| حم (آيت : 1) |
|
حم. |
| وَالكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
|
ظاهر ڪتاب (قرآن) جو قسم آهي. |
| إِنّا جَعَلنٰهُ قُرءٰنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُم تَعقِلونَ (آيت : 3) |
|
ته بيشڪ اسان ان کي عربي زبان ۾ قرآن ڪيو ته من اوهين عقل کان ڪم وٺو. |
| وَإِنَّهُ فى أُمِّ الكِتٰبِ لَدَينا لَعَلِىٌّ حَكيمٌ (آيت : 4) |
|
۽ بيشڪ اهو (ڪتاب) لوح محفوظ ۾ اسان وٽ (لکيل) آهي (۽) وڏي مرتبي وارو (۽) حڪمت وارو آهي. |
| أَفَنَضرِبُ عَنكُمُ الذِّكرَ صَفحًا أَن كُنتُم قَومًا مُسرِفينَ (آيت : 5) |
|
ڀلا نصيحت ڪندڙ ڪتاب کي اوهان کان انهيءَ ڪري روڪينداسون ڇا جو اوهين حد کان لنگهندڙ قوم آهيو؟ |
| وَكَم أَرسَلنا مِن نَبِىٍّ فِى الأَوَّلينَ (آيت : 6) |
|
۽ گهڻائي پيغمبر اڳين قومن ۾ موڪليا. |
| وَما يَأتيهِم مِن نَبِىٍّ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 7) |
|
۽ انهن وٽ ڪو به پيغمبر نه ٿي آيو پر ان سان مسخريون ٿي ڪيائون. |
| فَأَهلَكنا أَشَدَّ مِنهُم بَطشًا وَمَضىٰ مَثَلُ الأَوَّلينَ (آيت : 8) |
|
پوءِ اسان انهن (قريشن) کان به تمام ڏاڍن طاقتورن کي برباد ڪيو ۽ اڳين جو بيان ٿي چڪو آهي. |
| وَلَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ لَيَقولُنَّ خَلَقَهُنَّ العَزيزُ العَليمُ (آيت : 9) |
|
۽ جيڪڏهن تون انهن کان پڇندين ته آسمانن ۽ زمين کي ڪنهن پيدا ڪيو ته ضرور چوندا ته انهن کي زبردست (۽) علم واري پيدا ڪيو. |
| الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الأَرضَ مَهدًا وَجَعَلَ لَكُم فيها سُبُلًا لَعَلَّكُم تَهتَدونَ (آيت : 10) |
|
جنهن اوهان لاءِ زمين کي وڇاڻو ڪيو ۽ ان ۾ اوهان لاءِ رستا ٺاهيا ته مَنَ اوهين رستي تي هلو. |
| وَالَّذى نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرنا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ تُخرَجونَ (آيت : 11) |
|
۽ جنهن آسمان مان اندازي سان پاڻي وسايو، پوءِاسان ان (پاڻيءَ) مان مئل شهر کي جيئرو ڪيو. اهڙيءَ طرح اوهان کي به (قبرن مان) ڪڍيو ويندو. |
| وَالَّذى خَلَقَ الأَزوٰجَ كُلَّها وَجَعَلَ لَكُم مِنَ الفُلكِ وَالأَنعٰمِ ما تَركَبونَ (آيت : 12) |
|
۽ جنهن سڀ قسم جون شيون پيدا ڪيون ۽ اوهان لاءِ اهي ٻيڙيون ۽ جانور بنايا جن تي سوار ٿيو ٿا. |
| لِتَستَوۥا عَلىٰ ظُهورِهِ ثُمَّ تَذكُروا نِعمَةَ رَبِّكُم إِذَا استَوَيتُم عَلَيهِ وَتَقولوا سُبحٰنَ الَّذى سَخَّرَ لَنا هٰذا وَما كُنّا لَهُ مُقرِنينَ (آيت : 13) |
|
هن لاءِ ته اوهين انهن جي پٺين تي چڙهي ويهو وري جڏهن انهن تي چڙهي ويهو ته پنهنجي پاليندڙ جي نعمت ياد ڪريو ۽ چؤ ته اهو پاڪ آهي جنهن اسان کي هي تابع ڪري ڏنا ۽ اسان کي ان جي طاقت نه هئي. |
