| وَالصّٰفّٰتِ صَفًّا (آيت : 1) |
|
قسم آهي قطارون ڪري صفون ٻڌي بيهندڙن جو |
| فَالزّٰجِرٰتِ زَجرًا (آيت : 2) |
|
پوءِ وري قسم آهي دڙڪا ڏئي تـڙيندڙن جو |
| فَالتّٰلِيٰتِ ذِكرًا (آيت : 3) |
|
وري قسم آهي انهن جو، جيڪي نصيحت وارو ڪلام ٻڌائيندڙ آهن |
| إِنَّ إِلٰهَكُم لَوٰحِدٌ (آيت : 4) |
|
ته توهان جو اصلي معبود بس هڪڙو ئي آهي |
| رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَرَبُّ المَشٰرِقِ (آيت : 5) |
|
اهو جيڪو آسمانن ۽ زمين جو ۽ انهن سڀني شين جو مالڪ آهي، جيڪي انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهن ۽ سج اڀرڻ وارن سڀني هنڌن جو مالڪ آهي |
| إِنّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِزينَةٍ الكَواكِبِ (آيت : 6) |
|
بيشڪ اسان دنيا واري آسمان کي تارن جي جنسار سان سينگاريو آهي |
| وَحِفظًا مِن كُلِّ شَيطٰنٍ مارِدٍ (آيت : 7) |
|
۽ هرهڪ سرڪش شيطان کان محفوظ ڪري ڇڏيو آهي |
| لا يَسَّمَّعونَ إِلَى المَلَإِ الأَعلىٰ وَيُقذَفونَ مِن كُلِّ جانِبٍ (آيت : 8) |
|
اهي شيطان ملاءِ الاعليٰ جون ڳالهيون ٻڌي نٿا سگهن، هر طرف کان چٽيا وڃن ٿا |
| دُحورًا وَلَهُم عَذابٌ واصِبٌ (آيت : 9) |
|
تـڙي ڪڍيا وڃن ٿا ۽ انهن لاءِ لاڳيتو عذاب آهي |
| إِلّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ (آيت : 10) |
|
ان هوندي به جيڪڏهن ڪو (شيطان) ڪجهه جــَـهٽي وٺي ٿو ته هڪڙو ٻرندڙ شعلو ڪڍ پويس ٿو |
| فَاستَفتِهِم أَهُم أَشَدُّ خَلقًا أَم مَن خَلَقنا إِنّا خَلَقنٰهُم مِن طينٍ لازِبٍ (آيت : 11) |
|
پڇينِ ته کين خلقڻ وڌيڪ ڏکيو ڪم آهي يا انهن شين کي جيڪي اسان خلقيون آهن. انهن کي ته اسان چيڙهالي گاري مان پيدا ڪيو آهي |
| بَل عَجِبتَ وَيَسخَرونَ (آيت : 12) |
|
تون (الله جي قدرت جي ڪرشمن تي) عجب ٿو کائين ۽ اهي انهن تي ٽوڪون ڪن ٿا |
| وَإِذا ذُكِّروا لا يَذكُرونَ (آيت : 13) |
|
۽ جڏهن سمجهائجين ٿو ته اصل نٿا سمجهن |
| وَإِذا رَأَوا ءايَةً يَستَسخِرونَ (آيت : 14) |
|
ڪا نشاني ڏسن ٿا ته ان تي ٺٺوليون ڪن ٿا |
| وَقالوا إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
۽ چون ٿا ته "اهو ته پڌرو جادو آهي |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 16) |
|
ڀلا ائين به ڪو ٿي سگهي ٿو ڇا ته جڏهن اسان مري وينداسون ۽ مٽي ۽ هڏن جو ڍير ٿي وينداسون ته پوءِ وري جيئرا ڪري اٿاريا وينداسون؟ |
| أَوَءاباؤُنَا الأَوَّلونَ (آيت : 17) |
|
۽ ڇا اسان جا اڳيان ابا ڏاڏا به اٿاريا ويندا؟" |
| قُل نَعَم وَأَنتُم دٰخِرونَ (آيت : 18) |
|
چوين ته هائو ۽ توهان ته (الله جي مقابلي ۾) بيوس لاچار آهيو |
| فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ فَإِذا هُم يَنظُرونَ (آيت : 19) |
|
رڳو هڪڙي وڏي هڪل ٿيندي ۽ امالڪ اهي (اهو سڀ ڪجهه جنهن جي کين خبر ڏني پئي وڃي) اکين سان ڏسندا |
| وَقالوا يٰوَيلَنا هٰذا يَومُ الدّينِ (آيت : 20) |
|
ان وقت اهي چوندا ته "هاءِ ڙي اسان جو نڀاڳ! اهو ته حساب جو ڏينهن آهي" |
| هٰذا يَومُ الفَصلِ الَّذى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ (آيت : 21) |
|
اِهو ته اُهوئي فيصلي وارو ڏينهن آهي، جنهن کي توهان ڪوڙو سڏيندا هئا |
| احشُرُوا الَّذينَ ظَلَموا وَأَزوٰجَهُم وَما كانوا يَعبُدونَ (آيت : 22) |
|
