حم (آيت : 1) |
حا- ميم . |
تَنزيلٌ مِنَ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ (آيت : 2) |
نازل ڪرڻ آهي گهڻي مهربان، نهايت ٻاجهاري وٽان . |
كِتٰبٌ فُصِّلَت ءايٰتُهُ قُرءانًا عَرَبِيًّا لِقَومٍ يَعلَمونَ (آيت : 3) |
ڪتاب جو تفصيل سان بيان ڪيون ويون ان جون آيتون قرآن عربي ان قوم جي لاءِ جيڪي ڄاڻن ٿا . |
بَشيرًا وَنَذيرًا فَأَعرَضَ أَكثَرُهُم فَهُم لا يَسمَعونَ (آيت : 4) |
بشارت ڏيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ پوءِ منهن موڙيو گهڻن انهن مان پوءِ اهي نٿا ٻڌن . |
وَقالوا قُلوبُنا فى أَكِنَّةٍ مِمّا تَدعونا إِلَيهِ وَفى ءاذانِنا وَقرٌ وَمِن بَينِنا وَبَينِكَ حِجابٌ فَاعمَل إِنَّنا عٰمِلونَ (آيت : 5) |
۽ چيائون ته اسان جون دليون پردن ۾ آهن ان کان جو سڏين ٿو اسان کي ان ڏانهن ۽ اسان جي ڪنن ۾ گهٻرائي آهي ۽ اسان جي ۽ تنهنجي وچ ۾ پردو آهي پوءِ تون (پنهنجو) عمل ڪر بيشڪ اسين به عمل ڪندڙ آهيون . |
قُل إِنَّما أَنا۠ بَشَرٌ مِثلُكُم يوحىٰ إِلَىَّ أَنَّما إِلٰهُكُم إِلٰهٌ وٰحِدٌ فَاستَقيموا إِلَيهِ وَاستَغفِروهُ وَوَيلٌ لِلمُشرِكينَ (آيت : 6) |
فرماءِ ته مان ته رڳو بشر آهيان اوهان جي مثل (ظاهر ۾) وحي ڪيو ٿو وڃي مون ڏانهن بيشڪ معبود اوهان جو معبود هڪ آهي پوءِ پورو توجہ ڏيو ان ڏانهن ۽ مغفرت طلب ڪيو ان کان ۽ ويل آهي مشرڪن جي لاءِ . |
الَّذينَ لا يُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَهُم بِالءاخِرَةِ هُم كٰفِرونَ (آيت : 7) |
جيڪي نٿا ڏين زڪواة ۽ اهي ئي آخرت جو انڪار ڪندڙ آهن . |
إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم أَجرٌ غَيرُ مَمنونٍ (آيت : 8) |
بيشڪ جن ايمان آندو ۽ ڪيائون صالح عمل انهن جي لاءِ ثواب اڻ کٽ آهي . |
قُل أَئِنَّكُم لَتَكفُرونَ بِالَّذى خَلَقَ الأَرضَ فى يَومَينِ وَتَجعَلونَ لَهُ أَندادًا ذٰلِكَ رَبُّ العٰلَمينَ (آيت : 9) |
فرماءِ ته ڇا بلاشڪ اوهان البته ڪفر ڪيو ٿا ان جو جنهن پيدا ڪئي زمين ٻن ڏينهن ۾ ۽ ڪيو ٿا ان جي لاءِ شريڪ اهو جهانن جو رب آهي . |
وَجَعَلَ فيها رَوٰسِىَ مِن فَوقِها وَبٰرَكَ فيها وَقَدَّرَ فيها أَقوٰتَها فى أَربَعَةِ أَيّامٍ سَواءً لِلسّائِلينَ (آيت : 10) |
۽ ڪيائين ان ۾ جبل ان جي مٿان ۽ برڪت وڌائين ان ۾ ۽ مقرر ڪيائين ان ۾ قوت انهن جا چئن ڏينهن ۾ برابر ٿي پڇندڙن جي لاءِ . |
ثُمَّ استَوىٰ إِلَى السَّماءِ وَهِىَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَلِلأَرضِ ائتِيا طَوعًا أَو كَرهًا قالَتا أَتَينا طائِعينَ (آيت : 11) |
