| حم (آيت : 1) |
|
حم |
| وَالكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
|
ظاهر، کليل ڪتاب (قرآن) جو قسم. |
| إِنّا أَنزَلنٰهُ فى لَيلَةٍ مُبٰرَكَةٍ إِنّا كُنّا مُنذِرينَ (آيت : 3) |
|
اسان هن کي مبارڪ رات (شب قدر) ۾ نازل ڪيو بيشڪ اسين (عذاب کان ڊيڄارڻ وارا هئاسون. |
| فيها يُفرَقُ كُلُّ أَمرٍ حَكيمٍ (آيت : 4) |
|
ان رات ۾ سڀئي حڪمت ۽ مصلحت وارا دنياوي (سموري سال جا) ڪم فيصل ڪيا وڃن ٿا. |
| أَمرًا مِن عِندِنا إِنّا كُنّا مُرسِلينَ (آيت : 5) |
|
يعني اسان وٽان حڪم ٿي ڪري . (بيشڪ) اسان ئي (پيغمبرن کي) موڪلڻ وارو آهيون. |
| رَحمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 6) |
|
اها اوهان جي پالڻهار جي مهرباني آهي بيشڪ اهو ئي ٻڌندڙ (سڀ ڪجھ) ڄاڻندڙ آهي. |
| رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم موقِنينَ (آيت : 7) |
|
جو آسمانن ۽ زمين ۽ جو ڪجھ ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن جو مالڪ آهي. جيڪڏهن اوهين يقين ڪندڙ آهيو (ته ڪريو). |
| لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ يُحيۦ وَيُميتُ رَبُّكُم وَرَبُّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 8) |
|
ان کان سواءِ ڪو (به) عبادت جي لائق نه آهي اهو ئي جياري ۽ ماري ٿو. اوهان جو مالڪ ۽ اوهان جي اڳين ابن ڏاڏن جو به مالڪ آهي. |
| بَل هُم فى شَكٍّ يَلعَبونَ (آيت : 9) |
|
پر اهي ماڻهو ته شڪ ۾ پيل رانديون ڪري رهيا آهن. |
| فَارتَقِب يَومَ تَأتِى السَّماءُ بِدُخانٍ مُبينٍ (آيت : 10) |
|
ته تون ان ڏينهن جو انتظار ڪر جنهن ڏينهن آسمان مان ظاهر بظاهر دونهون نڪرندو. |
| يَغشَى النّاسَ هٰذا عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 11) |
|
(۽) ماڻهن کي ڍڪي ڇڏيندو. اهو دردناڪ عذاب آهي. |
| رَبَّنَا اكشِف عَنَّا العَذابَ إِنّا مُؤمِنونَ (آيت : 12) |
|
(جو ڪافر به گهٻرائجي چوندا ته) اي اسان جا پالڻهار! اسان کان عذاب کي ٽار! اسين ته هينئر ئي ايمان آڻيون ٿا. |
| أَنّىٰ لَهُمُ الذِّكرىٰ وَقَد جاءَهُم رَسولٌ مُبينٌ (آيت : 13) |
|
(تنهن وقت ڀلا کين ڇا نصيحت ٿيندي؟ جڏهن وٽن پيغمبر اچي چڪا جيڪي کولي پيغام ٻڌائيندا هئا. |
| ثُمَّ تَوَلَّوا عَنهُ وَقالوا مُعَلَّمٌ مَجنونٌ (آيت : 14) |
|
تنهن هوندي به انهن منهن موڙ ڪئي ۽ چوندا هئا ته هي (سيکاريل) پڙهايل چريو آهي. |
| إِنّا كاشِفُوا العَذابِ قَليلًا إِنَّكُم عائِدونَ (آيت : 15) |
|
(چڱو خير) اسين ٿورڙي عرصي لاءِ عذاب کي ٽاريون ٿا پر (اسين ڄاڻون ٿا ته) اوهين وري به ضرور ڪفر ڪندو. |
| يَومَ نَبطِشُ البَطشَةَ الكُبرىٰ إِنّا مُنتَقِمونَ (آيت : 16) |
|
اسين ضرور (انهن کان) پورو (پورو) بدلو ته رڳو ان ڏينهن وٺنداسون جنهن ڏينهن وڏي ۾ وڏي پڪڙ ڪنداسون. |
| وَلَقَد فَتَنّا قَبلَهُم قَومَ فِرعَونَ وَجاءَهُم رَسولٌ كَريمٌ (آيت : 17) |
|
۽ انهن کان اڳ اسان فرعوني قوم کي ضرور آزمايو جو وٽن هڪ عالي قدر پيغمبر موسى آيو. |
| أَن أَدّوا إِلَىَّ عِبادَ اللَّهِ إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 18) |
|
(جنهن چيو ته) خدا جي بندن (بني اسرائيلن) کي منهنجي حوالي ڪريو.آءُ (خدا جي طرفان) اوهان وٽ هڪ امانت دار پيغمبر آهيان. |
| وَأَن لا تَعلوا عَلَى اللَّهِ إِنّى ءاتيكُم بِسُلطٰنٍ مُبينٍ (آيت : 19) |
|
