حم (آيت : 1) |
حم. |
عسق (آيت : 2) |
عسق. |
كَذٰلِكَ يوحى إِلَيكَ وَإِلَى الَّذينَ مِن قَبلِكَ اللَّهُ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 3) |
اهڙيءَ طرح زبردست (۽) حڪمت وارو الله توڏي ۽ انهن ڏي جيڪي توکان اڳ هئا، وحي موڪلي ٿو. |
لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ وَهُوَ العَلِىُّ العَظيمُ (آيت : 4) |
جيڪي آسمانن ۾ ۽ جيڪي زمين ۾ آهي سو سندس آهي ۽ اهو ئي (سڀ کان) مٿاهون (۽) وڏو آهي. |
تَكادُ السَّمٰوٰتُ يَتَفَطَّرنَ مِن فَوقِهِنَّ وَالمَلٰئِكَةُ يُسَبِّحونَ بِحَمدِ رَبِّهِم وَيَستَغفِرونَ لِمَن فِى الأَرضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الغَفورُ الرَّحيمُ (آيت : 5) |
آسمان پنهنجي مٿان ڦاٽڻ تي آهن. ۽ ملائڪ پنهنجي پاليندڙ جي تعريف سان گڏ(سندس) پاڪائي بيان ڪن ٿا ۽ جيڪي زمين ۾ آهن تن لاءِ معافي گهرن ٿا. خبردار! بيشڪ الله ئي معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
وَالَّذينَ اتَّخَذوا مِن دونِهِ أَولِياءَ اللَّهُ حَفيظٌ عَلَيهِم وَما أَنتَ عَلَيهِم بِوَكيلٍ (آيت : 6) |
۽ جن الله کانسواءِ ٻيا مددگار ٺهرايا آهن تن تي الله نگاهه رکندڙ آهي ۽ تون انهن جو ذمي وار نه آهين |
وَكَذٰلِكَ أَوحَينا إِلَيكَ قُرءانًا عَرَبِيًّا لِتُنذِرَ أُمَّ القُرىٰ وَمَن حَولَها وَتُنذِرَ يَومَ الجَمعِ لا رَيبَ فيهِ فَريقٌ فِى الجَنَّةِ وَفَريقٌ فِى السَّعيرِ (آيت : 7) |
۽ اهڙي طرح اسان توڏي عربي زبان ۾ قرآن وحي ڪيو ته تون مڪي وارن ۽ ان جي آس پاس وارن کي ڊيڄارين ۽ گڏ ٿيڻ (قيامت) جي ڏينهن کان ڊيڄارين جنهن (جي اچڻ) ۾ ڪو شڪ نه آهي هڪ جماعت جنت ۾ ۽ ٻي جماعت باهه ۾ هوندي. |
وَلَو شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُم أُمَّةً وٰحِدَةً وَلٰكِن يُدخِلُ مَن يَشاءُ فى رَحمَتِهِ وَالظّٰلِمونَ ما لَهُم مِن وَلِىٍّ وَلا نَصيرٍ (آيت : 8) |
۽ جيڪڏهن الله گهري ها ته انهن کي هڪ جماعت ڪري ها پر جنهن کي گهري ٿو تنهن کي پنهنجي رحمت ۾ داخل ڪري ٿو.۽ ظالمن جو نه ڪو دوست ۽ نه ڪو مددگار آهي. |
أَمِ اتَّخَذوا مِن دونِهِ أَولِياءَ فَاللَّهُ هُوَ الوَلِىُّ وَهُوَ يُحىِ المَوتىٰ وَهُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 9) |
ڀلا انهن کانسواءِ ٻيا مددگار ٺهرايا آهن ڇا؟ پوءِ الله ئي مددگار آهي ۽ اهو مئلن کي جياري ٿو. ۽ اهو سڀ ڪنهن شئي تي قدرت رکندڙ آهي. |