ان کان پوءِ توجہ فرمايائين آسمان ڏانهن ۽ اهو دونهون هو پوءِ فرمايائين ان کي ۽ زمين کي ته اچو خوشيءَ سان يا نا خوشيءَ سان چيائون ته آياسون خوشيءَ سان . |
فَقَضىٰهُنَّ سَبعَ سَمٰواتٍ فى يَومَينِ وَأَوحىٰ فى كُلِّ سَماءٍ أَمرَها وَزَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِمَصٰبيحَ وَحِفظًا ذٰلِكَ تَقديرُ العَزيزِ العَليمِ (آيت : 12) |
پوءِ بنايائين انهن کي ست آسمان ٻن ڏينهن ۾ ۽ حڪم موڪليائين هر آسمان ۾ ان جي ڪم جو ۽ سينگاريوسون آسمان دنيا واري کي ڏيئن سان ۽ حفاظت لاءِ اها تقدير غالب ڄاڻندڙ جي آهي . |
فَإِن أَعرَضوا فَقُل أَنذَرتُكُم صٰعِقَةً مِثلَ صٰعِقَةِ عادٍ وَثَمودَ (آيت : 13) |
پوءِ جيڪڏهن منهن موڙين ته پوءِ فرماءِ ته ڊيڄاريو مون اوهان کي عذاب کان مثال عذاب عاد ۽ ثمود جي . |
إِذ جاءَتهُمُ الرُّسُلُ مِن بَينِ أَيديهِم وَمِن خَلفِهِم أَلّا تَعبُدوا إِلَّا اللَّهَ قالوا لَو شاءَ رَبُّنا لَأَنزَلَ مَلٰئِكَةً فَإِنّا بِما أُرسِلتُم بِهِ كٰفِرونَ (آيت : 14) |
جڏهن آيا انهن وٽ رسول اڳيان انهن جي ۽ پويان انهن جي هن لاءِ ته نه عبادت ڪيو مگر الله جي چيائون ته جيڪڏهن گهري ها اسان جو رب ته البته لاهي ها ملائڪ پوءِ بيشڪ اسين ان جو جنهن سان اوهان موڪليا ويا آهيو ڪفر ڪندڙ آهيون . |
فَأَمّا عادٌ فَاستَكبَروا فِى الأَرضِ بِغَيرِ الحَقِّ وَقالوا مَن أَشَدُّ مِنّا قُوَّةً أَوَلَم يَرَوا أَنَّ اللَّهَ الَّذى خَلَقَهُم هُوَ أَشَدُّ مِنهُم قُوَّةً وَكانوا بِـٔايٰتِنا يَجحَدونَ (آيت : 15) |
پوءِ پر عاد (وارن) پوءِ تڪبر ڪيائون زمين ۾ ناحق ۽ چيائون ڪير وڌيڪ ڏاڍو آهي اسان کان قوت ۾ ڇا نه ڏٺائون ته بيشڪ الله جنهن پيدا ڪيو انهن کي اهو وڌيڪ ڏاڍو آهي انهن کان قوت ۾ ۽ اسان جي آيتن جو انڪار ڪندا هئا . |
فَأَرسَلنا عَلَيهِم ريحًا صَرصَرًا فى أَيّامٍ نَحِساتٍ لِنُذيقَهُم عَذابَ الخِزىِ فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَلَعَذابُ الءاخِرَةِ أَخزىٰ وَهُم لا يُنصَرونَ (آيت : 16) |
پوءِ موڪليوسون انهن تي واءُ سخت نحس ڏينهن ۾ تانته چکايون انهن کي خواريءَ وارو عذاب دنيا واري حياتيءَ ۾ ۽ البته آخرت جو عذاب وڌيڪ خوار ڪندڙ آهي ۽ اهي نه مدد ڪيا ويندا . |
وَأَمّا ثَمودُ فَهَدَينٰهُم فَاستَحَبُّوا العَمىٰ عَلَى الهُدىٰ فَأَخَذَتهُم صٰعِقَةُ العَذابِ الهونِ بِما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 17) |
۽ پر ثمود (وارن کي) پوءِ هدايت ڪئي سون انهن کي پوءِ پسند ڪيائون انڌائپ کي هدايت تي پوءِ پڪڙيو انهن کي ڪڙڪي عذاب، خوار ڪندڙ جي ان سببان جو ڪيائون ٿي . |
