| وَالصّٰفّٰتِ صَفًّا (آيت : 1) |
|
قسم آهي قطار ڪري صفون ٻَڌَندڙ جماعتن جو. |
| فَالزّٰجِرٰتِ زَجرًا (آيت : 2) |
|
پوءِ (براين تي) سختي سان جهڻڪڻ وارين جماعتن جو قسم. |
| فَالتّٰلِيٰتِ ذِكرًا (آيت : 3) |
|
پوءِ ڪتابن کي پڙهڻ وارين جماعتن جو قسم. |
| إِنَّ إِلٰهَكُم لَوٰحِدٌ (آيت : 4) |
|
بيشڪ توهان جو معبود هڪ ئي آهي. |
| رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَرَبُّ المَشٰرِقِ (آيت : 5) |
|
(جيڪو) آسمانن ۽ زمين ۽ جيڪي انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي (سڀني جو) مالڪ آهي ۽ جيڪو اُڀرندَن جو مالڪ آهي. |
| إِنّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِزينَةٍ الكَواكِبِ (آيت : 6) |
|
بيشڪ اسان دنيا واري آسمان کي تارن جي سونهن سان سينگاريو آهي. |
| وَحِفظًا مِن كُلِّ شَيطٰنٍ مارِدٍ (آيت : 7) |
|
۽ هر سرڪش شيطان کان (ان کي) محفوظ ڪيو آهي. |
| لا يَسَّمَّعونَ إِلَى المَلَإِ الأَعلىٰ وَيُقذَفونَ مِن كُلِّ جانِبٍ (آيت : 8) |
|
اُهي (شيطان) سڀ کان مٿين (مقرب ملائڪن جي) جماعت ڏانهن ڪَنُ به نه ٿا لڳائي سگهن ۽ اهي (اُماڙين سان) هر طرف کان چُٽيا وڃن ٿا. |
| دُحورًا وَلَهُم عَذابٌ واصِبٌ (آيت : 9) |
|
انهن کي ڀڄائڻ لاءِ ۽ انهن لاءِ هميشه جو عذاب آهي. |
| إِلّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ (آيت : 10) |
|
مگر جيڪو (شيطان) هڪ ڀيرو (فرشتن جي ڪا ڳالهه) جَهٽي وٺي ٿو ته ٻرندڙ اُماڙي ان جي پٺيان پوي ٿي. |
| فَاستَفتِهِم أَهُم أَشَدُّ خَلقًا أَم مَن خَلَقنا إِنّا خَلَقنٰهُم مِن طينٍ لازِبٍ (آيت : 11) |
|
پوءِ انهن کان پڇ ته سندن پيدائش زياده مشڪل آهي يا (ٻيون) اُهي شيون جن کي اسان پيدا ڪيو آهي. بيشڪ اسان انهن کي چِيڪِي مٽيءَ مان پيدا ڪيو آهي. |
| بَل عَجِبتَ وَيَسخَرونَ (آيت : 12) |
|
بلڪه تون عجب ڪرين ٿو ۽ اُهي مسخريون ڪن ٿا. |
| وَإِذا ذُكِّروا لا يَذكُرونَ (آيت : 13) |
|
۽ جڏهن انهن کي نصيحت ڪئي وڃي ٿي ته نصيحت قبول نه ٿا ڪن. |
| وَإِذا رَأَوا ءايَةً يَستَسخِرونَ (آيت : 14) |
|
۽ جڏهن ڪو معجزو ڏسن ٿا ته مسخريون ڪن ٿا. |
| وَقالوا إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
۽ چون ٿا ته: ”هي ته رڳو پڌرو جادو ئي آهي. |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 16) |
|
ڇا جڏهن اسان مري وينداسين ۽ مٽي ۽ هڏا ٿي وينداسين ته ڇا اسان وري جيئرو ڪري اٿاريا وينداسين. |
| أَوَءاباؤُنَا الأَوَّلونَ (آيت : 17) |
|
ڇا اسان جا اڳيان ابا ڏاڏا به“ (جيرا ڪري اٿاريا ويندا). |
| قُل نَعَم وَأَنتُم دٰخِرونَ (آيت : 18) |
|
چؤ: ”هائو ۽ توهان خوار (به) ٿيندؤ“. |
| فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ فَإِذا هُم يَنظُرونَ (آيت : 19) |
|
پوءِ اها فقط هڪ سخت هڪل هوندي پوءِ سڀ اوچتو (زنده ٿي) ڏسڻ لڳندا. |
| وَقالوا يٰوَيلَنا هٰذا يَومُ الدّينِ (آيت : 20) |
|
۽ چوندا: ”هاءِ اسان لاءِ بربادي هي بدلي جو ڏينهن آهي“. |
| هٰذا يَومُ الفَصلِ الَّذى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ (آيت : 21) |
|
(هائو هائو) هي فيصلي جو ڏينهن آهي جنهن کي توهان ڪوڙو چوندا هئا. |
| احشُرُوا الَّذينَ ظَلَموا وَأَزوٰجَهُم وَما كانوا يَعبُدونَ (آيت : 22) |
|
(حڪم ڏينداسين ته) ”انهن ماڻهن کي گڏ ڪيو جن ظلم ڪيو ۽ انهن جي ساٿين کي به ۽ انهن (ڪوڙن معبودن) کي به جن جي اُهي پوڄا ڪندا هئا. |