وَمَا اختَلَفتُم فيهِ مِن شَيءٍ فَحُكمُهُ إِلَى اللَّهِ ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبّى عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَإِلَيهِ أُنيبُ (آيت : 10) |
۽ جنهن به ڳالهه ۾ اوهان اختلاف ڪيو آهي، ان جو فيصلو الله جي حوالي آهي. اهو الله منهنجو پاليندڙ آهي، مٿس مون ڀروسو ڪيو ۽ ان ڏي ئي رجوع ٿيان ٿو. |
فاطِرُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ جَعَلَ لَكُم مِن أَنفُسِكُم أَزوٰجًا وَمِنَ الأَنعٰمِ أَزوٰجًا يَذرَؤُكُم فيهِ لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ وَهُوَ السَّميعُ البَصيرُ (آيت : 11) |
(اهو ئي) آسمانن ۽ زمين جو پيدا ڪندڙ آهي. اوهان لاءِ اوهان مان جوڙا (زالون) ۽ جانورن مان به جوڙا پيدا ڪيا اٿس. اهڙيءَ طرح ڪرڻ سان اوهان کي پکيڙي ٿو. ان جهڙي ڪا شئي نه آهي. ۽ اهو ٻڌندڙ ڏسندڙ آهي. |
لَهُ مَقاليدُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يَبسُطُ الرِّزقَ لِمَن يَشاءُ وَيَقدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 12) |
آسمانن ۽ زمين جون ڪنجيون ان وٽ ئي آهن. جنهن لاءِ گهري ٿو تنهن جي روزي ڪشادي ڪري ٿو ۽ (جنهن لاءِ گهري ٿو تنهن جي) تنگ ڪري ٿو. بيشڪ اهو سڀ ڪنهن شئي کي ڄاڻندڙ آهي. |
شَرَعَ لَكُم مِنَ الدّينِ ما وَصّىٰ بِهِ نوحًا وَالَّذى أَوحَينا إِلَيكَ وَما وَصَّينا بِهِ إِبرٰهيمَ وَموسىٰ وَعيسىٰ أَن أَقيمُوا الدّينَ وَلا تَتَفَرَّقوا فيهِ كَبُرَ عَلَى المُشرِكينَ ما تَدعوهُم إِلَيهِ اللَّهُ يَجتَبى إِلَيهِ مَن يَشاءُ وَيَهدى إِلَيهِ مَن يُنيبُ (آيت : 13) |
اوهان لاءِ اهو دين مقرر ڪيو اٿس جنهن جو نوح کي حڪم ڪيائين ۽ جيڪو اسان توڏي وحي ڪيو ۽ جنهن جو اسان ابراهيم ۽ موسيٰ ۽ عيسيٰ کي حڪم ڪيو ته دين کي قائم ڪريو ۽ ان ۾ ڌار ڌار نه ٿيو. (اي پيغمبر! الله سان) شريڪ ٺهرائيندڙن کي اها (ڳالهه) ڏکي لڳي ٿي جنهن ڏي تون کين سڏين ٿو. الله جنهن کي گهري ٿو تنهن کي پاڻ ڏي ڇڪي ٿو ۽ جيڪو رجوع ٿئي ٿو تنهن کي پاڻ ڏي رستو ڏيکاري ٿو. |
وَما تَفَرَّقوا إِلّا مِن بَعدِ ما جاءَهُمُ العِلمُ بَغيًا بَينَهُم وَلَولا كَلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّكَ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِىَ بَينَهُم وَإِنَّ الَّذينَ أورِثُوا الكِتٰبَ مِن بَعدِهِم لَفى شَكٍّ مِنهُ مُريبٍ (آيت : 14) |
۽ (اُمتون) رڳو وٽن علم اچڻ کانپوءِ پاڻ ۾ ضد جي ڪري ڌار ڌار ٿيون. ۽ (اي پيغمبرﷺ !) جيڪڏهن تنهنجي پاليندڙ کان مقرر مُدت تائين (مهلت ڏيڻ جو) حڪم اڳي نه ٿئي ها ته سندن وچ ۾ (هاڻي ئي) فيصلو ٿي وڃي ها ۽ بيشڪ جن کي انهن (پيغمبرن) کانپوءِ ڪتاب جو وارث ڪيو ويو تن کي ان (دين) ۾ وڏو شڪ آهي. |