وَنَجَّينَا الَّذينَ ءامَنوا وَكانوا يَتَّقونَ (آيت : 18) |
۽ ڇڏايوسون انهن کي جن ايمان آندو ۽ ڊڄندا هئا . |
وَيَومَ يُحشَرُ أَعداءُ اللَّهِ إِلَى النّارِ فَهُم يوزَعونَ (آيت : 19) |
۽ جنهن ڏينهن اٿاريا ويندا الله جا دشمن باھ ڏانهن پوءِ اهي (هڪ ٻئي لاءِ) ترسايا ويندا . |
حَتّىٰ إِذا ما جاءوها شَهِدَ عَلَيهِم سَمعُهُم وَأَبصٰرُهُم وَجُلودُهُم بِما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 20) |
تانجو جڏهن ايندا ان وٽ ته شاهدي ڏيندا انهن تي ڪن انهن جا ۽ اکيون انهن جون ۽ کلون انهن جون جيڪي ڪندا هئا . |
وَقالوا لِجُلودِهِم لِمَ شَهِدتُم عَلَينا قالوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذى أَنطَقَ كُلَّ شَيءٍ وَهُوَ خَلَقَكُم أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيهِ تُرجَعونَ (آيت : 21) |
۽ چوندا پنهنجين کلن کي ته ڇو شاهدي ڏني اوهان اسان تي ته چونديون ڳالهرايو اسان کان الله جنهن ڳالهرايو هر شيءِ کي ۽ انهيءَ پيدا ڪيو اوهان کي پهرئين ڀيري ۽ ان ڏانهن ئي موٽايا ويندؤ . |
وَما كُنتُم تَستَتِرونَ أَن يَشهَدَ عَلَيكُم سَمعُكُم وَلا أَبصٰرُكُم وَلا جُلودُكُم وَلٰكِن ظَنَنتُم أَنَّ اللَّهَ لا يَعلَمُ كَثيرًا مِمّا تَعمَلونَ (آيت : 22) |
۽ نه ٿي پردو ڪيو اوهان هن کان ته شاهدي ڏيندا اوهان تي ڪن اوهان جا ۽ نه اکيون اوهان جون ۽ نه کلون اوهان جون ۽ پر گمان ڪيو اوهان ته بيشڪ الله نٿو ڄاڻي گهڻو ان مان جيڪي ڪيو پيا . |
وَذٰلِكُم ظَنُّكُمُ الَّذى ظَنَنتُم بِرَبِّكُم أَردىٰكُم فَأَصبَحتُم مِنَ الخٰسِرينَ (آيت : 23) |
۽ اهو اوهان جو (اهو) گمان آهي جيڪو گمان ڪيو اوهان پنهنجي رب ۾ هلاڪ ڪيائين اوهان کي پوءِ ٿي پيئو نقصان وارن مان . |
فَإِن يَصبِروا فَالنّارُ مَثوًى لَهُم وَإِن يَستَعتِبوا فَما هُم مِنَ المُعتَبينَ (آيت : 24) |
پوءِ جيڪڏهن صبر ڪندا پوءِ باھ جاءِ آهي انهن جي لاءِ ۽ جيڪڏهن معافي طلب ڪندا پوءِ ناهن اهي معافي ڏنلن مان . |
وَقَيَّضنا لَهُم قُرَناءَ فَزَيَّنوا لَهُم ما بَينَ أَيديهِم وَما خَلفَهُم وَحَقَّ عَلَيهِمُ القَولُ فى أُمَمٍ قَد خَلَت مِن قَبلِهِم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ إِنَّهُم كانوا خٰسِرينَ (آيت : 25) |
۽ مقرر ڪيا اسان انهن جي لاءِ ساٿي پوءِ سينگاريائون انهن جي لاءِ جيڪو انهن جي اڳيان آهي ۽ جيڪو سندن پويان آهي ۽ ثابت ٿيو انهن تي فرمان (عذاب) ٽولين ۾ جيڪي گذريون انهن کان اڳي جنن مان ۽ انسانن مان بلاشڪ اهي هئا نقصان وارا . |
وَقالَ الَّذينَ كَفَروا لا تَسمَعوا لِهٰذَا القُرءانِ وَالغَوا فيهِ لَعَلَّكُم تَغلِبونَ (آيت : 26) |