(حڪم ٿيندو) آڻيو سڀني ظالمن کي ۽ سندن ساٿين ۽ انهن معبودن کي به، جن جي آهي عبادت ڪندا هئا |
| مِن دونِ اللَّهِ فَاهدوهُم إِلىٰ صِرٰطِ الجَحيمِ (آيت : 23) |
|
الله کي ڇڏي ۽ پوءِ کين جهنم واري واٽ وٺايو |
| وَقِفوهُم إِنَّهُم مَسـٔولونَ (آيت : 24) |
|
ٿورو ترسايونِ جو انهن کان ڪجهه پڇڻو آهي |
| ما لَكُم لا تَناصَرونَ (آيت : 25) |
|
ڇا ٿي ويو اٿوَ، ڇو نه ٿا هڪ ٻئي جي ڪا مدد ڪريو؟ |
| بَل هُمُ اليَومَ مُستَسلِمونَ (آيت : 26) |
|
بلڪه اڄ ته اهي پنهنجو پاڻ کي (۽ هڪ ٻئي کي) پيش ڪن ٿا! |
| وَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 27) |
|
پوءِ وري هڪ ٻئي ڏانهن وڌي اهي هڪ ٻئي سان سوال جواب ڪندا |
| قالوا إِنَّكُم كُنتُم تَأتونَنا عَنِ اليَمينِ (آيت : 28) |
|
(پوئلڳ اڳواڻن کي) چوندا ته "توهان ته اسان وٽ ساڄي پاسي کان ايندا هيؤ" |
| قالوا بَل لَم تَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 29) |
|
هو جواب ڏيندا: "نه بلڪه توهان پاڻ ئي ايمان آڻڻ وارا نه هيؤ |
| وَما كانَ لَنا عَلَيكُم مِن سُلطٰنٍ بَل كُنتُم قَومًا طٰغينَ (آيت : 30) |
|
اسان جو توهان تي ڪو به زور زبردستي ڪونه هو، توهان پاڻ ئي حد کان لنگهندڙ هئا" |
| فَحَقَّ عَلَينا قَولُ رَبِّنا إِنّا لَذائِقونَ (آيت : 31) |
|
نيٺ اسان پنهنجي رب جي انهيءَ فرمان جا حقدار ٿي وياسون ته اسان کي عذاب جو مزو ضرور چکڻو آهي |
| فَأَغوَينٰكُم إِنّا كُنّا غٰوينَ (آيت : 32) |
|
سو اسان توهان کي ڀٽڪايو، جو اسان پاڻ ئي ڀٽڪي ويل هئاسون |
| فَإِنَّهُم يَومَئِذٍ فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (آيت : 33) |
|
ان طرح اهي سڀئي ان ڏينهن عذاب ۾ ڀائيوار هوندا |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمينَ (آيت : 34) |
|
اسان ڏوهارين سان ائين ئي ڪندا آهيون |
| إِنَّهُم كانوا إِذا قيلَ لَهُم لا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَستَكبِرونَ (آيت : 35) |
|
هي ته اهي ماڻهو هئا، جو جڏهن کين چيو ويندو هو ته "الله کان سواءِ ٻيو ڪوبه سچو معبود ڪونهي" ته هوڏ ڪندا هئا |
| وَيَقولونَ أَئِنّا لَتارِكوا ءالِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجنونٍ (آيت : 36) |
|
۽ چوندا هئا ته "ڇا اسان هڪڙي چرئي شاعر جي ڪري پنهنجن معبودن کي ڇڏي ڏيون؟" |
| بَل جاءَ بِالحَقِّ وَصَدَّقَ المُرسَلينَ (آيت : 37) |
|
هوڏانهن هن ته حق آندو هو ۽ رسولن جي پڻ تصديق ڪئي هئائين |
| إِنَّكُم لَذائِقُوا العَذابِ الأَليمِ (آيت : 38) |
|
(هاڻي کين چيو ويندو ته) توهان پڪ دردناڪ عذاب جو مزو چکڻ وارا آهيو |
| وَما تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 39) |
|
۽ توهان کي جيڪو به بدلو ملي ٿو، سو انهن ئي عملن جو ڏنو وڃي ٿو، جيڪي توهان ڪندا هيؤ |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
باقي الله جا چونڊيل ٻانها (انهيءَ بڇڙي حشر کان) محفوظ هوندا |
| أُولٰئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلومٌ (آيت : 41) |
|
انهن لاءِ جيڪو رزق آهي سو ته اڳيئي ڄاڻايل آهي |
| فَوٰكِهُ وَهُم مُكرَمونَ (آيت : 42) |
|
هر قسم جون لذيذ شيون، ۽ نعمتن سان ڀريل جنتون، جن ۾ هو وڏي مانَ سان رهايا ويندا |
| فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 43) |
|
هر قسم جون لذيذ شيون، ۽ نعمتن سان ڀريل جنتون، جن ۾ هو وڏي مانَ سان رهايا ويندا |
| عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 44) |
|
اوچن صندلن تي هڪ ٻئي جي آمهون سامهون ويٺا هوندا |
| يُطافُ عَلَيهِم بِكَأسٍ مِن مَعينٍ (آيت : 45) |
|
شراب جي چشمن مان پيالا ڀري منجهن ڦيرايا ويندا |
| بَيضاءَ لَذَّةٍ لِلشّٰرِبينَ (آيت : 46) |
|
جيڪو اڇو (چــِـلڪندڙ) پيئندڙن لاءِ ڏاڍو لذيذ هوندو |
| لا فيها غَولٌ وَلا هُم عَنها يُنزَفونَ (آيت : 47) |
|
نڪي ان کان ڪا مٿي کي ڦيري ٿيندن ۽ نه ان ڪري ڪو عقل ئي خطا ٿيندُن |
| وَعِندَهُم قٰصِرٰتُ الطَّرفِ عينٌ (آيت : 48) |
|
۽ وٽن اکيون هيٺ ڪندڙ سهڻين اکين واريون زالون هونديون |
| كَأَنَّهُنَّ بَيضٌ مَكنونٌ (آيت : 49) |
|
اهڙيون نازڪ جهڙو آني جي کل جو اندريون پردو |
| فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 50) |
|
پوءِ هو هڪ ٻئي ڏانهن منهن ڪري خبرچار وٺندا |
| قالَ قائِلٌ مِنهُم إِنّى كانَ لى قَرينٌ (آيت : 51) |
|
منجهانئن هڪڙو چوندو ته "دنيا ۾ منهنجو هڪڙو سنگتي هو |
| يَقولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ المُصَدِّقينَ (آيت : 52) |
|
جيڪو پيو چوندو هو ته ڇا تون به سچ ڀانئيندڙن مان آهين؟ |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَدينونَ (آيت : 53) |
|
ڇا جڏهن اسان مري وينداسون ۽ مٽي ۽ هڏن جو ڍير بڻجي چڪا هونداسون ته به اسان کان حساب ڪتاب ورتو ويندو؟" |
| قالَ هَل أَنتُم مُطَّلِعونَ (آيت : 54) |
|
(۽) چوندو ته ڇا هاڻي ڏسندؤ ته اهو ڪٿي آهي؟ |
| فَاطَّلَعَ فَرَءاهُ فى سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 55) |
|
ائين چئي جو ليئو پائيندو ته ان کي جهنم جي وچ ۾ پيل ڏسندو |
| قالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَ لَتُردينِ (آيت : 56) |
|
چوندس ته الله جو قسم! تو ته ذري گهٽ مونکي به تباهه ڪيو هو |
| وَلَولا نِعمَةُ رَبّى لَكُنتُ مِنَ المُحضَرينَ (آيت : 57) |
|
منهنجي رب جو فضل نه هجي ها ته اڄ مان به انهن مان هجان ها، جيڪي پڪڙجي آيل آهن |
| أَفَما نَحنُ بِمَيِّتينَ (آيت : 58) |
|
ڇا هاڻي اسان اصل نه مرنداسون؟ |
| إِلّا مَوتَتَنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 59) |
|
موت جيڪو آيو سو آيو؟ ڇا هاڻي اسان کي ڪوبه عذاب ناهي ٿيڻو؟ |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 60) |
|
بيشڪ اهائي ته شاندار ڪاميابي آهي |
| لِمِثلِ هٰذا فَليَعمَلِ العٰمِلونَ (آيت : 61) |
|
اهڙيءَ ئي ڪاميابيءَ لاءِ عمل ڪرڻ وارن کي عمل ڪرڻ گهرجي" |
| أَذٰلِكَ خَيرٌ نُزُلًا أَم شَجَرَةُ الزَّقّومِ (آيت : 62) |
|
ٻڌايو اها مهمان نوازي سٺي آهي يا ٿوهر جو وڻ؟ |
| إِنّا جَعَلنٰها فِتنَةً لِلظّٰلِمينَ (آيت : 63) |
|
بيشڪ اسان انهيءَ وڻ کي ظالمن لاءِ وڏي ايذاءَ جو سامان بڻايو آهي |
| إِنَّها شَجَرَةٌ تَخرُجُ فى أَصلِ الجَحيمِ (آيت : 64) |
|
اهو هڪڙو وڻ آهي، جيڪو جهنم جي تري مان ڦـٽي نڪري ٿو |
| طَلعُها كَأَنَّهُ رُءوسُ الشَّيٰطينِ (آيت : 65) |
|
انهيءَ جا گوشا (ڇڳا) اهڙا آهن، جهڙا شيطانن جا مٿا |
| فَإِنَّهُم لَءاكِلونَ مِنها فَمالِـٔونَ مِنهَا البُطونَ (آيت : 66) |
|
جهنم وارا انهيءَ کي کائيندا ۽ انهيءَ سان ئي پيٽ ڀريندا |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُم عَلَيها لَشَوبًا مِن حَميمٍ (آيت : 67) |