فَلِذٰلِكَ فَادعُ وَاستَقِم كَما أُمِرتَ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم وَقُل ءامَنتُ بِما أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتٰبٍ وَأُمِرتُ لِأَعدِلَ بَينَكُمُ اللَّهُ رَبُّنا وَرَبُّكُم لَنا أَعمٰلُنا وَلَكُم أَعمٰلُكُم لا حُجَّةَ بَينَنا وَبَينَكُمُ اللَّهُ يَجمَعُ بَينَنا وَإِلَيهِ المَصيرُ (آيت : 15) |
پوءِ (اي پيغمبر !) تون ان (دين) ڏي ئي سڏ ۽ (ان تي) قائم رهه جيئن توکي حڪم ڪيو ويوآهي ۽ انهن جي خواهشن جي تابعداري نه ڪر ۽ چؤ ته جيڪو به ڪتاب الله نازل ڪيو تنهن تي مون ايمان آندو. ۽ مون کي حڪم ڪيو ويو آهي ته اوهان جي وچ ۾ انصاف ڪريان. الله اسان جو پاليندڙ ۽ اوهان جو پاليندڙ آهي اسان جا ڪم اسان لاءِ آهن ۽ اوهان جا ڪم اوهان لاءِ آهن. اسان جي وچ ۾ ۽ اوهان جي وچ ۾ ڪو جهڳڙو نه آهي. الله اسان سڀني کي گڏ ڪندو. ۽ ان ڏي ئي موٽڻو آهي. |
وَالَّذينَ يُحاجّونَ فِى اللَّهِ مِن بَعدِ مَا استُجيبَ لَهُ حُجَّتُهُم داحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِم وَعَلَيهِم غَضَبٌ وَلَهُم عَذابٌ شَديدٌ (آيت : 16) |
۽ جيڪي الله (جي دين) ۾ جهڳڙو ڪن ٿا هن کانپوءِ جو ان کي قبول ڪيو ويو آهي تن جي حجت سندن پاليندڙ وٽ ڪوڙي آهي، ۽ مٿن غضب آهي ۽ انهن لاءِ سخت عذاب آهي. |
اللَّهُ الَّذى أَنزَلَ الكِتٰبَ بِالحَقِّ وَالميزانَ وَما يُدريكَ لَعَلَّ السّاعَةَ قَريبٌ (آيت : 17) |
الله ئي ته آهي جنهن سچو ڪتاب ۽ (انصاف جي) ترازي لاٿي. ۽ توکي ڪهڙي خبر ته متان اها گهڙي ويجهي هجي. |
يَستَعجِلُ بِهَا الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِها وَالَّذينَ ءامَنوا مُشفِقونَ مِنها وَيَعلَمونَ أَنَّهَا الحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذينَ يُمارونَ فِى السّاعَةِ لَفى ضَلٰلٍ بَعيدٍ (آيت : 18) |
جيڪي ان گهڙيءَ کي نه ٿا مڃين سي ان جي جلد اچڻ جي گهر ڪن ٿا. ۽ جيڪي مڃين ٿا سي ان کان ڊڄندڙ آهن، ۽ ڄاڻن ٿا ته اها حق آهي. خبردار! جيڪي ان گهڙيءَ (جي اچڻ) ۾ جهڳڙو ڪن ٿا سي وڏي گمراهيءَ ۾ آهن. |
اللَّهُ لَطيفٌ بِعِبادِهِ يَرزُقُ مَن يَشاءُ وَهُوَ القَوِىُّ العَزيزُ (آيت : 19) |
الله پنهنجن ٻانهن تي مهربان آهي جنهن کي گهري ٿو تنهن کي روزي ڏي ٿو. ۽ اهو ئي طاقت وارو (۽) زبردست آهي. |