| مِن دونِ اللَّهِ فَاهدوهُم إِلىٰ صِرٰطِ الجَحيمِ (آيت : 23) |
|
الله کي ڇڏي (جن بتن کي پوڄيندا هئا) پوءِ انهن سڀني کي دوزخ جي رستي تي وٺي هلو. |
| وَقِفوهُم إِنَّهُم مَسـٔولونَ (آيت : 24) |
|
۽ انهن کي (ميدانِ حشر) تي بيهاريو بيشڪ انهن کان پڇاڻو ڪيو ويندو“. |
| ما لَكُم لا تَناصَرونَ (آيت : 25) |
|
(چيو ويندو) ”توهان کي ڇا ٿيو آهي؟ جو هڪ ٻئي جي مدد نه ٿا ڪيو“؟ |
| بَل هُمُ اليَومَ مُستَسلِمونَ (آيت : 26) |
|
بلڪه اُهي خود اڄ ڪنڌ جهڪائي بيٺل آهن. |
| وَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 27) |
|
۽ اُهي هڪ ٻئي جي سامهون ٿي سوال ڪندا. |
| قالوا إِنَّكُم كُنتُم تَأتونَنا عَنِ اليَمينِ (آيت : 28) |
|
چوندا: ”بيشڪ توهان ئي ته اسان وٽ ساڄي پاسي کان ايندا هئا“. |
| قالوا بَل لَم تَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 29) |
|
(گمراهه ڪندڙ اڳواڻ) چوندا: ”بلڪه توهان خود ايمان آڻڻ وارا نه هئا. |
| وَما كانَ لَنا عَلَيكُم مِن سُلطٰنٍ بَل كُنتُم قَومًا طٰغينَ (آيت : 30) |
|
۽ اسان جو اوهان تي ڪو زور ڪونه هيو، بلڪه توهان خود حد کان لنگهدڙ قوم هئا. |
| فَحَقَّ عَلَينا قَولُ رَبِّنا إِنّا لَذائِقونَ (آيت : 31) |
|
پوءِ اسان تي اسان جي پالڻهار جو فرمان ثابت ٿيو. بيشڪ اسان (عذاب جو مزو) چکيندڙ آهيون. |
| فَأَغوَينٰكُم إِنّا كُنّا غٰوينَ (آيت : 32) |
|
سو اسان توهان کي گمراهه ڪيو بيشڪ اسان خود گمراهه هئاسين“. |
| فَإِنَّهُم يَومَئِذٍ فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (آيت : 33) |
|
پوءِ بيشڪ اُهي (سڀئي) ان ڏينهن عذاب ۾ ڀائيوار هوندا. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمينَ (آيت : 34) |
|
بيشڪ اسان ڏوهارين سان ائين ئي ڪندا آهيون. |
| إِنَّهُم كانوا إِذا قيلَ لَهُم لا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَستَكبِرونَ (آيت : 35) |
|
بيشڪ اُهي اهڙا هئا جو جڏهن انهن کي چيو ويندو هيو ته: ”الله کان سواءِ ڪوبه عبادت جي لائق نه آهي“ ته اُهي تڪبر ڪندا هئا. |
| وَيَقولونَ أَئِنّا لَتارِكوا ءالِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجنونٍ (آيت : 36) |
|
۽ چوندا هئا ته: ”ڇا اسان هڪ مجنون شاعر جي خاطر پنهنجي معبودن کي ڇڏي ڏيون“! |
| بَل جاءَ بِالحَقِّ وَصَدَّقَ المُرسَلينَ (آيت : 37) |
|
حالانڪه اهو حق کڻي آيو هيو ۽ ان رسولن جي تصديق ڪئي هئي. |
| إِنَّكُم لَذائِقُوا العَذابِ الأَليمِ (آيت : 38) |
|
(چيو ويندو) بيشڪ توهان دردناڪ عذاب (جو مزو) چکڻ وارا آهيو. |
| وَما تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 39) |
|
۽ توهان کي (ڪوبه) بدلو نه ڏنو ويندو سواءِ ان جي جيڪي توهان عمل ڪندا هئا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
مگر جيڪي الله جا چونڊيل ٻانها آهن. |
| أُولٰئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلومٌ (آيت : 41) |
|
اُهي ماڻهو آهن جن لاءِ (خاص) روزي مقرر ٿيل آهي. |
| فَوٰكِهُ وَهُم مُكرَمونَ (آيت : 42) |
|
ميوا هوندا، ۽ اهي عزت وارا هوندا. |
| فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 43) |
|
نعمتن وارن باغن ۾. |
| عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 44) |
|
پلنگن تي آمهون سامهون (ويٺل هوندا). |
| يُطافُ عَلَيهِم بِكَأسٍ مِن مَعينٍ (آيت : 45) |
|