| وَإِنّا إِلىٰ رَبِّنا لَمُنقَلِبونَ (آيت : 14) |
|
۽ بيشڪ اسين پنهنجي پاليندڙ ڏي موٽڻ وارا آهيون. |
| وَجَعَلوا لَهُ مِن عِبادِهِ جُزءًا إِنَّ الإِنسٰنَ لَكَفورٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
۽ الله لاءِ سندس ٻانهن مان اولاد ٺهرايا اٿن. بيشڪ انسان ظاهر بي شڪر آهي. |
| أَمِ اتَّخَذَ مِمّا يَخلُقُ بَناتٍ وَأَصفىٰكُم بِالبَنينَ (آيت : 16) |
|
يا الله پنهنجيءَ مخلوق مان (پاڻ لاءِ) ڌيئرون بنايون ۽ اوهان کي پٽن لاءِ چونڊيو آهي ڇا؟ |
| وَإِذا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِما ضَرَبَ لِلرَّحمٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجهُهُ مُسوَدًّا وَهُوَ كَظيمٌ (آيت : 17) |
|
هوڏانهن انهن مان ڪنهن کي جڏهن ان (يعني ڌيءَ جي ڄمڻ) جي خوشخبري ٻڌائبي جنهن جو مثال وڏي مهربان (الله) لاءِ مقرر ڪيو اٿس ته ان جو منهن ڪارو ٿي ويندو ۽ اهو غم ڀريل ٿيندو. |
| أَوَمَن يُنَشَّؤُا۟ فِى الحِليَةِ وَهُوَ فِى الخِصامِ غَيرُ مُبينٍ (آيت : 18) |
|
ڇا (ان کي الله جو اولاد ٺهرايو ٿا) جنهن کي زيور پائي پالجي ٿو ۽ اهو جهڳڙي ۾ (ڳالهه کي) ظاهر نه ٿو ڪري سگهي. |
| وَجَعَلُوا المَلٰئِكَةَ الَّذينَ هُم عِبٰدُ الرَّحمٰنِ إِنٰثًا أَشَهِدوا خَلقَهُم سَتُكتَبُ شَهٰدَتُهُم وَيُسـَٔلونَ (آيت : 19) |
|
۽ ملائڪن کي جيڪي وڏي مهربان (الله) جا ٻانها آهن ڌيئرون ٺهرايو اٿن. ڇا اهي انهن جي پيدائش وقت حاضر هئا؟ انهن جي اها شاهدي لکي ويندي ۽ انهن کان پڇيو ويندو. |
| وَقالوا لَو شاءَ الرَّحمٰنُ ما عَبَدنٰهُم ما لَهُم بِذٰلِكَ مِن عِلمٍ إِن هُم إِلّا يَخرُصونَ (آيت : 20) |
|
۽ چون ٿا ته جيڪڏهن وڏو مهربان (الله) گهري ها ته انهن (ملائڪن) کي نه پوڄيون ها. انهن کي ان ڳالهه جي ڪا خبر نه آهي، اهي رڳو خيالي ڳالهه چون ٿا. |
| أَم ءاتَينٰهُم كِتٰبًا مِن قَبلِهِ فَهُم بِهِ مُستَمسِكونَ (آيت : 21) |
|
يا هن کان اڳي اسان کين ڪو ڪتاب ڏنو آهي ڇا جو ان کي چنبڙي ورتو اٿن |
| بَل قالوا إِنّا وَجَدنا ءاباءَنا عَلىٰ أُمَّةٍ وَإِنّا عَلىٰ ءاثٰرِهِم مُهتَدونَ (آيت : 22) |
|
پر اهي چون ٿا ته بيشڪ اسان پنهنجن ابن ڏاڏن کي هڪ رستي تي ڏٺو ۽ بيشڪ اسين سندن نشانن تي هلي رهيا آهيون. |
| وَكَذٰلِكَ ما أَرسَلنا مِن قَبلِكَ فى قَريَةٍ مِن نَذيرٍ إِلّا قالَ مُترَفوها إِنّا وَجَدنا ءاباءَنا عَلىٰ أُمَّةٍ وَإِنّا عَلىٰ ءاثٰرِهِم مُقتَدونَ (آيت : 23) |
|
۽ (اي پيغمبر!) اهڙيءَ طرح تو کان اڳ ڪنهن به ڳوٺ ۾ ڪو ڊيڄاريندڙ اسان نه موڪليو پر اُن جي سُکِين (ماڻهن) چيو ته بيشڪ اسان پنهنجن ابن ڏاڏن کي هڪ رستي تي ڏٺو ۽ بيشڪ اسين سندن نشانن جي پيروي ڪندڙ آهيون. |