۽ چيو انهن جن ڪفر ڪيو ته نه ٻڌو هي قرآن ۽ لُڙُ ڪيو ان ۾ شايد اوهان غالب ٿيو . |
فَلَنُذيقَنَّ الَّذينَ كَفَروا عَذابًا شَديدًا وَلَنَجزِيَنَّهُم أَسوَأَ الَّذى كانوا يَعمَلونَ (آيت : 27) |
پوءِ البته ضرور چکائينداسون ڪافرن کي عذاب سخت ۽ البته ضرور بدلو ڏينداسون انهن کي برو ان جو جيڪي ڪندا هئا . |
ذٰلِكَ جَزاءُ أَعداءِ اللَّهِ النّارُ لَهُم فيها دارُ الخُلدِ جَزاءً بِما كانوا بِـٔايٰتِنا يَجحَدونَ (آيت : 28) |
اهو بدلو آهي الله جي دشمنن جو باھ انهن جي لاءِ ان ۾ هميشہ رهڻ جي جاءِ آهي بدلو ٿي ان جو جيڪو اسان جي آيتن جو انڪار ڪندا هئا . |
وَقالَ الَّذينَ كَفَروا رَبَّنا أَرِنَا الَّذَينِ أَضَلّانا مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ نَجعَلهُما تَحتَ أَقدامِنا لِيَكونا مِنَ الأَسفَلينَ (آيت : 29) |
۽ چوندا ڪافر ته اي اسان جا پالڻهار! ڏيکار اسان کي اهي جن اسان کي گمراھ ڪيو هو جنن ۽ انسانن مان ته ڪيون اسين انهن کي هيٺان پيرن پنهنجي تانته هجن هيٺين مان . |
إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقٰموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلٰئِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتى كُنتُم توعَدونَ (آيت : 30) |
بيشڪ اهي ٻانها جن چيو ته اسان جو رب الله آهي ان کان پوءِ استقامت ڪيائون لهندا انهن تي ملائڪ ته نه ڊڄو ۽ نه غمگين ٿيو ۽ خوش ٿيو بهشت سان جنهن جو وعدو ڏنا ٿي ويئو . |
نَحنُ أَولِياؤُكُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَفِى الءاخِرَةِ وَلَكُم فيها ما تَشتَهى أَنفُسُكُم وَلَكُم فيها ما تَدَّعونَ (آيت : 31) |
اسين دوست اوهان جا هئاسون حياتيءَ دنيا جيءَ ۾ ۽ آخرت ۾ (به آهيون) ۽ اوهان جي لاءِ آهي ان ۾ جيڪي ڪجھ خواهش ڪن ٿا سر اوهان جا ۽ اوهان جي لاءِ ئي ان ۾ آهي جيڪي گهرندؤ . |
نُزُلًا مِن غَفورٍ رَحيمٍ (آيت : 32) |
مهماني ٿي بخشڻهار مهربان وٽان . |
وَمَن أَحسَنُ قَولًا مِمَّن دَعا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صٰلِحًا وَقالَ إِنَّنى مِنَ المُسلِمينَ (آيت : 33) |
۽ ڪير وڌيڪ سهڻو آهي ڳالهائڻ ۾ ان کان جنهن سڏيو الله ڏانهن ۽ ڪيائين صالح عمل ۽ چيائين ته بيشڪ مان مسلمانن مان آهيان . |
وَلا تَستَوِى الحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادفَع بِالَّتى هِىَ أَحسَنُ فَإِذَا الَّذى بَينَكَ وَبَينَهُ عَدٰوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِىٌّ حَميمٌ (آيت : 34) |
