حم (آيت : 1) |
حا_ ميم |
وَالكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
هي کُليو ڪتاب شاهد آهي |
إِنّا أَنزَلنٰهُ فى لَيلَةٍ مُبٰرَكَةٍ إِنّا كُنّا مُنذِرينَ (آيت : 3) |
ته بيشڪ اسان ان کي برڪت واريءَ رات ۾ لاٿو آهي، ۽ اسين ڊيڄاريندڙ آهيون. |
فيها يُفرَقُ كُلُّ أَمرٍ حَكيمٍ (آيت : 4) |
ان رات ۾ سڀ ڪو ڏاهپ وارو ڪم فيصل ڪبو آهي |
أَمرًا مِن عِندِنا إِنّا كُنّا مُرسِلينَ (آيت : 5) |
اسان وٽان حڪم ڪيل،بيشڪ اسين ئي موڪلڻ وارا آهيون. |
رَحمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 6) |
هو تنهنجي رب وٽان رحمت آهي_ اُهو ٻڌندڙ ۽ ڄاڻيندڙ آهي. |
رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم موقِنينَ (آيت : 7) |
آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي به انهن ۾ آهي، تنهن جو ڌڻي آهي، جيڪڏهن اوهين وسهو ٿا. |
لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ يُحيۦ وَيُميتُ رَبُّكُم وَرَبُّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 8) |
ان کان سواءِ ٻيو سائين ڪونهي، هو ئي جيئاري ۽ ماري ٿو_ اوهان جو ڌڻي ۽ اوهان جي اڳين وڏن جو ڌڻي آهي_ |
بَل هُم فى شَكٍّ يَلعَبونَ (آيت : 9) |
پر اهي شڪ ۾ کيڏندا رهندا. |
فَارتَقِب يَومَ تَأتِى السَّماءُ بِدُخانٍ مُبينٍ (آيت : 10) |
پوءِ تون ان ڏينهن جو انتظار ڪر، جڏهن آسمان پڌرو دونهون آڻيندو. |
يَغشَى النّاسَ هٰذا عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 11) |
جو ماڻهن کي ويڙهي ويندو- هي ڏکوئيندڙ عذاب آهي- |
رَبَّنَا اكشِف عَنَّا العَذابَ إِنّا مُؤمِنونَ (آيت : 12) |
(چوندا ته) ”اي اسان جا ڌڻي! اسان کان اهو عذاب ٽار، بيشڪ اسين مؤمن ٿا ٿيون.“ |
أَنّىٰ لَهُمُ الذِّكرىٰ وَقَد جاءَهُم رَسولٌ مُبينٌ (آيت : 13) |
انهن کي ڪيئن نصيحت ٿيندي؟ جڏهن ته انهن وٽ پڌرو رسول آيو هو. |
ثُمَّ تَوَلَّوا عَنهُ وَقالوا مُعَلَّمٌ مَجنونٌ (آيت : 14) |
پوءِ ان کان منهن موڙيائون ۽ چيائون ته ”هي سيکاريل ۽ چريو آهي.“ |
إِنّا كاشِفُوا العَذابِ قَليلًا إِنَّكُم عائِدونَ (آيت : 15) |
بيشڪ اسين ته ٿورو عذاب ٽاريندڙ آهيون، پر اوهين پڪ ڦري ويندڙ آهيو. |
يَومَ نَبطِشُ البَطشَةَ الكُبرىٰ إِنّا مُنتَقِمونَ (آيت : 16) |
جنهن ڏينهن تمام سخت پڪڙ ڪنداسون، بيشڪ اسين سزا ڏيندڙ آهيون. |
وَلَقَد فَتَنّا قَبلَهُم قَومَ فِرعَونَ وَجاءَهُم رَسولٌ كَريمٌ (آيت : 17) |
۽ اسان انهن کان اڳ فرعون جي قوم کي آزمايو، جو انهن وٽ سڳورو نبي آيو. |
أَن أَدّوا إِلَىَّ عِبادَ اللَّهِ إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 18) |
ته ”الله جي ٻانهن کي منهنجي حوالي ڪريو، بيشڪ آءُ اوهان لاءِ امانت وارو رسول آهيان. |
وَأَن لا تَعلوا عَلَى اللَّهِ إِنّى ءاتيكُم بِسُلطٰنٍ مُبينٍ (آيت : 19) |