|
پوءِ وري مٿان پيئڻ لاءِ ٽهڪندڙ پاڻي ملندن |
| ثُمَّ إِنَّ مَرجِعَهُم لَإِلَى الجَحيمِ (آيت : 68) |
|
۽ وري سندن موٽڻ جهنم جي باهه ڏانهن ئي ٿيندو |
| إِنَّهُم أَلفَوا ءاباءَهُم ضالّينَ (آيت : 69) |
|
هي اهي ماڻهو آهن، جن پنهنجن ابن ڏاڏن کي گمراهه ڏٺو |
| فَهُم عَلىٰ ءاثٰرِهِم يُهرَعونَ (آيت : 70) |
|
ته وري پاڻ به انهن جي ئي پيرن تي ڊوڙندا ويا |
| وَلَقَد ضَلَّ قَبلَهُم أَكثَرُ الأَوَّلينَ (آيت : 71) |
|
توڻي جو کانئن اڳ گهڻا ئي ماڻهو گمراهه ٿي چڪا هئا |
| وَلَقَد أَرسَلنا فيهِم مُنذِرينَ (آيت : 72) |
|
۽ اسان منجهن خبردار ڪندڙ (رسول) موڪليا هئا |
| فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُنذَرينَ (آيت : 73) |
|
پوءِ ڏسو، ته جن کي خبردار ڪيو ويو هو تن جي پڇاڙي ڇا ٿي |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 74) |
|
۽ انهيءَ حشر کان بچي رڳو الله جا اهي بندا ويا، جن کي هن رڳو پاڻ لاءِ پسند ڪري ڇڏيو آهي |
| وَلَقَد نادىٰنا نوحٌ فَلَنِعمَ المُجيبونَ (آيت : 75) |
|
(ان کان اڳ) اسان کي نوح سڏيو هو ته پوءِ ڏسو، اسان ڪهڙا نه سٺا سڏ ورنائڻ وارا ثابت ٿياسون |
| وَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 76) |
|
اسان کيس ۽ سندس اهل کي وڏي مونجهاري کان ڇوٽڪارو ڏنو |
| وَجَعَلنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الباقينَ (آيت : 77) |
|
۽ سندس نسل کي باقي رکيوسين |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 78) |
|
۽ پويان ايندڙ نسلن ۾ سندس ناماچار ڇڏيوسون |
| سَلٰمٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العٰلَمينَ (آيت : 79) |
|
سلام آهي نوح تي ساري دنيا وارن ۾ |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 80) |
|
اسان نيڪي ڪرڻ وارن کي اهڙا ئي اجورا ڏيندا آهيون |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 81) |
|
بلاشڪ هو اسان جي مؤمن ٻانهن مان هو |
| ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 82) |
|
ٻئي ٽولي (جن نوح تي ايمان نه آندو هو) کي اسان ٻوڙي ڇڏيو |
| وَإِنَّ مِن شيعَتِهِ لَإِبرٰهيمَ (آيت : 83) |
|
۽ نوح جي ئي طريقي تي هلندڙ ابراهيم به هو |
| إِذ جاءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 84) |
|
جڏهن هو پنهنجي رب وٽ صحيح سالم دل کڻي پهتو |
| إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ماذا تَعبُدونَ (آيت : 85) |
|
جڏهن هن پنهنجي پيءُ ۽ قوم کي چيو ته "اهي ڇا آهن، جن جي عبادت پيا ڪريو؟ |
| أَئِفكًا ءالِهَةً دونَ اللَّهِ تُريدونَ (آيت : 86) |
|
ڇا الله کي ڇڏي ڪوڙ جا ٺاهيل معبود چاهيو ٿا؟ |
| فَما ظَنُّكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 87) |
|
ڀلا رب العالمين جي باري ۾ توهان جو ڇا رايو آهي؟" |
| فَنَظَرَ نَظرَةً فِى النُّجومِ (آيت : 88) |
|
پوءِ هن تارن ڏي نظر ڪري ڏٺو |
| فَقالَ إِنّى سَقيمٌ (آيت : 89) |
|
۽ چيائين: "مان چاڪ ناهيان" |
| فَتَوَلَّوا عَنهُ مُدبِرينَ (آيت : 90) |
|
پوءِ اهي ماڻهو کيس ڇڏي هليا ويا |
| فَراغَ إِلىٰ ءالِهَتِهِم فَقالَ أَلا تَأكُلونَ (آيت : 91) |
|
پوءِ هو سندن معبودن منجهه ڪاهي پيو ۽ کين چيائين: "توهان کائو ڇو نه ٿا؟ |
| ما لَكُم لا تَنطِقونَ (آيت : 92) |
|
ڇا ٿيو اَٿوَ، ڳالهايو ڇو نٿا؟" |