انهن تي ڇُلڪندڙ پيالن ۾ (پاڪيزه) شراب جو دور هلندڙ هوندو. |
| بَيضاءَ لَذَّةٍ لِلشّٰرِبينَ (آيت : 46) |
|
چمڪندڙ شراب هوندو جيڪو پيئڻ وارن لاءِ مزيدار هوندو. |
| لا فيها غَولٌ وَلا هُم عَنها يُنزَفونَ (آيت : 47) |
|
نه ان ۾ مٿي جو سُور هوندو ۽ نه اُهي ان کان مٿي چڪريل هوندا. |
| وَعِندَهُم قٰصِرٰتُ الطَّرفِ عينٌ (آيت : 48) |
|
۽ انهن جي پاسي ۾ نگاهون هيٺ رکڻ واريون وڏين (سهڻين) اکين واريون (حورون ويٺل) هونديون. |
| كَأَنَّهُنَّ بَيضٌ مَكنونٌ (آيت : 49) |
|
ڄڻڪ اُهي گرد غبار کان محفوظ آنا (رکيل) آهن. |
| فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 50) |
|
پوءِ اُهي (جنتي) هڪ ٻئي ڏي متوجهه ٿي (احوال) پڇندا. |
| قالَ قائِلٌ مِنهُم إِنّى كانَ لى قَرينٌ (آيت : 51) |
|
انهن مان هڪ چوندڙ چوندو ته: ”بيشڪ دنيا ۾ منهنجو هڪ مِلڻَ جُلڻَ وارو هيو“. |
| يَقولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ المُصَدِّقينَ (آيت : 52) |
|
جيڪو چوندو هيو ته: ”ڇا تون (قيامت کي) مڃڻ وارن مان آهين؟ |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَدينونَ (آيت : 53) |
|
ڇا جڏهن اسان مري وينداسين اسان مٽي ۽ هڏا ٿي وينداسين ته ڇا اسان کي (جياري) بدلو ڏنو ويندو“؟ |
| قالَ هَل أَنتُم مُطَّلِعونَ (آيت : 54) |
|
(اهو جنتي ساٿين کي) چوندو ته : ”ڇا اوهان جهاتي پائي (ان جو حال) ڏسندا“؟ |
| فَاطَّلَعَ فَرَءاهُ فى سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 55) |
|
پوءِ اهو جهاتي پائيندو ته ان کي دوزخ جي وچ ۾ ڏسندو. |
| قالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَ لَتُردينِ (آيت : 56) |
|
چوندو ته: ”الله جو قسم ته تو مون کي ذري گهٽ برباد ٿي ڪيو. |
| وَلَولا نِعمَةُ رَبّى لَكُنتُ مِنَ المُحضَرينَ (آيت : 57) |
|
۽ جيڪڏهن منهنجي پالڻهار جو احسان نه هجي ها ته آءٌ (به تو سان گڏ عذاب ۾) حاضر ڪيلن مان هجان هان“. |
| أَفَما نَحنُ بِمَيِّتينَ (آيت : 58) |
|
(جنتي پڇندا ته) ”ڇا اسان هاڻي مرنداسين ته ڪونه؟ |
| إِلّا مَوتَتَنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 59) |
|
سواءِ اسان جي پهرئين موت جي ۽ نه اسان تي ڪڏهن عذاب ڪيو ويندو“؟ |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 60) |
|
بيشڪ اها ئي ته وڏي سوڀ آهي. |
| لِمِثلِ هٰذا فَليَعمَلِ العٰمِلونَ (آيت : 61) |
|
اهڙي (ڪاميابي) ڪاڻ عمل ڪرڻ وارن کي عمل ڪرڻ گهرجي. |
| أَذٰلِكَ خَيرٌ نُزُلًا أَم شَجَرَةُ الزَّقّومِ (آيت : 62) |
|
(ٻڌايو) ڇا اها (جنت جي) مهماني ڀلي آهي يا ٿوهر جو وڻ؟ |
| إِنّا جَعَلنٰها فِتنَةً لِلظّٰلِمينَ (آيت : 63) |
|
بيشڪ اسان ان کي ظالمن لاءِ هڪ مصيبت بنايو آهي. |
| إِنَّها شَجَرَةٌ تَخرُجُ فى أَصلِ الجَحيمِ (آيت : 64) |
|
بيشڪ اهو هڪ وڻ آهي جيڪو جهنم جي تري مان نڪري ٿو. |
| طَلعُها كَأَنَّهُ رُءوسُ الشَّيٰطينِ (آيت : 65) |
|
ان جا گوشا ائين آهن ڄڻڪ شيطانن جا مٿا آهن. |
| فَإِنَّهُم لَءاكِلونَ مِنها فَمالِـٔونَ مِنهَا البُطونَ (آيت : 66) |
|
پوءِ بيشڪ اُهي (دوزخي)ان مان کائيندڙ آهن پوءِ ان مان پيٽن کي ڀريندڙ آهن. |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُم عَلَيها لَشَوبًا مِن حَميمٍ (آيت : 67) |
|
پوءِ بيشڪ انهن لاءِ ان (کاڌي) مٿان ٽهڪندڙ پاڻي پيئڻ لاءِ ملندو. |
| ثُمَّ إِنَّ مَرجِعَهُم لَإِلَى الجَحيمِ (آيت : 68) |
|
