئا . |
كانوا لا يَتَناهَونَ عَن مُنكَرٍ فَعَلوهُ لَبِئسَ ما كانوا يَفعَلونَ (آيت : 79) |
نه روڪيندا هئا هڪ ٻئي کي ان بُرائي کان البته بُرو آهي اهو جو ڪيائون . |
تَرىٰ كَثيرًا مِنهُم يَتَوَلَّونَ الَّذينَ كَفَروا لَبِئسَ ما قَدَّمَت لَهُم أَنفُسُهُم أَن سَخِطَ اللَّهُ عَلَيهِم وَفِى العَذابِ هُم خٰلِدونَ (آيت : 80) |
ڏسندين گھڻن کي انهن مان دوستي رکن ٿا انهن سان جو ڪفر ڪيائون البته بُڇڙو آهي جيڪو اڳي ڪيو انهن لاءِ نفسن سندن هيءُ ته ناراض ٿيو الله انهن تي ۽ عذاب ۾ اهي هميشہ رهندڙ آهن . |
وَلَو كانوا يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِىِّ وَما أُنزِلَ إِلَيهِ مَا اتَّخَذوهُم أَولِياءَ وَلٰكِنَّ كَثيرًا مِنهُم فٰسِقونَ (آيت : 81) |
۽ جيڪڏهن ايمان آڻين ها الله تي ۽ نبي تي ۽ ان تي جو لاٿو ويو ان ڏانهن ته نه بنائين ها انهن کي دوست ۽ پر گھڻا انهن مان بي فرمان آهن . |
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَدٰوَةً لِلَّذينَ ءامَنُوا اليَهودَ وَالَّذينَ أَشرَكوا وَلَتَجِدَنَّ أَقرَبَهُم مَوَدَّةً لِلَّذينَ ءامَنُوا الَّذينَ قالوا إِنّا نَصٰرىٰ ذٰلِكَ بِأَنَّ مِنهُم قِسّيسينَ وَرُهبانًا وَأَنَّهُم لا يَستَكبِرونَ (آيت : 82) |
البته ضرور لهندين وڌيڪ سخت ماڻهن مان دشمنيءَ جي لحاظ سان ايمان وارن جي لاءِ يهودين کي ۽ انهن کي جو مشرڪ ٿيا البته ضرور لهندين وڌيڪ ويجھو انهن جي دوستي ۾ انهن لاءِ جو ايمان آندائون انهن کي جو چيائون ته بيشڪ اسين نصارى آهيون اهو ان جي ڪري جو بيشڪ انهن مان عالم آهن ۽ راهب آهن ۽ بيشڪ اهي نه ٿا تڪبر ڪن. |
وَإِذا سَمِعوا ما أُنزِلَ إِلَى الرَّسولِ تَرىٰ أَعيُنَهُم تَفيضُ مِنَ الدَّمعِ مِمّا عَرَفوا مِنَ الحَقِّ يَقولونَ رَبَّنا ءامَنّا فَاكتُبنا مَعَ الشّٰهِدينَ (آيت : 83) |
۽ جڏهن ٻڌن ٿا اهو جو نازل ڪيو ويو رسول ڏانهن ته ڏسندين اکين انهن جي کي پلٽجي وهن ٿيون هنجن سان هن ڪري جو سڃاتائون حق چون ٿا ته اي اسان جا رب! ايمان آندوسون پوءِ لک اسان کي شاهدي ڏيندڙن سان . |
وَما لَنا لا نُؤمِنُ بِاللَّهِ وَما جاءَنا مِنَ الحَقِّ وَنَطمَعُ أَن يُدخِلَنا رَبُّنا مَعَ القَومِ الصّٰلِحينَ (آيت : 84) |
۽ ڇا هي اسان کي جو نه ايمان آڻيون الله تي ۽ (ان تي) جيڪو آيو اسان وٽ حق ۽ اميد رکون ٿا ته داخل ڪري اسان کي رب اسان جو صالحن جو قوم سان . |
فَأَثٰبَهُمُ اللَّهُ بِما قالوا جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها وَذٰلِكَ جَزاءُ المُحسِنينَ (آيت : 85) |
پوءِ بدلي ۾ ڏنا انهن کي الله ان جي ڪري جو چيائون بهشت، جو وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ رهندا انهن ۾ ۽ اهو بدلو آهي نيڪن جو . |
وَالَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِـٔايٰتِنا أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَحيمِ (آيت : 86) |