| فَراغَ عَلَيهِم ضَربًا بِاليَمينِ (آيت : 93) |
|
پوءِ ته ڪڙڪي پين ۽ سڄي هٿ سان ڏاڍا ڌڪ هنيائين |
| فَأَقبَلوا إِلَيهِ يَزِفّونَ (آيت : 94) |
|
(موٽي اچڻ تي) اهي ڏانهس ڀڄندا آيا |
| قالَ أَتَعبُدونَ ما تَنحِتونَ (آيت : 95) |
|
هن چين: "ڇا توهان پنهنجي ئي گهڙيل شين کي پوڄيو ٿا؟ |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُم وَما تَعمَلونَ (آيت : 96) |
|
هوڏانهن الله ئي ته توهان کي به پيدا ڪيو آهي ۽ انهن شين کي به جن کي توهان ٺاهيو جوڙيو ٿا؟" |
| قالُوا ابنوا لَهُ بُنيٰنًا فَأَلقوهُ فِى الجَحيمِ (آيت : 97) |
|
انهن پاڻ ۾ چيو: "هن لاءِ هڪڙو وڏو آڙاهه تيار ڪريو ۽ پوءِ کڻي باهه جي مــَـچ ۾ اڇلايوس" |
| فَأَرادوا بِهِ كَيدًا فَجَعَلنٰهُمُ الأَسفَلينَ (آيت : 98) |
|
هــُـنن ساڻس فريب ڪرڻ جو ارادو ڪيو هو. پر اسان رهندو کين ئي دسي وڌو |
| وَقالَ إِنّى ذاهِبٌ إِلىٰ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 99) |
|
ابراهيم چيو: مان پنهنجي رب ڏانهن ٿو وڃان، هو ئي مونکي صحيح دڳ لائيندو |
| رَبِّ هَب لى مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 100) |
|
"اي منهنجا رب! مونکي هڪڙو پٽ عطا ڪر، جيڪو صالحن مان هجي" |
| فَبَشَّرنٰهُ بِغُلٰمٍ حَليمٍ (آيت : 101) |
|
(انهيءَ دعا جي موٽ ۾) اسان کيس هڪڙي سٻاجهڙي پٽ جي خوشخبري ڏني |
| فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعىَ قالَ يٰبُنَىَّ إِنّى أَرىٰ فِى المَنامِ أَنّى أَذبَحُكَ فَانظُر ماذا تَرىٰ قالَ يٰأَبَتِ افعَل ما تُؤمَرُ سَتَجِدُنى إِن شاءَ اللَّهُ مِنَ الصّٰبِرينَ (آيت : 102) |
|
اهو (ڇوڪر) جڏهن ساڻس گڏجي ڪم ڪار ڪرڻ جهڙو ٿيو ته (هڪ ڏينهن) ابراهيم کيس چيو ته "منهنجا پٽـڙا! مون خواب ۾ ڏٺو آهي ته مان توکي قربان ڪري رهيو آهيان، ٻڌاءِ ته تنهنجو ڇا خيال آهي؟" هن چيو: "منهنجا ابا! جيڪو حڪم توکي ملي رهيو آهي ائين ڪري ڇڏ، جيڪڏهن الله گهريو ته تون مونکي صبر (سان سهڻ) وارن مان ڏسندين" |
| فَلَمّا أَسلَما وَتَلَّهُ لِلجَبينِ (آيت : 103) |
|
پوءِ جڏهن ٻنهي حڪم مڃيو ۽ ابراهيم پٽ کي نرڙ ڀر ليٽايو |
| وَنٰدَينٰهُ أَن يٰإِبرٰهيمُ (آيت : 104) |
|
ته اسان کيس سڏي چيو: "اي ابراهيم |
| قَد صَدَّقتَ الرُّءيا إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 105) |
|
تو بيشڪ خواب سچو ڪري ڏيکاريو، اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙوئي اجورو ڏيندا آهيون |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا۟ المُبينُ (آيت : 106) |
|
ان ۾ ڪو شڪ ناهي ته اها هڪڙي ڏاڍي پڌري پرک هئي |
| وَفَدَينٰهُ بِذِبحٍ عَظيمٍ (آيت : 107) |
|
۽ اسان هڪڙي وڏيءَ قربانيءَ جي عيوض ان (ڇوڪري) کي ڇڏائي ورتوسون |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 108) |
|
۽ سندس ساراهه پويان ايندڙ نسلن ۾ رهائي ڇڏي سون |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِبرٰهيمَ (آيت : 109) |
|
سلام هجي ابراهيم تي |
| كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 110) |
|
اسان نيڪي ڪرڻ وارن کي اهڙو ئي اجورو ڏيندا آهيون |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 111) |
|
بيشڪ هو اسان جي مؤمن ٻانهن مان هو |
| وَبَشَّرنٰهُ بِإِسحٰقَ نَبِيًّا مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 112) |