۽ هي (به ٿو چوان ته) الله اڳيان هٺ نه ڪريو، مون اوهان وٽ پڌرو دليل آندو آهي. |
وَإِنّى عُذتُ بِرَبّى وَرَبِّكُم أَن تَرجُمونِ (آيت : 20) |
۽ آءُ پنهنجي خواهه اوهان جي ڌڻيءَ کان پناهه ٿو گهران، جو اوهين مون کي پهڻن سان ماريو. |
وَإِن لَم تُؤمِنوا لى فَاعتَزِلونِ (آيت : 21) |
جيڪڏهن مون تي ايمان نه آڻيو، ته مون کان پاسو ڪريو.“ |
فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَومٌ مُجرِمونَ (آيت : 22) |
پوءِ پنهنجي رب کي سڏيائين ته ”هيءَ قوم سچ ڏوهاري آهي.“ |
فَأَسرِ بِعِبادى لَيلًا إِنَّكُم مُتَّبَعونَ (آيت : 23) |
ته (حڪم ڪيوسون) ”منهنجن ٻانهن کي راتو رات وٺي نڪر، جو ڪافر اوهان جي پٺيان پوندا. |
وَاترُكِ البَحرَ رَهوًا إِنَّهُم جُندٌ مُغرَقونَ (آيت : 24) |
۽ تون سڪي سمنڊ مان اڪري وڃ، بيشڪ اهي ٻڏڻ وارا آهن.“ |
كَم تَرَكوا مِن جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 25) |
هنن گهڻائي باغ ۽ تلاءُ ڇڏيا. |
وَزُروعٍ وَمَقامٍ كَريمٍ (آيت : 26) |
۽ پوکون ۽ عمديون جايون. |
وَنَعمَةٍ كانوا فيها فٰكِهينَ (آيت : 27) |
۽ اهي نعمتون به، جن ۾ مزا ماڻيندا هئا- |
كَذٰلِكَ وَأَورَثنٰها قَومًا ءاخَرينَ (آيت : 28) |
اهڙي طرح ٻيءَ قوم کي انهن جو وارث ڪيوسون- |
فَما بَكَت عَلَيهِمُ السَّماءُ وَالأَرضُ وَما كانوا مُنظَرينَ (آيت : 29) |
پوءِمٿن آسمان خواهه زمين ڪو نه رُنو ۽ نڪي انهن کي مهلت ڏني ويئي. |
وَلَقَد نَجَّينا بَنى إِسرٰءيلَ مِنَ العَذابِ المُهينِ (آيت : 30) |
بيشڪ اسان اسرائيل کي خوار ڪندڙ عذاب کان بچايو. |
مِن فِرعَونَ إِنَّهُ كانَ عالِيًا مِنَ المُسرِفينَ (آيت : 31) |
جو فرعون کان هو، هو هٺيلو ۽ حد کان لنگهندڙن مان هو. |
وَلَقَدِ اختَرنٰهُم عَلىٰ عِلمٍ عَلَى العٰلَمينَ (آيت : 32) |
۽ بني اسرائيل کي اسان علم موجب جهان وارن تي پسند ڪيو. |
وَءاتَينٰهُم مِنَ الءايٰتِ ما فيهِ بَلٰؤٌا۟ مُبينٌ (آيت : 33) |
۽ کين اهي نشانيون ڏنيوسون، جن ۾ پڌري آزمائش هئي. |
إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقولونَ (آيت : 34) |
بيشڪ اهي چون ٿا. |
إِن هِىَ إِلّا مَوتَتُنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُنشَرينَ (آيت : 35) |
ته ”اسان جي پڄاڻي رڳو هي پهريون موت آهي۽ وري نه اٿارباسين. |
فَأتوا بِـٔابائِنا إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 36) |
جيڪڏهن اوهين سچا آهيو، ته اسان جي ابن ڏاڏن کي (جيئاري) آڻيو.“ |
أَهُم خَيرٌ أَم قَومُ تُبَّعٍ وَالَّذينَ مِن قَبلِهِم أَهلَكنٰهُم إِنَّهُم كانوا مُجرِمينَ (آيت : 37) |
ڀلا اهي وڌيڪ بهتر آهن، يا ”تُبَّعۡ“ جي قوم ۽ جيڪي انهن کان اڳ هئا؟ انهن کي ناس ڪيوسون، بيشڪ اهي ڏوهاري هئا. |
وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما لٰعِبينَ (آيت : 38) |
آسمانن ۽ زمين کي ۽ جيڪي انهن جي وچ ۾ آهي سو اسان راند ڪري نه بنايو آهي. |