| قٰلَ أَوَلَو جِئتُكُم بِأَهدىٰ مِمّا وَجَدتُم عَلَيهِ ءاباءَكُم قالوا إِنّا بِما أُرسِلتُم بِهِ كٰفِرونَ (آيت : 24) |
|
(سندن پيغمبر) چيو ته ڇا (پنهنجن وڏن جي پيروي ڪندو) جيتوڻيڪ آءُ اوهان وٽ ان کان چڱو طريقو کڻي آيو آهيانجنهن تي اوهان پنهنجن ابن ڏاڏن کي ڏٺو؟ انهن چيو ته (ڪجهه به هجي) جنهن شئي سان اوهين موڪليا ويا آهيو اسين ان جو انڪار ڪندڙ آهيون. |
| فَانتَقَمنا مِنهُم فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُكَذِّبينَ (آيت : 25) |
|
پوءِ اسان انهن کان بدلو ورتو پوءِ ڏس ته ڪيئن ڪوڙو چوندڙن جي پڇاڙي ٿي؟ |
| وَإِذ قالَ إِبرٰهيمُ لِأَبيهِ وَقَومِهِ إِنَّنى بَراءٌ مِمّا تَعبُدونَ (آيت : 26) |
|
۽ (اهو وقت ياد ڪر) جڏهن ابراهيم پنهنجي پيءُ ۽ پنهنجي قوم کي چيو ته جن کي اوهين پوڄيو ٿا تن کان بيشڪ آءُ بيزار آهيان، |
| إِلَّا الَّذى فَطَرَنى فَإِنَّهُ سَيَهدينِ (آيت : 27) |
|
مگر جنهن مون کي پيدا ڪيو پوءِ اهو ئي مون کي رستو ڏيکاريندو. |
| وَجَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ لَعَلَّهُم يَرجِعونَ (آيت : 28) |
|
۽ ان (ڳالهه) کي الله سندس اولاد ۾ باقي رهڻ واري ڳالهه ڪيو ته مَنَ اهي رجوع ٿين. |
| بَل مَتَّعتُ هٰؤُلاءِ وَءاباءَهُم حَتّىٰ جاءَهُمُ الحَقُّ وَرَسولٌ مُبينٌ (آيت : 29) |
|
پر مون انهن کي ۽ سندن ابن ڏاڏن کي آسودو ڪيو، تان جو وٽن حق ۽ ظاهر رسول آيو ۽ جڏهن وٽن حق آيو تڏهن چيائون ته هي جادو آهي |
| وَلَمّا جاءَهُمُ الحَقُّ قالوا هٰذا سِحرٌ وَإِنّا بِهِ كٰفِرونَ (آيت : 30) |
|
۽ بيشڪ اسين ان جا انڪار ڪندڙ آهيون. |
| وَقالوا لَولا نُزِّلَ هٰذَا القُرءانُ عَلىٰ رَجُلٍ مِنَ القَريَتَينِ عَظيمٍ (آيت : 31) |
|
۽ چيائون ته هنن ٻن ڳوٺن (مڪي ۽ طائف) مان ڪنهن وڏي ماڻهوءَ تي هيءَ قرآن ڇو نه لاٿو ويو؟ |
| أَهُم يَقسِمونَ رَحمَتَ رَبِّكَ نَحنُ قَسَمنا بَينَهُم مَعيشَتَهُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَرَفَعنا بَعضَهُم فَوقَ بَعضٍ دَرَجٰتٍ لِيَتَّخِذَ بَعضُهُم بَعضًا سُخرِيًّا وَرَحمَتُ رَبِّكَ خَيرٌ مِمّا يَجمَعونَ (آيت : 32) |
|
(اي پيغمبر !) اهي پنهنجي پاليندڙ جي رحمت ورهائين ٿا ڇا؟ اسان سندن روزي سندن وچ ۾ دنيا جي حياتيءَ ۾ ورهائي ڇڏي آهي ۽ اسان انهن مان هڪڙن جا ٻين کان درجا بلند ڪيا آهن ته انهن مان هڪڙا ٻين کي خدمتگار ڪري وٺن. ۽ جيڪا (دولت) اهي گڏ ڪن ٿا تنهن کان تنهنجي پاليندڙ جي رحمت گهڻو چٽي آهي. |
| وَلَولا أَن يَكونَ النّاسُ أُمَّةً وٰحِدَةً لَجَعَلنا لِمَن يَكفُرُ بِالرَّحمٰنِ لِبُيوتِهِم سُقُفًا مِن فِضَّةٍ وَمَعارِجَ عَلَيها يَظهَرونَ (آيت : 33) |
|
۽ جيڪڏهن ائين نه هجي ها ته (متان) ماڻهو (ڪافرن جي) هڪ ٽولي ٿي وڃن ته (جيڪر) جيڪي وڏي مهربان (الله) جو انڪار ڪن ٿا تن لاءِ سندن گهرن جون ڇتيون ۽ ڏاڪڻيون جن تي چڙهن ٿا، سي چانديءَ جون ڪريون ها |