|
۽ اسان وري کيس اسحاق جي خوشخبري ڏني، جيڪو به هڪ نبي هو صالحن منجهان |
| وَبٰرَكنا عَلَيهِ وَعَلىٰ إِسحٰقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِما مُحسِنٌ وَظالِمٌ لِنَفسِهِ مُبينٌ (آيت : 113) |
|
۽ کيس ۽ اسحاق کي برڪت ڏني سون، هاڻي ته انهن ٻنهي جي پيڙهيءَ مان ڪو نيڪيءَ ۾ اڳرو آهي ته ڪو پنهنجو پاڻ تي ظاهر ظهور ظلم ڪرڻ وارو آهي |
| وَلَقَد مَنَنّا عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 114) |
|
۽ اسان موسيٰ ۽ هارون تي احسان ڪيو |
| وَنَجَّينٰهُما وَقَومَهُما مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 115) |
|
کين ۽ سندن قوم کي وڏيءَ مصيبت کان ڇوٽڪارو ڏنوسون |
| وَنَصَرنٰهُم فَكانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 116) |
|
سندن مدد ڪئي سون، جو پوءِ اهي ئي ڪامياب ٿيا |
| وَءاتَينٰهُمَا الكِتٰبَ المُستَبينَ (آيت : 117) |
|
کين چٽيءَ طرح سمجهايل ڪتاب عطا ڪيوسون |
| وَهَدَينٰهُمَا الصِّرٰطَ المُستَقيمَ (آيت : 118) |
|
کين سڌو رستو ڏيکاريوسون |
| وَتَرَكنا عَلَيهِما فِى الءاخِرينَ (آيت : 119) |
|
۽ کانئن پوءِ ايندڙ نسلن ۾ سندن تعريف کي قائم رکيوسون |
| سَلٰمٌ عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 120) |
|
سلام هجي موسيٰ ۽ هارون تي |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 121) |
|
اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙو ئي اجورو ڏيندا آهيون |
| إِنَّهُما مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 122) |
|
بلاشڪ ٻئي اسان جي مؤمن ٻانهن مان ئي هئا |
| وَإِنَّ إِلياسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
|
۽ بيشڪ الياس به رسولن مان هو |
| إِذ قالَ لِقَومِهِ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
|
ياد ڪر، جڏهن هن پنهنجيءَ قوم کي چيو هو: "ڇا توهان (الله کان) ڊڄو نٿا؟ |
| أَتَدعونَ بَعلًا وَتَذَرونَ أَحسَنَ الخٰلِقينَ (آيت : 125) |
|
ڇا توهان بعل (بت) کي سڏيندا رهو ٿا ۽ ڀلي ۾ ڀلي خالق کي ڇڏي ڏيو ٿا |
| اللَّهَ رَبَّكُم وَرَبَّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 126) |
|
انهيءَ الله کي، جيڪو توهان جو توڙي توهان جي اڳين ابن ڏاڏن جو به رب آهي؟" |
| فَكَذَّبوهُ فَإِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 127) |
|
پر انهن کيس ڪوڙو سڏيو، سو هاڻي ته اهي ضرور سزا لاءِ پيش ٿيڻا آهن |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 128) |
|
باقي الله جا چونڊي کنيل ٻانها انهن ۾ شامل نه هوندا |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 129) |
|
۽ الياس جو به ڀلو نالو اسان پوين ۾ قائم رکيوسون |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِل ياسينَ (آيت : 130) |
|
سلام آهي الياس تي |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 131) |
|
اسان نيڪي ڪرڻ وارن کي ائين اجورا ڏيندا آهيون |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 132) |
|
هو بيشڪ اسان جي مؤمن ٻانهن مان هو |
| وَإِنَّ لوطًا لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 133) |
|
۽ لوط به انهن ماڻهن مان هو، جيڪي رسول بڻائي موڪليا ويا هئا |
| إِذ نَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 134) |