۽ جن ڪفر ڪيو ۽ ڪوڙو چيائون آيتن اسان جن کي اهي جھنمي آهن . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تُحَرِّموا طَيِّبٰتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُم وَلا تَعتَدوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ المُعتَدينَ (آيت : 87) |
اي ايمان وارؤ! نه حرام ڪيو پاڪ شيون جيڪي حلال ڪيون الله اوهان لاءِ ۽ نه حد کان لنگھو بيشڪ الله نه ٿو محبت رکي حد کان لنگھدڙن سان . |
وَكُلوا مِمّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلٰلًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذى أَنتُم بِهِ مُؤمِنونَ (آيت : 88) |
۽ کائو ان مان جو رزق ڏنو اوهان کي الله حلال پاڪ ۽ ڊڄو الله کان جنهن تي اوهان ايمان آڻيندڙ آهيو . |
لا يُؤاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغوِ فى أَيمٰنِكُم وَلٰكِن يُؤاخِذُكُم بِما عَقَّدتُمُ الأَيمٰنَ فَكَفّٰرَتُهُ إِطعامُ عَشَرَةِ مَسٰكينَ مِن أَوسَطِ ما تُطعِمونَ أَهليكُم أَو كِسوَتُهُم أَو تَحريرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَم يَجِد فَصِيامُ ثَلٰثَةِ أَيّامٍ ذٰلِكَ كَفّٰرَةُ أَيمٰنِكُم إِذا حَلَفتُم وَاحفَظوا أَيمٰنَكُم كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُم ءايٰتِهِ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (آيت : 89) |
نه وٺندواوهان کي الله اجائي سان قسمن اوهان جن ۾ ۽ وٺندو اوهان کي ان سان جو پڪو ڪَيُوَ قسمن کي پوءِ ڪفارت ان جي کاڌو کارائڻ آهي ڏهن مسڪينن جو وچٿري کاڌي مان جيڪو کارايو ٿا پنهنجي اهل کي يا وڳا ڍڪائڻ انهن کي يا آزاد ڪرڻ ٻانهي جو پوءِ جنهن نه لڌو پوءِ روزو آهي ٽن ڏينهن جو اها ڪفارت آهي قسمن اوهان جن جي جڏهن قسم کنيُوَ ۽ حفاظت ڪيو قسمن پنهنجن جي اهڙي نموني بيان ڪري ٿو الله اوهان لاءِ آيتون پنهنجون تانته اوهان شڪر ڪندا رهو . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِنَّمَا الخَمرُ وَالمَيسِرُ وَالأَنصابُ وَالأَزلٰمُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّيطٰنِ فَاجتَنِبوهُ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 90) |
اي ايمان وارؤ! تحقيق شراب جُوا ۽ بت ۽ ڍارا پليد آهن ڪم شيطان جا، پوءِ بچندا رهو انهن کان تانته اوهان ڪامياب رهو . |
إِنَّما يُريدُ الشَّيطٰنُ أَن يوقِعَ بَينَكُمُ العَدٰوَةَ وَالبَغضاءَ فِى الخَمرِ وَالمَيسِرِ وَيَصُدَّكُم عَن ذِكرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلوٰةِ فَهَل أَنتُم مُنتَهونَ (آيت : 91) |
تحقيق ارادو ٿو ڪري شيطان ته وجھي اوهان ۾ دشمني ۽ بغض شراب ۽ جُوا جي ڪري ۽ روڪي اوهان کي الله جي ذڪر ۽ نماز کان پوءِ ڇا اوهان رڪجندڙ آهيو؟ . |
وَأَطيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ وَاحذَروا فَإِن تَوَلَّيتُم فَاعلَموا أَنَّما عَلىٰ رَسولِنَا البَلٰغُ المُبينُ (آيت : 92) |
۽ فرمانبرداري ڪيو الله جي ۽ فرمانبرداري ڪيو رسول جي ۽ ڊڄندا رهو پوءِ جيڪڏهن منهن ڦيرايُوَ پوءِ يقين ڄاڻو ته رسول اسان جي تي صرف پهچائڻ چٽوآهي . |