مَن كانَ يُريدُ حَرثَ الءاخِرَةِ نَزِد لَهُ فى حَرثِهِ وَمَن كانَ يُريدُ حَرثَ الدُّنيا نُؤتِهِ مِنها وَما لَهُ فِى الءاخِرَةِ مِن نَصيبٍ (آيت : 20) |
جيڪو آخرت جي کيتي گهري ٿو تنهن لاءِسندس کيتيءَ ۾ واڌارو ڪريون ٿا ۽ جيڪو دنيا جي کيتي گهري ٿو تنهن کي ان مان ڪجهه ڏيون ٿا، ۽ ان لاءِ آخرت ۾ ڪو حصو نه آهي. |
أَم لَهُم شُرَكٰؤُا۟ شَرَعوا لَهُم مِنَ الدّينِ ما لَم يَأذَن بِهِ اللَّهُ وَلَولا كَلِمَةُ الفَصلِ لَقُضِىَ بَينَهُم وَإِنَّ الظّٰلِمينَ لَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 21) |
ڀلا انهن جا ڪي (الله سان ٺهرايل) شريڪ آهن ڇا جن انهن لاءِ اهو دين مقرر ڪيو آهي جنهن جو الله حڪم نه ڏنو آهي ۽ جيڪڏهن فيصلي ڪرڻ جو وعدو (مقرر ٿيل) نه هجي ها ته انهن جي وچ ۾ (هاڻي ئي) فيصلو ڪيو وڃي ها ۽ بيشڪ ظالمن لاءِ ئي دردناڪ عذاب آهي. |
تَرَى الظّٰلِمينَ مُشفِقينَ مِمّا كَسَبوا وَهُوَ واقِعٌ بِهِم وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فى رَوضاتِ الجَنّاتِ لَهُم ما يَشاءونَ عِندَ رَبِّهِم ذٰلِكَ هُوَ الفَضلُ الكَبيرُ (آيت : 22) |
(اي پيغمبر!) جيڪي ظالمن ڪمايو آهي تنهن (جي وبال) کان تون کين ڊڄندڙ ڏسندين ۽ اهو مٿن پوڻ وارو آهي. ۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا سي بهشتن جي باغن ۾ هوندا جيڪي گهرندا سو انهن لاءِ سندن پاليندڙ وٽ هوندو. اِهو ئي وڏو فضل آهي. |
ذٰلِكَ الَّذى يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ قُل لا أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِى القُربىٰ وَمَن يَقتَرِف حَسَنَةً نَزِد لَهُ فيها حُسنًا إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ شَكورٌ (آيت : 23) |
اهو (ثواب) اهو آهي جنهن جي الله پنهنجن انهن ٻانهن کي خوشخبري ٻڌائي ٿو جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا. (اي پيغمبر! کين) چو ته قرآن پهچائڻ جو اوهان کان ڪو اجورو نه ٿو گهران مٽيءَ مائٽيءَ جي محبت کانسواءِ ۽ جيڪو نيڪي ڪمائيندو تنهن لاءِ ان نيڪيءَ ۾ خوبي وڌائينداسون. بيشڪ الله معاف ڪندڙ قدردان آهي. |
أَم يَقولونَ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن يَشَإِ اللَّهُ يَختِم عَلىٰ قَلبِكَ وَيَمحُ اللَّهُ البٰطِلَ وَيُحِقُّ الحَقَّ بِكَلِمٰتِهِ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (آيت : 24) |
ڀلا اهي چون ٿا ڇا ته پيغمبر الله تي ڪوڙ ٺاهيو آهي؟ سو جيڪڏهن الله گهري ته تنهنجي دل تي مهر هڻي. ۽ الله ناحق کي مٽائي ٿو ۽ پنهنجن ڳالهين سان حق کي ثابت ڪري ٿو. بيشڪ اهو سينن جون ڳالهيون ڄاڻندڙ آهي. |