وري بيشڪ انهن جي دوزخ ڏانهن واپسي هوندي. |
| إِنَّهُم أَلفَوا ءاباءَهُم ضالّينَ (آيت : 69) |
|
بيشڪ اهي ماڻهو آهن جن پنهنجي ابن ڏاڏن کي گمراهه لڌو. |
| فَهُم عَلىٰ ءاثٰرِهِم يُهرَعونَ (آيت : 70) |
|
پوءِ هي به انهن جي نشانن تي ڊوڙندا وڃن ٿا. |
| وَلَقَد ضَلَّ قَبلَهُم أَكثَرُ الأَوَّلينَ (آيت : 71) |
|
حالانڪه انهن کان اڳ پهرين ماڻهن مان به گھڻا گمراهه ٿي ويا هئا. |
| وَلَقَد أَرسَلنا فيهِم مُنذِرينَ (آيت : 72) |
|
۽ بيشڪ اسان انهن ۾ ڊيڄاريندڙ (رسول) موڪليا. |
| فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُنذَرينَ (آيت : 73) |
|
پوءِ ڏس ته انهن ماڻهن جو انجام ڪيئن ٿيو جيڪي ڊيڄاريا ويا هئا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 74) |
|
سواءِ الله جي چونڊيل ٻانهن جي. |
| وَلَقَد نادىٰنا نوحٌ فَلَنِعمَ المُجيبونَ (آيت : 75) |
|
۽ بيشڪ اسان کي نوح سڏيو، پوءِ اسان ڪيڏا سٺا فرياد رس آهيون. |
| وَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 76) |
|
۽ اسان کيس ۽ سندس گهر وارن کي وڏي مُصيبت کان بچايو. |
| وَجَعَلنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الباقينَ (آيت : 77) |
|
۽ اسان سندس نسل کي ئي باقي رهڻ وارو بنايو. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 78) |
|
۽ پويان اچڻ وارين (امتن) ۾ ان جي تعريف ڇڏي سين. |
| سَلٰمٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العٰلَمينَ (آيت : 79) |
|
سلام آهي نوح تي سڀني جهانن وارن ۾. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 80) |
|
بيشڪ اسان نيڪوڪارن کي اهڙي طرح بدلو ڏيون ٿا. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 81) |
|
بيشڪ اُهو اسان جي (ڪامل) ايمان وارن ٻانهن مان هيو. |
| ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 82) |
|
پوءِ اسان ٻين کي ٻوڙيوسين. |
| وَإِنَّ مِن شيعَتِهِ لَإِبرٰهيمَ (آيت : 83) |
|
۽ بيشڪ ان جي گروهه مان ابراهيم هيو. |
| إِذ جاءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 84) |
|
جڏهن اُهو پنهنجي پالڻهار وٽ سالم دل سان آيو. |
| إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ماذا تَعبُدونَ (آيت : 85) |
|
جڏهن پنهنجي پيءُ (يعني چاچي) ۽ سندس قوم کي چيائين:” هي ڇا شيون آهن جن جي اوهان پوڄا ڪيو ٿا“؟ |
| أَئِفكًا ءالِهَةً دونَ اللَّهِ تُريدونَ (آيت : 86) |
|
ڇا توهان بهتان ٻڌي الله کي ڇڏي (باطل) معبودن جو ارادو ڪيو ٿا؟ |
| فَما ظَنُّكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 87) |
|
پوءِ جهانن جي پالڻهار بابت توهان جو ڇا خيال آهي“؟ |
| فَنَظَرَ نَظرَةً فِى النُّجومِ (آيت : 88) |
|
پوءِ هڪ ڀيرو تارن ۾ چِتائي ڏٺائين. |
| فَقالَ إِنّى سَقيمٌ (آيت : 89) |
|
پوءِ چيائين ته بيشڪ آءٌ بيمار (ٿيڻ وارو) آهيان. |
| فَتَوَلَّوا عَنهُ مُدبِرينَ (آيت : 90) |
|
سو اُهي ان کان پٺ ڦيري موٽي ويا. |
| فَراغَ إِلىٰ ءالِهَتِهِم فَقالَ أَلا تَأكُلونَ (آيت : 91) |
|
پوءِ (ابراهيم) انهن جي معبودن (بتن) وٽ خاموشيءَ سان ويو پوءِ انهن کي چيائين: ”اوهان کائو ڇو نه ٿا؟ |
| ما لَكُم لا تَنطِقونَ (آيت : 92) |
|
توهان کي ڇا ٿيو آهي جو ڳالهايو نه ٿا“؟ |
| فَراغَ عَلَيهِم ضَربًا بِاليَمينِ (آيت : 93) |
|
پوءِ (ابراهيم) پوري طاقت سان انهن کي مارڻ (ڀڃڻ) لڳو. |
| فَأَقبَلوا إِلَيهِ يَزِفّونَ (آيت : 94) |
