| حم (آيت : 1) |
|
حاميم (هي حروف مقطعات آهن هن جي اصلي معنى ۽ مطلب الله ۽ ان جو رسولﷺ ڄاڻن ٿا). |
| تَنزيلُ الكِتٰبِ مِنَ اللَّهِ العَزيزِ العَليمِ (آيت : 2) |
|
هن ڪتاب جو نازل ٿيڻ الله جي طرفان آهي جو غالب ڄاڻندڙ آهي. |
| غافِرِ الذَّنبِ وَقابِلِ التَّوبِ شَديدِ العِقابِ ذِى الطَّولِ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ إِلَيهِ المَصيرُ (آيت : 3) |
|
گناهه معاف ڪندڙ ۽ توبه قبول ڪندڙ، سخت سزا ڏيندڙ، وڏي انعام وارو آهي. ڪو به عبادت جي لائق نه آهي سواءِ ان جي. ان ڏانهن ئي (سڀني جو) موٽڻ آهي. |
| ما يُجٰدِلُ فى ءايٰتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذينَ كَفَروا فَلا يَغرُركَ تَقَلُّبُهُم فِى البِلٰدِ (آيت : 4) |
|
الله جي آيتن ۾ ڪو جهڳڙو نه ٿو ڪري سواءِ انهن ماڻهن جي جن ڪفر ڪيو، پوءِ انهن ماڻهن جو شهرن ۾ گهمڻ ڦرڻ تو کي ڌوکي ۾ نه وجهي. |
| كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَالأَحزابُ مِن بَعدِهِم وَهَمَّت كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسولِهِم لِيَأخُذوهُ وَجٰدَلوا بِالبٰطِلِ لِيُدحِضوا بِهِ الحَقَّ فَأَخَذتُهُم فَكَيفَ كانَ عِقابِ (آيت : 5) |
|
انهن کان اڳ نوح جي قوم ۽ انهن کان پوءِ گهڻين امتن (رسولن کي) ڪوڙو چيو ۽ هر امت پنهنجي رسول جي باري ۾ ارادو ڪيو ته ان کي گرفتار ڪن ۽ انهن بي بنياد ڳالهين ذريعي جهڳڙو ڪيو هن لاءِ ته ان جي ذريعي حق کي هٽائي ڇڏن پوءِ مون انهن کي (عذاب ۾) گرفتار ڪيو. پوءِ منهنجي سزا ڪيئن هئي؟ |
| وَكَذٰلِكَ حَقَّت كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذينَ كَفَروا أَنَّهُم أَصحٰبُ النّارِ (آيت : 6) |
|
۽ اهڙي طرح تنهنجي پالڻهار جو حڪم انهن تي ثابت ٿيو جن ڪفر ڪيو ته بلاشڪ اُهي جهنمي آهن. |
| الَّذينَ يَحمِلونَ العَرشَ وَمَن حَولَهُ يُسَبِّحونَ بِحَمدِ رَبِّهِم وَيُؤمِنونَ بِهِ وَيَستَغفِرونَ لِلَّذينَ ءامَنوا رَبَّنا وَسِعتَ كُلَّ شَيءٍ رَحمَةً وَعِلمًا فَاغفِر لِلَّذينَ تابوا وَاتَّبَعوا سَبيلَكَ وَقِهِم عَذابَ الجَحيمِ (آيت : 7) |
|
جيڪي (فرشتا) عرش کي کنيون بيٺا آهن ۽ جيڪي ان جي چوڌاري آهن سي پنهنجي پالڻهار جي حمد سان (ان جي) پاڪائي بيان ڪن ٿا، ۽ ان تي ايمان رکن ٿا، ۽ ايمان وارن لاءِ بخشش گهرن ٿا. (چون ٿا ته) ”اي اسان جا پالڻهار تو (پنهنجي) رحمت ۽ علم سان هر شيءِ کي گهيري رکيو آهي پوءِ تون انهن کي بخشي ڇڏ جن توبه ڪئي ۽ تنهنجي رستي جي پيروي ڪيائون ۽ انهن کي دوزخ جي عذاب کان بچاءِ. |
| رَبَّنا وَأَدخِلهُم جَنّٰتِ عَدنٍ الَّتى وَعَدتَهُم وَمَن صَلَحَ مِن ءابائِهِم وَأَزوٰجِهِم وَذُرِّيّٰتِهِم إِنَّكَ أَنتَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 8) |
|
اي اسان جا پالڻهار! ۽ انهن کي هميشه رهڻ وارن باغن ۾ داخل ڪر جن جو تو انهن سان وعدو ڪيو آهي ۽ انهن جي ابن ڏاڏن ۽ انهن جي گهرواريُن ۽ انهن جي اولاد مان جيڪي سڌريا تن کي به (ساڻن گڏ جنت ۾ داخل ڪر). بيشڪ تون غالب حڪمت وارو آهين. |
| وَقِهِمُ السَّيِّـٔاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّـٔاتِ يَومَئِذٍ فَقَد رَحِمتَهُ وَذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 9) |
|
۽ تون انهن کي بڇڙاين کان بچاءِ. ۽ جنهن کي تو ان ڏينهن بڇڙاين (جي سزا) کان بچايو ته بيشڪ تو ان تي وڏو رحم ڪيو. ۽ اهائي زبردست ڪاميابي آهي“. |
| إِنَّ الَّذينَ كَفَروا يُنادَونَ لَمَقتُ اللَّهِ أَكبَرُ مِن مَقتِكُم أَنفُسَكُم إِذ تُدعَونَ إِلَى الإيمٰنِ فَتَكفُرونَ (آيت : 10) |
|
بيشڪ جن ماڻهن ڪفر ڪيو (روزِ محشر) انهن کي سڏي چيو ويندو: ”اڄ جيتري ڪاوڙ اوهان کي پنهنجو پاڻَ تي آهي الله کي ان کان وڏي ڪاوڙ اوهان مٿان ان وقت هوندي هئي جڏهن توهان کي ايمان جي طرف سڏيو ويندو هيو پر توهان ڪفر ڪندا هئا“. |
| قالوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثنَتَينِ وَأَحيَيتَنَا اثنَتَينِ فَاعتَرَفنا بِذُنوبِنا فَهَل إِلىٰ خُروجٍ مِن سَبيلٍ (آيت : 11) |
|
اُهي چوندا: ”اي اسان جا مالڪ تو (واقعي) اسان کي ٻه ڀيرا ماريو ۽ ٻه ڀيرا جياريو سو اسان (هاڻي) پنهنجي گناهن جو اقرار ڪيون ٿا ڇا پوءِ (باهه مان) نڪرڻ جو ڪو رستو آهي“؟ |
| ذٰلِكُم بِأَنَّهُ إِذا دُعِىَ اللَّهُ وَحدَهُ كَفَرتُم وَإِن يُشرَك بِهِ تُؤمِنوا فَالحُكمُ لِلَّهِ العَلِىِّ الكَبيرِ (آيت : 12) |
|
(چيو ويندو ته نه) ”اهو (عذاب) هن لاءِ آهي جو جڏهن اڪيلي الله ڏانهن سڏيو ويندو هيو ته توهان ڪفر ڪندا هئا، ۽ جڏهن ان سان ٻين کي ملايو ويندو هيو ته توهان مڃندا هئا. پوءِ (هي) حڪم الله جو آهي جيڪو (سڀ کان) مٿاهون وڏو آهي“. |
| هُوَ الَّذى يُريكُم ءايٰتِهِ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِنَ السَّماءِ رِزقًا وَما يَتَذَكَّرُ إِلّا مَن يُنيبُ (آيت : 13) |
|
اُهو ئي آهي جيڪو توهان کي پنهنجون نشانيون ڏيکاري ٿو ۽ توهان لاءِ آسمان مان روزي لاهي ٿو. ۽ نصيحت رڳو اهو پرائي ٿو جيڪو (الله ڏانهن) رجوع ٿئي ٿو. |
| فَادعُوا اللَّهَ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ وَلَو كَرِهَ الكٰفِرونَ (آيت : 14) |
|
پوءِ توهان الله جي عبادت ڪيو پنهنجي دين کي خالص ان لاءِ بنائيندي توڙي جو ڪافرن کي مَٺيان لڳي. |
| رَفيعُ الدَّرَجٰتِ ذُو العَرشِ يُلقِى الرّوحَ مِن أَمرِهِ عَلىٰ مَن يَشاءُ مِن عِبادِهِ لِيُنذِرَ يَومَ التَّلاقِ (آيت : 15) |
|
اهو درجا بلند ڪرڻ وارو عرش جو مالڪُ، پنهنجي ٻانهن مان جنهن تي چاهي ٿو تنهن تي پنهنجي حڪم سان وحي موڪلي ٿو هن لاءِ ته اهو (ماڻهن کي) گڏ ٿيڻ واري ڏينهن کان ڊيڄاري. |
| يَومَ هُم بٰرِزونَ لا يَخفىٰ عَلَى اللَّهِ مِنهُم شَيءٌ لِمَنِ المُلكُ اليَومَ لِلَّهِ الوٰحِدِ القَهّارِ (آيت : 16) |
|
جنهن ڏينهن اُهي سڀ (قبرن مان نڪري) نِـــروارُ ٿيندا ۽ سندن ڪابه شيءِ الله کان ڳُجهي نه رهندي. (الله فرمائيندو) ”اڄ ڪنهن جي بادشاهي آهي“؟ (وري خود ئي جواب ڏيندو) ”الله جي ئي آهي جيڪو اڪيلو سڀني تي غالب آهي“. |
| اليَومَ تُجزىٰ كُلُّ نَفسٍ بِما كَسَبَت لا ظُلمَ اليَومَ إِنَّ اللَّهَ سَريعُ الحِسابِ (آيت : 17) |
|
(چيو ويندو) ”اڄ هر شخص کي سندس ڪمائي جو بدلو ڏنو ويندو. اڄ ڪا نا انصافي نه ٿيندي. بيشڪ الله جلد حساب وٺڻ وارو آهي“. |
| وَأَنذِرهُم يَومَ الءازِفَةِ إِذِ القُلوبُ لَدَى الحَناجِرِ كٰظِمينَ ما لِلظّٰلِمينَ مِن حَميمٍ وَلا شَفيعٍ يُطاعُ (آيت : 18) |
|
۽ تون انهن کي ويجهو اچڻ واري (مصيبت جي) ڏينهن کان ڊيڄار جڏهن ضبطِ غم جي سبب دليون نڙيءَ وٽ اچي وينديون. ظالمن جي لاءِ نه ڪو مهربان دوست هوندو نه ڪو سفارشي هوندو جنهن جي ڳالهه مڃي وڃي. |
| يَعلَمُ خائِنَةَ الأَعيُنِ وَما تُخفِى الصُّدورُ (آيت : 19) |
|
اهو خيانت ڪندڙ اکين کي ڄاڻي ٿو ۽ جيڪي سينا (پنهنجي اندر) لڪائن ٿا (اُهي ڳالهيون به ڄاڻي ٿو). |
| وَاللَّهُ يَقضى بِالحَقِّ وَالَّذينَ يَدعونَ مِن دونِهِ لا يَقضونَ بِشَيءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّميعُ البَصيرُ (آيت : 20) |
|
۽ الله انصاف سان فيصلو ڪري ٿو. ۽ جن (بتن) جي اُهي الله کي ڇڏي پوڄا ڪن ٿا، اُهي ڪجهه به فيصلو ڪري نه ٿا سگهن. بيشڪ الله ئي ٻڌندڙ ڏسندڙ آهي. |
| أَوَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَيَنظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ الَّذينَ كانوا مِن قَبلِهِم كانوا هُم أَشَدَّ مِنهُم قُوَّةً وَءاثارًا فِى الأَرضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنوبِهِم وَما كانَ لَهُم مِنَ اللَّهِ مِن واقٍ (آيت : 21) |
|