وَهُوَ الَّذى يَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ وَيَعفوا عَنِ السَّيِّـٔاتِ وَيَعلَمُ ما تَفعَلونَ (آيت : 25) |
۽ هو اهو آهي جو پنهنجن ٻانهن جي توبهه قبول ڪري ٿو ۽ بڇڙايون معاف ڪري ٿو. ۽ جيڪي ڪريو ٿا تنهن کي ڄاڻي ٿو. |
وَيَستَجيبُ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَيَزيدُهُم مِن فَضلِهِ وَالكٰفِرونَ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ (آيت : 26) |
۽جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن جي دعا قبول ڪري ٿو ۽ انهن کي پنهنجي فضل مان زياده ڏئي ٿو. ۽ ڪافرن لاءِ ئي سخت عذاب آهي. |
وَلَو بَسَطَ اللَّهُ الرِّزقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوا فِى الأَرضِ وَلٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبيرٌ بَصيرٌ (آيت : 27) |
۽ جيڪڏهن الله پنهنجن ٻانهن جي روزي ڪشادي ڪري ها ته زمين ۾ ضرور سرڪشي ڪن ها پر جيڪي گهري ٿو تنهن کي اندازي سان لاهي ٿو.بيشڪ الله پنهنجن ٻانهن جي پوري خبر رکندڙ ڏسندڙ آهي. |
وَهُوَ الَّذى يُنَزِّلُ الغَيثَ مِن بَعدِ ما قَنَطوا وَيَنشُرُ رَحمَتَهُ وَهُوَ الوَلِىُّ الحَميدُ (آيت : 28) |
۽ هو اُهو آهي جو ماڻهن جي نااُميد ٿيڻ کانپوءِ مينهن وسائي ٿو ۽ پنهنجي رحمت پکيڙي ٿو ۽ اهو ئي ڪم ٺاهڻ وارو ساراهيل آهي. |
وَمِن ءايٰتِهِ خَلقُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَثَّ فيهِما مِن دابَّةٍ وَهُوَ عَلىٰ جَمعِهِم إِذا يَشاءُ قَديرٌ (آيت : 29) |
۽ سندس (قدرت جي) نشانين مان آسمانن ۽ زمين جو ۽ جيڪي جانور انهن ٻنهين ۾ پکيڙيا اٿس تن جو پيدا ڪرڻ آهي ۽ اهو جڏهن گهرندو ته سندن گڏ ڪرڻ تي (به) قدرت رکندڙ آهي |
وَما أَصٰبَكُم مِن مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَت أَيديكُم وَيَعفوا عَن كَثيرٍ (آيت : 30) |
۽ جيڪا به مصيبت اوهان کي پهچي ٿي سو جيڪي اوهان جي هٿن ڪمايو آهي تنهن جي ڪري. ۽ گهڻا گناهه معاف ڪري ٿو. |
وَما أَنتُم بِمُعجِزينَ فِى الأَرضِ وَما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَلا نَصيرٍ (آيت : 31) |
۽ اوهين زمين ۾ (ڀڄي ان کي) عاجز ڪرڻ وارا نه آهيو. ۽ الله کانسواءِ اوهان جو نه ڪو ڪم ٺاهڻ وارو ۽ نه ڪو مددگار آهي. |
وَمِن ءايٰتِهِ الجَوارِ فِى البَحرِ كَالأَعلٰمِ (آيت : 32) |
۽ سندس (قدرت جي) نشانين مان سمنڊ ۾ جبلن جهڙيون ٻيڙيون آهن. |