| وَلِبُيوتِهِم أَبوٰبًا وَسُرُرًا عَلَيها يَتَّكِـٔونَ (آيت : 34) |
|
۽ سندن گهرن جا دروازا ۽ پلنگ جن تي ٽيڪ لڳائي وهن ٿا (سي به چانديءَ جا ڪريون ها). |
| وَزُخرُفًا وَإِن كُلُّ ذٰلِكَ لَمّا مَتٰعُ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَالءاخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلمُتَّقينَ (آيت : 35) |
|
۽ (اهي شيون) سون جون به (ڪريون ها) ۽ اهو (وري به) رڳو دنيا جي حياتي جو سامان آهي ۽ (اي پيغمبر) تنهنجي پاليندڙ وٽ آخرت پرهيزگارن لاءِ آهي. |
| وَمَن يَعشُ عَن ذِكرِ الرَّحمٰنِ نُقَيِّض لَهُ شَيطٰنًا فَهُوَ لَهُ قَرينٌ (آيت : 36) |
|
۽ جيڪو وڏي مهربان (الله) کي ياد ڪرڻ کان غافل ٿئي ٿو تنهن لاءِ ڪنهن شيطان کي لڳائي ڇڏيون ٿا پوءِ اهو (شيطان) ان جو سنگتي ٿئي ٿو. |
| وَإِنَّهُم لَيَصُدّونَهُم عَنِ السَّبيلِ وَيَحسَبونَ أَنَّهُم مُهتَدونَ (آيت : 37) |
|
۽ بيشڪ شيطان ماڻهن کي رستي کان روڪين ٿا ۽ ماڻهو خيال ڪن ٿا ته بيشڪ اهي رستي تي هلي رهيا آهن. |
| حَتّىٰ إِذا جاءَنا قالَ يٰلَيتَ بَينى وَبَينَكَ بُعدَ المَشرِقَينِ فَبِئسَ القَرينُ (آيت : 38) |
|
تان جو جڏهن (ماڻهو) اسان وٽ ايندو ته (شيطان کي ڏسي) چوندو ته جيڪر منهنجي وچ ۾ ۽ تنهنجي وچ ۾ اوڀر ۽ اولهه جيتري وٿي هجي ها (ته چڱو) ڇو ته تون بڇڙو سنگتي آهين. |
| وَلَن يَنفَعَكُمُ اليَومَ إِذ ظَلَمتُم أَنَّكُم فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (آيت : 39) |
|
۽ (اسين چونداسون ته) جڏهن اوهان ظلم ڪيو ته اڄ اوهان کي (هيءَ ڳالهه) فائدو نه ڏيندي ته اوهين عذاب ۾ شريڪ آهيو. |
| أَفَأَنتَ تُسمِعُ الصُّمَّ أَو تَهدِى العُمىَ وَمَن كانَ فى ضَلٰلٍ مُبينٍ (آيت : 40) |
|
(اي محمد) ڇا پوءِ تون ٻوڙن کي ٻڌائي سگهين ٿو يا انڌن کي. ۽ جيڪي ظاهر گمراهيءَ ۾ آهن تن کي رستو ڏيکاري سگهين ٿو؟ |
| فَإِمّا نَذهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنهُم مُنتَقِمونَ (آيت : 41) |
|
پوءِ جيڪڏهن توکي (هن جهان مان) کڻي وڃون تڏهن به اسين انهن کان بدلو وٺڻ وارا آهيون. |
| أَو نُرِيَنَّكَ الَّذى وَعَدنٰهُم فَإِنّا عَلَيهِم مُقتَدِرونَ (آيت : 42) |
|
يا جيڪو اسان کين (عذاب جو) انجام ڏنو آهي سو تو کي ڏيکاريون تڏهن به اسين مٿن قدرت رکندڙ آهيون. |
| فَاستَمسِك بِالَّذى أوحِىَ إِلَيكَ إِنَّكَ عَلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 43) |
|
پوءِ (اي پيغمبر) جيڪو توڏي وحي ڪيو ويو آهي تنهن کي مضبوط جهل. بيشڪ تون سڌي رستي تي آهين. |
| وَإِنَّهُ لَذِكرٌ لَكَ وَلِقَومِكَ وَسَوفَ تُسـَٔلونَ (آيت : 44) |
|
۽ بيشڪ اهو (قرآن) تولاءِ ۽ تنهنجي قوم لاءِ نصيحت آهي ۽ اوهان کان (ان بابت) پڇيو ويندو. |