ڇا اُهي زمين ۾ گهميا ڦريا نه آهن جو ڏسن ته انهن ماڻهن جي پڇاڙي ڪيئن ٿي جيڪي کانئن اڳ هئا. اُهي قوت ۾ به هنن کان وڌيڪ هئا ۽ زمين تي (ڇڏيل) آثارن ۾ به (وڌيڪ هئا) پوءِ الله انهن کي سندن گناهن جي سبب پڪڙيو. ۽ انهن جي لاءِ الله (جي عذاب) کان بچائيندڙ ڪير به ڪونه هيو. |
| ذٰلِكَ بِأَنَّهُم كانَت تَأتيهِم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ فَكَفَروا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِىٌّ شَديدُ العِقابِ (آيت : 22) |
|
اُها (سزا) هن ڪري (مِلي) جو انهن وٽ سندن رسول چِٽيون نشانيون آڻيندا هئا پوءِ انهن ڪفر ڪيو ان ڪري الله کين (عذاب ۾) پڪڙيو. بيشڪ اُهو وڏي قوت وارو سزا ڏيڻ ۾ ڏاڍو سخت آهي. |
| وَلَقَد أَرسَلنا موسىٰ بِـٔايٰتِنا وَسُلطٰنٍ مُبينٍ (آيت : 23) |
|
۽ بيشڪ اسان موسى کي پنهنجي نشانين ۽ چِٽن دليلن سان موڪليو. |
| إِلىٰ فِرعَونَ وَهٰمٰنَ وَقٰرونَ فَقالوا سٰحِرٌ كَذّابٌ (آيت : 24) |
|
فرعون ۽ هامان ۽ قارون ڏانهن پوءِ انهن چيو ته: ”هي جادوگر آهي ڪوڙو آهي“. |
| فَلَمّا جاءَهُم بِالحَقِّ مِن عِندِنا قالُوا اقتُلوا أَبناءَ الَّذينَ ءامَنوا مَعَهُ وَاستَحيوا نِساءَهُم وَما كَيدُ الكٰفِرينَ إِلّا فى ضَلٰلٍ (آيت : 25) |
|
پوءِ جڏهن انهن وٽ اسان پاران جي حق کڻي آيو تڏهن چيائون ته: ”جن اُن سان گڏ ايمان آندو آهي انهن جي پٽن کي قتل ڪيو ۽ انهن جي عورتن کي زنده ڇڏيو“. ۽ ڪافرن جون چالبازيون ته صرف گمراهي ۾ ئي آهن. |
| وَقالَ فِرعَونُ ذَرونى أَقتُل موسىٰ وَليَدعُ رَبَّهُ إِنّى أَخافُ أَن يُبَدِّلَ دينَكُم أَو أَن يُظهِرَ فِى الأَرضِ الفَسادَ (آيت : 26) |
|
۽ (هڪ ڏينهن) فرعون چيو ته: ”مون کي ڇڏيو ته آءٌ موسى کي قتل ڪري ڇڏيان ۽ هُو ڀلي پنهنجي پالڻهار کي سڏي، بلاشڪ مون کي انديشو آهي ته اهو توهان جو دين نه بدلائي ڇڏي يا زمين ۾ فساد برپا ڪري“. |
| وَقالَ موسىٰ إِنّى عُذتُ بِرَبّى وَرَبِّكُم مِن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤمِنُ بِيَومِ الحِسابِ (آيت : 27) |
|
۽ موسى چيو ته: ”بيشڪ مون پنهنجي پالڻهار ۽ توهان جي پالڻهار جي پناهه ورتي آهي هر هٺيلي ماڻهو کان جيڪو حساب جي ڏينهن تي ايمان نه ٿو رکي“. |
| وَقالَ رَجُلٌ مُؤمِنٌ مِن ءالِ فِرعَونَ يَكتُمُ إيمٰنَهُ أَتَقتُلونَ رَجُلًا أَن يَقولَ رَبِّىَ اللَّهُ وَقَد جاءَكُم بِالبَيِّنٰتِ مِن رَبِّكُم وَإِن يَكُ كٰذِبًا فَعَلَيهِ كَذِبُهُ وَإِن يَكُ صادِقًا يُصِبكُم بَعضُ الَّذى يَعِدُكُم إِنَّ اللَّهَ لا يَهدى مَن هُوَ مُسرِفٌ كَذّابٌ (آيت : 28) |
|
۽ فرعون جي خاندان مان هڪ مرد چيو جيڪو پنهنجو ايمان لڪائيندڙ هيو: ”ڇا اوهان هڪ مرد کي قتل ڪيو ٿا (رڳو) هن ڪري جو اهو چوي ٿو ته منهنجو پالڻهار الله آهي؟ ۽ اهو توهان وٽ توهان جي پالڻهار وٽان چِٽا دليل کڻي آيو آهي. ۽ جيڪڏهن اهو ڪوڙو آهي ته ان جي ڪوڙ جو وبال مٿس هوندو، ۽ جيڪڏهن اهو سچو آهي ته جيتري قدر عذاب جو اهو توهان سان وعدو ڪري رهيو آهي ان مان ڪجهه نه ڪجهه اوهان کي پهچندو. بيشڪ الله ان کي هدايت نه ٿو ڏئي جيڪو حد کان وڌندڙ ڪوڙو آهي“. |
| يٰقَومِ لَكُمُ المُلكُ اليَومَ ظٰهِرينَ فِى الأَرضِ فَمَن يَنصُرُنا مِن بَأسِ اللَّهِ إِن جاءَنا قالَ فِرعَونُ ما أُريكُم إِلّا ما أَرىٰ وَما أَهديكُم إِلّا سَبيلَ الرَّشادِ (آيت : 29) |
|
اي منهنجي قوم! اڄ توهان جي بادشاهي آهي ملڪ ۾ اوهان غالب آهيو. پر ڪير اسان جي مدد ڪندو الله جي عذاب کان (بچائڻ لاءِ) اگر اهو (عذاب) اسان تي اچي وڃي“؟ فرعون چيو ته: ”آءٌ اوهان کي اها ئي راءِ ڏيان ٿو جيڪا مون کي مناسب لڳي ٿي ۽ آءٌ ته توهان کي ڀلائي جو رستو ئي ٻڌايان ٿو“. |
| وَقالَ الَّذى ءامَنَ يٰقَومِ إِنّى أَخافُ عَلَيكُم مِثلَ يَومِ الأَحزابِ (آيت : 30) |
|
۽ ان ماڻهو چيو جيڪو ايمان آڻي چڪو هيو: ”اي منهنجي قوم بيشڪ آءٌ ڊڄان ٿو اوهان تي اڳين قومن جهڙي (عذاب جي) ڏينهن اچڻ کان“. |
| مِثلَ دَأبِ قَومِ نوحٍ وَعادٍ وَثَمودَ وَالَّذينَ مِن بَعدِهِم وَمَا اللَّهُ يُريدُ ظُلمًا لِلعِبادِ (آيت : 31) |