إِن يَشَأ يُسكِنِ الرّيحَ فَيَظلَلنَ رَواكِدَ عَلىٰ ظَهرِهِ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِكُلِّ صَبّارٍ شَكورٍ (آيت : 33) |
جيڪڏهن گهري ته واءُ کي روڪي ڇڏي. پوءِ اهي (ٻيڙيون) درياءَ جي پٺيءَ تي بيهي رهن. بيشڪ ان ۾ سڀ ڪنهن صبر ڪندڙ شڪر ڪندڙ لاءِ نشانيون آهن. |
أَو يوبِقهُنَّ بِما كَسَبوا وَيَعفُ عَن كَثيرٍ (آيت : 34) |
يا (جيڪڏهن گهري ته) جيڪي ڪمايو اٿن تنهن جي ڪري انهن (ٻيڙين) کي برباد ڪري ۽ گهڻن کي معاف (به) ڪري. |
وَيَعلَمَ الَّذينَ يُجٰدِلونَ فى ءايٰتِنا ما لَهُم مِن مَحيصٍ (آيت : 35) |
۽ هن لاءِ (به برباد ڪري) ته جيڪي اسان جي آيتن بابت جهڳڙو ڪن ٿا سي ڄاڻن ته انهن لاءِ ڪا ڀڄڻ جي جاءِ نه آهي. |
فَما أوتيتُم مِن شَيءٍ فَمَتٰعُ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَما عِندَ اللَّهِ خَيرٌ وَأَبقىٰ لِلَّذينَ ءامَنوا وَعَلىٰ رَبِّهِم يَتَوَكَّلونَ (آيت : 36) |
پوءِ (اي انسانو !) جو ڪجهه به اوهان کي ڏنو ويو آهي سو دنيا جي حياتيءَ جو سامان آهي. ۽ جيڪي الله وٽ آهي سو گهڻو چڱو ۽ گهڻو بقا وارو آهي. انهن لاءِ جن ايمان آندو ۽ پنهنجي پاليندڙ تي ڀروسو ڪن ٿا. |
وَالَّذينَ يَجتَنِبونَ كَبٰئِرَ الإِثمِ وَالفَوٰحِشَ وَإِذا ما غَضِبوا هُم يَغفِرونَ (آيت : 37) |
۽ (انهن لاءِ) جيڪي وڏن گناهن ۽ بي حيائيءَ جي ڪمن کان بچن ٿا ۽ جڏهن ڪاوڙجن ٿا ته معاف ڪن ٿا. |
وَالَّذينَ استَجابوا لِرَبِّهِم وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ وَأَمرُهُم شورىٰ بَينَهُم وَمِمّا رَزَقنٰهُم يُنفِقونَ (آيت : 38) |
۽ (انهن لاءِ) جن پنهنجي پاليندڙ جو حڪم قبول ڪيو ۽ نماز قائم ڪئي ۽ سندن ڪم پاڻ ۾ صلاح مشوري سان آهي ۽ جيڪي اسان انهن کي (رزق) ڏنو آهي تنهن مان خرچ ڪن ٿا. |
وَالَّذينَ إِذا أَصابَهُمُ البَغىُ هُم يَنتَصِرونَ (آيت : 39) |
۽ (انهن لاءِ) جن جي مٿان جڏهن سرڪشي ٿئي ٿي ته بدلو وٺن ٿا. ۽ برائيءَ جو بدلو ان جهڙي برائي آهي. |
وَجَزٰؤُا۟ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثلُها فَمَن عَفا وَأَصلَحَ فَأَجرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظّٰلِمينَ (آيت : 40) |
پوءِ جنهن معاف ڪيو ۽ (معاملو) سڌاريو تنهن جو اجر الله تي آهي. بيشڪ الله ظالمن کي پسند نه ٿو ڪري. |
وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعدَ ظُلمِهِ فَأُولٰئِكَ ما عَلَيهِم مِن سَبيلٍ (آيت : 41) |
۽ جن پاڻ تي ظلم ٿيڻ کان پوءِ بدلو ورتو تن تي ڪو الزام نه آهي. |