| وَسـَٔل مَن أَرسَلنا مِن قَبلِكَ مِن رُسُلِنا أَجَعَلنا مِن دونِ الرَّحمٰنِ ءالِهَةً يُعبَدونَ (آيت : 45) |
|
۽ پنهنجن پيغمبرن مان جيڪي اسان توکان اڳي موڪليا تن کان پڇ ته وڏي مهربان (الله) کان سواءِ ڪي حاڪم اسان مقرر ڪيا آهن ڇا جن جي عبادت ڪئي وڃي؟ |
| وَلَقَد أَرسَلنا موسىٰ بِـٔايٰتِنا إِلىٰ فِرعَونَ وَمَلَإِي۟هِ فَقالَ إِنّى رَسولُ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 46) |
|
۽ بيشڪ اسان موسيٰ کي پنهنجين نشانين سان فرعون ۽ سندس سردارن ڏي موڪليو. |
| فَلَمّا جاءَهُم بِـٔايٰتِنا إِذا هُم مِنها يَضحَكونَ (آيت : 47) |
|
پوءِ ان چيو ته بيشڪ آءُ جهانن جي پاليندڙ جو موڪليل آهيان. پوءِ جڏهن وٽن اسان جيون نشانيون کڻي آيو |
| وَما نُريهِم مِن ءايَةٍ إِلّا هِىَ أَكبَرُ مِن أُختِها وَأَخَذنٰهُم بِالعَذابِ لَعَلَّهُم يَرجِعونَ (آيت : 48) |
|
ته ان ئي وقت اهي انهن (نشانين) تي کليا ٿي. ۽ اسان کين ڪا نشاني نه ٿي ڏيکاري پر اها اڳئين کان گهڻو وڏي هئي. ۽ اسان کين عذاب ۾ پڪڙيو ته مَنَ اهي رجوع ڪن. |
| وَقالوا يٰأَيُّهَ السّاحِرُ ادعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنا لَمُهتَدونَ (آيت : 49) |
|
۽ چيائون ته اي جادوگر! تون اسان لاءِ پنهنجي پاليندڙ کي انهن (نالن) سان سڏ جيڪي توکي سيکاريا اٿس. بيشڪ اسين رستي تي اچڻ وارا آهيون. |
| فَلَمّا كَشَفنا عَنهُمُ العَذابَ إِذا هُم يَنكُثونَ (آيت : 50) |
|
پوءِ جڏهن اسان انهن تان عذاب لاٿو ته ان ئي وقت انهن انجام ڀڳو ٿي. |
| وَنادىٰ فِرعَونُ فى قَومِهِ قالَ يٰقَومِ أَلَيسَ لى مُلكُ مِصرَ وَهٰذِهِ الأَنهٰرُ تَجرى مِن تَحتى أَفَلا تُبصِرونَ (آيت : 51) |
|
۽ فرعون پنهنجي قوم ۾ پڙهو ڏنو چيائين ته اي منهنجي قوم! ڇا مصر جو ملڪ ۽هي نهرون جيڪي منهنجي (محلات جي) هيٺان وهن ٿيون سي منهنجيون نه آهن؟ ڇا پوءِ اوهين نه ٿا ڏسو؟ |
| أَم أَنا۠ خَيرٌ مِن هٰذَا الَّذى هُوَ مَهينٌ وَلا يَكادُ يُبينُ (آيت : 52) |
|
مگر آءٌ هن کان چڱو آهيان جيڪو خوار آهي ۽ چڱو به ڳالهائي نه ٿو سگهي. |
| فَلَولا أُلقِىَ عَلَيهِ أَسوِرَةٌ مِن ذَهَبٍ أَو جاءَ مَعَهُ المَلٰئِكَةُ مُقتَرِنينَ (آيت : 53) |
|
(جيڪڏهن موسيٰ مون کان چڱو آهي ته) پوءِ مٿس سون جا ڪنگڻ ڇو نه لاٿا ويا يا ساڻس ملائڪ گڏ ٿي ڇو نه آيا؟ |
| فَاستَخَفَّ قَومَهُ فَأَطاعوهُ إِنَّهُم كانوا قَومًا فٰسِقينَ (آيت : 54) |
|
پوءِ (اهڙين ڳالهين ڪرڻ سان) پنهنجي قوم کي بيوقوف بنايائين پوءِ انهن سندس فرمانبرداري ڪئي. بيشڪ اهي نافرمان قوم هئا. |
| فَلَمّا ءاسَفونَا انتَقَمنا مِنهُم فَأَغرَقنٰهُم أَجمَعينَ (آيت : 55) |
|
پوءِ جڏهن اسان کي ڪاوڙايائون ته اسان انهن کان بدلو ورتو. پوءِ انهن سڀني کي ٻوڙيو سون. |