۽ نٿي برابر ٿئي نيڪي ۽ نه برائي دفع ڪر ان سان جو اها گهڻو ڀلي آهي پوءِ ان وقت اهو (شخص) جو تنهنجي ۽ ان جي وچ ۾ دشمني آهي ڄڻ ته اهو دوست گهاٽو آهي . |
وَما يُلَقّىٰها إِلَّا الَّذينَ صَبَروا وَما يُلَقّىٰها إِلّا ذو حَظٍّ عَظيمٍ (آيت : 35) |
۽ نه نصيب ڪيا ويندا اها (ڳالھ) مگر جن صبر ڪيو ۽ نه نصيب ڪيو ويندو اها (ڳالھ) مگر وڏي ڀاڱي وارو . |
وَإِمّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيطٰنِ نَزغٌ فَاستَعِذ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 36) |
۽ جيڪڏهن پهچي توکي شيطان کان ڪو جهٽڪو ته پوءِ پناھ وٺ الله سان بيشڪ اهو ئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي . |
وَمِن ءايٰتِهِ الَّيلُ وَالنَّهارُ وَالشَّمسُ وَالقَمَرُ لا تَسجُدوا لِلشَّمسِ وَلا لِلقَمَرِ وَاسجُدوا لِلَّهِ الَّذى خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُم إِيّاهُ تَعبُدونَ (آيت : 37) |
۽ ان جي نشانين مان رات ۽ ڏينهن ۽ سج ۽ چنڊ آهن نه سجدو ڪيو سج کي ۽ نه چنڊ کي ۽ سجدو ڪيو الله جو جنهن پيدا ڪيو انهن کي جيڪڏهن آهيو خاص ان جي عبادت ڪيو ٿا . |
فَإِنِ استَكبَروا فَالَّذينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحونَ لَهُ بِالَّيلِ وَالنَّهارِ وَهُم لا يَسـَٔمونَ (آيت : 38) |
پوءِ جيڪڏهن تڪبر ڪن پوءِ جيڪي تنهنجي رب وٽ آهن تسبيح پڙهن ٿا ان جي رات جو ۽ ڏينهن جو ۽ اهي نه ٿڪبا آهن .لسجدة |
وَمِن ءايٰتِهِ أَنَّكَ تَرَى الأَرضَ خٰشِعَةً فَإِذا أَنزَلنا عَلَيهَا الماءَ اهتَزَّت وَرَبَت إِنَّ الَّذى أَحياها لَمُحىِ المَوتىٰ إِنَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 39) |
۽ ان جي نشانين مان آهي ته بيشڪ تون ڏسندين زمين کي وساڻل پوءِ جڏهن لاٿوسين ان تي پاڻي ته تازي ٿي ۽ وڌي بيشڪ اهو (الله) جنهن آباد ڪيو ان کي البته جيئرو ڪندڙ آهي مئلن جو بيشڪ اهو هر شيءِ تي قادر آهي . |
إِنَّ الَّذينَ يُلحِدونَ فى ءايٰتِنا لا يَخفَونَ عَلَينا أَفَمَن يُلقىٰ فِى النّارِ خَيرٌ أَم مَن يَأتى ءامِنًا يَومَ القِيٰمَةِ اعمَلوا ما شِئتُم إِنَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصيرٌ (آيت : 40) |
بلاشڪ اهي شخص جيڪي ڏنگائي ڪن ٿا اسان جي آيتن ۾ نٿا ڳجها رهن اسان کان ڇا پوءِ جيڪو اڇلايو ويندو باھ ۾ ڀلو آهي يا جيڪو ايندو امن وارو ٿي قيامت جي ڏينهن ڪيو جيڪي گهرو بلاشڪ اهو جيڪي ڪيو ٿا ڏسندڙ آهي . |
إِنَّ الَّذينَ كَفَروا بِالذِّكرِ لَمّا جاءَهُم وَإِنَّهُ لَكِتٰبٌ عَزيزٌ (آيت : 41) |
بيشڪ جن انڪار ڪيو قرآن جو جڏهن آيو انهن وٽ ۽ بلاشڪ اهو البته ڪتاب عزت وارو آهي . |