ما خَلَقنٰهُما إِلّا بِالحَقِّ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ (آيت : 39) |
بلڪ انهن کي حق سان ئي بنايو اٿئون_ پر انهن مان گهڻا نٿا ڄاڻين. |
إِنَّ يَومَ الفَصلِ ميقٰتُهُم أَجمَعينَ (آيت : 40) |
بيشڪ انهن مڙني جو انجام فيصلي جو ڏينهن آهي. |
يَومَ لا يُغنى مَولًى عَن مَولًى شَيـًٔا وَلا هُم يُنصَرونَ (آيت : 41) |
جنهن ڏينهن ڪو به دوست پنهنجي دوست کان ڪجهه به نه ٽاريندو ۽ نڪي انهن کي مدد ڏبي. |
إِلّا مَن رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 42) |
سواءِ انهي جي، جنهن تي الله رحم ڪيو_ بيشڪ هو غالب ۽ مهربان آهي. |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقّومِ (آيت : 43) |
بيشڪ ٿوهر جو وڻ، |
طَعامُ الأَثيمِ (آيت : 44) |
گنهگار جو کاڌو آهي. |
كَالمُهلِ يَغلى فِى البُطونِ (آيت : 45) |
پگهريل ٽامي وانگر، پيٽن ۾ ٽهڪندو، |
كَغَلىِ الحَميمِ (آيت : 46) |
تتل پاڻي جي ٽهڪڻ وانگر. |
خُذوهُ فَاعتِلوهُ إِلىٰ سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 47) |
(حڪم ڪبو) ”ان کي گرفتار ڪريو ۽ دوزخ جي وچ ڏانهن گهليوس. |
ثُمَّ صُبّوا فَوقَ رَأسِهِ مِن عَذابِ الحَميمِ (آيت : 48) |
وري ان جي مٿي تي عذاب لاءِ تتل پاڻي هاريو.“ |
ذُق إِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الكَريمُ (آيت : 49) |
”چک عذاب! بيشڪ تون ته سڳورو مان وارو هئين! |
إِنَّ هٰذا ما كُنتُم بِهِ تَمتَرونَ (آيت : 50) |
هي اهو ئي آهي، جنهن ۾ اوهين شڪ ڪندا هئا!“ |
إِنَّ المُتَّقينَ فى مَقامٍ أَمينٍ (آيت : 51) |
بيشڪ نيڪ امن واري جاءِ ۾ هوندا. |
فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 52) |
باغن ۽ چشمن ۾، |
يَلبَسونَ مِن سُندُسٍ وَإِستَبرَقٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 53) |
سنهي ۽ ٿلهي پٽ جا ڪپڙا پاتل، آمهون سامهون ٿي ويهندا. |
كَذٰلِكَ وَزَوَّجنٰهُم بِحورٍ عينٍ (آيت : 54) |
ائين ۽ کين وڏين اکين واريون حورون پرڻائينداسون. |
يَدعونَ فيها بِكُلِّ فٰكِهَةٍ ءامِنينَ (آيت : 55) |
ان (بهشت) ۾ امن وارا ٿي سڀ ڪنهن قسم جو ميوو گُهرائيندا. |
لا يَذوقونَ فيهَا المَوتَ إِلَّا المَوتَةَ الأولىٰ وَوَقىٰهُم عَذابَ الجَحيمِ (آيت : 56) |
پهرئين موت کان سواءِ ان ۾ ٻيو ڪو موت نه چکندا ۽انهن کي دوزخ جي عذاب کان بچائبو، |
فَضلًا مِن رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 57) |
تنهنجي رب جي مهربانيءَ سبب اها وڏي مراد ماڻڻ آهي. |
فَإِنَّما يَسَّرنٰهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُم يَتَذَكَّرونَ (آيت : 58) |
قرآن کي تنهنجي ٻوليءَ ۾ ئي سولو ڪيو اٿئون، ته اهي نصيحت وٺن. |
فَارتَقِب إِنَّهُم مُرتَقِبونَ (آيت : 59) |
تون انتظار ڪڍ، بيشڪ اهي به انتظار ڪڍڻ وارا آهن. |