| فَجَعَلنٰهُم سَلَفًا وَمَثَلًا لِلءاخِرينَ (آيت : 56) |
|
پوءِ کين (دوزخين جو) اڳواڻ ۽ پوين لاءِ(عبرت جي) ؛کاڻي بنايوسون. |
| وَلَمّا ضُرِبَ ابنُ مَريَمَ مَثَلًا إِذا قَومُكَ مِنهُ يَصِدّونَ (آيت : 57) |
|
۽ (اي پيغمبر !) جڏهن مريم جي پٽ جو قصو بيان ڪيو ويو ته ان ئي وقت تنهنجي قوم ان (جي ٻڌڻ) کان لڙ ٿي مچايو. |
| وَقالوا ءَأٰلِهَتُنا خَيرٌ أَم هُوَ ما ضَرَبوهُ لَكَ إِلّا جَدَلًا بَل هُم قَومٌ خَصِمونَ (آيت : 58) |
|
۽ چيائون ته ڇا اسان جا معبود چڱا آهن يا عيسيٰ؟اها ڳالهه تو وٽ رڳو جهڳڙي لاءِ بيان ڪئي اٿن. |
| إِن هُوَ إِلّا عَبدٌ أَنعَمنا عَلَيهِ وَجَعَلنٰهُ مَثَلًا لِبَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 59) |
|
ڳالهه هيءَ آهي ته اهي جهڳڙالو ماڻهو آهن. عيسيٰ رڳو هڪ ٻانهون آهي جنهن تي اسان نعمت ڪئي |
| وَلَو نَشاءُ لَجَعَلنا مِنكُم مَلٰئِكَةً فِى الأَرضِ يَخلُفونَ (آيت : 60) |
|
۽ ان کي بني اسرائيلن لاءِ مثال ڪيوسون. ۽ جيڪڏهن اسين گهرون ته اوهان مان ملائڪ (صفت) پيدا ڪريون جي زمين ۾ (اوهان جا) جانشين ٿين. |
| وَإِنَّهُ لَعِلمٌ لِلسّاعَةِ فَلا تَمتَرُنَّ بِها وَاتَّبِعونِ هٰذا صِرٰطٌ مُستَقيمٌ (آيت : 61) |
|
بيشڪ عيسيٰ ان گهڙيءَ (جي اچڻ) جي هڪ نشاني آهي. پوءِ (اي پيغمبرکين چؤ ته) اوهين ان گهڙيءَ ۾ شڪ نه ڪريو ۽ منهنجي تابعداري ڪريو. هي سڌو رستو آهي. |
| وَلا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيطٰنُ إِنَّهُ لَكُم عَدُوٌّ مُبينٌ (آيت : 62) |
|
۽ اوهان کي شيطان (ان رستي کان) هرگز نه روڪي. بيشڪ اهو اوهان جو ظاهر دشمن آهي. |
| وَلَمّا جاءَ عيسىٰ بِالبَيِّنٰتِ قالَ قَد جِئتُكُم بِالحِكمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعضَ الَّذى تَختَلِفونَ فيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 63) |
|
۽ جڏهن عيسيٰ ظاهر نشانيون کڻي آيو تڏهن (ماڻهن کي) چيائين ته آءُ اوهان وٽ حڪمت کڻي آيو آهيان ۽ هن لاءِ (آيو آهيان) ته ڪجهه ڳالهيون جن ۾ اوهين اختلاف ڪريو ٿا سي اوهان کي سمجهائي ڏيان. پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چيو مڃيو. |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبّى وَرَبُّكُم فَاعبُدوهُ هٰذا صِرٰطٌ مُستَقيمٌ (آيت : 64) |
|
بيشڪ الله ئي منهنجو پاليندڙ ۽ اوهان جو پاليندڙ آهي پوءِ ان جي عبادت ڪريو. هي سڌو رستو آهي. |
| فَاختَلَفَ الأَحزابُ مِن بَينِهِم فَوَيلٌ لِلَّذينَ ظَلَموا مِن عَذابِ يَومٍ أَليمٍ (آيت : 65) |
|
پوءِ انهن مان جماعتن پاڻ ۾ اختلاف ڪيو پوءِ دردناڪ ڏينهن جي عذاب کان ظالمن لاءِ وڏي خرابي آهي. |
| هَل يَنظُرونَ إِلَّا السّاعَةَ أَن تَأتِيَهُم بَغتَةً وَهُم لا يَشعُرونَ (آيت : 66) |