لا يَأتيهِ البٰطِلُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَلا مِن خَلفِهِ تَنزيلٌ مِن حَكيمٍ حَميدٍ (آيت : 42) |
نٿو اچي باطل ان جي اڳيان ۽ نه ان جي پويان نازل ڪرڻ آهي حڪمت واري ساراهيل جي طرفان . |
ما يُقالُ لَكَ إِلّا ما قَد قيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذو مَغفِرَةٍ وَذو عِقابٍ أَليمٍ (آيت : 43) |
نٿو چيو وڃي تولاءِ مگر جيڪو تحقيق چيو ويو رسولن جي لاءِ اڳي توکان بلاشڪ تنهنجو رب البته بخشش وارو آهي ۽ دردناڪ عذاب ڏيڻ وارو آهي . |
وَلَو جَعَلنٰهُ قُرءانًا أَعجَمِيًّا لَقالوا لَولا فُصِّلَت ءايٰتُهُ ءَأَعجَمِىٌّ وَعَرَبِىٌّ قُل هُوَ لِلَّذينَ ءامَنوا هُدًى وَشِفاءٌ وَالَّذينَ لا يُؤمِنونَ فى ءاذانِهِم وَقرٌ وَهُوَ عَلَيهِم عَمًى أُولٰئِكَ يُنادَونَ مِن مَكانٍ بَعيدٍ (آيت : 44) |
۽ جيڪڏهن ڪيون ها اسان ان کي قرآن عجمي ٻوليءَ ۾ ته البته چون ها ته ڇو نه کولي بيان ڪيون ويون آيتون ڇا (ڪتاب) عجمي ۽ (نبي) عربي؟ فرماءِ ته اهو انهن جي لاءِ جن ايمان آندو هدايت ۽ شفا آهي ۽ جيڪي ايمان نٿا آڻين ڪنن انهن جي ۾ ٻوڙائپ آهي ۽ اهو انهن تي انڌائي آهي اهي سڏيا وڃن ٿا پرانهين هنڌ کان . |
وَلَقَد ءاتَينا موسَى الكِتٰبَ فَاختُلِفَ فيهِ وَلَولا كَلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّكَ لَقُضِىَ بَينَهُم وَإِنَّهُم لَفى شَكٍّ مِنهُ مُريبٍ (آيت : 45) |
۽ البته تحقيق ڏنو اسان موسى کي ڪتاب پوءِ اختلاف ڪيو ويو ان ۾ ۽ جيڪڏهن نه هجي ها حڪم جيڪو اڳي ٿيو تنهنجي رب جي طرفان ته البته فيصلو ڪيو وڃي ها انهن ۾ ۽ بلاشڪ اهي البته شڪ ۾ آهن ان کان ڌوڪي ۾ وجهندڙ . |
مَن عَمِلَ صٰلِحًا فَلِنَفسِهِ وَمَن أَساءَ فَعَلَيها وَما رَبُّكَ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (آيت : 46) |
جنهن ڪيا ڀلا ڪم پوءِ پنهنجي لاءِ ۽ جنهن برائي ڪئي پوءِ ان جي مٿان آهي ۽ ناهي رب تنهنجو ظلم ڪندڙ ٻانهن تي . |
إِلَيهِ يُرَدُّ عِلمُ السّاعَةِ وَما تَخرُجُ مِن ثَمَرٰتٍ مِن أَكمامِها وَما تَحمِلُ مِن أُنثىٰ وَلا تَضَعُ إِلّا بِعِلمِهِ وَيَومَ يُناديهِم أَينَ شُرَكاءى قالوا ءاذَنّٰكَ ما مِنّا مِن شَهيدٍ (آيت : 47) |
ان ڏانهن ئي موٽايو وڃي ٿو قيامت جو علم ۽ نٿا نڪرن ڪي ميوا پنهنجين ڳڀين مان ۽ نٿي حمل واري ٿئي ڪا مادي ۽ نٿي ڄڻي مگر ان جي علم ۾ آهي ۽ جنهن ڏينهن سڏيندو انهن کي ته ڪٿي آهن منهنجا شريڪ (بنايل) چوندا ته عرض ڪيو اسان توکي ته ناهي اسان مان ڪو شاهد . |
وَضَلَّ عَنهُم ما كانوا يَدعونَ مِن قَبلُ وَظَنّوا ما لَهُم مِن مَحيصٍ (آيت : 48) |