|
ياد ڪر، جڏهن اسان کيس ۽ سندس سمورن گهر وارن کي بچائي ورتو |
| إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 135) |
|
سواءِ هڪڙيءَ پوڙهيءَ جي، جيڪا پوئتي رهجي وڃڻ وارن مان هئي |
| ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 136) |
|
باقي ٻين سڀني کي برباد ڪري ڇڏيوسون |
| وَإِنَّكُم لَتَمُرّونَ عَلَيهِم مُصبِحينَ (آيت : 137) |
|
توهان ڏينهن جو سندن اُجڙيل وٿاڻن وٽان لنگهندا رهو ٿا |
| وَبِالَّيلِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 138) |
|
(۽ ڪڏهن) رات جو به، ڇا پوءِ به عقل نه ٿا ڌاريو؟ |
| وَإِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 139) |
|
بلاشڪ يونس به رسولن مان هو |
| إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 140) |
|
ياد ڪر جڏهن هو ڀريل ٻيڙيءَ ڏانهن ڀڳو هو |
| فَساهَمَ فَكانَ مِنَ المُدحَضينَ (آيت : 141) |
|
پوءِ ڪــُـڻن وجهڻ ۾ شريڪ ٿيو ۽ هارائجي ويو |
| فَالتَقَمَهُ الحوتُ وَهُوَ مُليمٌ (آيت : 142) |
|
پوءِ مڇي ڳهي ويس جو هو ملامت ڪيل هو |
| فَلَولا أَنَّهُ كانَ مِنَ المُسَبِّحينَ (آيت : 143) |
|
پوءِ جيڪڏهن هو تسبيح ڪرڻ وارن مان نه هجي ها |
| لَلَبِثَ فى بَطنِهِ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 144) |
|
ته قيامت جي ڏينهن تائين مڇيءَ جي پيٽ ۾ رهي ها |
| فَنَبَذنٰهُ بِالعَراءِ وَهُوَ سَقيمٌ (آيت : 145) |
|
نيٺ اسان کيس ڏاڍي بيمار حالت ۾ کڻي هڪڙي برپٽ ۾ اڇلايو |
| وَأَنبَتنا عَلَيهِ شَجَرَةً مِن يَقطينٍ (آيت : 146) |
|
۽ مٿانئس هڪڙو (ولِ جهڙو) جهڳٽيدار ٻوٽو ڦٽايوسون |
| وَأَرسَلنٰهُ إِلىٰ مِا۟ئَةِ أَلفٍ أَو يَزيدونَ (آيت : 147) |
|
پوءِ اسان کيس هڪ لک يا اڃان به وڌيڪ ماڻهن ڏانهن اماڻيو |
| فَـٔامَنوا فَمَتَّعنٰهُم إِلىٰ حينٍ (آيت : 148) |
|
هنن ايمان آندو ۽ اسان کين ڪنهن عرصي تائين حياتي ماڻڻ ڏني |
| فَاستَفتِهِم أَلِرَبِّكَ البَناتُ وَلَهُمُ البَنونَ (آيت : 149) |
|
پوءِ پڇين ته ڇا (اها ڳالهه دل سان لڳين ٿي ته) تنهنجي رب لاءِ ته ڌيئر هجن ۽ انهن لاءِ پٽ هجن |
| أَم خَلَقنَا المَلٰئِكَةَ إِنٰثًا وَهُم شٰهِدونَ (آيت : 150) |
|
ڇا سچ پچ اسان ملائڪن کي ماديون بڻايو آهي ۽ اِهي اکين ڏٺي ڳالهه ٿا ڪن؟ |
| أَلا إِنَّهُم مِن إِفكِهِم لَيَقولونَ (آيت : 151) |
|
ٻڌو، حقيقت ۾ اهي ته پنهنجو ٺاهيل ڪوڙ هڻي ٿا چون |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 152) |
|
ته الله کي اولاد آهي، اهي بلڪل ڪوڙا آهن |
| أَصطَفَى البَناتِ عَلَى البَنينَ (آيت : 153) |
|
ڇا الله پٽن جي ڀيٽ ۾ ڌيئر پسند ڪيون آهن؟ |
| ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 154) |
|
ڇا ٿي ويو اٿوَ، ڪهڙا ٿا فيصلا ڪريو؟ |
| أَفَلا تَذَكَّرونَ (آيت : 155) |
|
ڇا ڌيان نه ڌاريندؤ؟ |
| أَم لَكُم سُلطٰنٌ مُبينٌ (آيت : 156) |
|
يا وري اٿوَ ڪا انهن ڳالهين بابت چٽي ســَـنــَـدَ؟ |
| فَأتوا بِكِتٰبِكُم إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 157) |
|
آڻيو ڀلا پنهنجو اهو لکيو، جيڪڏهن توهان سچا آهيو |
| وَجَعَلوا بَينَهُ وَبَينَ الجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَد عَلِمَتِ الجِنَّةُ إِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 158) |
|