لَيسَ عَلَى الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جُناحٌ فيما طَعِموا إِذا مَا اتَّقَوا وَءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَءامَنوا ثُمَّ اتَّقَوا وَأَحسَنوا وَاللَّهُ يُحِبُّ المُحسِنينَ (آيت : 93) |
ناهي انهن تي جو ايمان آندائون ۽ ڪيائون سٺا ڪم گناھ ان ۾ جو کاڌائون جڏهن پرهيزگار ٿيا ۽ ايمان آندائون ۽ ڪيائون سٺا ڪم ان کان پوءِ پرهيزگار ٿيا ۽ ايمان آندائون تنهن کان پوءِ پرهيزگار ٿيا ۽ نيڪي ڪيائون ۽ الله محبت ٿو رکي نيڪن سان . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لَيَبلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيءٍ مِنَ الصَّيدِ تَنالُهُ أَيديكُم وَرِماحُكُم لِيَعلَمَ اللَّهُ مَن يَخافُهُ بِالغَيبِ فَمَنِ اعتَدىٰ بَعدَ ذٰلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 94) |
اي ايمان وارؤ! البته ضرور آزمائيندو اوهان کي الله ڪجھ قدر شڪار سان جو پهچندا ان کي هٿ اوهان جا ۽ نيزا اوهان جا تانته ڄاڻي الله ته ڪير ٿو ڊڄي ان کان اڻ ڏٺو پوءِ جيڪو زيادتي ڪندو ان کان پوءِ ته ان لاءِ عذاب دردناڪ آهي . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَقتُلُوا الصَّيدَ وَأَنتُم حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُتَعَمِّدًا فَجَزاءٌ مِثلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحكُمُ بِهِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم هَديًا بٰلِغَ الكَعبَةِ أَو كَفّٰرَةٌ طَعامُ مَسٰكينَ أَو عَدلُ ذٰلِكَ صِيامًا لِيَذوقَ وَبالَ أَمرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمّا سَلَفَ وَمَن عادَ فَيَنتَقِمُ اللَّهُ مِنهُ وَاللَّهُ عَزيزٌ ذُو انتِقامٍ (آيت : 95) |
اي ايمان وارؤ! نه ڪهو شڪار کي حالانڪ اوهان احرام وارا آهيو ۽ جيڪو ڪهندو ان کي اوهان مان ڄاڻي واڻي پوءِ (ان تي) بدلو آهي ان جھڙو جو ڪٺائين چوپاين مان فيصلو ڪندا ان جو ٻه عدل وارا اوهان مان قرباني جيڪا پهچندڙ آهي ڪعبہ ۾ يا ڪفارت آهي کاڌو مسڪينن جو يا برابر ان جي روزا تانته چکي سزا ڪم پنهنجي جي معاف ڪيو الله اهو جو اڳ ۾ ٿيو ۽ جيڪو ورائي ڪندو پوءِ بدلو وٺندو الله ان کان ۽ الله غالب بدلي وٺڻ وارو آهي . |
أُحِلَّ لَكُم صَيدُ البَحرِ وَطَعامُهُ مَتٰعًا لَكُم وَلِلسَّيّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَيكُم صَيدُ البَرِّ ما دُمتُم حُرُمًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذى إِلَيهِ تُحشَرونَ (آيت : 96) |
حلال ڪيو ويو اوهان جي لاءِ شڪار سمنڊ جو ۽ کاڌو ان جو اوهان جي فائدي لاءِ ۽ سير ڪندڙن جي لاءِ ۽ حرام ڪيو ويو اوهان تي شڪار پٽ وارو جيستائين آهيو احرام وارا ۽ ڊڄو الله کان جو ان ڏانهن اٿاريا ويندؤ . |
جَعَلَ اللَّهُ الكَعبَةَ البَيتَ الحَرامَ قِيٰمًا لِلنّاسِ وَالشَّهرَ الحَرامَ وَالهَدىَ وَالقَلٰئِدَ ذٰلِكَ لِتَعلَموا أَنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 97) |