إِنَّمَا السَّبيلُ عَلَى الَّذينَ يَظلِمونَ النّاسَ وَيَبغونَ فِى الأَرضِ بِغَيرِ الحَقِّ أُولٰئِكَ لَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 42) |
الزام رڳو انهن تي آهي جيڪي ماڻهن تي ظلم ڪن ٿا ۽ زمين ۾ ناحق فساد وجهن ٿا انهن لاءِ دردناڪ عذاب آهي. |
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذٰلِكَ لَمِن عَزمِ الأُمورِ (آيت : 43) |
۽ جيڪو صبر ڪري ۽ معاف ڪري ته بيشڪ اهو (ڪم) همت جي ڪمن مان آهي. |
وَمَن يُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن وَلِىٍّ مِن بَعدِهِ وَتَرَى الظّٰلِمينَ لَمّا رَأَوُا العَذابَ يَقولونَ هَل إِلىٰ مَرَدٍّ مِن سَبيلٍ (آيت : 44) |
۽ جنهن کي الله گمراهه ڪري تنهن جو اُن کان پوءِ ڪو به مددگار نه آهي. ۽ (اي پيغمبر !) تون ظالمن کي ڏسندين جڏهن اهي عذاب ڏسندا ته چوندا ته ڇا (هاڻي دنيا ڏي) موٽڻ جو ڪو رستو آهي؟ |
وَتَرىٰهُم يُعرَضونَ عَلَيها خٰشِعينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرونَ مِن طَرفٍ خَفِىٍّ وَقالَ الَّذينَ ءامَنوا إِنَّ الخٰسِرينَ الَّذينَ خَسِروا أَنفُسَهُم وَأَهليهِم يَومَ القِيٰمَةِ أَلا إِنَّ الظّٰلِمينَ فى عَذابٍ مُقيمٍ (آيت : 45) |
۽ تون کين ڏسندين ته باهه جي سامهون ڪيو ويندن (تڏهن) خواريءَ کان اکيون هيٺ ڪندڙ هوندا، ٽيڏي اک ڪري پيا ڏسندا. ۽ ايمان وارا چوندا ته بيشڪ نقصان وارا اُهي آهن جن پاڻ کي ۽ پنهنجن گهر وارن کي قيامت جي ڏينهن نقصان لاتو. خبردار! بيشڪ ظالم رهندڙ عذاب ۾ هوندا. |
وَما كانَ لَهُم مِن أَولِياءَ يَنصُرونَهُم مِن دونِ اللَّهِ وَمَن يُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن سَبيلٍ (آيت : 46) |
۽ الله کا نسواءِ انهن جا ڪي به مددگار نه هوندا جي انهن جي مدد ڪن. ۽ جنهن کي الله گمراهه ڪري تنهن لاءِ ڪو رستو نه آهي. |
استَجيبوا لِرَبِّكُم مِن قَبلِ أَن يَأتِىَ يَومٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ما لَكُم مِن مَلجَإٍ يَومَئِذٍ وَما لَكُم مِن نَكيرٍ (آيت : 47) |
(اي انسانو !) پنهنجي پاليندڙ جو حڪم ان ڏينهن جي اچڻ کان اڳ قبول ڪريو جنهن کي الله جي طرفان رد ٿيڻو نه آهي. ان ڏينهن اوهان لاءِ ڪا پناهه جي جاءِ نه هوندي ۽ |
فَإِن أَعرَضوا فَما أَرسَلنٰكَ عَلَيهِم حَفيظًا إِن عَلَيكَ إِلَّا البَلٰغُ وَإِنّا إِذا أَذَقنَا الإِنسٰنَ مِنّا رَحمَةً فَرِحَ بِها وَإِن تُصِبهُم سَيِّئَةٌ بِما قَدَّمَت أَيديهِم فَإِنَّ الإِنسٰنَ كَفورٌ (آيت : 48) |