|
پوءِ ماڻهو ان ڏانهن ڊوڙندا آيا. |
| قالَ أَتَعبُدونَ ما تَنحِتونَ (آيت : 95) |
|
(ابراهيم) چيو: ”ڇا انهن جي پوڄا ڪيو ٿا جن کي پاڻ (هٿن سان) گهڙيو ٿا؟ |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُم وَما تَعمَلونَ (آيت : 96) |
|
حالانڪه الله توهان کي خلقيو آهي ۽ اوهان جيڪي ڪم ڪيو ٿا“. |
| قالُوا ابنوا لَهُ بُنيٰنًا فَأَلقوهُ فِى الجَحيمِ (آيت : 97) |
|
چيائون: ”ان جي (ساڙڻ) لاءِ هڪ جاءِ (بَـــٺو) بنايو پوءِ ان کي ڀڙڪندڙ باهه ۾ وجهو“. |
| فَأَرادوا بِهِ كَيدًا فَجَعَلنٰهُمُ الأَسفَلينَ (آيت : 98) |
|
پوءِ انهن اُن (ابراهيم) لاءِ سازش جو ارادو ڪيو پوءِ اسان انهن کي هيٺاهون (يعني ناڪام) ڪيو. |
| وَقالَ إِنّى ذاهِبٌ إِلىٰ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 99) |
|
۽ (ابراهيم) چيو ته: ”بيشڪ آءٌ (هجرت ڪري) پنهنجي پالڻهار ڏانهن وڃڻ وارو آهيان، اهو ضرور منهنجي رهنمائي ڪندو. |
| رَبِّ هَب لى مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 100) |
|
(پوءِ ملڪِ شام ۾ پهچي دعا ڪيائين) اي منهنجا پالڻهار! مون کي هڪ پٽ عطا ڪر جيڪو صالحن مان هجي“. |
| فَبَشَّرنٰهُ بِغُلٰمٍ حَليمٍ (آيت : 101) |
|
پوءِ اسان کيس وڏي بردبار پُٽ (اسماعيل) جي خوشخري ڏني. |
| فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعىَ قالَ يٰبُنَىَّ إِنّى أَرىٰ فِى المَنامِ أَنّى أَذبَحُكَ فَانظُر ماذا تَرىٰ قالَ يٰأَبَتِ افعَل ما تُؤمَرُ سَتَجِدُنى إِن شاءَ اللَّهُ مِنَ الصّٰبِرينَ (آيت : 102) |
|
پوءِ جڏهن (اهو پٽ) ساڻس گڏ ڊوڙڻ (جي عمر)کي رسيو ته (هڪ ڏينهن ابراهيم) چيو: ”اي منهنجا پٽڙا! بيشڪ آءٌ خواب ۾ ڏسان ٿو ته آءٌ تو کي ذبح ڪري رهيو آهيان، پوءِ تون ڏس ته تنهنجي صلاح ڇا آهي“؟ (اسماعيل) چيو: ”اي منهنجا پيءُ! اُهو ڪر جنهن جو تو کي حڪم ڏنو ويو آهي، الله گهريو ته جلد ئي تون مون کي صبر ڪرڻ وارن مان لهندين“. |
| فَلَمّا أَسلَما وَتَلَّهُ لِلجَبينِ (آيت : 103) |
|
پوءِ جڏهن ٻنهين حڪم مڃيو ۽ ان (اسماعيل) کي پيشاني ڀر ليٽايائين. |
| وَنٰدَينٰهُ أَن يٰإِبرٰهيمُ (آيت : 104) |
|
۽ اسان ان کي سڏيو ته: ”اي ابراهيم! |
| قَد صَدَّقتَ الرُّءيا إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 105) |
|
بيشڪ تو خواب سچو ڪري ڏيکاريو، بيشڪ اسان احسان ڪرڻ وارن کي اهڙي طرح بدلو ڏيندا آهيون“. |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا۟ المُبينُ (آيت : 106) |
|
بيشڪ اها وڏي پڌري آزمائش هئي. |
| وَفَدَينٰهُ بِذِبحٍ عَظيمٍ (آيت : 107) |
|
۽ اسان هڪ وڏي قرباني عيوض ۾ ڏئي ان کي بچايو. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 108) |
|
۽ اسان پوءِ اچڻ وارن ۾ ان جو ذڪر باقي رکيو. |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِبرٰهيمَ (آيت : 109) |
|
سلام هجي ابراهيم تي. |
| كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 110) |
|
اسان اهڙي طرح احسان ڪرڻ وارن کي بدلو ڏيون ٿا. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 111) |
|
بيشڪ اُهو اسان جي (ڪامل) ايمان وارن ٻانهن مان هيو. |
| وَبَشَّرنٰهُ بِإِسحٰقَ نَبِيًّا مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 112) |
|
۽ اسان ان کي اسحاق جي خوشخبري ڏني (اهو به) صالحن مان هڪ نبي هيو. |