بڻايو الله ڪعبي کي گھر عزت وارو، قائم رهڻ جو سبب ماڻهن جي لاءِ ۽ مهينو عزت وارو ۽ قرباني ۽ پٽي ٻڌل جانور اهو ان لاءِ تانته ڄاڻو ته بيشڪ الله ڄاڻي ٿو اهو جو آسمانن ۾ آهي ۽ جو زمين ۾ آهي ۽ بيشڪ الله هر شيءِ کي ڄاڻندڙ آهي . |
اعلَموا أَنَّ اللَّهَ شَديدُ العِقابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 98) |
يقين ڄاڻو ته بيشڪ الله سخت عذاب ڪرڻ وارو آهي ۽ بيشڪ الله بخشيندڙ مهربان آهي . |
ما عَلَى الرَّسولِ إِلَّا البَلٰغُ وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تُبدونَ وَما تَكتُمونَ (آيت : 99) |
ناهي رسول تي مگر پيغام پهچائڻ ۽ الله ڄاڻي ٿو جيڪي ظاهر ٿا ڪيو ۽ جيڪي لڪايو ٿا . |
قُل لا يَستَوِى الخَبيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَو أَعجَبَكَ كَثرَةُ الخَبيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يٰأُولِى الأَلبٰبِ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 100) |
فرماءِ ته نه ٿو برابر ٿئي پليد ۽ پاڪ جيتوڻيڪ پسند اچي توکي گھڻائي پليد جي پوءِ ڊڄو الله کان اي سمجھدارؤ! تانته اوهان ڪامياب ٿيو . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَسـَٔلوا عَن أَشياءَ إِن تُبدَ لَكُم تَسُؤكُم وَإِن تَسـَٔلوا عَنها حينَ يُنَزَّلُ القُرءانُ تُبدَ لَكُم عَفَا اللَّهُ عَنها وَاللَّهُ غَفورٌ حَليمٌ (آيت : 101) |
اي ايمان وارؤ! نه پڇا ڪندا ڪيو اهڙين شين جي باري ۾ جو جيڪڏهن ظاهر ڪيون وڃن اوهان جي لاءِ ته بريون لڳن اوهان کي ۽ جيڪڏهن سوال ڪندؤ انهن جي باري ۾ ان وقت جو نازل ڪيو وڃي ٿو قرآن ته ظاهر ڪيون وينديون اوهان جي لاءِ معاف ڪيو الله ان کان ۽ الله بخشيندڙ، بردبار آهي . |
قَد سَأَلَها قَومٌ مِن قَبلِكُم ثُمَّ أَصبَحوا بِها كٰفِرينَ (آيت : 102) |
تحقيق پڇيو هو ان جي لاءِ هڪ قوم اوهان کان اڳي تنهن کان پوءِ ٿي پيا انهن جا انڪار ڪندڙ . |
ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ وَلا سائِبَةٍ وَلا وَصيلَةٍ وَلا حامٍ وَلٰكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ وَأَكثَرُهُم لا يَعقِلونَ (آيت : 103) |
نه ڪئي آهي الله ڪا بحيره ۽ نه ڪا سائبہ ۽ نه ڪا وصيلہ ۽ نه ڪو حام ۽ پر اهي جو ڪفر ڪيائون ٺاهي ٿا هڻن الله تي ڪوڙ ۽ اڪثر انهن مان نه ٿا سمجھ رکن . |
وَإِذا قيلَ لَهُم تَعالَوا إِلىٰ ما أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وَجَدنا عَلَيهِ ءاباءَنا أَوَلَو كانَ ءاباؤُهُم لا يَعلَمونَ شَيـًٔا وَلا يَهتَدونَ (آيت : 104) |
۽ جڏهن چيو ٿو وڃي انهن کي ته اچو ان ڏانهن جو نازل ڪيو الله، ۽ رسول ڏانهن ته چيائون ڪافي آهي اسان جي لاءِ اهو جو لڌوسون ان تي پيئرن پنهنجن کي توڙي جو هجن پيئر انهن جا نه ڄاڻندا ڪجھ به ۽ نه ٿا هدايت وارا ٿين . |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا عَلَيكُم أَنفُسَكُم لا يَضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهتَدَيتُم إِلَى اللَّهِ مَرجِعُكُم جَميعًا فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 105) |