۽ خدا سان سرڪشي نه ڪريو. بيشڪ آءُ اوهان جي اڳيان (پنهنجي پيغمبر هجڻ جي) ظاهر دليل کڻي آيو آهيان. |
| وَإِنّى عُذتُ بِرَبّى وَرَبِّكُم أَن تَرجُمونِ (آيت : 20) |
|
پڻ هن ڳالھ کان ته: اوهين مون کي سنگسار ڪندو! پنهنجي ۽ اوهان جي پالڻهار (خدا) جي پناھ گهران ٿو. |
| وَإِن لَم تُؤمِنوا لى فَاعتَزِلونِ (آيت : 21) |
|
پر جيڪڏهن اوهان مون تي ايمان نه آندو ته مون کان پاسو ڪريو. |
| فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَومٌ مُجرِمونَ (آيت : 22) |
|
(تڏهين به ستائڻ لڳس) ته موسى پنهنجي پالڻهار کي سڏيو ته هي وڏا شرير ماڻهو آهن. |
| فَأَسرِ بِعِبادى لَيلًا إِنَّكُم مُتَّبَعونَ (آيت : 23) |
|
تڏهن خدا حڪم ڏنو ته تون منهنجن ٻانهن (بني اسرائيلن) کي راتو رات وٺي نڪر (اهي) فرعوني ضرور اوهان جي پٺيان ايندا. |
| وَاترُكِ البَحرَ رَهوًا إِنَّهُم جُندٌ مُغرَقونَ (آيت : 24) |
|
۽ تون دريا کي پنهنجي حال تي بيٺل ڇڏي (پار هليو) وڃ. (اهي توهان جي پٺيان ايندا پر) انهن جو سمورو لشڪر غرق ڪيو ويندو. |
| كَم تَرَكوا مِن جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 25) |
|
اهي ماڻهو (الا جي) ڪيترا باغ ۽ چشما، |
| وَزُروعٍ وَمَقامٍ كَريمٍ (آيت : 26) |
|
۽ کيتون ۽ عمدا نفيس محل ڇڏي ويا. |
| وَنَعمَةٍ كانوا فيها فٰكِهينَ (آيت : 27) |
|
آرام ۽ (راحت) جون شيون جنهن ۾ اهي عيش عشرت ڪندا هئا. |
| كَذٰلِكَ وَأَورَثنٰها قَومًا ءاخَرينَ (آيت : 28) |
|
ائين ئي ٿيو. ۽ اسان انهن سڀني شين جو ٻين ماڻهن کي وارث ڪيو. |
| فَما بَكَت عَلَيهِمُ السَّماءُ وَالأَرضُ وَما كانوا مُنظَرينَ (آيت : 29) |
|
ته انهن ماڻهن تي آسمان ۽ زمين کي به روئڻ نه آيو ۽ نه کين مهلت ئي ڏني ويئي. |
| وَلَقَد نَجَّينا بَنى إِسرٰءيلَ مِنَ العَذابِ المُهينِ (آيت : 30) |
|
۽ اسان بني اسرائيلن کي خواريءَ جي عذاب کان ڇڏايو. |
| مِن فِرعَونَ إِنَّهُ كانَ عالِيًا مِنَ المُسرِفينَ (آيت : 31) |
|
فرعون (جي چنبي) مان اهو بيشڪ سرڪش ۽ حد کان لنگهندڙن مان هو. |
| وَلَقَدِ اختَرنٰهُم عَلىٰ عِلمٍ عَلَى العٰلَمينَ (آيت : 32) |
|
۽ اسان بني اسرائيلن کي سمجهي ڪري ساري دنيا کان پسند ڪيو. |
| وَءاتَينٰهُم مِنَ الءايٰتِ ما فيهِ بَلٰؤٌا۟ مُبينٌ (آيت : 33) |
|
پڻ کين اهڙيون نشانيون ڏنيو هيون جن ۾ (سندن) ظاهر آزمائش هئي. |
| إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقولونَ (آيت : 34) |
|
اهي (مڪي جا ڪافر) مسلمانن کي چون ٿا. |
| إِن هِىَ إِلّا مَوتَتُنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُنشَرينَ (آيت : 35) |
|
ته اسان کي ته رڳو هڪ ڀيرو مرڻو آهي. ۽ وري اسين ٻيو ڀيرو (جيئرو ڪري) اٿاريا نه وينداسون. |
| فَأتوا بِـٔابائِنا إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 36) |
|
پوءِ جيڪڏهن اوهين سچا آهيو ته (ڀلا) اسان جي ابن ڏاڏن کي ته (جيئرو ڪري) آڻيو. |
| أَهُم خَيرٌ أَم قَومُ تُبَّعٍ وَالَّذينَ مِن قَبلِهِم أَهلَكنٰهُم إِنَّهُم كانوا مُجرِمينَ (آيت : 37) |
|
ڀلا (اهي ڪافر) (طاقت ۾) وڌيڪ آهن يا “تبع” جي قوم ۾ جيڪي ماڻهو انهن کان اڳ هئا. اسان انهن سڀني کي برباد ڪري ڇڏيو (ڇو ته) اهي بلا شڪ وڏا ڏوهاري هئي. |
| وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما لٰعِبينَ (آيت : 38) |
|
