حم (آيت : 1) |
حا ميم (هي حروف مقطعات آهن هن جو اصلي مفهوم ۽ مقصد الله ۽ ان جو رسول ﷺ ڄاڻن ٿا) .. |
وَالكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
قسم آهي هن پڌري ڪتاب جو .. |
إِنّا أَنزَلنٰهُ فى لَيلَةٍ مُبٰرَكَةٍ إِنّا كُنّا مُنذِرينَ (آيت : 3) |
بيشڪ اسان ان کي هڪ برڪتن واري رات ۾ لاٿو، بيشڪ اسان ڊيڄارڻ وارا آهيون. |
فيها يُفرَقُ كُلُّ أَمرٍ حَكيمٍ (آيت : 4) |
ان (رات) ۾ هر حڪمت واري ڪم جو فيصلو ڪيو ويندو آهي. |
أَمرًا مِن عِندِنا إِنّا كُنّا مُرسِلينَ (آيت : 5) |
هر حڪم اسان وٽان آهي. بيشڪ اسان ئي موڪلڻ وارا آهيون. |
رَحمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 6) |
(اِها) تنهنجي پالڻهار پاران رحمت آهي. بيشڪ اُهو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم موقِنينَ (آيت : 7) |
(اهو) پالڻهار آهي آسمانن ۽ زمين جو ۽ جو ڪجهه انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تني جو. جيڪڏهن توهان يقين ڪندڙ آهيو. |
لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ يُحيۦ وَيُميتُ رَبُّكُم وَرَبُّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 8) |
ان کان سواءِ ڪو معبود نه آهي اُهو جياري ۽ ماري ٿو. اُهو توهان جو پالڻهار آهي ۽ اوهان جي اڳين ابن ڏاڏن جو پالڻهار آهي. |
بَل هُم فى شَكٍّ يَلعَبونَ (آيت : 9) |
پر اُهي پنهنجي شڪ ۾ پيا رانديون ڪن ٿا. |
فَارتَقِب يَومَ تَأتِى السَّماءُ بِدُخانٍ مُبينٍ (آيت : 10) |
پوءِ تون ان ڏينهن جو انتظار ڪر جنهن ڏينهن آسمان ظاهر دونهون آڻيندو. |
يَغشَى النّاسَ هٰذا عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 11) |
جيڪو ماڻهن تي ڇانئجي ويندو. هي دردناڪ عذاب هوندو. |
رَبَّنَا اكشِف عَنَّا العَذابَ إِنّا مُؤمِنونَ (آيت : 12) |
(چوندا ته) ”اي اسان جا پالڻهار! اسان کان عذاب هٽاءِ بيشڪ اسان ايمان آڻيون ٿا“. |
أَنّىٰ لَهُمُ الذِّكرىٰ وَقَد جاءَهُم رَسولٌ مُبينٌ (آيت : 13) |
انهن کي نصيحت ڪٿان ٿيندي؟حالانڪه انهن وٽ چِٽو بيان ڪندڙ رسول اچي چڪو آهي. |
ثُمَّ تَوَلَّوا عَنهُ وَقالوا مُعَلَّمٌ مَجنونٌ (آيت : 14) |
پوءِ ان کان مُنهن موڙيائون ۽ چيائون ته سيکاريل مجنون آهي. |
إِنّا كاشِفُوا العَذابِ قَليلًا إِنَّكُم عائِدونَ (آيت : 15) |
بيشڪ اسان ٿوري دير عذاب هٽائڻ وارا آهيون توهان (وري ڪفر ڏي) موٽڻ وارا آهيو. |
يَومَ نَبطِشُ البَطشَةَ الكُبرىٰ إِنّا مُنتَقِمونَ (آيت : 16) |
جنهن ڏينهن اسان سخت وڏي پڪڙ ڪنداسين، بيشڪ اسان بدلو وٺڻ وارا آهيون. |
وَلَقَد فَتَنّا قَبلَهُم قَومَ فِرعَونَ وَجاءَهُم رَسولٌ كَريمٌ (آيت : 17) |
۽ بيشڪ اسان انهن کان اڳ فرعون جي قوم کي آزمايو ۽انهن وٽ عزت وارو رسول (موسى) آيو. |
أَن أَدّوا إِلَىَّ عِبادَ اللَّهِ إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 18) |
(چيائين) ته ”الله جي ٻانهن (يعني بني اسرائيل) کي منهنجي حوالي ڪر. بيشڪ آءٌ اوهان لاءِ امانتدار رسول آهيان. |
وَأَن لا تَعلوا عَلَى اللَّهِ إِنّى ءاتيكُم بِسُلطٰنٍ مُبينٍ (آيت : 19) |