انهن الله ۽ ملائڪن جي وچ ۾ مٽي مائٽي گهڙي آهي، حالانڪه ملائڪن کي خبر آهي ته اهي ماڻهو ڏوهاريءَ جي حيثيت ۾ پيش ٿيڻا آهن |
| سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 159) |
|
(۽ اهي چون ٿا ته) الله ته پاڪ آهي انهن ڳالهين کان |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 160) |
|
جيڪي سندس خاص بندن کان سواءِ ٻيا مٿس ٿـڦن ٿا |
| فَإِنَّكُم وَما تَعبُدونَ (آيت : 161) |
|
پوءِ توهان توڙي توهان جا اهي معبود |
| ما أَنتُم عَلَيهِ بِفٰتِنينَ (آيت : 162) |
|
الله کان ڪنهن کي به ڦيرائي نٿا سگهن |
| إِلّا مَن هُوَ صالِ الجَحيمِ (آيت : 163) |
|
سواءِ ان جي جنهن کي ٻرندڙ باهه ۾ پوڻو آهي |
| وَما مِنّا إِلّا لَهُ مَقامٌ مَعلومٌ (آيت : 164) |
|
۽ اسان مان هرهڪ جو هنڌ مقرر ٿيل آهي |
| وَإِنّا لَنَحنُ الصّافّونَ (آيت : 165) |
|
۽ اسان ته سدائين خدمت ۾ صفون ٻڌي بيٺل هوندا آهيون |
| وَإِنّا لَنَحنُ المُسَبِّحونَ (آيت : 166) |
|
۽ پاڪائي بيان ڪرڻ ۾ مشغول هوندا آهيون |
| وَإِن كانوا لَيَقولونَ (آيت : 167) |
|
اهي ماڻهو اڳي ته چوندا هئا |
| لَو أَنَّ عِندَنا ذِكرًا مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 168) |
|
ته جيڪر اسان وٽ اهو ڪتاب هجي ها، جيڪو اڳين قومن کي مليو هو |
| لَكُنّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 169) |
|
ته اسان الله جا خاص ٻانها هجون ها |
| فَكَفَروا بِهِ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 170) |
|
پر (جڏهن اهو اچي ويو ته) انڪار ڪري ڇڏيائون، هاڻي سگهوئي (ان جو نتيجو) کين معلوم ٿي ويندو |
| وَلَقَد سَبَقَت كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا المُرسَلينَ (آيت : 171) |
|
پنهنجن موڪليل ٻانهن سان اسان اڳيئي وعدو ڪري چڪا آهيون |
| إِنَّهُم لَهُمُ المَنصورونَ (آيت : 172) |
|
ته ضرور سندن مدد ڪئي ويندي |
| وَإِنَّ جُندَنا لَهُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 173) |
|
۽ اسان جو لشڪر ئي غالب ٿيندو |
| فَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 174) |
|
تنهنڪري اي نبي! ڪجهه وقت تائين انهن کي بس ڇڏي ڏي |
| وَأَبصِرهُم فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 175) |
|
۽ ڏسندو رهه، جلد ئي اهي پاڻ به ڏسي وٺندا |
| أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 176) |
|
ڇا اسان جي عذاب لاءِ ٿا تڪڙ ڪن؟ |
| فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِم فَساءَ صَباحُ المُنذَرينَ (آيت : 177) |
|
جڏهن اهو اچي سندن اڱڻ ۾ لٿو، ته پوءِ اهو ڏينهن انهن ماڻهن لاءِ جن کي خبردار ڪيو ويو هو، ڏاڍو برو هوندو |
| وَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 178) |
|
بس ڪو ٿورڙي وقت لاءِ ڇڏي ڏين |
| وَأَبصِر فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 179) |
|
۽ ڏسندو رهه، جلد ئي اهي پاڻيهي ڏسي وٺندا |
| سُبحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 180) |
|
پاڪ آهي تنهنجو رب، عزت جو مالڪ، انهن ڳالهين کان جيڪي اهي ٺاهين ٿا |
| وَسَلٰمٌ عَلَى المُرسَلينَ (آيت : 181) |
|
۽ سلام هجي رسولن تي |
| وَالحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 182) |
|
۽ ساري تعريف الله جهانن جي پالڻهار لاءِ ئي آهي |