اي ايمان وارؤ لازم ڪري وٺو پنھنجن جانين جي (فڪر) کي ۽ نه نقصان ڏي اوھان کي اھو جو گمراھ ٿيو جڏھن ھدايت وارا ٿيئو- الله ڏانھن آھي موٽڻ اوھان مڙني جو پوءِ خبر ڏيندو اوهان کي ان جي جيڪي ڪندا ھيئو. |
يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا شَهٰدَةُ بَينِكُم إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ المَوتُ حينَ الوَصِيَّةِ اثنانِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم أَو ءاخَرانِ مِن غَيرِكُم إِن أَنتُم ضَرَبتُم فِى الأَرضِ فَأَصٰبَتكُم مُصيبَةُ المَوتِ تَحبِسونَهُما مِن بَعدِ الصَّلوٰةِ فَيُقسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارتَبتُم لا نَشتَرى بِهِ ثَمَنًا وَلَو كانَ ذا قُربىٰ وَلا نَكتُمُ شَهٰدَةَ اللَّهِ إِنّا إِذًا لَمِنَ الءاثِمينَ (آيت : 106) |
اي ايمان وارؤ! شاھدي اوھان جي وچ ۾ جڏھن حاضر ٿئي ھڪڙي اوھان جي وٽ موت وقت وصيت ڪرڻ جي ٻن انصاف وارن جي آھي اوھان مان يا ٻه ٻيا ھجن غير اوھان جي مان جيڪڏھن اوھان سفر ڪيو زمين ۾ پوءِ پھتي اوھان کي مصيبت موت جي روڪيو انھن ٻنھي کي نماز کان پوءِ قسم کڻن الله جو جيڪڏھن شڪ ڪيو ته نه وٺنداسون ان جي عوض ڪو ملھ، توڙي ھجي مائٽيءَ وارو ۽ نه لڪائينداسون شاھدي الله واري بيشڪ اسين ان وقت البته گنھگارن مان آھيون . |
فَإِن عُثِرَ عَلىٰ أَنَّهُمَا استَحَقّا إِثمًا فَـٔاخَرانِ يَقومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذينَ استَحَقَّ عَلَيهِمُ الأَولَيٰنِ فَيُقسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهٰدَتُنا أَحَقُّ مِن شَهٰدَتِهِما وَمَا اعتَدَينا إِنّا إِذًا لَمِنَ الظّٰلِمينَ (آيت : 107) |
پوءِ جيڪڏھن خبر ڏني وئي ان ڳالھ جي ته تحقيق اھي ٻئي حقدار ٿيا گناھ جا ته پوءِ ٻيا بيھندا انھن جي جاءِ تي انھن مان جو حقدار ٿيا انھن تي ٻه پھريان پوءِ قسم کڻندا الله جو ته البته شاھدي اسان جي وڌيڪ حق آھي انھن ٻنھي جي شاھدي کان ۽ نه تجاوز ڪيوسون پڪ اسين ان وقت ظالمن مان آھيون . |
ذٰلِكَ أَدنىٰ أَن يَأتوا بِالشَّهٰدَةِ عَلىٰ وَجهِها أَو يَخافوا أَن تُرَدَّ أَيمٰنٌ بَعدَ أَيمٰنِهِم وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسمَعوا وَاللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الفٰسِقينَ (آيت : 108) |
اھو وڌيڪ ويجھو آھي ته ڏين شاھدي صحيح نموني سان يا ڊڄندا ته جيڪڏھن رد ڪيا ويندا سندن قسم انھن جي قسمن کان پوءِ ڊڄو الله کان ۽ ٻڌو ۽ الله نه ٿو ھدايت ڪري قوم فاسق کي . |
يَومَ يَجمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقولُ ماذا أُجِبتُم قالوا لا عِلمَ لَنا إِنَّكَ أَنتَ عَلّٰمُ الغُيوبِ (آيت : 109) |
ان ڏينھن جو گڏ ڪندو الله رسولن کي پوءِ فرمائيندو ته ڪھڙو جواب ڏنا ويئو ۽ چوندا ته ناھي ڪو علم اسان کي بيشڪ تون ئي ڄاڻندڙ آھين ڳجھن کي . |