|
نوح جي قوم ۽ عاد ۽ ثمود ۽ جيڪي ماڻهو انهن کان بعد ٿيا تن جي سزا واري دستورِ وانگر. ۽ الله ٻانهن تي نا انصافي نه ٿو چاهي. |
| وَيٰقَومِ إِنّى أَخافُ عَلَيكُم يَومَ التَّنادِ (آيت : 32) |
|
۽ اي منهنجي قوم! آءٌ اوهان تي رڙين دانهن واري ڏينهن (قيامت) کان ڊڄان ٿو. |
| يَومَ تُوَلّونَ مُدبِرينَ ما لَكُم مِنَ اللَّهِ مِن عاصِمٍ وَمَن يُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن هادٍ (آيت : 33) |
|
جنهن ڏينهن توهان پُٺي ڏئي ڀڄندؤ ۽ توهان کي الله (جي پڪڙ) کان بچائڻ وارو ڪير به ڪونه هوندو ۽ جنهن کي الله گمراهه ڪري ان کي ڪوبه هدايت ڪرڻ وارو نه آهي. |
| وَلَقَد جاءَكُم يوسُفُ مِن قَبلُ بِالبَيِّنٰتِ فَما زِلتُم فى شَكٍّ مِمّا جاءَكُم بِهِ حَتّىٰ إِذا هَلَكَ قُلتُم لَن يَبعَثَ اللَّهُ مِن بَعدِهِ رَسولًا كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن هُوَ مُسرِفٌ مُرتابٌ (آيت : 34) |
|
۽ بيشڪ هن کان اڳ توهان وٽ يوسف چِٽيون نشانيون کڻي آيو هيو ۽ توهان هميشه انهن (نشانين) جي باري ۾ شڪ ۾ رهيا جيڪي اهو کڻي آيو. ايستائين جو جڏهن وفات ڪيائين ته توهان چوڻ لڳا ته هاڻي الله ان کان پوءِ ڪوبه رسول نه موڪليندو“. اهڙي طرح الله ان ماڻهو کي گمراهه ڪري ٿو جيڪو حد کان لنگهندڙ شڪي مزاج آهي. |
| الَّذينَ يُجٰدِلونَ فى ءايٰتِ اللَّهِ بِغَيرِ سُلطٰنٍ أَتىٰهُم كَبُرَ مَقتًا عِندَ اللَّهِ وَعِندَ الَّذينَ ءامَنوا كَذٰلِكَ يَطبَعُ اللَّهُ عَلىٰ كُلِّ قَلبِ مُتَكَبِّرٍ جَبّارٍ (آيت : 35) |
|
جيڪي ماڻهو الله جي آيتن ۾ جهڳڙو ڪن ٿا بغير ڪنهن دليل جي جو وٽن آيو هجي. (اهو جهڳڙڻ) الله وٽ ۽ ايمان وارن وٽ وڏي ناراضگي جي ڳالهه آهي. اهڙي طرح الله هر هٺيلي (۽) سرڪش جي دل مٿان ٺَـــپــــو هڻي ٿو. |
| وَقالَ فِرعَونُ يٰهٰمٰنُ ابنِ لى صَرحًا لَعَلّى أَبلُغُ الأَسبٰبَ (آيت : 36) |
|
۽ فرعون چيو ته: ”اي هامان تون منهنجي لاءِ هڪ اوچو محل بناءِ ته جيئن آءٌ (ان تي چڙهي) ان رستن تي پهچان. |
| أَسبٰبَ السَّمٰوٰتِ فَأَطَّلِعَ إِلىٰ إِلٰهِ موسىٰ وَإِنّى لَأَظُنُّهُ كٰذِبًا وَكَذٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرعَونَ سوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبيلِ وَما كَيدُ فِرعَونَ إِلّا فى تَبابٍ (آيت : 37) |
|
جيڪي آسمانن جا رستا آهن، پوءِ آءٌ موسى جي معبود کي نهاري ڏسان، ۽ آءٌ ان کي ڪوڙو سمجهان ٿو.“ ۽ اهڙي طرح فرعون کي سندس برو ڪم وڻندڙ بنائي ڏيکاريو ويو ۽ ان کي (حق جي) راهه کان روڪيو ويو. ۽ فرعون جي سازش ته رڳو (سندس ئي) تباهي ۾ هئي. |
| وَقالَ الَّذى ءامَنَ يٰقَومِ اتَّبِعونِ أَهدِكُم سَبيلَ الرَّشادِ (آيت : 38) |
|
۽ ان ماڻهو چيو جنهن ايمان آندو هيو: ”اي منهنجي قوم توهان منهنجي پيروي ڪيو ته آءٌ اوهان کي سڌو رستو ڏيکاريان. |
| يٰقَومِ إِنَّما هٰذِهِ الحَيوٰةُ الدُّنيا مَتٰعٌ وَإِنَّ الءاخِرَةَ هِىَ دارُ القَرارِ (آيت : 39) |
|
اي منهنجي قوم! هيءَ دنيا جي زندگي ٿورڙو (نفعي وٺڻ) جو سامان آهي ۽ بيشڪ آخرت ئي هميشه رهڻ جو گهر آهي. |
| مَن عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجزىٰ إِلّا مِثلَها وَمَن عَمِلَ صٰلِحًا مِن ذَكَرٍ أَو أُنثىٰ وَهُوَ مُؤمِنٌ فَأُولٰئِكَ يَدخُلونَ الجَنَّةَ يُرزَقونَ فيها بِغَيرِ حِسابٍ (آيت : 40) |
|
جنهن برائي ڪئي ان کي ان جي برابر ئي بدلو ڏنو ويندو. ۽ جنهن چڱو ڪم ڪيو مرد هجي يا عورت ۽ اهو ايمان وارو به هجي ته اهي ماڻهو جنت ۾ داخل ٿيندا اتي انهن کي بي حساب رزق ڏنو ويندو. |
| وَيٰقَومِ ما لى أَدعوكُم إِلَى النَّجوٰةِ وَتَدعونَنى إِلَى النّارِ (آيت : 41) |
|
۽ اي منهنجي قوم! آخر ڳالهه ڇا آهي؟ جو آءٌ اوهان کي ڇوٽڪاري ڏانهن سڏيان ٿو ۽ اوهان مون کي باهه ڏانهن سڏيو ٿا. |