۽ اسان آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن کي (ڪو) راند کيڏيندي نه بنايو آهي. |
| ما خَلَقنٰهُما إِلّا بِالحَقِّ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ (آيت : 39) |
|
انهن ٻنهي کي اسان (بلڪل) پوري تدبير سان ئي پيدا ڪيو آهي پر انهن مان گهڻا نه ٿا ڄاڻن. |
| إِنَّ يَومَ الفَصلِ ميقٰتُهُم أَجمَعينَ (آيت : 40) |
|
بيشڪ فيصلي (قيامت) جو ڏينهن انهن سڀني (جي ٻيهر جيئري ٿيڻ) جو مقرر (ٿيل) وقت آهي. |
| يَومَ لا يُغنى مَولًى عَن مَولًى شَيـًٔا وَلا هُم يُنصَرونَ (آيت : 41) |
|
جنهن ڏينهن ڪو به دوست ڪنهين دوست جي ڪم نه ايندو ۽ نه انهن جي مدد ڪئي ويندي. |
| إِلّا مَن رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 42) |
|
پر جنهن تي خدا رحم فرمائي. بيشڪ اهو سڀ ڪنهن تي غالب (۽) وڏو رحم وارو آهي. |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقّومِ (آيت : 43) |
|
(قيامت ۾) ٿوهر جو وڻ، |
| طَعامُ الأَثيمِ (آيت : 44) |
|
ضرور گنهگارن جو کاڌو آهي. |
| كَالمُهلِ يَغلى فِى البُطونِ (آيت : 45) |
|
جو پگهريل ٽامي جهڙو پيٽن ۾ گرم آهي. |
| كَغَلىِ الحَميمِ (آيت : 46) |
|
پاڻي وانگر پيو ٽهڪندو. |
| خُذوهُ فَاعتِلوهُ إِلىٰ سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 47) |
|
(فرشتن کي حڪم ڪبو ته) ان کي پڪڙيو ۽ گهلندا دوزخ جي وچ ۾ هڻوس. |
| ثُمَّ صُبّوا فَوقَ رَأسِهِ مِن عَذابِ الحَميمِ (آيت : 48) |
|
پوءِ ان جي مٿي تي گرم پاڻي جو عذاب وجهوس. |
| ذُق إِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الكَريمُ (آيت : 49) |
|
(پوءِ کيس طعني طور چيو ويندو ته) هاڻي مزو چک! (ڇو ته) تون ئي (پنهنجي خيال ۾) وڏي عزت وارو سردار آهين. |
| إِنَّ هٰذا ما كُنتُم بِهِ تَمتَرونَ (آيت : 50) |
|
هي اهو (دوزخ) ته آهي جنهن ۾ اوهين شڪ ڪندا هئا. |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى مَقامٍ أَمينٍ (آيت : 51) |
|
بيشڪ پرهيزگار امن جي جاءِ (يعني) |
| فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 52) |
|
باغن ۽ چشمن ۾ هوندا. |
| يَلبَسونَ مِن سُندُسٍ وَإِستَبرَقٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 53) |
|
سنهي ريشم ۽ (ڪڏهين) ٿلهي ريشم جي پوشاڪ پهريل هڪ ٻئي جي سامهون ويٺا هوندا. |
| كَذٰلِكَ وَزَوَّجنٰهُم بِحورٍ عينٍ (آيت : 54) |
|
اهڙي طرح ئي ٿيندو. ۽ کين وڏين ڪارين اکين وارين سهڻين حورن سان پرڻائينداسون. |
| يَدعونَ فيها بِكُلِّ فٰكِهَةٍ ءامِنينَ (آيت : 55) |
|
اتي بي ڊپا ٿي سڀ قسم جا ميوا (کائڻ لاءِ) گهرائيندا. |
| لا يَذوقونَ فيهَا المَوتَ إِلَّا المَوتَةَ الأولىٰ وَوَقىٰهُم عَذابَ الجَحيمِ (آيت : 56) |
|
اتي پهرئين (دنيا جي) موت کان سواءِ ٻئي موت جي سختي نه سهندا ۽ (خدا) کين دوزخ جي عذاب کان محفوظ رکندو. |
| فَضلًا مِن رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 57) |
|
(اهو) اوهان جي پروردگار جو فضل آهي، اها ئي ته وڏي ڪاميابي آهي. |
| فَإِنَّما يَسَّرنٰهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُم يَتَذَكَّرونَ (آيت : 58) |
|
سو (اي رسول) ان (قرآن) کي اسان تنهنجيءَ ٻولي ۾ ئي (هن لاءِ) آسان ڪيو آهي ته من اهي نصيحت حاصل ڪن. |
| فَارتَقِب إِنَّهُم مُرتَقِبونَ (آيت : 59) |
|
ته (نتيجي جو) تون به انتظار ڪر اهي به منتظر آهن. |