إِذ قالَ اللَّهُ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ اذكُر نِعمَتى عَلَيكَ وَعَلىٰ وٰلِدَتِكَ إِذ أَيَّدتُكَ بِروحِ القُدُسِ تُكَلِّمُ النّاسَ فِى المَهدِ وَكَهلًا وَإِذ عَلَّمتُكَ الكِتٰبَ وَالحِكمَةَ وَالتَّورىٰةَ وَالإِنجيلَ وَإِذ تَخلُقُ مِنَ الطّينِ كَهَيـَٔةِ الطَّيرِ بِإِذنى فَتَنفُخُ فيها فَتَكونُ طَيرًا بِإِذنى وَتُبرِئُ الأَكمَهَ وَالأَبرَصَ بِإِذنى وَإِذ تُخرِجُ المَوتىٰ بِإِذنى وَإِذ كَفَفتُ بَنى إِسرٰءيلَ عَنكَ إِذ جِئتَهُم بِالبَيِّنٰتِ فَقالَ الَّذينَ كَفَروا مِنهُم إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 110) |
جڏھن چوندو الله ته اي عيسى پٽ مريم جا! ياد ڪر منھنجي نعمت توتي ۽ تنھن جي ماءُ تي جڏھن تائيد ڪيم تنھن جي روح پاڪ سان ڳالھايُئي ٿي ماڻھن سان پينگھي ۾ ۽ ڪرڙوڍ عمر ۾ ۽ جڏھن پڙھايم توکي ڪتاب ۽ حڪمت ۽ توراﺓ ۽ انجيل ۽ جڏھن ٺاھيندو ھئين مٽيءَ مان مثل صورت پکيءَ جي منھنجي موڪل سان پوءِ ڦوڪ ڏيندو ھئين ان ۾ پوءِ ٿيندو ھو پکي اذن منھنجي سان ۽ چڱو ڀلو ڪندو ھئين ڄائي ڄم واري انڌي کي ۽ ڪوڙھ واري کي اذن منھنجي سان ۽ جڏھن ڪڍندو ھئين موئلن کي (قبرن مان) اذن منھنجي سان ۽ جڏھن روڪيو مون بني اسرائيل کي تو کان جڏھن آئين انھن وٽ چٽن دليلن سان پوءِ چيو انھن جو ڪافر ٿيا انھن مان ته ناھي هيءُ مگر جادو چٽو . |
وَإِذ أَوحَيتُ إِلَى الحَوارِيّۦنَ أَن ءامِنوا بى وَبِرَسولى قالوا ءامَنّا وَاشهَد بِأَنَّنا مُسلِمونَ (آيت : 111) |
۽ جڏھن دل ۾ وڌو مون حوارين جي ته ايمان آڻيو مون تي ۽ منھن جي رسول تي چيائون ته ايمان آندوسون ۽ شاھد رھ ته بيشڪ اسان مسلمان آھيون . |
إِذ قالَ الحَوارِيّونَ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ هَل يَستَطيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَينا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 112) |
جڏھن چيو حوارين ته اي عيسى ڇا؟ ڪري ٿو سگھي رب تنھنجو ھيءَ ڳالهه جو لاھي اسان تي خونچو آسمانن کان؟ فرمايائين ته ڊڄو الله کان جيڪڏھن آھيو ايمان وارا . |
قالوا نُريدُ أَن نَأكُلَ مِنها وَتَطمَئِنَّ قُلوبُنا وَنَعلَمَ أَن قَد صَدَقتَنا وَنَكونَ عَلَيها مِنَ الشّٰهِدينَ (آيت : 113) |
چيائون ته ارادو ٿا ڪيون ته کائون ان مان ۽ پڪ ڪن دليون اسان جون ۽ ڄاڻون ته تحقيق سچ چيو ھو تو اسان کي ۽ ھجون ان تي شاھدي ڏيندڙ . |
قالَ عيسَى ابنُ مَريَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنزِل عَلَينا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكونُ لَنا عيدًا لِأَوَّلِنا وَءاخِرِنا وَءايَةً مِنكَ وَارزُقنا وَأَنتَ خَيرُ الرّٰزِقينَ (آيت : 114) |
چيوعيسى پٽ مريم جي اي الله! اي اسان جا رب! لاھ اسان تي دستر خوان آسمان کان جو ٿئي اسان جي لاءِ عيد اسان جي پھرين لاءِ ۽ اسان جي پوين جي لاءِ ۽ نشاني تو وٽان ۽ روزي ڏي اسان کي ۽ تون ڀلو آھين روزي ڏيندڙن ۾ . |