| تَدعونَنى لِأَكفُرَ بِاللَّهِ وَأُشرِكَ بِهِ ما لَيسَ لى بِهِ عِلمٌ وَأَنا۠ أَدعوكُم إِلَى العَزيزِ الغَفّٰرِ (آيت : 42) |
|
توهان مون کي هن لاءِ سڏيو ٿا ته آءٌ الله سان ڪفر ڪيان! ۽ ان سان اهڙي شيءِ کي شريڪ ڪيان جنهن جو مون کي علم به نه آهي، ۽ آءٌ اوهان کي (الله) غالب بخشڻهار ڏانهن سڏيان ٿو. |
| لا جَرَمَ أَنَّما تَدعونَنى إِلَيهِ لَيسَ لَهُ دَعوَةٌ فِى الدُّنيا وَلا فِى الءاخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ المُسرِفينَ هُم أَصحٰبُ النّارِ (آيت : 43) |
|
حقيقت اها آهي ته توهان جنهن ڏانهن مون کي سڏيو ٿا اهو نه ته دنيا ۾ سڏڻ جي قابل آهي ۽ نه آخرت ۾ ۽ بيشڪ اسان جو موٽڻ الله ڏانهن آهي، ۽ بيشڪ حد کان لنگهندڙ ئي دوزخي آهن. |
| فَسَتَذكُرونَ ما أَقولُ لَكُم وَأُفَوِّضُ أَمرى إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالعِبادِ (آيت : 44) |
|
پوءِ توهان جلد ياد ڪندؤ جيڪي (ڳالهيون) آءٌ اوهان کي چوان ٿو. ۽ آءٌ پنهنجو معاملو الله جي حوالي ڪيان ٿو. بيشڪ الله ٻانهن کي ڏسندڙ آهي“. |
| فَوَقىٰهُ اللَّهُ سَيِّـٔاتِ ما مَكَروا وَحاقَ بِـٔالِ فِرعَونَ سوءُ العَذابِ (آيت : 45) |
|
پوءِ الله ان کي بچايو انهن جي برين سازشن کان جيڪي انهن ڪيون ۽ فرعون جي پيروڪارن کي بڇڙي عذاب گهيري ورتو. |
| النّارُ يُعرَضونَ عَلَيها غُدُوًّا وَعَشِيًّا وَيَومَ تَقومُ السّاعَةُ أَدخِلوا ءالَ فِرعَونَ أَشَدَّ العَذابِ (آيت : 46) |
|
باهه آهي جنهن جي سامهون اُهي صبح شام پيش ڪيا وڃن ٿا، ۽ جنهن ڏينهن قيامت برپا ٿيندي (ته حڪم ڪنداسين ته) فرعون جي پيروڪارن کي سخت عذاب ۾ داخل ڪيو. |
| وَإِذ يَتَحاجّونَ فِى النّارِ فَيَقولُ الضُّعَفٰؤُا۟ لِلَّذينَ استَكبَروا إِنّا كُنّا لَكُم تَبَعًا فَهَل أَنتُم مُغنونَ عَنّا نَصيبًا مِنَ النّارِ (آيت : 47) |
|
۽ جڏهن اهي جهنم ۾ هڪ ٻئي سان جهڳڙو ڪندا ته ڪمزور ماڻهو هٺيلن کي چوندا: ”اسان توهان جا پيروڪار هئاسين ڇا پوءِ توهان اسان تان باهه جو ڪجهه حصو ٽاري سگھو ٿا“؟ |
| قالَ الَّذينَ استَكبَروا إِنّا كُلٌّ فيها إِنَّ اللَّهَ قَد حَكَمَ بَينَ العِبادِ (آيت : 48) |
|
تڪبر ڪرڻ وارا چوندا: ”اسان سڀ ان (دوزخ) ۾ پيا آهيون، بيشڪ الله ٻانهن جي وچ ۾ فيصلو ڪري ڇڏيو آهي“. |
| وَقالَ الَّذينَ فِى النّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادعوا رَبَّكُم يُخَفِّف عَنّا يَومًا مِنَ العَذابِ (آيت : 49) |
|
۽ باهه ۾ پيل ماڻهو دوزخ جي داروغن کي چوندا: ”توهان پنهنجي پالڻهار کان دعا گهرو ته ڪنهن ڏينهن ته اسان کان عذاب هلڪو ڪري“! |
| قالوا أَوَلَم تَكُ تَأتيكُم رُسُلُكُم بِالبَيِّنٰتِ قالوا بَلىٰ قالوا فَادعوا وَما دُعٰؤُا۟ الكٰفِرينَ إِلّا فى ضَلٰلٍ (آيت : 50) |
|
اُهي چوندا ته: ”ڇا توهان وٽ توهان جا رسول چِٽا دليل کڻي ڪونه آيا هئا“؟ چوندا: ”هائو“. (پوءِ داروغا چوندا) ”توهان پاڻ ئي دعا گهرو“، ۽ (حقيقت ۾) ڪافرن جي دعا رائگان ئي هوندي. |
| إِنّا لَنَنصُرُ رُسُلَنا وَالَّذينَ ءامَنوا فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَيَومَ يَقومُ الأَشهٰدُ (آيت : 51) |
|
بيشڪ اسان پنهنجي رسولن جي مدد ڪيون ٿا ۽ ايمان وارن جي به دنيا واري زندگي ۾ ۽ جنهن ڏينهن شاهد بيهندا. |
| يَومَ لا يَنفَعُ الظّٰلِمينَ مَعذِرَتُهُم وَلَهُمُ اللَّعنَةُ وَلَهُم سوءُ الدّارِ (آيت : 52) |
|
ان ڏينهن ظالمن کي انهن جي عذر خواهيفائدو نه ڏيندي ۽ انهن جي لاءِ لعنت هوندي ۽ انهن لاءِ (جهنم جو) برو گهر هوندو. |
| وَلَقَد ءاتَينا موسَى الهُدىٰ وَأَورَثنا بَنى إِسرٰءيلَ الكِتٰبَ (آيت : 53) |
|
۽ بيشڪ اسان موسى کي رهنمائي عطا ڪئي ۽ اسان بني اسرائيل کي ڪتاب جو وارث بنايو. |
| هُدًى وَذِكرىٰ لِأُولِى الأَلبٰبِ (آيت : 54) |
|
جيڪو دانائن لاءِ هدايت ۽ نصيحت آهي. |