| وَبٰرَكنا عَلَيهِ وَعَلىٰ إِسحٰقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِما مُحسِنٌ وَظالِمٌ لِنَفسِهِ مُبينٌ (آيت : 113) |
|
۽ اسان ان تي ۽ اسحاق تي برڪت نازل ڪئي. ۽ انهن ٻنهين جي اولاد مان نيڪوڪار به آهن، ۽ پنهنجو پاڻ تي نسورو ناحق ڪندڙ به آهن. |
| وَلَقَد مَنَنّا عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 114) |
|
۽ بيشڪ اسان موسى ۽ هارون (سلام الله عليهما) تي احسان ڪيا. |
| وَنَجَّينٰهُما وَقَومَهُما مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 115) |
|
۽ اسان انهن ٻنهين کي ۽ سندن قوم کي سخت تڪليف کان بچايو. |
| وَنَصَرنٰهُم فَكانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 116) |
|
۽ اسان انهن جي مدد ڪئي پوءِ اُهي ئي غالب رهيا. |
| وَءاتَينٰهُمَا الكِتٰبَ المُستَبينَ (آيت : 117) |
|
۽ اسان انهن ٻنهين کي پڌرو ڪتاب (تورات) ڏنو. |
| وَهَدَينٰهُمَا الصِّرٰطَ المُستَقيمَ (آيت : 118) |
|
۽ اسان انهن ٻنهين کي سڌي واٽ تي هلايو. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِما فِى الءاخِرينَ (آيت : 119) |
|
۽ اسان انهن ٻنهين جي پوين ۾ تعريف باقي ڇڏي. |
| سَلٰمٌ عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 120) |
|
سلام هجي موسى ۽ هارون تي. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 121) |
|
بيشڪ اسان احسان ڪرڻ وارن کي ائين بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُما مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 122) |
|
بيشڪ اُهي ٻئي اسان جي (ڪامل) ايمان وارن ٻانهن مان هئا. |
| وَإِنَّ إِلياسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
|
۽ بيشڪ الياس رسولن مان هيو. |
| إِذ قالَ لِقَومِهِ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
|
جنهن وقت پنهنجي قوم کي چيائين: ”ڇا توهان (الله کان) نه ٿا ڊڄو. |
| أَتَدعونَ بَعلًا وَتَذَرونَ أَحسَنَ الخٰلِقينَ (آيت : 125) |
|
ڇا توهان بعل (نالي بت) کي پوڄيو ٿا ۽ سڀ کان سهڻي خلقڻهار کي ڇڏيو ٿا؟ |
| اللَّهَ رَبَّكُم وَرَبَّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 126) |
|
”الله“ جيڪو توهان جو پالڻهار آهي ۽ توهان جي اڳين ابن ڏاڏن جو پالڻهار آهي“. |
| فَكَذَّبوهُ فَإِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 127) |
|
پوءِ انهن (قوم بعلبڪ وارن) ان کي ڪوڙو چيو پوءِ بيشڪ اُهي (عذاب ۾) حاضر ڪيل هوندا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 128) |
|
سواءِ الله جي چونڊيل ٻانهن جي. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 129) |
|
۽ اسان پوين ۾ ان جي تعريف باقي رکي. |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِل ياسينَ (آيت : 130) |
|
سلام آهي الياس تي. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 131) |
|
بيشڪ اسان احسان ڪرڻ وارن کي اهڙي طرح بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 132) |
|
بيشڪ اهو اسان جي (ڪامل) ايمان وارن ٻانهن مان هيو. |
| وَإِنَّ لوطًا لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 133) |
|
۽ بيشڪ لوط رسولن مان هيو. |
| إِذ نَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 134) |
|
جڏهن اسان ان کي ۽ ان جي سڀ گهروارن کي نجات ڏني. |
| إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 135) |
|
سواءِ ڪراڙي زال جي جا پوئتي رهجي وڃڻ وارن مان هئي. |
| ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 136) |
|
پوءِ اسان ٻين کي هلاڪ ڪيو. |
| وَإِنَّكُم لَتَمُرّونَ عَلَيهِم مُصبِحينَ (آيت : 137) |
|
۽ بيشڪ توهان انهن (جي اجڙيل بستين) تان صبح جي وقت گذرو ٿا. |
| وَبِالَّيلِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 138) |
|
۽ رات جو به. ڇا پوءِ به توهان عقل کان ڪم نه ٿا وٺو؟ |
| وَإِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 139) |
|
۽ بيشڪ يونس رسولن مان هيو. |
| إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 140) |
|
جڏهن اُهو (سوار ٿيڻ لاءِ) ڀريل ٻيڙي ڏانهن ڊوڙيو. |
| فَساهَمَ فَكانَ مِنَ المُدحَضينَ (آيت : 141) |
|
پوءِ قُرعه اندازي ۾ شريڪ ٿيو ته اهو هارايلن مان ٿي پيو. |
| فَالتَقَمَهُ الحوتُ وَهُوَ مُليمٌ (آيت : 142) |
|
پوءِ مڇي ان کي ڳهي وئي ۽ اهو (پنهنجي پاڻ تي) پشيمان رهڻ وارو هيو. |
| فَلَولا أَنَّهُ كانَ مِنَ المُسَبِّحينَ (آيت : 143) |
|
پوءِ جيڪڏهن اهو تسبيح چوڻ وارن مان نه هجي ها، |
| لَلَبِثَ فى بَطنِهِ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 144) |
|
ته ان (مڇيءَ) جي پيٽ ۾ ان ڏينهن تائين رهي ها جڏهن ماڻهو (جيئرا ڪري) اٿاريا ويندا. |
| فَنَبَذنٰهُ بِالعَراءِ وَهُوَ سَقيمٌ (آيت : 145) |
|
پوءِ اسان ان کي (درياءَ ڪناري) کليل ميدان ۾ ڇڏيو ان حال ۾ جو اهو بيمار هيو. |
| وَأَنبَتنا عَلَيهِ شَجَرَةً مِن يَقطينٍ (آيت : 146) |
|
۽ اسان ان تي ڪدو جو ولدار (ٻُوٽو) ڄمايو. |
| وَأَرسَلنٰهُ إِلىٰ مِا۟ئَةِ أَلفٍ أَو يَزيدونَ (آيت : 147) |
|
۽ اسان ان کي هڪ لک يا ان کان وڌيڪ ماڻهن ڏانهن موڪليو. |
| فَـٔامَنوا فَمَتَّعنٰهُم إِلىٰ حينٍ (آيت : 148) |
|
پوءِ انهن ايمان آندو پوءِ اسان انهن کي هڪ وقت تائين فائدو پهچايو. |
| فَاستَفتِهِم أَلِرَبِّكَ البَناتُ وَلَهُمُ البَنونَ (آيت : 149) |
|
پوءِ انهن (مڪي وارن) کان پڇ: ڇا (اها ڳالهه انهن کي لڳي ٿي جو) تنهنجي پالڻهار لاءِ ته هجن نياڻيون ۽ انهن لاءِ هجن پُٽ؟ |
| أَم خَلَقنَا المَلٰئِكَةَ إِنٰثًا وَهُم شٰهِدونَ (آيت : 150) |
|
ڇا اسان ملائڪن کي مادي ڪري خلقيو آهي ۽ هي ان وقت موجود هيا! |
| أَلا إِنَّهُم مِن إِفكِهِم لَيَقولونَ (آيت : 151) |
|
خبردار! بيشڪ اهي پنهنجي بهتان بازي سبب ائين چون ٿا. |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 152) |
|
ته الله اولاد رکي ٿو ۽ بيشڪ اهي ڪوڙا آهن. |
| أَصطَفَى البَناتِ عَلَى البَنينَ (آيت : 153) |
|
ڇا الله پنهنجي لاءِ پٽن جي بجاءِ نياڻين کي پسند ڪيو آهي؟ |
| ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 154) |
|
توهان کي ڇا ٿيو آهي؟ توهان ڪهڙو فيصلو پيا ڪريو؟ |
| أَفَلا تَذَكَّرونَ (آيت : 155) |
|
ڇا توهان غور نه ٿا ڪيو؟ |
| أَم لَكُم سُلطٰنٌ مُبينٌ (آيت : 156) |
|
ڇا توهان وٽ ڪو پڌرو دليل آهي؟ |
| فَأتوا بِكِتٰبِكُم إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 157) |
|
ته پوءِ توهان پنهنجو ڪتاب آڻيو جيڪڏهن توهان سچا آهيو؟ |
| وَجَعَلوا بَينَهُ وَبَينَ الجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَد عَلِمَتِ الجِنَّةُ إِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 158) |
|
۽ انهن (ڪافرن) الله ۽ جِنَن جي وچ ۾ (به) نسبي رشتو مقرر ڪيو آهي. حالانڪه جِنَن کي معلوم آهي ته اُهي به (حساب لاءِ) حاضر ڪيا ويندا. |
| سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 159) |
|
الله انهن ڳالهين کان پاڪ آهي جيڪي اُهي بيان ڪن ٿا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 160) |
|
سواءِ الله جي چونڊيل ٻانهن جي. |
| فَإِنَّكُم وَما تَعبُدونَ (آيت : 161) |
|
پوءِ بيشڪ توهان ۽ توهان جن (بتن) جي پوڄا ڪيو ٿا. |
| ما أَنتُم عَلَيهِ بِفٰتِنينَ (آيت : 162) |
|
توهان سڀ الله جي خلاف (ڪنهن کي) ڀٽڪائي نه ٿا سگهو. |
| إِلّا مَن هُوَ صالِ الجَحيمِ (آيت : 163) |
|
سواءِ ان ماڻهو جي جيڪو دوزخ ۾ ڪِرڻ وارو آهي. |
| وَما مِنّا إِلّا لَهُ مَقامٌ مَعلومٌ (آيت : 164) |
|
۽ (ملائڪن چيو ته) ”اسان مان ڪوبه اهڙو نه آهي جنهن لاءِ مقرر جاءِ نه هجي. |
| وَإِنّا لَنَحنُ الصّافّونَ (آيت : 165) |
|
۽ بيشڪ اسان صفون ٻڌي بيهڻ وارا آهيون. |
| وَإِنّا لَنَحنُ المُسَبِّحونَ (آيت : 166) |
|
۽ بيشڪ اسان (الله جي) پاڪائي بيان ڪرڻ وارا آهيون“. |
| وَإِن كانوا لَيَقولونَ (آيت : 167) |
|
۽ بيشڪ اُهي (مڪي جا مشرڪ پهريائين ) چوندا هئا ته: |
| لَو أَنَّ عِندَنا ذِكرًا مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 168) |
|
”هائو جي اسان وٽ اڳين ماڻهن جو ڪو ڪتاب هجي ها! |
| لَكُنّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 169) |
|
ته اسان به ضرور الله جا پسند ڪيل ٻانها هجون ها“. |
| فَكَفَروا بِهِ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 170) |
|
پوءِ ان (قرآن) جو انڪار ڪيائون پوءِ (ان جو انجام) جلدي ڄاڻي وٺندا. |
| وَلَقَد سَبَقَت كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا المُرسَلينَ (آيت : 171) |
|
۽ بيشڪ اسان جو فرمان (يعني وعدو) اسان جي موڪليل ٻانهن (رسولن) لاءِ اڳ ئي ٿي چڪو آهي. |
| إِنَّهُم لَهُمُ المَنصورونَ (آيت : 172) |
|
ته بيشڪ اُهي ئي مدد ڪيل (۽ فتحمند) آهن. |
| وَإِنَّ جُندَنا لَهُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 173) |
|
۽ بيشڪ اسان جو لشڪر ئي غالب ٿيڻ وارو آهي. |
| فَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 174) |
|
پوءِ تون هڪ وقت تائين انهن کان توجهه هٽائي ڇڏ. |
| وَأَبصِرهُم فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 175) |
|
۽ انهن کي ڏسندو رهه پوءِ اُهي به جلد (پنهنجو انجام) ڏسندا. |
| أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 176) |
|
ڇا پوءِ اُهي اسان جي عذاب جي لاءِ جلدي مچائن ٿا؟ |
| فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِم فَساءَ صَباحُ المُنذَرينَ (آيت : 177) |
|
پوءِ جڏهن (عذاب) سندن اڱڻ ۾ لهندو پوءِ ته ڊيڄاريلن جو صبح بڇڙو ٿيندو. |
| وَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 178) |
|
پوءِ تون انهن کان ٿوري وقت لاءِ توجهه هٽاءِ. |
| وَأَبصِر فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 179) |
|
۽ انهن کي ڏسندو رهه پوءِ اُهي به جلد (پنهنجو انجام) ڏسندا. |
| سُبحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 180) |
|
تنهنجو پالڻهار جيڪو عزت جو مالڪ آهي اهو ان کان پاڪ آهي جيڪي اُهي بيان ڪن ٿا. |
| وَسَلٰمٌ عَلَى المُرسَلينَ (آيت : 181) |
|
۽ (سڀ) رسولن تي سلام هجي. |
| وَالحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 182) |
|
۽ سڀ تعريفون الله لاءِ آهن جيڪو جهانن جو پالڻهار آهي. |