|
اهي رڳو قيامت جو انتظار ٿا ڪن ته مٿن اوچتي اچي ۽ کين خبر به نه پوي. |
| الأَخِلّاءُ يَومَئِذٍ بَعضُهُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ إِلَّا المُتَّقينَ (آيت : 67) |
|
ان ڏينهن پرهيزگارن کان سواءِ (ٻيا سڀ) دوست هڪ ٻئي جا دشمن هوندا. |
| يٰعِبادِ لا خَوفٌ عَلَيكُمُ اليَومَ وَلا أَنتُم تَحزَنونَ (آيت : 68) |
|
(پرهيزگارن کي چونداسون ته) اي منهنجا ٻانهو! اڄ اوهان کي نه ڪو ڊپ آهي ۽ نڪي غمگين ٿيندو. |
| الَّذينَ ءامَنوا بِـٔايٰتِنا وَكانوا مُسلِمينَ (آيت : 69) |
|
(اي منهنجا اهي ٻانهو !) جن اسان جي آيتن تي ايمان آندو ۽ فرمانبردار هئا. |
| ادخُلُوا الجَنَّةَ أَنتُم وَأَزوٰجُكُم تُحبَرونَ (آيت : 70) |
|
(۽ چيو ويندنِ ته) اوهين ۽ اوهان جون زالون جنت ۾ داخل ٿيو اوهان کي خوش رکيو ويندو، |
| يُطافُ عَلَيهِم بِصِحافٍ مِن ذَهَبٍ وَأَكوابٍ وَفيها ما تَشتَهيهِ الأَنفُسُ وَتَلَذُّ الأَعيُنُ وَأَنتُم فيها خٰلِدونَ (آيت : 71) |
|
انهن لاءِ سون جون رڪيبيون ۽ پيالا ڦيرايا ويندا ۽ جنهن به شئي جي (انهن جا) نفس خواهش ڪندا ۽ (سندن) اکين کي (ان جي ڏسڻ سان) مزو ايندو سو (انهن لاءِ) اتي هوندو ۽ (کين خوشخبري ٻڌائي ويندي ته) اوهين ان ۾ پيا رهندو. |
| وَتِلكَ الجَنَّةُ الَّتى أورِثتُموها بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 72) |
|
۽ هيءَ اها جنت آهي جو جيڪي عمل اوهين ڪندا هئا تن جي ڪري ان جو اوهان کي وارث ڪيو ويو آهي. |
| لَكُم فيها فٰكِهَةٌ كَثيرَةٌ مِنها تَأكُلونَ (آيت : 73) |
|
ان ۾ اوهان لاءِ گهڻا ميوا آهن جن مان کائو ٿا. |
| إِنَّ المُجرِمينَ فى عَذابِ جَهَنَّمَ خٰلِدونَ (آيت : 74) |
|
بيشڪ ڏوهاري دوزخ جي عذاب ۾ پيا رهندا. |
| لا يُفَتَّرُ عَنهُم وَهُم فيهِ مُبلِسونَ (آيت : 75) |
|
انهن تان (عذاب) هلڪو نه ڪيو ويندو ۽ اهي ان ۾ نااميد ٿي رهندا. |
| وَما ظَلَمنٰهُم وَلٰكِن كانوا هُمُ الظّٰلِمينَ (آيت : 76) |
|
۽ اسان مٿن ظلم نه ڪيو پر اهي پاڻ ظالم هئا |
| وَنادَوا يٰمٰلِكُ لِيَقضِ عَلَينا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُم مٰكِثونَ (آيت : 77) |
|
۽ (دوزخ جي دربان کي) سڏيندا ته اي مالڪ (تون اهڙي تدبير ڪر جو) تنهنجو پاليندڙ (الله)اسان کي موت ڏئي. هو چوندو ته بيشڪ اوهين (ان حالت ۾ ) رهڻ وارا آهيو. |
| لَقَد جِئنٰكُم بِالحَقِّ وَلٰكِنَّ أَكثَرَكُم لِلحَقِّ كٰرِهونَ (آيت : 78) |
|
(اي مڪي وارو !) بيشڪ اسان اوهان وٽ حق آندو پر اوهان مان گهڻا حق کي ناپسند ڪرڻ وارا آهن. |
| أَم أَبرَموا أَمرًا فَإِنّا مُبرِمونَ (آيت : 79) |
|
يا (ائين آهي ڇا ته) هنن ڪو ڪم بنايو آهي پوءِ بيشڪ اسين به بنائڻ وارا آهيون؟ |