| فَاصبِر إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاستَغفِر لِذَنبِكَ وَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ بِالعَشِىِّ وَالإِبكٰرِ (آيت : 55) |
|
پوءِ (اي نبي) تون صبر ڪر بيشڪ الله جو وعدو سچو آهي، ۽ تون پنهنجي (امت جي) ڪوتاهين جي معافي طلب ڪر ۽ شام ۽ صبح پنهنجي پالڻهار جي تعريف سان گڏ (ان جي) پاڪائي بيان ڪر. |
| إِنَّ الَّذينَ يُجٰدِلونَ فى ءايٰتِ اللَّهِ بِغَيرِ سُلطٰنٍ أَتىٰهُم إِن فى صُدورِهِم إِلّا كِبرٌ ما هُم بِبٰلِغيهِ فَاستَعِذ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ البَصيرُ (آيت : 56) |
|
بيشڪ اُهي ماڻهو جيڪي الله جي آيتن ۾ جهڳڙو ڪن ٿا بغير ڪنهن دليل جي جو وٽن آيو هجي انهن جي سينن ۾ غرور کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه آهي جنهن کي اُهي پهچڻ وارا نه آهن، پوءِ تون (سندن شر کان) الله جي پناهه گهر. بيشڪ اُهو ئي ٻڌڻ ڏسڻ وارو آهي. |
| لَخَلقُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ أَكبَرُ مِن خَلقِ النّاسِ وَلٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يَعلَمونَ (آيت : 57) |
|
آسمانن ۽ زمينن جي پيدائش يقيناً انسانن جي پيدائش کان وڏي (ڳالهه) آهي پر گھڻا ماڻهو نه ٿا ڄاڻن. |
| وَما يَستَوِى الأَعمىٰ وَالبَصيرُ وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَلَا المُسيءُ قَليلًا ما تَتَذَكَّرونَ (آيت : 58) |
|
۽ انڌو ۽ سڄو برابر ٿي نه ٿا سگهن ۽ (اهڙي طرح) جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيائون (اهي) ۽ بدڪار به (برابر) نه آهن. توهان تمام گهٽ نصيحت قبول ڪيو ٿا. |
| إِنَّ السّاعَةَ لَءاتِيَةٌ لا رَيبَ فيها وَلٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يُؤمِنونَ (آيت : 59) |
|
بيشڪ (قيامت جي) گھڙي ضرور اچڻ واري آهي جنهن ۾ ڪو شڪ نه آهي ۽ پر گهڻا ماڻهو نه ٿا مڃن. |
| وَقالَ رَبُّكُمُ ادعونى أَستَجِب لَكُم إِنَّ الَّذينَ يَستَكبِرونَ عَن عِبادَتى سَيَدخُلونَ جَهَنَّمَ داخِرينَ (آيت : 60) |
|
۽ توهان جي پالڻهار فرمايو ته: ”توهان مون کان دعا گهرو ته آءٌ اوهان جي دعا قبول ڪيان. بيشڪ جيڪي ماڻهو منهنجي عبادت (يعني دعا)کان وڏائي ڪن ٿا سي جلد ذليل بنجي جهنم ۾ داخل ٿيندا“. |
| اللَّهُ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الَّيلَ لِتَسكُنوا فيهِ وَالنَّهارَ مُبصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذو فَضلٍ عَلَى النّاسِ وَلٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يَشكُرونَ (آيت : 61) |
|
الله اُهو آهي جنهن توهان جي لاءِ رات بنائي ته توهان ان ۾ آرام ڪيو ۽ ڏينهن کي (ڏسڻ لاءِ) روشن بنايائين. بيشڪ الله ماڻهن مٿان احسان ڪرڻ وارو آهي ۽ پر گهڻا ماڻهو شڪر ادا نه ٿا ڪن. |
| ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُم خٰلِقُ كُلِّ شَيءٍ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَأَنّىٰ تُؤفَكونَ (آيت : 62) |
|
اهو الله توهان جو پاليندڙ آهي جيڪو هر شيءِ جو خلقڻهار آهي. ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه عبادت جو لائق نه آهي، پوءِ اوهان ڪاڏي ڀٽڪايا وڃو ٿا. |
| كَذٰلِكَ يُؤفَكُ الَّذينَ كانوا بِـٔايٰتِ اللَّهِ يَجحَدونَ (آيت : 63) |
|
اهڙي طرح اهي ماڻهو ڀٽڪايا ويا جيڪي الله جي آيتن جو انڪار ڪندا هئا. |
| اللَّهُ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الأَرضَ قَرارًا وَالسَّماءَ بِناءً وَصَوَّرَكُم فَأَحسَنَ صُوَرَكُم وَرَزَقَكُم مِنَ الطَّيِّبٰتِ ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُم فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ العٰلَمينَ (آيت : 64) |
|
الله ئي آهي جنهن توهان جي لاءِ زمين کي قرار جي جاءِ بنايو ۽ آسمان کي ڇت بنايو ۽ توهان جون صورتون بنايائين پوءِ توهان جون صورتون زور سهڻيون بنايائين ۽ توهان کي پاڪيزه شين مان روزي ڏنائين. اُهو ئي الله توهان جو پروردگار آهي، پوءِ الله وڏي برڪت وارو آهي جيڪو سڀ جهانن جو پالڻهار آهي. |