۽ هي ته الله جي مقابلي ۾ سرڪشي نه ڪيو، بيشڪ آءٌ توهان وٽ روشن دليل کڻي آيو آهيان. |
وَإِنّى عُذتُ بِرَبّى وَرَبِّكُم أَن تَرجُمونِ (آيت : 20) |
۽ بيشڪ مون پنهنجي پالڻهار ۽ توهان جي پالڻهار جي پناهه ورتي آهي، ان کان جو توهان مون تي حمله آور ٿيو. |
وَإِن لَم تُؤمِنوا لى فَاعتَزِلونِ (آيت : 21) |
۽ جيڪڏهن توهان مون تي ايمان نه ٿا آڻيو ته پوءِ مون کان الڳ ٿي رهو“. |
فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَومٌ مُجرِمونَ (آيت : 22) |
پوءِ پنهنجي پالڻهار کي سڏيائين ته بيشڪ هي ڏوهاري قوم آهن. |
فَأَسرِ بِعِبادى لَيلًا إِنَّكُم مُتَّبَعونَ (آيت : 23) |
(چيوسين)”پوءِ منهنجي ٻانهن کي راتو رات وٺي نڪر بيشڪ توهان جو پيڇو ڪيو ويندو. |
وَاترُكِ البَحرَ رَهوًا إِنَّهُم جُندٌ مُغرَقونَ (آيت : 24) |
۽ (پاڻ لنگهي وڃڻ بعد) درياء کي ان جي حال تي کليل ڇڏي ڏي، بيشڪ اهو سارو لشڪر ٻڏڻ وارو آهي“. |
كَم تَرَكوا مِن جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 25) |
اُهي ڪيترائي باغ ۽ چشما ڇڏي ويا. |
وَزُروعٍ وَمَقامٍ كَريمٍ (آيت : 26) |
۽ پوکون ۽ سٺيون جايون. |
وَنَعمَةٍ كانوا فيها فٰكِهينَ (آيت : 27) |
۽ آسائشون (به ڇڏيائون) جن ۾ اُهي عيش ڪندا هئا. |
كَذٰلِكَ وَأَورَثنٰها قَومًا ءاخَرينَ (آيت : 28) |
انجام اهڙي طرح ٿيو. ۽ اسان انهن شين جو ٻي قوم کي وارث بنايو. |
فَما بَكَت عَلَيهِمُ السَّماءُ وَالأَرضُ وَما كانوا مُنظَرينَ (آيت : 29) |
پوءِ نه انهن تي آسمان رنو ۽ نه زمين ۽ نه انهن کي مهلت ڏني وئي. |
وَلَقَد نَجَّينا بَنى إِسرٰءيلَ مِنَ العَذابِ المُهينِ (آيت : 30) |
۽ بيشڪ اسان بني اسرائيل کي ذلت آميز عذاب کان نجات بخشي. |
مِن فِرعَونَ إِنَّهُ كانَ عالِيًا مِنَ المُسرِفينَ (آيت : 31) |
فرعون کان. بيشڪ اهو وڏو هٺيلو حد کان لنگهندڙن مان هيو. |
وَلَقَدِ اختَرنٰهُم عَلىٰ عِلمٍ عَلَى العٰلَمينَ (آيت : 32) |
۽ بيشڪ اسان انهن (بني اسرائيل) جي حالت کي ڄاڻندي به کين دنيا جي قومن تي ترجيح ڏني. |
وَءاتَينٰهُم مِنَ الءايٰتِ ما فيهِ بَلٰؤٌا۟ مُبينٌ (آيت : 33) |
۽ اسان انهن کي اُهي نشانيون ڏنيون جن ۾ ظاهر آزمائش هئي. |
إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقولونَ (آيت : 34) |
بيشڪ اهي (مڪي جا ڪافر) چون ٿا. |
إِن هِىَ إِلّا مَوتَتُنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُنشَرينَ (آيت : 35) |
”ته اسان جي پهرئين موت کان سواءِ (اڳتي) ڪجهه ناهي ۽ اسان کي (ٻيهر) نه اٿاريو ويندو. |
فَأتوا بِـٔابائِنا إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 36) |
پوءِ اسان جي ابن ڏاڏن کي (جِياري) آڻيو جيڪڏهن اوهان سچا آهيو“! |
أَهُم خَيرٌ أَم قَومُ تُبَّعٍ وَالَّذينَ مِن قَبلِهِم أَهلَكنٰهُم إِنَّهُم كانوا مُجرِمينَ (آيت : 37) |
ڇا اهي بهتر آهن يا تُبع جي قوم وارا ۽ جيڪي انهن کان اڳ هئا. اسان انهن کي هلاڪ ڪيو، بيشڪ اُهي ڏوهاري هئا. |
وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما لٰعِبينَ (آيت : 38) |