نه اوهين انڪار ڪري سگهندو. پوءِ (اي پيغمبر !) جيڪڏهن اهي (سمجهائڻ کان پوءِ به) منهن موڙين ته اسان توکي مٿن نگهبان ڪري نه موڪليو آهي. توتي رڳو پيغام پهچائڻ آهي. ۽ بيشڪ اسين جڏهن انسان کي پنهنجي طرفان مهرباني (جي لذت) چکايون ٿا ته ان سان خوش ٿئي ٿو ۽جيڪڏهن کين ڪا برائي پهچي ٿي انهن (ڪرتوتن) جي ڪري جن کي سندن هٿن اڳي موڪليو آهي، ته پوءِ انسان وڏو ناشڪر ٿئي ٿو. |
لِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يَخلُقُ ما يَشاءُ يَهَبُ لِمَن يَشاءُ إِنٰثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشاءُ الذُّكورَ (آيت : 49) |
آسمانن ۽ زمين جي حڪومت الله جي آهي جيڪي گهري ٿو سو پيدا ڪري ٿو. جنهن کي وڻيس تنهن کي ڌيئرون بخشي ٿو، ۽ جنهن کي وڻيس تنهن کي پٽ بخشي ٿو، |
أَو يُزَوِّجُهُم ذُكرانًا وَإِنٰثًا وَيَجعَلُ مَن يَشاءُ عَقيمًا إِنَّهُ عَليمٌ قَديرٌ (آيت : 50) |
يا پٽ ۽ ڌيئرون گڏ ڏئي ٿو، ۽ جنهن کي وڻيس تنهن کي سنڍ ڪري ٿو. بيشڪ اهو (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ قدرت وارو آهي. |
وَما كانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلّا وَحيًا أَو مِن وَرائِ حِجابٍ أَو يُرسِلَ رَسولًا فَيوحِىَ بِإِذنِهِ ما يَشاءُ إِنَّهُ عَلِىٌّ حَكيمٌ (آيت : 51) |
۽ ڪنهن به ماڻهوءَ لاءِ هي ڳالهه ٿيڻي نه آهي ته الله ان سان ڳالهائي سواءِ هن جي ته اشاري سان يا پردي جي پٺيان (ڳالهائي) يا ڪنهن قاصد کي موڪلي پوءِ اهو الله جي حڪم سان جيڪي الله گهري سو ان ڏي وحي ڪري، بيشڪ اهو (سڀ کان) مٿاهون (۽) حڪمت وارو آهي |
وَكَذٰلِكَ أَوحَينا إِلَيكَ روحًا مِن أَمرِنا ما كُنتَ تَدرى مَا الكِتٰبُ وَلَا الإيمٰنُ وَلٰكِن جَعَلنٰهُ نورًا نَهدى بِهِ مَن نَشاءُ مِن عِبادِنا وَإِنَّكَ لَتَهدى إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 52) |
۽ (اي پيغمبر !) اهڙيءَ طرح اسان توڏي روح (قرآن) پنهنجي ڪلام مان موڪليو. تون نه ڄاڻندو هئين ته ڪتاب ڇا آهي ۽ نڪي (ڄاڻندو هئين ته) ايمان (ڇا آهي) پر اسان قرآن کي هڪ روشني ڪيو آهي جنهن سان پنهنجن ٻانهن مان جنهن کي گهرون ٿا تنهن کي رستو ڏيکاريون ٿا. ۽ بيشڪ (اي پيغمبر !) تون (ماڻهن کي) سڌو رستو ڏيکارين ٿو. |
صِرٰطِ اللَّهِ الَّذى لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ أَلا إِلَى اللَّهِ تَصيرُ الأُمورُ (آيت : 53) |
ان الله جو رستو جو جيڪي آسمانن ۾ ۽ جيڪي زمين ۾ آهي سو سندس آهي. خبردار! الله ڏي ئي (سڀ) ڪم موٽن ٿا. |