| هُوَ الحَىُّ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَادعوهُ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 65) |
|
اهو هميشه زنده آهي ان کان سواءِ ڪو معبود نه آهي، پوءِ توهان ان جي عبادت ڪيو پنهنجي دين کي خالص ان لاءِ بنائيندي. سڀ تعريفون الله لاءِ آهن جيڪو جهانن جو پروردگار آهي. |
| قُل إِنّى نُهيتُ أَن أَعبُدَ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ لَمّا جاءَنِىَ البَيِّنٰتُ مِن رَبّى وَأُمِرتُ أَن أُسلِمَ لِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 66) |
|
چؤ مون کي روڪيو ويو آهي جو آءٌ انهن جي پوڄا ڪيان جن بتن جي توهان الله کي ڇڏي پوڄا ڪيو ٿا، جڏهن ته مون وٽ منهنجي پالڻهار وٽان چِٽيون نشانيون آيون آهن ۽ مون کي حڪم ڏنو ويو آهي ته آءٌ سڀ جهانن جي پالڻهار جي فرمانبرداري ڪيان. |
| هُوَ الَّذى خَلَقَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ مِن عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخرِجُكُم طِفلًا ثُمَّ لِتَبلُغوا أَشُدَّكُم ثُمَّ لِتَكونوا شُيوخًا وَمِنكُم مَن يُتَوَفّىٰ مِن قَبلُ وَلِتَبلُغوا أَجَلًا مُسَمًّى وَلَعَلَّكُم تَعقِلونَ (آيت : 67) |
|
اُهو ئي آهي جنهن توهان کي مٽيءَ مان بنايو وري پاڻيءَ جي بوند منجهان وري رت جي دِڳَ منجهان (بنايو) پوءِ توهان کي ٻار جي صورت ۾ (ماءُ جي پيٽ مان ) ٻاهر ڪڍي ٿو پوءِ (اوهان جي پرورش جو بندوبست ڪري ٿو) هن لاءِ ته اوهان پنهنجي جواني کي پهچو پوءِ (اوهان کي زنده رکي ٿو) هن لاءِ ته اوهان پير مرد ٿيو ۽ اوهان مان ڪي ان (پِيريءَ) کان اڳ وفات ڪري وڃن ٿا ۽ (اهو اوهان کي ڇڏي ڏئي ٿو) هن لاءِ جو مقرر وقت تائين پهچو ۽ هن لاءِ توهان عقل کان ڪم وٺو. |
| هُوَ الَّذى يُحيۦ وَيُميتُ فَإِذا قَضىٰ أَمرًا فَإِنَّما يَقولُ لَهُ كُن فَيَكونُ (آيت : 68) |
|
اُهو ئي آهي جيڪو جياري ٿو ۽ ماري ٿو. پوءِ جڏهن اُهو ڪنهن ڪم جو فيصلو ڪري ٿو ته صرف ان کي فرمائي ٿو ته ”ٿيءُ پؤُ “ پوءِ اهو ٿي پوي ٿو. |
| أَلَم تَرَ إِلَى الَّذينَ يُجٰدِلونَ فى ءايٰتِ اللَّهِ أَنّىٰ يُصرَفونَ (آيت : 69) |
|
ڇا تو انهن ماڻهن کي نه ڏٺو جيڪي الله جي آيتن ۾ جهڳڙو ڪن ٿا. اُهي ڪيڏانهن ڦيرايا وڃن ٿا .. |
| الَّذينَ كَذَّبوا بِالكِتٰبِ وَبِما أَرسَلنا بِهِ رُسُلَنا فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 70) |
|
جن ماڻهن ڪتاب کي ڪوڙو چيو ۽ ان (احڪامن) کي جن سان اسان پنهنجي رسولن کي موڪليو هيو .. پوءِ سگهو ئي (پنهنجو انجام) ڄاڻي وٺندا. |
| إِذِ الأَغلٰلُ فى أَعنٰقِهِم وَالسَّلٰسِلُ يُسحَبونَ (آيت : 71) |
|
جڏهن انهن جي ڳچين ۾ ڳٽ ۽ زنجير هوندا اُهي گهِليا ويندا. |
| فِى الحَميمِ ثُمَّ فِى النّارِ يُسجَرونَ (آيت : 72) |
|
ٽهڪندڙ پاڻيءَ ۾ پوءِ باهه ۾ ساڙيا ويندا. |
| ثُمَّ قيلَ لَهُم أَينَ ما كُنتُم تُشرِكونَ (آيت : 73) |
|
پوءِ کين چيو ويندو: ”ڪٿي آهن اُهي (بت) جن کي توهان شريڪ ڪندا هئا“. |
| مِن دونِ اللَّهِ قالوا ضَلّوا عَنّا بَل لَم نَكُن نَدعوا مِن قَبلُ شَيـًٔا كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الكٰفِرينَ (آيت : 74) |
|
الله کان سواءِ. چوندا: ”اُهي اسان کان گم ٿي ويا آهن بلڪه اسان ته پهريان به ڪنهن شيءِ جي پوڄا نه ڪندا هئاسين“. اهڙي طرح الله ڪافرن کي گمراهه (ثابت) ڪري ٿو. |
| ذٰلِكُم بِما كُنتُم تَفرَحونَ فِى الأَرضِ بِغَيرِ الحَقِّ وَبِما كُنتُم تَمرَحونَ (آيت : 75) |
|
(کين چيو ويندو) ”اها (سزا) ان جو بدلو آهي جو توهان زمين ۾ ناحق تي مگن هئا ۽ ان جو بدلو آهي جو توهان آڪڙ ڪندا هئا. |
| ادخُلوا أَبوٰبَ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيها فَبِئسَ مَثوَى المُتَكَبِّرينَ (آيت : 76) |