۽ اسان آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي انهن جي وچ ۾ آهي تن کي راند جي طور تي نه خلقيو آهي. |
ما خَلَقنٰهُما إِلّا بِالحَقِّ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ (آيت : 39) |
اسان انهن ٻنهين کي بر حق پيدا ڪيو آهي، پر انهن مان گهڻا نه ٿا ڄاڻن. |
إِنَّ يَومَ الفَصلِ ميقٰتُهُم أَجمَعينَ (آيت : 40) |
بيشڪ فيصلي جو ڏينهن انهن سڀني لاءِ هڪ مقرر وقت آهي. |
يَومَ لا يُغنى مَولًى عَن مَولًى شَيـًٔا وَلا هُم يُنصَرونَ (آيت : 41) |
جنهن ڏينهن ڪوبه عزيز قريب ڪنهن به عزيز قريب جي ڪنهن به ڪم ڪونه ايندو ۽ نه انهن جي مدد ڪئي ويندي. |
إِلّا مَن رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 42) |
سواءِ انهن جي جن تي الله رحم فرمائي. بيشڪ اهو غالب وڏي رحم وارو آهي. |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقّومِ (آيت : 43) |
بيشڪ ٿوهر جو وڻ. |
طَعامُ الأَثيمِ (آيت : 44) |
بدڪارن جو کاڌو آهي .. |
كَالمُهلِ يَغلى فِى البُطونِ (آيت : 45) |
پگهريل ٽامي جهڙو .. پيٽن ۾ پيو ٽهڪندو. |
كَغَلىِ الحَميمِ (آيت : 46) |
گرم پاڻي وانگر ٽهڪڻ. |
خُذوهُ فَاعتِلوهُ إِلىٰ سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 47) |
(حڪم ٿيندو) ”ان کي پڪڙيو پوءِ دوزخ جي وچ تائين ان کي زوري گِــــهِـــــلي وڃو. |
ثُمَّ صُبّوا فَوقَ رَأسِهِ مِن عَذابِ الحَميمِ (آيت : 48) |
پوءِ ان جي مٿي تي ٽهڪندڙ پاڻي عذاب طور هاريو. |
ذُق إِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الكَريمُ (آيت : 49) |
چَکُ! تون (پنهنجي خيال ۾) وڏي عزت وارو نامور آهين. |
إِنَّ هٰذا ما كُنتُم بِهِ تَمتَرونَ (آيت : 50) |
بيشڪ هي اُهو (عذاب) آهي جنهن ۾ توهان شڪ ڪندا هئا“. |
إِنَّ المُتَّقينَ فى مَقامٍ أَمينٍ (آيت : 51) |
بيشڪ پرهيزگار امن واري گهر ۾ هوندا. |
فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 52) |
باغن ۽ چشمن ۾. |
يَلبَسونَ مِن سُندُسٍ وَإِستَبرَقٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 53) |
سنهي ريشم ۽ ٿلهي ريشم جي پوشاڪ پهريندا، آمهون سامهون ويٺل هوندا. |
كَذٰلِكَ وَزَوَّجنٰهُم بِحورٍ عينٍ (آيت : 54) |
اهڙي طرح ئي ٿيندو. ۽ اسان انهن کي وڏين اکين وارين سهڻين زالن سان پرڻائينداسين. |
يَدعونَ فيها بِكُلِّ فٰكِهَةٍ ءامِنينَ (آيت : 55) |
اتي امن وارا ٿي هر قسم جا ميوا گهرائيندا. |
لا يَذوقونَ فيهَا المَوتَ إِلَّا المَوتَةَ الأولىٰ وَوَقىٰهُم عَذابَ الجَحيمِ (آيت : 56) |
اتي موت جو مزو نه چکندا سواءِ پهرئين (دنيا واري) موت جي، ۽ الله انهن کي دوزخ کان بچائيندو. |
فَضلًا مِن رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 57) |
اُهو تنهنجي پالڻهار جو فضل آهي. اها زبردست ڪاميابي آهي. |
فَإِنَّما يَسَّرنٰهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُم يَتَذَكَّرونَ (آيت : 58) |
پوءِ اسان تنهنجي ئي ٻوليءَ ۾ هن (قرآن) کي آسان ڪيو آهي تان ته اُهي نصيحت حاصل ڪن. |
فَارتَقِب إِنَّهُم مُرتَقِبونَ (آيت : 59) |
پوءِ تون انتظار ڪر، بيشڪ اُهي به انتظار ڪندڙ آهن. |