قالَ اللَّهُ إِنّى مُنَزِّلُها عَلَيكُم فَمَن يَكفُر بَعدُ مِنكُم فَإِنّى أُعَذِّبُهُ عَذابًا لا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 115) |
فرمايو الله بيشڪ مان لاھيندڙ آھيان ان جو اوھان تي پوء جيڪو بي فرماني ڪندو ان کانپوء اوھان مان يقينًا مان عذاب ڪندس ان کي اھڙو عذاب جو نه عذاب ڪندس اھڙو ڪنھن ھڪ کي جھانن مان . |
وَإِذ قالَ اللَّهُ يٰعيسَى ابنَ مَريَمَ ءَأَنتَ قُلتَ لِلنّاسِ اتَّخِذونى وَأُمِّىَ إِلٰهَينِ مِن دونِ اللَّهِ قالَ سُبحٰنَكَ ما يَكونُ لى أَن أَقولَ ما لَيسَ لى بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلتُهُ فَقَد عَلِمتَهُ تَعلَمُ ما فى نَفسى وَلا أَعلَمُ ما فى نَفسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلّٰمُ الغُيوبِ (آيت : 116) |
۽ (ياد ڪر) جڏهن فرمائيندو الله ته اي عيسى پٽ مريم جا! ڇا تو چيو هو ماڻهن کي ته بڻايو مون کي ۽ ماءُ منهنجي کي ٻه معبود هڪ الله کان سواءِ عرض ڪندو ته پاڪائي آهي تنهنجي نه ٿو جڳائي مون کي جو چوان اها ڳالھ جو ناهي مون لاءِ حق جيڪڏهن چيو هوندو مون اهو پوءِ تحقيق ڄاتو هوندو تو ان کي ڄاڻين ٿو اهو جو منهنجي اندر ۾ آهي ۽ نه ٿو ڄاڻان مان اهو جو تنهنجي ذات وٽ آهي بيشڪ تون ئي ڄاڻندڙ آهين ڳجهن جو. |
ما قُلتُ لَهُم إِلّا ما أَمَرتَنى بِهِ أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ رَبّى وَرَبَّكُم وَكُنتُ عَلَيهِم شَهيدًا ما دُمتُ فيهِم فَلَمّا تَوَفَّيتَنى كُنتَ أَنتَ الرَّقيبَ عَلَيهِم وَأَنتَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ (آيت : 117) |
نه چيو هو مون انهن کي مگر جيڪو امر ڪيو هو تو مون کي ان جو ته عبادت ڪيو الله رب منهنجي جي ۽ رب پنهنجي جي ۽ هيس انهن تي شاهد جيستائين هيس انهن ۾ پوءِ جڏهن کڻي ورتئي مون کي ته هئين تون ئي نگهبان انهن تي ۽ تون هر شيءِ جو مشاهدو ڪندڙ آهين . |
إِن تُعَذِّبهُم فَإِنَّهُم عِبادُكَ وَإِن تَغفِر لَهُم فَإِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 118) |
جيڪڏهن عذاب ڪندين انهن کي پوءِ بيشڪ اهي ٻانها تنهنجا آهن ۽ جيڪڏهن بخشيندين انهن کي پوءِ بيشڪ تون ئي غالب، حڪمت وارو آهين . |
قالَ اللَّهُ هٰذا يَومُ يَنفَعُ الصّٰدِقينَ صِدقُهُم لَهُم جَنّٰتٌ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا رَضِىَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ ذٰلِكَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 119) |
فرمايو الله ته هيءُ ڏينهن آهي جو نفعو ڏيندو سچن کي سچ انهن جو انهن لاءِ بهشت آهن جو وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ رهندا ان ۾ هميشہ لاءِ راضي ٿيو الله انهن کان ۽ راضي ٿيا پاڻ ان کان اها ڪاميابي وڏي آهي . |
لِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما فيهِنَّ وَهُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 120) |
الله جي لاءِ ئي آهي بادشاهي آسمانن ۽ زمين جي ۽ جيڪو انهن ۾ آهي ۽ اهو هر شيءِ تي قادر آهي. ع |