|
(هاڻي) جهنم جي دروازن مان داخل ٿيو توهان ان ۾ هميشه رهڻ وارا آهيو. پوءِ وڏائي ڪرڻ وارن جي جاءِ ڪهڙي نه بڇڙي آهي“. |
| فَاصبِر إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمّا نُرِيَنَّكَ بَعضَ الَّذى نَعِدُهُم أَو نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَينا يُرجَعونَ (آيت : 77) |
|
پوءِ تون صبر ڪر بيشڪ الله جو وعدو سچو آهي، پوءِ چاهي اسان ڏيکاريون توکي ان عذاب جو ڪجھه حصو (جنهن کان) اسان انهن کي ڊيڄاري رهيا آهيون يا (ان کان اڳ) توکي وفات ڏيون پوءِ انهن جو موٽي اچڻ ته اسان ڏانهن آهي. |
| وَلَقَد أَرسَلنا رُسُلًا مِن قَبلِكَ مِنهُم مَن قَصَصنا عَلَيكَ وَمِنهُم مَن لَم نَقصُص عَلَيكَ وَما كانَ لِرَسولٍ أَن يَأتِىَ بِـٔايَةٍ إِلّا بِإِذنِ اللَّهِ فَإِذا جاءَ أَمرُ اللَّهِ قُضِىَ بِالحَقِّ وَخَسِرَ هُنالِكَ المُبطِلونَ (آيت : 78) |
|
۽ بيشڪ اسان تو کان اڳ ڪيترا رسول موڪليا انهن مان ڪن جو حال اسان تو کي ٻڌايو ۽ انهن مان ڪن جو حال اسان تو کي نه ٻڌايو. ۽ ڪنهن به رسول جي لاءِ اهو (ممڪن) نه آهي جو اهو ڪابه نشاني الله جي اذن کان سواءِ آڻي، پوءِ جڏهن الله جو حڪم ايندو (۽) انصاف سان فيصلو ڪيو ويندو ۽ ان وقت ناحق وارا نقصان ۾ هوندا. |
| اللَّهُ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الأَنعٰمَ لِتَركَبوا مِنها وَمِنها تَأكُلونَ (آيت : 79) |
|
الله ئي آهي جنهن توهان لاءِ چوپايا بنايا آهن هن لاءِ ته انهن مان ڪن تي سواري ڪيو ۽ انهن مان ڪن (جي گوشت) کي کائو ٿا. |
| وَلَكُم فيها مَنٰفِعُ وَلِتَبلُغوا عَلَيها حاجَةً فى صُدورِكُم وَعَلَيها وَعَلَى الفُلكِ تُحمَلونَ (آيت : 80) |
|
۽ اوهان لاءِ انهن ۾ (ٻيا به ) فائدا آهن ۽ هن لاءِ ته انهن تي چڙهي ان ضرورت (واري جاءِ) تي پهچي سگهو جا توهان جي سينن ۾ آهي، ۽ انهن تي ۽ ٻيڙين تي اوهان کي سوار ڪيو وڃي ٿو. |
| وَيُريكُم ءايٰتِهِ فَأَىَّ ءايٰتِ اللَّهِ تُنكِرونَ (آيت : 81) |
|
۽ اهو توهان کي سندس (قدرت جون) نشانيون ڏيکاري ٿو پوءِ توهان الله جي ڪهڙين ڪهڙين نشانين جو انڪار ڪندؤ. |
| أَفَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَيَنظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ الَّذينَ مِن قَبلِهِم كانوا أَكثَرَ مِنهُم وَأَشَدَّ قُوَّةً وَءاثارًا فِى الأَرضِ فَما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 82) |
|
ڇا پوءِ اُهي زمين ۾ گهميا ڦريا نه آهن جو ڏسن ته جيڪي انهن کان اڳ هئا تن جي پڇاڙي ڪيئن ٿي؟ اُهي انهن کان (تعداد ۾) گهڻا ۽ طاقت ۾ ۽ زمين تي نشانين ۾ به (وڌيڪ هئا) پوءِ جيڪي ڪمائيندا هئا سو سندن ڪم ڪونه آيو. |
| فَلَمّا جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ فَرِحوا بِما عِندَهُم مِنَ العِلمِ وَحاقَ بِهِم ما كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 83) |
|
پوءِ جڏهن انهن وٽ سندن رسول چِٽيون نشانيون کڻي آيا ته انهن وٽ جيڪو (دنياوي) علم هيو ان تي آڪڙ ڪرڻ لڳا ۽ انهن کي ان (عذاب) اچي گهيرو ڪيو جنهن تان ٺٺوليون ڪندا هئا. |
| فَلَمّا رَأَوا بَأسَنا قالوا ءامَنّا بِاللَّهِ وَحدَهُ وَكَفَرنا بِما كُنّا بِهِ مُشرِكينَ (آيت : 84) |
|
پوءِ جڏهن انهن اسان جو عذاب ڏٺو ته چيائون: ”اسان الله تي ايمان آندو جيڪو اڪيلو آهي ۽ اسان انهن (ڪوڙن معبودن ) جو انڪار ڪيو جن کي اسان (الله سان) شريڪ ڪندا هئاسين“. |
| فَلَم يَكُ يَنفَعُهُم إيمٰنُهُم لَمّا رَأَوا بَأسَنا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتى قَد خَلَت فى عِبادِهِ وَخَسِرَ هُنالِكَ الكٰفِرونَ (آيت : 85) |
|
پوءِ انهن جو ايمان آڻڻ سندن ڪنهن ڪم نه آيو جڏهن انهن اسان جي عذاب کي ڏٺو. الله جو (اهو ئي) دستور آهي جو سندس ٻانهن ۾ هلندو اچي ٿو ۽ ان وقت ڪافر نقصان وارا ٿي ويا. |