۽ گم ٿيندا انهن کان اهي جن جي عبادت ڪندا هئا اڳ ۾ ۽ ڀائيندا ته ناهي انهن لاءِ ڪا ڇوٽڪاري جي جاءِ . |
لا يَسـَٔمُ الإِنسٰنُ مِن دُعاءِ الخَيرِ وَإِن مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَـٔوسٌ قَنوطٌ (آيت : 49) |
نٿو ٿڪجي انسان خير جي دعا کان ۽ جيڪڏهن پهچي ٿي ان کي تڪليف پوءِ آسرو لاهيندڙ نا اميد ٿيندڙ آهي . |
وَلَئِن أَذَقنٰهُ رَحمَةً مِنّا مِن بَعدِ ضَرّاءَ مَسَّتهُ لَيَقولَنَّ هٰذا لى وَما أَظُنُّ السّاعَةَ قائِمَةً وَلَئِن رُجِعتُ إِلىٰ رَبّى إِنَّ لى عِندَهُ لَلحُسنىٰ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذينَ كَفَروا بِما عَمِلوا وَلَنُذيقَنَّهُم مِن عَذابٍ غَليظٍ (آيت : 50) |
۽ البته جيڪڏهن چکائيندا آهيون ان کي رحمت پاڻ وٽان پڄاڻان تڪليف جي جيڪا پهتي ان کي ته البته ضرور چوندو هي مون لاءِ آهي ۽ نٿو ڀانيان مان قيامت کي قائم ٿيڻ واري ۽ البته جيڪڏهن موٽايو ويس پنهنجي رب ڏانهن ته بيشڪ مون لاءِ ان وٽ البته چڱائي آهي پوءِ البته ضرور خبر ڏينداسون انهن کي جن ڪفر ڪيو ان جي جيڪي ڪيائون ۽ البته ضرور چکائينداسون انهن کي سخت عذاب مان . |
وَإِذا أَنعَمنا عَلَى الإِنسٰنِ أَعرَضَ وَنَـٔا بِجانِبِهِ وَإِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذو دُعاءٍ عَريضٍ (آيت : 51) |
۽ جڏهن نعمت ڪندا آهيون انسان تي ته منهن ڦيرائيندو آهي ۽ ڦيرائيندو آهي پاسو پنهنجو ۽ جڏهن پهچي ٿي ان کي ڪا تڪليف پوءِ وڏي دعا جو صاحب آهي . |
قُل أَرَءَيتُم إِن كانَ مِن عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرتُم بِهِ مَن أَضَلُّ مِمَّن هُوَ فى شِقاقٍ بَعيدٍ (آيت : 52) |
فرماءِ ته خبر ڏيو جيڪڏهن هوندو الله وٽان ان کان پوءِ ڪفر ڪندؤ ان جو ته ڪير وڌيڪ گمراھ آهي ان کان جو اهو اختلاف پرانهين ۾ آهي . |
سَنُريهِم ءايٰتِنا فِى الءافاقِ وَفى أَنفُسِهِم حَتّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُم أَنَّهُ الحَقُّ أَوَلَم يَكفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ (آيت : 53) |
جلد ڏيکارينداسون انهن کي نشانيون پنهنجون ملڪن ۾ ۽ سندن سرن ۾ تانجو ظاهر ٿئي انهن جي لاءِ حق ڇا نه ڪافي ٿيو رب تنهنجو ته بلاشڪ هر شيءِ تي حاضر آهي خبردار بلاشڪ اهي شڪ ۾ آهن پنهنجي رب جي ملڻ ۾ خبردار بيشڪ اهو هر شيءِ کي گهيري ۾ رکندڙ آهي. ع |
أَلا إِنَّهُم فى مِريَةٍ مِن لِقاءِ رَبِّهِم أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ مُحيطٌ (آيت : 54) |
خبردار بلاشڪ اهي شڪ ۾ آهن پنهنجي رب جي ملڻ ۾خبردار بيشڪ اهو هر شيءِ کي گهيري ۾ رکندڙ آهي. |