| أَم يَحسَبونَ أَنّا لا نَسمَعُ سِرَّهُم وَنَجوىٰهُم بَلىٰ وَرُسُلُنا لَدَيهِم يَكتُبونَ (آيت : 80) |
|
يا (ائين آهي ڇا ته) اهي خيال ٿا ڪن ته اسين سندن ڳجهيون ڳالهيون ۽ سندن ڳجهيون صلاحون نه ٿا ٻڌون. ائين نه آهي (اسين ضرور ٻڌون ٿا) ۽ اسانجا موڪليل (ملائڪ) وٽن آهن |
| قُل إِن كانَ لِلرَّحمٰنِ وَلَدٌ فَأَنا۠ أَوَّلُ العٰبِدينَ (آيت : 81) |
|
جي لکن ٿا. (اي پيغمبر کين) چؤ ته جيڪڏهن وڏي مهربان (الله) کي سچ پچ ڪو اولاد هجي ته پوءِ آءُ سڀني عبادت ڪندڙن مان پهريون (عبادت ڪندڙ) ٿيان. |
| سُبحٰنَ رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ رَبِّ العَرشِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 82) |
|
اهي جيڪي بيان ڪن ٿا تنهن کان آسمانن ۽ زمين جو پاليندڙ عرش جو مالڪ پاڪ آهي. |
| فَذَرهُم يَخوضوا وَيَلعَبوا حَتّىٰ يُلٰقوا يَومَهُمُ الَّذى يوعَدونَ (آيت : 83) |
|
پوءِ (اي پيغمبر !) تون کين ڇڏي ڏي ته خوش طبعي ۽ رانديون ڪن ايتري تائين جو اُهي پنهنجي ان ڏينهن کي ڏسن جنهن جو کين وعدو ڏنو وڃي ٿو. |
| وَهُوَ الَّذى فِى السَّماءِ إِلٰهٌ وَفِى الأَرضِ إِلٰهٌ وَهُوَ الحَكيمُ العَليمُ (آيت : 84) |
|
۽ هو اُهو آهي جيڪو آسمان ۾ (به) حاڪم آهي ۽ زمين ۾ (به) حاڪم آهي. ۽ اهو حڪمت وارو (۽ سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ آهي. |
| وَتَبارَكَ الَّذى لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَعِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ وَإِلَيهِ تُرجَعونَ (آيت : 85) |
|
۽ اهو وڏي برڪت وارو آهي جنهن کي آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي، تنهن جي بادشاهي آهي. ۽ ان وٽ ان گهڙيءَ جي اچڻ جي خبر آهي ۽ ان ڏي ئي اوهان کي موٽايو ويندو. |
| وَلا يَملِكُ الَّذينَ يَدعونَ مِن دونِهِ الشَّفٰعَةَ إِلّا مَن شَهِدَ بِالحَقِّ وَهُم يَعلَمونَ (آيت : 86) |
|
۽ الله کانسواءِ جن کي سڏين ٿا سي سفارش ڪرڻ جو اختيار نه ٿا رکن مگر انهن لاءِ جن سچي شاهدي ڏني هوندي ۽ اهي (ان جي حقيقت کي) ڄاڻندا هوندا. |
| وَلَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَهُم لَيَقولُنَّ اللَّهُ فَأَنّىٰ يُؤفَكونَ (آيت : 87) |
|
۽ (اي پيغمبر !) جيڪڏهن تون انهن (مڪي وارن) کان پڇندين ته ڪنهن کين پيدا ڪيو ته چوندا ته الله پوءِ ڪيئن اُبتا وڃن ٿا. |
| وَقيلِهِ يٰرَبِّ إِنَّ هٰؤُلاءِ قَومٌ لا يُؤمِنونَ (آيت : 88) |
|
۽ ان کي رسول جي هن چوڻ جي به خبر آهي ته اي منهنجا پاليندڙ! هي اهڙي قوم آهن جي ايمان نه ٿا آڻين. |
| فَاصفَح عَنهُم وَقُل سَلٰمٌ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 89) |
|
پوءِ (اي پيغمبر !) تون کانئن منهن موڙ ۽ سلام چؤ (انهن وٽان اٿي وڃ) پوءِ پاڻ ڄاڻي وٺندا. |